장음표시 사용
111쪽
Mimu lenivit. Ferebatur enim multa aliquo in Cocilio moliri aduersus Pontificis autoria talem, de Lansac potius Protestantium agri, re, quam Regis Galliae partes: quae omni
falsa ipse Lancianensis variis rationibus Ostendita. Interim Tridenti de propositis Articulis
facta est a Theologis relatio. Primus Articulus erat,an sit diuinumpraeceptumCommunio sub utraquessecter Secundus, an Ecclesia iustis de causis potuerit statuere Laicos G' alios non ces brantes sub panis specie tantum communica'dos' Tertius, an totum id, quod habettur sub una specie,sit etiam in alia Z Q rtus, an ratio, per quam Ecclesia industa est, ut Calicis usus tolla- ιr Laicis,sit talis, ut neque nunc concedi debe-a3 ' an poto, quod Calix sit concedeλη in sub aliquibus conditioni ου, aenam ilia niς Sextus,an pueri ante usim rationissint communicandi' bi Relatio satis eoncorditer est facta; solum fuit discrepantia de concedendo Calice, prata . cipue in cotrarium agentibus Hispanis, quo- 'rum caput erat Archiepiscopus Granatensis.segati dissicultatem videntes, nihil amplius de concedendo Calice proponere statuertit:
sed tantum Articulos illos sex Patribus per- 'pendendφs & determinandos dederunG. At Caesarei,&Galli Oratores fortiter instit
112쪽
runt apud Legatos pro Calice concedendo, quibus Galli scriptum quoddam hac de r.
Sed quoniamin illo pro Calice conceden- .do assi ebatur, prohibitionem hanc Calicis non esse de iure diuino; sed humano, in quos itis vrgente causa potest esse dispensatio: Legati verebantur, ne concesso Calice sub loc titulo aperiretur via ad coniugium Presbyterorum, ad Missam tingua vulgari, imo adrostenda omnia , sum de iure Eccles astico , cum periculo, ne pertingeretur etiam ad ea, quae sunt iuris diuini : & se tota Ecclesivi
xueret. Quare principijs obstare volente , Legati Oratoribus instantibus dixerunt , negotium hoc ob di cultate ad aliud tempus transiferendum. Oratores vero petitione exclusi conati sunt efficere; ne in sequenti Sessione de Dogmatibus ageretur, vel in prorogatio-.
Sed omnia frustra; nani die 1 6. Iulij cum Prematum desinitione facta est Sesso a I. in . qua omnes praedicti Articuli fuerunt deter- . minati exceptis his, qui ad Calicis concentionem pertinebant. Reverso Roma Lancia-hensi turbis omnibus cessantibus , Cardinalis Mantuanus Patres admonuit de breuitate, & modestia in Congregationibus. Factae
113쪽
AExaminando, & respondendo Articulis p ponendis. Propositi deinde sent ad exa nandum Theologis nonnulli Haeretinori Articuli aduersus SacroSanctum Missae Sa.crificium, qui per principum Theologos diuis sunt. re Galli, qui neque Episcopo neque Theologos apud se habebant, scri pserunt ad Re sem, ut saltem Theologos
mitteret, qui Gallorum causas agerent: net,
ipsi otiosi, ac suo principi inutiles in ConcuIio viderentu . Interim clare apparebat, Haereticospe
Concilium nihil proficere. Pontifex igitur determinatis his, quae ad Sacramenta, & ad similia pertinent. Concilium cito absolvem dum statuerat: sed Galli, qui ad propria sti dia intenti, rem in longum protrahere cupi bant, in scriptis postulauerunt a Legatis, ut ad Dogmata definienda ulterius non procederent usque ad Gallorum Episcoporum aduentum, quos breui adfuturos dicebant. Logati in scriptis responderunt Gallicos Epiuscopos diu exspectatos, & ante, & post Conciljj inchoationem , res conuenienter ex minatas , Sessionem imminere, hanc transferre ipses nec debere, nec posse. Haec it rum petentibus eadem est data Responsio. Reversus est hoc tempore ad Concilium' Archiepiscopus Pragensis , qui mensibuς
114쪽
nraeteritis ad Caesarem tuerat. Hle quandamiceformatiqnis formulam, dc Calicis petitio- nem Legatis obtulit. Ad primum fingati re sponderunt , hoc intempestiuum esse immineiste Sessione. Ad secundum,ps examen de Sacria scio Missae, consultaturas. Quo examine facto summa Theologorum , & Patium concor' dia, pro Calice concedendo prima sententia suis negativa. Secunda affirmati fiba unbm c nditionibiti. TErtia fuit dicentium, negiutium relinquendum Fonti ficis arbitris. Haecvl- tima placuit tum Legatis, tum etiam Oratoribus Caesaris, qui putabant hoc facilius a Pontifice, quam a Concilio obtineri post ia. Sed Caesarei, quamuis hac in re sibi satisfactum esse viderent, institerunt, ne in Sestio- ne futura de Dogmatibus ageretur. Et liceti Pro eorum petitione, etiam Pontificis literae adessent: Legat erorante, quod lite ae iste
extortae praeter Pontificis mentem videren-iux, Legati ultra procedendum statuerunta. Quare Caesarei indignati, conuocauerun alios Principum oratores ad agendum do causa communi. Adfuerunt omnes in domo Caesareorum exceptis Venetis, & Florenti--nis, qui dicebant, nonhabere se hoc in Mod, tu a piis Principbm. In Conuentu hoc determinatum est, uta, aeteretur a Legatis aliqua suspensio , quoad
115쪽
Dogmata, & ut tantum de Reformatione ageretur; nam de Dogmatibus nulla erat E inter Catholicos dubitatio, α iam absente erant illi, cum quibus vigebat controuersia. Huic determinationi assentiri noluerunt A. gens Hispanus, & Lusitanus Orator, Heluetius etiam Venetorum , & Florentinorum
exemplum secutus, nihil respondit. His ex cςptis pro tali petitione reliqui Legatos ad-eqnt loquente pro omnibus Landisiac. R sponderunt Legati, res Fidei a Reformatione sep rari non posse, ut iam sub initio determinatum fuit , Decreta iam absol ta esse, omnem moram mutilem fore , s Galli Reformationem p
tunt, Articulos mitta dita. Respondit LansacEpiscopos venturos, qui Articolos oe alia asse . . retata. Tunc Leg*ti; veniant, quia benae .cxciapientur, atque audientur: Sesso tamen, Fide-
erminatum es Het cui ct alia post duos menses. Diς 1 . Septembris celebrata est Sestio , in qua post ἰ lissam lectae sunt literae Cardi natis Am dei, de aduentu Patriarchae Orientalium, eiusque Ficlei professio recitata est . Hic ob Euphrate usque ad Indiam Christi si- delibus praeest, qui partim vivunt sus Tu
ca, partim sub Persa, de partim sub Lusitano Rege. Ipse etiam siue eius praedecessores ,
sub Paulo dc sub Iulio III. Romam venζ-runt ad praestandum Romano Pontifici debia,
116쪽
tum obedientiae obsequium. Lusitanus O- irator in ipsa SEstione protestatus est, si P triarcha hic, ut ferebatur, ad Conςilium venit et , dulli alteri loco cedere debere. Responsum est a Psomot0rei de re in Com. I egatioης agendum. Post Sessionem aliatae sunt ad suos Orato- , res Regis Galliae lite ae , ut agerent cum Le-Mtis de proroganda Seisione, vel ut solum i .illh de Reformatione, & npn de Dogmatibus ageretur. Gallicos Episcopos breui adfuturos : si veru ulterius ad Dogmata pro
Cederetur, eorum aduentum inutilem fore.
Eadem petitio facta fuit ab Imperialibus , Responsum ςst a Legatis, se n o virib/uros, ut Pra'cipum petitionibus satisfiat c t anen matur4 consideratione indigereo propositi sunt deinde a Legatis quid mSacramento Ordinis ad examinandumTheo.
logis ; quod autem Tridenti seb t η G llicis
Oratoribus apud Logatos, etiam sςbat a Gallico Oratore apud Pontificem. Qui Regis Galliae petitione audita, respondit et Gasi cum patienti4 viginti osio mensiam statio Iuisse exsscssatos ; Cardinalem a Luharinget cum E sivisn ηquam risius se ex Ualba, ob varia apud Regem'bsequia Vallos nolis Conciai lio adesse, lationem petere variis de causis, P
117쪽
, cyassico Oratores asserere Tride t ore i cibum non esse liberum, Asis tamen Patrib- liberiirema ere. Adsia MPmmbi o ctare determinationem de Dogmatibus, cum ipsi Catholice sentiat: se nisu de 'forma tione exrum qui ad beneficia praesertim pinguia in i se Prouincise promouentur. Quare, exspectana flut ex Gallia Di pi, pro Reformatione cer exspectindos esse , Vacti sub terminis visuersa tibus Reformationempeteres quid desiderent in
Responsu fuit per varia tempora Theo, logis circa Articulos de Sacramento Ordia
nis, qui referuntur octό Primus, an ordo M. Sacramentum ' Secundus numero ordinu.
Tertius , de Hierarchia Ecclesiastica. inar tus, an in n. uo Testamento sit Sacerdotium vim bile ' Quintus , an in ordinatione accipiatur Spiritus Satrius ' sextus η manuu- impestis, lcst catera ori ni ut ri manda' septimus lan Disio Aut Pre byteris Superis 3 8 Oeta uus , an Disivi assumpti authoritate. Romani Fontificis Aut veri Disiopi' De Reformatione nihil adhu ς proposi fuerat; tenim Legati verebantur, ne qui quid proponeretur vel Episcopis, vel Princi
, pibus , odiosum foret y quare expedito t bellario, rem omnem Pontificem edocue-
' runt.Sed iam fama tulerat Cardinalem a
118쪽
uiaringia aduentare Tridentum ; de Galliae Rex Abbatem Mand hac de re ad Pontificem Nuntium miserat,qui benigne acceptus est. Venit hoc tempore ad Concilium Valerianus Herbutus Praemis iensis Episcopuin, Poloniae Regis Orator. de honorifice exceptus est. Praeterea Caesar per literas a Legatis postulauit, ut in Dogmatibus determi nandis immorarenturi, spem esse, ut post Couentum Francolarii protestantes ad Conculium veniant,seque illi submittant. Respo sum est a Legatis Protes antium, aduentum aut nullum, aut inutilem fore, Conciliunia pro hac re immorari non posse . Accessit tandem a d Concilium Cardinalis C ' in tu Lotharingus, & Pontificἱs literis Sessio ad 26. Nouembris prorogata est, sicut etian postea, ad beneplacitum pro Episcopis Gallicis iam praesentibus.7 Legati interim,'uoniam Pontifex eorum petitionibus n0n tam expresse respondit , Vintimilliensem Episcopum ad illum miserunt: utGretenus eum de omnibus edoceret, dc ab eo certiores deter- , minationes acciperet. Post eius discessunt
Iubcinitium Anni 1163, quoniam Legati significauerant Gallicis Oratoribus, ut de R formatione, quam petebant aliquid proponerent: ips habita consultatiohe cum aliquibus suae Nationis Miscopis, obtulςrunt L is63
119쪽
. ... gatis 3 Reformationis capita. Qiciorum plurima, cum satis ardua essent& noua, pia i cuit Legatis assentiente etiam Cardinali Lo tharingo, de istis constitere Pontificem per Viterbiensem Episcopum, qui etiam in man. datis habuit, ut de nonnullis pro Lotharingo alloqueretur Pontificem. Quo audito Caesarei institerunt, ut viginti illa Relarinationis capita ab illis iam tradita proponerentur
die primo. Die primo Ianuarij Vintimilliensis Roman venit, statimque reddidit sui aduentus ratib nem Pontifici, qui cognitis Legatorum peti tionibus suffcienterallis rescripsit. Expedito'. tabellario nam Vintimilliensis Romae apud ' Pontificem remansit J accessit postea Vite .: biensis Episcopus, Gallicam Reformationem :
asserens , qua cum turbaretur Pontifex Vi-
terbiensis eius mentem sedauit per ea, quae a Lotharingo acceperat: significans Retaria ismationem eiusmodi, neque ipsis Gallicis Di pis plactra, ct suo tempore oppositum petituros. torum certam esse Spem quod & Lolliari n- .gus ipsi dixisse fertur,) si Pontifex concederet Vallis Calicis GH, Mijsam lingua vulgaro O
vreibyterorum coniugium , facile omnia alia p termittenda. Pontifex Gallicae Resornia i rionis capitaTheologis examinanda tradidit, quorum Censuram cum diligenti instruato P .
ne ad Legatos misita. Scripsit
120쪽
Scripsit praeterea Pontifex ad Galliae Re-- gem, significans illi, in Capitibm de Re formatione propostis multa pridem contineri utilia, ac ne siria: aliqua tamen Gesse Regiae, nedum
Wntificia autώoritati: ct Misersalis Ecclesiae regimini perniciosa esse , quod optimis rationibus declarauit. Reversus est deinde ex sua legatione Tridentum Vintimilliensis Episcopus, qui Pontificis nomine consolatus est P, tres, & de prosequendo usque ad finem Co-cilio illius mentem aperuit. Quare Legati proposuerunt Theologis examinandos, vG suo tempore definirentur, quosdam Articulos, Sacramento A fatrimonij, Gallicis Oratoribus frustra instantibus, yt Reforma-xionis Capita ab eis proposita, potius in ex
Fuit hoe tempore in Generali Congregatione honorifice exceptus Episcopus Hastensis Ducis Sabaudiae Orator. Venit deinde Tridentum Rhemensis, Episcopus Regis Galliae Orator ad Caesarem, tunc Oeniponte morantem , cum eo profectus test Lotharingus. Varius cuiusque sensus de hoc itinere Accessit praeterea Tridentum Salisburgensis Archiepiscopi Procurator, petens, ut Ge ' nanorum 'soporum Procuratores possim in concilio decisivan, ferre sententiam : hin lem re , τι quam plurimi lavi conditione utantur.