장음표시 사용
21쪽
Spetimen quintum mi iae I D. in Riarto prodiit. - etiam sperut Caro si
Stridis N Examen notarum critiearum reo gant. in 'asmos. Θecim. L Goeulimgae l778. 8. Uid. Michaia bibi orient. Pare. XIlI. pag. 6 . 72. Varia quoque contra molaretium monuit Perillustris Iohannes Damia Mithaesis variis in seris piis, praesertim in Collegio in Psalmos tres Messi os eris Franeos et Geuismi sy. g. Uid. Ernolii Bibliat ec. theolog. nov. 2 om. l. Pari. I. WE. 26. δερ Alter eorum, qui Praecipue reeentissimo tempore integritatem Veteris Te stamenti impugnauit, est Benjamin Xenarcottur. Notissimum est inter' eruditos nomen et fama huius viri, quam sibi propter editionem splendidissimam Hebraei eodi eis in erudito Oibe conciliauit, de qua infra erit agendum. Negari nequisi ne virum literatis limum omnem impendisse operam, ut veram temonem textussieti hebraiei ope codicum manuscriptorum inter se collatorum restitueret, de quisbus vero hic nihil plane adfici o, cum haec infra sint memoranda ubi de usu m nuseriptorum codicum Veteris Testamenti agendum erit. Hine necessarium seresuit, ut cum supra memoratis aduersariis integritatis codicis , hebraei eundem te tum hebraeum, promi in consuetis editionibus legitur, proicorrupto m. varie d prauato venditam. Cum vero ii, qui anae eum rem criticam armis antimalbrinthicis tranauerant, collationem eodicum manuscriptorum. plerumque turpiter ne glexissent, eandem eruditis Philologis maxime commendauit, et primus vere sui . qui maximis sumtibus eandem institueret et lectiones variantes in collatis eodicitas manuscriptis postea repertas splendidissimae editioni bibliorum hebrateorum in sereret. Praecipuum scriptum, in quo vir iste ad incrementa rei criticae hebraicae natus sententiam suam de emendaudo textu, i ebraico ex collatis manuscriptis bL. blieis satis ingenue prosellius est. Anglico idiomate in duas partes distributum iiii lucem publicam editum est. Prior pars eiusdem inscribis est: Tee State of the pristid habreis Text of the old Tesament eouideres. A differtation in lino paris. Para the si si compares I. Chron. VI. witu 2. Sova. U. vitii X Ill ; and pari. the s imis contains obseruations seveMy Hia rein Mys milli an Extruct of Misahes anu rious Re inσs. R Benjanun Kennusti, M. A. low of Exiter College. inford IT 3. 8. mai. pagis. 72. Partis huius prioris recensionem dederunt Autores Actorum novorum eruditorum Lofensum da anno I s. Mens. Mas pag. a 1. Iequ. Λutores Relationum Gotitissensum da libris nouis. Fascit. IX. pag. r. . s. et b. Mumgartentus in Machritaten Don merit u seu Bu Gern. Tom. X. Part. . q. pog. 32. S. Hanc Partem priorem escepit posterior, cuius titulus est sequens: De State of the pristia Hebreis Tot of the old Iorament tonsorei Dif sertation the s.c d wherein the famarisan Copy, of the Pentareuia is vindieatia . . the nimia Copies of the Chalse Paraphrose arae prouia thobι corrupted p the seat ments of the Iems on the Hebreis tot ara ascertaintd, and alio a particular eat alaeue Urro. Hebre in xu. in Oxford, Camistage and ιhe British Mustum. 'Bρη- iamin ta coit. - Oxford 8. mu. cuius recensionem et excerpta in
22쪽
pag. 2 . 233. Pan. q. pag. 29l.. 323. et autor anonymus tum in Emmeri--- Goettingens. Iuterari anni I76O. Scid. 7 I. g. 624. tum in Ephemeriae siti rari Lapsens ad annum i 76 I. Srid. 33. pag. 29 I. quae etiam quod ad priorem partem operis huius Kennicottiani conferendae sunt ad annum I s . scid. 72. Ira sonem latinam harum dis attonum Mnnisatti debemus operae ae studio summe
venerabilis D. Gisiemi Abrahami Telleri, qui eam in lueem publieam edidit dum bus partibus, quarum prior Lipsaη I7 9. 8. mai. posterior vero praefatione ad Ee uotium da Critica coniecturasi Veteris Testamnui et Vogesii retenisone Codicishesrairi HAmsa eos aucta ibidem I 76 s. prodiit. partem huius ve sonis latinae doctissime recensuit b. Emesius Bibliothre. xuris. theolag. Tom. UI. Pan. s. transitu hic obseruo, Iesiarum iam anno t7s . doctissumam dissertationem de iudicio super variis bationibus eodicis horari diuini recte faciendo edidisse , unde Remisotio serie displieebat versio partis secundae Telleri na, in qua, si Lemnicouo fides est habenda, sensus Angliet idiom tis minus recte est expressus. Argumenium ipsius huius scripti Kennicotti quod spes ut, illud p
tissimum eo tendit, ut demonstrerur, eodices manuscriptos Testamenti Veteris, quibus hue que usi fuerint citrici, mendis et interpolationibus paene multis se tere, eosdemque ab antiquioribus codicibus longius quam par sit diserepare, unde non inutilis labor suscipi uur et operae pretium sit, si conferrentur omnes ac simguli , quicunque reperiri possent, eodices hebraici voluminum saerorum Ueteris Testamenti, ut ope huius collationis codicum demum exeudi possit editio aeeur iissima et emendati ra bibliorum Tinamenti veteris. Hine in opere hoe ipse consilia stippeditat, quo pacto textus a corruptione sua liberari, emendari et x stitui possit ab interpolationibus et variis mendis, quae in textuin hactenus impressariam editionum et maserethicorum codieum manusculptorem ex eius mente irro pserint. Interim in ea re tantum in sutadium vocavit eosationem codieum mant in
seriptorum , quam vero Mat' hie haud susscere liquidissime os loidit Bau an .mis Relation. M libris memorriu dignis. Tom. X. Part. F. pag. 36. Milita prae te a notaru digniora in hoc opere Amnuotti occurrunt, quo imprimis fusa sitis historia eruita textus hebrasti Veteris Tesamenti, quae Dissera. II. eap. q. pag. 3 7.
I edis. originai. occurrit, et ea, uae ipse auctor de Samstritano textu et Fem tateucho obseruauit, spectant. Vid. D. Ernesii Bibliotheci noti. ιη M. Tom. IV. Pan. 4. pag. 299. et a I s. se M. Non mirandum erat, quod opus Xenoesicotti in rum aliorum scriptorum et motuum in criticoriun Dei rum republica eausi fueri Seripta haee oecasione huius criticae controuersiae edita omnia ae sngula hie nori adseram, suibus nostra aetate maxima lux rei criticae Veteris Testamenti
est adlam, et quorum iudicem inis supplementis meis ad Caput de manuferipiis hibutis. subiungam. Saltem hic mentio facienda est eorum scriptorum, in quibus integritas Vticiis Tuummu contra Municotu arsumenta vindieatur et stabilis in
23쪽
Primus , qui in ipsa Angsia contra rannicinum surrexit Hume disserissonum partem primam impugnauit, fuit Minurus cimur. Edidit is librum Anglieoidiomate eompostrum sub titulo: Tne prinita Hebreis ora vindicates m. seu do. fissio inpressi textus helraici et responso ad Retinuesti duas dissertationes, qua omnia
ista, quae corruptionis insemulautur, uerum expenduntur et defenduntur, praemisis obseruationibus de in eicientia subsidiorum criticorum, quibus Uus suis X merit in emendando textu mafortitico Veteris Tesamanti. omnii I7s 3. 8. De quo libro conserenda sunt, quae obseruauisti. N amiar Schroe hius in supplementis His rias ecclesolicae misianas. Pan. IV. pag. 3o . Aliud scriptum eiusdem arguis menti donus Anglus Iulius contra xennicottum edidit. quod timio sequentie
prodiit, cuius argumentum recensetur in notissimo diario Anglico, Month* M. xino dicto de anno II s. Abruar. pag. 3I. et in b. tii Bibliothee. thra te. germanis. Tom. XL Part. Io6. pag. s 3. Hue spectant quoque Lettres de Monfrinιέ - - - projassevir en r Aniuersitέ de ---- - Simr K-άραι glais. Pari is 177 I. de quo libro, cuius auctor fuisse creditur Igrauius da
May, conuersus Iudaeus, eliraque argumento omnino conserendi Qui Peria. thaiais in Bibliothee. orientia. u exegitis. Hrt. II- num. 22. pag. 64. 89. α S. V.
Erasius Bibliothec. theologis. recentisi. Tom. II. Part. a. pV. 99. Hie inprimis inter aduersarios Mnmcosti, quod obiter Observo, causam missansii contra Kennuoltum des rudendam in se suscepit. Interim pro G imito edidit Anonymust Anglus eontra eundem: A later to a Frisis ocra ned by a Fremia Pamphist Imni pis Aed agains Dr. Kennirati and his Collation O' the Hebreis Mn. Oxo I7 2. plag. 3. 8v. quod scriptum celata Paulus Iacob. Bruns sub titulo: o se
bello contra Beniaminum Xennicoit eiurquo collationem Manuscriptorum m. Maleorum nuper Gallice edito epistola ad Amicum ex Anglico venit suasque ad m, dem Mnnisottum litteras adlatu Paul. Iasi Bruns. Romo I 772. g. mar. Hug. 4. latine edidit, quorum scri prorum reeensionein exhibuerunt Perili. Michaelis Bibli thu. grimini. et exegetis. Pari. IV. num. s. pag. 227. 13 I. et Part. U. pag. 9s.los . et b. D. Frider. Hirtius in Bibliesiac. orientaI. et exegesis. Part. III. pag.
ias. seqv. Neque minus varia contra tentatas a Kennicotto emenditiones textus
hebraei Veteris Testamenti in medium adduxit celeb. Abria. Frideris. meter Had r in Sylloga et Obseruatio m pDolog. exegeticarum et criticarum. Fuscis. I. Uauentriae l76 I. 8. num. 3. pag. 386. f . quorum summam in eoinpendio exhibuit S. A. Emesi Bibliothec. n . tiaolagis. rim. III. Part. Io. pag. 888. 89o. Neque mitiora sata in Germania expertum est opus Iud Mnnisosti num. Praecipuus. quem hic nactus est Kentacottus aduersarium, est eseb. OBMG Haesus 'eventur, Philologus Buetaoviensis literausiimus, qui non tantum in
24쪽
raginem hypothesum ex Cappelli, Simonii, Morin ali omniqueIeriptis eo lectam
appellauit, verum et in variis scriptis eontra eius asserta in lucem editis, quae imfra suis locis in his supplementis meis erunt adferenda, inclaruit. Huius vestigia sedulo pressit celeb. U. Fria Dre ius , eui non tantum Proiugionem doctissimam. qua examinatar iam. Kennicottramientia de cis tredecima Iudaeis in codice abraeo I l maeo regni DproretermisHIMitebergae sed etiam orationem, qua Osenitar, corrigendi codicis maforethici ab hodiernis triticis causam iustam et idoneam nondum esse redditam debemus. Vtrumque seriptum re sum est in eiusdem Triga commentationum academearum eriticam hodierni texitu hebraei conrementium, quae prodiit Libystae i 73. Vid. Hirti Bibliottici orientac et ex
getis. Part. III. Fag. 14s. Isa. N. O6.fP. Cueterum praeter iam memor tos scriptores, qui huc spectant, eonserenda erunt scripta sequentia, in quibus etiam integritas textus hebrat ei contra eius aduersarios doctissime vindieatur: D.
Gail. Abrah. T luri Dissertatio de iudicio super sariis lectionibus codicis hebrari disini recte faciendo. D . I7s . GuId. Comment. de critica coniecturali VeterisDflamenti, versioni et iis latinae dissertationis Kennicotti subitincta. D. D. AED eus. Dathii Prolusio de did state rei criste, Veteris Iesamenti cause diiudieanda. U. i 62. 4. U. Got rari Lessii Dissertatio de eum , quam praesens textus . hebraei conditio requirit. Halae I 763. 8. D. Nicoc Milou ii riserialis exhibens e cimen defribarum erroribus in Veteri Tesaminio inipresso. Edom Thomν Edinarissim taliones duore , cptibus probatur, variantes lectiones et menda , quae in scripturam sauram irrepserunt, non labe finare eius auctoritatem in rebus , quas ad sedem e p-μ pnttinent. Gnu. 1 68. 8. D. Gotthiss Trougoti Zacharias Programma. quo vindicatur immunitas sextus hebraici a lacunarum Iblpicione. . Eurizouit i76 . Neque hie omittendum est scriptum Gallicum, quod primo lo-
. eo erat nominandum, nisi seriem annorum potius sequi maluissem , quod sub tD: Hlo: Des Turer primiti de la Reuelasion, ou Consederations eritiquusum is p retέ et P integritί si texte original des Liures suinis de ι' ancio Tisament par ti
R. P. Gabries Fabring Romae 3 72. 8. mai. duobus Voluminibus prodiit, euius' argumentum m hemeridibus litterariis Aremo uri de anno i 7 4. num pag. 2 . se ita. Vid. quoque D. A. Augus Mnesii bibliotheci theolog. recentis'. Part. IO. pag. 867. seqv. Tom. IV. PGrt. I. pag. 3. 32. Plin ora infra auferam scriptores in fine capitis de eam e Vterris D menti. 1. Priusquam uniuertae materiae de integritate sontium originalium Ueteris Te.' sumenii hactenus historice pertractatae finem impono aliquid momoraodum avi hue de hypothesi quadam quorundam eruditorum Philologorumi, quae si vera L effer, periculum . omnino tum integritati tum auctoritati librorum Veteris Testamenti immineret. Versari nimirum fu runt doctissimi Philologi in sentenna. magnam confusionem inesse singulis segmentis Ueteris Testamenti, in quibus abitunendae sint traiectiones et transpostiones seriem oraumiis et historiae mirum int, B modum
25쪽
modum turbantes. Plaetiit haee sententia, ut alios omittam, Richod. Simonio in Nisuri critie. Veseris Tesamenti. Tom. r. Cap. V. pag. 3 . Noubigantis et Remisouo ipsi in dipsera. II. fugere ratione hodierna textus Hebraei Vt ris T flamenti pag. 332. uersion. Lim. Iet . qui postremo loeo adductus insuper o
seruat, ex eiusmodi transpositionibus in segmentis nonnullis saerorum librorum Ueteris Testamenti obuiis permultarum discrepanti arrem textus hebraei a Samaritano derivandam esse originem. Eandem hane hypothesin tiberius illustrare et
pluribus grauissimisque argumentis confirmare studuit b. D. Christoph. Hari vive gius in Commmtat. de Pericosis biblitis recte consituendis et diiudicaudis, cpuae multa Philologiae et variae eruditionis copia reserta eum duplici quodam Auitoris
fascis. 239. 333. inserta eis. Sententia doctissimi huius viri eo potissimum redit, quod libri s aeri Veteris Testamenti haud statim a prima sua compositione singularibus voluminibus , verum tantum in sehedulis quibusdam minutis seu soliis pergamenis conscripti fuerint, quae demum Erarcu tempore , eum colliger tur Veteris Testamenti canon, a doctis Criticis in unum volumen collectae, et quantum seri poterat, in ordinem bene compositum redactae fuerinr. Hine ex sententia HareMergiis acisi negotio fieri potuit, ut a posterioris aeui scribis vel ex ignorantia vel ex neglecta debita attentione volumen unum et alterum membran e in eo quod numeri literis in dorso eius notati detriti suerint, contextui orationis ibi inserii fuerint, ubi volumen vel ei inscriptum opus non debuerit locum occupare. Uid. Biblioth. nov. Memens. Oas . II. I c. I l. mg. 2G8. 224. DOD. III. pag. 412.) Quod idem quoque de singulis quibusdam segmentis et sie dictis Petieopis biblicis Ueteris Tella menti aD firmare ausus est. Licet vero doctissimus hie Philologus sementiam hane valde speciosis argumentis instruxerit, simul iue semel iterumque assirmet, quod hac hypothesi sua plane nihil decedat auctoritati sacrorum librorum V. gr. cius. II. Jascis.
II. pag. 223. ex ea tamen facili negotio colligi poterit, scribas Ueteris Testamenti. saepius singula segmenta et perico pas librorum I e:eris Testamenti non isto oro dine, quo hodie in editionibus nostris ad fidem textus Masocellaiei expressis versan tur, conscripsisse, ex quo simul apparerer, permultas trajectiones et transpositi nes eodici sacro Veteris Testanienti immistas fuisse. Neque idem hue ipsum negari posse contendit Barentimius, simulque assirmat, ordinem historicum pariter aechronologieum librorum Veteris Testamen ii multiplici ratione esse interruptum et turbatum, cui vitio ope Chronologiae sacrae ad seriem factorum accurale accommodatae adhibito simul synehronismo profanae historiae et harmonia gestartim rerum inter se medela adhibenda sit. Impugnata est potissimiam haec ab Haren-gio prolata hyportaess ab auctore Anomymo in Ephemeridibus obseruationum Antis' 'lodamentium nrun. VI. pag. 477. lequ. qui imprimis historiam sacram a trai ctionum
26쪽
ctionum et transpotionum , quarum eandem insimulauerat Harmbergius, vindicare maduit, ad cuius argumenta et obtemones nonnulla respolidit Harembergius in Bibliotica noua Bremensti Classi. fastis. III. pag. 628. 3. Recentissimo tempore celeberrimus Lipsiensium Philologus D. M. Augustus Dathius hane hypothesin, quae integritati Veteris Testamenti omnino noxam haud exiguam adsedire potes , accuratiori disquisitioni subiecit, eamque omni sundamento destitutam esse solide saris comprobauit in elegantissima dissertatione δε Perseoparum biblicarum Veteris Testamenti ordine non mutando, L f. I 69. edita, quae postea quoque
Bibliothecae Hagariae hisorico- philologico - theologicae Clas. III. fascis. a. pag.
233. 323. inserta est. Primarium argumentum ad consurandum hanc hypothesineel. Autlar ex ipla historia variarum Ueteris Testamenti recensionurn repetendum esse eenset, quippe quae non permittit, ut eiusmodi transpositiones, quales a su- .pra citatis scri proribus in Veteri Testamento esse perhibentur, eodici saero immissae et postea seruatae esse potuerint. Caeterum argumentum huius lectu digni sibinae dissertationis strissim exhibuit D. Emesius Bibliothec. nou. theolog. TOm. X. Pari. IX. pag. 8S8. 86O. ε m. II. pag. 4 . IV. Ir. Druistonem librorum Veteris mstamenti in Legem , Prophetas et Hagiographa iam temporibus Hieronymi haud incognitam fuisse, praeter alios quoque obseruauit b. Romam Tellerus in dissert. de canone v
teris Te lamenti dissim et perfecto. Lips I 47. L 34. fessu.
g. 4et. Sententiae Iudaeorum, quod Peritatevthur Mons a prima sita compositione neque in libros neque in capita divisus fuerit, sed potius ita constria plus sit, ut in serie continua sne notato vocum discriinine unus versus esse vide tur, ita ut omnes lineae integrae unius tantum dictionis speciem retulerint, pnir nos hie nominat Wolpus mitingerum et D. Morinum. Loeo Dosterioris a IMA fio adducto adtuligo alium eius locum ex Exertitassen. biblici ae Hebraici Graeciaque textus sinceritate Lib. I. Exercit. VI. Cap. II. f. s. ubi eandem sententiam propugnauit. His addendi sunt ex Philologis christianis Richartas Simonius in porta critica Veteris Tesamenti Lib. I. cap. 28. Damis Emes. i Iabsens ius in Prassarione editumis suae Bibliorum homicorum. I. 37. Gnrad. Dentur in Antiquitat. hebrate. Pars. I. c F. IiL '. 'Hemannn. von der Hardem lumine gra eo in anali Is hebraica Frimi Genesos libest. p. 283. Tom. I. in rabum, et ipse Ioha es Andreas Danaius tum in Litteratore ebrateo et Matirico not. ad 3. UI. obf. i. tum in Sinceritase scripturae Prieris Testamenti Masera Θεοππυιας tis no mota triumphante manvstripta ad locum Deuter. XXXIlI, 2. Idem .quoque Danaius peeuliare scriptum descriptura antiquorum indisincta in 'o farra rodire hollienum deprehensi edere in animo habuit, quod scriptum iam Io. Cassi M. Aem. merus in Viris Professorum tinosum pag. 299. inter scripta eius recensuit de
euius editione autem merito dubitandum esse censeo. Interim hoe ipsum assertum
infirmo satis fundamento niti sistidissimis argumentis demonstrauit b. D. Gottfrid.
27쪽
ν Ia Tumplus in Programiniae , quo indisinctam antiquorum Ebraeorum scriptionem. esse recens commentum normiamum, certitudini divinarum literarum Iove pernici Asimum ostendit. Imae I 739. 4. Pag. 47. Em. I 6. SP em ms eratos9 sciliςet ob velfuin 3s. Num, X. quem quidam Iudaeorum pro peculiari libro agnos cui tr. . Pag. 49. Adlatis de canone librorum Peteris Testamentia Wolso nostro plurimi hie addi possent scriptores. Suffciant tamen hie tantum sequentes, qui imprimis recentissimo tempore prodierunt: Romani Telleri disert. de cavone Da feris Tesamenti divino et Aerfecto. L f. t 4 . D. Salom. Semleri AEhm iungvon freger Unterstitatine des Can s. Halae I 7r. et annis sequentibus. D. Pet. Andr. IIIulgus Beliarvng von im Mnon des Alim L flament s. I f. 177 . . S. cuius libri argumentum legi poterit in S. V. Ernesii Bibliothα. fθtologic. n illis Tom. III. Part. 8. pag. 726. 737. Michaelis Bibliothec. oriens; et exeges. Part. VI. . pag. I 24. Isq. et Hirtii Bibliothec. ormutat et exegetis. Part. UL383. 4o . b. D. Chrisian Frid. Stimidius in His oria ratiqua et vindicatione canonis sacri trieteris et Novi Tsamenti libris duobus tomprehensa. L si I77s. 8. mai. Claud. Frus Isimmanis dissertatio Hiens of eruationes ad rise- strationem doctrinae de canone Veseris P samenti ex Philone , . quam ille doctissimus vir apyendicis loco Decimini Ius secundo exercitationum criticarum in versionem LXX. Interpretum Hasniae 3776. 8. mai. edito adiecit, de quo scripto com erendi sunt Auctores Bibliothec. uniuersia. Rem linens Tom. XXXII. Part. a. pag. 64. seqv. et Perili. Michaelis Bibliothec. Orientac et ex Letis. Pari. IX. num. ε 3. pag. seqv. Neque luc negligendae erunt Io. Gottfrid. Eicuormi Comment tio de cancine Veteris Testamevti Elegantissima, quae legitur in RVertorio luemlurae biblic. et Orientalis. Part. U. num. H. EM. Uid. etiam eiusd. Ivim sunt.
in V. T. Part. l. ωρ. I. pag. 39. seqv. et S. U. D. Caspar. Velthusi disy rtatis fecunda. quae in eiusdem Obseruationibus Obseruations on virrisus Subjecio Lo
Pag. Ea loeo Cyrilli Dierosolymitani, quem hie ex Hodio adduxit Iur noster, imprimis paulo ante memoratus 'ratilivs solidissime demonstrauit, libros viginti quinque , quorum mentionem fecit Iosephus, eosdem quos hodie in textu nostro agnoscimus.
AD SECT. II. DE LIBRIS BIBLICIS.
Pag. 63. Plenam et uberiorem textus mi aut i originalis historiarm eruseam suppeditavit Bmiam. nicinus in obfert. II. de ratione satus sextus Ha. Testam. Cap. I V. pag. 3o . II 4. quam iste vir celeberrimus siex periodis complerxus est. Summa eius strictim recenseriar a S. V. Eruesio in Bibliothee. theologic Irim. IV. Pari. IV. pag. a 9. si tu. Scriptoribus de Mose et nos multis momen-t s ad Ebros eius saetos pertinentibus pluribus iungendi sunt Iohamis Niciari
28쪽
D se uultis de Mose Alpha dicto. Lugd. Batav. I o 3. II. Iacob. I 'E'uta. Alamstiyii Comm/nt. de Most lekislatore Alpha dicto. Imae I 7 3. cuius argumetitum enarratur in volipam figen Nachrichim von hietnen aha emisthen Schristin, ad amnum 37SS. Piart. lX. yog. 83 I. 834. D. AEdr. Mith. Nagelii di 1 f. de filo Moss. Aliors. i s s. M. Aigus. Lebrecht. Willii T. φος scriptorum diuinorum e Longini excelsa disciplina duabus dissertationibus expensum di I. I. et II. Mitto Hrg. II 8. et Gottiis . Sum. Suinbartii di de Pentateutho Hebraeorum rodita diuino, sdub praesidio b. D. Ioh. Gottheb. Poetineri habita. Francos ad Madr.3 6o. de quorum Wiarii et Selahartii scii piis consuras die volipa/ndigen
Nathritaten ad annum i 738. Part. X. Fag. 9 3. 97 Io I 761. Pari. IV. pag. 3o9. 322. WElielm. Frider. Hezelii seriptum germanicum de fontibus isoriae originalis uosaicae. LemEouiae I 78o. 8. mai. ut alis Omittamus. Plura de his se ius, ex quibus Moses imprimis antiquissinam, quam in Genesi narrauit histodiam, hauserit, addam in his meis Supplementis ad I layii Tom. IV.
Pag. 64. Quae hie et Tom. IV. pog. I 4. de Aben Ezra attulit b. I Lfur. eommode illustrari poterunt ex iis, quae supra ad Tom. I. pag. 73. Ob-
dem pag. paulo infra ad verba I si: Enim vero si vel maxime cet.θDe sententia SpinoZae circa autorem Pentateuchi pluribus commentatus est h. Paul. Theodor Carpovius in Animaduersionibus philologico - critico - sacris L s. I 739. pag. 37. 39. ubi iudicium Mosii nostri de eadem his verbis declaratum ube-
Pag. 72. IN. Is. Scriptis, in quibus auctoritas divina librorum Mosis vindicatur et uberius confirmatur addendum est imprimis eruditissimum opus milheia mi Murbu/s ii de divina legatione Mosis, quod Anglice tertia vice Londini IT 42. - prodiit, cuius versionem germanicani debemus Iohomni Chrisiano Stimidio, quae tribus Tomis Francofurti et D sae I 7s l. i7s3. 8. mai. prodiit. Neque hieomittendus est liber Gallicus recentissi inus; qui inscribitur: I.' avforite des ituras de Mose, nablis , et. defendue eontra ter incredulis per Mons P Abbέ dumiis, Docteur et Professis en Sorbonne. A Paris i 78. 8. Cuius libri in tem 'ris siostris rarioris notitiam dedit S. V. Georg. Frideris. Seuerus in den gemelanu- relen Setrachiungen der nevesen theologischen Schristenta annum I 779. Pari. VI.
De libro Iosiuae. Par. 7 φ. IV. II. Inter scripta minora, in quibus momenta hii lorica potiora ei rea hunc lit rum notanda, slucliose discutiuiitur, orbiimno notari meretur D. Georg. Abichlii, qui variis aliis dissertationibus e tenta quaedam huius libri illustrauit, dissertatis descriptore libri I uae. Li . II a. euius Auctor valde speciosis argumetitis probare conatur, Iosuam ne tuaquam hunc ibbrum a capite usque ad calcem composuisse. . Laudanda quoque est eximia diligen-
29쪽
tia , quam in defendendis textus huius libri mas etlii eis lectionibus adhibuit Conrad. In merus in disertat. de puritate fontium hebraicorum speciatim ex libro
Pag. 75. Deverstas duobus. pag. 3 Hi e imprimis spectat. D. D. Georg. Abiculii disert. doctissima de resiluendis duobus sebibus IV. XXI. in quibusdam coicibus Llpsiae I 7 4. o ιDe libro Iudicum. Pag. 7. Introductionem doctissimam in hune librum debemus b. Io Christoph. BareMergio, quae inserta est Bibliotticae Bremensi te
Verdensi germanicae. Inm. II. Part. I. pag. s T. 22O. Part. II. pag. 29z. 336. lII. 633. 6 8. in qua partim series factorum in hoc libro commemoratoruin adhibita Chionologia et Historia saera uberius illustiantur, partim contenta huius libri nonnulla ab obiectionibus variis solide vindicantur. Ad Chronologiam quoque huius libri etiam et factorum, quae in eodem narrantur, pertinent Iam, Dia-eoni de Vilea nova Chronoloetae Iudicum Hebraeorum Pars prior ab exitu populi que ad Iephtae victoriam ae Ammonitis , inserta a b. Conrad. Ihenis suis Amb lis literariis Bremensibus. Am. III. Part. I. pag. I 68. I 87. cuius continuatio, quantum quidem ego scio, lucem publieam non adspexit, er Io. Henri Daniel. Moldenhaueri Gedanten velar die mitrectav Eer Begebentiiten, die is dem Euiauder Richter dargesesiet werderi. Hamburgi I 766. de quo scripto plura attulerunt Autotes bibliothecae Berolis f. unitursa m. VI. Part. a. pag. 229. De libris Samuelis. Pag. 79. lin. 7. Mua Batra fol. IS. ad se . col. a. sin. 3O. seqv. 5bro Esther. Pag. 89. et Tom. IV. I9.9 Cum auctoritas divina hoe praesertim seculo a variis doctissimis viris. imprimis a Georgo Lindoti Oedero Io. Iom. Semlero et Georg. Ioh. Ludou. VSHis varia ratione fuerit impugnata, profecto non inanem et frustraneam varii lique doctissimi viri impenderunt, ut eandem ulterius confirmarent. Hae imprimis spee ant Iacobi Alb/rti μυμ, Pro- sessoris Theologiae Traierlini oratio pro libro Epherae. Traiecti ad Rhen. 177s. quam vehementer laudant Auctores Ephemeridum L sens siterar. de anno r7 6.
seid. 73. Laurentii Anchen disert. de canonica autoritate libri Ε herae, cuius Pars I. prodiit IIaseiae I 776. q. Vid. Bibliotheci uniuem . Mirianiens. theolog. Pan. VI. pag. 23r. Quibus subiungi meretur b. D. Christian. August. Gu-- Programma de usu libri 'Herae ad proin vitae Chri uanae, LIV. i 773. c ius etiam, nisi Allor, exstat verso geraminica. De libris metricis, Pag. 98: N. 23. Inter eos, qui singularem de Poesi Misaim et libris metricis Veleris Lesamenti Nosuerunt seriptis, referri meretur quoque doctissimus Anglias, . Franciseus Harius. Spectat hue eius ser,ptum, quod prodiit sub titulo: Psalmorum liber tu versiolos metrice diuisus, et eum aliis Critices subfliis, tum praecipve metrices ope, mittis in locis integritati
30쪽
Psalmorim hibrum pertinentibus. Ad Mnem operis adiecta sunt melos hebraicae isyrimina ex iis , quae ediderunt Franciscus Gomaos Marcus kωissmius eι Ah. Oericuy, GII. 1 736. 8. naai. Non opus et se iudico plura addere, cum iam Daniel Gemdestus in Misenneis in laganis. Tom. III. F. cie. N. pag. 667. et alii Systeinatis eius metrici delineationem dederint. Aduersarios iiqctus est Harius, quo imprimis spectant Robertus Lovgthius et Christianus Meyus. Contra priorem II rit systema defendere eonatus est Thomas Minoxias. Vid. infra notanda ad par. I93. Posterioris scriptiam huc pertinens est Programma, quo Si sema Psalmoruma telibere. Anglo Francisim Hare adoreatuin delineavit. Li . 17 I. cuius scriptionis argumentum Gerssus loc. et t. et Auctores der grunslichen Ausetiue aurolputationibus de asino I7go. Pari. IV. pag. 3I6. plenius oposuerunt. PQ. IO . IV, 23. Scriptoribus de re poetica Hebraeorum a Molfo nostio hie reeensitis addendi sunt sequentes et
Roberius Lowthius, qui edidit Oxonii I ς 3. 4. Praelictiones arcademi- ear de fama poesi Hebraeorum, quibus subiecta es ne tricae Harianae brevis confusatio et oratio otinianet. Opus liue doctissimum cum notis et epimetris ἰterum - edidit in Germania Perillustr. D. IIII haem', cuius editionis . quae, quan-rum ego quidem stio, in Gei inania prima est, Pars pr3or prodiit Goettingae 17s8. astera I 76 I. 8. Pleniorem recensionem eiusdem editionis, ex qua smul constat, qua ratione systema metricum a Loittis adorinatum sibi constet, exhisi buit S. Emesius Bibliother. theolog. Tom. III. Pars. II. pag. I 34. III. - 2 s. 22s. Postea iterum edidit I.omulus hoc ipsum opus Angliso Hismate 3 63. I 64. adhibitis simul in usus suos adnotationibus et eriti eis obseruationibus docti . simorum virorum Beniam. Kennico fit, Thomae Nuntii, Professoris immae Arabicae Oxuniensis et A. David. Michoretis quam editiouem secuta est alia nova a Perili. Michaelis ad fidem huius Oxoniensis Gettingae I 68. 3769. edita. D ineeps editus est hie liber ab ipso Lointhio Londini et Oxorii x7 r. s. de qua postrema editione conserantur ea, quae eommentatus Michaelis Bibliothee. oriem
lac et exegetis. Pari. IX. num. I s. pag. 89. Insuper hie obseri es, quod in editione huius operix ab ipso Grythio e lita notae celeb. Michaelis deficiant, quip- pe quae iam in editione moniensis separato Tomo comprehensae suerinti Idem Q. , opus Lointhu praeterea recusum est in Blasti inolini splendidissimo Thesauro Am ,-tiquitatremfacrarum Tom. XXXI. Part. r. netim. 3. adiellis Perillustr. Michaelis
annotationibus. I.icet vero Lointhius sibi, hoe l.ibore maxinrani omnino existi. Inclionem et o riam conciliauerit, adeo ut fere omnes eritiei inter Anglos et Gedimanos magnifice de eius Nere sentirent, et lieet hoc ipso in opus aΡurili. Micham , P. Iu aliisq zvehementer e mendaretur, fuerunt tamen De nni lli. qi i se eidςm vpponem nr, ex quibus hie tantum mentionem facio Thomae Mincias, q ii imprimis systematis Hariunt contrΛ La wthium defensionem iri se ii deepit in Pryl e