장음표시 사용
2쪽
'olebant Mim , qui libro Himi praefandi mnus in se susceperant, id mbi citati injunmim arbitrari, ut auctoris consilium, et qua arte illuct perfectum fuerit reliquasque libri dotes exponerent, et quidquid ad eum
eiusque scriptorem eomnendandum: faceret, sedulo commemorarent. 'Quam rationem qui sequebamr, cum tanquam ex tripode plerique pronunciarent,
sibique magnam auctoritatem vel ipsi vindicarent, vel tanquam ab universo acte litterato peculiariter eoncessam sibi gratularentur, mini quidem semper de se paullo arrogantius stituere, . lectoresque Pariter et au tores ' quiDusso comites adjungebant, vehiti insolentia et vanitate quadam ostendere visi sunt. Ego certe analectis ad bibliothecam Wolfianam a elarissimo Κoechero 'congessis praefationis sicribendae negotium eo consilio nec olim in me-susce pi, ut horum exempla imitarer, nec si id consilii tum habuissem, illud iam ad Volumen posterius sine levitatis vitio exsequi possem, cum elarissimi auctoris studia, quae dossissimorum virorum inprimisque magni illius litterarum orientalium statoris, illum is Michaelis, sufiragiis iam ornata sunt; mea profecto qualicunque commendatione commode carere possitidiri Id vero iniihi com iturum erat, 'de libro Wolfiano, qui eiusmodi est, ut semes iterumque auctus locupletari tamen atque ornari denuo: possit, una atque altera observatiuncula bene mereri. . Superiori anno, cum Volumen anale. Ehorum horum prius Prodiret, labores, quos seponere muneris mei ratio non permittebat, quo minus id, quod mihi propositum erat, exsequerer, stabant; itam cum Volumen etiam posterius totum sere typis exscriptum'
esse nunciatur, ecte' iisdem idistineor curis, quae novam telam exordiri
prohibenti Vt tamen fidem datam vel aliqua sestem ratione liberem, sub liciam ex sci iniis meis comment tionis alicuius prolixioris summam, res i
3쪽
nempe iis, quae per hane occasionem commode abesse poterant, noangustos praefationis limites transgredi velle videar. Quot quantisque cavillat rubus a viris doctis acutisque textus mas .rethicus noster sit vel ea, quam Vruimus, aetate Vellicatus, ut adeo Parum abesset, quin in risum et contemtum addueererer is, qui ad eius laudem aliquid in minium aflure ves eius causam contra iniquos eius censores agmre ausus fuerit, suis inter omneseonstat. Viderant enim superti um eum esse inserae, res tenues multas ac jejunas continenti,t male praererea d, gestae, et in libris seriptis aeque et impressis male habitae, mutilae, eo ruptae et truncatae, a qua iis in Iocis prorsus destituantur, in quibus eius auxilium desiderarent, adeoque eam cum textu ad eius normam constituto in eandem sere ubique corruP layi conseirare. Omne igitur textus biblici praesidium ab .inae retibus ἰ Momis euo exspectandum, quorum lem nem, si vulgari saepe diversam, Maserethae cum recensionem suam eo derent, e codicibus hebraicis Eliminauerinti Nemo autem fontibus erit, cis, qui ante nostram aetatem fluebant, in subsidium vocatis textus nostra. mas emis aetatem investgavit, ut tandem ' pareret, quibus interprivs veteres, in versionibus tas concinnandis, uti codicibus et potuerim et vere usi linc Pauei eexae textui biblico vaenera esse altius instim vides ant, quam: ut veI interpretum veterum ope sanari possent. Iani eum tamen ex illis ei. Vellent medicinam Parare,. non Potuerunt non eo delata, ut saepius conjecturas interpretum magis, quam veram olim a codicibus exhibitam lecti nem sequerentur, nec quid vere scriptum fuerit i sed quid scriba potueruiuvenirent, ut elegantiora, exquisitiora, amatiora librittantvmorai etiam iverba in vulgarium Iocum substituerent, Griptoremque adeo ipssim potiusquam litoriorum lapsus corrigerenti mi u liberaliori sua dishielina inimitaendi sunt, tamen nec convicio nec obtrectitione proscindi debent, quippe . qui exemplo suo nos do erunt, haesita 1e..in aliquo laco . cui a nobis, si corruptus non diui debeat, subtiliori interpretatione succuriarendum sit. Praeterea cum quorundam hominum, quI omnem omnino.
exilio ais acro codice artaere et intra angustos Maserae. ncestos se ubique, continere maluerunt, quam tamen illi ad codicem sacrum inregritati restia tuci uin non suffuere videbant, superstitisinemmagis quam religionem -- Rre ferrent, facile se,ut fert humanum ingenium, in illud opinionis cominimentum devenerunt. , ut Massime minus, . interpretibus vero antiquis plus ruam aequum. esset tribuerent.. Equidem ex quo,e meo potius seiau ac j icio, qu/m aliorum exemplo et auctoritata ervin in libros R T. Gerpem
coepi, adjutus inprimis subsidiisnilis, quao Mntaeotius e libris seriptis iad eam exercendam suppeditavit, in eam viam deductus sum, quae inter utriusque sectae tramites medium tenet; quam etsi in hac praefationis amagustia ab omnibus euis partibus, latiniis, recessibus et angulis deisibere
4쪽
Et xd finem usque promui nequeam: tamen nee in re inani operam menaeam collocaturum, nee a libri . cui praefandi n otium mihi est iniun- , argumento alienam traElaturum mihi Visus sum, si primas eius luneas, rudes licet et impolitas, ducerem. . Ac primum quidem commendatur instra argumento suo. Est enim opus eriticis observationibus iisque ex antiquissimis eodicibus ductis reseditum, in quo textus biblicus e libris, qui Masoremis ad manus erant, emen. Δ dimis recensetur, lemonis in iis animadversa varietas excutitur, lectio. nes pro spuriis habitae damnantur, suspectie notantur, atque de dubiis et incertis in utramque partem disputatur. Praeterea tenuia multa ac jejuna, duae haud raro stomaehum. moveant, in ea contineri, quis nNet f At retius pensitata quis eadem non secile serat Z Vt enim a parvis initiis res omnes humanae ad majorem perstruonis gradum progredi solent; ita etiam apud Iudaeos arti criticae ab exilibus. minutisque rebus, quin immo, si mavis, a lusibus adeo ipsis mcedendum erat, si vel unquam oriri, vel ad viiquem peristionis gradum astendere debebati Male eam digestim esse, inquis, et in libris lariptis pariter et impressis male habitam, eorruptam, mutilam, truncatami Recte; ergo in meliorem ordinem digeramus. quae male disposita sunt, vulnera sanemus, lacunas sippleamus, et qui sirpe sint codices boni eos omnes excutiamus, ut perficiantur tandem, quae adohue impersem sunti Doluerunt vicem suam, qui adhue in Homeri lem ne constituenda allaboraveranti viri dom ad unum omnes, quod eos D luna miluerit opibus illis finii, quas Aristoteles, Zenodorus, Aristophasses,
. Aratus, Aristarchus, Crates Λ-leotes, et Tyrannion ad Homerum emen. dandum olim congesserant; nos vero, quibus opus in sacrum codicem eruticum et in suo genere unicum ex temporis naum io et clade servatum est; has fortunae reliquias contemnamus, nee totas in usus nostros
convertamus' illi dolent, quod nescire quicem ipsis contigerit, cuius Η muleae recensionis frusta ac membra in libris Homeri scriptis ad se perlata sis; 'nos vero propagatae temonis biblicae vestigia certa ulterius prosequi negligamus, parumque curemus, quam aetatem habeat mastrethica nostra recensio et qua ad nos transmissa sit fide 3 i . . Deincle, si antiquitarem textus spectes, quem Masora, ad eamque adornati codices maserethici exhibent, nova ei accedit commendatio. Qua quidem in quaestione totius eius habitus et conditionis in genere spectatae ratio est habenda . non unius vero alteriusve lectionis, s opus enita mastarethicum iptum diversis diversarum aetatum accessionibus, attamen, quan tum aestima Hicet, non, laeupletibus auctim esse novimus nec id quaeretur, quo tempore obseruationes maforethicae in illud corpus collectae ne rint in quo ad nos pervenerunt, quod seculo sexto antiquius non esse la
tis constat; nec id nos sollicitos habere potest, quo tempore prima Maso
5쪽
rae seriptae vestigia deprehendantur, quae in opere Talmu o inventa in comperto est: sed ad quam aetatem textus ipse, in genere spectatus, quem
Masorelliae excusserunt, et cuius lectiones in suos libellos transtulerunt, universa item eius ratio et conditio assurgat, in eo rei cardo Ueratur. . .
Cuius quaestionis selutionem multis trieis impe tam dissicilemque esse, fateor equidem: sed quae paullo siubtilior disquisitio disseultatestae
ret 8 Ad eam tamen tentandam invitant nos . et animum addunt uberrum
lantes, ad quos aditus patet, Versiones nimirum antiquae, Origenis et Elimronymi opera.
Quod ad versiones quidem antiquas attinet, eum eae iam selatiores decurrant, iam verborum sint tenaeiores, nee interpretes antiqui stafiptam. bi alibi legim ubique tam sancte servaverint, ut nihil, ne particulam, ne sussiYvin quidem textui saero inter vertendum intruderent, cum potius de suo talia multa adderent, et in iubila v. c. perlanarum et numeri permutditioile, scriptoribus hebraeis valde familiari et stequenti. ruae limae ingo. uium sequi deberent, et ad id genus alis multa dueerentur: Mec textus mastrethiei cum interpretidiis antiquis eum in finem instituenda eo aratio, ut quomodo conspirare et dis e diuindi sint appareat, res quae magna et intentiore cura indiget. Si enim omnem, quae inter comparan dum prodere se videtur, lemonis varietatem tanquam veram et genuinanc admittere vestes, possim scriptorem quemlibet sacrum ita interpolatione
dissingere et alium reddere, ut ex Vetere novus, ex corrupto e Graissi
inus evaderet. Si vero a locis his dubiis et incertis dilaesieris, in t onuvulgari cum libris mas orethicis ita vel cons mi vel ab iis di errant inter pretes antiqui, ut eandem prorsita textus biblici recensionem ante oculos Lbuisse necesse sit, quam tum in Mastra, tum in libris, qui ex eodem. aente fluxere, codicis sacri scriptis, servatam cernimus. Et primum quudem vix unam et alteram temonem masoremium satis fundarum, idoneis' quo libris suffultam offendium buror, quae ante Pretum veterum s Pagiis non item confirmetur. Deinde in Vinia adeo apertis, corruptelis, pina. laeunis, hiatibus atque inam interpolationibus vel pror- conmirant cum Masoremis, vel in Varias Partes Giscedunt, ut adeo probabile nat, eadem
quidem menda suis etiam apographis insedisse'. sed interpretem quemlibet pro ingenii sui modulo in emendandis sellicitandisque laeta affectis desudasle. Vix quidem necesse est, ut addam id, quod per se iam patet, hane in
eundem textum conspirationem in unum atque alterum V. T. librum e ve isione alexandrina non cadere, de quibus alio loco docuimus, diveris olim, eorum exemplaria hebraea exstitisse, quorum alterum per LXX. interpre-ites alterum per libros masserethieoS reliquaSque veterum versiones sit. pr . pastatum. Nee proptereae quod libros seriptos a nostris valde discrepam ante . uis non habuerlat, negligendos esse interpretes antiquos
6쪽
eensendum est, illusi ex iis .nihil exsculpi queat, quod non item in libris
hebraicis et Malara servatum sit. Cum enim vel improba et obscura diligentia viribus saepe deficiat, multaque semper relinquat aliis perficienda, expolienda et emendanda: quis sibi. persuadeat, omnem omnino antiquisesimorum a Masoremis usure'torum codicum lectionem in ipsorum recensionem esse introductam, resigioseque et sine ullo errore a librariis Iudaeis propagatam; nee posse ex interpretibus antiquis unam atque alteram le-Etionem in ipsa Maiora vel praetermissam vel deperditam exsculpi, quae lo- eo corrupto uni atque alteri medelam asserre possit. Id enim contendimus tantum, codices, quos Masoremae consuluerint et ad suam textus biblici recensionem excusserint, parum ab iis discrepasse. qui interpretibus antiquis in versionibus suis condendis ad manus fuerunt. Quemadmodum igitur codicum ab interpretibus vetustis adhibitorum ulcera ac vulnera, nostris
mas rethicis sanari potuisse verisimile est, ita his etiam ex illis medelam parari posse, quis a uel Z Sunt enim in omnibus libris scriptis ex uno fonte derivatis aberrationes primi et secundi getiaus, hoc est, aliae, in quihus omnes plerumque consentiunt, aliae, in quibus in diversas partes abeunti' Quae adhuc disputavimus, e nullo interprete possunt manifestius pro hari, quam ex Aquila, qui circa seculi secundi p. Ch initia versionem
V. T. Verborum tenaeisi Iim concinnavit, quae et voculas et syllabulas hebraicas omnea rimuntur. . Quo quot eius iupersunt fragmenta eoru ac
indubitata multa tales' spuria. sub eius nomine exhiberi satis constat ,
omnia tam preMi sequunturi textum nostrum ma rethicum .vel in minutis ac minimis rebus adeoque in aberrationibus manifestis, ut sterum eius a P
maphon videri possiti Quis igitur dubitet, textui sacro tum. eundem fuiste habitum eandemque formam, quam hori pro se mast restinus; et qui pyst Aquilam eodem desunEti sunt labore, lihersiorem tamen vati
nem secuti, si a tramite ma rei eo deflectere videntur, omnem dissensus causam vel in eodicum suorum culpa sive vitiositate, vel in ipsi rum vertendi ratione liberaliori esse quaerendam. Hactenus de priori fonte, ex quo pro antiquitate textus nostri mustr Mi argumenta gravia derivari posse arbitror. Nec negligendi sunt veteris ecclesiae patres, qui hebraice indocti non fuerunt, Origenes nimi- tum etHieronuerinus; reliqui enim, qui vel ob patriam vel famam aliquam ince hebraeae linguae gnari dicuntur, quoties de lectione textus hebraici hr unodit, tot putidos errores committunt, ut eos hebraica ne legere quidem p illa persuasum habeam. Iam quae textus hebraei Origenis et Himronymi ad bdim et coφcum ab ipsis uactatorum ratio et eonditio fuerit, id
obscurum me non potest. Supersiint Hieronymi commentarii, supersent stamenta codicis nebraeb- graeci, qui Hexaptorum Origenianorum eo-hiuinam secundun occupavit, subinde mutila quidem et a Grariis graecis
7쪽
- 'his' et eorrunta, quae tamen ad hanc eausam n lis non debent:
re stitit selibill disten Tin quibus textus hebraei lectionem Laepe pr stoeesunt eodi es LXX. interpretum hexaptares, ex quibus, licet tent' ': ;-; hi, ne librariorum negligentia non raro corruptis, eXtundi sae Dotest uuae fuerit hebraei codieis, ad quem in Hexaptis digcssi sunt, Ouit fontes si in subsidium vocantur, vix ulla lectio renerietu2 quae νη k'' Uc .i ;. -- 4 sis . oonfra vero conspirabunt eum libris nostris ma's0xςt' ς β - - . - 1id o i,m hiatibus lacunis et interpolationibus a
xyxς ' h oui eam eonstitu . Iam quidem nee aetas, qu etiam, fide et a mnφςm' qμ-φbhd eo deducebat, ut auctor , orra stetiti sint leges, teilatas facerent ἐquas potissimum inm Izm servatarum habitus satis do-' α , si hin I in silo juruici optimos et suo tempore antiquissim 'Ii iam: M est, ne heumini suo plus v m Requum esset
et in vio proprio indulserint. Obstabat huic novandi Prur D
loco aliquatenu rusP . . .es .euminis longa exercitatione subgm,
8쪽
. Quae eum ita sint, praeter antiquitatis, fidei, industriae et 'eautimnis, qua constitutus fuerit, laudem, accedit etiam textui maserethico eommendatio e scribarum Iudaeorum et editorum sacri codicis V. T. forsan exim
Perstitione Potius, quam ex religione prostru fide, qua illi eodicem a. erum ad Malbrae leRes per libros scriptos propagarunt, hi vero iub prelo excudi jusserunti Eorum enim, qui a matbredis inde de bibliis hebr. M.
ne meruerunt, Pertinaci labori debemus, quod vix una et altera a Masere. this in libris suo tempore optimis et antiquissimis inventa lemo per tot eula perierit, quod librorum sequiori aevo a scriptoribus Hebraeis exarat . rum, quorum autographa insorethis Propiora erant, Peculiaris antiquo iam aevo studiose notata orthograpniae vestigia conservata sint, et id genus Propagatae genuinae et autographorum udeo scriptionis indicia plura. His argumentis, quae tangere nos potius, quam exponere ob loci huius angustiam potuimus, c,fici posse videtur, textum nostrum masbrethieum in genere spectatum nam de locis aliquibus hic sermonem non esse, ne monere quisdem necesse est ad primum christianae epochae seculum sua aetate ascendere. Iam si quaeritur, quae ante Christium natum,a bibliothecasacra instituta ista eius fuerint,et quas vicissitudines stubierit, omnia sunt multo obscuriora tantisquet nebris involuta, in ea silentio praeterire fere laraestet, quam in eampum tam lubricum destendere. Dicam tamen breviter, quae mihi verisimilia videnturi
Haremus, omissa innen ahemtionibus in litterarum ductibus alitique quae ad odissimis iam solam spectanti mi quaeso displi erat Iudaeoriun tiatio Gen. 1. I ra 'orum quam amaritanus aliquis emblemate satis inepto ex v v. seqq. petito hune in modum auxit ut reseribereti
Non entin h. v. agi potest nisi de luminum coelestium usu ad diem a nocte dura nendum, eum de luee in terram emittenda seorsim suo loco σα v. Is loqui velle poeta. Porro v. aa. Iv Masorestarum Samaritani omnes in ri mutant ex sua bimas infrequentiores eum frequentioribus permutandi consuetudine, ut et v. a. . formulam Pri ora potitia solemnem in prosateam Tum diri resiavendam emineis sunt. Pro Iudaeorum v. 26. Samaritani omnes addita evula uno a uel Nnviva, quoa sequuntur LXX, Vulgata. Arabs et Aquila. Lectio libro nIudai eorum pariter antiqua est omittit copulam eodo Origenia hebraeo. gore maεμον μεν , interpretibus antiquis, Syro. Symam Theodotione. Onheloso. Pseuω - Ionat ne, et Arahe Erpenti. C eum igitur et interpretum auctoritas pro utraque is me fere par, numerus quidem pro post Hore major, ad quem tamen tu talis trantio non . iubeti sed lectio Morethi majorem veritatis spretem habet. Nobra enim et Ianum h. l. monyma non sunt putanda ἔ- alias poeta eandem partieulain cuique Foeabulo praefixisset. Cum vero uis orum non minus, et interpretum, quam locorum panillelorum Sen. V. r. auctoritas obstet, quo minus ranae vi scribere liceati in lectione malarethim a
quiescendum erit, quaa et .di aetate et iusseruia ali- eommendia . Grati
9쪽
Posset quidem graeca LXX. intereretum vetito iundamenti loco po.
ni, cui do textus biblici ducentis ante Christum antiis conditione uisputatio superstritatur. At cum illa temporis injuria tam male. habita sit, eaque iam ieculo post Chr. nati tertio susillata, et suffusa tot livoribus et ulceribus a librariis et eritieis audaulis estet, ut Origenes interpretem saepe in in-t rete quaereret; nec ea Post Origenis medelam meliora fata experta fuerit: sane lacunam hanc lutosam praestat praeterire, quam textus hebraici multo limpidiorem, quem historia testatur, fontem rivulis lutosis turbidum reddere. Quid enim ab interpretum manibus proferuim sit raro exsculpi potest: nec ad quaestionem nostram enodandam facit id, de quo sae pius
ac melius constat, quas Origenes vel librariorum aberrationes vel triticorum male sedulorum interpretamenta et emblemata damnaverit, quidve
alibi inseruerit textui, ut lacunas suppleret, et id genus alia. Cui igitur de fide. qua ab Elisa sive a condita inde bibliotheea saera textus biblicus propagatus sit, certi aliquid statuere velit, temonum ad Masbre-thas transmiuarum ingenii ac naturae rationem habeat necesse est. Quam
tamen in disquisitionem difficilem quidem sed dignitatis plenam et seu tuosam qui descendere velit, is parum adhuc profecerit, si unam vel alteram tantum ad Malarethas propagatam ab iisque ad nos transmissam lectionemnem tamen movet Aquilae eum textu satriaritano eonsensu, qui alias sempera partibus Fusoletharum stare soleat; et eonsuli profecto in posterum e re foret eodd. de lectione vi , ' δε--σω ψιοῦ, Aquilae an Hexaptis adseripta. Gen. II. I. Pro Maum furiaritani omnes i- , hem versio sanistitana, LXX, Syriisque ex sustamen diem ex sero exhibere dieitur Ephraem syrus in eommentariis . Si librorum et interpretum numero aliquid expediri potest, lemo eodd. Iudaieo- praestabit, ouam Vulyara, Arabs utexaue, Onhelos et Pseudojonathan et δ ά. codex hebri quo Hieronymus usus e , Syrua etiam ex reolisione Ephraeiami syri. exhibent. Nec tamen et hie ex testium numero quidquam essici potest,
, praeter id, utramque lectionem valde antiquam esse, et utramque Iunoruiu et inisterpretum sectam temonem sibi peculiarem eonstanter tue i. Argumenta vero, quae voeant, interiora ex carminis materia et structura petita et id genus alia Ma-1btestis Aventi De die enim sexto loqui iam desiverat poeta in fine eapitis primi I. 3I. , .nee carminis, quod ubique eminet artifieiurn, poetaeque stimimum, quod ubique eo pieuum est, judicium novam diei sexti mentionem farile permisiti Quod si paullo subtilius videatur, animum ad membrorum parallelismum advertamus, qui diei sexu eommemoratione male tollitur. Nee dimeultas, quae temonem ma-.1orestieani premit, est praeternutienda. qua qui die sexto opus suum iam ad finem perditaerit Deus, id .idem die demum septimo absolvisse dieitur. Ex quo etiam - fonte samaritana lectio μή isse censenda est, quae interpalatricem manum nimia aperte prae se serti H 4. Pro omissamaritani omnes, LXX, S os, Vulgata. - D DU, mutato artifieiose verborum ordine, quoniam paullo ante et alibi in . earmine primo cI. I. I I9. coelum terrae anteeesserat. Praestant autem eodiem maserethici cum Arabe utroque et tribua Chaldaeis. Quis mum verboriun ordinem
10쪽
probabilem in medium attulerit; ad habitum potius universum, et eondi. tionem totam integrorum adeo librorum redeundum est: quae si fidemseribarum testatam faciat, patebit, singularem aliquam per omnia secula fortunam expertum esse corpus nostrum biblicum. Nos quidem, quibus campum hunc vastum totum emetiri non licet, Paucis tantum sed ad quae stionem nostram aptis exemplis defungemur. Scriptor Geneseos, quisquis tandem ille fuerit, id omnino sibi propositum habebat, ut rerum ab ultima inde antiquitate gestarum memorias. quales scriptis iam consignatas accepisset, ita vulgaret, ut ex pluribus libellis unum componeret, et historiarum, quas diversi diversarum aetatum homines exposuerant, aliquod corpus conderet. Non ferebat id, ad quam
pertinebat aetas, ut libros antiquiores excerperet, eorumque argumenta
suo inore et ex silo ingenio digereret et ordinaret, sed eos integros, ipsis eorum verbis descriptis, in situm librum transferret. Quo tramlie cum imcederet scriptor ille antiquus, id iam liber Geneseos habet peculiare, ut membra ac frusta scriptorum in unum corpus collectorum possint dignosci, et quae cuique dieendi ratio familiaris fuerit exsculpi. Cernitur autem potissimum auctorum iliorum diversitas in nominum diviniorum usu, quorum aliis Deus constanter mπ', aliis ci I N, aliis ci MN 7τ7vi audit. Iam si antiqui
subtili hae ratione eonstituat, aut novam nossem semonaen ad pHmI eapitis artis.cia exigat, quod ab alio prorsus auctore Prosectum est y II. Ia. Pro M Samaritani omnes cui maserethi ei quatuordecim n m, ex emendatione gramismatici, quem archainnus offendebat. . . n. a . Ad via, in triplex no. tanda est vineta Primum libri seripit famaritam praeter unum omnes habent nee ab iis dissert famaritanus interpres, nisi in eo, quod verbum in plurali, efferat; m Ua, Pprimo Deinde apud nonnul- Ioa interpretes LXX, Uul tam , et Syrum invenitur 'rari tan)ου Ρ n. Tandem eod6 ma rethici omnes eum Onheloso et utroque Araba legunt mκ Iam quod ad lectionem famaritanis libris peculiarum attinet. 'κ 'ut ab I m, sive n zon a d alia eoneipias, ut interpres amaritanus sive a singulari aliquo navin pluitas quasi) semper laborabis. Si pHorem ratio. . nem sequaris, sensum prorsus nullum ex tota prvositione extundere poteris; si posteriorein, purissimum Geneseos dicendi genus tequiore samaritanistro pollutum, adeoque iocum nostrum interpolatum credere necesse erit. Quod utrumque ut amoveretur, eod. samaritanus unus, 363, pro 'Na, repotuit, hoe sensu: is is ambobus illis friseis raro una h. e. ambo illi intimeaeoniungi solent, vel nisi paullo longius petitum videatur ex iis soboles progigni solet ut lil. Mishaelis evosuit 'in bibl. orient. et exeget. T. XXI. p. I9o. . Patet igitur . lectionem se naritanam tot esse diffinitatibus impeditam, ut quo jure possint eritici meentiores in tuendo et tenui magorethico inferendo voeabulo uri alo ad samaritanos libros provoeare ita divinare possis. Quid autem impedit, qua minus textum famaritanum apertae