장음표시 사용
11쪽
Gratia Domini nostri Iesu Chrisi cum omnibus vobis . Ameret.
Nota ergo , quae Mili scripturam demonstrabat , erat elau. sula ista Gratι D. N. I. h. cum omnibus obis . Amen
Pauli manu scripta At haec verba non absunt ab Epistola ad Hebraeos, ut neque a reliquis igitur in hac etiam Epistata, si illud exemplum videre postemus , eamdem clausulam Pauli manu scriptam videremus Profecto quisquis attentius rem istam consideraverit
fatebitur a rhuror, ui argumento maximum pondus inelse:
immo e una forta is rern confici posse. Dicere quis quidem poterit, eadem formula eoncludi QPriorem Petri Epiltolam. At unus Uulgatus Interpres ibi habet Graνia , cum omnes
Graeci Codices observanto illi habeant , --, Pax. Quamquam cum ea Petri sermula Pauli formulae dignoscatur affinisci quin eum Waliae quaedam ibidem adhibitae sint iuxta Pauli morem idcirco observo eam Petri Epistolam scriptam suisse per Silvanum , de quo antea diximus: Quare earum sermularum usum ipsi tribuerem Silvano , qui Petro consentiente eas addiderit: cum Petrus in altera Epistola easdem omiserit. Atque haec de his lassiciant. Utique nonymus quis dam apud Oecumenium testatur, aliquibus visum fuisse hanc
Epistolam non esse Pauli , etiam quia eap. s. v. a. de Evangeliea Doctrina dicat ab iis , qui audieνunc, in m coinfirmara es. Sed ne umbram quidem hie ego videre pollum: persuasum est enim mihi, illuc N Nos scriptum non imis a Paulo de seipso , sed de omnibus iis , qui ad Christum
venerant, cum addat . . Comesante Deo segnis, re ορο rentis, re variis viri bus, Sc ἐν itus Sancti disribution; bus. II. Sermonem initio statim instituens Paulus de Filio Veii in quo Deus tandem nobis locutus est, de eo inquisim aD
i. e. ut vertit Uulgatus Interpres Qui eum, olenior gloriae, refigura sub naiae eius c. Luculentiminus Iane locus ad fuganda omni errorum tenebras , qu s prisci noyique Haeretiei offundere eonati sunt sive Consubsantiad.rarum vini Uerbi cum Patre Mille eius Incarnarismi Ueria tameni
12쪽
Ariani QS iniani, qui ab hac Scriptura admodum torisquentur, eius vim enervare conantur vera si, Raseos notione litem indicentes, nituntur dubia obtrudere ut quod aerium est suas vires non exerat . De H Uasei ergo quaedam attingenda ; tumque ad id, quod certum es.se debet, deveniendum. De ea pluribus egit Petavius irae Trin. lib. lv. rectissimeque observavit Concilium Nicaenum I. in expositione Fidei vocem pos eos uium esse pro usa subsanri , vel essentia , dum inquit τω d. λέγοντας η που
non erat er, quia e nullis subsantibus factus es, auro, alia substanxia odi essentis , tis anathematieta Carbolisa
Magnus quidem Basilius UEp. t. libi scripsit, ConMeilium Nicaenum vocibus 'posiastor, 'as rem eamdem non intellexisses, hanc afferens rationem : εἰ γαρ aiαν η νη αντ- δήλουν ποιαν αἱ φωνα , si χρεία ν καρορ i. e. Si enim unam , ct eamdem notionem manifesant voces, quis usus stra utriusque Uerum sapientissimo eo consilio Nicaeni Patres nsa , . an eodem sensu posuerunta sicut 3 praecedentibus formulis usi sunt, ut damnarent ea omnia , quae Arius eum suis scripserat Alexandro Alexandrino Episcopo. Extat ea Epistola apud Athanasium de Synodis Maur Edit.
T. l. p. s. p. 3o apud Epiphanium aer. 3. n. r. apud Hilarium Ith. a. αε de Trin. atque ah hi ut Maurini adnotant. J Ibi ergo inquiunt Ariani λοι δαμεν in Θεω , iam γεννηπον
13쪽
Athanasius , addente Epiphani , Πατη , ιος , καὶ 'Tγι--μα i. e. vertentibus Maurinis. Agniscimus unum Deum solum ingenisum ... qui Filium unigentrum ante remis pora aeterna genuis .... genvi avrem non sola specie renus, sed revera propria voluntare subsisere feci , eumque immutabilem , inalterabilem , crearuram Dei perfectam , sed nonu aliquam ex creaturis gentrum, sed non ut aliquod ex genitis .... neque vero eiWmodi es , ut is qui prius fuerat, pinea genitus si , aut in Filium condirus sed, u di
cimus , voluntate Dei ante tempora in ante Iecuta ereatum,
qui viserer, re effer, a Parre accepis, Pater
gloriam in reisione contuleris neque enim Pater eum
omnium possessionem Ipsi radidis, iis seipsum privavit, quae
ingenito modo in se eontineta fons enim es omnium e Ouapropter res sunt subsanriae Catque addentibus Epiphanio & Hilario Pater Filius, o Spirixus Sanctus. In hoc porro Ariano textu non solum o ElyNΑ habemus sed etiam 'TΠΟΣΤΗΣΑNΤΑ, de subsanri , utique ab Arianis dictum; quippe qui certe numquam senserint Filium a Patre Peris sena tantummodo distinctum substantia autem unum,is idemci eum immo hoc expresse ibi etiam negarint dicentes ουδε orta τω Πατρι το ρυα επι , nec habe simul esse cum Patre . Quamobrem Nicaena Fidei expositio 3 hN son, san pro eodem posuit , ut utraque Ariana
dicendi ratione eorum errorem proscriberet quemadmodum praecedentibus dicendi rationibus a reliquis Arianorum formulis haereseos labem abstersit, quae in eadem leguntur Epistola , aliisve rianorum scriptis Afferre possem hanc in remin verba re nia εἰσιν ὐποστατεις, sed nisi prius quaedam observem , satis dilucida oratio esse non potest. Nimirum, ut dixi, Hilarius haec vertitis amobrem res sun subsantiae, Parer, Filius ' Spiritin Sanctus quia scilicet ipse, non secus atque Epiphanius in
eidit in exemplar Epistolae Mii, in quo postrema aes
14쪽
verba reperiebantur . At censerem equidem verba illaci mire , Filius ' Spiritus Sanctus ab Ariano Autographo ab- suisses tum quia apud Athanasium , ea non reperiuntur tum vero etiam quia nulla alia Spiritus Sancti mentio fiat , aut eadem in Epistola , aut in Litteris eiusdem Arii ad Eusebium Nicomediensem , quas i ibidem num. U. edidit Epiphanius aut in Epistola Alexandri Episcopi Alexandrini ad Episcopos Catholicos , qua illos monet de erroribus M
aianorum s Ophrathanac T. l. P. I. pag. 397.
Si igitur verba illa , quae Epiphanius o Hilariux
prae Athanasio habent, sint cuiuspiam notula marginalis quae postea in textum admissa fuerit tum ego verba ista,
ως τε τρεῖς eieris παθασεις , vertenda censerem secundum hanc
vim quasore sns substantiae Clarissimi ipsi Editores deversione sua hic nonnihil dubitasse mihi videntur , dum ei. dem in margine adscribunt; se Hilarius et cumque non investigassent , quaenam esse possent tria ilia, quae per Α-rianos tres non sunt subflanpiae , itarii versione usi sunt qui rectissime vertit iuxta suum exemplar . st ego ulum verba istaci quas ire sn subsanxiae ab Ario reserria praecedentia , scilicet ad Parrem Filium , καὶ τασδόξας , ας συνυπεττην&- Αυris 4 Πατηρ glorias quas fistaliqua ratione vim textus innuam , quod non facit superius
allata versio,' aegre fieri potest yeonsubsare feri Ipse Parer et Vel , quem lubeat maris , fortasse referri poterunt ad Patrem , tr Filium in ad eum qui prius fui se diei ορs , a posea si genitus , aut superconditus in Filium
Hiie ita declaratis dicam nunc Ἀρεις ποσπάσεις, tres h
pos eis Aria os sanitas esse. Etenim ve Arii textus est quem protulit Epiphanius vel quem Athanasiux sed uter libet suerit Arii textus , τρεῖς στολι , res Noposcis trium substantiarum notionem habent igitur' in Nicaena Fidei expositione vox nos eos substantiae notionem habet ; quemadmodum apud Arianos , contra quos est e
Fidei expositis. Et enim si Arii textus , est quem protulit Epiphanius cibi Arius inquit , Patrem , Filium ' Spiri tum Sanctum ne esse subsanitas , cum consubsantialisarena
15쪽
plane repudiaret , ut notum est. At si Arianorum textus est quem nobis servavit Athanasius orius adhuc tres πο-saseis , dicens , res subsanrias intelligit quippe qui ibi
doceat , Patrem fecisse , ut giori , quam Filio dedis , a.dem Onsub erer eum dans Filio omnium haerediralem Dinquo sitam facit eam gloriam J seipsum non pris erit. e. que ergo admittit communionem eiusdem gloriae Patrem inter Filium; neque Filio datam gloriam veluti rem aliam ab ipso Filio asserit . Tandem si Arius res No Raseis dixit se de Patre in Filio , deque ea re , quam uisese Filium , ante quam conderetur , videretur quis sibi fingere posse, perspicuum est vel tum Nosas Ufenriae notionem per Arium subiectam habere Brevim me etiam attingam Arium Win subsequentibus
de Filio addidisses μωνα πο μο- του Πατρος Arε 1 Solus ΡI Patre productus es ut dilucidim me appareat υφιστα-- ab Arianis de essentia dictum adeoque Nicaeno Patres
υρ asei Fa , vel subsantiam intellexisse. At quamvis hac de re dubitandum amplius non sit fatendum tamen est postea a subsequentibus Conciliis No-sasio non iam pro essenria , Uracte ut inquiunt , intellecta , sed ini neres usurpatam fuisse , quatenus nempe essentia est Pater qui generat Filius qui gignitur; Ipiritus Sanctus qui spiratus est . Excipienda tamen Concilia Sardicense, Romanum sub Damasio, quae Nicaenam tionem secuta sunt. Similiter, ex Patribus, sive ii sint Ante Nicaeni , sive Post Nicaeni , NUasin alii quidem adhibuerunt pro essentia in Uracto , in oncreto alii, quemadmodum ex iis , quae fuse attulit Petavius , c ex innumeris aliis, quae asterri possent, uberrime demonstratur. Quamobrem nil mirum si Ecclesiasticos inter Scriptores alii unam ei Naso dixerint alii vero res in Deo psaseis asseruerin . Immo accidit, ut idem Auctor, do. unam dixerit remson . modo res hoc est nunc usurparix NUM . pro essentia in abstracto nunc in concreto. Atque istud quidem cum de Gregorio Nazian Zeno const t. cc yio a. tum de Divo Axhanasio praestaetim, a Mau E a rinis
16쪽
rinis observatum est in Praelatione ad eius opera de Doctem.
naisthanasii num. v. pag. xviii ex quo colligitur , et avium it
omnia Athanasii loca de Nos ei non incidisse , dum a.
iiiit da Trin. lilν. Iv. e. t. n. . eumdem tantummodo pro esseni, , 'post eos vocem adhibuisse neque in mentem revocavit , Athanasii praesertim opera Antiochenum schisma compositum fuisse , constitutam in Alexandrina Synodo, in AiRiochenorum uniaquisque vel nam diceret Nosa , vel res dummodo quis alterutrum Catholice Gentiis ret diceret cum revera alterutrum suo sensu dici aD sit , quin ulla a Ecclesiae Doctrinam contradictio aut repugnantia invehatur Hi se brevissime indicatis ad rem nostram veniamus eam arctissime concludendo. Dicimus ergo propositum Pauli lacum omnino esse de Chri iii Divinitate is Consu, itantialitate cum Patren sive Nosaseos nomine intelligatur subsamia, sive Persona sub σn . Si enim 'posta sumamus pro essenii ; quia mi Filius est χα -τ-
σου mT, Figura subsanria DE Patris, propterea est etiam alia Persona , quae habet plam eamdemque Patris eniram. Hic enim Character fingi non potest stupida Dgura, cum sit Filius; sed oportet eum agnoscere Personam subsistentem . Filius enim esse non potest , nisi Persona
subsistens. Sed Character iste, sive hic Filius est Character subsantiae a Panisci igitur subsantia Filii Dei est ipsa Patris substantia Quod si nos eos nomine intelligatur Persona subsi-
flens , adhue Paulus eamdem rem monstrat . Siquidem Feν- sona generans distingui non potest a Natura, instoria mirisu cum Persona Patris aliud esse non possit , quamma tura Divina , quatenus connotat Patrem generantem e gi tur Divinae Essentiae , quatenus connotat Patrem en rantem, Characte est Filius Dei . Sed esse baracterem Divinae Essentiae , quatenus est Pater generans, est esse Filium Dei in una eademque Patris Essentia. Semper ergoriae resonari, una Essenνιa Erram vacue Ariani QSosiniani admodum, dum
17쪽
et rationem Patris in Deo veluti rem extra considerant. Animadvertant ergo vocem Nostaseos ad extrinsecam u. iusmodi relationem innuendam adhiberi non posses ac tandem fateantur solo instinctu Divinitatis factum esse , ut Paulus ea dicendi ratione uteretur , ex qua semper innoto scitis Filii Divinitas eius cum Patre Consubstam tialitas Ex his porro, ne 3 istud praeteream, perspicue intelligitui, quam aut impudenter , aut inscite Hetero xi Critici carpere audeant Vulgatum Interpretem, quod NUM .su flanxiam verterit , multisque erroribus ianuam aperuerit . Miror ego potius, cur Latini Patres, non secus atque Graerici subsantiae vocabulum non retinuerint , tum ad significandam Usemiam in abstracto tum in onerero , quatenus
nempe ei Pater generans Filius qui gignitur; Spiritus Sanaus qui spiratus est , cum Vulgatus Interpres πψη ,
prorsus aequivalenti substantiae vocabulo verterit . Si enim Latinorum Patrum alius dixisset unam essenνiam, cores substanxiasci alius vero unam substantiam , ores Personas; ita sane, Quocabula & notiones Latinorum Patrum Graecis responderent is minora essent dictionum discrimina tumque pro onsubsantiali, messentialem Filium Patri diceremus Clarissimus quidem Bertius lib. IX. e. 6. supponit Latinis usuvenisse , ut sub entiae vocabulum in utraque ιν afras significatione usurparentu atque hane in rem aster Agathonem Romanum Pontificem, quasi Act... Ma .v diserte definierit frium Sub enpiaνum unam Sub en iam.
At re vera T. m. I Goneil. p. f. o. Graece legimus: τρι-
στάσεων cas ii ἰαν, Latine autem Dium subsisensi rum unam substantiam . Et sibid. eol iis . ex Codice Collegii Porisiens S. I. quem edidit Harduinvs Toti. s. legitur et trium post feon , unam flentiam . Quamobrem unde ea verba Vir. sumpserit incompertum est mihi. Contra ver Drusius Inter inie Saeti scribit Tertullianum de Deo tres su sanrias dixisse sed neque hoc apud Tertullianum vidi, veIab aIiis allatum nisi a Cierie inepta illatione deductum
Hist. Eccl. a. M. . Non vide Ia mea, cur priscis temporibus Dissilia πιν Orale
18쪽
subsantiae notione usu nondum definita Tertullianus id , C tholie sentiendo , innuere non potueri licet alibi unam Dei substantiam agnoscat . Siquidem Augustini aevo loquendi consuetudine, nondum plane definitum fuisse videtur, ut subsantia , Pen iam tantummodo significaret. Et si enim lib. si de r. c. s. inquit quia Ura loquendi onsuetudo iam obsinuis, ut hae intelligatur , eum dicimus Essentiam , quod in-eelligis, , eum dirimus Substantiam ; non audemus dicere
unam essentiam, tres SubstanIias Postea tamen cub. r. e. s.
ait Fortassis igitur commodius dicuntur tre Personae , quam ires subsantiae. Quamobrem landandus magis est , quam culpandus Vulgatus Interpres, si ad vertendam Nosa Subsantiae vocabulum procudit neque eidem vitio vertendum, ut sacere audet Iacobus Capellius , qui vetusti rum Patrum subsantiae vocabulum usurparunt diversa ratione, ac postea usu receptum sit aut si sero demum Sub- sanxiae nomen ad essentiae notionem determinatum fuerit. III. Caput hoc primum concludit Apostolus de Angelis
omnes sunt adminiseratorii spiritus in inserium mus pro- prer eos, qui haeredirarem capiunt salutis ut habet Uulga- in Uerso. Huius porro Scripturae vi cogimur ad eorum sententiam adhaerescere , qui censent ex quovis Coelestium Spirituum ordine Angelos a Deo mitti in ministerium . Siquidem Apostolus hoc in Capite demonstrandam suscepit Christi Divinitatem ex eiusdem excellentia prae Angelis . Cum itaque ostendisset Christo Filii honores iura de- heria de Angelis contra inquit, eos omnes admissorori spiritus esse . t qui Coelestium Spirituum ordines non mitterentur in ministerium Pauli argumentum vim nullam haberet, ut quisque novit : Ex quovis igitur ordine ali- Qui mitti in Ministerium dicendi sint . Atque de his
attigisse iussiciat, de quibus tam multi iamdiu pertractarunt.
i QR virgit vero Apostolus ex discrimine Am gelarum a Filio Dei instri multo magis tabilia late, quisita Christo dicta sunt , Mam. Suae sub Vereri Foedere per
19쪽
enim , Angelos dictus es , sermo factus es firmus
er omnis praevarieari , e inoisdsentia aecepi iussam mer-eedis retributionemr uomodo nos lugiemus , sisanram ne-gιexerimus salutem ' quae , cum iniιium accepisses enarrari per Dominum , in eis gur audierunν nos confirmata es
Ex hoc itaque Apostoli ratiocinio illud recta deducitur sub Veteri Foedere reipsa per meros Angelos ea peracta suisse , quae in Sacris Bibliis per eosdem gesta leguntur
licet quaedam voces, aut circumstantiae Divinam Personam innuere quibusdam visae sint . Illationem hanc ut declitet Altingius Commen.in Ep.ad Hebr. scribit Angelorum nomine in in loco designari Propheras,
in sacris eloquiis eo nomine devotentura ac propterea omnia quae dicuntur capite primo pol versiculum primum ad Parenus pertinere. At quam multa ad Parenthes reserenda Deinde nonne initium capitis secundi est consequentia ex praeceden II
bus praecedentibus quidem , dicet iterum Altingius sed ex initio Capitis , non ex reliquis . Verum inquimus nos i quomodo Deus αυissme Hebas sis loquutus es nobis in Filio 4 Iim Panibus in Filio parite loquutus suorrat Fatendum itaque ex hoc Pauli 'extu cognosci , Dei Filium sensibili specie indutum ante Incarnationem Patria bus nunquam apparuisse . p Quod, quamquam generatim ex his, quae diximus , demonstratur e pecuiliariter tamen de tribus iis Angelis, qui Abrahae apparuerunt ad quercum Mambre o Di iniissim
20쪽
tiariter inquam eonfirmatur ex eadem hac Epistola eap. 13. Paulus enim hospitalitatem ibi commendaturus inquit: τῆσ
τες Αγγελως, i. e. ex Versione quae Uulgata nunc dicitur rbospitalitatem nolite obliυisci per hane enim Iaruerunt quia dam Angelis hospitio receptis . Hic erte postolus respicit itata Genes eos loca . Ad hospitalitatis igitur commendationem Paulus utitur argumento ex Angelorum hospitio Si ergo Abraham , aut Lot ipsum Dei Filium hospitio recepissent multo magis hine hospitalitatem commendasset. Inquiet hic fortasse aliquis, eum in Uulgata Versione legatur et per hane enim quidam Iaruerunt angelis hospitio receptis ς ideo haec referri quidem posse ad Lot , sed non ad Abraham: ad hunc igitur ipse Dei Filius virili specie cum duobus Angelis venit Advertat porro , si cui haec in mentem veniant , Biblia Sixtina Uersiones quasdam Bibliorum , quae ea praecedunt , hic legeres per hane enim quidam placuerunt; hoc est magis exposuisse locum , quam vertisse is ad Abraham quoque respexisse. Cuni itaque Biblia Clementina nunc Vulgata pro pla erant reposuere Iaruerunt, ad liti ram Graeci textus adhaereseere voluerunt. In Bibliis ergo Elementinis hie locus , unis est ex innumeris , quae absque extus notitia plane eamprehendi non possunt quamobrem Graecum ad Textum exigendus est . At elegantissima Graeea phras ἔλαθον τι- ,--τες Αγγιλως, quae Phetur in extu, hane vim habet quidam nescientes Angetis hospitio receperunt quibus verbis Qveterem Latinam Versionem hunc locum reddidisse noscimus ex Augustino
qui totidem verbis eumdem pluries affert L. a. Tris. c. x cone
Paulus ergo tum ex Abraham, tum ex Lot, qui Angς'los hospitio receperunt , hospitalitatem commendat Iam vero, de Angelo, qui Mosi apparuit, aut in mont Horeb Ex 4. , aut in monte Sina ibid. s. seq. de culiariter demonstrari potest eum non fuisse Dei Filium Divinamve Perionam . Stephanus enim Protomartyr Ao. . . t Pedi