Fragmenta comicorum Graecorum

591쪽

Pollux VII ata: ἀπο Viso visu ἀργυροκοπος, ως Φρυνιχος ἐν 'Eφιάλτη.

592쪽

tinum Proverbium saltat senex, salva rea est', et Menandri

593쪽

πολλάκις Αἰσχίνη; τις πῆρχε ἐλλου καλουMενος, ἀλα- ζων καὶ ἐν τω διαλέγεσθαι καὶ ἐν ψ ποοσποιεισθαι πλου- τειν, πενοαενος ὁ καθ' υπερβολην, ως τους παραπλησίους τουτε καλεισθαι De hoc loco ita olim Progr. sehol. ISII commentatus sum. Recte post τουτω inserunt αλλους, sed male pro σεελλίσαι seribunt σελλίσαι Legendum σεσέλλισαι. Phollus p. 3 5. Σεσαλλισαι sic) ματην ἐπῆρσαι ἀπ' Αἰσχίνου του ἐλλου, ς ἡ κομπαστχὶς καὶ ἀλαων ν τε τω διαλέγεσθαι καὶ ἐν τῶ ποοσποιεισθαι πλουτειν. Atque ipse Hevelitus paullo infra, Σεσελίσθαι Σεσελλίσθαι , - - νευεσθαι καὶ σκωπτειν. πο ἰσχiνου του ἐλλου. Idem,

594쪽

νείει, lue pollua αλαζονευεται. Praeterea in Phrynichiversu legendum videtur υναμαι, Λιονυ σου τὼματος, vive ipse lonysus his verbis ompellatur, sive homo mollia et effeminatus Etymol. N. p. 2 Tra Λιονυς ὁ γυναικίας καὶ πανθηλυς CD Inipp. esychi s. v. 3ιον-.' a1-dem correctiones Phrynieli loco adhibuit nunc etiam Th. Bergulus in immermanni Ephem litter antiqv. a. 835 p. 32I. ni de nomine Λιονυς apposite asser Herodianum diei solli. p. 31 9 ἔστι δἐ καὶ το Λιονυς παρα τοι κωμικοῖς ἐπι του κλοτου τασσομενον. Pro κεκομμένα πολ- λακις Ort. κεκομπακας scribendum, id ut Hesychil sit inis Pretamentum. h. Bergulus seribebat κεκομμέν' ἡδη πολλα- κις Ad verbum σελλι σθαι ut redeam, saliuntur haud dubie veteres grammatiel, qui id ab Aeschine Ilo, quem Selli filium Aristophanes Vesp. 325 dicit, repetendum putant Nomen ἐλλος, sive ἐλλιος Σελλευς ιλλιος et Σιλλευς, a

tiquitus ad notandam importunorum pauperumque hominum πτωχαλαγνων ostentationem et laetantiam usitatum fuit. Ita multis ante Aristophanem annis Archilochus Batusiadem hariolum Selle filium dixerat Hesyelitus Σελληὶαδεω recte eod. Σελληῖδεω) Σελλέως υἱος, ὁ μαντις Βατουσιάδης το νομα. Non enim dubitar posse videtur, quin hae ad Archilochum referenda sint, a quo Batusiadem illum gnaviter vexatum esse docet elebris ille versus ἐν δ Βατουσιαδης' apud II ephaest. p. 30 aliisque locis. Atque hinc lux oboritur loco Aristidis Orat. 46 ol. II p. 38 ed. Ind. ' χέλοχος - συκαμβον, Σειδον ), καὶ τι δεινα τον μαντιν, καὶ τον Περικλέα - καὶ τους τοιουτου ανθ που κακως ἔλεγεν. quibus verbis ipse ille hariolus Batusiades signifieatur, quem Archilochus Selle filium eodem eonsilio vocavit, quo Aristophanes t. l. Aeschinem et Vesp. 126 Amyntam. Nee postea eam dicendi rationem plane obsolevisse, omeri, haud ignobi is grammatici et poetae Alexandrini exemplum docet culcitidem Sellii eognomen haesit, fortasse ab aemu-

595쪽

Ita pro Σελλεν etiam a ιλλευς dictvni esse i Iem nida docet,

596쪽

Pollux IV 4 καί τι και ἐπιληνιο αυλημα nil - τρυων θλιβορανων καὶ τερον πτιστικον, os Φρυνα ἐν Κωμασταῖς φησὶν ὁ κωμικος '' ὁ νων δὴ τερετ δατιστικον τι addidit Salmasius. Pro se ematerhusius Anead . p. 82 oribebat νυν.

σγαμον αδοειον, ξυθυριον, προσοδον,αγελαστον, διαλεκτον, ἰδιογνωμονα.

597쪽

κτος βίος, καὶ ἀγέλαστος βίος καὶ γαώος βίος.

Dρυνιχος ἐν Μονοτροπω ονο- κτλ. Edidit hae primnanuhnventus ad Hymnum Cer. p. 35. Lacunae signa posnIBeiserum aequutus. Plenos qui versus volet non impedio, quin geribat r

Scholiasta Aristophanis Av. II 'ESηκεστίδης ως ξένος κι Moδειται και σὸρυνιχος Μονοτροπι μεγάλους πιθηκους κτλ. s. I legebatur πιθηκους οἱ di irino , quod correx quaest scen I p. 30. Probavit Ito Th. Bergkius Comment. p. 3 3 sed ii ut verba οἶδ' rinore te alteri interloeutori tribueret. - Vs 3 legebatur ἀνοιιάλους. o rexit Dindornus Praes ad scholla Mistoph. p. XIV. In sine versus exeldisse videtur risi vel simile quid. - a.

598쪽

legebatur δεινος Correxi . . Ibidem reliqua ita eorrigere tentari r δὲ κόλαξ, ὁ δ' - -θει, ξένος δ' ὁ τέταμος lunibus similla proposuit postea etiam Bergulus l. l. Nune malim is κολα εσθ rara νοθος ξένος δ' ὁ τέταμος. Exeemudae peregrlitam originem notavit Aristophanes Tmleam dem bis terve commemorat. De laeea nihil mihi compertum. De Pisandri timiditate abunde dictum lat. e p. ID.

SehoIIasia Aristophanis Av. 998 demetone agens, ausaesae lio, mathematico Ilius temporis eleberrimor ἴσως ει ἐν τω Κολωνεκοηνην τινὰ κατεσκευάσατο ' φησὶν ὁ Βρομνιχος Μονουοπιν is δ' ἐστὶν ὁ μετὰ ταυτα κτλ. Eadem Suidas v. Μέτων. s. I post ταυτα apud scholiastam additur ταυτης, unde in Suidam intulit uaterus. - s. λευκονομυς Suidas Bernhardil. Vulgo υκονιευς CoctemAυκονομυς et λαονομους Scholiasta δε ιυνιευς Ibidem

ὁ τὰς schollasia et odium Suidae, apud quem vulgo legitur gra. Probabiliter oupius Emend. I p. 63 ὁ ευκονοε , .s ou ὁ τὰς κρηνας αγιον. Possis etiam ut voluit Bery vlus Comment. p. 3 2 ro ευκονοεος. A. θψδ ὁ τὰς δεήνας γων. Μetonem patria fuisse Leuconoensem, etiam Aelian V. H. lndleso onstat. IV. 'AEV περβεβληκε nouiso Νικίαν στρατηγὶας-δεηθει τε κἀξευρημασιν. Suidas III p. 538 υπερακοντiως συγ δη-τον στρατηγο-τα μηχαναῖς καὶ στρατηγημοσι μω χορ