Opera omnia;

발행: 1810년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 로마

91쪽

AD SER. SULPICIUM, E CETEROS D

qui epistolas accipiant, fieri scribis, ne ad nos perferantur. illam partem eXCusationis, qua ne Scribis orationis b. paupertate Sic enim appellas iis deni verbis epistolas se- Pius mittere, ne DOSCO, ne probo. Et ego ipse, quem tu per Ocum sic enim accipio divit in orationis habere

per trobavissem, num multo magis probavi, lectis tuis proximis litteris Omnes enim Causae, Uu Commemoras, justi SSimae sunt, tuaque et auctoritate et prudentia dignissimae. Quod aliter cecidisse rem existimaS, Rique Pinatus sis id tibi nullo modo assentior Sed quia tanta per turbutio et Confusio est rerum, ita percul Sa et pro Strata foedissimo bello jacent omnia, ut is cuique locus, ubi ipse sit, ut Sibi quisque uti Serrimus esse videatur, Pro Pterea Et tu te Cori Sitii poenitet, et nos, qui domi sumus, tibi beati Videmur ut Contra nobis, non tu quidem vacuu moleStiis, sed irae nobis beatus Atque hoc ipso melior St tua, quum no Stra, Conditio, quod tu, quid doleat, scribere audes, nos ne id quidem tuto possumus nec id victoris vitio, quo nihil moderatius, sed ipsius victoriae, quae Civilibus bellis semper est insolens Uno te vicimus, quod de Marcelli, coliegae tui, salute paullo Ante, quam tu, Cogno- iiDUS etiam mehercule, quod, quemadmodum a Te ngeretur, vidimus Nam si ita e X istimes post hu mi Serias, id est, postquam 'armis disceptari coeptum est de jure publico, nihil esse actum aliud cum dignitate. am et ipse Ca Sur, Ccu Sata Cerbitate arcellici sic enim appellabat: P- is laudataque honorificentissime et equitate tua, et rudentia, repente, praediter spem diXit, se senatui roganti de ar- Celio, ne hominis quidem causa negaturum FeCerat autem O Senatus, ut, cum a L. Pisone mentio esset facta de Marcello, et cum C. Marcellus se ud Caesaris pedes abje-

deret Noli qua re re cita mihi pulcher hic dies visu est, ut speciem aliquam videre videre quasi revivisCenti rei publicae inque cum omnes ante me rogati gratia Cae Sari egissent, praeter Volcatium is enim, Si eo loco SSet, ne

hoc Achaicum negotium Procon eo Quid sit omninojus publicum V insulatum Achaiae intellige. Clave lioc loco est de coiitroversia Uno te vicimusJ Videtur legendum Cae saris, qui se jus rei p. defendere vincimus ut ante hoc ipso melior est dicebat, cum sibi, quae lege populi tu caussa data essent, negarentur. Saepe de boul armis diae piarii. e. dejuro putat bello sie loquitur Cicero.

92쪽

go EP18Τ. LIBER QUARTUS

gavit se facturum fuisse ego rogatus, mutavi meum Consilium. Nam si ut uerum, non mehercule inertia, sed deside- Tio pristina dignitatis, in perpetuum tacere. Fregit hoc meum consilium et Caesaris magnitudo animi, et Senatus ossicium. Itaque pluribus verbis egi Caesari gratiaS: meque metUo, ne etiam in Ceteris rebus honesto otio privari in quod erat unum solatium in mulis Sed tamen, quoniam nugi ejus ostensionem, qui fortasse arbitraretur, me hara in rempubliCum non putare. Si Perpetuo BCerem modice hoc faCiam, aut etiam intra modum : ut et illius voluntati et meis studiis serviam. diam etsi a prima aetate me omnisur et doctrina liberulis, et maxime philosophia delectu vit tamen O studium quotidie ingravescit, Credo et euhti maturit .ite ad prudentium, et his temporum Vitiis, Ut nulla res alia levare animum molestiis possit. Aquo studio te abduci negotiis intelligo ex tuis litteris sed tamen aliquid jam noctes te adjuvabunt Servius tuus, vel potiti noster Sunima me observantia Colite Cujus ego Cumh omni probitate summaque vii tute, tum Studiis OCtrinaque delector Is mecum saepe de tua mansione, ut deCeSSione communicat Adhuc in hac sum sententia, nihil ut faciamus, nisi quod maxime Caesar velle videatur Res sunt ejusmodi, ut, si Romae: sis, nihil praeter tuos, eleCtare te POSSit De reliquis, nihil melius ipso est Ceteri et Cetera ejusmodi, ut, si alterum utrum neces Se Sit, audire ea malis, quam videre ' Hoc nostrum consilium nobis minime ju Cundum est, qui te videre Cupimus Sed Consulimus

Servius, Graeciae proe fectus, audita Tullio Ciceronis filiae morte, moerentem patrem undique conquisitis argumentis consolatur, ut epi-3tola haec perfecto et elaboratae consolationis Gemplum sιt Scripta cum Gesar in Hispania Pompeii liberos prosigasset quod eae initio PiSt. XX. libr. XIII ad Atticum constat A Caesare littera accepi consolatorias, datas prid. Kal. Mai Hispali.

SER. SULΡΙCIUS M. T. CICERONI S. D. 1'OSTEAQUAM mihi renuntiatum est de obitu Tulliae,

filiae tuae, Sane quam pro eo, ne debui, graviter moleSteque tuli, Communemque eam calamitatem X istimavi qui, Si isti affuissem, neque tibi defuissem, coramque meum dolorem tibi declarassem. Etsi genus hoc consolationi mi Serum atque acerbum est propterea quia, Per quo ea Onseri debet, 'propinquos ac familiares, ipsi pari molestiat delectare possi Exoidit te, ut prinoi pio te nihil in ed. Rom. 47 l. saepe post talem infinitivum. Est te Iuud melius. hoc ipso loco in Als Gu. l. in . sest 2 propinquos ac iam. I Scriben- hic parva lacuna. et ed Med. ii dum siue dubio propinqui nam ordo

93쪽

AD SER. SULPICIUM, ET CEΤEROS. Si

assiciuntur, neque sine lacrimis multis id Conari possunt: uti magis ipsi videantur aliorum Consolatione indigere, quam a si is posse suum ossicium prae Stare tamen quae in praesentia in mentem mihi venerunt, decrevi brevi ad te PersCribere non quo ea te fugere e X istimem sed quod forsitan dolore impeditus minus ea perspicias. Quid est, quod tanto opere te commoveat tuus dolor intestinuit cogita, quemadmodum adhu fortuna nobiscum egerit ea nobis erepta esse, quae hominibu non minus, quam liberi, Cara esse debent patriam, honestatem, dignitatem, honores omnes. Hoc uno incommodo addito, quid ad dolorem p. 50. adjungi potuit aut qui non in illis rebus Xercitatus ani-λ. mu Callere jam debet, atque omnia minoris aestimaret An

illius vicem credo doles Quoties in eam cogitationem

necesse est et tu veneris, et nos saepe incidimus, hisce temporibus non pessime cum iis esse actum, quibus sine dolore licitum est mortem cum vita commutaret Quid utilem fuit, quod illam hoc tempore ad vivendum magno opere invitare Posset quae rei quae spes t quod animi solatium t Ut cum aliquo adolescente primario Conjuncta aetatem gereret 8 Li

citum est tibi credo pro tua dignitate ex hac juventute generum diligere, cujus fidei liberos tuos te tuto commit

tere putares. An ut ea 3 libero S X SeSe pareret, quo Cum

florentes videret, laetaretur qui rem a parente traditam per Se tenere possent i honores ordinatim petituri essent in republica in amicorum negotiis libertate sua uterenturi Quid horum fuit, quod non . prius, quam datum CSSet, ademtum sit At vero malum est liberos amittere. a-lum sinis pejus sit, hae sufferre et perpeti. 7 Quae res mihi non mediocrem Consolationem attulit Volo tibi commemorare, si forte eadem res tibi minuere dolorem possit. Ex Asia rediens, cum ab AEginu egaram VerSus navigarem, coepi regiones Circumcii Ca ProSpicere. PoSt me erat

est quia pr etfamiliares, per quos ea Ir honores ordinatim s. e. Est c. d. ipsi p. mol. 9jiciuntur meque Graeeum καΘεξης. e Verbo et Brutus vero sunt certi propinqui per quo in epist. SUMESt, Sed tamen aliter, ut consolatio fieri debeat sed res perti opponatur et passim. mox ut nonne ad omnes habet, unde pendeat nam ad possenti liberos ex sese pareret maec est referre, durius est Guillelmius conlectio edd. veti antes Victor et libro jiciebat usuri S. Gu sedd ante Virum Ser. plerorumque: nostrorum torium inde mediol. uterentur,

quidem omnium. Victorius edidit pet quod restitui.σaret e quibusdam Ss quod et Geb l prius quam datum est, ademtum hardus defendit, et in ed. pr. esse dicit sit J Sciibendum datum esset. quam ed. r. dicat, nescio nam inom l nisi hoc ejus si Delevi hoc, nibus pareret reperi parare liberos de quod et abest ed. ed. femina dici non potest Mares dici pos 1 suae res attulit Legendum a sunt parare liberos e femina, non femi tulerit. Vitium e compendio, ut saepe,

nae ex Sese Itaque me Put recte Vete ortum St. rem lectionem restituiSse.

94쪽

82 PIST. LIBER QUARTUS

A gina ante Alegara dextra Piraeeus sinistra Corinthus:

quae oppida quodam tempore forentissima fuerunt, nuneb. ProStrata et diruta ante Culos jacent. Coepi egomet me- Cum Si cogitare: Hem nos homunculi indignamur, in siqui nostrum interiit, aut CCisus est, quorum vita brevior esse debet, Cum uno loco tot oppidum cadavera projecta jaceant Visne tu te, Servi Cohibere, et meminisse, hominem te esse natum DCrede mihi cogitatione ea non medio-Criter sum confirmatus. oesidem, si tibi videtur, fac anteoCulos tibi proponas. odo uno tempore tot viri clarissimi interierunt de imperio praeterea tanta deminutio facta est:

omne ProVinCiae ConquaSSatae sunt in unius mulierculae

animula si actura facta est, tanto opere commoveri. quae si hoc tempore non diem suum obisset, pauci Post annis tamen ei moriendum fuit quoniam homo nata fuerat. Etiam tu ab hisce rebus 9 animum a cogitationem tuam RVΟCa, atque ea potius reminiscere, 'quae digna tua Persona sunt illam, quamdiu ei opus fuerit, vixisse una Cum

republica fuisse : te patrem Suum, Praetorem, ConSulem, augurem vidisse adolescentibus primariis nuptam fuisse: omnibus bonis prope perfunctam S Se Cum CSPubli CR C-Cideret, vita excessisse. Quid est, quod tu, aut illa, Cum fortuna hoc nomine queri possiti. Denique noli te oblivisci Ciceronem esse 2 et eum, qui aliis Consueri prae Cipere et dare Consilium neque imitare malos medicos, qui in alienis morbis profitentur tenere se medicinae scientiam, ipsi se curare non possunt; Sed potius, quae alii tute prae-Cspere soles 2 ea tute tibi subjice, atque apud animum Propone. ullus dolor est, quem non longinquitas temporis minuat a molliat. Hoc te e X spectare tempus, tibi turpe CSt, ne non ei rei sapientia tua te occurrere. Quodsi qui etiam inferis sensus est: qui illius in te amor fuit, pietas-5 l. que in omnes suos, hoc certe illa te facere non vult. DaR hoc illi mortuae da ceteris amicis ac familiaribus, qui tuo

I si quis nostram interiis Lam Forte suit sint.binus corrigebat nostrorum si decli 2L et eum--consilium L Moc alcis beris modo loquitur Cicero, bene nec enarius, . . ad fragm. Eurip. . tamen Sequentia hoc postulant. ox 94. spurium putat et notam literato-Pro jaceant Graevius jacerent edidit e ris quod est speciosum, quia idem mox vetere lectione jacent. Loquitur de dicitur Sed tamen oratio ita foret

cogitatione, quam tum habebat, cum tinus plena, nec tranSitus ad Sequen- videret illas ruinas itaque jaceant ve tia satis Ommodus.rum est. 22 ea tute tibi subjice Pea omissum I animum ad Q. tuam a. Ad in ed. Grut quia abest a Ss nonnul- nullo modo verum esse potest. ss. lis, bene restituit Graevius. Contra Pliare et edd. r. Rom. 71 ad cog prius tute insititium puto, et paulo G o a. 1469. ad cog υoca. Scriben POS in v tua te occurrere deleve- dum est ac, vel atque Graevius puta rimae non belle repetitum : nisi Sul-bat animum tuum avoca picius voluit ludere in tu te.

20 quae digna tua persona untd

95쪽

AD SER. SULPICIUM, ET CETERO S. Sa

dolore moerent da patriae ut, si qua in re opus Sit, perae Consilio tuo uti possit. Denique, quoniam in eam fortunam devenimus, ut etiam huic rei nobis serviendum sit: noli committere, ut quisquam te pudet non tam filiam, quam reipublicae tempora et aliorum victoriam lugere Plura me ad te de hae re scribere pudet, ne videar prudentiae tuae dissidere. Quare, si hoc unum proposuero, finem faciam scribendi. Vidimus aliquoties secundam pulcherrime te ferre fortunam, magnaimque ex ea re te laudem apisci fac aliquando intelligamus 2 adversam quoque te aeque ferre POSSe, neque id majus, quam debeat, tibi onus videri ne CX omnibus virtutibus haec una tibi videatur deesse. Quod ad me attinet, Cum te tranquilliorem animo SSe Cognoro, de iis rebus, quae hic geruntur, quemadmodumque e Provincia habeat, certiorem faciam. Vale.

Respondet consolanti Sulpicio, gratum sibi ejus incium fuisse, nec ideaeuus doloris levamento nemini vero, quam sibi justiores dolendi causas fuisse maximam tamen sibi levationem eae reditu et consuetudine Sulpicii fore.

l. T. C. S. D. SER. SULPICIO.

EG vero Servi, vellem, ut scribis, in meo gravisSimo casu affuisses. Quantum enim praesens me aluVure PO-- tueri et Consolando, et prope seque dolendo, facile eceo intelligo, quod litteris lectis, aliquantum acquievi. Nam et ea scripsisti, qua levare luctum OSSent, et in me ConSolando non mediocrem ipse animi dolorem adhibuisti. Servius tamen tuus omnibus ossiciis, quae illi tempori tribui potuerunt, declaravit, et quanti ipse me faceret, et quam suum talem erga me animum tibi gratum putaret fore : Cujus ossicia, i jucundiora scilicet saepe mihi fuerunt; num-b.

quam tamen gratiora. e autem non ratio tu solum, et societas paene aegritudinis, Sed etiam auctoritas Consolatur. Purpe enini esse existimo, me non ita ferre Casum meum,

ut tu, tali sapientia praeditus, ferendum putas. Sed opprimo interdum, et vix resisto dolori, quod ea me solatia

terutrum quoque aut que deteridum aberatque s. Amst . . On valde renam inest tautologia. Eque poSSis aeci pugnem possis tamen Commode R Pere, aequo animo sed id non pati cipere ut Graecorum utique, pro-untur sequentia, quibus ferre simpli fecto. Sed iro fuerint, quod est a citer melius convenit. In ed med Victorio, restitui vetus uerrint, quod non est te, quod hie non potest com latinitas postulat, cum sit etiam Ommode abesse. Sed ante eae ea re te I. a. mune sequenti, numquam tamen gra- delendum puto edit quaedam pr. ha tiora, in quo necessari luerunt in-

bent eae ea re laudem te a telligi debεt Sic est in dissonostris 2 Θιeundisi ci scit saepe mihi fue et edd. Pr omnibus.

96쪽

desciunt, quae ceteris, quorum mihi Xempla Propono, Si mili in fortuna non defuerunt am et .maximus, qui filium Consularem, Clarum virum, et magni rebus geStis, amisit et L. Paullus, qui duo septem diebus; et iovester Gallus, et . Cato, qui summo ingenio, summa virtute filium perdidit, iis temporibus fuerunt, ut eorum tu Ctum ipsorum dignitas Consolaretur ea, quam e re publica ConSequebantur ihi autem, amissis ornamentis iis, quae ipse CommemoraS, quaeque aeram maximi laboribus adeptus: unum manebat illud solatium, quod ereptum est on ami- Corum negotiis, non rei publiCae procuratione impediebantur cogitationes meae: nihil in foro agere libebat adspicere Curium non poteram exi Stimabam, id quod erat, omnes me et industriae meae fructus et fortunae perdidisse. Sed, cum cogitarem, haec mihi tecum, si et cum quibusdam esse Communia et Cum frangerem jam ipse me, Cogerem- quo illa ferre toleranter habebam quo Confugerem, ubi Conquiescerem, Criu in Sermone et Suavitate omnes curas doloresque deponerem. Un autem, hoc tam gravi vulnere, etiam illa, quae Consanuisse videbantur, recrudescunt Nouenim, ut tum me a republica Ce Stum domus excipiebat, quae levaret si nunc domo moerens ad rempublicam Con- p. 52 fugere possum, ut in ejus bonis acquiescam. Itaque et R domo absum, et foro, quod ne eum dolorem, quem a republica capio, domus jam consolari potest, nec domesticum respublica Quo magis te X specto, teque Videre quam primum cupio. Major mihi levatio afferri nulla potest, quam

conjunctio Consuetudini Sermonumque OStrorum quamquam sperabam, tuum adventum Si enim audiebam appropinquare Ego autem cum mulii de causis te exopto quam primum Videre tum etiam, ut ante Commentemur inter nos, qua ratione nobi traducendum sit hoc tempus, quod est totum ad unius ollantatem Ccommodandum, et

prudentis, et liberalis, et ut perspeXis Se videor ne a me alieni, et tibi amicissimi Quod Cum ita sit, magnae est tamen deliberationis, quae ratio sit ineunda nobis, non agendi aliquid, sed illius concessu et beneficio quiescendi Vale.

Laudato consili et prudentia Marcelli, qui abesse a patria perpetuo volebat suadet nihilo minus, ut revertatur, quia id facile impetrare a Caesare possit nec tutius alibi, nec melius vivat, quam in patria et apud SuOS. 25 esse GHIusJ empe is, qui 26 et eum quibusdam Sic accipien-

gente Sulpicia fuit: nam est et alius dum, ut saepe aliquis dicitur nempe ex Aquilia. v. Clav. maIe 8s quidam aliis quibusdam. ut v et edd. quaedavi veteres 9Ster.

97쪽

EI SI eo te adhuc consilio usum intelligo, ut id reprehendere non audeam, non quin ab eo ipse dissentiam, sed quod ea te sapientia esse judicem, ut meum Consilium

non anteponam tuo tamen et amicitiae noStrae et UStRS, et

tua Summa erga me benivolentia, quae mihi jam a pueritia

tua Cognita est, me hortata est, ut ea Criberem ad te, quae et saluti tuae Conducere arbitrarer, et non aliena Sse ducerem a dignitate. Ego eum te esse, qui horum malorum initia multo ante videris, consulatum magni si Centissime atque optime gesseris, praeclare memini: sed idem etiam illa vidi, neque te consilium civilis belli ita gerendi, neque Co-b. pia Cn. Pompeii, nec genus Xercitu S probare, Sem Perque summe dissidere. Qua in sententia me quoque fui SSO, memoria tenere te arbitror. Itaque neque tu multum interfuisti rebus gerendis, et ego id semper egi, ne intereSSem. Non enim iis rebus pugnabamus, quibu Valere PoterRmUS, Consilio, auctoritate, Cati Sa, quae erant in nobi Superiora, sed lacertis et viribus, quibus pares non eramus. Vieti sumus igitur, aut, si vinei dignitas non potest, fracti certe et abjecti. In quo tuum Consilium nemo potest non maxime laudare, quod cum spe vincendi simul abjecisti certandi

etiam cupiditatem : ostendistique, sapientem et bonum Civem initia belli civilis invitum suscipere, eYtrema libenter non persequi. Qui non idem Consilium, quod tu, secuti sunt, eos video in duo genera esse distractos. Aut enim renovare bellum Conati sunt, hique se in Africam contulerunt aut, quemadmodum nos, Victori Sese Crediderunt.

Medium quoddam tuum consilium fuit, qui hoc fortasse humilis animi duceres, illud pertinacis Fateor, a plerisque, vel dicam ab omnibus, sapiens tuum Consilium, a multis etiam magni ac fortis nim judicatum. Sed habet ista ratio, ut mihi quidem videtur, quendam modum praesertim cum tibi nihil deesse arbitrer ad tuas fortunas omnes obtinendas, praeter voluntatem. Si enim intellexi, nihil aliud esse, quod dubitationem afferret ei, penes quem est potestas, nisi quod vereretur, ne tu illud beneficium omnino non putares. De quo quid sentiam, nihil attinet dicere: Cum appareat, ipse quid fecerim. 7 Sed tamen, si jam

ita constituisseS, ut abeSSe Perpetu malles, quam a quae nosses, videre tamen id Cogitare deberes, ubicumque OSSOS P. 53.

te fore in ejus ipsius, quem fugeres, potestate. Qui si fa-'

27 Sed tamen, si tamen id . d. alibi interdum est, tamen etsi, ut si Non puto Ciceronem sic scripsisSe infra p. 15. u. 2. in hac ηm habet Puto tametsi, post cilio etiam II, 7. noles et debeυ. est sed tamen sui forte Scriptum, ut

98쪽

S EPIST. LIBER QUARTUS

Cile paSSUrUS Sset, te, carentem patria et fortunis tuis, quiete et libere vivere cogitandum tibi inmeia esset, Romaene et domi tuae, Ciuusmodi res esset, an itylenis aut Rhodi malles vivere. Sed cum ita late pateat ejus PoteStRS,

quem Veremur, Ut terrarum Orbem Complexa sit nonnem avi Sine periculo domi tuae esse, quam cum periCulo aliena Equidem, etiamsi oppetenda mors esset, domi utque in Patria mallem, quam in externis atque alienis locis. Hoc idem omnes, qui te diligunt, sentiunt quorum S magna, Pro tuis maximis clarissimisque virtutibus, multitudo. Habemus etiam rationem rei familiaris tuae, quam dissipari nolumus Nam etsi nullam potest accipere injuriam, quae futura Perpetua Sit propterea, quod neque is, qui tenet rem- Publicam, patietur, neque ipsa respublica tamen impetum Praedonum in tuas fortunas fieri nolo. Hi autem qui es Sent, auderem Cribere, nisi te intelligere confiderem Hic te unius sollicitudines, unius etiam multae et assiduae laCrimae C. Marcelli, fratris optimi, deprecantur nos Cura et dolore. Proximi sumus precibus dardiores, quod 28jus adeundi, cum ipsi deprecatione eguerimus, non habemus Gratia

dio, arcello non desumus . . A tuis reliquis non adhibe- muri ad Innia parati sumus Vale.

ARGUMENTUM.

Laudata Marcelli prudentia, poliicetur incia sua, et, ut domum,

quicunque status reipublico sit, revertatur, iterum admonet.

Μ. T. C. S. D. . ARCELLO.

NEQUE monere te audeo, praestanti prudentia Virum;

ne Confirmare, maXimi animi hominem, unumque fortis-Simum : Consolari vero nullo modo. am Si ea, quae C-Ciderunt, ita fers, ut audio, gratulari magis virtuti debeo, quam Consolari dolorem tuum. Sin te tanta mala reipublicae frangunt non ita abundo ingenio, ut te Con Soler, Cum ipse me non po8Sim. Reliquum est igitur, ut tibi me. in omni re eum 9 praebeam prae Stemque, ut ad Omnia, quae tui velint, ita ad Sim praesto, ut me non solum omnia debere tu Causa, Sed ea quoque, etiam quae non OSSim, Putem. Illi id tamen vel tu me monuisse, vel Censui S SC Uta, Vel propter benivolentiam tacere non potui S8 ut, quod ego

28 jus adeundi-non habemus ad sent, pliri es, etiam nostri, Ser. Et edd.eundi ad deprecaliduni pro aliis hoe r. ut 14 l. I 477 putem quod resti-Sc. Iton decebat eum, qui ipSe depreca tui. nam Marcelli uxor, liberi &c nontione eguerat. poterant putare, Ciceronem ea deberq29 proebeam proesternque J O val praestare, quae non posset Ciceronis de placet proestemque, propter mox hoc est cogitare, Iae plura debere, aequen proto mox quoque etiam, at quam posuit. terum delendum denique Pro Vulg. pH-

99쪽

AD SER. SULPICIUM, E CETERO S. M

iacio, tu quoque animum inducas r si sit aliqua respublica, in ea te esse oportere, judicio hominum reque principem, necessitate cedentem tempori sin autem nulla Sit, hunc tamen aptissimum esse etiam ad Xsulandum locum. Si eniin libertatem sequimur qui locus hoc dominatu vacat sin qualemCumque locum, quae est domestica sed jucundiori Sed mihi crede, etiam is, qui omnia tenet, favet ingeniis : nobilitatem vero et dignitates hominum, quantum ei res et ipsius causa Concedit, amplectitur. Sed plura, quani statueram. Redeo ergo ad unum illud, me tuum esse, fore

Cum tuis, si modo erunt tui si minus, me Certe in omnibus rebus satis nostra Conjunctioni amorique DCturum. p. 54. Vale. a.

Reditum in patriam Marcello suadet, refutatis singulis, quo dinuadere videbantur, praesertim quod nec aliter futurum fuisset, si vicissent Pompeiani.

M. . . S. D. . MARCELLO. ETSI perpaucis ante diebus dederam . iacio litteras

ad te pluribus verbis scriptas, quibu declaraveram, quo te animo CenSerem esse oportere, et quid tibi faciendum arbitrarer tamen, cum aheophilus, libertus tuus, proficisceretur, cujus ego fidem erga te benivolentiamque e speXeram, sine meis litteris eum ad te venire nolui. Iisdem igitur te rebus etiam atque etiam hortor, quibus superioribus litteris hortatus sum : 30 ut in ea republiCa, quaecumque St, quam Primum ess 88e Multa videbis fortaSSC, quae noli P non plura tamen, quam audis quotidie. Non est porro tuum, i uno Sera S Solum Culorum moveri:

cum idem illud auribus percipias, quod etiam majus videri solet, minus laborare At tibi ipsi dicendum erit aliquid,

quod non sentias aut faciendum, quod non probes, Primum tempori cedere, id St, neCCSSitati parere, Semper sapientis est habitum deinde non habet, ut nunc quidem est, ad vitii res Dicere fortasse, quae Sentias, non licet tacere plane licet. omnia enim delata ad unum sunt utitur Con Silio, ne suorum quidem, sed suo. Quod non multo

secus fieret, si is rem publicam teneret, quem SeCuti sumus. An, qui in bello, cum omnium noStrum Conjunctum esse Periculum suo cerneret, Certorum hominum minime prudentium Consilio uteretur, eum magi CommunCur en Semus in victoria futurum fuisse, ouam incertis rebus fuisset: et, qui nec te ConSule, tuum Sapientissimum Consi

3 ut in ea rep. quino est ea sane lum videtur non bene redundare eat durum est. nam nihil est, quo resera tamen apud Ciceronem interdum, unu/tur Videtur delendum solus &c Sed melius abfuerit. 3 uno sena solum oculorum So-

100쪽

lium a secutus esset, nec fratre tuo Consulatum X UCtoritate tua gerente, Vobis au Ctoribu uti voluerit, nune m-nia tenentem nostra Sententias desideraturum Censes fuisse.

Omnia sunt misera in bellis Civilibus quae majores nostri ne semel quidem nostra tarta Saepe ani Sensit sed miserius nihil, quam ipsa vi Ctorix qua etiamsi ad meliores venit, tamen eos ipsos ferociore impotentioreSque reddit ut Ctiamsi natura tale non sint, DCCCSSitate QSSO Cogantur multa enim victori eorum arbitrio, per quo vicit, etiam invito, facienda sunt An tu non videbas mecum simul, cum illa crudelis esset futura victori Igitur tunc quoque patria careres, ne, quae nolleS, Videres Non, inquies. Jego enim ipse tenerem ope et dignitatem meum . in erat tuae virtutis, in minimi tua res ponere de re publica vehementius

laborare Deinde, qui finis istius coii filii es t nam adhuc

et factum tuum probatur, et, ut in tali re, etiam fortuna laudatur factum, quod et initium belli necessario secutussis, et e X trema Sapienter Persequi noli aeris fortuna, quod honesto otio tenueris et Statum et famam dignitatis tuae. Nunc vero nec locus tibi ullus dulcior esse debet patria nec eam diligere minus debes, quod deformior est, sed misereri potius, ne eam multi Clari viris orbatam, privare etiam adspectu tuo. Denique, Si fuit magni animi, non isse supplicem victori vide ne superbi sit, aspernari ejusdem liberalitatem : et, Si Sapienti S St, Carere patria, duri, ne desiderare et Si re publiCa non poSSi frui, Stultum est, nolle privata. Caput est illud, ut, si ista vita tibi commodior esse videatur, Cogitandum tamen Sit, ne tutior non 'it. magna gladiorum est Centia : Sed in externis locis minor p. 55. etiam ad facinus vereCundia. Mihi Salus tua tantae curru' est, ut arcesso, fratri tuo aut par, aut Certe pro X imus sim. ruum est consulere temporibus, et DColumitati, et vitae, ex fortunis tuis Vale.

Hortatur Marcellum, ut reditum maturet, jam a Caesare impetratum; eum id ad rem ejus familiarem valde pertineat.

l. . . . ARCELLO S. D. EI S nihil erat novi, quod ad te Criberem, magisque

litteras tuas am ex Spectare in Cipiebam, vel te potius ipsum ita men, Cum heophilia proficisceretur, non potui nihil ei litterarum dare. Cur igitur, ut quam primum venias. venies enim, mihi Crede e XSpeCtritu S, neque Soliam nobis,

32 see esset, nec-voluerit Simili 33 ego enim ipse t. opes Si in ipse ludo postulat oluisset vobi Porro au intelligitur mea vi ope e bene sinetoribus uti, cum Suadereti Cedere O minUS, On Videtur esse a Cicerone i us Caesari, quam bellunt civile SuSci qui in tali sensu, qui hic videtur esse, pere. juit mo quidem, non ego ipse.

SEARCH

MENU NAVIGATION