Grani Liciniani Quae supersunt emendatiora edidit philologorum Bonnensium heptas

발행: 1858년

분량: 93페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

PHILOLOGORVM BOXXENSIUM HEPTAS

LIPSIAE

4쪽

Additamenta ad civitatis Platonicac III, ros X, I ii, sino Λ. III CCCXXX. XXXI.

Allierti. Edilard. Eur Diale illi des Platon. V iii Tlieaetot l,ia Elim Parmenides. Aus d. Suppl. E. d. Jahrb. I. Philol. beso niters aligo tr.) gr. 8. 18b5. g h. i5 Ngr. Alcipii ronis rhotoris epistolae eum adnotatione critica odituo uti Augusto Meinckio.

9쪽

Grani Liciniani reliquias ex musei Britannici inenibi anis terscriptis resuscitatas iamlein a Carolo I eri Zio editas eartini lueexemplaria Bonnam delata esse ad nonas nouembres rumor increbrescit. expectatus Sumino cum deSiderio libellus e Sosiorum tabernis certa lim arripitur a philologis ii ii ad uada caerula Blieni his studiis ita calanus : guSlantur soli a magnam partem Oedipo aliquo digna, conseruntur cum Dis spiae inde editor coniuncta Τh. Monam seni et t. Berna ysii opera expiscatus erat, iterum iterumqtie leguntur. nosti enim L. n. philologorum greginia nouarum rPrum esse studiosissimum et eam sibi quemque maxime prouinciam poscere in ipia plurimum laureolae carpi posse itideatur. itaque quo quisque acrius incumbebat, eo magis mirari, obstup Se re,

subinde ridere eximiam Perigit liberalitatent, is ii lautissimas dapes tam non inuidi Ssel aliis, ill sibi quasi si ustula lanitim iiiiissima

seponeret. eo tempore cum sorte fortuna aliquot amici una con-

lienissenius, de Granio qui in omnium animis erat sermo incidit. nam sic sere orsus aliquis Notiis lisne' inquit Riae noua portenta annalibus lillerisque ronianis hae membranae attulerunt Τ Lupi cinum Seuerum, duodecim milia contendisse Ionium ire p. 32 ,

aliquot motronas eodem somno monitus una castemque nocte

de dapibus sucris praesulino sp. 33ὶ, iubente Sulla a Mithridate Gallostraecis υ. 9ppium et M. Aquilium lestatos redditos esses p. 40ὶΤ' Haec ille locutus simul omnium strepitu excipitur et

ne solus sibi rem I,erspexisse itideatur, alius alio magis mirabilia i ,rofert. Euoluite Graniunt, animos attendite: nuni intellegitis illa p. XI disicerant se nisi i erant, p. 33 ne ulli minorem XX XV annorum in nauemconscendere liceret, ii. 38 praeludium, p. 4l beneflciis suis allicebat' egregium scriptorem nec Sine neruis mollem qui dixerit militis occisis, quibusdam aliis iustulatis li. 35, . Ita lite cum in eo uideremur consentire labori non pe-

10쪽

VI percisse Pert Zitim, pepercisse ingenio, qui auctor horii iii Sermonum fuerat sic pergens Quid uos' inquit nugas premitis 3 an ab operarum tritis uitiis eum iitrum itisendi necesse est, qui quam eleganti et a uolgari sensu remota si dis placet scientia polleat, subtilis eius de orthographia codicis disputatio uel sola abunde con- prohat . iain non quid scripserit Perigitis, Granio quid tribuerit quaerite, sed quod et primum erat et dissicillimum, quo modo in embranas

legerit. nimirum Licinianum, quem res O Ss ' nostro corpore NOS-cere p. 32 dicentem facit, ne ipse quidem mentis sed corporis lanium oculis legit et cognouit. ita lactum est ut ineptissima quaeque litterarum quadam sonique similitudine deceptus in ipsis schedis extare sibi persuaserit. quo enim modo orta putatis quae legitis p. 4 iunctis cordibus, p. 6 petcnti iuristebat de quo ipse p. alimmo uero 'non tunstebat', p. 15 perlucis quippe quod somniaret esse περιοίκοις ' Deinde etiamsi inde a p. 3 usque ad 26 imaginem quandam codicis exhibere uoluit qua ceteri philologi quibus Ουκασιν ἐς Κορινθον ἔσθ' ὁ πλους ad emendationein quasi codice ipso uteremur, adeo tamen Sibi ipse placuit, ut suis sibique

propriis coniecturis non tam corrumpere illas tabulas quam ornare sibi uideretiit'. quid enim caussae fuit cur p. 1 i ' 22 edereto Icili. . RES, cum primo se has litteras Ph. illi ES legisse p. 3 diceret 8 aut cur p. 13 ' 20 ΛTLIX exhi heret et hi ClΤΛ se primo

legisse tum demum recordaretur sp. 353, cum uerba ac ita illic latet e suspicatus esset Τ igitur haud scio utro maiorem laudem Pertrius meruerit, emendandisne an legendis ac describendis membranis. Uuibus dictis cum omnes conticuissemus, ex amicis aliquis Τua me uerba' ait iam dicturum, quo nihil uobis quo uiuot estis iucundius fore acceptiuSque sperabam, paene cohibebant. dicam lamon quod Sentio, cum uel nunc idem Sentiam . pro suis quisque uiribus quid possit in tanta litterarum obscuritate et incerta fide indagare periclitabitur, conueniemus, quae a Singiuis Sive inuenta siue diuinata erunt perpendemus. ita cum simus septem

numero philologi alio alium iuuante non deerunt quae aut bene aut probabiliter emendauerimus. Uuid mulla' nemo iam fuit quin haec summo plauSu probaret, factumque est ita ut ille proposuerat. Iam uero quod editione repetendas curauimus ipsas Grani Liciniani reliquias, quamuis sint exigua quae ad eas restituendas Dissiliaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION