Incerti auctoris Carmen panegyricum in Calpurnium Pisonem

발행: 1859년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

iisque armen ad Pisoli et milio vetoria nomine adseripto eontinebat auctor Murtyni Laguna θ. linc actum est, ut Ovidii editores, qui exempliiiii Stellardi soquebantur,

v. e. De Micritus, alii carmen nostrum vidiatiis addiderint, ulli pro Ovidiimo habuerint Minnion quae de temporum ratione antea sunt Mela valent ei in ovidium suppositimi pane rici aucun ent. Ita iliis ex quo IIadrian. unius a. 1556 aliunt ejus arminis Maetorem sibi invenisse visus est, v. d. e. ohom. Denapster ) dus Lipsius D, sp Barilaus in alii murricum ab Ovidi compositum ess recis negarunt.

drianus Junius sim ops Antonii Milionis mi damu ex bibliothera, qua ad ecclesiam stoliniensem Deilino virginis pertinetini, e laeni sivo pomphum

jus acceperat, in quo panegyricum eum a inscriptione legebatur Lucum poema ad calpurnium Pisonem e. libro Catalecitia, idqii poema Basilea 1556 in Anima versorum Lib. VI cap. 1 rpis exseriplum emisit dani viri doctissimi nihil imponsius lacere, quam novum invenium aeripere, probare, divulgare, non modo qui ediderunt Theod. Pul manuus ei Greg. Bersmannus, tum dos Scaligo in Virgili Appendie atque Pithoo iis in Epit ramnialis et ne maliis, sed elium alii viri eruditi Gre. M. Osritis', Me missius iv , et Bumamus ito, ita seri 'υ, celeri omnes

vero in eo ae verunt, quod Dieanus familioritatem cum c Pisono contraxisse ejusque socius in mumiton suisset J, ei quod armen paneorim in eodie Ai iste

sive in clieda caligeriana auctoris nomen Lucanum inscriptum habuisse serebatur. Speciosius fortasse id pro Lucano auctor proferri polorat, quod panem iisla s. re sibi nondum laesimum aestitiem emisse dicit, quod in Lucanum optime quadrai, si statuitur,

ut supra demonstravimus Q Calpurnium Pisonem anain si consulam suffectum sitam et Lucanum uno post illius e sula luin, quo ipso annos XI X cum bimosin natus erat earnien panegrri eum scripsisse. Sed argumenta illa, ut nihil de Milo

levit et dubia sunt.

12쪽

paeis igitur Domini, qui se Minuius et uligentius eo id via visit ---

resillarent atque Lucanum auctorem panegTrici Pisoniani 8s negarenti ritii ii a virallade duniuin exstitit adversarius Thomas Irim vir b, deindo gravissime unium impugnavi Jusi. Upsius ), iam sentenum alii ad Hiram iisque Minimo probarunt, ur. Grosius cisp. Baritim cuperes in Nio. Nonius a Fab iis ' coiis coris ), r. Oudendor a , Henr God Reiebar a. At Marirni agivia M. Vinu eras dormi J, ut Hold ab alii. Ut taceamus do fide dubia codicis Atrebatensis, qui solus paneorieum Oinino Lucani inserit, naalmi nune deperditus, si is sieri poterat, ut earinen aivmrmum, in quo Piso calpurisius lautinis elabratur, quem cum Lueano necessitudinem habuisse ex historia rerum erat pervulgatum 4ooliis Cordubensi adscriberetur constat enim ei aliorum libris salsa auciorum nomina interdum praeligi D. laque armillis indiui in codico Atreb iensi tui in nihilo est tribuendum, praesertim quum v. eui Mee ι dubiae sit signifieasionis ei vitem nequo a Papis. Statio sit II, 7 neque a Vacca vita Monea semplar in poematis Lucani commentorentur, nisi velis aliaeeta pro Silvis habero ei maCasp. Barthio arbitrari piutogyrieum inter Silvas X Lucani latuisse, vel aliaeeton corruplum osso pro eo, quod apud Vaccam legitur meiatu on eui tamen sententia alia advermitur. D en enim ompluria panegyricum poema non esse Lucani, primum eximia eo diliones vitae inter ulraim quo poetam ei Lueanum ei Panegrrisiam, quales in an gTrico apparent, oinparatae Limina aueanus erat nobili Annaeorum genere oriundus

optimis ill lv l Theh. l. 3T Tom. III 469 , quamquam eam opinionem ibidem T. I, 2blimpugnaverati

14 Barth. Advers. XLIX, I p. 22sa. mi uer plaetemplaria desipere Mimae in ti in misi a misit.

Wers in . . l. p. 42.

Barth. Advers. p. 2293.lΗ l. ipfl. l. l. et glirit. R. L. i ta p. a m ei Me. Anior . I, 10. Tom. I p. 62.

13쪽

ei Huris parensibiis mitis, Amor vinius Gnim iismili domo ius o obseuro loco aliis; ille ex genio opibus praedita ipso optilentiis a et iam ante Pollae iuptias patruum L. Ann Senecant praedivile in habetis, hic tenuis fortunae e me elaseus), super, qui per lotum carmen o inopem osse et a Pisone beneficia miro non ei sumulat illamiudum D mioribus quaesturiis ei me loci maius, tamen ingenio praemee, -- maus ei desumationibus notus et clarus , hie ignotus ei in entius lute ιii umbra atque tenebris nati minus disserunt utriusqtie ingenia ei moros. Lucanus, ut ii duintilianus , arderis et Onolutus, acer et vehemens, insolens et arrogans, Panegrrisis vero lenis ei tranquillus, inacidus ei moderatus, demissus ei inmanis in--- ismi quom ut decuerit Me mi', Tum quod non poterat non ex dissimilitudine ingenii morumquo proscisci, diversum utriusqii poeta est e dicenili genus lumidum ei allacini uni in Pharsalia, an inidum e repens ivlie Ouderidorpi sive simplex et tenue in panegTrico nec sane mulla magni spiritus sublimisque ingenii vestigia in lice rasino apparent Deinde Meanus aluim in Omponendis versissius sequitur rationem atque Paneorisia illo enim ethlipsi saeps duodeetes in Phars l, - 261 et elisions saepissimo sisecies sexies in eodem loco utitur dum in panetarico Pisoniano elisionis exempla nonnisi duo vel qualiuor inveniuntur 11. 24. l. 16 , ei bi ipsis vero no una

quidem Deniquo non est negligendum, quod neque Sinuus in silv. Π, Π, o Ga lavita Lueani, qui omnia Lueani seri a reeenseni h jus ominis ullam suetum mensibilem

oua praeterea prolata stan arguinent ad demonstrandiim Lucanum pane Tici nostri auctore in non Bsso vel parvi vel nullius sunt psenderis. lenii neque ex Brgillnenia, pio in carmine tractatur, neque ex iuvenili poeta aciale, qui XlX annos natus paneg fricum scripsisso

vs. 260 sq. θ seriur, Lumnum lio poematio non eomposuisse sequitur; et emi Limus in

non aspernatur amicum ibidem addidit, panegrrieum diu post lo a. u. 1 duo enim urni l. a praeeunte super L . uisum exso, quoniam in eo s. 9 sq. ad Pisoni spe mone Lue vi magois honoratiis iam laneium fuisse, ime eloqtientiae respiceretur. so quinquennali ter-ul Pisoni a leo submittere minime poluerit, io lamina Neapoli H di exilit illume fit . cum heroi T itit A n. non probahile est retiose temporis inbiis es. Vii. Lu xv, 33 ibi optim sua voeta seri e Apud Ta-eol ι p.ra Mim ei tum illi de quinqueariati . - lli apoli Lips. l. l. habito, neque doris me heronis in itinere ovillo legitur.

14쪽

ne is illud tempus in ae-- ω es em viro i , num supra id optime quadrared mo resim in dum do resiqua inis M onsentirent.

Post IIndr. Iunium, iijus sententium eatientio punest3rici auctor eomplures infirmaverrant liellio exstitit, ili poetae anonymo nometi reddere studeret, nisi ernsdorsus, qui in Poelia Latinis minoitibus ea scio uberius disserens paneoricum nostrum

o uno Melae se auribuit Quod seri posso sibi pere sit . 1 propter

aetatem Saleii, qui adolescens sub claudi vel Neron senex sub Vespasiano vixerit, et propter eiusden poeticam facultatem atque opum angustiam ), illa elalo notam et eelebratam. Sed Ver dorsius verba uintiliani'. -- α -- ingemum Suleii mari Ibis nee ιμ- ae eluis intimis D, do se ei malo ni merat, quum ini-- iuram eius mortem signiscent , ita ut vir potius quani senex Vespasiano imperiinis

floruisse in putandus sit. Dein do sola opum angustia nos adducor non potest ni pauperi posta panegyricum vindicemus denique poemalion eiusmodi est, ut laudes poeta sis tutissimi, egregii vel praestantissimi indo prosectae, inprimis vero Memmis insemimauctori eius imperiis iunx possini ha- non gerii erusseus, ut fides saleiis Basso auctore panegyrici ei tribueretur a comer i in aut meidis c. sectio, WGeheris δ), Unget ' L aliis, nequo nobis persuasii. Quam de origino panegarici opinionem lini Baribius in habuerat, nequo represserat milendorsus in duo eaminis ad Pisonen c. Metius in eoxii, P. R--- ω-- auctoren panein me esse ratus. ouam rem his Omiro in studet

argumentis, primum ' contendens ea quae nonrmus s. 254 sq. de origine sua non humili, sed potius nobili, et do formna ava tenvi sivo do paupertalo sua dixerit, egregio concinere cum verbis tali in Silvis 383. Sed ut conveniant verba, opus est

tertia Basso donarae . M Tacit. l. l. 1. Saleium Bassum πιι πιιmum e. tum absolutissimum poriam es s Saleium no-M -yrmium poeιam e M- praestantissimum emem. 6YTacit. L . t. is, in quo is plerumque egere, ei

15쪽

prelalus, contra nexum verbolum ut supra diximus, o adversantibus aliis panegyriei locis s. 224 et 5 s inals excogitavit , nihil erie coniectura sua probavit. Deinde observat Beckius J, quod a latio ex more poetarum saepius laetum esse intelligaui

in laudaverit dapesiui patristin, et Eubole a urbis eiusdem originem Hebraverit, eii os ibi institillos, quinquennesia certamina, commemoraverit J, id ab Anonymo quoquora. 89-92 sieri. Sed ex eo, quod Neapolis in paneorim semel laudatur, ut re lomone Ungem D, d patria poeia Mul erit olligi potest, praesertim quum Neapolim tu quo quinquennales vim riuiis ei praeter rem, sed nee Minio quam urgento impierlata , quas Piso ibi in Dolinio graeci sermonis reportaverit, elebratim aptistimo a poeta

coinmemorata osso appareat. Tum Beckius demonstrare studet Suilium ration aetatis liabita nuciorem panegyrici gli Vespasiano 822-832 scripti dici posse, illium Statius non anno Sl2, ut vulgo cum Dod ello opineiuur, sed Ma circiter natus si Et reeio socii

Bectius, quod in omputanda mi adistis Dod illis vilis' non obseeuius est; sed ipso

in hac re eo iuuenda non omnia animadvertit. Blia non salis necurale perpendit. Nam ut praetermi mus, quod Piso si uilius anno 22 sive sub iliis eri Vespasiani adolescens undeviginti annorum panegaricum seripsisse dieitur, eo ut non sub Vespasiano A sed unis eius imperiunt sueri necesso est, Mevius neglexi quod Ratio in diem natatis, M. Anii Lurani meerasso atqus iuno genethliacon Silv. Π, D Dieani es omisso test iu 0uod quum anno i laclum esse constet in Statius puer XV anno riim eum Mamuli aliisque poetis certans illum diem concelebrasset, quod non est verisimile. Ininio sire, ad avialem Sintii constituendum speciantes accuralius consideramus, Silvas eius omites quidem intra iiiiiiiii 40 44 vulgato, sed aliam alio iuniporo prius sis seripiam, in iisque bilum patris, qui trinis υ decem quiuquennis Matra juncta si vo annosam ferens mortuus est, libro II, 1, 34 sq. et III, 3, 39 sq. significari lilii epicedio, in ii ostius diu laboravit, libris Silvara a poeta laudibus celebrari; si repulanius in Silva

tertia litui ieris Domitimi Moriani de caui, et Daris reportatam indicari, qui vulgo

ia 6 6 sqq. Isis es quae metu pauentia Dedera Cattis, quae- suam mei dona inmen montem quae modo Marcomanos post horrida Mnasosque Sauromatas Laιι non es di mamo. quibataeum et Sueton. Domitiam s.

16쪽

lam anno fas triumphasse, ei Domitialium in ea viii Silva iminum, iiii H eo mea praebeat minast anni 837 Excuri si doniquo repulamis in epise

cedio incentsi Vesturina commemorari, quae acta anno a sub autumni tempus, ut constat ), flere pio cantu poetae niens erat , anteqtiam gemitin patriis vendereι damnis, haud procul a vero aberrare nobis videmur, si patreui latii, anno Ma

nimium, vel που Mimn esis ensemus. Inde semivir, quod iura, sique assequi possumus, ut Statius, intra annos 792 et res natini, anno 18 adolescens XXII vel XXV annorum memoriani Lurani di natali concelebrari es Vespasiano illi perium apessent ad annum aetatis vicesimili sexuim vel Dices iniunt pervenerit. Itaque Beati Gnipulatio annomini nequo in ius rebus, obatur, neque quidquasi ad dum panegyrici auctorem vales. 0uae Beckius deniquo ultimo loe allulit 3 ut plurimas telionis similitudines innlinibus tali atque in panegari eo Pisoniano ii opinatur conspicum demonstrei, quimilaudat miram versuum facilitatem, exiniuim dicenui optat atque rerum singularum d

scriptio est, similam omposissimis talem, eandem propo in peculiaribus ver rim sorsemulis dictionem, alia, ea vel nemo praeter Mescium ro vera observavit ves ei milis lini ul in aliis quoqus postiis latinis apparoant, quippo qua natura legesquo possis latinas postulen D. Quapropter viri doeli hane es Statio opinionem, iam a Wem octo mi quia merito daninami mares Lelira J, propter compositionem versuum, quam sectius non singit, panegyriem stati esse negans, viii Molumus rarius quam Papinio ea

sura pus primum dactylum, dum maior pausa sequatur, 'uo rarius elisione utatur, ei Maur. Hau pid , qui Lehrsi rationes comprobat alii. Superest ut o Caly-- poeia bucolico dieatur, ut paneoricum Pisonianum novis adisti adseripio si iam cisp. aristi ' in amines sim, quod 3. 2: a pacem Romanarum rerum indices, o ritium tamen referri potius quam Lucanum invenerat ei propterea Pisonem eonsulem, a panegarista laudibus celebratum, ad annum XIlITraiam, quo L. Calpurn Piso quidam limi fuit, olim colloeavera Post Barilitum, cuius

l. l. p. 27 ι sq. qui instilla rete sel. quae Statio et Astonini petuliari et a latio dicuntur. risum oriernere eo ι, teri admodi re rerisimi udine. 7 Quaest. Epie. p. ob lis latius admotum arneaesurii trochaicacia pede tiaris alitur, semel in quadragenis trinis versibu . 8 De arm baiul. p. 26.s Ad Clitudian. Νlitie.

seni earminis Calptimium aliquem refere a. e. simile Culpurniatio esse dixi .

17쪽

anini adverti totum habuω Mosae quartae Calpurnii plumeaque erus sentemias ad inviti

visendista id pie attidioso legis a Sitnilitudinem qualidam in iste elom quartam culpurnii e carnien lostrum iiii streedore Beckius ii quoquo concodii, sed poetam bucolicui rationem pane rici carminis propter rioininis adsilii talem habuisse negat. Proximo autem tempore Maur.

Hau ius ei taeolidoravi ei panegiries Pisoniani a iorem indem esso aliis, emi iuram suam, Laelimanno quoquo probalani argvinentis his confirmara studuit ), quod versuum artificium mirabiliter inlae hueolim et panegyrieu in Pisonis conspiret ε), et quod orationis quaedam eonveniensia in dissimilibiis caminum generibus appareat, ei quod ecloga nique laudatio Pisonis eandem poeia bucestes ei Paneo istas militonem iuventutis ei pauperialis ostendant liliun, pium mirum sit eodem nomino poeiam Minyeum Rus

Pisonent laudibus eleliratum nuneupari persuasum liabo seri potuisse, ut poeta a Calpurnio Pisona non solum ilioraliter sublevaretur sed etiam adoptii retur; saelum quoque pulsi, ut carmina bucolica uno volumiae ollecta et adoptivo Calpurnii nomino inscripta

Gemitur. Negari non potest ingeni-m eos liano coniecturam, sed ei nequo B-hard n adstipulatur, nequo nos calculum adjicere possumus.

Etenim singularem exametri struetura in Illos 3llinet, compara quid om Iatiptius Versus Panem risiae post quartum trochaeum incisos quo rvin observavitnus XIV, eum

calpurnianis ovus, sua numeri ratio uon est eadem, quum Panegyrista singulos troclude in duodoriemis tui boni venibus cespumius vero in uncinis. Eodem iuro et soriasse

melior versus trochaici, qui sunt in carinin Pisoniano, cui Silianis consurri possunt, quorum viceni singuli unum troeliat eum conlinent. Haud magis II suptio iis gentiri possum in eo, quod ancoristavi atque Calpurnium propter rarum elisionis usum, qui apud uirumque appareat, eundem esse uelarem enset. Nam in panegyrteo V, in eclogis calpurnii civi uni olisiones, ita ut singula in illo sexagenis quinis, in hoe undetricenis vorsibus inserta sint. Qua coitu sententia, si talem nominare placet, potius ad claudianum pertinerei, cuius in megyrico in i consul Honorii eadem est elisionum

in clavdio T. I p. l. 3 De eariniae lineol. p. 26.4 Demonstrare ii villi usu loirgae o nonnisi semel in v. nescio i 222 et in v. Piso 65. b. 17. si)

18쪽

et in aliis rebus metricis singilla rei illiini olivenientiam utriusque poeta desideravi ea sinas in lino torti podis adliibuit AIwiarmus septies J Calpurnius octies J, ita ut

illo Me bus lare Deianis ex Elin superes eamuris bucolicas Rinegyrii laesin im calpurnius IIl, ita ut singulas pud ilium in vicenis vinibus, apud hunc in qua- tomis denis redeant deniquo Calpurnius caesuras daeirlicas in no quinii odis quinquies admisit, Panegyrisin nullo versu. Nihil igitur de Calpurnio panegrrie Pisoniani auciore ex his colligi pote n. rasionis ima in paneorim Pisonis ei ui eclogis Calpurii iis, se venientia mi r apparet 'io in evio quarta, indier iuras digna propiet laudes a

saris, quae cum laudatione Pisonis eomparetur sedum in celeris eclogis). piam ut carmen panstraticum et bucolicum quartuni at eo dent poeta prosecut ess lilrici erfinii de re possis. ipso ernsdorsus monet viam illam Calpurnii eclogam verbositate laborare immodica,

quae in panentie Pisonis inui deprehemit r. iopiae usus oraeteris ad seni uanis in stabiliendam prosin do aequali vitae conditione ei de nominis adoptione, ita comparaia sunt, ut ipse suptius iis non mullum tribuerit. Idem enim profitetur, quae do caIpurnio laudator dixerit, neerta admodum esse e se ineuluin sano e ieeiuram de auctor pa-nenrici Pisoniani secismo o quum iis sint, reliquum est ut in sententiam discedamis eorrem, qui nomen ea nenrisia Pisoniani sibi incognitum esse ingenue fatentur ' sed poetam, qui immiti J loco

necdum viginti annos navis tenui qua re a in iliari oppressus tu preces lescelidisset, sub ilia perio Neronis vixisse suspicantur. Haec est sententia d. Lipsit hel aliorum post eum inprimis

a uelai et Ringeri , Solon o uerno hau rem panegmeorum ad Messulam es ad culpum Pisonem sibi persuasi eundem esse a iis priore temporo omisse sed nemo non

sentiet panenricum nostrum oratione sua simplici e nativa ab illi ero sterili, quaesiis, coloribus bHoricis sumis mullum differro, et linguam utriumus admodum ess diverse

s m ei verauum compositionem in utroquo discreparo Eadem do Guinis i dii, qui -ων- uneoris ad Messalam omen matrum bEiectis nequo nos ire in anuineo suo poetam ullum

19쪽

expressimo videtur, neque alius poeta nostrum nisi in iis, quas poesis latita in universum liabet eo nimia, id ii in recie observavit rigerii, Idem B -- rimus sori potuisse

in iiiii, ut ei posterioris elatis poeia ingenii exercendi ausa hoc armen panxerit, eamque ob rem animum in vocabula posteriori, latinitatis, qualia sunt ae Ionici 9, tetricitat 193,

Dinat 33 26, sudarum QM, et in dicendi formulas, quales Sulli uocis posve re paeata - 27, eluineus horror 141 aevomit. Et proloci si quis id agat, ut panegyricum nos in non antiquitus, sed recens scriptum deni uiui, in sibi a Meniunt habes ei

eompluria ad sententiam sitam coit siluandam invenerit, primum quod uelo panem ricianonymus est vel vario noniine vocatur, deinde quod carmen in , area viensi erio S.

additum est vidi catalectis, qua quum ei ipsa subdita sique recens composita esse videantur, aeno seri poterat, ut panestricum quoque i ius is interpolator proscis erotur; um mira est verborum convenientia de eadem re apud Taenum ei nostrum Panegyristam, cita is lii Taellum ulos habuisse videatnr, ex scholiis autem Iuvenalis alia de Pisonis ludo latrunculorum ausorii deinde idem ludus uetaratins ei diligentius, quam pro illo tempor exspuelandum emi, deseributar praeiere dubitationem O antiquitato panegyrici moves, quod auctor mustilatum C. Pisonis laudans

praenomina Carum et Lucium apud Tatiium commulasso videtur ium laudatio Pisonis eqsie ab illo stram in alie commemoratur, ne quo versus eiusdem lauda iiDnis ab ullo poeta, ne a Claudiano quidem, imitatione si expressus deinde urgumentum et habitus colorque Orali

uis emendatus Rus ipsi versus ad luem artis composui eiusmodi sunt in pandorico, ut carmen pro declamatione et pro exercitamenio ingenii facito haberi possit; uniquo MSS. dubitationem do antiquitato panegurici excitare possunt, mirum neque supersi nobis m. quo panua riuus conlinetur, neque pro eri sint carmen in codice vetustissimo veleerio membranaee unquam exaratum sitisse. sed quicquid do Minio eaminis Pisoniani statuendum est, iam iranseamis ad cidiore

panem rici recensendos, quorum uim quattuor lauda Illi Primit is anomymus, quo Io Sicli ardit in edition sua panegarici est usus. Ex prael aliuncula Sichaidi om. I Ovidii operunt anno ba praemissa' cognoscitur eodicem illum, qui non dicitur membranaceus,

20쪽

vetustum sitisse algus tamen nostru in sulso Maroni adscriptuni liabuisse Codex erat duobus Ioeis v ba el 20 mutilus, praetore interpolatus eorruptus J, Sed vel

si magni pretii et variis laeti nitiis metus es. s. aerarios. 15. Bi), nisi

sorio sunt Sichardi coniecturas idem a vetustissimis Ovidii codicibiis Iam Manis distinguitur. Num veri is in monasterio Laurissano fuerit, dubitari potest, imae Sicliardus intra annos i 52 ei 529, quibus Basilea rhetoricam docebat latinosque scriptores

explieabat, praestantissimo quidem seriminiae bibliothecas perscrutatus in sed odioni panegyrici Laurissamini inii laesivi nequo ei nimii mox in is uissimo Breviario )

Codi eunt monasterii S. Narari Laurissu vel in alalogis bibliollio e Palatinas, cui ISS. Laurissani plerique adjuncti sunt ante risuissimam illam rapinam sui postea in licebar. liaque tota res de auctoritate codicis liabel, cur haesitare GSsis.

ex ινλαι--, ex quo Hadri linitus panegyricunt edita, in bibliotheca Mei fias Deipara virginis Atrebalensis anno i54 sub Aialonio Perenollo episcopo sui repe ius, euius linec erat inscriptio 'ueani Poema ad Calpurvium Pisonem eae lituu Calaleelon ε .Poema ab Antonio Morillon cuni iunio communieatum erat; sed non docemur, num liber suerile ex ectis lamen indoles a limis non acturalius describitur, an quod verisimilius estatis sti,tam. Mulio mei res laesiones, quam editio anni 153 rivo eodex anon rus, Iunio η ei a Beckio exhibero dieitur atque melius versus III, qui vulgo postos. Tileguntur, post s. 249 repositos habero sed seriplinae ι s inties apparent peiores et ordo versuum porverse ululus inde proseelus est, quod librarius, qui transscripsit ex arcte po, quod ' in singulis paginis duodenos habebui versus, prinia exopia, in qua praeter inseri laneui erant undecim versus D septimani paginam a domo in describendo neglexerui et error mlollecto hirsu illos XII in fine addidera una cum signo ordinis versinu restituendi, quod librarius posteri apographi non uni inadversiti ueliniensis quoque Odex non iam superesse videtur, eri nullus eiusmodi liber ab naenelio nostroia Maior avis. Atrebui vim eonimemoratur.

baberrat ver tis.

SEARCH

MENU NAVIGATION