장음표시 사용
131쪽
cone Iudaeo - germanica observavit Uosus Bibliothee. hebr. Tom L pag. 698. III. εχ r. num. I 287. simulque conferantur supplementa mea ad priorem laeum. Pag. 4sε. lin. 9. Addatur ad hune locum versio Iudaeo- germantea Persistate uehi, quam elarissimus Moses Amidei μυ recentissimo tempore adornauit,auius specimen germanice additis adnotationibus Rabbimris in lucem publicam tabdit Chrisianus Gotu . Μ erus, quod reeensetur pluribus a S. V. SHero in geo
num I 7So. Pan. II. Fag. 79- stqv. Pag. 4s9. Novum Testamentum Iudaeo - germanicum. Cracouiae Is4αβI. Librum hune rarioribus adnumerandum esse literaturae monumentis observat Vog-inu in Catalogo librorum rariorum. pag. m. 666. . Novum Testameneum Christian. Motiri. Francos ad mari. I m. 49 Exempla huius editionis perrara esse, quod ipsi Iudaei pleraque suis sumtibus eo- parata flammis tradiderint, ne sibi fraudi essent, memorat UVtius lac citato pag. . 66ς. 667. Caeterum pluribus hane editionem recensuit Mumga lenisu in I acdorid)ten oon einer ballisten abibliotbee. rim.III. Part. rari pag. II .s u. Miae Suade V Vinius hane editionem deseripsit idem Ea morte nisu lae alato. Tom. V. Pari. XXIX. v. 377- fg Memorat adhue Molpus Tom. IV. Bibliothecae Aebrae pQ. zor. δερα exemplar versionis Iudaeo- germanicae Psalmorum mutilum, quod ipse polleὼt. Eandem editionem integram quondam possedit Baumari ius, quam paucis r eensuit in Gadpridpun oon mer drbigen nudietii. m. VII. Part. XLI. pag. 389. 39o. ubi obseruat, non Mantuae , uti Molpus coniicit, sed potius Tiguri anno minoris supputationis 3I8. Christi s r. forma sedecima impressam esse hanc editionem, quam anni et loci mentionem quoque iubscriptio ipsius libri,
quae in fine castat, valde confirmat. - . . .
Pag. 46O. IV. 6. Iis, quae de versonibus Veteris Testamenάeommentatus est, appendieis loco nonnulla de versione inmerum, Syriaca, et thiopica subiungo. Exemplar integrum versionis armemcae Bibliorum saeraram quondam e
132쪽
Schroederas in dissertatione δε antiquitate, fatis , indole et usu linguae Armenicae, Thessauro suo liquae Am eae, qui Amstelodami r l . . prodiit, praefix Cop. IV. S. V. seq. pag. s8. naistius in Bibliotheca sacra. Tom. α ν olum. I. Sem IX. pag. 169. I 8 i. resib. E Momius Introduct. in V. T. Pari. I. Pag. sς . et L. Horis. Bohnius in dissert. de corice hebrare resiliundo. pag. IGIeh Hersionem Syriaeam V teris Iesarmenti quod fittinet, iam supra obserua tum est, eandem in bibliorem pol Nestorum Parisensum et Lo Mnsum editi
nibus exstare , cuius excerpta adiectis simul adnotationibus et nova v one Iatim, edidit Cesiurius Citae Isra. 4. quo anno etiam prodierunt eiusdem exta
yta Novi Tesamenti Syriaci, quae anno sequenti excepit eiusdem Cellarii Glossa.
rium Syro - Latinum utriusque Testamenti excerptis memoratis accommodatum.
Codex egregius Syro . hexaptaris ineditae Bibliorum sici orum versioni Syro - φὶ-gelae asseruatur Milani in bibliotheca Ambrosam, quem uberius ei satis aecurate descripsit D. Bemhata. Derospus in specimisu inessitae et hexapseris Bibliorum versionis Aro - Edrangetie cum simplici atque utriusque fontibus graus et hebraeo collatis, cum dupli ei latina versione, notis et praemissis dissertatione ἀελοι ipso codice rarissimo Ambrosaso. Parmae I 78. 4. mai. quem libellum a
Perili. Michaec in Bibliothee. orientes. Par XIII. pag. I 49. I . uberius de scriptum praemissis quibusdam obseruationibus de eodem argumento Mersoris suo Orientes. litterat. Pari. III. num. U. pag. 387. a II. inseruit eel. Lo. GOt frid. Heuornius. Praeter orassium quoque de hoe ipse codice egregie commentatus est celeb. Paulus Iacobus Brunsus in Emertorio memorato. Part. LI. Ium. IV. pag. 266. I 8 . De auctore versionis Syriacae hexaptaris doctissimo commentatus est cel. Achiornius in Repertorio. Parra. VII. num, VII. pag. 22 s. a Q. quae Varia quoque, quae hue spes et, egregie illustrat. Versatur praeterea in Bibliotheca Regia Parisensti eodex manuscriptus SP νο- Heptaplaris, qui librum IV. Regum, Hebraeorum secundum, cuius apo- graphon cel. Brunsius quondam in usirin Kenn tu deseripsit. Plura de auctore, aetate, Haestantia, huius eodicis doctissime obserearunt celeb. Brunstris in Curis Hexaplaribus in librum IV. Regum insertis Repertorio litteraturae orientas Partis VIII. num. IV. pag. 85. II 2. IX. num. IV. pag. s . I96. X. num. II. sag. Lys. et celeb. Eichismus ibidem Pan. VII. num. Vn pag. 22 s. et O. speei-inen huius codicis libri IV. Regum Syro-Hepi apiaris eat apographo huiup codici. . P δε-
133쪽
Syriace edIdit eum textu versionis AE andrinae hexapsari inde restituto ed adiecti, notis suis clariss. M. D. God reis. Hasse lanae I 78 a. 8. mai. quod caput nonum Iibri huius exhibet, in cuius praefamine spem fecit ali luando integrum hunc codicem notis suis instructum in lucem publicam edendi. Caeterum de' ratione insignis consensus, qui inter Syriacam et thaldaicam Proverbiorum Salom9nis versionem intercedit, egregie commentatus est celeb Io. August. Dathius in Prolusione peculiari, quae Lipsiae 3764. prodiit. Pinra de versione Syriaca U. T. egregie observarunt nas ius in Biblioth i Dcra Toma I. Volum . Sessi IV. pag. sq. 7 l. et celeb. Einhomius Inlro-Δ2. in V. T. Fart. I. pag. 43 . 484. Aethiopice quoque versos esse nonnullos saeri eodi eis Veteris libri constat. Ste Prophei iam Ionae aethiopiee cum latina versione edidit in lucem publicam Theodorus Petraeus Lugduni Batav.' I66o. mai. et postea Benevictus Andreas Staudacherur prodire Deit Ionam vatem Aethiopice et latine rem glossario Hethiopico - harmoni eo in eundem et Genesias priora capita Francoorti ad Moen. IIo6.4. Simili ratione Io. Georg. aethiopice ex vetusto manustripto ex oriante ad se adlato edidit Lugduni Batavorum I 66o. q. mai. de qua editione ut et de Petraei euris in versionem Ionae supra memoratis quaedam attulit Bau artentus in Relationibus de Bibliotheca Halins Tom. IU. Part. XXIV. pM. 477. nonnulla refert. quod attinet, de eo Aethiopiee edendo praeesare meruit D. Misitus, euius editio polyglotta Psalterii hue spectans prodiit Coloniae Is I 3. Is I 8. de qua editione plura memorant solsus Bibliothee. hebr. Tom. II. pag. et s. U. D. Disteris. I inraterus in Bibliothecae regiae Berotin is A thiopicis pag. 63. ηυ. quam excepit postea tibi Ludosi Psalterium aethiopice et latine editum, adirexis hymnis et orationibus Veteris et Novi Testamenti, ut et Cantico Canticorum eum variis lectioniblis et notis. Francos ad men. ITO I. 4. ' Vid. Bau arten. Ac. citat. Tom. UIlI. Part. 48. pag. 477. 479. Plura duaethiopica translatione tamquam es egio codicem hebraeum restituendi subsidio in medium adduxit D. Henric. Bonuius in dissertar. I. de restituendo codice hebraeopag. I 8. tra. Masthius in Bibliotheca sacra Irim. II. Volum. l. LSU . UI panI4o. I 43. seqv. et celeb. Eicuomius Introduct. in V. T. Part. I. pag.
Pag. 46 I. M. f. Ierem. III, 7. rivsed hoc est pro B ex Pist. Pag. 662. Commentum hoc, Masrae originem ad Moysen ipsum reserendam esse, quod nonnulli Rabbinorum finxerunt. solide diseussi praeter alios ML
134쪽
Pag. H. Inter reeentiores aeus nostri Philologos quoque eat. Tychi turin differt. sua doistissima de Pentateucho Samaritano ab Graeo eoqua naforethico exemplari descripto, quae Buetzo vii i 76ς. prodiit, Maseram recentius inventum nonnullorum privatorum suisse perhibet, de quibus tamen. haud statuendum sit. illos textum hebraicum depravavisse. Vid. quo lue eius den ues
Pag. 469. R. Iacob Ben Choqim Huie aeceptam refert totam Maseram, et originem eius ad Saeculum post C. ii. XV. referre maluit S. V. Semlerus in Iustitutione breviori ad liberalem doctrinam itiologicam pag. 23... Vid. b. Erntini. Bibliothec. theolog. noυ. TOm. II. Part. VII. Fag. 6 al. Pag. 47 i. mistam Capitis primi9 Reeentiori tempore quoque b. Io. Chrisiam. I bellus qonsilium in animo sibi proposuit Maseram parvam in bicem edendi. quod palam professiis est in suo Conplis de Wscuranda nova editisne Mais serae parvae, una cum artito osci nisu eandem M oram quoad tria priora G . neVeos culta exhibente. Noriberg. et u Meridorsi I738. 8. quod scriptum recensent Auctores der stii l .ru elefienen SruΦte oon alim und neuen theolo. . sisteri Racheli ad A. C. i 738. Pari. 3o. Vid. quoque b. Emest. Frid. Newhaueri riaciridaten fon deri uni lebenden sex an sesisten in undum ireuis lano. Part. II. IO28. Jesu. , Pag. 473. sin. 8. Pro hac voce in editione Franeosuriensi de an
. Pag. 47 . Dinumerationis literarum hebraicarum. in eodice thro exstς Dum vestigia egregia, quae im Tali midis Pande is exstant, collegst diligenter Chris h. Hauemamus in Symbolis literariis Breinensibus Tom. III. Pari. III. Ibid. not. f. Labori hiate Cornelii Futelii sit lem quoque suscepit D. Buxforflas Tibi riis.. cap. XVIII. ex carmine heroico, 'euius auctor habetur Mas . Ras Maias Geton, quod exhibuit loco citato Ti. 174. et com- .Putus eius exstat Fae. I76. I79. qui. ita a sitietis coiripum dissigri, ut summam conficiat. .ςomputatiun a Mithesin. Schὰμ o. in o Mehhiato La Fervsthim pag.
47. nempe summam Sic enim φpud Buator m memoratur. m. reperiri vicibus 47I II Osa. etc. In reliquis vero congruit eum liuinero a Py
Pag. 479. Scriptoribus a m Isso memoratis, qui pulsilarum vocalium ebis die s hebraei antiquitatem indubitatam confirmare stii luerunt , addantur H nrtc.. Π 'theta. Commius in der theologi men unter lumitis ber ob die heblige , christi des alte ii Ceilanients duneel und 3wevdeurin ivdre, thenia die hebrssisti en Planete rein yd tiliches di se heia ha ten. Ab segne 37ς . 8.dov. Berciau Daserus in disert. qua origo et auctoritas Euinorum hebraicorum: - - diuina
135쪽
diuitis ast tur. Tubingae I Tay. quae opposita est b. D. Covare disserta lani. m. . tu, summam exhibuit Mopus noster Tom. IV. pag. a . mymanam vero scriptionem uberius reeensent Autores cineri iovis ηου liquo theologic ad annum I 2'. pag. ro3 -- rvr ia Clave domus Mosaicae sint sepimento. Londini i673, 8. evius operis pleniorem titulum exhibuit Usi rhina pag. 493. Auton. Uri eruus in Tractatu de divina origine et autoritate signorum vocalium et accentivum biblicorum, cuius summam receiisuit Gerrisitio in I fretaneis Gr Tom. II. Fascis. II. pag. 362. seqv. Laurent. Deob. Ibenthiatas im Deo
I s. I 6. sei ubi ei. Hamburgi 177 I. g. Iaco- Rotiris mur in Sissserti de penuina punciorum vocalium hebraicorum antiquitate ex ipsius hebraicae linguae di lectorumque eius, praesertim Arabicae indole deprompta, quae est secunda ap- pendicis loeo adiunm eiusdem Clari Pentaleuehi. Vid. b. Ernemi Bosiothecin kς novisi. Tom. L. Part. v. pag. 397. seqv. ut alios taceamus. Ibid. ad mon. VII. Num red. 'Heau rara. I. Lb. V. pag. 438. vercgerman. Eiusdem sententiam Praeter alios amplexus est Georg. Mose g. Pan. Minu in diserti de origine punctorum et vocalium hebrateorum. Aliors I747. euius summam et argumentum strictim indicarunt Autores dec Doustandigen
' sexuuae plurit iurab. Ernesiturun Bibliothec. theologici nov. Ibm. IL Pari. III. S. 23o. Par. 483. min. X. Hoc in loco Molpur noster Gefuerum seeuius di L elem tribuit sententiam, puncta vocalia esse meens inventum. Contrarium vero. quod idem confirmaverit sententiam, puncti vociva iam antiquitus exstitisse, tum eae loeo Commentarii eius as Gens. XXXVI, 24. Dc s o. col. b. tum ad cam XLVII, 3I. DI. To . col. b. a. comprobari posse, recte observavit mis' Minuisui in Conspectu reipuosicut Merariae Cop. III. g. r pag. m. is Pag. 436. Media sere via inter sistemiam D. Buxi usi et Ludovisi Cam.
sessi de origine et antiquitate punctorum hebri eodicis votalium inredit via tua, quam proposuit celeb. Tycvemus in Tondam e de variis eoicum M . manuscripti generibur pag. Iga. δεν. ubi assismat, Hebrae buisse simul eum literis eo. xum eonsonantibus vocales, id quod e graeeo scribendi genere a Phoeniciis et inde εd Hebraeos originem suam derivante liquido inanifestum sit, de isse autem ipsis a primis eorum temporibus figuras vocalium eorumquet signa, quae interi Mo demum tempore suerint inventa.
136쪽
Caeterum pluribus de hoc argumento, ' quod antiquitatem originem punctorum vocalium hebraei eodicis concernit, conserenda sunt scripta sequentia: Dep , eruditi Galli, Disertation philologique et critique Iur is voyesier da . Ia langue hebratque et des langues Orientalis, quae doctissima dissertatio inserta est operi periodi eo Gallorum, myroire de r Academie des Inscriptions et des bellis Iu
- tres inscripto Tom. XXXVI. pag. 239. 29. r. cuius exeerpta exhibuit Perili. sis in Bibliothel. oriental. et exegιlis. Pari. IX. num. 144. Fug. 6T. seqv. Neque hic praetermittenda est translatio germanica Capitis Ill. huius seripti de voealibus hebraicis in codice manu exarato, quo usus est Hieronymus, quae legitur in R pertorio literaturae oriental. et biblisae Part. II. num. X l. pag. 27o. 29 O. D. D. Gottfrid. Haupimanni Programma germanicum de punctorum Docalium radicis Dabraei aetate. Gerae I 777. Ernes. Auguis. Guisieta. merschelmanni dissert de divina punctorum vocalium et attentuum eodicis hebraei antiquitate et auctoritata haud
satis evicta. Ienae I 76 . Michaes. Mercaelius in den veri aistbten alimereungen Part. I. num 3. Vid. b. Er sit Bibliothec. theolog. Tom. II. Pare. VI. pag. ss 8.s u. D. Dau Miphaelis in vermisiaten Schristen Part. II. pag. I9. seqv. Otii Genarae sichfenii Comment. de antiqui ais punctorum hebraicorum vocalium, quam insertam legimus in Repertorio literaturae Orienval. et biblic. Tom. III. num. 3. pag.
Pag. 488. De explicatione dicti Salvatoris optimi, quod hie tangit mos
sus omissis aliis, qui in eodem illustrando operam collocarunt, imprimis coiis, xantur Michaes. Bethis dissert. de duobus minimis legis Lota et apice ad Matth. RI 8. Qinae I 693. Conrad. Iunius in dissert. de uno Iota et apice non expungendo, quae exstat in eius dissertationibus philologico - exegeticis rim. I. num. 2 o. Uid. S. U. Frorlapsi Bibliothec theolog. Tom. I. Part. U. Fag. s 3 o. seqv. M. PADF. f., esI. IVosus in dissertationibus duabus de integritate facri eodicis ex loco Matth. U. demonserata. Giessae IT I. cuius argumentum strimim exhibent Auctores der Ooli
IX. pag. son. 828. Plures scriptores de hoc loco adduxerunt in medium b. D. Chrisoph. uia tis in Curis ad h. l. et b. Parens meus in Anabilis ad h. Q. Pag. 492. Quid Iudaei antiquiores de Accentuum hebraei codicis antiquutate et prima origine itanaerint, praeter alios ex ipsis Talmudis Pandectis d. ligenia, ter exposuit Chrisoph. Hauemamur in Symbolis literariis Bremens. Tom. IlI. Pari. ul. pag. 48o. seqv.
Cirea medium sere huius paginae , ad verba: dubiam faciant ) Fererunthoe praeter alios quoque Alexander Moru1 in Axiomatibus theologicis inter 'tationi inservientibus, Axiom. a. Conrad. Itinius Antiquitat. hebrate. Part. I. Cap. III. l. Io. et plerique recentiorum Philologorum , quos supra in materia de anti-- quitate punctorum vocalium codicis hebraei adduxi.
137쪽
Pag. ad XX. Sementiam Eliae Levitae Germans de antiquitate et diis vina ausiaritate aceentuum codicis hebraei ex locis quibusdam scriptorum eius inter se eollatis accuratissime eruit et copiose illustrauit b. D. Frideri Hirtius iaCommentatione in memoriam Eliae Levitae recolendam edaa Ienae et Witti heretae 1 77. g. XIII. de qua commentatione in Supplementis meis ad 2 om. I. pag. 16o. nonnulla dixi. in φPag. 493. lin. antepenuit. ibidem nempe in Megilla nabylonica IOI. 3.' Ibid. lin. penult. institutam) Mallem pro hae voce scribere restitutam, post suam oblivioni tradita fuisset.' Pag. s . lin. s. ad verba Loes eri: moti accentur ornaret addantur iaparenthesi sequentia: Imo vero praeter regem unum tres tansum alias distin Avo Him accentuum clasies constituit. Hi ne non maiori titulorum mole, quρm Masimvthius, ornavit accentus, unde nou apparet, qua ratione haec seribere potuerit
ibid. .d XXII. Uid. A In Iom. IV. PM. 22 I. se . - . Ibid. lin. 25. Atio Imi demons ratio tectoris h. e. instrumo leuoris, quo
modo este vocem moderare debeat.
Pag. sol. lin. 7. Ascherben Mosue ben Asclar euius lidex hue spectans hebraiee eli inscriptus. Lin. Io. euratae Auctor hie ex Tiberiade Asiatica ad mare Cinnereth sua oriundus suit, uti ex thulo patet. Vid. Io. Georg. AE tii verso Portae aecem .ionis Anonymi Iudaei pag. penult. et μν. Biblioth. hebr. Tom. f. pag. t 26. seqv. Pag. Murasin. D.) Memorat huius libri de aeeentibus Hebraeorum aliam editionem Io. Prirus Niceremur in Memoriis suis is vita et scriptis resto. . rum virorum , 2 3. XXIIl. Fug. 4 9. quae prodiit anno Isr8.4 apud Badium, ad quem Ioeum Nimonii autem b. Boumgartentus monuit, typographum potius' inrevi mdensem , cuiuS nomen expressum iam sit in fine editionis a Fosso memoratae. Caeterum liber iste infignis est raritatis, sevi omnia fere reliqua Mutasini scripta, quod praeter alios testantur Daniel Geraesus in Hortigio librorum rariorum pag. 2 α edit. seeundae et Damia Salthenius in Catalogo libno rum rariorum BV thecaι suae pag. I 89. Plura de hoc libro in medium adduxit h. Rau arte itis in Via ruiten oon meremurdigen Bud rn. Τ i. I. Part. XN. pag IIT. sequ. Caeterum Vitam , primarii sane literarum hebraticam a restiuaruris elegantissime conscriptam in luccm Publicam edidit Io. Henrie. RI
138쪽
Malar, quae prodiit Durisci I 687. 8. Neque hie stentio praetereundum est celeb. Iacob. Brunsi Elogium D. Reu lini, quod legitur in Actis Sotietatis
latinae Marchim - Badeses, quae Carols hae floret, num . Varia quoque de vita et seriptis Reuchlini memoratu digniora refert D. Gesrg. Sehelhornius in diasmate de eximiis Suevorum in literaturam orientiam meritu. Uid. eiusdem Amo nitat. Iiterari Tom. VII. pag. 2 7. seqv.
Pag. ead. Rufi seriprum hie adductum quoque prodiit lanae 17 . 8. et
1732. 4. et continet plagulas septem et dimidiam. Pag. scis. I rimari doctrima aceret tionis hilrmoe prodiit quoque Imaea I . 4. et Accentuum eiusdem minoris praeter memoratas a Gyla editiones in lueem publicam editus est Ienae I o8. 4.rig. ead. et Tom. IV. pag. 224. adiiciamur scriptoribus de Aeeetitibus Hebraeorum sequentes: Hieronymi ab Alphen Inquisitio brevis et modesta, qua investigatur usus ae-eentuum in libris biblicis U. T. metricis et prosateis, Hebraicis et Chaldai eis ad Analysin singulorum commarum instituendam, eique exegesin superstruendam.
Tralem ad Rhenum I 39. 4. de quo libro plura memorauit Daniel Getasus inlMisallaneis Graninganis Tom. III. P. I . pag. 699. Boston, Traiiatus stigmologicus Hebraeo - biblicus, quo Aeeentuisum hebr. doctrina traditur, variusque eorum usus .in explananda Scriptura sacra
exponitur. cum praefatione μυ. Millic Amstelod. I 38. q. Eutineri, Chrisian. Andri Introductio ad Accentuationem Hebraeorum. Halae I 736. 8.
Iem, II 62.8. quem librum pluribus recensuit b. Ernesius Bibliothec theolog. nov. Tom. III. Part. VI. pag. seqv. Eiusdem Suisma accoluationis haraiarae. Ienae IT 2. 4. quod dissertationes eius de Aecentibus Hebraeorum antea s Paratim editas omnes ae singulas complectitur. Ihra, D. differt. de Usu accentuum helirateorum. Upsaliae I 737. in qua seriptione simul antiquitas accentuum sermonis hebres ei defenditur. Reeenseturhaee Silertatio pluribus in Hamburgistaen Aeruaten Don geotram Sathen, de anno 3737. Scia. 37. pag. 29ς. seq. oKirchori. Chrisoph. Henr. Principi laeeentuationis eodicis hebraei V. T.
Ien. a 47. qui liber recensetur in b. Mostii oon theolog. Eo, sterii und Stristan. Tom. V. Port. 49. pag. seqv. Michaesis, Io. David. Infangsgrinide ber 6ebrat schen accentuation,
te, qui liber utilissimus cum praefatione b. Chrisian. Benei Miciariis prodium. De Magdeb. I 7s I. 8.
139쪽
nullari, D. Frid. r. Theodos diss de Theoria Aeeentuum apud Hebraeos 2
qui Legati, Uicarii et Barones appellari consueverunt. Ienae IT I. Reiambergeri, D. Laon hari Compendium doctrinae de Aecentibus Hebraeorum ex suis deductae principiis, praemissa eommentatione de divina accentuum redi eis sacri V. T. origine. Ienae IT 38. 8 Nil, Io. Gottfrid. Tabulae universae Aeeentuationis hebraeo - ehalda,'
eae, tum prosaicae tum metricae. Ienae I 74Ο. sol.
Pag. s i 3. Iis, quas Wo us hue usque re emasuit, sententiis Criti eorum' duas adhuc addam, quarum alteram Houbstantius supra iam nominatus, alteram voci Mninouus suam secerunt. Prior assirmat, Iudaeos eodices suos saepius ad Masorethicum textum mutavisse et emendavisse, quod nimis honorificum Boubia gantii de Masora veterum Iudaeorum iudicium cum integritate eodicis Hebraei imviolata, quam in superioribus stabilivit Mosus noster, pugnare eique valde adve sari videtur. Hinc non immerito commentum istud mub antii diseussum et eonfutatum est a Sebaldo muto in Exercitationbus in Gub antii Frolegomena in Seripturam sacram. Uid. h. Emolii Bibliothm theolog. Tom. U. Part. I l. pag. I 62.
Alter, quem sapra iam nominavi, si tentiam amplexus est, codices manu ex ratos multoties discrepere a textu hebraico ma rethico Ueteris Testamenti, et magis conuenire cum versionibus antiquissimis, quam cum textu ma rethico, uti refert b. Ernesti. Bibliothec. taeoloe. Tom. III. Part. X. pag. 92 I. Ex hoc sonte quoque derivanda est sententia Richarae Simonii, quod codices hebraici recentis limi 3GO. vel 4oO. annorum tantum cum textu ma rethico conueniatu, quippe quia Iudaeis ad normam textus Masore thici, quem solum modo probabant, sub eal eulo exarati fuerint. Vid. b. Emesii Bibliothec. theolog. Tom. II. Part. X. pag. N3. Pag. eadem sere in fine) Sententiae Loesheri a GIIo hie memoratae ea ieullam quoque' suum adiecit Affert. Schustensus in dioert. I. δε Authentia selectiorum Cethibhim. XII. apud Io. -M. -- Tom. II. Collectionis suae opusculorum philologi eo- theologicarum pag. ubi affirmavit idem, sundamentum plu irimorum Nerioth Veteris Testamenti et lectionum ma rethi earum quaerendum esse in Critica Maseretharum coniecturali, quas adnotationes critieas ipsi illi Mass-rethae occasone vocum hebraicarum, quarum significatus et forma inustatior vel saltem rarior fuit, textui sacro diversis temporibus adiicere solebant, ex quo e rum studio postea uniuersa collectio notarum Malarethicarum, quae vijan seu MVota appellantur, enata est. Hine quoque verisimillima fit eorum sententia, qui assimnant, quod eiusmodi sermae vocum apud Hebraeos inusitatae et rarius
obviae ex cognatis dialeeti hebraicae linguis derivari et commodissime illustrari queant, quod pluribus eaemplis demonstrarunt Si ultensuro citato et S. V. DI - . 'iam.
140쪽
MXr. Proin vi in differt. I. quae specimen I. continet de utilitate linguae Arabicae in defendendis nonnullis του Cethibi, locis. Lipc i 67.
Pag. s is. IV. zas. De Hillari libro a V oso hie commemorato nonnulla quoque in medium attulit A. Georg. Scaelistatue Amoenuat. literar. Part. XIII. ρος. Σa Pag. s I9. 4. Danaii seripmm a Wυ ο hie memoratum constat I 6. plagulis. Plura de eodem memorant Auctores Actorum emussit. german. Lipsens Tom. . II. Para. XX. 7ΟΣ. 7 Io. Asserto eius, quod Taltaudistae semper iuxta fieri in sacro eodice legerint, nonnulla opposuit h. Ghard. Anis Frommannus in disserti an variae lectiones ad codicem V. T. ex Mischna colligi possint. Coburg. 176o. 6. Vid. b. Ernesius Bibliothee. theolog. nov. Tom. II. Part. III. 286. seqv. pag. Sao. Patronis sententiae b. Danzii ex recentioribus addendi sunt S.
v. D. Augusin. Dietesinaterus in translatione germanica operis Anglici biblici ger- .manici et b. Io. Simonis in Lexi eo hebraleo. Docta quoque observatio de Cthib, τῶ fieri praeferendo oecurrit in b. Conrad. Nahnmacheri Erllat ung derse sinitie Iesu pag. I79. not. Interim non desuerunt quoque ex Criticis et Phia
lologis aeui reeentioris, qui lectionem Κeri in omnibus lovs, in quibus occurrat, τω thibliquod semper ad sphalmata et menda typothetarum referendum sit, praeserendam esse censuerunt. Id quod praeter alios seeerunt Sistinus Amama im tibarbaro bibluo L . III. f. a I. yag. 47r. Daniel Mnes. Iablorutius in praefatione editionis suae Bib .hebr. maioris de anno I 699. g. I .fP. et imprimis hoc. . assertum contra obseruata b. D. Simonis multa eruditione propugnare studuit Bam
ad lectiones Κri et Cthibi, spectant, strictim proposuit, eiusque sententiam quodam modo resutare studuit S. U. Frori ius in Lilaec ifthen Nathinliten vom dem neu flen iciologistim Sc risten Tom. II. Part. VIII. pag. 764. seqv. ubi quoque vera Mulati sententia pag. 7so. seqv. expresta legitur. Interim varia sunt, quae in haedo sima recensione displicuerunt cel. M vlaio, qui contra eandem varia observ ivit in 'ova Bibliotheta Hagana elasf. I. Fasic. I. pag. I. seqv. ubi v. g. negat se statuere: quod Kri in omnibus locis, in quibus occurrat, sit praeserendum qui '
pe quod tantum in iis locis, in quibus Cethibh manibellum sit sphalma, τῶ Cihibhpalmam praeripiat Uid. b. Ernmi Bibliot ec. theolog. nov. Tom. Vu. pag. III. Tom. IX. Part. VIll. pag. 7 9. seqv- Pag. 32 l. ad S. XXX U. et Tom. IV. pag. 22s'. sententiae b. si ossi ii stri, cuius patronum ipse posteriori tu loco nominauit b. Caryzouium, quoque pMuneinantur Sal. Glassus Philolog. fucr. Part. l. Tract. I. pag. m 9. seqv. August. 'eiferus Critis. Dcr. V. T. Cay. Ul. quas. V. pog. m. 2o3. f - eo. NamI B-rius in Uugog. 4sori taleolog Lib. II. Gρ Vlli. f. 3. pag. r 17o. et Dister. Sim.