장음표시 사용
101쪽
des fuerunt. Nam Palatinus, qui Consessioni
huic non assentiebatur, dixit: addendam illi Praefationem, in qua diceretur Confessionem msam ab aliis non differre. Tune Saxo subride'
respondit, quis cacm non videret Prasistro nem ab Vis vere dissentire ' Ad secundum concorditer dictum est, spernendum esse Concilium a Pontifice indictum, aliud ue petendum a Caesare. Nuntijs a Pontifice missis varius suit legationis exitus; nam qui ad Caesarem missi sunt,ut pro Germanis aliquid agerent: Caesaris hortatu cum illius Oratoribus Nauburgum veyerunt ad Protestantes, qui Apostolicae Sedis Nuntijs responderunt, nihil sibi cum Romano Pontifice; Caesareis vero oratoribus dixerunt, se a Caesare Concibum velle, in quo verbum Dei sit iudex, ct iba, 't supra non dissimilia responderunt retia quae Protest nitum Ciuitates. Nuntius qui in Angliam missus fuerat, praeceptum in Belgio habuit a Regina ne ultra progrederetur,
Frustrρ agentibus Hispaniae Regis Mini stris, ut saltem ab illa avdiretur. Neq; Daniae Rex Nuntium ad se venire permisit , neq; Nuptius ad Polonos missus, potuit propter bella
contra Moscouitas adir . Catholici vero in Germania Nuncijs per humaniter acceptis, responderunt,se quidem
Concilium velle ,sed de isto cum Casare agendi'
102쪽
se nihil ex propria sententia posse Protestantium metu. Helvetij Catholica Iuos Epycoposse ad
Conribum dixerunt, Haeretici vero neutiquaWi. Caesar respondit, quantum in se es, se Pontifici obtemperaturum , pro imperio autem 2 regnis nih/l certi polliceri posse. Non
fuit Galliae Regis responsi', injd-xit tamen sui Regni Episcopis, ut ad Concilium se pararenta Sed Caesar & Galliae Rex voluissent, ut in
Bul; apertissimis verbis diceretur, conuoca- ii em isti m nquese praeterm Concilij continumnonem, sed uaminincisionem Concilij indepe dentem a prima. Contra vero Hispaniae Rex volebat oppositivit, atque ut hoc etiam ape tisi is verbis declararetur in Bulla,cum addito, quod Decreta iam facta denuo in Examen menire non debean . Indignabatur praeterea
Hispaniae Rex, quod Pontifex in aula. Regia Ora r s Regis Nauarrae excepisset, qui obsequii causa ad pontificem venerant. Et tam Hispaniae Rex non alium Regem Nauata praeter seipsum a Pontifice volebat agnosci. His de causis pontifex misso in Hispania Tarraconensi Episcopo factum excusaui , limulque sensum suum de Concilio aperuit ;sicut etiam ad Galliae Regem suas legitimas excusationes misit, & questus est praeterea de multis , quae Rex edixisset, quae non a
103쪽
Principem laicum, sed ad summum Ponti
cem spectan . Rebus igitur meliori, ut potuit modo eo positis, Christianis Principibus se ad Concilium conuertentibus , facta est a Pontifice ad Concilium Legatorum electio, quaenes: semel, nee una suit. Hi autem fuerunt Heseculei ornetva Caraenalis e Mantuanus, Hier gymm Seripandus ex Eremitanis Sancti a vim
distini, Manistam μυ- Polonus , Ludoviciusmoneta ; ct Marcus de seliemps Pontificis nepos S. R. E. Cardinalis, qui sicut non simul electi, ita non omnes simul venerunt ad C cilium. In quorum primo aduentu mem'ria dignum traditur: quoddam lumen, siue e halationem m gnam & insuetam,ex terra in aerem eleuatam apparuisse,summa omnium admiratione, & extasi. Confluentibus int irim Episcopis undique , ac simul iunctis L .gatis ad rerum synodalium inchoationen
Die igitur is . Ianuarij Anno 3 362. properiendo Voncilio facta est Congregatio. Leetie sunt Apostolicae literae, tum pro Legatis, tum pro rebus ad usum Concilij. Postulauerunt Hispani, ut fiat declaratio δεω continualisne de Decretis iam factis, noua bm examinandis. Cui petitioni se opp.
suit Episcopus meynthius , qui olim Num. tius
104쪽
tius in Germania fuerat, dicens: sicut verum Decreta iam facta nunquam iis Examen reuocanda ita declarationem hanc non parundiis
detrimenti astaturam Christiana Reipubucae, hae enim declaratione claudetur adiim ad Concit iam Germanis ,-Gastis, qui abstate illud nouum Concilium esse desiderati L. Fauebant huic dententiae Legati ; verum Hispanis obstrepentibus promiserunt Legati Pontiscis no mine: Decreta iam Dista pro certis, ac rati Pontifice habenda, & sedulo curaturos,ut ' in Decreto de aperiendo, Concilio nihil i praeiudicium dicatur, aut sax. Electus dei de est omnium consensu AEgidius Fo scararius Mutinensis Episcopus, ut videret c0nciones, & similia publice in Concilio dicen da: sine cuius censura nihil in publicum proferendum is.
Die 18. Ianuarii eelebrata est sesso in ordine decima septima, de apex endo Concilio; Missam eantauit Cardinalis Mantuanus, concionatus est Caspar rosso Archiepiscopus Rheginus. Lecta est a Secretario . Pontificis Bulla de celebratione Concilij: deinde interrogati sunt Patres de inchoatione Concilij. Ad verbum macet ' respon- lderunt omnes assirmative ; exceptis quatuor, qui dixerunt interrogationem faetania esse per verba ρmbigua.
105쪽
Die a , Ianuarij tria psopbsta in Cohgita ratione a Legatis. Primum , de componenia Iudice Librorum prohibitorum citandi sinat, mretici, quorum errores damnasi tur Tertium,io Saluo conductu Hareticis iam redendo. Ad primum datum est lautius Hoc quibusdam ex Tuiribus. Ad secundum dictum est, I cere evulgati nem de audAndis his ad
quos pertinet. Tertium, ad aliud tempus duci ii A. Dum haec agerentur,venit ad Conciliuni Cardinalis de A temps quintus Legatus, &Αrchiepiscopus pragensis, Caesaris Orato,. Hic breui ad Patres oratione est usus, narra reliqua, quae in mandatis habebantur alte ioratori Collegae venturo , proponenda reliquit. Die y. Februari j venit ad Concilium Ferdinandus Martinea Lusitanus orato , Undecimo vero die venit Sisismundus a Tunn alter Orator Caesareus . Decimo sertio vero die Oratores Caesarei obtulerunt sui principis nomine, quinquo Capita. Primum, ut deriaret*r noua Con iiij indictis, ct inton incepta Continuatio, contra id, quod cupiebant Hispani.Secundum, ut 'Sessis
prorogetur, ves in ea agantur leuiora Tertium, 't in Iudice Lidrorum prohibitorum caute pro GM. itus , ne Protestanies exciteἡtur in iram . Quartum fuit pro MLo coiuductu, cuis ampla forma. Quintum, ut in Concilio aguntur, tegamur silentio. Die
106쪽
bair L. Ad secundum concessum est , ut petebaiori Ad tertium dictum , Indicem seruan. dum adfinem Concilii Ad quartum dictum est, prius esse statuendum, an Germanis tauium, an iubi etiam Nationibvii saluus cond uo ctus sit dandus t Ad quintum c uin, ut Caesar monet. Quare in fine Congregationis Cardinalis Mantuanus graui Oratione locutus est de silentio ad patres, ne res tam magni
ponderis efferantur in vulgus, & simul propositum fuit de Saluo conductu. Die 16. Februarij facta est Sessio in Ordine decima octava, cantante Missam Patriarcha Hierosol. & concionante Archiepiscopo Corcyrensi: in qua etiam lectum Breue Apostolicum de Indice formando, & Decretum de Saluo conductu concedendo, qu; idie quarta Mariij in Congregatione concecsiis fuit. Institerunt Oratores Caesarei, ut de Reformatione ageretur, & per literas Ρrotestantes inuitarentur. Ad primum responiassem fuit formationem peti quidem a Principibio, ipsos tamen Reformationi obstare. Prae. urea Reformationem pro clero Germanico in primis faciendam, sed absentibiu Germaniae α'
107쪽
eundum dietum est, Fretestantibus non si- bendum, cum satis indigne Nuntios Apostolicos' exceperinta, qui hac de causa ad eos missi . aut Die ii. Mariij proposuerunt Legati duo decim artieulos de Reformatione Can0nistis examinandos; simulque perpendendum dederunt Theologis , an sicut sub Euaristo Pontifice, Ac in Concilio Lateranensi decla ratum fuit, Matrimonia Clandestina in foro externo pro irritis haben :ita poeiferi, si se inforo consilentia pro irritis habeantur I Dei, de venerunt Caesaris literae ad patres, quibui signifieabatur in Germania arma consurge . re, cogitandum de Concilij suspensione.E ceptus deinde est in Congregatione F rdinandus Aualos Marchio Pescariae, Hispani
Regis Orator: sicut de alijs temporibus excepti fuerunt varij Oratores Principum, omnes
fere Episcopi, pro Ungarico Clero, pro Hel uetijs Catholicis, pro Cosma Medices Flo
rentiae, de Senarum Duce. Post haee accesse runt Oratores Veneti, deinde Bauarus Orator,qui cum Venetis contendit de praecede 'tia , tandEmque cessit protestatione factae Sed hoc multo post euenita Facta interim propositorum Articulorum consultatione, remansit dubitatio de modo,
quo Spisivi in propriis Ecclesi, possint, ct duruantofidere. Prima Sententia fuit, ut hocst
108쪽
m retur per panas constitutas in Iure.Secunda .
fuit, asserentium declarandum, quod Residem ita sit de iure diuino; ὀc quoniam circa hoc magna erat controuersia, inter partes Legati, ut per ordinem haec fierent, statuerunta interrogare illos per verbum Placei Facta igitur interrogatione, an dectarandum, quod Episcoporum Residentiast de iure diuino ' se- ginta de octo .ex Patribus responderunta Placet ; triginta tres responderunt, non Placeta, tredecim responderunt, Places Consulto prius sanct sono, decem dc septem,non iprim consilio Sanctissimo, Cardinalis Ma-idrutius Votuin Congregationi dedit. Ba-
duacensis Episcopus dixit, iam .imea hoc δε- finitum Disse. De his omnibus scriptum est
ad Pontificenti. iFerebatur interim 'in Hispania non bene audire verba illa: Proponentiam iugatis. Quasi per ea Patrum libertas in proponendo iiii pediretur. Quare Pontifex ad Regem scri psit, velisa illa sie inconsulto fuisse an ta: - erum necesse esse, ut in Concilio ordine proceda- tur, nam si cuilibet quidlibet dicere liceret , o- .uia in sabylonic m a rent Confessionem. Formata sunt deinde Decreta de rebus examinatis circa Reformationem: sed quoniami quoad Residentiam, omnia sub perplexitatet erant , α praeterea Vispanus Orator declara.'
109쪽
tionem de continuatione petebat, Oratore' u ro Caesarei opp0situm volebant , imo se discessuros dicebant, si talis declaratio fiere ' in Sessione 19. decretum de prorogation tantum est positum. Qua Sestione habita , ' . Hispanus Orator ad Mediolanensis Ducatus regimen discessita. In Congregatione Generali , quae prirn post Sessionem fuit, excepti fuerunt Orato res Galli, quorum primus erat Ludovicui Landac , qui per aliquot agitea tempus Orator apud Pontificem fuerat. Galli habita prius consultatione cum Caesareis, in Congregatione suam Legationem exposuerunt, loquente omnium nomine Vibio Fabro, qui satis libera, de prolixa oratione est usus: quare Promotor, qui Concilij nomine responfidere solebat, nihil dixit: sed absoluta Galfi ci Oratoris oratione, Congregatio est dimissa. Sequenti die Galli proposuerunt Legat nonnulla, quae ad duo capita reduci possunt. Primum,' Vallici Disivi excusarentur,qμοὶ tadhuc non venerint ob belia, ct tumuisem Hlar ticorum. Secundum fuit, ut expressis verbis declararetur hoc Concilium separatum esse, stindependens ab omni alior atque iterum in Exi men vocanda, quae seb Anyis, ct Iub' deiermi
i Legati in scriptis responderunt ad primsi,
110쪽
s' excusationem acceptare. Ad secundum dixerunt, se praesidere Concilio iuxta Sedis e po- solicae literas, talem vero declarationem ad illosim citer non pertinere, sed ad Concibum. In- stant Caesarei, ut is Residentia flat declaratio. Galli, ut de Dogmatibua non agatur ob spem de
Varerisorum aduentu : interim de Re formiti M. Augebantur praeterea turbae pro contunuatione declaranda aduersus instantias sareorum, atque Gallorum, ita. ut timeretur Concilij dissolutio , sed tandem cessanti- , bus hae in parte Hispanis, pro imminente Sessione , factum est prorogationis decretum die quarto Iunij, in qua sessione lectum Susis est Archiepiscopi Salisburgensis & Galliae Regis Mandatum, dc facta est ad Gallos satis acris responsio. Die 18 Iufiij in Congregatione Generali propositum est de Communione sub utraque specie, & sex Articuli Theologis examinandi
traditi sunt. De Residentia declaratio trans- . lata est ad tractationem desacramento Ordianis. Proposuerunt Legatis oratores Caesarei iviginti capita de Reformarione. Responsiim est a Legatis, capita esse multa, de satis grauiae maturo exanaine indigere. His igitur ara
que alijs praedictis de causis missus est ad m-ι tificem Lonicanensis Praesul, carus pontifi-