장음표시 사용
181쪽
alcedonensis XXIX. ae ita ducenti septem
canones una continuata numerorum ferie , defra Jac. schasTrii consultatio de controversita, inter Paul. V. N Remp. V enetam consulatus. Perstringit quidem titulum, huic oci a Justen inscriptum, Frans Florens in Disi de Orig. Jur. Canon. P r. dum stecioso ge'nerali nimis titulo, ita decorari eundem seribit, cum cautius cs prudentitu inscribatur Collentio Crinonum Orientalium, quia plurimorum Conciliorum Canones in eo omissi; sed excusat patrem
Christophorum, Henricin JUDEM in Praes Biblia
oth. Jur. Can. teresse Florentis rationes tria erum necesse neutiqvam sit, ut ilia Coze iis, fra dicis universa Ecclesiae titulo gaudeat, omnes Conciliorum canones , asingulis Ecclesiis receptos, s editos compleatur, sed seu cere videatur, quod primis Ecclesiae temporibus, quibus edituι fuit hie dex, ido solo nec alio uteretur Ecclesia universa, lis in disceptandis dedisciplina contreversiis. Recte tamen a Misero in relat. Histor. de Collect . Canon. observatus, ab initio hunc Codicem nouab uuiversa Ecclesia,sed a sola Graeca usu receptum susse. Nam Romanam diu nec Constantinopoliatavos, nec Ephesinos, nec Chalcedonenses canones admisisse, re eum eos admisit, fecisse tantum dicis causa. Hinc Codicem canonum Ecclesia Romanae per soli. 'Nern imitassia 1 Mogant Vas 'Parisiis 1 so . postea editum, tres mo donstantisopolitanos , mens Ephesinos, non omnes, sed Ecclesia Romana accommodos Chalcedone es canones habere. stare non immeritbG s. Iustetam, Dn. Mastrichi. in Histor.Jur. Eccles
182쪽
Eccles n. 46 reprehendit, quod in Praefat. hanc
Moguntinam est Parisinam enit.onem, dicenagenuinum universae Aristae complecti crediderit ρ sertim eum ia notisp. aai. edit. mi ad. Canones
Ephesini Concilii in Codice Moguntino desideraries ejus loco Synodicam epistolam Ephesini Concilii,
una cum XII. capitulis contra Nestorium 'mena L sinum adjunxisse scribat, quae t en non sit Ephe-Hi concilii,sed Coristi duntaxat'Synodi Dioece- 'seos AEgypti. Caeterumqpod auctoritatem hujus Codicis attinet, hoc singulare in eo Florent. animaisertit eandem vim es robur quinq; particularia Concilia in illo contenta in judiciis ecclesi, ficis obtineant, ath Us qmatuor arcumenica, adeos inter ea non esse distingrendum.
quae uno Polumine continentur, cr a concilio oecumenico confirmata sunt , nimirum in can. r.
Chalcedonensis concilii: Canones qνi a sanctis Patrιbus in una gras Synodo, tactus constituti sunt, obserpari agrum censuimtu: qua verba cum generaliter σ indistinL ὸ observantur de omnibus Synodis, recte quose de particularibus isiis qrisse accipienda, uti Zonaras & Baisamo notant ad Zcan. sigintim tam n postea, ne qpa inde digmeultas oriretur, in duabus Synodis arcumenicis VI. can. a. cs in VII. can. r. particularium conciliorum nomina, quae confirmantur fuere expressa. Cui confrmationi quo' Occidentalis Ecclesia incan. delibessis Dor. XX. consensit. Neqpe canones hujuι Codicis auctoritatem totum canonicam aS odorum confirmatione,sed insuper cirilem re vim l
sum cratissimi Ioservioris nostri JUisiani
183쪽
constitutἰone in Nov. tibi per κανονες v euor oecumenicis expositiseu in formaem Cano m. ducti fuerant, pre β 2ιιβοντας vero canones irriorum qPins propincialium conciliorum, qpi in codice Ecclesiae unise e continebantur, ab usis
qpatuor coucibis consi mali, a Clit. Justello in ' Praefat. Florente in d. P a. Strauchio in A- -
. cap. r. sunt Hepti tante Ili idos, diq'
maen. Ecl. r. c. I. demonstratum. Nec aliter hane Novellam interpretatur Theodo Balsamo ad cap. a. tic. I. Nomocan. Photii Ut proinde recte prauchiin reprobet Rittershusii aliorum-qre sententiam, qpi tantum quatuor arcumenica concilia a Justiniano sprobata putant. Sed de hujus Codicis cosiectione, aliis γ, tum anterioribus rumposterioribus antlapis cauonum cogectionibus eam orientalis qram occidentalis Eccissis, praeter laudatum saepta S rauebium in Anacen Ecl. I cap.
I.2.3. 's. 6. - Fr. Florens Dissile Orig utican. P. a. &3. Justelli Praefatio & Meieri re. Iat. Histor. ae inprimis Mastrichi in Histor. Jur. Eccles Illud a buc monendum in codiso 'so unirersa Ecclesiae, pro authentico antiquis δε-- per U recentioribus habito, plures quam XI. canones Nicaenae S nodi non reperiri. Et viginti qpos rantum numerat ipse codex Romanus Moguntia editus, cae can. s. dist. TVL licet enim cap. prac Aens septuaginta canones statuat, tamen nec ipse Znt. Augustinus libr. r. de emen at Grat. Diacao. qriΜ certi de illorum numero is inire audet, '
184쪽
ietes habet, frustra infringere conatur. Nam geminas ilias Athanasti ET Marci epistolas, tanquamis ri suppositittas, qpive noη antiquioris, sed mediae aetatis Ivonis Carnotensis testimoniis fundaras, cum Baronio res ii Cabassutius in Diatridide numero Canon. Nicaen. n. 2. &6. nonsecus ac d 2ptiorum Episcoporum epistola ad Felicem II. Accedit quod viginti tantum Canones Caeciliamu rabagmens Di opus ex Nicana S nodo,cui ipse interfuit,rimm retulerit 3 nes major eorum numeruε in exemplaribus Nicana Syneri Attici C.
P sit. s Cyrissi Alexandrini Episcop. in Synodo Carthaginens A.C. I'. prolatis. doctiss.Gvit. Bevereg. in Synod. ad d. Conc. Carthagin' o Caballat. in M. Diatrib. n.i. Geia ι quoac zicenus in Actis Nicaeni concilii XX. Ibium ca-mnes refert, cae de totidem salt/m testaturmporia milesiasticascriptor eximio Theodoretus lib. I. cap. 8. svamvis enim Rufinus viginti duos hu-
γ- Synodi canones enumeret, non tamen ideo numerum constitutionum auget, sed duas duntaxat
partitur. Dederunt quidem Alphonsus Pisanus,& Franciscus Turrianus Juisitae, 0.
canones Maenos ex Arabico translatos , quos ab
Alexandrino Episcors, duos Pii IV. Pont. Max. D-gatos retulisse ferum; sed pro veris hos non agno-oit ipse Augoinin in a. DiaLao. falsos atque svposititios Gye,vel εxinde Caba sutius d. L n.I. esseει Milucide ostendit, quod Canonti illi Arabici,
185쪽
lectio. eo magis indigere hac lucubratione vis deretur, quo infeliciori nata erat saeculo,excom-
Ρrudi tionem omnem intra AED ti Libyae.Pen- ii olis fines limitant idem ex can. a b igprobat. Beveregius praeterea in annotati ad procei N paraphrasinArabicam in Canon. Com 'cit. Nicaen. p. aii. dc ziz. ab ipsis aeg)ρtiis in
quaestionem hos octoginta canones, vocari,erudite ibis ex manuscr. 1 aptiorum docet, ac plerois non nisi . agnoscere, reliquos vero ia Melchitis
Nestorianis intro Itosi esse. Inde facile judiscium fieri poterit de Abrahami Echellensis M
ronitae versione LXXXm . Canonum Nicenae Synodi cs Dissertatione de eorum auctoritate, quae in Tom. D. Conciliorum edit. a Labbeo o Cossariis poterit. Procul dubio error ille,seu fratu omnis de o- ctoginta Ficanis Canonibus, ex fraudulenta Minmi Pontis GPectione orta, quae conianebat Niconos xx Amyranos XXV. Mocaesarienses XIV. Sardicenses xXL omnes numero LXIV. Hanc collemonem sub Nomine Canonum Nicaenornis callide Patribu/ CCXXVII. in Synodo sexta Carthaginensi congredatis 'obtrudere, conabatur, inprimis ut Saraicensis Conric can. . quo a pet latio ad Romanum Pontificem concessitur, confir marπ; sed irritus hic fuit conatus, saltatis authenticu Atticis risii concilii, Nicaeni exempla
oribuι, - ista delecta, ae principio flatim huj-
carthaginensis Cocilii ao. tantum Canon s 'o' batisrecepti sunt. Meteri relat. s. . MM
186쪽
i, pilationibus Burchardi Normatiensis, Ivonis1 Carnotensis, Deira dedit Cardin. Anselmi Lu- , censis,& Gratiani monachi: sit) qui & ipsi, eκ, sanctorum Patrum Ecclesiae Catholicae scriptis, i hinc inde Sententias in elasses redigere, & ad
, capita revocare conati lant. QSemadmodum, ante eX infinitis prope veterum prudentum re- sponsis, Tribonianus I. C.Justiniani Imp.Jussu, Pandediarum volumen collegerat, extinctis ve- tabulas illas naufragii desumserat, - Iibris. Sed cum utrim a librariis temporumq;. amuria male accepti si ni, melior tamen Gratiani conditio fuit, quod ejus sontes integri exstent,
. Pandectarum vero maximam partem perierint,
exceptis nuper in Gallia repertis, Cai, re Ulpiant
l tu Da antiq- hooWalios Canonum cosiectionibus, Ecclesiae occidentes, hic plura singularia addi possent,sed cum adrel Porum quos Niorum v properandum sit, consuli de iis poterunt doctissi seculi nostri Canonici Iuris interpres Franc. Flo- rens. in Dissertatione de Origin. arte & au- , ctor. Jur. Can. P. a. quae a Dn. Mastricht in sor. Λη. Eccles n.6. longe lates, sed frustra comi qrisita, Parti prima ejus ope um Parim I p. ά. I. Doujatio ewtorrim, praefixa comparet, Steph. Balvetius in Praefat. ad Ant. Augustin. de mendat. Gratiani g. i . & seqq. Eman. Gon-
187쪽
item uu Defragmentis legum reliqναι veterum JGorum, qra in unum volumen collecta edidit S. Lee-wius doctiss. JC. Lugd. Batav. 1678. g. erudiali ι diserit Jac Gothose. in Biblioth dur.civ. Rom. cap. r. &a. atq; ji, cujus Institutionum Abris qνatuor , qνα supersunt Jac. Oiselius JC. Lugd. Bat. 1638. in so. cum doctiss. no- iis e idit, Ulpiani a Scholio hic enumeratis fragmentis , inprimis addenda Contio legum Mosairarum θ Romanarum , a Petro Pithaeo,
fismmo librorum antiqvorum cs veritatis purio--ρ doctrina inrestigatore, in lucem primum ex antiqvi a Seqvanorum aut Mandubiorumpotius Bibliotheca, in qpa per annos octingentos amplius latuerat produsta, teste c. b. O. io. edi ras Lutetiae ejusdem notis luculentis A. 07a. --
LIorem 6- Licinium Rufinum μ. esse credidit.T Iim , Gyacim cs Bertrandus ; sed recte a Pithaeo. judicatur tanti hanc colirecti. nem non esse, qPae aut ' Licinii, aut Fri alicum paulo clarioris ingenium 2 acumen desideraret; es Gothofredin in Bibl. Jur. c. a. n.Io. professione Icium non fuisse colligit, ex praef. tit. 7. Vixisse autem hic eompilator, qyicuro tandemsit, Christianus certe, prout ex cepti argumenti ratione constat , videtur Pithaeo Theodosii Junioris temporibus, poct consitatum quidem ipsetin XV. XVI. quo Codex Theodosianus , ex quo constitutionem unam retulit , editus legitur, habeti hac in parte consentientem proeum in
Histor. J .chronoI Gothost. d. c. r. tamen
188쪽
RemAntecessorisConstitutiones, xx σTheodosian L et coriuramentis Protegom.Cod.Theodos cap. 3 -ι osententia, sexti seculi scriptorem fioriri coaenum exili parimte ραω e Parerg. Monacho ιuidam ante Pinniani tempore hoc scriptum tri- ente, quod etiam Frehero I . y .jampiacuisse via, aetur. De utilitate hujus libelli triplici introi loca aedoctiss. Gottios . plura leguntur, ubi simul eo animo compilatorem sumscripsisse exisimul, ut a Romana Droprudentia, veterums Iciorum scri- rtis, Imperatorums constitutionibus, somines isdfacra criptunum ceu fonteminis traduceret e forte etiam ut ICtorum fastum reprimeret. AM Julianus hic antecessor fuit Constantinopolita-- non Patrici- auto consul, quod Maresius in
Notit. Basilicorum, es doctiss. Strauchius in differt. de Beryto cap. q. f. rti sed abit cerro
fundamentostatuunt. man is enim hoc nomia, m ab Alciato appelletur lib. 2. Parerg. cap. ψο-i Rem tamen animadpertit Augustinus no ster in a-
fat. ad Juliani Constit. N ex eo Broe- in Histor. - γγ. Chronol. confundi ab Alciato hune Iulianum cum eo, cui iisdem titulis Prisciani libri in si Πι extant; propterea qpod Prisciani libri sub ejus discipulis Ascripti sint An .sar. ultimo Imperii Iu-
sini p. anno, Maportio consule, illius autem con- sulis axnus praecedat colle Iionem Nopellarum,pore
Mortem Justiniani demum faectam, qpim paginta pene annis. Rejiciunt qνos laudati auisores eo
. rum opiniones, qui Praefectum Praetorio,ad quem se
189쪽
coss. datae letunthr, vel ιorsantiensem fuisse stemporibus Irnerii epitomen Nopellarum fripsi se
putant , cum pri rem quidem sententiam ratio temporis non patiatur, nes eo nomine se appestasse
epitomatorem nostrumin ullis veterum libris reperitur; alteram vero plurima antiqvorum seriari orum testimonia N praejsertim Iponis Carnotensis lqpi verba ejus refert,evincant. Vertit aute hic Iulia- lmu Nopeltas Justiniani latine, non qridem integras, s ad verbum, sed in epitomen contractas,rese catis prologis re epilogis; eoi libro sub Nopellarum, non Iuliani nomine rnerim, starin, Azo, Iohannes Accursius caeteris interpretes usistunt. Graece relatina doctismum fuisse Strauchius d.9. N.oc asserit, ad eumf βectare Theaeteti epigramma, Τοῦτον Ιουλιανον, νομικης ψα δ' ἀπον ιδοῦσα, Pωμη in j-πάντα φυως δυνατα . , qvod Alciati atuae inscriptum lib.2. Disp.c.27. cqri eum sequuntur Salvio Juliano, Eiecti perpetui conditore, minus recte tribuit. Refert Syarsus e.chanc Iuliani epitomen ab Ambrosio Calma nensi, Mantuae repercam sub titulo Ph. Consulis de variis potionibus ; editams primitus cum Longoba δε-rum Legibus a Nicolao Boerio. POR Ludovici Miratus, an us inprimis 2 M. Ranconeti, admirabili res penda disciplinaram omnium, juris potissimum civilis, ac utriuHy literatura cogni-rione , praediti viri, atque Cujacy cae Ludor. Fardi,vetustissimis ac integerrimis exemplari hasce Iuliani Constitutiones pleniores correctio- 'resque Lugduni 1 s 6 o. edidit. Hanc secuta Antonii Augustini nostri essitio, Iter νυ cum earatissis, Indicibus, variis
190쪽
Iectionibus obscurorum verborum Iuliani signiscationibu . Cui tandem successit Basileensis A. IJ71. fol. v. Pernam ex Bibliotheca Petri Pi.- thoei, qpi in Praefat. Miraei editionem, ut pleniorem, reliqris praefert, multas ad Augustini dilige tiam accessisse credit, si de ea inaudisteris illud Histaniarum ornamentum, viri Gothose. Biblioth. Jur. cap. q. Useum harum consitutionum Anton. Augustinus noster in Praefat. ad Julianum
ita commendar Post divini, & humani juris conditores,ii qui propius absunt ab illis,qui leges conscripserunt, ut pote qui verbis utun- tur communibus, & sensa norunt legum latorum, habere debent apud nos majorem in eisdem legibus interpretandis auctoritatem.
Illiquoque, qui in singulis artibus, aut disciplinis ita excellunt, ut principes dicantur, &duces aliorum, auctoresve familiae; in maximo honore sunt: quales Cassianorum S Proculeianorum Longinus,& Proculus. Sic postea exPapiniani domo, tamquam ex eqVOTrojano plurimos nostri juris auctores ortos fuisse novimus. Quae cum ita se habeant; ea Juliani nostri vetustas est, ut vel Sola eius au- . Ei oritas maximum apud omnes pondus habere debeat. Itaque cum eqdem dicit, quae ceteri, possumus eadem pro certis ducere, neque aliqua ratione dubitare, cum tanto testimonio confirmentur. Cum vero solus est in sua sententia; verisimile est non sine cau- motum esse, 6c nisi contrarium certa ratione, aut scripto legum constet, probabilius