장음표시 사용
81쪽
Iunx cIvM DE NONNvLL. INTER . C. XIII. ς πιν κύειον omnium, que in mari sunt & nauigant dixerit
Eth is similia ex Propertio & Virgilio. Quibus adde Propertianum, ni fallor, illud: Ventorum est quodcumque paras. Putes Antoninum Imp. non hic legem scribentem aut rescribentem, velim poeticum aliquod Carmen offundentem, ut hic Viro doctissimo reponam suamet ipsi verba. An hoc dignum lege & rescripto Principis, in quo omnia candida oc aperta csse debent 3 V. Sequuntur V. CL. Ioannis Sel deni duae, siue inter punctiones siue interpretationes: quarum prior haec est, Ego quidem tam indi domi mu, sed vero huiusemo , seu in lex se ii mos es maris. Lege Rhodia decernatur nautica, quatenus eidem nostrarum legum nutu aduersatur. Hoc sensu: regulariter morem seu legem maris obtinere, qua naufragorum bona ad publicanos pertineant: ut ita otiα - τῆς Θαλάωm: referatur ad rem a publicanis gestam : quae res tasta cum breuiter & succincte narrata fuisset in libello Eudaemonis nullis additis cirumstantiis, eam voluerit recte Antoninus deCCrni, temperamentis seruatis, ex quibus vel publicani bona naufragorum restituere cogerentur, dc retro naufragi adquiescere necesse haberent, sed quatenus interea leges
Romanae non aduersantur. Verum, Ut omittam Communes Cum aliis errores , veluti interpunctionis x quod μαι- o Me publicanos interpretatur, coacta seu β αα sunt haec nimis omnia, neque verbis satis respondent. Nempe vult verba ista, o ονόμ dic clic Imperatoris fatentis morem seu legem hanc esse, ut naufragorum bona ad publicarios pertineant: Quod planc alienum est: nam neque id verba ullo modo sonant, & quaenam haec oppositio fuerit, ἐγὼ Hμ - κοιταου κυριο- , ο a. ρμγ sic Θαλάαri, ego
qui em Mundi dominis sum , sed es bis mos seu lex maris 'Certe hujus oppositionis vim non capio: an enim mos L 1 domi -
82쪽
όs D g I M p x R I O MARI s. . palis, vel etiam peregrina in v sima derivetur, sic ut pro regula ea jam habeatur: Id enim saepe fit, non ob vim lmperii, ut cuna victis Leges dantur, verum ultro , ob cximiam videlicet eius aequitate & ανουία , dc quidem inter
populos eidem Principi subditos, ut in specie huius legis. Sic sane Min mun cipiis, in quibus causis scriptae leges vel
etiam consuctu do deficerent, jus, quo urbs Roma uteretur, seruabatur l. de quib. 31. v. de legib. etsi datum istud urbis Romae dignitati, unde in omnia regimen, juraque orta erant, Sc sic tantae Urbis, cui & alia simulacra
veteris Imperii, sub Impcratoribus, rclicta fuere, quod alioquin Principi de in Principem ipsa contulerat. Imo de hoc ipsum sub hac adhuc limitatione , ut non TAMen, i. non Iam tamen ecfandum esset quid Romae factam esset, quam
quid feri deberet. Et multo minus igitur Cuiusquam extranei Imperio aut Libertati detrahit, ubi peregrinae Leges, quae summa sese aequitate commendarunt, inuehuntur, Scin forum usu inq; derivantur: siue nomine Obliterato squm modo Leges olim a Graecis ciuitatibus petitae, vel cliam quae usquam egregia crant , in X ll. Tabulas rc lata Dei e siue retento adhuc nomine suo gentilitio: quolics videlicet peregrina ουθε pro Exemplari Iudicibus proponitur. Sic ,anc Romanis hodie legibus utuntur liberrima
omnium Regna populique, tanquam aequi bonique fonte. Quo qui aliter utuntur, nae illi perquam silaues sunt, patumque sibi consulunt: cum verso hodie Regnorum populorumque statu in aliam quam Romanorum olim Imperiuformam, Iuri Romano non nisi absilrde quisquam sese illi get. Et prudentissimc omnium Galgi, qui eo loco Leges Romanas habent, quo dc quatenus fontom boni aequique: quo limul Dignitati suae recte considunt: 3c veram Iri ris dicendi orbitam tenent. Quod quidem ZI hic g se additum volui, aduersus in Rationalia quorundam hac
dc rc judicia, qui Gallos ea re perquam inique pipulo dict
83쪽
SCRIPTOR vM SVFFRACIA. CAP. XII. 67 Ergo, ut eo redeam, nihilo magis ista Legum Rhodiarum auctoritate, quam ei Antoninus aliiq; Impp.tribuunt, summo Impcratorum arbitrio seu Imperio detrahitur, quam si disciplinam hodie aut leges militares , vel nauales a Sestu aliisve quis mutuaretur: & scc dunt eas , ContrO-vcrsitas militares vel nauticas domi judicari iuberet.
COAETANEORVM Scriptorum QE igia seu testimonia. .i- λ
penatorem emaris dominum exerte dici a coataneis scriptoribuae. i. Appiani Alexandrini locus sub Antonino Pio. 1. Aristidis , sub Harco Mntonino. x Oppiani, suba-tonino Caracalla. 4. Philostrati , qui ad
OsTEAQvAM ex ipsusmet legis αξιωσσο visceribus, Legumque Rhodiarum Auct ritate, dc quidem 6 πνδα, tot atque inuictis argumentis effecimus, Imperatorem non minus maris atque terra Dominum sui sita, ut tot serme jam verborum, imo suscepti pene laboris, poeniteat, velut in re aded clara dc perspicua atque in oculos incurrense, mantissς tamen atque auctaruCuiusdam vice, veterum scriptorum hac in re consensum 'addere juvat. Non equidem, ut per singulas nunc aetates decurramus, quod nimium, neque huiusce operae, Ve-
84쪽
verum, quod 3c ad L. nostram proxime accedit, &abu be futurum est, denunciato tantum coaevis ferme scriptoribus testimomo, qui per ea ipsa Antoninorum Imperat rum tempora , quorum rescripta h. L memorantur , sub quibus item L. Volusius Marcianus vixit, scripsere. Quod genus probationis ad rem maxime puto , ubi videlicet consensus auctorum αγχώων aduocatur, cum de sensu l. alicuius ambigitur. I. Prodeat igitur primum AR anm Alexandrinus , qui sub Antonino Pio scripsit circa A. D. Iso. Is certe, ut eximia, ita prolixa Praefatione Historiae suae, quam vigintiquatuor libris complexus fuerat, praemissa, Imperii Romani limites describens, non tantum passim ait, medite ranti Maris insulis omnibuου Romanos tum imperasse, , atque in. Ε GEO Giam mari, MT RT OO , e r in caetero mari quod nostrum vocat in C CL A D A S, ct Spora G tenuise , item C prum, Cretam, RHO DUM, Lesbum sec. Romanos occupasse, omnisque adeo ista Romanis paruisse , -ν A riam ras .
dicit ; sed oc, cum de Legionum praetenturis, Romani Imperii limiti circumfusis agit, addit, s M a riυ -
νίσω, ἁ-σων, dcc. id est, Mediterranei totim maris Imperiumst Insularum omnium tenere 1. Arsivis item Atheniensis, de Marco Antonino Philosopho, oratione ad eum Vsum pag. U'. γη b κ Θαλαὶ α πνedesςαrLυ φανοῦσD , i. terra vero es mare Praesidem sita v cat Imperatorem coronant. Et idem rursum de Roma eiusq; imperio sub eodem Marco Antonino, tom. I. p. I . - nis υ Θαλαβα ίαπερ ζώ η Ne , μεσω Dic οἰκου ης , ομριωc 3 em niς υπι -- λ q, Q H γ , &C. quem alioquin locum non ubique recte vertit Interpres: tu verte sed mare instar cinguli cuiusdam per medium orbem terrarum pariter sub ,
imperio vestro agis. Videndus idem passim tota ea oration o
85쪽
Tuis enim sub sceptru Mare 'luitur, or greges Nepturi incolarum. . Philostrat. tandem qui sub Seuero Imp. vixit ad Philippum Imp. usque, teste Suida θ lib. 7. de vita Apostonis cap. 2. ubi deDQmmano , υφ αν Θαλαεά m ἶν υ- γη et σα.
IV D I C I V M de nonnullorum Interpretation C VIN QV E aliorum, quamlibet maris Imperium Imperatori vindicantium , Interpretations discussa. i. Alcimsententia, murique naui : unde illi nari 2 ex eopobissimum quod ν- ιον initio rescripti pro L. Rhodia accepit. x. Ignei equacium errores. Princeps audicaεur lex in lil. 3. Amayae lanus. Κυζιος an sit nomen soluta omnibus legum repagulis
pol staris. Pon quas tum lil. de jure Asci.
. Doctis . Petiti emendario re interpretati expenditur. Circa facti secies obseruario. 'On quidquid libesio comprehenditur ei remedium quoque deposeitur. 3. Viri Clarita.-
86쪽
mi Sel deni/ltia interpretationeου sub manumseruo cantur. Judicium de rebus nauticis a tonini Rescripto ad Iudicem remitti: guo sne 8 6. Salinasii interpretatio s emenda -
UPER EsT nunc vltimo loco, ut hanc legem a nonnullis etiam Virorum Clariss- morum erroribus & na uis vindicemus, qui etsi cadem nobiscum recte sentiant ,
definiantque ad eb , hac quoque lege Imperatori Maris dominium seu Imperium adseri, iidem tamen in ca interpretanda non uno genere
impingunt: Quos rectam in viam reducere institui, non obtrectandi cuiquam animo studiύque, verum ut haec lex suo de genuino semel sensui undiquaq; quantum in me re datur, habeantque viri deinceps veri amantes, in quo Pe dem figant, taεν I. Ab Alciato initium ducemus, a quo& melior Iuris- prudentia proficere coepit. Is igitur, lib. 2. Dissutationum e s cum perridiculam eorum sentcntiam esse pronunciaret, qui huiuste legis auctoritate inris imperium ad Imperatores non pertinuisse censent, Antonini tamen restripto hunc senium affingit: Ego mundi, inquit, dominin sum , quia orbem Ierrarum ex lege mea rego, lex autem Rhodia sici licet maris es domima, quoniam ex ea Jm in Mari reddisum Quae Se ipsa sententia Cujacii fuit, notis ad PauIi siententi.o. In qua tamen quot sunt verba , tot quoque sunt na ui. I. Nam & perperam hic Opponit. 2. Et Dominii speciem adhuc aliquam mari tribuit, quale nurulum hac lego tribuitur, scd judicium tantum secundum eam fieri jubetur: κρανεDω, inquit , πίνομω Poediais, Sc opposite quidem ad vocem m&ου. 3. dc Dominis v OCCm
87쪽
Iuni civM DE NONNULL. INT E R p p. C. XIII. II ad ν κM restringit, clim κυρι sit, qui plenissimum rei Dominium & arbitrium habet. 4. Sed N romν sibi, νομI rure in quae ei praecipua errandi causa fuit, perperam interpretatur del. Rhodia, cum ibi, νοα Θαλαμη conjunctim sit, jus quodcunque praetensum in mari , Miape controuersiim. s. Adde quod Sc idem interpunctionis vitium cum aliis admittit. 6. neque jam habent sequentia cum quibus cohereant. 7. 5 relatiuuim qua in interpretatione , ibi, mi qua lege infarcit. Prae quo omni, quid perspicuum aut fluidum magis, quam si continuo ita spiritu Rescriptum legatur, dc interpungatur:
Passisa, irrub κύ-, id est. Sum ego quidem orbis Se se, maris quoque J domin- , sed tamen im Maris i. jus quod in mari praetenditur, vel obtinere dicitur ex lege Rhodia
- nauties judicetur. II. Secunda sententia est eorum , in quibus Igneus, re
SC. S lanianum cuius hac de te scripta fateor me non sine ingenti risu legisseὶ Forcatulus item, in Cupidine Iurisseriato cap. 9. Jc MendoZa lib. I. de pacIs, cap. D qu.estion. Z. π. 2S. qui haec verba , ο ο νόα c : ra quae tamen Igneus Graeca nunquam legere potuit, multo miniis intelligere θita accipiunt, quasi di xcrit Antoninus, si quidem mundi Dominum esse, . legem autem etiam esse si maris. Vertim de hic sensas perquam absurdus cst, qui non tantum codem vitio - quo superior laborat: tum falsae interpunctionis, tum dein torpretationis , ac nominatim cum ita G τ ον
opponit, neque haboni sequentia cum quibus cohaereant,vcrum dc eo insuper, quod dicat imperatorem sese & Dominum mundi dicere, mox Sc legona quoque Maris: legem , inquam, maris, quia legem mari dicere possit. Quasi υcro non Sc dominii pars sit M , , & qui dominum se
jam dixerat, non de legem a se dici polle jam dixisset rDeinde si id ita esset, saltem dixisse Imperatorem opor-
88쪽
Dε IMpEstro MARI s. tuisset, non legem se esse, sed legem ponere posse , vel dicere
Et quis tandem nouus hic eloquentiae flos, ut Imperator in nudo aliquo breui QRescripto , figurato adeo sermone, posteaquam sese dominum mundi dixit, sese ipsum quoque legem csse dicat ρ Facile equidem admitto, quod Jc antea diximus , Imperatorem , pariter ut Magistratum quemcumque, νόνυν iω ψυγν dici, sed insolens plane cst, nullo Φ satis exemplo aut ratione nixum , Ut api met Imperator sese legem vocet: Quod etsi fieri poste diceretur, non hic tamen adhuc admitti posset: alioquin enim Imperatorem nonnisi Maris legem, at non δί terrae dicendum
III. Tertia sententia est Amayae Hispani Iurisconsulii,
I.Obseruationum I. num. 76. qui ita hanc legem interprct tur . Auamuis erasim Mundi domium ct Imperator, atque ita legibus soluim, neque tenear ex praecepto aliquosubditis nessondere , adhuc tamen lex sit domina σ Regina maris, ides, re-ι- qua in mari acciderunt imperet, eam pertineat ad res nauti-e- , neque siseus praeferatur cum subditorum damno, sed fisci opritiati aqua lance debet tractari jusitia is ideo resondere ten bitur AscuW. Nempe , moderationis Principis haec verba esse vult, ne fistus cum subditorum damno locupletetur.
Uerlim, ut omittam dc inuolucra orationis, de communes
cum aliis errores, quasi mus sibi, Θαλ osa sit lex: rursiam, quasi lex domina maris dicatur : Item, quasi ςγ-8 ponenda sit post vocem Θαλάαsiit, unde iam haec, ea res, insequentibus infarcit. De ipsa sentcntia videamus. Quibus quaeis fidiculis officiet unquam, vel ex quibus tandem huius legis verbis exprimet, differentiam inter solutam Imperatoris potestatem & moderationem eius hac lege contineri Quod si ita esset, dicere etiam oportuisset
citur inuisoav. Deinde, si haec sententia admittitur, dicendum fuerit, Imperatorem aequanimitatem suam in Mari tantum hic ostentare, per consequens abibitatam potesta-
89쪽
ΙvDI cIvM DE NONNUL. INTER p. C. XIII. 73 potestatem in terra sibi semper vindicare, quod absurdum. Quinth falsum est, κυρίω appellatione hic denotari absolutam potestatcm, quam dejcribit aequanimitati oppositam: Iam enim diu est, cum κυρίου seu Domini appellatio, olim quidem odiosa de ab Imperatoribus nonnullis spreta, his
. hoc tempore tribui coepit, non quasi index Mae, selutaeq; potestatis omnibus legum repagulis, verum ceu titulus iustae dominationis x Imperii. Sexto, toti iuris- prudentiae aduersatur haec sententia, quae nullam talem absolutam Principis potestatem , i md lcmpestatem, agnoscit, qualem ipse vult, quod Vlpianus nos' ostendit. Tandem, quod antea quoque euicimus, non quaerebatur in specie huius legis de Principe, vel eius fisco, verum de Cyeladii incolis, eorumque seruis, qui compcndium ex naufragio quaercbant, de quibus ideo Eudaemon querebatur. IV. Euarta sententia est Viri doctissimi Samuelis Petiti,qui Misce Ian. yce II. quamlibet de ipse eiusdem nobiscum super Dominio maris ad Imperatorem pertinente , sententiae, nouam tamen emendationem in hac lege tentat,
dc , ut illi locus esse possit, geminam querelam libello Et daemonis contineri putat, ac proinde dc duplex ad eas Imperatoris Antoninii rescriptum praesupponit : scilicet pro illis , Oa νομν tae Θαλα ite, reponendum putat, ὀ I x Moserae Θαλααrae, hoc sensu, di verebatur Eudamon sie naustagium fecisse, dr praeterea merces suas in naustagio fulse direptisου Ad prim resondere Antoninum, se quidem orbis dominum esse, si ramenvento imperium esse in mare, neque a se legem vento dici posse, irioque ne seceret naustagium Eurimon a se praesari non potuisse Quod ad alterum vero attinet, jubcre Antoninum , ut ex lege RhoHI Judicio experiatur. Intinus cum viro doctissimo , cui ego factum discupio , congredior, scd quando huc semel prolapsus sum , ad institutum pertinet, genuinam huius legis ut sententiam ita M lectionem undi-
90쪽
IvD civ M DE NONNvLL. INTER . C. XIII. IG πιν κύειον omnium, que in mari sunt & nauigant, dixerit
Et his similia ex Propertio & Virgilio. Quibus adde Propertianum, ni fallor, illud: Ventorum es quodcumque paras. Putes Antoninum Imp. non hic legem scribentem aut rescribentem, verum poeticum aliquod carmen cffundentem , ut hic viro doctissimo reponam suamet ipsi verba. An hoc dignum lege & rescripto Principis, in quo omnia candida dc aperta cfle debent V. Sequuntur V. CL. Ioannis Sel deni duae, siue inter punctiones siue interpretationes: quarum prior haec est, Ego quidem infundi dominuι, ρd vero huiusmodi, seu ilia lex seu mos est maris. Lege Rhodia decernatur nautica, quatenus eidem nostrarum legtim nusta aduersatur. Hoc sensu : regulariter morem seu legem maris obtinere, qua naufragorum bona ad publicanos pertineant: ut ita Oiόαν της Θαλά ης referatur ad rem a publicanis gcstam: quae res gcsta cum breuiter & succincte naxrata fuisset in libello Eudaemonisnu Ilis additis cirumstantiis, eam voluerit recte Antoninus deCerni, temperamentis seruatis, ex quibus vel publicani bona naufragorum restituere cogerentur, & retro naufragi adquiescere necesse haberent, sed quatenus interea leges
Romanae non aduersantur. Verum, Ut Omittam Commu-ngs Cum aliis errores, veluti interpunctionis x quodor Me publicanos interpretatur, coacta seu .gιαια sunt haec nimis Omnia, neque verbis satis respondent. Nempe vult verba ista, οονομ ζει iam cesse Imperatoris fatentis morCm seu legem hanc esse, ut naufragorum bona ad publiCanos pertineant: Quod planc alienum est: nam neque id vorba ullo modo sonant, S quaenam haec oppositio fuerit , ἐγω ιδμ - κοσγου κυο, ο ο νομ c Θαλά Fac , ego
qui em Mundi dominus sum , sed es hic mos seu lex maris 'Certe hujus oppositionis vim non capio: an enim mos L a. domi -