Incerti auctoris Carmen panegyricum in Calpurnium Pisonem

발행: 1859년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

40Md ritis me o Tua versetur Olympo, iun. quam ream laudes decurrere armina possis. ses ei longa lumniis dignissime viui eximiumquo tuae genus decus, Melpo nostri

certus et o veri ompleriero lignus alnoris. quodsi digna tua minus es mea pagina laude,

is a voluisse sat est animum, non amina iacto. malu modo laetus ades sorsan meliora eanemus e vires abii ipse favor, dabit ipsa feracem spes animiam disrarare tuos perire pensiBs, hoc solurii pellinus. nec enim o divisis aurino imperiosa famos et habendi saeva libido et impularant sed laudis amor. iuvit. Dptimo, tecum degere euntque tuis Virtutibus Omli per aevum caminibus certare meis sublimior ibo,

si fama nulli pantis iter, si de ais uilarum. n ita quid prodest generosi vena melini, usi ultor earei inuis inerti condiu portu, si ducturis eget, ratis essen, mi quamvis armantinia gera teretique uenua inruposset ei exeios diminero vesa rudemo

42쪽

ipse per usonias aeneia ramina geniD , - qui sonat ingenti qui nomino pulsat Ut Iulum ais

Maeonium quo senem romano provoeni re

forsitan illius nemoris latuisse in umbra quod ani et sterili stilum cantarae avena in ignotus populis, si Naeeenato careret ara

qui sinen nud uni paluseri ducti vasi, nee sua Vergilio peras Min . nilo ses mee s tragico quatiens in pulpita gum erexit Vari a Mis nam olla Mimasis

43쪽

ei popillis simula vi alii vatis,m reo tuis inreis, elisi si rerin palinea Bomi. Meus in laium nurno venerabilis vim, Pierii liuela ebori, quin laesio uira non unquam vates nos ii rere senectae, quodsi quis nostris pretibus laeus, ei mea volas mentem subiere uani, memorabilis olim ieret eaniabere versu.

si tamen hoc ulli eo boommittere sis est ηει deus ultor abes superes animosa volumas

eo et et ei octo peius enisi oram tenda eariniss

montem venera m iis lariis vel muri pro Minis Graiis sed limi Iero Iliere emen latrones .vs. 240. Vulgo nomina Grai .

44쪽

- ipsaquo nescio quid mens excellentius Endet.

tu nanti releri de manum, tu, Piso, latenteni exero nos humilis domus et sincera parentum in sed tenuis fortuna sua caligine celat. possumus impositis caput exonerare tenebris et lucem speetare novam, si quid modo laesus

animis ei nimiris Miseriis, eandido, votis. M Onae decus mihi pingvive perii ei nondum laesima

in. Bas ut e l. 2. 3. Lugd. S. Be n. nan Priam . et cori. Negat se hane teriton ita libro inveni-W-d. a. na. --im tu nanti tes hyem d. -- is visistis. qui ei tu i a vim d , ---a omni esse notatum κribit Sartinnil eoni elainam si vereatur M. Bum ad Properi I, 6, 2 nihil intea moneris asseritu mali, quod et M ag invenera ex tu παιi, quod est in A. - - latem sumi. l. l. xeniabat laeenim quod reprobis M. Lae. va. 254 exsere o. d. h. - nilia iam Mil. in Auson. Grat. Aes p. 16, quod ignorm Beeli. Γ α πιο pro rinnivid. H. Praes. p. li propter ver rum structuram et sensum loe nexuinque ex M.te Ptoleg. p. 1sq. , qui et ante v. parentum distin iu

Berim. P rarit ita iliti id lyrohatis rari ololl. 2. - Barili. in Advers. XLIX. T, ordinem mirum I tui num secuius omen non integrum ad nos pervenisse arbitratur, vi

48쪽

anno praeterito Anonymi armen panegyrici ad onm non tamquam prorsus emendatum et ex toto restitutum, sed inrita tornpluria eorrigetida reetiusque explicanda superessent, e potissimum eonsili in lucem edidimus, ut sodales seminarii nostrii nologici annotitiisse eritio in fulvi Hiuin beata iij iiiii sit in in ara talis estis eam, , ut vestigandis ea. tigandisque exere ero pussent. Quod quum in scholis aestivi anni prioris ex parte laetum sit, eius rei nonnulla eris testimonia atque documenta vobis,

dilectissini eo taliones miti pres ure ,h insuluis ii ii iiiiiii indelata noti sis,

atria, quid pleni mineroso eo/-- μι profueriri, Delia bul portius pro Iulia, non eo tat qua de causa sed fortasse propter v Mus tibis,

quod eum v. fulia non bene quadrare videtur, adstit nilante Burmanno ad Anthol Lat. T. Lp. 207 coniecit tilia I ulgatam pete defendurit emigdors saet Beckius, sed ieliter animadvertit neque al)ι eis pro mala dici posse, neque uua propter v labas, i.

49쪽

eni mis a poeta opponitur, corrigi debere. Ruriendi vero et erutam vocabula proprie usurpatitur de porticibus, postibus ti abibu et e. ut quo lotos interpretes laudant Iuvenal. VII, 18 Numidarum fiala oluinnis eoenutio et Stat Theb. I, I 44-η - - - νω si emis nitebis ama. Et bene diei tu auri L LGUM, quia

iii atriis erectae solebant esse niuinii tir quibus imagines maiorum et insignia victoriae

affigebantur. Neque tamen atria fulta de columis intelligendum, quas ditissimi Romani ex terris i,eregrinis sibi petebant, sed de multitudine imaginum ni oram et de spoliis multis innumerisque, quibus atria sive coluuinae amoriun erati resertae atque repletae, ita ut iii Aignia et tropaea quasi pro sileris essent. Quam multitudini imaginum signo-riunque triumphi notionem ut poeta accuratius exprimeret, usus est non modo plurali numero subsimili oram sed etiam . in pis, iis i mulio phira quam . Domincontinens a Nic. eiustii ora igi non det, bat neque a Bethio in ton ip xtum recitat. Sensus verborunt hie est uuid columnae in atriis eum imaginibus uiatorum e cim insignibus triumphorum erectae, si mores sunt deprava et vita corrupta γ

elaraque Pisonis tulerit cognomina prima, humida cauos eum pinsere hordea dextra pCod. Vario habet minia, quamobrem Mari i-Lamna, quem repetita voe bulorum in a exeuntium terminatio offenderat, primum corrigit, probatum Reichardo qui subiectum desiderans etiam primus scribere vult, sed coniecturam primis id est Calpus neque granimatica ratio eoncedit neque historia rerum probat. Primum autem non quadrat cum gens Calpurnia momen omini non bis an usque sumserit, neque primo, ac si eadem gens cogitomen I)isonis iam ali initio habitisset, postea vero deposuisset. sed repte legit pri/no, quodn0n eum v. donatu coniungendum est, ita ut Cclpuriuagens alii genti opponatur, cui et rerum historia invereatur, quum nulla alia gens cognomen Piniis assumserit, et sedes obstat vocis prima in fine versus pro primaque - elara positae atque avocabulo domara ciniis remotae, sed quod collocatio verborum docet ad . riuominu pertinet, ita ut alia Calpurniae gentis cognomina significentur. Etenim ρο- ωον ---- gentis sive miων Calpurniorum erant Pisones, liostea alia a resumit eoo insui ut Flammae, Asprenates, Bestiae, Bibuli. Vel si ad solos Pisone rem referre malis, primo dixit poeta, quia iidem Pisone praeter hoc et aliud eognomen rus tulerant contuli autem inter se possunt eis eos missimi primo, quum prima praedicatio positum sit et duo substantivi adiectiva, quoriun alterum est attributiim, alterum prae- dieatlim, ita nil go collocentur, ut substantivum sit medium quemadinodum h. I.; es Κi ueger Gramma lat. Γ 685 , et adiectivum quod inhaeret vel attribuitur substantivo

pleri que, ut h. l. praemittatur. Poeta, iis collocatio verbo i indicat, hoc sibi vult, priminu Calpurisiae genus GPomo sitisse Pis vim inde prosterum, quod hordea Νnsebant.

50쪽

nos quoque pacata In rem mula ni tem

Nexus sententiarem iactu bseurus est. Desim diis linii invenisse sessi visus est: Arma vi bella eleres Roma-M rudo moriri et illaris in uos minime id

bantur decere, unde et bellieas maxime eorum laude poeta Romani Ennius . c. lolii recie ecinerum a nostra aetate, quae est latis multor, etiam et u quam

ω- -Moua in e --- - να-ἡ νη--s, quales u, iam mereris ei e sed Oppiis itis illa, tiam Reieliaritus vult, ira genteritia non apparet, eui replignant erte . nos quoque. Neque MartynLLamna nexum intrenuarum percepit, qui particula erimiti, vin rem inivilexerat, in ri ex disti tum aula nos ita inuisis, ut apodosis a v. nos -- incipiat, hunc statuit sensim et rinum: si uiolarea n ut propter

iacti a laudes non amere virtuti marem mareonio, nos quoque Pisonem, pacati in Iemlanis, armine macie M. Multae miliectura displicet, quunt ilexus s. 22 eum

volas prioribus nullus appareat et parilauta coniunctiva desit, tum non poetae veteres feri 9 et reeentes nos opponantur sed res gestae laudesque bellicae atqtie paratae. Partieula sed respicit ad s. 8, ut sit nexiv et sensus hic: Nec breviter decurrere possim tiris oriunmmiunt titulos et bella, sed etiamsi possim euneta eo nemorare, nolim Sive non opus est, quum nunc non veteres Pisones praedicandi sint, quibus laudis honori erat it Deuere ut recte in cod. Varsav. res hepn Drtiter gestae, sed recentes, qui paeatis virtutibus nitent, qualis est Piso, et quunt veteres uti carminibus praedicati iam suos invenerint vates, Piso eontra poetae praeeonium nondum si nactus atque ut veteres illi vates priscos Pisone lalislibi is ortiarunt ita nos utique hine Pisonem pacatis virtutibus bellicas maiorum aequalite in ter armina elebramus.

Sed quae Piso mam claros risuro trium t o Ἀ---- ην-ασι -- e deum, ardua me eadem sum fora, eum tua moeri defensura reos orem facundia mittit. Hae est Sicili di prini editoris aliorumque, qui eum sequuntur, eriptura Iunius et qui recentiores carmen panegyrieum evulgamini habent ρου-- ναν- Haros ς-dam risura triumpho ex emendatione, quum sed particulam non intellexissent. O inque ver propter que adiunctivunt stare non potest, quum sententia ad priora non accedat quasi additamentum explieandi neque prioribus adhaereat, sed alia eademque nora, quae a prioribus diversa sunt, contineat; deinde non patet, quinam sint patres, num

prisci Romani in universimi, patres Pisones denique di meet euauitatio, , -

SEARCH

MENU NAVIGATION