장음표시 사용
71쪽
lium tamen, cum tu tam multis verbis ad me de improborum oratione scrip Sisses, faCiendum mihi putavi, ut tuis litteris brevi responderem. Sed prima duo capita epistolae tuae, tacita mihi se quodammodo relinquenda sunt. ihil enim habent, quod aut definitum sit, aut certum, nisi mea vultu, taciturnitate significasse, tibi non esse amicum; idque pro tribunali, Cum aliquid ageretur, et nonnullis in conviviis intelligi potuisse. Hoc totum nihil esSe possum intelligere sed cuni sit nihil, ne quid dicatur quidem, intelligo. Illud quidem scio, meo multoS, et illiis tres, et ex
ma laude, et i cum magnu significatione nostro familiaritatis, ad te vere potuisse deferri. Nam, . 3 quod ad legatos attinet, quid a me fieri potuit aut elegantius, aut ju-Stius, quam ut Sumtu egentisSimarum Civitatum minuerem,
sine ulla imminutione dignitatis tuae, praesertim ipsis civitatibus postulantibus i am mihi totum genus legationum,
tuo nomine proficiscentium, notum non erat. Apameae p. 37. Cum S Sem, mustarum Civitatum prinCipes ad me detule-' runt, sumtus decerni legati nimi magnos, cum Solvendo Civitates non essent. Hi ego multa Simul Cogitavi primum te hominem, non solum sapientem, Verum etiam ut nun Cloquimur urbanum, non arbitrabar genere isto legationum delectari idque me arbitror Synnadis pro tribunali multis verbis disputavisse primum Appium Claudium senatui populoque Romano, non yndensium testimonio,
in ea enim Civitate mentio facta est, Sed Sua ponte esse laudatum deinde me ista vidisse multi accidere, ut eoruni Causa legationes Romam venirent; sed his legationibus non meminisse ullum tempus laudandi, aut locum dari studia mihi eorum placere, quod in te bene merito grati essent consilium totum videri minime necessarium. Si autem vellent declarare in eo officium suum, laudaturum me, si qui Suo sum tu functus esset officio Concessurum, si legitimo non permissurum, si
infinito Quid enim reprehendi potest, nisi quod addis, visum
30 quodammodo Abest s. no posterior nil prodest Delevi reo,
3 Multu, taciturnitiatri Graevius Cratandri, Hervag. Victor. i. ma- addidit et e ss aliquot et edd. a nut &C. nut Lamb. alii libri habent taciturni 33 quod ad legatos ait. Qui Rotatis, ut Rom. Est hie aliquid offen mam mitterentur publice a civitatibussionis. Meterum sane etiam interdum provinciae, ut ad senatum laudarent tacendo fit significatio animi. Appium, et gratias agerent senatui, 32 cum m. solicitudine, signiscatio quod eum sibi Proconsulem misisset rne . . Solicitudine sitie dubio vi qui legati cum sumtu publico irent, tiosum Si nullum hic sensum com pecuniae magnae exigendae erant ab modum habere potest Graevius id incolis civitatum unde supra tributa delendum aut interponendum et u de e et post exactis cultum atque osti tat, quod et manu. Oeta adseripsit rum.
72쪽
esse quibusdam edictum meum, quasi consulto ad istas legatione impediendas esse accommodatum ciam non tam mihi videntur xii tu iam facere, si qui haec disputant, quam Si Cujus aures ad hanc disputationem patent. Romae Composui edictum nihil addidi, nisi quod publicani me rogarunt, deum
Samum ad me venissent, ut de tuo edicto totidem verbis trans serrem in melim Diligentissime scriptum Caput est, quod pertinet ad minuendo Sumtus Civitatum quo in Capite Sunt quaedam nova, Salii taria Civitatibus quibus ego magnopere delector no vero, e quo Suspi Cio Rin CSt, b. me e X qui Si SSe aliquid, in quo te offenderem, translatilium est eclue enim eram tam desipiens, ut privatae rei Causa legari putarem, qui et tibi non privato, Et pro re non pri- ut Sua, Sed publiCa non in privato, sed in publico orbis tetra consilio, filii est, in senatu, ut gratia agerent, mittebantum neque Cum edixi, ne quis injussu meo proficis Ceretur, e XChl Si CoS, qui me in CnStra, et qui trans Burum Persequi 1aon possent. Nam id est maxime in tuis litteris irridendum. Quid enim erat, quod me Persequerentur in CnStra, Taurumve tran Sirent, Cum ego Laodicea usque ades conium iter ita fecerim, ut me omnium illarum dioecesium, quae Cis
I uitrum Sunt, omniumque earum Civitatum magistratu legationesque Convenirent diis forte postea Coeperunt legare, quam ego Taurum tranSgressus sum : quod Certe non tu St. Cum enim Laodiceae, Cum Apameae, Cum Synnadi S, Um
Ρhilomeli, cum Iconii essem; itibus in oppidis omnibus
Commoratu Sum : omnes jam istius generis legationes erant Constitutae Atque hoc tamen te scire volo, me de Stosum tu legationum aut minuendo, aut remittendo, decrevisse nihil, nisi quod principes Civitatum n me o StulRS- serit 3 ne in venditionem tributorum, et illam acerbissimam e X actionem quam tu non ignoras capitum atque ostiorum, inducerentur Sumtus minime necessarii. Ego autem Uinio Suscepi SSem, non solum justitia, sed etiam misericordia adductus, ut levarem miseriis perdita Civita-34 injuriatmiacere ii, qrri J Sic ple 3 ne in venditionem tributorum rique libri quidam hi verum est, s inducerentur sumtus Venditio ribb. qui h. d. nam eqUitur quam si cujus est, qualis venditio vectiga/iorum, quae et in illo intordiarii haesere librarii, ut et locutio dicitur : quia illa pectunia le-Scelsianus, qui fecit in O , qua=n is, alis decreta solvenda SSet statim cujus, quod male Probabat Graevius abeuntibtis, quaesitus St, qui eam Sinail illius vitium supra notavimus, daret, et per partes a singuli deinde quod Graevius adeo probabat Libra per capita et OStia exigeret, quod ipsirius A nostri secit is ocus solvendum esset, in quo, ut in Exaeti O-35 cum Samum ad me ven. Nempe nibus publicanorum, multum injuriae
ante, HRm in Provinciam Onisset notum. Sed modus loquendi insolens eum de edicto adhuc esset ei inte est sumtus non necessarii inducuntur grum in venditionem tributorum c. i. e. Ut
36 id est, in senatu Haec sine du vendenda sint tributa et exigenda perbi glossa est uncis incluSi capita et OStia.
73쪽
tes, et perditas maxime per magi Stratus uos, non potui in illo sum tu non necessario negligens SSe. Tu, Cum istiusmodi sermones ad te delati de me sunt, non debuisti credere. Si autem hoc genere deleCtaris, ut, quae tibi in mentem Veniant, aliis attribuas genus sermonis 3 inducis in amicitiam minime liberale. Ego si in provincia detrahere P 38. de tua fama umquam Cogitassem, non ad generum tuum' Lentulum, neque ad libertum tuum Brundisii, neque ad praefectum fabrum Corcyrae, quem in loCum me venire velles, retulissem. Quare potes, doctissimi hominibus auctoribus, quorum sint de amicitia gerenda prae Clarissime Cripti libri, genus hoc totum orationis tollere disputabant; ego contra disserebam dicebant: ego negabam. An mihi de te nihil esse dictum umquam putast ne ho quidem, quod,
Cum me Laodiceam venire voluisses, Taurum ipse trans- istici quod iisdem diebus meus Conventu erat Primede,
Synnadis, Philomeli tuus arsi 8 Non dicam hira, ne in quo te objurgem, id ipsum videar imitari. Illud dicam,
ut Sentio si ista, quae hos loqui diCis, ipse sentis tua Summa Culpa est: sin autem alii tecum hae loquuntur tua tamen, quod audis, Culpa nonnulla est. ea ratio in tota umi Citia nostra Constans et gravis reperietur. Quod si qui me astutiorem fingit quid potest esse callidiu S, quam, Cum te absentem Semper defenderim, cum praesertim 9 mihi usu
Venturum non urbitrarer, ut ego quoque absens a te defendendus CSSem; nunc Committerem, ut tu jure optimo me absentem deserere posse. Unum genu CXCipio Sermonis,
in quo persaepe aliquid dicitur, se quod te putem nosse dici:
si aut legatorum tuorum Cuipiam, aut Praes Ctorum, ut tribunorum militum mille dicitur: quod tamen ipsum non mehercule adhu accidit me audiente, ut aut gravius diceretur, aut in pharis, quam mecum Corcyrae Clodius est lo-
Cuius Cum in eo genere maXime quereretur, te aliorum improbitate minus felicem fuisse Ho ego Sermon CS, quod h. et multi sunt, et tuam X istimationem, Ut ego Sentio, non
ossendunt, lacessivi numquam, sed non Valde repressi Siquis est, qui neminem bona fide in gratiam putet redirepo S Soe: non nostram is perfidiam Coarguit, Sed indicat suam :Simulque non de me is pejus, quam de te existimat. Sin autem quem men instituta in provincia non delectarit, et quadam dissimilitudine institutorum meorum ac tuorum
38 inducis in nicitiani Faeis, ut Comi Os Oeeurrit, sed unius libri aucto- amici utantur sermonibus de se, parum ritate non erat recipiendum. Ιiberalibus Et indignis amicitia. 40 quod te putem nolle dici Lambi-39 Diihi usu venturianet Si libri scr nus addit non quod sequentia sane et edd usum ex uno libro recepit Geb desiderant,
bardus, quod quidem et ipsum apud
74쪽
laedi se putat, tam uterque nosti una recte fecerit, sed non idem uterque seCuius sit hunc ego amicum habere non curo Liberalitas tua, ut hominis nobilissimi, latius in provincia patuit. ostra si angustior, etsi de tua prolixa beneficaque natura limavit aliquid posterior annus, propter quandam tristitiam temporum, non debent mirari homines, cum et Iantur Semper ad largiendum ecalieno fuerim restrictior, et temporibus, quibus alii moventur, iisdem ego movear: ne esse acerbum sibi, i sim dulcis lihi. De rebus urbanis quod me certiorem fecisti, cum per se mihi gratum fuit, tum quod significasti, tibi omnia me mandatu Cursos ore. In quibus unum illud te praecipue rogo Ut CureS, ne quid milii ad hoc negotii aut oneris CCedat, ut temporis: Hortensiumque, O Striam Collegam Ct familiarem, rogeS, ut, si umquam mea Cau Sa quidquam aut sensit, aut fecit, de hac quoque sententia bima decedat quia mihi nihil potest esse inimicius. De no Stris rebus quod Seire vis : Tarso nonis Octobr. Amanum versu profecti sumus. Hae Scripsi postridie ejus diei, Cum Castra haberem in agro opsuhestiae. Si quid egero, scribam ad te: in neque domum umquam ad meos littera mittam, quin adjungam eas, quas tibi reddi p. 39 velim De Parthis quod quaeris, fuisse nullos puto Arabes' qui fuerunt, admisto Parthico ornatu dicuntur omnes revertisse. Hostem Sse in Syria negant ullum. Tu velim ad me quam saepiSSi me, et de tuis rebus Cribas, et de meis, et de omni rei publicae statu de quo Sum Sollicitus e magis, quod e tui litteris cognovi, Pompeium nostrum in Hispaniam iturum Vale.
Appii litteris humanissime scriptis, humanitate pari respondet, eique de triumphi spe gratulatur, et ad absolvendos augurales libros hortatus, petit ut supplicationem sibi decerni curet.
I. . . APPIO ULCHRO S. D. IX tandem legi litteras dignas Appio Clodio, plenas hu
manitatis, ossicii, in diligentis . Adspectus videlicet urbis tibi tuam pristinam urbanitatem reddidit. am, qua e X itinere 3 ante, quam e Asia egressus es Ses, ad me litteras naisisti, unas de legatis a me prohibitis proficisci, alteras de Appianorum aedificatione impedita, legi perinvitus. Itaque Conscientia meae Constantis erga te voluntatis rescripsi tibi
4 neque domum umquam ad me I simus in oti. n. edd. et ad meos. Gebhardus de 43 ante, quam ex A. egressit eqviit ad me, e libris duobus quod mihi Putavi scribendum egreSyras eno. et non placet Gu 2 ad meos lares sic habetis noster Scriptum est in
4 diligenti sc in ossici amicitiae eo era, e quo facile es seri potuit Sie-nservandae. Sic cel 30 diligentis et correxit manus docta in ed. l469.
75쪽
AD APPIUM PULCHRUM. 6. subiratus dis vero litteris lectis, quas Philotimo, liberto
meo, dedisti, cognovi intellexique in provincia naultos fuisse, qui nos, quo animo inter nos sumus, esse nollent ad urbem vero ut CCesseris, vel potius ut primum tuos videris, Cogno8Se te e iis, qua in te absentem fide, qua in omnibus ossiciis tuendis erga te observantia et constantia fui SSem.
Itaque quanti illud me aestimare putas, quod est in tui litteris scriptum si quid inciderit, quod ad meam dignitatem pertineat, etsi vix fieri possit, tamen te parem mihi gratiam relaturum t Tu vero facile facies nihil est enim, quod studio et benivolentia, vel amore potius, emci non possit. Ego b. etsi et ipse ita judicabam, et fiebam crebro a meis per litteras Certior tamen maXimum laetitiam cepi ex tuis litteris de spe minime dubia et plane explorata triumphi tui neque Vero ob eam Causam, quo ipse facilius Consequerer: AEnam id quidem εατικουρειο est sed mehercule, quod tua dignitas atque amplitudo mihi est ipsa Cara per se. Quare quoniam Plures tu habes, quam Ceteri, quos Cia in hanc provinCiam proficisci, quod te adeunt fere omnes, si quid velis gratissimum naihi feceris, si ad me, simul atque adeptu eri S, quod et tu Confidis, et ego opto, litteras miseris. Longi subsellii ut noster Pompeius appellat judicatio et mora, si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit: quid enim potest amplius tua tamen dignitas suum locum obtinebit Sed, si me diligis, si a me diligi vis, ad me litteras, ut quam primum laetitia assiciar, mittito. Et velim, reliquum quod est promissi ac muneris tui, mihi persolvas. Cum ipsam Cognitionem juris augurii Consequi Cupio, tum meheicule tuis incredibiliter studiis erga me muneribusque delector Quod autem a me tale quiddam desideras, sane
mihi considerandum est, quonam te remunere PotiSSimum genere nam Profecto non est meum, qui in scribendo ut soles admirari tantum industria ponam, Committere, o ut
negligens scribendo fuisse videar praesertim cum id non modo negligentis, sed etiam ingrati animi crimen futurum sit. Veium haec videbimus dilud, quod polliceris, velim pro tua si de diligentiaque, et pro noSira, non instituta, Sed jam inveterata amicitia, Cures, enitare, ut suppii Cuti nobis quam lovorificentissime, quam primumque iecernatur. Oninino Serius misi litteras, quam vellem in quo cum di ficultas navigandi fuit odiosa, si tum in ipsum discessum senatus incidisse credo litteras meas. Sed ad feci adductus p. M.
44 nam id . . . est Forte esset delovit Gebhardus, quod a quibusdam Edd. r. neutrum habent libris abest, Absorpium a finali iti tum 45 ut negligens seribendod Excidit n. Utinam exemplum aliud attulisset, ubi ut supra 1, 11. incidere sine in dictum esset. Ineptiae
46 tum in ipsum disci incidisse In cistae sunt. OL. III. P. I. F
76쪽
lsum se putat, Cum uterque nosti una recte cerit, sed non idem uterque secutus sit hunc ego mai Cm habere non curo Liberalitas tua, ut hominis nobilis sin latius in provincia patuit. ostra Si angustior, etsi aua prolixa beneficaque natura limavit aliquid posterior nus, propter quandam tristitiam temporum, non debent utrari homines, cum et Iantur Semper ad largiendum X abeo fuerim restrictior, et temporibus, quibus alii mo Ventur, isdem ego movear me esse acerbum sibi, ut sim dulcis niihi De rebus urbanis quod me Certiorem fecisti, cum Per mihi gratum fuit, tum quod significasti, tibi omnia me in andata Cursos ore. In quibus unum illud te praecipue GD ut Cure8, ne quid mihi ad hoc negotii aut oneris CCeda aut temporis: Hortensiumque, OStrum Collegam Ct amiti rem roges, ut, si umquam mea Cni Sa quidquam aut sensit, ut fecit, de hac quoque sententia bima decedat quia mihi uti potest esse inimicius. De no Stris rebus quod Scire Tarso nonis Octobr. Amanum verSu profecti Sumus Iu C Cripsi postridie ejus diei, cum Castra haberem in agi Mopsuhestiae. Si quid egero, scribam ad te neque donam uim quam ad meos littera mitium, quin adjungam eas, suus tibi reddi p. 39. velim De Parthis quod quaeris, fuisse nulls puto Arabes' qui fuerunt, admisto Parthico ornatu, dictitur omne revertisse. HOStem esse in Syria negant uum. Tu velim ad me quam sepis Si me, et de tui rebus Crias, et de meis, o de omni rei publicae statu de quo sum ilicitus eo magis, quod e tui litteris cognovi, Pompei in nostrum in Hispaniam iturum Vale.
Appii litteris humanissime scriptis, humanitate a respondet, eique de triumphi spe gratulatur, et ad absolvendos artara es libros hortatus, petit ut supplicatisnem sibi decerni curet.
I. T. C. APPIO PULCHRO D. VI tandem legi litteras dignas Appio Cloio plenas hu
manitatis, osticii, in diligentiae Adspectu idelicet urbis tibi tuam pristinam urbanitatem reddidit. Nam qua e X itinere 3 ante, quam ex Asia gressus esses ad me litteras misisti, unas de legatis a me prohibitis pro hisci, alteras de Appianorum aedificatione impedita, legi petivitias. ItaqueConSCientia meae ConStantis erga te voluntas, rescripsi tibi
4 neque domum umquam ad me l. simus es' u. n. edd. et ad eos. Gebhardus de 43 1hte, quam egressus ericli ad me, e libris duobus quod mihi Puta, i scribendum ressus Ss . et non placet Gu 2 ad meos lares sic habet s. nos i Scriptum est in
42 iligentiae se in offici amicitiae eo era, e quo facile, fieri potuit. die oonservandae. Sic C et 30 diligentis et correxit mauu icta in ed. l469.
77쪽
78쪽
auctoritate et consilio tuo: idque a me recte factum puto, quod non statim, ut appellatus imperator sim, sed aliis rebus additis, aestivisque confectis, littera miserim. Haec igitur tibi erunt curae, quemadmodum ostendis meque totum C mea, et meo Commendatos habebis. Vale.
Appium Dolabella, reversum e Cilicia, de majestate et de ambitu accu- Saverat, quo tempore Tulliam duaeerat,sliain Ciceronis. Id factum, inSCleuce Se conatur probare. Praefere suspicionem impedito legati0nis, quo ad laudandum illum decreta fuisset, conatur eripere. Addiderat gestorum in provincia narrationem, quod periit. Tandem auguratur, cenSuram ei delatum iri.
UUM est ad nos allatum de temeritate eorum, qui tibi negotium faces Serent, etsi graviter primo nuntio Commotus sum, quod nihil tam praeter opinionem mentia CCIdei e Potuit tamen, ut me Collegi, Cetera mihi facillima videbantur, quod et in te ipso maximam spem, et in tuis magnam habebam : multaque mihi veniebant i i mentem, ianui ob rem istum laborem tibi etiam honori putarem fore illud plane moleste tuli, quod certissimum et justissimum triumphum, hoc invidorum consilio esse tibi ereptum videbam. Quod tu si tanti facies, quanti ego semper judicavi faciei illum esse facies Sapienter, et ages victor ex inimicorum dolore triumphum justissimum. Ego enim plane video fore,
nervi S, Pibu S, Sapientia tua, Veii ementer ut inimi Cos tuos poeniteat intemperantiae suae. De me tibi Si C, Coni est .nSomnes deos, promitto atque Confirmo, me Pro tui dignitate malo enim dicere, quam pro Salute, in huC ,rovincia, cui tu praefui Sti, rogando deprecatori S laborandob. propinqui, auctoritate icari hominis ut spero apud civitates, gravitate imperatoris Su Scepturum Olii Ci. uique partes omnia volo a me et postules, et X SP CCte : in Cum meis ossiciis cogitationes tuas. Q. Servilius perbreves mihi a te litteias reddidit, quae mihi tamen nimis longae visae sunt. Injurium enim mihi fieri putabam, Cum rogabar. Nollem accidisset tempus, in quo perSpi Cere POSSCS, quanti te, quanti Pompeium, quem unum e omnibus fucio, ut debeo, phirimi, quanti Brutum facerem : quamquam in Consuetudine quotidiana perspeXiSSes, Sicut PerSPi Cies Sed, quoniam accidit, si quid a me praetermiSSum erit, Commi S- sum facinus et admissum dedecus confitebor. Omlinus,
qui a te tractatus est praestanti ac singulari fide, cujus tui
47 eari hominis ut spm o apud civ. J s. ono repertum. Id aptius verbae Maluerunt nonnulii Hari, quod et in auctoritate, sed non Put vero.
79쪽
henescii sum ego testis, praestat tibi memoriam benivolentiamque, quam debet : qui, Cum ma X imis rebu Suis Coa-Ctus u me invitissim decessis Set tamen, ut vidit interesse tua, conscendens jam navem EpheSo Laodiceam revertit. Talia te cum studia videam habiturum esse innumerabilia, Plane dubitur non possum, quin tibi amplitudo ista sollicitudo tutura sit. 8 Si vero esseCeri S ut en Sore Creonintur, et, si tu es Seri Ceu Suram, ut et debes, et potes non tibi solum, Sed tuis omnibus video in perpetuum Summo te praesidio futurum. Illii pugna et enitere, ne quid nobis temporis prorogetur ut, Cum hi tibi satisfecerimus, istic quoque nostram in te benivolentium navare poS- simus. Quae de hominum atque ordinum omnium erga testudiis scribis ad me, minime mihi miranda et maXime ju-CUnda CCiderunt : eademque ad me persCripta sunt a familiaribus meis. Itaque Capio magnam volii plutem, Um tibi, Cujus mihi amicitia non solum ampla, sed etiam ju Cunda
est, ea tribui, quae debeantur tum Vero remunere etiam p. 4 I. Nun in Civitate nostra Studia, prope omnium Con Sen Su,''
erga 9 fortes et industrios viros quae mihi ipsi una Semper tributa merces est laborum et vigil iurum mearum. Illud Vero mihi permirum accidit, tantam temeritatem fuisse in eo doleSCente, Cujus ego salutem duobus capitis judiciis Summa Contentione defendi, ut tuis inimicitiis suscipiendis, oblivisceretur patroni Omnium fortunarum C rutio-DUm Unrum praesertim uin tu omnibus, Vel ornamentis,
vel praesidiis redundares illi ut levis si in dicam multadeESsent. Cujus Sermo Stultus et puerilis, erit jam anteua me a M. Coelio, familiari nostro, praescriptus de quo item Sermone multa scripta sunt abs te. Ego autem Citius Cum eo, qui tuas inimicitia suscepisset, veterem ConjUn-Ctionem diremissem, quam novam Con Cilias Sem. Neque enim de ineo erga te studio dubitare debes neque id est ObSCurum ut quain in provincia, ne Romae fuit. Sedia inen Significatur in tuis litteris suspicio quaedain, et dubitatio tuu de qua alienum te in pus est iiii tecum XPO-Stulandi purgandi autem mei, necessarium. Ubi enim ego cuiquam legationi sui impedimento, quo minus Oinum dlauriem tuam mitteretur aut in quo potui, Si te palam odissem, minus, quod tibi obesset, facerest si clam, magis
4 Si ero inois Sic Victorius is indus res corrigit illustres.fortitudo et
libris ser edidit et sic lus noster et industria sunt duae virtutes, quae apud edd. pr.' Alii ediderunt secer/s, quod om niax me valebant, illa in bello, ego praetulerim et nam et post Siora haec in foro, ut dOitetur in or pro Sex-seTiS. tio : et quod ipse de sua mercede dicit,
49ybrtes et industrios viros Non he id tertinet ad induitriam illam iune Graevius e vestigiis bis tu quo erat Oro.
80쪽
aperte inimicus esse Quod si essem ea perfidia, qua sunt
ii, qui in nos hae conserunt tamen ea stultitia Certe non fuissem, ut alit in obscuro odio apertas inimicitias, aut in b. quo tibi nihil nocerem, summam ostenderem voluntatem nocendi G0 Ad me adire quosdam memini, nimirum ex Epicteto, qui dicerent, nimis magnos sumtus legatis deCerni quibus ego non tam imperavi, quam Censui, Sumtu legatis quam maxime ad legem Corneliam decernendos Atque in eo ipso me non perseverasse, testes Sunt ratione Ci- itatum, in quibuS, quantum quaeque voluit. J legatis tuis datum induxit autem quibus mendaciis homines levissimi onorarunt non modo sublatos sumtus, Sed etiam Procuratoribus eorum, qui jam profecti es Sent, repetito et Rblato S eamque Causam multis omnino non eundi fuisse. Quererer tecum atque expostularem, ni ut supra scripsi purgare me tibi hoc tuo tempore, quam CC usare te Rilem idque putarem esse rectius . . taque nihil de te, quod credideris de me quamobrem non debueris Credere, Pauca dicam am si me virum bonum, si dignum his studiis eaque doctrina, cui me a pueritia dedi; si satis magni animi, non minimi Consilii in maximis rebus perspectum habes nihil in me, non modo persidiosum et insidiosum et fallax in amicitia, sed ne humile quidem aut jejunum debes agnoscere. Sin autem me o astutum et CCultum juvat fingere quid est, quod minus cadere in ejusmodi natu- Tam possit, quam aut florentissimi hominis aspernari beni-Volentiam, ut ejus existimationem oppugnare in Provincia, cujus laudem domi defenderis i aut in ea re animum ostendere inimicum, in qua nihil ob sic aut id eligere ad perfidiam, quod ad indicandum odium apertissimum Sit, ad nocendum, levissimum Quid erat autem, Cur ego in te
tam implacabilis essem, Cum te e fratre meo, ne tun quidem, Cum tibi prope neCesse esset eas agere parte S inimi- Cum mihi fuisse Cognossem l Cum vero reditum nostrum ingratiam uterque X petisset quid in Consulatu tuo frustra mecum egisti, quod me aut faCere, aut sentire voluisses t . 42. Quid mihi mandasti, Cum te uteolis prosequerer, in quo' non X Spectationem tuam 3 diligentia mea vicerim Quod-50 Ad me adire quosdam memini ad senatum missis. Victorius addidit, nimirum ex Epicte tria et occultum juvatfverri Reto: idque recepit et Graevius, quam cepi post Graevium juvat pro lubet. quam non Si in textu rius, omissum nam et in pluribus Ss repertum St, incuria, vestigiis ejus lectionis reper et in aliquo utrumque juυat, rubet. tis iniss duobus forma quidem ora unde clarum lubet eSSera glOSSatore. tionis sapit glossam sed res ipsa non Q diligentia mea vicerim Conjecisapit ingenium librarii. Unde enim si vicerit quod et est exquisitius, et ita de Epicteto in mentem venisset Re mea firmatur, quod in vulgata abesse eepi, sed uncis inclusum. Ole.t