Vitae clarissimorum jctorum N. Boerii. A. Augustini. F. Hottomanni. B. Brissonii. P. Pithoei ... Ex recensione & cum notis Frider. Jac. Leickheri, u.j.d

201쪽

'i diu, legenda viri eruditissimi fui interpre- rum Principis Jac. Gothostedi Protegomena,i: variaeqsingularis eruditionu pleni ima ; c0s' deat hoc Codice insignis locis in Diss. de Interdict.b Christianorum cum Gentil. co Ian. I, extat, qpem hic adscribere non paenitebit h. du m, & sincerum hodie con- stitutionum Imperatoriarum superi . est, imo sacrarium, quod non sine multiplicili initiatione, perq; majora mysteria, im ama adiri potest.

droprimum libros Pris Graecos 2Ctorum schoru i intulere, plura hac in parte es praeclara qraerup - η situri, nisibunc amatura mors, illum vitae rarrio alio traxisset. Gibis tamen tu hoe insigni sudis, duo summa iPa prudentia Graeca nomina, ii Enim. Bonefidius, cs Ioli. Leunclavius felici-

. ter successere. Nes mirum Graecos praeferendos, cum plurimi paulo poA Justinianum vixerint,re is , - ridem urbe Constantinopolitana, gra, cum. Beryten sium metropolis terrae motu interiisset , Romae autem letalia sussia ob contis ι barbarorum incursiones neglerit acerent, nes enim aliis lacis ς ε

202쪽

qram tribin hisce seu civile Ab denarum auri Γ-ιrarumpoena doceri debebat perConstit.Omnem 7.) uno si pererat, verba bunt Balduini in Pr6- theoria Novell. s Imperii σSudiorum Ieris,nostrarums Legum custos fidelis ; ais in ea adhuc

extabant integri libri veterum Florum, ex quibuπcommodissime potuerunt cAm certo legum interipretationes haurire, uum saniores cs purgatiores scriptura. OUervare Voluminum Iustinianti orum, i qPo nondum corruperat scri harum incuria, ut Basilicorum praecipue cs Vulgarium Codicum coliatio

manifeste demonstrat. Vid. Galvanus in Praefat. ad Dissert. de ustiis. Sed de Interpretibus Grocis inter qros Thalelaeus Gyarao U. OHy. doctissimis N της νο κης ὀφλλ μος audit,ac praesertim de libris a Possit Iustinianeam atq; adeo Graecam jurisprudentia pertinentibus,ac nominatim de vaso iDBasilicorum opere, de qpo inclemens libet jud

cium apud Dn. Taborem in Racem Crimis. adiit. arbor. furtim caesar. tb.is. p. ἐδ reperiatur, ex

hisce tamen fontibus insignem istam, re invidendam propemodis in jure Civili Mentiam, hausisse Cu-jacium credit Hagemelerus libr. de author.Jur. civ. dc can. cap. S. in fin. O Fabrotus omnia fere obseerratu digna, inde in aureos suos observationum libros transtulisse eum testis IZ in Praei Basilicorum,)alibi forsan commodius dicetur: via

deri, interim toterit Gothose. in Biblioth. Jur. cap. s. & 6. 2 Suaresitis in Notitia Basilicorum. Idud de Constan no Harmenopulo, Nomoph lacere Iudice Thessalonice , qrem priamum Theodor. Amad. Gallambergin Graece

203쪽

eium saaέ qui in Gratiani collelhaneis elabor

runt Ilerdae Codectiones antiqvari integras Aselmi Luc nsis, ut dixi, foras dedit , opus rarum dc L s . Utile.

didit Paris. is o. a Scholio hic adducto, notandum, non seculo duodecimo hunc Ioum floruisse, quod Freherus, Marsus, Broeus, Gothofredus, ac

Philip. Labbe censuere,sed siub imperio Annae Palaeolo που filiis ipsius Iohannis Palaeolog. circa A. Q. V . vixisse O scripta composuisse; praeclare obse par docti . Lambecius in Commentar. Biblioth. Vindobon. Caesar. libr. 6. P. I. p.79. seqq.

adducto hanc in rem ex Cori manuscr. Philothei, Patriarchae GUAnt. testimonio.

aua) Laudabilis sanae fuit duorum istorum Antoniorum Gallorum, quibiu tamen merito qPoq'sios illastres Antonios, Augustinum Gove , a viam opponit Histania, industria, quam inemendatione Gratiani ante Augustinum es Romanos censores posuere: Et vel maxime in Praefatione editioni Corporis Dris canonici a se adornatae, praemissa, Contius ostenderat multa ex incertis supposititiis scriptis insuam coliectionem inseruisse Gratianum , quam tamen quod Curiae Romanaei adversa videretur mutilarerat Antverpiensis liabrorum censor , de qpo ipse contius conqperitur

204쪽

iniant mentitiaslurima Gratianum eo ectionisuae a ,

fuisse. inodidi repetit innot. ad C. Septuaginta Las. X .cs ad inscriptionem c. a. Dis. XV ibi Dem Anacis in o ubi quod inducitur Contius, majorem se requirere probationem quod forte Demo- char s addidit, vel Aniverpiensis correritor ipse i praestiterat in sya praefat. sicut Gendunt notata ab eo ad C. judicantem XXX. qv. f. mare jam intessio poterit cur Augustimu lib. I. de emen dat. Grati cap.ieto. infin. fraudis hujuου Antve piensium forsan ignaris, Contium ea de re nihil in Praefationibuιμίου habere scriba credath Scho lium cam septuagino additum, Molinaei non Centii esse, cuiuου tamen revera e tot loca cimo ex editio- ne Antverpiana dii genter comparentur. Fr. Flo'rens in Praef. de method. dc auctoritat. Cob ieci. Giatiani. Ubi simul a dii Romanos com rectores nsto Contii addictos Canones omisisse,scautius quidem ovam Antverpiensis censor, qui Praefationem qpidem mutilasset,notri vero citrita imperite reliquisset, in qstatu idem dicebatur qvod in Praefatione. Norat praeterea, Contii eritioni notas ex editioneDemocharis plures admixtas fuisse editione Autverpiensi abis dele tu, ita ut nouraro pu nantia inter se inferta fuerint. Nes enim i

205쪽

aeram editas, Anselmo secensi ad cribi a Scholio nostro, cum eum inum, non inter Decremtium, sed potius, Decretorum colleeiores referat Avustinus, sin Praefat.cozectioniblu istu praemissa,satis indiceto tuor esse Iecretalium compilationes, qraepore Gratiani Decretum colligi coepere. Illarumprima tempore Alexandri In PM. Vprobata, auctorem habet. Berialiardum Circam,PapiensemPraepin Favent inum Archiepiscopum, unum ex tribus Lernardis 'ure Canonico claris, qporum aι- ter Parmensis , alter Compostellanus. Extant in

primam hanc doctissima Augustini nostri luculer

bas & Alanus Antisiodorensiis Episcopus: ρή nom.n iis praeripuit Johannes Galleniis veVallensis Volaterranus, qra XIL a n. 3ou ρυ-mam prodita Alexandri IV. compilatio dicitur Tertiam a Bernardo Compostellano ex regi-sri Innocentii m. sub nomine Romana Compilationis coeptam, publica primum au Zoritate e Wd Pontificis, an. XIL Petrus BeneVentan . sparta ea riuidem Innocentu in qua V LXXI. ea

tis rescripta, per qpins onos a tertia caue bone, emana continemur. Debisaiffstqventi Auanti- is Decreralium collestionibuι , qpas poctprimam

Augustini editionem ope Codd. Dc. facti faexico Di Fabriauectiores emendatioresse fecit Cl. Carol. Labbaeus, ac caeteris qrae qpatuor V ι insecuta sunt, test possuntpraeter Augustinum In d. Praefat. Franc. Florens in DissertideOrig. Arte ει --

206쪽

77. iapum harum collentionum jurisprudentia nonicae Professoribiu, non saltem tanquam. ut Iem sed etiam necessarium, cum ex fonti in i mrum decisionum rectius verimiis cognitio hauriatur, Do exemplo injungit Gohaaleetius d. l. n. 33. 'od es ante eum summus Cujaciussaepta docuit,sne i is vixposse quenqyam bene μι Canonicum interpretari. Antiqua enim Decretalis semper plonior'integrior, eum Raimundi plerums omnes decurtatae adeos supplendae, declinanda es iPu-frania sint ex antiquis collectionibu/, eose recur- Jrendum, ubi vel textuι emendandus, vel decretalis 'in dubium vocatur. Alber. Gentil. de libr.Jur. Can. caP. 3. Strauch. Amoen. Jur. Can. Ecl. I.

cap. I . Sed hucpotissimum flectant verba V ι . . Augustini in Praesa t. Collectionum ad Gregor. I. Nam4ipsa ilia antispiratis cognitio , ut in

caeteris rebus proprius accedit ad inarum rerum originem, es ut fontium purior e thaustus, sine sissis fordibuo qpae in ripulis es Lacunis harere solent,sic in bis pleno gurgite atq; Muciatore veterum scri- r' ptorum sententiis fruimur. Muta sunt a Ra mundo

207쪽

ANT. AUGUSTINI. II

liani mendatione Sissertait. ccc) Ea vero tempestate

mundo detracta, qpa nisi antur , vix relictorum sententiam deprehendi c. Ex uni ape reser pti corporeplura veluti membra Iub variis titulis posita, siserum conjungantur, multo facilius co gnosuntur. Inscriptionum hic cyroq; nominum certior scriptura ea, errata nororum librariorum, tum in his, tum in aliis plerisq; corrigimuri rigines itaq; e ontes singularum Decretalium juvabis inquirere ex antiqpis Collentionibus qpodontius inchoavit primum in editione Ant- verpiens; adnotatis etiam qnibusdam exqvino Co ectione manuscripta. In Romana vero editione, idem Franc. Pegna vis dactissimus, in ex selectis Corre toribui Romanis, praestitit accuratius, s adnotarit initio cuinq; decretatis. inta minen codectione non usu ea Pe a. tapar singularia Iant, qrae ex ea Contius aristarit. Neq; tamen vel Contiis vel Pegna omnes origiias

indicaverunt Decretalium editarum ante Gregor.

IX. reseripossunt ex libris Registrorum Innocentii postea editis, re aliis seriptoribis. Nam ad regia

'orum liter in recurrere Zebemm ut vel emendetur Decremus, vel eius auctoritasprobetur. aram

viam qdioque indicat Innoc. m. in Praefat. paratin Aui in Decretales, Fr. Florens Praefati de Method. dc authon Collect. Gratian. occ) inis circa Gratiani collectionsm notanda ven --t, praeter Fr. Florentem in Prientione de

methodo et auctori te collectionis Gratiani,

208쪽

st in operum pari. r. p. t. habetur, eo I resis

Can. cap. 3. annotarunt. Errores ejus innu

meri plane'crsi causam deaere Augustino, scri heiat is emendatione Gratiani libros duos, o. Dialogis Hylinialas; a porum genera sigil tim in Dialogis istis eruditis is sertissime exponit eorrigit, breviter autem in libr. i. Diat. I. duor pe erratum esse video in nomini ι hominum, umbrumprovinciarum, conciliorum, S aliarum rerum, qυ postea exemplis apertiora sient. Saepe falsa sint inscriptiones, re qra conciliorum sunt. Pontis cum Maximorum esse dicuntur; re ρ sunt unius Episcopi inferioris, Romano Pontiaci, auo concilio generali, vel provinciali tribuuntur. Ex hoc genere sunt ilia, gya ex Concilio Martini Papae, avit misiani Papa simia esse feruntur, qrae vet- IMartino Macare , s Gracis concibis, vel Eneeiaramavsopo, velHadriano ad Engetramum insertari debuerunt. Mul a Gregorii, Ambrosii,Augustiani, vel Hierosumi verba esse dicuntur, qua aut nu stram extant, a t aliena sunt. Ita qpoq; in ς inscriptiones babent veras, non recte referuntur. SVe enim contrarias sententias referri scia sis evaldemacisas. Jam vero qrae ex Graecis l. fontibus manant, ex variis interpretationibus Uersetur, qva ni aliorum siriptorum e ac sa

datio.

209쪽

anationes istae Augustini, auctore vipo non proHere, sed rimum pou mortem ci Scholio editas credis Balvetiin, qras Gim adfinem perduxisset, atata adisium eritione it a Iuris canonici, per corre Iores Romanos emendata, noxis addititinibiu auxit, quae in fine gulorum dialogorum extant, Correctores illas inter um a monens peccesse. Cum autem

antea duae tantum editiones extarent, una Tarra

conensis, altera Parisina, o rarissima neq; vario characterumgenere excusae essent, cum praefatione G doctiss. noiis lBaluati Paris ap. Fr. Mugu-etum lucem assexere. Tandem hos dialogos una exm suis o Balvetii notis eῶdit Greh. von

Mastrichi. J C. praemisia Juris Ecclesiastici erudita sane dc luculenta historia. Caterum

non alienum erit exactissimum-verissimum Ant.

Augustini judicium ex epistola Canonibus Poenitentialibus praefixa de GPectione Gratiani sejus , auictoritate, hic adscribere. Est etiam dei Eius habendus 6c ratio auctoritatis constituentium; in quo video multos Iuris. Pontificii Studiosos vehementer decipi , qui Gratiani collectiones parem vim cum Gresoriona habere putant: cum tamen Gregorius IX. Pomtificia auctoritate usus, omnibus in eo Vol mine Decretalium contentis vim legis statuerit. Gratianus unius Magistii & Monachi Persenam gerens, ea, quae resert non majori pollere potuit efiicere auctoritate, ovam an- tea fuerint. Itaq; si quae sunt ab eqcem relataex Pontificiis epistolis, aut ex conciliis ge-

210쪽

116 VITA istate commodum, optimus Pontifex Gregoriis tertius decimus qui & ipse juvenis Bononise suae, Juris Antecessor fuerat; supplicibus p.raeterea libellis rogasu, Micha Hu Thomasti, solvi nuper Ilerdensis Episcopus magno suo relicto deside rio, vita decessio de sacrorum Canonum Gratiani collectione ad fontes exigenda restituendaque negotium, & doctis hominibus Romae, in his Petro Ciaconio, homini, ut doctissimo , sic ad antiqvos Scriptores instaurandos bono publico . tanquam de coelo delapsb, & Academiis omnibus dederat; perfectumq; est tandem aliquam do, ut nunc minus turbide rivuli illi decurran multas tamen ut Antonio spicas legendas, his ipsis duobus libris reliquisse videantur. ddae Nec his contentus, ad artem redigere , quod in Jure neralibus sumta; ea, suprema illi potestate, qua excellunt, apud omnes vim legis 'bu- nent. At quae ex Provincialibus conciliis, aut ex Episcoporum, aut ψiorum Sanct orum libris, aut epistolis accepta sunt, ea generalem Auctoritatem non habent. Accidit autem saepe ut falsae sint apud Gratianum inscriptio- nes singulorum capitum. Ita fit ut ne illa quidem capita vim legis obtineant, quae dicuntur esse sumta ex Romanorum Pontiει cum, aut ex generalium conciliorum decre tis: sed necesse est adire sontes, unde emana runt, ut certa ab incertis distingvamus.

in inta astiterint Correniores Romani seu Cm tici Gre omni in emendando Gratiano iis in 'ri l