De iure coronandi pro electore Moguntino dissertatio

11쪽

Etsi vero tota propemodum inserta est decretalibus, haec tamen verba ex media epistola omisia stini, nequc in decretalibus comparent. 33. Quicquid vero de eo sit, quaestio nunc non est, de illo, an hodie Aquisgrani alteri cuiquarti, quam Coloe niensi ArchiEpiscopo coronare fas sit, sed qlio iure ad eum hoc ius translatum sit, quum antea in ipsa illa urbe Moguntini conorarent, &aci quem hodie spectet, si coronationem extra dioecesin Coloniensem institui necesse sit. Innocentij autem III. aetate, iam a centum quinqua- Lamplius annis obtinuerant Colonienses Archii, ut quotquot interea fucre coronati Aquisgrani Reges Ro norum, id eorum potissimum opera fieret: Moguntini quoque Archi Episcopi, postquam semel Lupoldus Archi Episcopus loco cesi erat,non admodum amplius refragabantur. Eadem tamen habebatur loco co. ronationi ristinato,quae personae, quae eam peragerC-euerentia: Quin ideocxistimabatur Reges Romanorum a Coloniensibus Archi Episcopis debere coronam suscipere, quod Aqui ranum huic stinctioni peculiariter deastinatum , nec quenquam rite imperium aditurum es se crederetur, qui non in ea urbe in sede Regia Iocatus, &diademate cinctus fuisset. Notum enim est quam olim maiores nostri eiusDodi consuetudinum fuerint rcti

nentes.

I 2. Quum igitur videret Philippus Dux,quam a grὰ ei

faceret Innocentius ostentatione coronae, Ottoni Aquis

grani ab Adolpho Coloniens impostae, L quantum hoc ei obesset, redit in gratiam cum Adolpho, & ab eo ite rum coronam Aquisgrani suscipit. Ea de re cum aliquid inaudisset Innocentius III. ut nutantem Adolphum in ossicio contineret, caepit cum lacessere interrogationibu1

12쪽

hus, ait Rinaldus ad annum Goz. num . . R ei grauissima N: firmissima ingerrae argumenta, quibus eiusmodi facinus a ratione admodum abhorrere ostenderet. Ea vero j unt,quae in scripto Colonielui partam adductuatur, S: ita habent: diuis credere anae mentis quod Ottonem desereres o abjceres, quem creast, ct isti adhaerere ariser oraueres, qui in CoisiensisEcclesia ac tua resona contemeam, ad quam principaliter inter reliq'o rmcipes electio Regis spectat, per intrusionis virium nomen sibi Regium usurpauit, is in maius isti honoris distendium se personae desectum,cum rusolummodo Reges in imperatores Hectos coronare debeas ex antiqua Colonienses Ecclesia dignitate, per Tarant ensem t resupiscopum imponisibi fecit coronam. Metuebat enim Iunocentius,ne Philippus Dux hac ratione, vel inuito ipso speraret scobtenturum, quae vellet; Haud aegre tamen fatemur,ex his & prioribus Innocentia Summi Pontificis literis hoc probari posse, deberi antiquae Coloniensis Ecclesiae dignitati, quod eius Archiepiscopus vel in ipsa sea dioecesi coronet, & quod Qtus id fecerit,iam aetate Innocentij, consuetudine ab Henrico III. usque introducta &

continuata

33. Nunquid vero Philippus Rex, postquamsecundo fuit coronatus Aquisgrana, ideo quicquam profecit'Nequaquam. Quod semel animo decreuerat Innocentias III. in ea sententia perstitit. Quas enim auersioris ab ipso animi causas datis ad omnes pene Principes Christianos literis perscripserat, quasque passim tomo XIII. Anna lium refert Odoricas Rinat diis, eae non permittebwr, t

laniensem Archiepsic puni, quod partes Philippi ain, plexus eum ipso invitola um coronasset Aquisl ant,per

13쪽

&Brunonem subrogat, quo mortuo, quum interea Innσ-

centius I II. ab Ottone quoque Imperatore, quem moresbienni Romae diademate cinxerat, quod non impleret, quae sedi Apostolicae promiserat alieniori carpisset esse animo, & promulgatis in eum censuris indignum iudicasset Imperio,atque Proceres Germaniar,ut pridericum II.

Henrici Imp. filium, dc Philippi ex fratre nepotem, sepositis ijs rationibus, ob quas eum antea ad imperium non admittendum statuerat, cohortatus esset, Theodoricus autem Coloniensis Archiepiscopus, qui Brunoni successerat, non ita protinus Pontifici nescio quam ob causam morem gereret, & Ottonem, ob quem desertum Adolphum exauctorauerat, una cum alijs Imperio abdicara vellet, minime aegre tulit Innocentius Tertius, aliquotannis post, nempe anno Ia I S. Frideri cum Secundum,cuius ipse electionem approbauerat, a Sigehido Moguntino Archiepiscopo, Ienni Pompa in ipsa urbe Aquisgranensi inaugurari, de regijs insigniri ornamentis. Non tantum non aegre tuIit hoc Innocentius, sed etiam gratissimum ei fuit. r . Quae deinde asseruntur in scripto COIoniensi, cetra Clemente Quarto ad Coloniensem , Treuirensem 5e Moguntinum Archiepiscopos essent scripta, pro asserenda Coloniensi Regum Romanorum coronatione, ea, Vtietiam antea notaui, non sint CIementis Quarti, sed Innocentij Terth, & ideo videntur a Patrono causae Colmniensis sub nomine Clementis Quarti allata , ut plares Pontificum bullas ostentare posset. Sin autem CI en-ris Quarti, reuera esse credidit, sanὰ non satis accurate in ' hoc negotio versatus est, & merito omnibus suam industriam reddit suspectam. VeI enim hoc tum meminisse poterat, Adolpitum Coloniensem Archiepiscopum, ad

14쪽

mem Clementis Quarti, verba affert, iam LX. annis arr-te Clementem sede sita ab Innocentio Tertio fuisse motum Caula aurem erroris inde nata autori scripti Co- laniensis. Sublato ε vivis derico secundo Imperatore in diutino illo inferregno, quo Gre nania multos vidit eligi Imperatores, regnare neminem, th summa licentia ullius etiam aequi Imperij impatiens , pars Elactorum& Principum Richardum Anglum Cornubiae Ducem , pars ALDnsum Regem Castellae eIegerar, nulli si profusis domesticis sumptibiis autoritate sua in Imperio uti voluisset, auebaro Erga Richardum propensiore erantsummrλntifices anima,s is coronam perij a CotoniensiΑrchiepiscopo iam susce rae, mimis vero erant affecti erga Al-mnsum Regessi Castellae qui sertassis non tam regendae

Germaniae desiderio caseus, Mam illam sibi potiundae, Italiae ocEasionem oblatam esis ratas , nihis magss vrg bae,quam ut Romae quamprimum a summo Pontificecorona Imperiali redimiretur. Clemens i tur Quartus, animum Alfonsi ab illa ciuitatione auerteret, si riptis ad eum hierit Θόc er- hoe in Hapositum in Imperio, & hactenusita fusis intrarum, ut fasnon sit

Romano Pontificiant rii φ-Imperatorem erectum, qui non antea tia erit Aquisgrani more s IentirResiodiaddainteredimitus. ' Vt aurem Princeps exterus, Imperij ignarus, eo rectius staret, quidinia isesse haeri addit, mitterete nonnulla ex regessis 3 seMenin Terti, exoret id is

15쪽

ctum est,cuius autoritas non icrit hoc in negotio Moguntinum Elcctorem, de coronatione quae in dioecesi Colsis niensi instituitur, miniine nutic sollicitum.16. Quod vero Urbanum Quartum attinet, ne is quidem quicquam facit pro Colonaen si Arcluepiscopo, neque enim verba sunt Vrbani Quarti quae in eo scripto a Dieruntur. Miserat etenim uterque Reptam designatorum, Richardus SI Alphonsus, oratores sitos Romam, ad Vrbanum Quartum Pontificem petitum daadema Impc-rh. Vtriusque Oratores iura sitorum Regum, quibus ad ab ipiscendam Imperij coronam niterentur, quam poterant firmis rationibus stabiliuerant: Et Alsonsi quidem Oratores Regem suum a maiori parte Electum esse dixerant, nec quicquam Valere coronationem, si coronatus

non fuisset ante rite electus. Vrbanus igitur Quartus, datis ad Richardum literis, cui exemplo suorum antecessi rum magis fauebat, ei totam disiccptationis scriem exponit, ut, si quae ab ipsius oratoribus praetermissa ad causam stabiliendam, vel ad dissoluenda, quae Alfonsus obiecerat,haberet argumenta,in medium adducerem Hae igitur literae Urbani Quarti quas refert Rinaidiis ad annum I 263. num. 3. lectu dignas,quum multa cxijs disci possint, quae statum Imperis, qualis tum in Imperio erat, S eligendi rationem concernunt,non continent Pontificis iudicium,sed narrationem eorum,quae Vtriusque Regis designati Oratores coram Pontifice dixerant.1 . Et Richardi quidem Oratores cxpositis ransiuetudinibus circa Hemonem noui Regis , a Principibus votum in huiusmodi electione habentibus, qui sintsepsem numero a tempore , cuius memoria non exisat ,seruari solis , Consuetudines quae coronationcm spectant, ita coram Pontifice exposue-

16쪽

rse 3osi erant: Elemcne taliter celebrata , Electus si toronationi consenserit, ante Aquis granum,per dies aliquorsacia mora, insta annum est diem post celebratam electionem eandem, quando Electi voluerit,per Coloniensem Archiepiscopum, ad quem id ex o iospectat, inungitur consecratur dr etiam coronatur, qu acto cuilibet via praecluditur contra electionem, vel electum iam Regem Romanorum essectum, dicendi aliquid vel etiam opponendi, sed idem electiu, praedicto modo inunctus, consecratus er coronaim,pro Rege habetur, ct ei tanquam Regidebis asubditis ct et fastis Imperist obediri ,suo more homagia,

est delitatu iuramentaprofari, assignari ciuitates,oppida o stra, ct ecialiter Castrum de Treveles, ae alia iura Imperii, insta annum est diem a tempore coronationis eiusdem: Da 3uod si qui de vasalta Imperist ei homagia nonpraesiiterint consueta, .ct non reddiderint esuitates, castra es alia supradicta illis,qua ab Imperio te mi eodem,sunt eo Vso priuandi. i ta Richardi

Oratores coiisse cludines circa coronationem explicauerunt. Quis vero negat id ita obtinuisse eo tempore Utiantiquo usii erat receptum; ut Aquisgrani propter me, moriam Caroli Magni consecrarentur Reges, ita etiam obtinuerat, & propter tot annorum consuetudinem id ex

ossicio ad Coloniensem spectare credcbatur, ut Coloniensis Arctiiepiscopus hoc munere in urbe suae Archi- dioeces eos defungeretur. i 8. Gregorius autem Decimus qui anno IV .rali Lugdunensi Concilio praeerat, Coloniensis Archiepiscopi disertis verbis non menti nit: Electo enim post tot annorum interregnum consentientibus votis Rudolpho Habspurgensi Comite,vno Otto caroRege Bohemiae excepto, quum nihilaminus Alsonsus Rex Castellae se Regem Romanorum diceret, urgeretque Pontificem, ne TRudolphum admitteret , cuius electionem, ipso ante a

17쪽

maiori parte electo, rescindi debere aiebat; Grego Decimus, qui in concilio Rudo hi oratores admiserat, Regemque dixerat, scribit primum ad nuntium, quem in Hispania habebat, dicat hisensi, Eudo hum iuxta Imperist consuetudines hactenura Ueruam apud t quaae anin Re gni Alemanniae coronam esse adeptum, o regnum g ιm cum --re omnium vocem in electione habentium Imperatoris, uno duntaxat excepto , caeterorumque regni.eiusdem Principum Mugnatumstaliorumpacifice obtinere. Tum datis adipium A nsu iteris., i quibus eum grauiter.monet, Vt deponat exanimo .cogitationem de Imperio, varijs additistis rationibus, tanderriait, incommutabium esseapud Germanos consuetudinem, ut addecivo diadema Impery per: enire aliquem non permittant, quem pris solenniter corona Regni Al

mannia non decorauerit, iuxta quam consuetudinem .A- .

quisgrani Coronatus fuerit Rudolphus : uti ea recens idem Rinaldus ad annum I 27 .Rym.48. Δ So. Gregorrius igitur Decimus quem in ipse Concilio Lugdunensi praesentibus plus quam sexcentis Episcopis iuri Colonie sis Archiepiscopi adstipulatum esse ait, eius ne quidem meminit, Urget tantum, quod Rudolphus Aquisgrani

fueritregio diademate redimitus. Vt enim rite cemere- 'tur peractainauguratio, non tam de eo solliciti erant, ut a

Voloniensi ArchiepiscopocoronamRegiam susciperent, quam vita ieret Aquisgrani in sede Regia, qui locus ob memoriam Caroli Magni S vetustissimam .consuetudinemveluti sacer ipsis erat. Consuetudinis autem illius vis eo maior liabita fuit, quod ab ipso Carolo Magno hoc priuilegio Aquasgranum iam olim ornatum fuisse Aquensibus crederetur. Haec quidem causa est, quod non raro electi Reges Germaniae, urbem Aquisgranum si sorte festaipsis esset ciuitas, summavi, & maximis impensa ορο

18쪽

1 oppugnarunt, Vt ea potiri, S in illa urbe consecrari L. sent, quum tamen praesto ipssessent ColoniensesArchie piscopi, a quibus in alia quadam Vrbe Vngi poterant, nisi eos potior antiqui moris in illa urbe percipiendi conseia crationem sollicitudo tenuisset. 1 . Quum igitur summi illi Pontifices, quorum sen tenti actenus fuit expensa, narrent tantum quid motis fuerit in Imperio, atque suo etiam suffragio comprobent receptam illam in Imperio consiletudinem, qua cotempore coronari Reges Romanorum Aquisgrani, &. quidem a Coloniensib Archiepiscopis, moris erat, o autem inter Moguntinum Electorem & Cotonie14sem nulla sit contentio, parum admodum ad rem propositam facere has bullas Pontificum censendum est, quanquam autor Responsi Coloniensis magnam in ijs spem posuisse videtur,adeo ut Benedicti Pontificas bullam prae his,quas ipse affert, prorsus contemserit. Si quis tamen inter se conferat Benedicti S Innocentij bullas, utra maioris sit ponderis , haud dissiculter aestimauerit: Ita enim ha- Dent Benedicti verba ad I Cilligisum Moguntinum Archiepiscopum , priori quoque scripto Moguntino inser- usum, quem ad Sacerdotativo cist decorem, . ad

osendendam)Mnanimitatem , quam cum R. Petro pos uniuersu grex dominicarum ouiam , qua ei commi sunt,

habere debet,asede postolicassem decet poposcisti, libenter fraternitati tuae concoimus, atque istud tibi transmitti- anm, quocirca uti eo memineras, sicut praedecessores nostra suas praedecessoribus concesserunt, seruanda duntaxat prioj- legiorum tuorum in regritate, quo in tota Germania δ Gala

19쪽

i re omnibuου tam Archiepisvis quam Episcopis Aposolus unctare, meritam esse videtur,praemineas. - Haec utiquo haud parum differunt a bullis Innocenth Terthi In illis enim narratur tantum, quid moris' tum fuerit in imperio, Benedictus autem Apostolica auroritate constituit atque. decernit, ut eo iure prae reliquis emineat, quemadmodum etiam mill isum id exercuisse Ana, nates nostri tradunt, & addit firmam selidamque ratio nem, quare Moguntini Archiepiscopi potiore in consecranti Rege partes esse debeant, nempe, quia in to hra Germania primus sit inter omnes Ecclesiasticos. Hars yerq ratio hodienuin valida est , atque ideo inguntini Archiepiscopi non plus censeri debent de iure suo remisist e, quam de quo a perre constarin. 2o. Regerit autor scripti Coloniensis, non esse addi , tum cuius sit Benedicti id varo hoc magnopere opus erate Notum enim est quo tempore villigisas viraerita adeoque facile sciri poterat, , quotus eo tempore Benedictus, Septimus nempe , , Apostolicam scdem tenuerita Tum ait, sine die &consule esse citaram. Nunquid vero ille diem SI consulem, ut cum eo loquar, sitis bullis adscripsit. Ros ipsa loquitur, ita tum actum fuisse, a 'que Benedictiis sanxerat. illigisus enim Ottonem Tertium & Henricum Secundum, Aribo Conradum Sc-cundum eo tempore, quo haec bulla adhuc recens crat, . inaugurarunt Iam de concilijs dubium quoque non est. Omnes pene Synodi quae post obitum Ludovici Ph: habita: fucre in Germania, aut Mogiantiae, aut Oam 'riae, aut Triburiae aut Ingetheimh , aut Salegulastadij aut Franco furti fuere celebratae, ut Moguntinus Archiepia scopus hs praecile posset illigisus ipsemer, ait AdeI-

20쪽

boldus invita Henrici Secundi Imp., habito ab Henrico .cundo 'an furii XX XVI. Episcoporum Archis piscoporam ponti Opra sedis. Fidem haberi pollulat bullis adhuc in tabularias aluiquis s ultis , M in dubium audet vocare, quam videt apcrte in lucem productam. En vero diem consulem, nequam in Muguntinis moram esse putet. sic situ bulla Benedicti a per manum Stephans, notaru postolicae, in mense Martio, Indictionetemgia. Hanc esse vittatam eo tempore subscriptionis sommulam, docebunt similes bullae a Baronio tomo X. an- maluam producta &alias satis notum est. In dimo II Lincidit inminu na97s. quoBenedi ius Sqptimus in hi Pon- aificatum , mi Iligi sus autem aiano praecedente 97 .crcatus orat Archicpiscopus Moguntinus. Quanquam autona moapis est, ut statim R Mim mittatur pro impe ,rrando pallio, quia tamen Benedictus Sextus in carce ac perietat ,-Sedem Apostolicam Bonifacius 4eptimus .invasero, non poterat utique prius impetrare Ni illigi sus Fallium quam a Benedi sto septimo. Qtium igitur a pertissime de. die & consule constet, non erat quod C iloniensis scripti autor exprob ret. Moguntinis,ceu nulua esset eiushwdi Benedicti bulla aut non genuina. Sed: qui erat ipsam illam bun m aeunc ctere' Ita vero ha-ibet: