Vitae clarissimorum jctorum N. Boerii. A. Augustini. F. Hottomanni. B. Brissonii. P. Pithoei ... Ex recensione & cum notis Frider. Jac. Leickheri, u.j.d

발행: 1686년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

oco β'. datae letuntur, vel corsamiensem fuisse temporibus Irnerii epitomen Nopellarum scripsi se

putant 3 cum prior quidem sententiam ratio ltemporis non patiatur, net eo nomine se appestasse epitomatorem nostrumin usiis veterum libris reperit ur 3 alteram vero plurima antiqvorum seriari orum testimonia s praejsertim Donis Carnotensis qui verba ejus refert,evincant.Vertit aute hicJulianis Nopesias Iustiniani latine, non qyidem integras, es ad verbum,sed in epitomen contractas,resecatis prologis es epilogis; eot libro' sub Nopellarum, non Iuliani no mine,tinerim, starin, Azo, Iohannes Accursis caeteris interpretes Usunt. Graece latine doctissimumsuisse Strauchius d. . H. assorit, ad eumst oectare Theaeteti epigramma, Τοῦτον Ιουλιανον, νομικης ς αῖ ειπον ἰῖοῦσα, P οὐρι- η --ντα φυσ:ς δυνατω. , qvod Alciatistatuae inscriptum lib.2.Disp.c., 7. cqvi eum sequuntur Salvio Iuliano, Ediciti perpetui. conditore, minus recte tribuit. Refert Syaressu e. hanc Iuliani epitomen ab Ambrosio Calma nensi, Mantuae repertam sub titulo Ph. Consulis de variis potionibus; editams primitus cum Longoba δε- a Nicolao Boerio. PoII Ludovici Miraeus, adjutus inprimis A M. Ranc.neti, admirabili es venda disciplinaram omnium, δε-ris potissimum rivilis, ac utriuHy literatura cogni-rione , praediti viri, atque Cujacν es Ludor. R Ordi,vetustissimis ac integerrimis exemplari π, . hasce Iuliani Constitutiones pleniores correctio- 'resqve Lugduni t s 6 o. edidit. Hanc δε--ra Antonii Augustini nostri editio, Iter V 7. ma cum earatissis, Indicibus, . variis

192쪽

Iemonibi obscurorum verborum Juliani signiscationibus. Cui tandem successit Basileensis

A. IJys. fol. v. Pernam ex Bibliotheca Petri Pi.- thoei, qpi in Praefat. Miraei editionem, ut pleniorem, reliqPis praefert, multas ad Augustini diligentiam accessisse credi si de ea inaudisterii illud Hillaniarum ornamentum, viri Gothose. Biblioth. Jur. cap. q. Useum harum con situtionum Anton. Augustinus noster in Praefat. ad Julianum

ita commendar Post divini, & humani juris conditores,ii qui propius absunt ab illis,qui leges conscripserunt, ut pote qui verbis utun- tur communibus, & sensa norunt legum latorum, habere debent apud nos majorem in eisdem legibus interpretandis au toritatem.

Illiquoque, qui in singulis artibus, aut disciplinis ita excellunt, ut principes dicantur, dc duces aliorum, auctoresve familiae; in maximo honore sunt: quales Cassianorum & Pro- . culeianorum Longinus,& Proculus. Sic postea exPapiniani domo, tamquam eX cqVOTrojano plurimos nostri juris auctores ortos suisse novimus. Quae cum ita se habeant; ea Juliani nostri vetustas est, ut vel Sola ejus au- . Moritas maximum apud omnes pondus habere debeat. Itaque cum eqdem dicit, quae ceteri, possumus eadem pro certis ducere, neque aliqua ratione dubitare, cum tanto testimonio confirmentur. Cum vero solus est in sua sententia; verisimile est non sine causi motum esse, & nisi contrarium certa ratione, aut scripto legum constet, probabilius L 3 esse

193쪽

64 VITA

coss. datae seruntκη, vel corsantiensem fuisse stemporibus Irnerii epitomen Nopellarum scripsis

putant 3 cum priorem quidem sententiam ratio temporis non patiatur, nes eo nomine se appestasse epitomatorem nostrumin ullis veterum libris reperit ur 3 alteram vero plurima antiqvorum seriari orum testimonias praejsertim Ironis Carnotensis qui verba ejus refert,evincant.Vertit aute hic Iulia-mu Nopeltas Justiniani latine, non qpidem integras, cae ad verbum,sed in epitomen contractas,resecatis

prologis re epilogis; eoi libro sub Nopellarum, non

Iuliani nomine lanerim, starin, Azo, Johannes Accursius caeteris interpretes usi sunt. Graece relatine doctis umfuisse Strauchius d.9. N.& s. asserit, ad eums oectare Theaeteti epigramma,

quod Alciati atuae inscriptum lib.2. Disp.c.27. cqvi eum sequuntur Salvio Iuliano, Ediciti perpetui

conditore, minus recte tribuit. Refert Syaresus c.

hanc Iuliani epitomen ab Ambrosio Calma nensi, Mantuae repertam sub titulo Ph. Consulis de variis potionibus; edita di primitus cum Longobardoram L egibus a Nicolao Boerio. POLI Ludovici Miraeus, adjutus inprimis M. Ranconeti, at mirabili e venda disciplinaram omnium, δε-ris potissimum risilis, ac utriini literatura cogni-rione , praediti viri, atque Cujacq re Ludor. Russurdi,vetustissimis ac integerrimis exemplaribi , hasce Iuliani Constitutiones pleniores correctio res e Lugduni t s 6 o. edidit. Hanc Iecura Antonii Augustini nostri essitio, Iler ut a cum ea ratillis, Indicibus, . variis

194쪽

Iectionibuι s obscurorum verborum Iuliani significationibu . Cui tandem successit Basileensis A. I17s. fol. v. Pernam ex Bibliotheca' Petri Pi.- thoei, qpi in Praefat. Miraei editionem, ut pleniorem, reliqPis praefert, multas ad Augustini dilige/tiam accessisse credit, fi de ea inaudisterit illud

Histaniarum ornamentum, viri Gothose. Biblioth. Jur. cap. q. UIum harum consitutionum Anton. Augustinus noster in Praefat. ad Julianum

ita commendari Post divini, & humani juris conditores,ii qui propius absunt ab illis,qui leges conscripserunt, ut pote qVi verbis utun-7 tur communibus, & sensa norunt legum latorum, habere debent .apud nos majorem in eisdem legibus interpretandis auctoritatem.

Illiquoque, qui in singulis artibus, aut disciplinis ita excellunt, ut principes dicantur, icduces aliorum, auctoresve familiae; in maximo honore sunt: quales Cassianorum & Pro- . culeianorum Longinus,oc Proculus. Sic postea GPapiniani domo, tamq Vam ex equoTroiano plurimos nostri juris auctores ortos fuisse novimus. Quae cum ita se habeant; ea Juliani nostri vetustas est, ut vel Sola ejus au- . Moritas maximum apud omnes pondus habere debeat. Itaque cum eqdem dicit, quae

ceteri, possumus eadem pro certis ducere, neque aliqua ratione dubitare, cum tanto te-ssimonio confirmentur. Cum vero solus est in sua sententia; verisimile est non sine causa motum esse, 6c nisi contrarium certa ratione, aut scripto legum constet, probabilius

L 3 esse

195쪽

temporibus Irnerii epitomen Nopellarum scripsi se putant 3 cum prior quidem sententiam ratio temporis non patiatur, nes eo nomine se appestasse

epitomatorem nostrumin ulus veterum libris reperit ur ; alteram vero plurima antiqvorum seriaptorum testimonia z praesertim Ironis Carnotensisqvi verba ejus refert,evincant.Vertit aute hic Iulimmu Nopesias Iustiniani larine, non qpidem integras, ad verbum,sed in epitomen contractas,resecatis prologis es epilogis; eoi libro' sub Nopellarum, non Iuliani nomine; rnerim, Bulgarus, Aeto, Iohannes Accursius caeteris interpretes Usunt. Graece latine doctis um fuisse Strauchius d. . ia.& B. asserit, ad eums oectare Theaeteti epigramma,

qvod Alciatussiatuae inscriptum lib.2.Disp.c.27. qui eum seqvuntur Salvio Juliano, Ediecti perpetui

conditore, minus recte tribuit. Refert Sparsus e.chanc Iuliani epitomen ab Ambrosio Calmatanens, Mantuae repertam Aub titulo Ph. Consistis de variis potionibus; editamsprimitus cum Longoba δε-rum Legibus a Nicolao Boerio. Poct Ludovic. Miraeus, adjutus inprimis AEmari Rancisneti, admirabili 2 stupenda disciplinarum omnium, juris potissimum risilis, ac utriuQbliteratura cogni-νione , praediti viri, atque Cujacy cs Ludov. Russurdi,vetustis is ac integerrimis exemplaribuae, hasce Iuliani Constitutiones pleniores correctio- resque Lugd ni 1 s 6 o. edidit. Hanc δε--ia Antonii Augustini nostri editio, Iler V 7. ma cum earatissis, Indicibus, . variis

196쪽

Iectioniblu er obscurorum verborum Juliam signiscationibuι. Cui tandem successit Basileensis

A. IJyo. fol. v. Pernam ex Bibliotheca Petri Pi.- thoei, qpi in Praefat. Miraei editionem, ut pleniorem, reliqPis praefert, multas ad Augustini diligentiam accessisse credit de ea inaudiperis illud staniarum ornamentum, viri Gothose. Biblioth. Jur. cap. q. Useum harum consitutionum Anton. Augustinus noster in Praefat. ad Iulianum

ita commendar: Post divini, di humani juris conditores,ii qui propius absunt ab illis,qui leges conscripserunt, ut pote qui verbis utuntur communibus, & selisa norunt legum latorum, habere debent apud nos majorem in eisdem legibus interpretandis auctoritatem.

Illiquoque, qui in singulis artibus, aut disciplinis ita excellunt, ut principes dicantur, dc duces aliorum, auctoresve familiae; in maximo honore sunt: quales Cassianorum S Proculeianorum Longinus,& Proculus. Sic postea GPapiniani domo, tamqvam ex equod rojano plurimos nostri juris auctores ortos su-4sse novimus. Quae cum ita se habeant; ea Juliani nostri vetustas est, ut vel Sola eius au- . Moritas maximum apud omnes pondus habere debeat. Itaque cum eqdem dicit, quae ceteri, possumus eadem pro certis ducere, neque aliqua ratione dubitare, cum tanto testimonio confirmentur. Cum vero solus est in sua sententia; verisimile est non sine causa motum esse, 6c nisi contrarium certa ratione, aut scripto legum constet, probabilius

L 3 esse

197쪽

item

run , qrae in unum volumen codem edidit S. Lee--ius doctiss. JC. Lugd. Batav. i 678. g. erudia ius ι diserit Jac. thois. in Bibliothdur.civ. Rom. cap. r. & a. atq; Caji,ὸ cuin Institutionum Abris quatuor , qrae seupersunt Jac. Oiselius JC. Lugd. Bat. 1638. in sin cum doctiss. no- iis Midit, Ulpiani a Scholio hic enumeratis fragmentis , inprimis addenda Collatio legum Mosaicarum θ Romanarum, a Petro Pithicaeo,

summo librorum antiqvorum cs veritatis purio--s doctrina inrestigatore, in lucem primum ex antiqviet a Seqonorum aut MandubioruM potius Bibliotheca, in qua per annos octingentos is amplius latuerat producta, teste c. b. O. io. edi ras Lutetiae ejusdem notis luculentis A. I ra. Auctorem 6- Licinium Rufinum JC. esse credidit.T Iim , Gyacim cs Bertrandus ; sedrecte a Pithaeo judicatur tanti hanc coliectioisem non esse, quae aut Licinii, aut πti alicujus paulo clarioris ingeni ct acumen desideraret si s Gotho fretas in Bibl.Jur. c. a. n. Io. professione πtum non fuisse colligit, ex praef. tit. 7. Vixisse autem hic eompilator, qyicurg tandem fit, Christianus certe, prout ex suscepti argumenti ratione constat , videtur Pithaeo Theodosii Junioris temporibus, poct consulatum quidemi in XV. . XVI. quo Codex Theodosi anus , ex quo constitutisnem unam retulit , editus legitur, haberet hac in parte consentientem proeum in

Histor. J .chronol. ec Gothost. d. c. r.

198쪽

Remi tecessorisConstitutiones, xx σTheodosia

ramen in Prolegom.Cod.Theodos cap. 3 .mum . sententia, sexti seculi scriptorem re Crisiokori coaerum exili pari-e putate Parerg. Monacho euidam acute Pinniani tempore hoc scriptum tri- ente, quod etiam Frehero I. 9.jamplacuisse via, detur. De utilitate hujum libelli iriplici utros locisis aedoctiss. Gottiost. plura leguntur, ubi simul eoomimo compilatorem sumscripsisse existimat, ut a Romana Dr prudentia, veterums yciorum scriptis, Imperatorums co situtionibus, homines ad sacramscriptunum ceu fonteminis traduceret: forte etiam ut JOorum forum reprimeret. Julianus hie Antecessor fuit Constantinopolitanus,non Patriciuι autwconsuc q d Maresius iti

Notit. Basilicorum, cs doctiss. Strauchius indissere. de Beryto cap. q. f. r'. sed abso certoe

fundamento flatuunt. syampis enim hoc nomino ab Alciato appelletur lib. 2. Parerg. cap. ψ6. Rem tamen animadpertit Augustinus noster in a-

fat. ad Juliani Constit. er ex eo Braein in Histor. Jur. Chronol. confundi ab Alciato hune Iulianum cum eo, cui iisdem titulis Prisciani libri inseri ἐextant; propterea qpod Prisiani libri sub bis disripulis docripti sint An.sar. ultimo Imperii D-

pini I . anno, Maportio consule, illius autem consulis annus praecedat collectionem Nopellarum,store mortem Iustiniani demum factam, qpinquaginta rene annis. Rejiciunt qvos laudati auctores eo rum opiniones, qui Praefectum Praetorio,ad quem Morpor Graeca constitutiones Lampadio σ Orsa

199쪽

Iectionibi er obscurorum verborum Iuliani signisi scationibuw. Cui tandem successit Basileensis A. IIIo. fol. v. Pernam ex Bibliotheca Petri Pi.- thoei, qνι in Praefat. Miraei editionem, ut pleniorem , retiqPis praefert, multas ad Augustini diligentiam accessisse credit, fi de ea inaudisterii illud Histaniarum ornamentum, viri Gothost. Biblioth. Jur. cap. q. Useum harum consitutionum Anton. Augustinus noster in Praefat. ad Julianum

ita commendat: Post divini, & humani juris conditores,ii qui propius absunt ab illis,qui le-

. Ges conscripserunt, ut pote qui verbis utun- C tur communibus, & serisa norunt legum latorum, habere debent apud nos majorem in eisdem legibus interpretandis auctoritatem. Illiquoque, qui in singulis artibus, aut disciplinis ita excellunt, ut principes dicantur, &duces aliorum, auctoresve familiae; in maximo honore sunt: quales Cassianorum & Proculeianorum Longinusin Proculus. Sic postea exPapiniani domo, tamquam eX eqvoTroiano plurimos nostri juriis auctores ortos fuisse novimus. Quae cum ita se habeant; ea Juliani nostri vetustas est, ut vel Sola eius au- . ctoritas maximum apud omnes pondus ha- . bere debeat. Itaque cum eqdem dicit, quae ceteri, possumus eadem pro certis ducere, neque aliqua ratione dubitare, cum tanto testimonio confirmentur. Cum vero stlus est in sua sententia; verisimile est non sine causa motum es e, 6c nisi contrarium certa ratio ne, aut scripto legum constet, probabilius

L 3 esse

200쪽

Juvant: iuvant & Graeci, iqvi Romanorum leges Graece exscripserunt, Theophilus, Hamenopolus, dc βα- λ ηα ON

esse debet, id verum esse. Sed fingamus esis qVaedam aut supervacanea, aut etiam falsa: lmotus enim quisque liber hujusmodi naevis caret φ at ea est utilitas ceterorum, ut condin i nari debeant, si quae hujusmodi reperiantur.

Erit fortasse, qui ordinem accuset rerum tractandarum; cum de cadem re diversis constitutionibus agatur: et cum eadem con 'tutione de rebus variis conscribotur. Ad id non Iuliani magis, quam Justiniani erratum . est, & libri Novellarum constitutionum colle ctoris, in quo non selum non ea distincta sunt, quae tractantur, sed ne ipsae quidem constitutiones secundum ordinem temptrum collocatae sunt. opter non immeri- .ro summus C acitu L O. o. cum propter anti-- quitatem, tum propter eruditionem hominu, eos iniqyo fert animo , qni veterem hune Nopellarum interpresem resectant temere ac asternantur.

Nobilissimum omnium Codicem Theodosianum merito contra iniqpum Amayae Salmanticensis Anteces r. defendit editor ejus noris Anton. Marvillius, in Praentie egus tilitates docet, qrae partim inde aἀJustimantum, ais adeo ad fori usum rerum 'actum redire flos μης ; partim qpae ad Hisoria lumen.Politicam 6- aeri faciem faciunt. De C in compositione,' alboritatejusu alii Vadcodicem hune flectantia λώ,

SEARCH

MENU NAVIGATION