장음표시 사용
251쪽
qua Andromeda sabulam in caelo repraesentant Cepheus, Cassiepia, Andromeda, Perseus, Cuius nimirum in his sidoribus, quod si rarissimum, una interpretatio eaque e sabulis petita ita invaluit ut non solum nulla alia explicatio unquam prolata sit, sed etiam sidera non ab eis, quas deformant, figuris, sed e mythologia nomina ooporint vo hine concludas eam explicationem satis antiquo tempore ortam Me, certe ante Euripidis aetatom, ita ut illuna iam sidera, quibus haec nomina tributa essent, novisse admodum probabilo si optime igitur fieri potuiti ut Minerva, quae in fine sabula ab uripido inducitur, Perseo colorisquo promitteret, oro ut eorum omnium imagines in caelo conlocarentur cf. quae dixi in Diario archaeol. 1878 p. 19s. Andromedae eorumque quae cum illa coniuncta sunt siderum mentio monet ut pauca do siderum et notitia et explication apud Graecos addam non quo di Lficillimas qua hac in ro se illarunt qua0stiones tam brevi disputatione solvi posse confidam aut nova prorsus neque ab aliis aut prolata aut tacite intellecta adlaturus so mihi videar, sed quod hunc librum in stellarum sabulis maximo versantem neque carer hac disputationis parto nequo aptius concludi posso arbitror sed et brevissimus oro et eis maxime utar, quae Butimannus in Academiae Beroteusis di sertationibus 1826 p. 9 o Carolus O utili erus in Prologomenis ad Mythologiam p. 191 grogio disputaverunt. Homeri igitur aetato haec sidera nota suisso constat Ursam maiorem, Booten, Orionem, Sirium, Pliadas, Hyadas 2 486-489 ε 272-275. quibus ego supra ud-dendum esse conieci Scorpionem ad haec soro sidera spectant qua quidem in populo
do stellis nata sunt sabula omnos ita autem natae sunt, ut primum ingiua sidera certa alicui rei compararentur, tum singula sidera inter se coniungerentur velut clarissimum omnium siderum, quod nos Ursam maiorem vocamus, ab aliis ursae, ab aliis plaustro comparatum osso, ab aliis donique propter figura flexuram Ἐλέκυν nominatum esse nemo os qui nesciat at qui Ursae comparabant, stellam illam lucidissimam, qua in caelo Ursam sequitur, huius Ursao custodem osse arbitrati Αρκτονρον vocarunt, qui plaustro, pro bubulco habuerunt BOOtenquo nominaverunti nam Arcturum sive Booten apud Homerum Hesiodumque tollam osse,
nonduin totum sidus manifestum os Hesiod p. 56 δὴ ἡ τοτ d 3τηρ 'Αρκτου-
ρος προλGrosi ἱερον θοον 12κεavom κτλ. postea demum cum maxima illa stella alia stolla minores ad idem sidus coniuncta sunt, cui sideri, cum stella illa hominis nomen haberet, etiam hominis figura tributi sest similiter Sirium stultam Orionis clarissimi venatoris si canoin esse finxerunt ipsumque Orionem modo ab Ursa peti modo Pliadas persequi modo a Scorpion occidi secerunt cetera sidera quo ordine aut quibus temporibus singula Graecis innotuerint, difficillima a vix unodanda quaestio es do perpaucis enim constat Ursa minoris notitiam Phoonicibus oberi saepius traditur neque est cur huic memoriae fidem derogemus immo
' In transcursu mono Cephalum nihil aliud esse quam Orionem Atticum nimirum ut ille, hic quoquo ab Aurora rapitur ex qua eum Phosphorum genuisso dicatur, totam sabulam in stellarum ortu erasuquo niti manifestum fit accedit, quod phalo non secus quam Orioni canis os immortalis quam ad Sirium iam veteres mythographi reetissimo rettulorunt.
252쪽
ogregio confirmatur stiloro Ursae minoris nomino quod si Φοινικὸν tertium iusdem sideris nomon Auro γουρ- a figura, qua canis caudam deformare videtur, petitum ess recto statuit Butimannus invaluit tamen Ursao nomen, ciuo sidus et supra altorum Ursam positum os et in arto navali mox illius locum occupavit. quod Hyginus II 2 p. 33 9 Parmeniscum, ut supra conieci, secutus, halotem id nomen sideri primum indidisse adfirmat, ad carmen astronomicum, quod halotis nomino orebatur, reserendum esse videtur. v. Plut de Pyth. orae p. 402 P. Cleostratum Haedos Ariolom Sagittarium invenisso et notrusso iam saepius monui undo nocessario concludendum est Capram iam antea notam fuisse; sed omnino hau tria sidera no spl0ndor neque figurae singularitate praecellunt, ita ut o tempore, quo nomina operunt, lucidiora praestantioraque sidera omnia iam nota suisse necesso si an credi potest ricto prius quam Perseum aut Cassiepiam inventum osse ΤΕuctemonem Aquarium, Sagittam, Aquilam, Delphinum, Lyram Scorpionem Equiana commemorium Gemini testimonio Hoc cura 16 constat; sed cavo no inventa ii quo ab eo esse putes Coronam Pherecydes commemorasse videtur eamque ad Ariadnam rettulisse. v. Pherecydis fragm. 106 schol. Od. λ 320) omnino ex is, qua instrumenta humana dosormant sideribus Lyram ut Coronam longe vetustissima esse puto. qua cum primum propter figurae singularitatem proprietatemque denominata essent, mox ad sabullas roserri coepta sunt idem cadit in ea, quae animalia repraosenlaro videbantur si dura, aurum dico, quum, Arietem, Leonem, alia, do quibus conserendus est utimannus i. cia sed quid statuemus do eis, quibus forma humana tributa est, sidoribus primo obtutu adparet duas hic distinguendas esso classus nam aut heroum nomina sidera rao so serunt aut hominem quom libet singulari u dei habitu vel statu efficere videntur ad alteram classem, qua multo maior est e
linon Gonicularius IV), Ophiuchus VI), Arctophylax VIII), Virgo IX). Agitator XIII), Aquarius XXVI) Capricornus XXVII), Sagittarius XXVIII), fortasso etiam
Gomini X) duplex autem, nisi egregio allor, harum figurarum esse potest origo.
aut enim primum una tantum stella nomen capit modo ex eo, quem in caelo occupat loco, modo ex lucis splendore coloreque tum alia stella cum ea coniunguntur, ut figura humana desomotur; factum id esso videtur, ut supra mouui, in Boote similo quid fortasso in Geminis accidit, quod nomon primum duabus stollis, tum sideribus, quibus utraquo carum cincta est, tributum sesso adparet aut non una primum stella nomen cepit, sed totum sidus simul constitutum ac denominatum est quod cum non tam a populo vel a poetis quam a mathematicis in sphaora delineanda fieri consentaneum sit, haec sidera et minus nota orant nequo
statim ad mythologiam relata sunt caron igitur mythologica explicatione magnam partem vel in rati Phaenomenis contra Alexandrini poetas, Hermippos dico et Hegesianactes, in his potissimum sideribus lepide interpretandis ingenium suum exercuerunti rivo hac do altera lasso sussciant toto catilo ab ea distat classis prior, qua praeter Orionem Pliadas Hyadas totam illorum siderum familiam complectitur, qua ad Andromedae historiam spectant Hyades o Pliades ab initio sidera sunt neque alio consilio in sabulas inducuntur quam ut sidera explicentur.
253쪽
246, idom in Orionem adero mihi quidui dudum persuasum est; cuius nomen utut explicandum est, id certe mihi satis exploratum esse videtur subulas de Orione prius narrari non potuisso, quam sidus constitutum se nominatum esset restant Andromeda, Perseus quaequo cum eis coniuncta sunt sidora, a quibus tota haec disputationis nostrae pars prosecta es atquo quis crediderit unius poetae ius iuchodio prorsus oblitterati auctoritatem tantii in valuisse, ut his sidoribus aut ignotis antea aut certo aliter denominatis haec nomina induret, qua indo ab illa aetato sola obtinuerunt iterum atque itorum monendum est idem praeterea in uno Orione accidisso nequo tamen credibilius est iam quinto aut vol sexto saeculo populi graeci ingenium ita lusisse, ut o vi toruin siderum nominibus sabulum sibi omponero et sabulam et siderum nomina simul ex Asia inlata esse opinatur Butt- mannus quod de Cassiepia concedendum ess videtur, do ceteris dubito dicam igitur portu, quod Sentio duo ex hac siderum familia iam satis antiquis tum-poribus nota suisso suspicor, o nimirum, qua et splendor et figura colora longe pra collunt, Perseum dico et Cassiepiam o quibus Perseus id proprium abdi, ut ab heroo nomen ceperit, quod similiter tactum est in Dioscuris, praeter tuam quod illa sideris explicatio vulgarissima quid om nequo tamen sola est contra Cassiepiae nomen utrum a sidero ad lieroidem an ab heroide ad sidus translatum sit, diiudi- caro non ausim id constat nomen de Phoenissis sompo mulieribus adhiberi nam praeter Andromeda matrem etiam Phoenicis uxor ita nuncupatur, quae modo Phinci
schol Apoll. BQ78 modo Atymnii Apollod. III 1, 2, 3 modo Europa Eustath.
Il. 989, 3b mater est atque postquam Andromeda historia Graecis innotuit, quam saeculo sexto exuunt notam suis o alibi vici, sed vel ab Alcmano y narratam suisso WilamoWilaius meus me docuit, cum sidero quod Perseus dudum vocubatur, diu sidera coniuncta sunt, qua Andromedam, Opheum, Cotum osse finxerunti ac so tam tum demum Cassiopia, qua ab initio Phoonicis uxor est, pro Andromeduo matre Cophei uxor habita os atque haec sunt qua de siderum historia adserenda osso putavi specimina. Aratum opinor ut o sideribus scriboro praetor Antigoni iussum imprimis Stoicorum, quorum disciplina illum deditum suisso constat, illud movit καλος δὲ ὁ κοσιιος δῆλον δ' ἐκ τοὐ χή ιατος καὶ του χρωματο καὶ OD ιεγεθον και
de pia p. 879 . vix dici potest, quanto opero rati carmino cum aequalestum osteri delectati sint ne pio si qui ignoret, quo studio in inlitando rato
Alexandrini poetae in vertondo Romani laboraverint pauci sciunt vel ad artem vim eius ortinuisse tantum enim auctoritas ius valuit, ut, cum singula oeseos genera inter singulas Musas divideruntur, otiam pos stronomicum eculturem Suam Praesidem acciperet, quamque nomen ultro ostinaliat Urania Musa fieret
254쪽
Arati. ' prueterea pictores ex subulis sideralibus argu monta opetivisso iam in Prologomonis p. 4 adn. 7 uno orto exemplo ostendi ac fortasse etiam picturamo eulandi ruta, in qua Cupido Iovi nescio quid digito indicans repracsontatur Helbigit 3), ud Phaononiis sabulum roserenda est. v. Catast fragm. XLIII 13. 194 195. quid quod singularis aliqua parietis Herculanensis figura, qua in explicanda into pretes frustra desudavorunt, nullo alio modo nisi ex sphastra cautosti intellogi potest. in basilica Horculanensi egregia pictura inventa si, quam post alios optimo inlustravit at tuo ad Augum Euripidis reserendam osse ostendit WiluinoWilgius pus in Analectis Euripideis p. 188 v. olbi 1143. Iorculus pictus os Tolophumi cerva nutritum inveniens, Arcadia praesente, divina figura, et Satyrisco; ad omnia primo obtutu perspicua sunt sed adest altera mulier alata, longa esto rubra induta manu sinistra spicas tenens, qua ex rupo prospectans Herculi puerum indicat: huius nomen quadrendum est. do Victoria non debebat Wilamovitgius cogitare; nam illi spicae vix conveniunt os autem habitus huius figura prorsus idom, quum Virginis sideri astrologi tribuunt nam νοθενoc et ipsa alas habet, longam tunicam portat, manu Sinistra spica tenet. v. Catust. Dagm. IX p. 84. iam ogita Herculem filium suum in Parthenio monte opperire omnia, opinor, lana sunt pictor non sino legantia, ut Parthonium indicaret, Παρθενον, quam ius montis dam osso aut ipso finxerat aut apud poetas Alexandrinos legerat, reprae- solitavit quae explicatio cum mihi certissima osso videatur, num similis quaodam
figura, qua in nonnullis parietibus Pompeianis icta est, odem modo interpretanda sit, in medio relinquero obeo adest haec figura donidi nascenti Helbigi 390), fortasso eidem vulnerato Helbi 331 , spectat uollan illam itiscentem, cuius adhuc nomen ignoratur quamquo pro Venero vix recto nonnulli habunt Helbi 354. 3533). alas semper habet longaque tunica vestita est, semel nimbo insignis ost sed desunt spicac. Hulbigius, qui mira quadam constantia hanc figuram Σκοπιαν alatam vocat, vi causam proferre potorit, cur scopulo ala tribuantur atque no pro Virgilio habeamus, praeter Harum desectum id imprimis prohibere videtur, quod nulla arum, cui inter si historiarum in Parthonio locum habet; contra cum utiquus habitus tum nimbus Virgini unico convenit; qua si re vera
Fugit ho Adolphum Trendelenburgium, qui eum cieroquin domusis egregio disputaverit De Musenchor. Berlinor incholmann sprogr. 1876 in eo sallitur, quod Uraniam in universum gludiis astronomicis pracesso opinatur, ipse tamen miratus huic uni Musae nihil eum poesi commune esse quam di me ultatem ita, ut supra factum est, tolli vir doctissimus et eonfitebitur, Opinor, et gaudebit. ' In basilica hanc picturam inventam esse eum antiquissimi testes adfirmant Cochinius et Belli eardius observ. fur es antiquites 'Herculanum Paris 1757 p. 18 tum Carolus Iusti Winelielman II p. 194ὶ praestantissimae igitur huius aedificii picturae erant Herculos olephum inveniens et Theseus Minotauri victor IIclbi 1214ὶ Horcules ut Herculane conditor patronusque celebratus si cum quo Theseus compositus primum quidem propter solemnem utriusque herois consociationem, deindo vero ni salior Creticus mythus ideo delectus est, quod M. Nonius Balbus, qui basilicam aedificandam curavit, nocessitudine quadam cum Cretensibus coniunctus suisse videtur. v. Mommson Inscript regu Neap. 240 2109.
255쪽
hac Dira reddatur, non locum indicet, sod aliud quid significet, quod fortasse ex Arati narration elici potest dicit enim ratus v. 96-13 Virginsem Iustitiam esse qua cum aure saeculo inter homine versata esset, argente se in montes recepisse, aeneo ver ad caelum evolasse. Iustitia igitur sivo Virgo eis omnibus historiis interesse potest, qua et saeculo argenteo et in montium solitudino eveniunt sed ipso confiteor haec omnia tamdiu mori coniectura niti, donec id quod praecipuum Virginis insigne est, spicae in huius quoque figurae manibus in
256쪽
p. 2, 20 lege S p. 69, 29 pro 3 p. 9, 29. p. 4, 6 post in adde Iiud p. 21 Ii verba regrediente itur Nilo te a Catasterismis aliena ex eodem sonte interpolata sunt, quo Isidorus in Originibus III 1, 8 utitur. s. p. 202 adn. 2. p. 26 logo utilia pro Rufus. p. 27 sero inveni Avieni versum 372 emendato in Gormanici eodie Basileensi legi ubi posiv. 146 Avioni v. 370- interpolati sunt. v. Broysigi editionem p. 10. p. 29 ot 176 vereor ut recte cum Avieni v 782-796 tum scholium Arateum ad Catasterismos
ibidem Ovidium ipsum Ampeli tabulam invenisse etiam Merkelii sententia est. Ovid. Fast. P. XC. p. 31 infra: Artomidorus nescio quis Φαινι-ενα scripsisse traditur in Arati vita altera. v. Butile II p. 43. p. 33. Cepheus eur quartus, Lyra nona vocaretur, iam Folius et Hoynius intellexerunt cetorum eis, qua illic de Catalogorum ordine dixi, adde quae in ianotation ad Epitomen p. 192, 18
p. 40, 16 verba eius filiae delenda sunt deerant enim in Frisingensi, cuius lectiones illo loco
p. 47. de lyllini Astrologiae codice quodam qui in gymnasii Friburgensis bibliotheca adforvatur, nunc Heydenreichii dissertatio die Hygintiandschris d. Froiberge Gymnasial bibl. Programm . rei b. Gymn. 1Ν78 consulenda ost quam in Hygino recensendo mihi praesio non fuisse quamvis aegro seram, tamen hi lectiones eius codicis numerar o ro visum non est quas qui scire cupiunt, ipsum eydenreichium adeant. p. a in estimoniis: vien. v. 283 eoli scripsi ex coniectura Sehriaeri poli libri. p. 100 15 ἰνιοχει scribendum esse iam Boethhius Ann. d. Ins I 171 vidit. νωχος Augustus Motiamson. δινιοχῶν Muhaelis. p. IV inter Catasterismorum fragmenta udociae apitis, quod πεοὶ Πλειάδων inscribitur, initium lotum recipere debebam, non in adnotation tantum cornmemorare itaque verba hic saltem adscribam. udocia p. 339. ID.Haese λογαrέρες ἐγένονro m. ita, νης Praerρος ἐν 32κεανοῖ γνναικος δὲ Arλαντος di ἐς καὶ .ε εαμ λεγονται ησαν is διυ Ἀκα τὴν ἀοιθι δι'
p. 131, 7 Schol. Germ. G post Gystonus ex S renisse addendum est. p. 31, 184. Hyginus pro Graeae fuerunt Goroonum custodes, de quo ego Graeae fuerunt Gomonum ustodes III, de quibus et in adnotationibus adde Gorgones ΙΙΙ, de quilii R. Omonum Matodes, in quibus M. euatode Gomontium, de quo P. v. Burista Jahrbs class. Phil. 1866 p. 762 adn. . p. 31, 22 post suo quaeque tempore adde accepto oculo.
257쪽
p. 138 in Testimoniis pro Arieιε. . . Isti lege Ar νι. r. I, pro inde logo illa ibidem . 625Musa satias ipse repertor i carmina Pleiadum numero, duxisti scripsimilamowitgil egregia mendatione recepta Musa satus illi Gurtor carmine Pleiadum numero dediιaeerat
p. 115 Hygini liber Dresdensis IM, qui praeter alia etiam scholia in Germanicum ea, quao Sangermanensia vocamus, continet trium siderum catalogos servavit qui in G omissi sunt: equidem in Catasterismorum Fragmentis hunc desectum ex S compensare studui sed cum nuper catalogi illi ab Heydenreichio Mus Rhon. 1878 p. 479 editi sint, hic os repetani. itaque pro eis, quae sub XXV olore in quarta columna posui 145 1-6, ex D haec recipienda sunt: H Me autem stellus in capite bιrtim unum, in triaque ala quinas in corpore ΙΙ scribe I , in cauda Π scribo I fiunt XIII. debebat XIV, sed olli stella
omissa est. deinde p. 14 sub XXV Aquario 1 - 13 haec reponenda sunt: mbet stellus in capite obscuro II in universis singulas scribe neris insudis claras singulas, in sinistro cubito Vesuram, inderetro cubito res in manu , in mammis insulas, in dextro crure I, in pedibus si istulas claras summa XII effusio quae scribe aquae notata est e. stellia XXX serit, XXXIl. e. quibus duae clarae, eterae ero Obscurae sunt scribendum csset summa XVII, nisi post verba in mammis singulas quinque stella omissae essent et eaedo quidem, quarum commemoratio etiam in scholiis Basileensibus desideratur omnino singula verba scholiis Basileensibus aeeuratius respondent, quam in ceteris S gemanensium catalogis solent. denique p. 15 sub XXVI Capricomo haec verba repono, fere eadem ceteroquin, atque quae ex S ccepi, sed paullo emendatiora: Habet stellas in sinstulis cornibus singulas istingulis D. corr.Ηcydenreichius), in naso Iaram, in eapite Ι, sub in L in pectoreo scribo D, in pede prior Ι, in summitate pedis , in dorso II in renire , in avda II cIaras. summu XXIV. p. 156 ostimoniis ad scholia Basileensia adscriptis addendi sunt Fulgentius I 2 et mythographi Vaticani II 198 o III 4, qui omnes Aglaosthenis narrationem cladem fere verbis procul dubio ex scholiis Germanie exscriptam nam ab Hygini verbis magis recedunt repetunt
manifesto tamen errore pro Aglaosthenis scriptoris illo tempore lare ignoti, nomine Anti- creontem antiquissimum auctorem nominant. Borgkius Pocta lyrici III p. 1040 r. 132iquamquam recte historiam a Teio poeta narratam esse posse negat, salso tamen de iuniore illo Anacreonte, qui Phaenomena Rcripsit, cogitat. v. pimetrum II p. 224. Immo nihil eum in Hygini sabulis tum apud mythographos Vaticanos saepius factum est, quam ut pro ignoto nomine vulgarissimum poneretur. p. 13, 2 Cod. Strogetianus et ante per delphini monumentum delendum osse recto statuit Broys ius nam quod in V omissum est, otiam in scholiorum Stroggianorum strchetypo defuisseveri simile est. p. 228. Addero poteram Araetho de Callistus patre eis cum Pherecyde convenire. v. Apollod. II 8, 2 2. Pherecydes se. 6 Mulier. p. 230. De Cephali cane Nieander eadem narraverat atque Ister. s. Pollucem V 3 39, Schneiderum Nicandrea D. 97. suus huic tabulae et quam eodem loco Pollux ex Nicandro commemorat, Actaeonis historiae locus erat in 'GεDοιοὶ υένοις, ad quae recto utramque rettulerunt . . Schneidem et Bastius nam vereor, ut O. Schn idem cuiquam persuaserit Nicandrum peculiari opere, cui Dνηγετικα inscriptum esset, do canibus egisse. quodsi demonstratum esset Nicandrum in 'MεροωDuένοι conscribendis Istri opora mythologica adhibuisse, is quem supra p. 23 Mn. 20 notavi, Ovidii et Istri consensus ad Nicandri 'GεDo ovμενα reserendus esset a Si quidem Yecte contendi Istrum ab Hygino lectum esse, non est cur negemus ipsum Ovidium seripta elebris illius Callimacho manibus
258쪽
p. 233. Addere poteram ea. ita Hyginus II, 1 p. l. 6 sed alii dictινι - 2 demonstra H do Callistone narrat, eadem esse, qua Apollodoriis profert III 8 2 3 et . p. 242. De scriptis quae Epimenidis nomino circumferebantur, Hillem nuper docte et accurate egit in Muso Rhenano 1878 p. 25 illo quoquo ratosthenem o Diodorum ad idem opus respicere statuit, quod utrum epi sint ad Solonem data an alius liber sit in medio relinquit de arminibus tamen, quorum tituli apud Diogenem Laertium leguntur, cogitari vetat, cum illo operum Epimenideorum catalogus ex Lobono Argivo impudentissimo salsario si erit at ipso illem concedit, in Epimenide rem se paullo aliter habero, atque in ceteris, quibus Lobon suo Mario carmina largitus sit, sapientibus, cum Epimenidis nomine re vera eum carmina tum pollestii scripta Oxtiterint ita quo in catalogo illo vera eum falsis mixta esse atque Koro1 rων καὶ Eooσανrων γένεσιν καὶ θιογονlαν posse extitisse ne Hillorus quidem negaro ausus est, . p. 28 Won de stilo reter de ma gelegenui chsolbs ais inen ureten ego ichnete, Insbesondero noch on dem Urspruti der uretenund orybante geliandet habe soli, o ma es jedem libertassen leiben, ob er si chlieber ine Falscher vorstolle Nili, de siet dioistho natim, in orartiges Gedielit gutabrici ren, de einen sole heia, de dio seli natio legonde Beliauptuncein sach erlog. mihi, postquam illeri tumino Diogenis Laertii auctoritas hac in quaestione labefacta rit, in res ita es habere videtur exstabat armen Epimenidis nomino a salsario on- socium, cui evrικα inscriptum erat: hoe carmine usi sunt ratosthenes et Diodorus. quod cum res Creticas indo a deorum ortu usquo ad Minoem narraret imprimis autem Curetum Corybantumque tabulas complecteretur, Loboni ad eos quos apud Diogenem legimus titulos fingendos ansam praebuit quod librum περὶ πνωος καὶ 'λδαμανθυος pro carmine habui, gregio lapsus sum.
259쪽
II. uos Praeter ratosthonem XVIlI. Equus . . Imauctores Ityginus in Astrologia libro altero conscri-
III. do nonnullis ratosth ni in
260쪽
Aehilles Tatius 29. Aeschylus 43. Aglaosthenes 8. 26 24 adn. 21. 213. Alcman 246. Alexander 224. Ampelius 17 s. Amphis 20.
Andromeda M. Araothus Tegeates 227. Aratus 23. 33. 231. 234. 246. Arati interpres latinus 24. Aristoteles 206 adn. . Artemidore 3 cf. Addenda. Asclepiades Tragilensis 15. 22 A Attalus Rhodius 234.
Callimachus 5. 231. Callisto 2 adn. 2. 238 adn. 2. Cassiepia 246. Catullus .i Censorini fragmentum 202 s. Cephalus 44 adn. 16. Ciceronis Aratea 232. Cleostratus Tenedius 224 226 245.
Cratinus M. Diognetus Erythracus 233. Dositheus 17 s. 234. 236. Epimenides 8 241 s. s. Addenda Eratosthenes 30 g. Catalogi 33 3. Catasterismi 34 s. Erigona 6 231. Mercurius 2 adn. 2 6 231. Euctemon 245. Eudoeia 24. Euhemerus 228. 231. Euphronius 221 adn. 1. Euripides 243 s. Fulgentius 201. 205. 210. 220. Germanicus 29. Hegesiana 32. 21. 227. Heliodorus 20 adn. 39. Hermippus 32. 222 s. Hesiodus 17. 23 adn. 20. 237. 244. Hipparchus 31. Homerus 14.
IIyginus 35. 236. Astrologia' s. 201. 221 s. Fabula 235 R. Fabularum eode Frisingensis it . - Italicus 210. Gonealogia 23 s. Isidorus 15 s. 202 s. 205. Ister 228. 230.
Laetantius Firmianusi adn. II. Leon 231. Martianus Capella M. Minthos . Sininthes. Musaeus 124. 240 s. Myrtilus G. 21. 25. l. 32 adn. 65.
Mythographus Vaticanus I 218 s. Nigidius Figulus 16 s. 32. 35. Ovidius 16 29. 32. 233.