Fragmenta comicorum Graecorum

601쪽

ἐαυτας σφαγηναι πω τῆς ρορας, στρατιας ἐλθουσης ἐκ

Βοιωτίας ἐσφαγιάσθησαν δ ἐν ς' Κακiνθω καλουμένωπάγω M των σφὸνδονίων δι καὶ urco καλουνται παoθένοι 'Υακινθίδες, καθαπεο αρτυροι Φανόδυμος ἐν τη 'Arθiδος, ιεμνημένος τῆς τιμῆς αυτῶν, καὶ Βρυνιχος Μονοτροπω. Eadem leguntur apud Suidam a. v. Παρθένοι. Pro σφενδονίων lege φενδονων. Ita enim Ioeus illo vocabatur Grammaticus Bevh Anecd. p. 202 22. ' ριδουματα ἐν ταις Σφενδοναις ἀφιδρυματα ἐν ταἀγάλυατα, Σφενδόναι δ το ς Αθηνησιν. xIII. Τηλμουτοσὶ γέρωναπαις γυναικος. Pollux III 8 Αριστοφάνης ὁ αγυνον τον ἄγυνθν, Φρυνιχος ὁ Τηλικουτοσὶ κτλ. Ad Monotropum rettuli Hist. erit p. 150. Occupavit h. Bergulus Comment. p. 3 2. Eodem auctore τηλικουτοσὶ seripsi pro τηλικουτος.

Noino Σοφοκλέης, - πολυν χρονον βιο απέθανεν, ευδαίμων ἀνηρ καὶ δεξως, πολλὰς - ποιησας καὶ καλα τραγωδίας ' καλιυς δ' ἐτελευτησ', υδἐν nouείνας κακον. Scholion letor a Thiersellio editum Aetl Philol. Μ nae I p. 32 r Dρυνιχος ἐν Μουσαις, α συγκαθῆκε

' V. Quaest. Men. His Io Hist erit p. 57 ubi quae de argumento huius sabula dixi non recordatus erat h. Bogkius noster Commenti p. 376. Dissiligo b Cooste

602쪽

τοῖς τέκηχοις, φησὶν ουτως Μακαρ Σοφοκλέης κτλ. Versu prina legebatur Σονοκλῆς Correrit Elmaleius. Versu te tio inseruira praeeunte Hermanno. Thierachius M.

ἐφηφοφόοουν οἱ δικασται, υτως ἔλεγον Φρυνιχος ου- σαις 'Iδου, ἐχου κτλ. Eadem Photius et Suida s. v. κα-diσκος Atiigit hae Schoemannus Proo Att. p. 23. Lo- eum fortasse ad musteum Sophoclis et Euripidis certamen spectare, indieavi quaest. seen. II p. 10 Ilist erit p. 157).

III. Ω καὶ καποαινα καὶ περίπολις καὶ ωομάς. Pollux VII 203 ἐν δν Doυνέρου μυσαι ' κάπραινα

κτλ. Ita vulgo Vere, opinor, scripsi ι καὶ κόπω α. Ita Cephisodorus apud Herodianum dici solit p. 39. ω καὶ λέων καὶ μυγαλῆ καὶ σκορπίος. Similis item ermippi versus P. 38 et o σαπρα καὶ πασιπορνη καὶ κόποαινα καὶ 9- βας J, et neerii poetae apud Phollum v. μυραινα ου --δοτο και παDαγωγ καὶ μυραινα συ. Praestat hoc et quod olim proposni, si κόπραινα te. Si vera est mea de argumento huius fabulae eoni tura verbis illis fortasse Euripidis Musa ompellatur. Atque ita etiam Th. Bergvius Comment. p. I 5. qui versum ita onstituit, ἀλλ' ἁ κάπωμα καὶ motaολι καὶ δουιάς. IV.

ν ξυβάφω χρῆσθαι, τρεις ροίνικας ἡ δυ' ἀλευρων. Pollux X 86 ου γαρ μονον ἐπ των κοτταβικων ειρη- τια τὰ ξυβαφα, ἀλλὰ - - των εις τὴν ἐδωδιμον χρείαν κἀν ταῖς Φρυνίχου Μουσαι καν ὀξυβάφω κτλ. Codex Iungermanii a -σθαι. Seribendum videtur κἀν καὶ ἐν

603쪽

δξημφω χρῆσται κτλ. Et eum versus esse videatur an paestim tetrameter uno pedo minor, hunc fere in modum redintegrandua fueriti

Κάν ὀξυβάνλα χρηστα μάττειν τρεις χοίνιμα ἡ δυ' ίλευρων. De χρῆσται quo Pherecrates allique poetae comici usi sunt, vide Hermannum ad Sophoclis sed Col. 505.

Athenaenam p. 3Is a Πηλαμυς. Ρρυνιχος ἐν Μουσαις ινφεονεπιε. quae praeterea ad nsas referri posse videntur fir gmenta, ea, quum res neerta sit, infra exhibere maint in Fragm. sab ine l. XIII.

604쪽

phanes Ran. 38 et Eupolis Fragm. ab ine. II 4. o tasse ilam incerius omicus apud Lucianum Iove Trag. vol. II p. 61 r μακαρια, Πις ἐν ρωτι καὶ τοιαυται παιδμαῖς Ora τα πραγυαθ' ηρον εἶναι. Ita enim unus liber habet pro ita τὰ uέτερα πώγματ' εἶναι. ix Eustathlo profecit Varinus et p. 10 20 Dind. De alio fraginent probabili onlectura ad Mystas referendo vide ne sab. XIV.

605쪽

. . .

IIarpoemii p. 5 23 οτι δἐ ἐπὶ παντος του ἐκ των ἰδίων ἐκβαλλοαενο ταττεται τουνομα ilουλη , καὶ Ουχως οἴεται Καικiλως μονων ων ἐκ καταδίκης ὀφειλόντων, καὶ et ρυναος ἐν Ποαστρίαις δῆλον norat.

Ωσπερ ἐώον αυτῆς ιδιον. Priseianus Inst. XVIII p. I d. relii et quod mirum est, hoc ipsum διον etiam primus et securidas adiungitur personas apud illos, ut - Φρυνιχος Ποαστρια ις αδ σπερ ἐμον αυτῆς διον. Seripsi αυτῆς pro vulgato auro ex Aldina, quae pro ἄσπερ habet περ. VI.Seholiasta Aristophanis Ατ. I 29 4 δηλοι δἐ τουτο 'Αριστοφανης Πλάτων mριαλγεῖ ,χρηστον η κατὰ Μειδίαν ορτυγοκοπον.' λέγει δἐ ἐν Ποαστρίαις λα-- ως και πεοὶ ἀλέκτορας αυτου ἐσπουδακοτος. In his prora αυτος Phr nichi nomen restituendum esse indicavi quaest se. I p. 22 allato sebol. nelan IOV. rag. vol. II p. 696 Μειδως τυροκοπος ην, αἱ Πλατων Περιαλγει και εἰς πονη- δἐ καὶ κοβαλον και τῶν δημοσίων νοσφιστην θρυνιχος καὶ Πλατων δι βάλλουσιν.

606쪽

ευαγγελίσασθαι παυτος uis μίλομαι. Φρυνίχου ὁ του κωφυδου ἐν τοῖς Σατυροις υτιυς υτι πρὶν ἐλθεῖν αυτον εἰς βουλον ἔδει καὶ ταυτ' ἀπαγγείλαντα ευαγγελιον προς το θεο εκειν, ἐγω di ἀπέδραν ἐκεῖνον δευρὶ ανθρωπον δή. Ita

hae exhibet editio princeps recentiores ευαγγελιον MN tunt eiusque loco πάλιν habent, et postrema ita exhibent rἐκεῖνον δευριανο δεῖ. Hermannus apud Lobeckium locum ita constituebat 'Orahi noὶν ἐλθεῖν αυτον εἰς βουλὴν ἔδει τοιαυταευ αγγελισάυενον πολει προς το θεον το πρωτονJέκειν Ἀγω δ' ἀπεδραν κεῖνον δε- ἰοντα νυν δή. Alia idem tentavit Opuso I p. 49. lndorsus in Phrynlehiepliomes Ioeo turistarum de usu origi ἀπεδραν praec Ptum eum lis, quae de verbo ευαγγελi σθαι attulerit grammaticus, temere eommixtum esse aeute conlicit quae enim tanquam Phrynich eomles verba asseruntur, eorum priora ex

τοιαυτ' ἀπαγγεέλαντα, esse conseis, postrema autem ἐγώ M- comte esse verba propierisoristum ἀπεδραν eommemorata eademque attulisse ex eodie Veneto exherum Anecd. p. 1066 καὶ ' Αριστοφάνης ἐν τοῖς αγηνισταῖς -διυρο δ' ci ou ἀπεδοαμεν.

607쪽

PHRYMCHIIII. Sehollasta ad Vesp. 82 καὶ γαρ ὁ δειλόξενος ἐκ His δεῖτο ιυς πορνος. υπολις Πολεσιν - καὶ Φρυνιχος -- τ οις Philoxenum diei Diomensem, de quo Ide Aristoph. p. 8 et Enpolidis Civit. XIV p. I .

βοάν. sehollisis ad Nubes II5 βοάσομαι ταρα αν πέρτονον βοὰν παρα τὰ ἐκ Πηλέως τριπiδου - και Βρυνιχος Σατυροις μάσομαι ταρα ταν πέδετονον βοάν. Ita Hermannus pro μάσομαι γαρ ρ .

608쪽

Tῖν Κλεομβροτον τε του Πέρδικος υἱον. Athenaeus I p. 3894 Φρυνιχος ραγωδοῖς ονκλεομβροτον - ἱον. το δε λῶον επι λαγνειας συμβολικαῖς παρειληπται. aque Cleombrotum erdicis filium ap-Pessavit Phunielius eodem modo quo importunus et vanus Iactator dicitur filius Selli v. supra ad Fragm. Cron. 3, an Antimachus omnia onspuere solitus ilius sacadis, Aristophanis Actarn. Iis. De libidine perdicum satis constat ex Aristotelis . . II 6 sqq. Aelian H. A. III 16. Cis Berguus ad Anaer. p. o.

Περιστέοιον δ' υτι τι λαμ τριωβολοα Athenaeus I p. 65 a nominis περωτέριον exempla componens Φρυνιχος Toαγωδοῖς Περιστέριον κτλ.

609쪽

ἐπὶ τῶν πάντα πωλουντων λεγεται. In his Polluet verba τὰ δ' ἐπὶ te in libris, terata seribuntur τὰ δ' ἐπὶ του- τοις π του πιπρασκειν. εστι δἐ είπεῖν ἐπ αντῶν elo. Phunlehi versum Casaubonus ad then. VI p. 229 a. lnterpretatur Curius vendis quam ullus Achilles, qui Hectoria eorpus immani pretio Priamo vendiderat, ut notum est ex Homero. Eodem respicit Diphilus Mere. s. τ γογγων μῖνι περ ὁ Πρίαμος τὼν .Lκτορα οσον si κυσεν, τοσουτ καταλις ἐπριάμην. Aelianus II A. VI 50 ἀλλ' - ωr ταυτα ὁ Πρίαμος, ἔγε καὶ ἐκεῖνος το Ἀκτορα ἐλυσατο πολλιον κειμηλίων καὶ θαυμαστων Nee dubito qui reete eo quo Casaubonus voluit sensu legatur τινοπωλης, pro quo Salmasius volebat τυμβοπωλης. In Iungermann codice --μοπωλης seriptum est. In vως aliquid viti superest. vI.

Αἰτίαν ἔχει

πονηρος εἶναι τῆν τεχνην. Priscianus Inst. Gramm. XVIII p. 246 ed. rehi. ADtica πονηρος την τέχνην si ρυνιχος ραγωδοῖς Aiαν χει- ταγην' .misi erit p. 159. De formula αἰτίαν χειν vide quae supra attuli p. 33 . Aliud tamen scripsisse Phrynichum docet Collatio caligeri quae hae habet: νἐκεινον ii πονηρος iν ἀυνὴ τέχνην. a fortasse sic on- formanda sunt, ἐὰν ἐκεινονὶ πονη- εὶν αρνῆ τεχνην, si

istum in aris sua malum δε nectes.

610쪽

FABULAE INCERTAE.Kαὶ τέμαχος αυξιδος. Rectius fortasse geribas αυξὶς et ιξiδος. Ita eri seribitur apud Nieandrum Alex. 46set Aristot Hist. An VI 16. Numeri esse videntur paeoniel, ut Fragm. I. VIII. Harpocrati p. 5 15 διάθεσις - καὶ αντὶ του διοί- κγησις λαυτος Antiphon ἐν τω περὶ Ουονοίας ἀλλὰ no- τες τὴν διάθεσιν ἀκουουσιν.Ρ Φρυνιχος ραγωδοις ηδιαθέσει τῶν ἐπων. Similiter Eupoli p. 5 8 ποτεραμίλεσθε την νυν διάθεσιν υδῆς ἀκουειν; INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA.

Lamprum dieit, celebrem illum Sophoelia Soeratia et paminondae in musica arte et orchestiea magistrum, de quo veterum scriptorum loca collegerunt interpretes latynis Menex. p. 236 A. et Fabrielns ad Sextum Emp. p. abs. Locum ex mala petitum esse auspicabarmiat erit p. Ili . tque Ita etiam Th. Bergulus Comment. p. 376. Quae conlectura sane aliquanto probabilior est ea, quam Schmeighaeuserus et II ehuius commentation de C. Annio Cimbro p. 3I pr posuerunt, qui hoc fragmentum ad Ephialten fabulam rettu- Ierunt, non alio puto argumento quam quod Iniαλος in eoeommemoratur. Non repugnaverim tamen, si quis locum Tragoedia potius adseribat ingent e Bergiaua coalecit