장음표시 사용
31쪽
se e P an r 1τον- u lire pri se our u W, e quiri aura produit ἀμεγηπον, o defigure , que quelque opiis ste posterieur aura retendu corrige depuis en crivantis αμεγδες. Cela suppos e ce dernier o sera aut deplace dans S. Cyrille que dans es iures de a Trinitec ma isse aiassi ' en ourra-t on rie conclurre contre e P. Mingvis relli , Haec Vir Cl. qui 3 sapienter admodum rem versavit, mi vi Cyrilli verba pro me edidit quam ob rem in haec digressus sum , ut publice ei gratias agerem : neque
enim aequum erat, ut eorum tantummodo gratia Verborum
Francisco Iacquier ulla ratione responderem, quippe qui aliud nihil praeterea in me regesserit quam maledictari quare si vicem rependere voluissem 'duo maledici essemus , ut Hieronymi verbis utar contra Rus i mea vero sententia est delerendas plane esse litterarias lites, cum novi nihil habemus, quod cum Litteratis Viri communice musci cetera enim eru ditorum hominum honesto iudicio perm tenda sunt Quamquam vero clam enim in haec incidi 'confido Cl. Dominum Mercie nune mecum consensurum retinendam esse vocem ιμπε Etenim idem Cyrillus lib. I. in
ritaris,' orporis expers intelligitur,' est αυina Natura. Difficile enim ipsi nobis persuadere poterimu , nam hae loca eadem ratione ab omnibus Amaotiensibus corrupta suisse. Quare iure nunc exigere posse mihi videor a Iacquier, ut d phrasim μέγεθὸ de Deo usurpatam fateatur in repu' die ineptam suam eius vocis interpretationem peri esse VIII. Capite XIII. inquit Apostolus : μ μονευε τῶν
Praepositorum vestrorum , qui loquuti sunt Nobis verbum Dei, quorum intuentes exitum conversationis imitamini fidem ....c v. 37. obedite Praepostis esν subiacere eis : ipsi cuim pervigilan qua rationem pro animabus vestris reddi-
32쪽
rara V. alutate omnes Praepositos Gras Notissima res est Presbyterianos Episcopis nil aliud concedere supra reliquos Presbyteros nisi, τοτο ἀM, πρω- ama , primogeniturae dixerim , oraevoearionis praerogativam Hi utique Haeretici non solum ab Orthodoxis Doctoribus sedis ab Helerodoxis ita in arctum desilire compulsi sunt, ut pedem inde referre nunquam potuerint. Verumtamen existimo eosdem aereticos arctius adhuc concludi , si in eos intorqueatur ratio ἡγουμένου. Certum est enim in Libris Novi Testamenti minare , aut γεμον veram potestatem & iurisdictionem significare. Sic Christus Lue. a. o. inquit: γενέσL. .. λήγωμνω, ὀ λα-- i. e. qui Praecessor es flat scutminfravr hic autem evidens est ἡγούμενον , Proecessorem redditum a Latino Interprete iubentis notionem adnexam haberes, cum ministranti opponatur. Eadem res per se Patet ex Actibus Apostolorum . Etenim Cap. . o. de Ioseph
ε- ταν Τιω -τω conssipuis eum s Pharao praeposerum super c prum in super omnem domum suam . Et Cap. 14. εἶ. γcum Lystris Paulus comite Barnaba sanasset claudum ex utero matris , populus extulit vocem dicens : οι - -
βαν Δία, τον ἡ Παυλον Ερμῆν --το - ο γουμενος τουτ γου Dii smiles facti hominibus escenderunt ad nos vocabans Barnabam timem , Paulum ero Mercurium ἰ quo niam ipse erat dux verbi . Quis non videat his in locis 1Ῥουμανον auctoritatem is iurisdiectionem innueres Quamvis enim altero in extu ἡγουμενον quis reserre velit ad Paulum , non ad Mercurium evidens tamen est Paulum pint estate, iurisdictione praecelluisse Barnabae non πρωία tantum , πρωτοκλ m. π Fateor equidem Presbyterianos conatos esse seiplos tue aequorumdam Patrum auctoritatibus. At licet Orthodoxii eorum colatus irritos fecerint blandior tamen In si Deus dederit , ut observationes meas hac de
re, quae Spicilegii limites excedunt, aliquando in lucem emittam , omnia plane perspicua sutura esse PRO.
33쪽
L Epistola ad Hebraeos Auctorem habet Paulum Apostolum II. Graece autem ab ipso scripta suit. III. Haec piliola Divinae Auctoritatis est.
Ad Cap. L . IV. Concilium Nicaenum I. Ipsam pro essentia, substantia usurpavit .
V. Divus Athanasius vero b osasi adhibuit, tum hoc in sensu Nicaenorum Patrum , tum pro Essentia Divina , quatenus est , aut Pater generans aut Filius, qui gignitur aut Spiritus Sanctus , qui spirarus est VI. In Epistola Arii ad Alexandrum Alexandrinum Episcopum haec verba -- τα - , Vertenda censemus iuxta hunc sensum: quasi res sint substantiae ; non uamobrem tres sunt substantiae. Insuperque centemus haec verba Πατηρ, πιος, καὶ ρύγιον νιν α pater Filius,
Spiritus Sanctus , quae iis statim adiecta sunt, tum apud Epiphanium , tum apud Hilarium Arii non esse , sed ab alio inserta VII. Licet Conciliorum, Patrum alii πο sinsumpserint in sensu Nicaenorum Patrum alii
vero in altero Athanasii sensu ; in doctrinam tamen Ecclesiasticam nulla contradictio, aut repugnantia invecta est
34쪽
VIII. Paulus vero dum hic inquit de Filio Dei hoc est qui eum sit splendor gloriae, fgura subsantiae eius , monstrat Filii Divinitatem is Consubstantialitatem cum Patre
utrovis in sensu intelligatur nosos. IX. Iacobus Capellius temere is iniuite vellicavit Uulgatum Interpretem , quod hic diposa
verterit subsantiam Ad Cap. I. 4. X. Ex omnium Coelestium Spirituum ordinibus aliquos a Deo mitti in ministerium censemus. Ad Cap. II. 2. XI. Angelum , qui mictus est ad agar Gen. 6. suisse merum Angelum asserimus XII. Tres illi Viri, qui visi sunt Abrahae Gen. 3. non fuere Tres Trinitatis Personae XIII. Neque Dei Filius duobus Angelis stipatus. XIV. Similiter duo illi Viri, qui Gen. is. Venerunt ad Lot erant tantummodo Angeli creati. XV. Cum tamen Dominus pluit super Sodomam, Gomorrbum sulfur oe ignem a Domino mea.
q. 14 contendimus declarari distinctionem Personarum in Deo
XVI. Angelus qui Mosi apparuit in monte Horeb, non erat Deus , vel Dei Filius , qui per se Mosen alloqueretur, sed ipsum allocutus est meri Angeli ministerio XVII. Pariter in monte Sina Lex Populo data est a Deo per Angelos , non per se ipsum, aut per Filium suum sensibili specie indutum.
35쪽
II. O. XVIII. Unionem ypostaticam Filii Dei suturam fuisse censemus, conservata etiam ab homine primae conditionis integritate XIX. Id tamen non asserimus ex ratione optimi, quam in agendo sequatur Deus; hanc enim prorsus respuimus.
XX. Cum e Sacris Novi Foederis Libris certum sit, Neminem Piorum ominum ante Christum eam beatitatem adeptum esse, qua sita est in Dei visione; idcirco: adserimus hunc Apostoli locum saxere non posse iis , qui dicunt,mominum Iustorum Animas . quibus luendum nihil erat, ante Christum ad aleternam Dei
XXI. Quamvis Paulus impositione manuum hic innuere censeatur Sacramentum Confirmationis ali na tamen a mente Apostoli non dicet , qui statuat ibi eum innuere Iaeram ordinat ionem. XXII. Censemus tamen impositionem illam manuum, quae facta est Antiochiae super Paulum , Silam Act. t . . non suisse Sacram ordinationem , sed merum Christianae benevolentiae, dimissionis ossicium. XXIII. Pro certo enim habemus Paulum a Domino constitutum suisse Apostolum , dum istam
scum proficisceretur promulgatum autem Der Ananiam , ab hoc incardinatum Damasci.
ib. Ad cap. a. s. iXXIV. Eadem est vis, sive legamus cum ebraeis Pist. H. aures fodisti mu sive m
36쪽
LXX Interpretibus,, cum Divo Paulo σωμα
XXV. In Codicibus LXX Interpretum Amanuensis vitio eo in loco Psalmi irrepsisse pro ria ingeniosa quidem coniectura est sed verisimilitudinem non habere censemus Ad Cap. XIII. . I . ω 24. XXVI. Et ex voce γω rio, qua Paulus indicat Praepositos Ecclesiarum , demonstratur Episcopos Divino iure resbyteris superiores esse quamvis Divus Hieronymus in Caput I ad Titum hinc deduxerit olim eosdem fuisse resbyteros atque Episcopos XXVII. Quoniam vero incidimus in sermonem de Divi Hieronymi sententia circa Episcopos Presbyteros, dicimus eiusdem sive scribentis Epistolam CL ad Euangesum , olim LXXX Rad Euagrium sive disserentis Caput I. Epistolae adi Titum Meius , fiquam , mentem suisse piscopos a Presbyteris Sacramento Ordinis non differte ; sed tantum auctoritate, potestate is iurisdictione , ex Divino utique iure prosecta . Neque alia ratione quaecunique ibi Sanctus Doctor hac de re scripsit, prorsus explanari possunt
XXVIII. Eamdem quoque censemus suis mentem Auctoris Commentarii in Epistolam ad Ephe- scis, qui habetur inter opera Ambrosi A XIX. Similique mente plurima Augustini , Ioannis Chrysostomi heodoreti loca scripta fuisse intelliguntur. XXX. Quare quisis nunc eadem senserit, is neque revinci, neque iure poterit reprehendi