Fragmenta comicorum Graecorum

611쪽

Καὶ νιγλαρον θρηνειν ει querulas eantus edere se Sophoelem aliumve poetam , Lampri praeceptoris exemplum aequutum Vulgatam lectionem ita fere interpretantur, Imger gavias aquatiles aves, mortuo illa aquas Mors. In utraque ratione difficile dictu eat, quid imperfecto ἐπαν θνησκε faciendum sit, pro quo oristus requiritur, a domorte Lampri haec intelliguntur. Itaque s recte habet librorum ieeu λαρους θρηνειν, uno potius verborum sensum esse putem, Iuger gavias, in quibus uentidem peribat Lamprus, quippe homo abstemius nec nisi qua vitam sustentans. - s. 2 ιοῦν additum ab Erlatatio observ. p. 43 . Ibid. ante Schuelghaeuserum ἐορος Ad περσοφωτης es supra p. 16. - s. 3 Μουσων σκελετος, quod Mus tus V. L. IX interpretatur Musarum aridum et exsiccatum adaver, Omle diutum videtur de muste macilento nis forte est ni eantu suo maelem asser Musis, quemadmodum ἀηδονιο ηπίαλος recte interpretari videtur Erlarditus qui febrem a re meiniis, omparato quod de speetaculo eolorum varietate oeulis gravi Goethlus dixit, bunter Aug-atamem. Similla multa habet graeca lingua, veluti Ero-doi illud V 18 sormosas mulieres φθαλυων ἀλγηδονας dioenus, ut onelnit Alexandri letum apud Plutaretium V Alex. p. 676 ιυς εἰσὶν αλγηδονες φθα uis αἱ Bosia δες. Eodem pertinet Plutaret, dietum frigidam aquam

nos γηρας esse dicentis Moral. p. 8o d. Quae sequuntue --ς AMR Erlarduus explicat ανιον ἐπι φονοις καὶ υπουρογμα-- AMOR Aomo sanis a litorea En caras. II.

612쪽

quorum magna partes fuisse constat in ausa Hermoeopl-darum, nota omnia ex Andoeide Cli morsent Comment.

de Aristoph. Avibus p. 3 et 49. Locus aut ex Monotropo aut, quod probabilius, ex Comasit ductus est. V. Ilist crit. p. 155 et Th. Bergvli Comment. p. 3 0. s. I abest ab uno cod. apud Baehrium particula καὶ pro qua aptius geretur νον. ut Arte praecedebat apud poetam cis V μοι, vel simile quid. Ibidem legebatur φυλάσσου. s. a D tasue acribendum περικρουση, quod solenne in hae re e hum est Phrynichus ekkeri p. 6 25. ωικεκρουαένος ανθρωπος ὁ α λοκληρος ἡ εταφορα ἀπο - αγροἰωντων - χρονο συρ-κροταίνων ceterum eis Hist erit. l. LiII.

Plutarchus Vlt. le eap. 4: ποδηλοῖ δἐ καὶ Φρυνιχος τ ἀθαρσω αυτου Niciae καὶ καταπεπλMγμνον ἐν του- τοις - γα πολίτης κτλ. Vs 2 ποταγεὶς h. e. remisatis et smisso animo Ceterum es ad Monotropi Fragm. IV.

613쪽

' τάκλινος οἰκος ἐν κώλος, εἶτ' Dνεάκλινος τεοος οἶκος. Athenaeus II p. 4 et ora καὶ τρικλινοι καὶ τετρακλινοι καὶ ἐπτάκλινοι καὶ ἐννεάκλινοι καὶ κατα του ἐξῆς ἀρι uox ἰσαν nasci τοι παλαιοις - θρίνιχος ' τάκλιν

ruptum est, tetrametrorum putem esse reliquias, ita illas digerendas, ut ἀφηλιμε alterum versum ordiatur Fortasse tamen γυναιμαDiων seribendum, qua forma usus est Dioclea

apud Antiatile. p. 8 l. IX. Eμει καταμ1γλωπι φλεχαατος γαρ εἶ πλεως. Pollux IV 18 uηλῶσαι το τὴν μηλην καθειναι si ρυνιρος ὁ κωμικος ' χώει καταμηλων. καὶ φλεγώατος γὰρ εἶ πλεως Correxit Salmasius ut supra adscripsi. Locus via detur ex eadem sabula petitus esse ex qua Fragm. VI

614쪽

XIII. Oυ λυξις οὐδ' υποχυτος, ἀλλὰ φρονιος. Diogenes Laert. IV 20 ηὐδἐ καὶ νιλοσοφοκλῆς Polemo , καὶἰάλιστα ἐν ἐκεινοις - ἐνθα ην κατὰ τον Φρυνιχον ου γλυεις κτλ. Pervertit hae Suidas vol. III p. 56 .' θυτος οἶνος ὁ γλυκυς 'ειν ὁ Πολέμων ὁ φιλοσοφος ου γλυκος, οδ' no rος ἀλλὰ Πραυν M. Fragmentum hoc ad M a revocari quaest scen. II p. 10 cnistorii. p. 1573, quod sequutus est Th. Beroius Comment. p. 377. Sed potest etiam ex Tragoedis petitum esse , Pro γλυξις

615쪽

μὸν παλοστομον, οἷ ὁ γλευ ν. Pramnium autem Unum austerum erat et durum. Peropportune enagius affert Athen. I p. 30 e 'ADιστοφάνης - λέγων τον Ἀθηναίων δῆμον υτε ποιηται ηδεσθαι σκληροῖς καὶ ἀστεμφεσιν ουτε ναμνίοις κληροισιν οινοις, συνάγουσι τὰς φρος τε καὶτην κοιλέαν, ἀλλ' ἀν μία καὶ πέπονι νεκταροσrαγει.

eorreetum est το δῖ'A ' ANAC ουδέτερον ἐστιν χωθρου, ἐν συστολὴ το α ἔχον, ἀντι του τινα Tum ditiones ante Galalardium ἀνάγκας Correxit Urishlitus. Pauwlus ἀναγκαί oh. Bergulus ἀνάγκη 'σθ' Et habet

sane in lontes versibus dorismus aliquid offensionis Loeum ex Mystis derivatum esse, probabilis est eiusdem sententia Comment. p. 3 5 De metro es Hist erit p. 50. xv. Suidas, 'Aθυρωτον στομα ουτως ἀθυρωτον, οὐκ ἀπυλωτον 'Αριστοφάνης Βατράχοις 86I καὶ υρννιχος. se s. v. πυλωτον. in Aristophanis Ioeo libri uetuant inter ἀθυρωτον et ἀπολωτον ac fortasse Phrynichum gram- malleum intelligere praestat, quem in loco Aristophanis ἄθυρωτο probasse, ex hae glossa a Behvero Aneed. p. 352 1 Iedlia eolligere licet 'Aθυρωτος, ἄκλειστος. Ἀρισroch νης. Illa enim ipso χρ 7σiμων farrago, quam eum magno graeearum literarum bono ekkerus edidit, magnam partem ex Phrynichi Apparatu sophistico euius ut sextam partem superstitem habemus, eonnatam eas saeui opera disceri potest. Ne omittendum est, ad Phrynieli auctoritatem in Erigi

616쪽

Aristophanea etiam allia loel provocari a se tollastis Aristophanis, v. o. ad Nub. M. αργυρίω ν οντως η γε φααργυρια παρα sivisis κειτora' τι οἱ κωμικοὶ πληθυντικως φασiw ο ὐηrορες νικως καὶ -τρων ληθυντικως Quae omnia ex Phrynieli Apparatu derivata sunt. Alias grammaticorum citationea, qua dubium est ad utrum Phrynichum

Itaque Phrynichus temulentam anum induxerat, quae reatlinduviaret, ad postremum autem Andromedae instar bellum marinae exponeretur idque iuventum in ludificauda Hrperihol matre mltatus erat Eupolia in Marica quanam auterili fabula id seeerit Phrynichus incertum est. Goliastae haec est ad verba ρυναος I annotatio φέρεται πευθυνος Φουνίχου. ηποτε ουν ἐκεῖνην τραγον ἔς γραυν ἐκκειμέννην τι κήτει καὶ ἐσιος ἐν περ λι- αν λέγοι αυτος οτι το κῆτος ἡσθιεν. lne ali 'Fπευθυνον alit Σπέρμαν Phrynicheae fabulae titulum esse ollegerunt. Iraestiora etiam exeogitavit Fr schius Aetia Soeleti graeeae I p. 32.

IIyperbolum removit acutissima Hermanni onlectura, odiis

eibus indore eonfirmata. idem omnia ista lude ac ἐωται usque ad τῶ κητε plane omittunt. Quod Pollux Ira ex Phrynicho asser ποτι γυνὴ de vinosa muliere letum, fortasse ad ipsam illam temulentam anum referendum eat. XVII. Scholiasta Aristoph. Nub. 968 Φρυνιχος αυτου τουτου

617쪽

μεις ει κακως καὶ ἀεικε ωσαι' και υναν Φρυνιχος ὁ ὁ κωαικος αυχμα ετη. παύρον ὁ τοιουτον κεκληκε Ξενοφων Pro verbis καὶ αυχμα - φη in uno eodlee hae tantum leguntur καὶ αυχμαν Φρυνιχος Vulgatum ne ferri non possit apertum est. Itaque aut probandum quod ex eodice attuli, aut pro αυχμας fortasse αυνίας seribendum. Postremum commendant quae proxime sequuntur apud Pollucem, ex quibus non verbum, sed substantivum ex Plirynletio allatum esse suspieari licet. A uire aliunde quidem non eo lium, at recte formatum est. Ut enim v. e. a καπνος formatur καπνiας, ita αυχμίας ab παος. in vana est suspieio nostra et recte habet odiet Iectio, id ipsum n sum memorabile est, quod αυχμαν poeta dixit, euius verbi praeter parileiptum αυχαωντα te nihil in usu suisse in lu