Eratosthenis Catasterismorum reliquiae accedunt prolegomena et epimetria tria

241쪽

quantum Alexandrina aetatis sabulatores epistolas amatorias in deliciis habuerint, concedo optimo fieri poditisse, ut Andriscus vel quisquis sui Diognetum Polycritae cupiditatem suam epistola data latento eaque occasion oblata subulam illum commemorantem saceret, Hyginus autem Diognetum, quem in enchiridi aliquo myth

logico invenisset, pro scriptore, non ro sabulae persona, haberet. Non mo sugit hanc disputationcm tum demum absolutum iri, cum eodem modo in ceterorum librorum sontes inquisiverim sed hoc munus nunc quidem in me recipero non possum pusillo tamen quodam invento lectores raudaro nolo. udoxum secutus ratus dici do Geniculario: v. 69 - μεσοφ δ ἐνυπερθε καρον οοεοτερου rota ακρον ἔχει σκολιοῖο ρεικοντος. sed fallitur Eudoxus, nam sinistro, non dextro, podo Genicularius caput ramuis

premi v. Hipparch. p. 24. Victorius. Eratosthenes cauto scripsit: ὁ δ' ἐπιβεβmentia ψ τεθεικῶς τὸ ν ονυ τε δ' τερρὸ ποδὶ ἐπι τὴν κεφαλὴν ἐπιβaένων. Attalus Rhodius, ut Aratum ab erroris crimine tueretur, scribi iussit:

v. schol. ra 6 p. 8, 29. Hipparch. p. 7. hanc autem ad lectionem respexit Hyginus, quamquam ceteroquin ratosthenem secutus est. II 6 p. 41, 13 sinistro pede restis ei is deaetram partem opprimere eonatur itaque aut Attalum Rhodium legerit aut illius coniecturam in exemplo suo invenerit nocessu es eandem agnosci sed alitor interpretatur scholiasti adorat. v. 6 p. 8, 30. Do tabularum libro latius agor etsi ab huius disputationis consilio alienum sit, unum tamen est, quod silentio praetermittero nolim nam cum Hyginus II 12 p. 46, 1 Catas fragm. p. 131, 20 so do rapis in primo libro Geneat stiarum egisso indicet, huius operis, quod tres minimum libros complexum suisso

adparet, compendium Sse eum, quum nos tenemus, Fabularum librum cum alii

statuerunt tum Carolus Langius de nexu inter Hyg. p. myth. et sabul. libr. Moguntia 186 p. 5 et Bursianus in iusdem libelli reconsione Jahrb. s. class. Philo 1866 p. 62 inutio quod Dositheus y in graecum transtulit Hygini opus tabularum libri, ut nemo nescit, simillimum genuinum hunc titulum, qui est Genera Iosiae, rao se serebat ad idem opus rosero, quod Hyginus, ubi Aglaosthenis do piratis Tyrrhonis narrationom o Catasterismis reddit, II I p. 7, 3 - Catast. fragm. p. 161, 6 do Liberi nutricibus ita scribit a quibita eum nutritum et nos

nostri libri in progenie deorum et eomplures Graeci duerunt alitur sano visum est Bursiano, qui tradito illo nostri, quod ego Schessero praeeunt in nos uuivi, Se vat de mythographis latinis sermonem esse arbitratur a Romanos scriptores ab

242쪽

Hygino in Astrologia soro nusquam consultos osso iam supra indicavi donaquo in Fabulas cadere dudum mihi persuasi, atquo verissimo monuit ipse Bursianus IIygini verba optime ad sabulam 182 resurri posse, quae sano hodio non solum corruptissima pravisque additamentis inquinata est, sod otiam salso titulo Oceani tiliae inscribitur. qua cum ita sint, et in quae hodio in Fabularum fronte leguntur deorum stemmata, et sabulam 182 colora tuo quae in deorum liberis numerandis vorsantur capitam Hygini Gonoalogiis fluximo cortissimum esse videtur nequo tamen fabula aut omnes aut maximam partem ex Genealogiis fluxisse possunt, cum multa occurrant, quibus in libro κατα τεμμara disposito locus non sit quod cum octo animadvertisset Bursianus, ' statuit sabularum librum constar ex Gonoalogiarum epitomo et sabulis ex variis operibus equo tamen Hyginianis a grammatico nescio quo magnam partem iam anto Dosithoi aetatem additis. quido quiunquam in tabularum libro multa inesse concedo, quae ab Hygino prosecta non sint, tamen a Bursiano iudicium cum solungm cum illo se maiorem Fabularum parto ab Hygino abiudicet quod cur laciam, mox expositurus sum nimirum minus in Astrologia tor promittit se do aliqua fabula alio loco accuratius acturum esse;

primum do Gorgone II 12 p. 46, 22 de qua ita RV quo D alii alio te,npore plura dicemus, deindo do Phrixi arietis pelle aurea II 20 p. 59, 25 - Catast. fragm. p. 2b, b de qua alibi Flur dicemus, donique do Diana X 3 p. 73, 21

sed quae pos mortem itis scit Orionis Disina fecerit, vi eius historiis diremus. haec omnia Bursianus amovere studuit et quod ultima verba, qua in calco narrationis de Orionis mort o Istro descripta leguntur, ex eodem Istro et ipsa ab Hygino inconsiderato translata osso censet, nihil habeo, quod contra dicam, immo optime hoc ori potuisso libentissimo concedo δ' plus difficultatis hahon verba, qua primo loco posui ex Euhemero descripta esse, qui paullo antea commem

ratur, vix quisquam sibi orsuadent, cum summa tantum narrationis, non ipsa

historia ex Euhemero adposita sit Euhmi crus quidem Gorgonum a Minerra dici intorfectam Bursianus, quem haec difficulis non sugit, illud qua ad Minervam rosor atque Hyginum eam, quain in soquenti capito II 13 p. 7 6s. - Cat Lisam p. 99 et 101 ex Catasterismis adpositurus erat, do Minerva richthonioquo narrationsem significasse putat ut quis non videt, quam artificioso hoc excogitatum sit nonne prorsus ridiculo Hyginus se Iio tempore acturum osso diceret, quod

' Neque tamen octo ursianus id nimis premit, quod Fabula nequo inter se neque cum Astrologia semper accurato congruunt eui rei in libro et ex variis auctoribus ompilato et in fabulis ongerendis versant nihil omnino tribuendum est in propatulo os comparatio bibliotheca Apollodori. ' Simile quid aeeidit II 'tu p. 71, 24. . Catast fragm. p. 129, 1, ubi legimus Erato-smenes autem eae eo pine natos hos dicit, de quo posterius dicemus; nam extrema quoque verbas Catasterismis reddita sunt Dagm. p. 28, 3 περὶ D rq ἱστορίαν ἀποδωσοιιεν σαφέσr εὐον, ora ἐπ i ris ἔλθωμεν. s. Reho Arat. v. 239 περὶ ovo ro Q γε i. attamen apte translata sunt, eum Hyginus ot ipse postea II 4 de maiore piseo verba laciat. Dianae autem historiae in Astrologia post Orionis sabulam nullae leguntur itaque, si verum vidisset Buraianus, Hyginus illo loco summa incuria egisse putandus esset.

243쪽

paucissimis versibus interpositis lacit sed ut tam incredibilia credamus, nullo modo secundi testimonii auctoritas infringi potost intorponit haec orba Hyginus Arietis explicationi ex Catasterismis redditae; idem explicationi alia quoquo addit, qua cum ab Eratostheno aliena sint, Fabula II accurato respondeunt. V. Cui Storium fragm. p. 25 et Prologomena . 15. hinc igitur meo iuro concludero mihi videor Fabulam I ab Hygino, non ab intorpolatore quodam prosociam et ex eodem mythographo graeco hausinu esse, quem Hyginus tum quoque, cum Astr logium conscriberet, passim consuluit at si in Genealogiis haec fabula extitisset, Hyginus non diremus scripsisset, sed diximus his omnibus serpensis adparet amquae in Fabularum libro do Phrixo legitur narrationem ad tertium aliquod Hygini opus reserendam esse, quod cum Astrologiam componeret, non scripserat quidem, sed parabat idem opus otiam ubi do Gorgona semo est . 46, 22 indicari satis confidentor, ubi do Diana p. 73, 21, dubitantius statuo intollextinus igitur Hyginum ante Astrologiam Genealogias, post strologiam enchiridion mythologicum, '

quod in deorum heroumquo historiis exponendis versaretur, composuisse, cui Fabulas titulum fuisse veri non est dissimilo utriusquo oporis compendium multis sane diversissimarum aetatum interpolationibus inquinatum Fabularuni liber est, quem nos tonemus; sed iam satis antiquo tempore, altor nimirum post Christum sacculo exeunte, uterque liber propter argumenti affinitatem in unum conflatus movidetur nam Hygini enealogia, quam Dositheus magistor II Id. Septi anni CCV ΙΙΡ. Chr. Apio et Maximo consulibus descripsit, quamquo idem illa notato omnibus notam esse adfirmat, et genealogias et historias coniuncta complectebatur. De Hygini orsona utque aetato ursiano prorsus adsentior divorsus os ab Augusti liborto nequo ante alterum . Chr. saeculum rixisse potest, cum no at sterismos quidem anto illani aetatem in eam, quam Hyginus cognitam habet sorinam redactos osso supra intellexerimus v. Prologomena p. 35.

Levior cuidam argumento in adnotation saltem locus concedendii esso videtur. Phaethontis tabula in paullo latius exponit quam apud Eratosthenem invenit Astrol. II 42 - Catast fi agm. XLIII p. 9b. 19 - 22 de quo Om1ὸ Iures diae erunt, Ni patris inscientere. q. s. atqui eandem historiae Ormam a IIygino etiam in Fabulis 152 prolatam Ss iam iu-telleximus. itaque a Fabulae ante strologiam editae suissent, Iuginus ni salior hic quoque, si eut i 12 et 17 ad suum librum lectores clogasset et ita soro seripsisset de quo et ιιlii com- 1 rure et nos disimus.

244쪽

DE NOX NULLIS RATOSTHENIS IN CATALOGIS UCTORIBVS.

Ipso ratost hones quo modo sontibus suis usus sit, iam indagandum est atque, mi sex historiolis, qua sino auctoris nomino in Catasterismis seruntur, aliquausaltem ad nuctoros suos rosserri possint, videndum sed in viro et ingenio et doctrina unice rastosellenti, qui ex optimorum rarissimorum tuo librorum ampla copia sabulas circumspecto ingenio logerit, quis non videt quantis hoc munus et difficultatibus obnoxium sit et periculis cogita non do Hygino agi, sed de ratostheno atque accedit quod ipsius ratosthenis sentcntia ab opitomatoribus saepires Obscurata est nec semper constat, utrum iam votores auctores an ipso domum Eratosthenes singulas sabulus ad singula sidera xplicanda inhibitorii in tot igitur tantisquo dubitationibus satius videtur do is, quorum saepius in Catasterismis menti occurrit, auctoribus explicatius gero, simul vero quo tempor singula sidora Graecis inii tuerint a quibusve sabulis originem deducant, quantum fieri potest, accuratissime

Agmen ducat Hosiodus pius enim nomine Ἱστρονομkt sextabat, uno, quamquam ab Hesiodo pleriquo an abiudicasse videntur, lamon intor carmina astrologica longo vetustissimul orat commemoratur a Plutarcho do Pythiae oraculis p. 402 F. ουδ' 6τρολογιαν dogorhoav arol'san o περι ιρέστaρχον καὶ ιμόχcto ν και Iolor Dλχον καὶ Ἱππαρχον κατa παύην ρεὰνοντες, ἐν ιετροι προτερον Κυδοῆου καὶ Ῥοιodo se Saaos ρti xoντων l. Wrρagormi ); praeterea ab Athenaeo Ip. 49 P, ubi cautius o την εἰς 'IDIoδον Dagεροιιενην ποιήσας ἹστρονομIaν commemoratur triumque versuum, qui de Pliadum vel ut illic vocantur, Peliadum Occa8 agunt, frustula adponuntur ad eandem carminis partem respicit Plinius N. H. XVIII 13. doniquo in scholiis Aratois v. 172 et 254 quattuor versus, quibus Hyadum nomina numerantur, servata sunt; exscripsit hoc scholium Zetetes ad Oper. o Dio 382. Chil. XI 169. haec igitur do Pliadibus Hyadibusquo si agmenta sola ex Hesiodi Astronomia diserto adseruntur at alia quoque, qua Hesiodi nomino servata sunt, ad idem carmen oditoro fragmentorum Hesiodeorum rettulerunt, ea maxime qua in Catasterismis extant atque cum quator Hesiodu in Catast

3 Do Timocharido et Aristyllo es schol. Mat. v. 269 p. 75 39. Ptolemaeum Mathem. synt VII p. 161. Haupi p. III p. 61.

245쪽

rismis commemoretur, quae sub Virgilio I leguntur, o ex Theogonia v. 901 toporibus v. 25s quo in vorsu arctori ἡος salsissimo ad sidus Hesiodi temporihugprorsus ignotum referretur, deprompta esse dixi in adnotationibus ad Catasterismorum Dagmonta p. 82. restant tres sabulae do Ursa maior Ca D. p. 50),

do Pluta arioto MX ibid. p. 24), do Orion XXXII ibid. p. 162 . e quibus

prima, si qua alia mero sideralis sabula est ut enim Ursam indo ab antiquissimi temporibus Graecis notam fuisse constat, ita Callistus' historiam semper cum hoc sidero coniunctam uisso neque quomquaru de Callistone in Ursam mutata dixisse opinor, quin inter sidera eam relatam esse adderet idem in Orionem δ)cadit, immo ut Orion Scorpii ictu occisus osse diceretur, nihil aliud quam utrius- quo sidoris in caulo positio causa suit no tuo hoc sugit Carolum dolaoduni Mulierum, qui etiam priorem, qua in Aegaei maris insulis locu in habet sabula partem ex Sideris ortus occaesusque temporibus praeclaro derivavit in grugi do Oriono disputationse, qua primuin usui Rhenani volumini II p. 14. inserta, tum in Opusculis II p. 13 - 133 repetita est at quod idem Scorpionem Hesiodi aetate Graecis notum fuisse aut hanc do Orionis morte narrationem anto notatem toxandrinum ortam esse negat, id nullo modo a me impetrare possum, ut credam quid Θlucidissinium paene ac pulcherrimum totius sphaorae sidus, cuius splendor navigantium potissimum oculos ut invitos ad so convertit, cuius figura singularitas, ut cum scorpione comp:iretur, ultro invitat, per tot saecula Graecos sugisse, donec eis a Chaldaeis simul cum coturis signiferi signis ostenderetur no rectius usillorus hanc duorum siderati nil unam historiam coniunctionem ab altiquissimorum tomporum ingenio alienam recentiorumque lusum sesso existimat nam aliud certe est traditas siderum figuras ad certa Outarum commenta revocare, liud se ipsorum siderum aspectu fabulas creare hoc fecerunt Hermippi et Hegesianuctos, quiritibulain caelestem manibus tenentes carmina condiderunt iusque figuris explicationem non

' Hesiodus tum Eratostheno teste Callistonem Lycaonis filiam fuisse narraverit, prorsiis alia tradidisse fertur In pollodori bibliotheca III 8 2, 2. Ε μηλος δε ea τινες rεροι λεγονσι Λυκαονι καὶ θυγατέo Κακλσr γενέσθαι 'Halodne ιν γὰρ Drῆν μίαν των νιι τῶν λεγει. χσιο δὲ Moi Q. et ερεκνδ N in Mirίως μὲν γαρ particulae, do quibus dixi de Apollodori bibl. p. 2 adn. 7, probant ro vera Apollodorum credidisso apud Hesiodum nec Lycaonem nec omnino quem inam Callistus patrem dictum esse quae difficultas tribus modis enodari potest aut enim Apollodorus ad aliud Hesiodi armon in quo Callistus historia iterum narrata erat, respieit v. c. ad Catalogos, aut neglegentius excerpsit, id quod saepius ei accidit quam vulgo creditur, aut donique, id quod mihi maxime adridet Eumoli et Hesiodi nomina inter se commutanda sunt.' uua Diodorus IV 85 do Orion ex Hosiodo adfert cur et ipsa in Astronomia loeum habuisse nequeant, non adsequor cf. fragm. 186 Marksch. 210 Κinhel. nihil enim impedit quin illic Orionis res uberrimo narratas suisso opinemur quod autem Orion εχ νβοιαν ιετανα-σrχινα κακεῖ cero κῆ Iu dicitur id, antequam Clitum veniret accidisse potest; nam statim cum in Euboea sedem constituissut eum intor sidera relatum esse no dicit quidem Diodorus contrao Sicilia in Eubo am, ex liboea Chium migrare egro ei convenit ei cui Neptunus pater dederit, ut supra fluctus ambularet id nim narraverat Hesiodus, nee minu Neptuni filium doee patri in eloro promunturio templum dedicam vides quam adposito Astronomiae fragmentum ab Eratosthene servatum Diodori narratione suppleatur.

246쪽

sine elogantia ex litterarem monumontis repetierunt, illud ipsum populi Graeci ingenium, nascunturque talos tabulae, non inveniuntur nequo componuntur quare quod Orion Scorpionis ictu mortuus dicitur, odom id reserendum est, at tuo quod Homerus Ursam Orioni, venatori nimirum validissimo, insidiarii Σ 488 - 274 καί τ' DρIωνα δοκευει et ipso Hesiodus Pliadas Oriona sugere dicit Opora 6 19 εο τ ν Πληῖ δε σθένος η βριμον ' ὀρέωνος τε πουσαι Ἀτουοι ἐς Ἱερ ειδία ποντον, itaque si quae omnino in Catasterismis extant Astronomia Hesi dea reliquiae, has dua corto sabulae illuc resorenda sun quarum cum aliora Arcadis i. o. Arctophylacis historia VIII Cat fragm. p. 74 tam arto coniuncta est, ut divelli nequeat, sed potius pro Husiodea se ipsa habenda sit contra ea, qua do Phrixi aristo o Hesiodo Pherecydeque narrantur XIX p. 124, ex Asir nomia' deprompta esse nullo modo possunt, si quidem illa re vera ab Hesiodo prosecta, quid dico si ante sextum saeculum condita est. nam Arietis sideris mentionem tu litteris motas anto Cleostratum enodium non Oxtitisse Plinii diserto testimonio S. H. II 31 constat ac suerunt sano qui Astronomiam Alexandrina domum aetate a salsario compositam esse putarent e quibus praetor ceteros nominandi sunt Carolus O. Mi illorus Prologomena ad Myth. p. 93 et M Eschinelius Hesiodieto fragm. p. 96). at ne tum quidem Aries in illa commemorari poterat, nisi sorte stolidissime simul atque inscientissimo salsarium egisso iraque credulitate illius aetatis homines praeditos suisso tibi fingis sed nulla adhuc idonea prolata est causa, cur tam recenti astati hoc carmen tribuamus immo conclamatum illud

Callimachi pigramma XXIX Staneid. Anth. Pal. IX 507), quod Arati haenomenis

τῶν κων ὁ Σολευς ἀπεμύντο χαιρετε λεπταέδνοιες, Ἱρντου υμβολον ἀγρυπνhὶς, ')quamquam pomo ud Opera respicero non negaverim, aptius tamen ad astronomicum aliquod, quod Hesiodi nomine ferebatur, opus referri contendo nequo inlepida est Bergrii conisectura Griecti Litorargesch. I p. 1010 Astronomiam peribus adnexam

In ue hic habes, quod reeontiores poeta velut sminthes et Pindarus variis modis exornaverunt et Eupra p. 4 et p. 1364. Ad Astronomiam id fragmentum ideo maxime rettulit Maaschetalliis, quod In scholiis Strogetianis p. 142 8 ab his orbis incipit Arietem namque, ut Hesiodus e Pherecydes dicunt, infer astra eonlocatum propter Phrisum et Hellen a de horum scholiorum auctoritate quid iudicandum sit post ea, quae in Epimet primo disputavimus, neminem fugiet ex pl- tome melioribusque tostibus nihil Dieitur nisi Hesiodum arioli pellem auream tribuisse poteranum ex Hesiodo an ex Pherecyde sint deprompta, o Eratosthenis verbis diiudicari nequit. to τ' Blomsoldius τό δ' liber. I Recepi Ruhioeni coniecturam. συνtoνος ἀγρυπνδε liber alii alia excogitaverunt, quae VIdo apud editores.

247쪽

circumlatam emo.' quod pro idem Borghius Phorocydem hoc carmino usum esse dieit, id illo mihi quidem x Hyadum nominibus qua eadem apud utrumque sunt v Catalog fragm. III p. 42. Catasterism fragm. p. 106 Hesiod. r. 81

Mari sch. recto conclusisse videtur, neque tumen idoneum nrgumentum est, cum adversarii pari iuro salsarium Pherecydis scripta compilasse contendero possint. quar donec fortiora argumenta adserantur, tenemus Astronomiam Hesiodoam a c toris, qua Hesiodi nomino xtabant, carminibus tomporo non nimis distaro arminumquo astronomicorum longe votustissimum osse neque in fragmentis, qua nutcarmine illo di sorte nominato adseruntur aut a nobis illuc rutata sunt, si corpionem do quo iam locuti sumus, xcipias, ullum ost, quod non esiodi aetate notum fuisse constet, immo ni ipso estudo tibi commemoretur sunt autem haec:

9-11 inh. s. Oper. 383 572 si passim), Ursa maior 18 Marhsch. 3 inh. , Arcturus v. supra et Cutast. VIII os. Oper. 66 61M, Orion 185 18 Murksch. Ib inh. s. Oper. 598 609 o passim) deniquo vix monondum est non tantum sabulis in hac Astronomia tributum suisso, quantum visum os Maiasi hemii p. 19b:

sed do ortu potius occasuque paucorum, quae tum nota erant, idemna actum sesso iam vero, opinor luco clarius factum si salsissimo Phrixi historiam, quac

in Catastorismis ex Hesiodo narratur, a Markschotali et Κinholio ad Astronomiam roserri 183 Mai kseh. 4 inholi ei potius in Catalogis aut oeis suus locus est; ogo ad oeas rosurro malo, in quibus Phrixi ros latius Oxpositas suisse ex compluribus si agmentis discimus 160 161 165 Marhsch. 62. 163 167 inh. . nec minus salso Phaothontis sabulas, ' quam intogriorem in Epimetro primo . 2144. ex scholiis Stroggiunis enucleavimus, vulgo in Astronomia locum adsignant 184 Martis h. 16 inhol), cum sidus quod ridanus audit tam antiquo tempore notum suisso no tradatur nec probabile sit itaque illa quoquo aut ad Catalogos aut ad

Eouus roserenda est.

Venio ad Musaeum, ' ex quo duae historia doprompta sunt, de Hyadibus una XIV Cat fragm. II 0 1 l), altor do uaalthea capra Cat fragm. p. 100-103ὶ Primum aut in mono ultoram fabulam totam p. 100, 23 - 102, 26),

non priorem tantum ius partem, ut putaveruntinopi iei sius Hoynius Κinholius alii, ad Musaeum rosei cndani sRO. nam se suis sabula cum praecedentibus optime cohaero et in ipsa calco Musae vorsus rustulum illud irino κικχν 6κε ra αν- θροὸ ODIιν servatum est, quod inter fragmenta recipere omnes neglexeruiit nec Lactantius qui I 21 hanc subulam ex scholiis in Germaniculi exscripsit, dubitavit, quin tota a Maesae t rosecta esset cuius verba inhidius non obubat tamquam

novum fragmentum adlegare li), sed potius una cum Eratosthenis narratione Τ)' Ex eis igitur esset qua Pausania IX 31 4 significat καὶ σα ἐπὶ Ἐργοις τε καὶ Ημέ

248쪽

adscribenda orant audio mirari quosdam, quod Musaeus Amaltheae capram pro Solis filia habuerit; quod cur mirentur idquo in poeta, qui so ipsum pro Luna filio Ondiderit, prorsus non adsoquor nam quod Hyginus scribit nonnulli etiam Aega Solis filum dixerunt, solemnis huius scriptoris sivo orror est sivo loquendi formula. Hyadum historia ad Θεororia recto relata ost alteri, quae Iovis pueritiam bellumque Titanis idatum inlustrat, debitus locus est in ιτανoticula sed omnino hoc carmen, quod somo tantum in scholiis ad Apollonium Q 179, ubi perperam Ttravaroag I logitur, commemoratur, nihil aliud esse quam heogoniae partumroeto suspicatur PiissoWius Mus p. 49). Hyadum Pliadumquo historia, si qua alia, mero sidoralis si cuius primordia iam in Hosiodi Oporibus v. 383 abos, ubi Pliades χτχαγενε I audiunt Capram quoque iam in uino carmine intor sidera si

relatam esse nequo adfirmaro ausim neque negare id ortum est, cum Cleostratus Haodi nomon indorset, iam anto ius aetatem Capram notam fuisse itaque no- macritus vel, quisquis alius Musae personam mentitus carmen illud condidit, huius sideri notionem habere optime potuit deniquo non reticendum est, Musaeo a Diogene Laertio praetor Theogoniam etiam Sphaeram tribui prooem. 3 ct τον μὲν Eouolaro παἶδα φαοι, ποιῆσαι δὲ θεογονέαν καὶ φαψαν πρωτον, Sive in ipsa Theogonia sive in peculiari amnino latius do sideribus actum erat.

Epimenides spino in Catasterismis nominatur XXVII Cat. r. p. 48) sed eundem etiam V Cat. D. p. 6 significari, ubi qui Cretis conscripsit adlegatur monui in Prologomonis . . itaque et Capricorni historia p. 148 149 1 - 22 et

Bacchi Ariadnesque inores p. 66 67, 17 - 68 69 4 ex pimonido hausta sunti adparet autum und in librum osso, quem Diodorus in rebus Creticis narrandis 64-80 motor osiadis, Sosicratis, Laosthenidae opera adprime consuluit Diod. 80. οἶς α τα πιθανωτερα λεγουσι a tiaλιστα πιστευouενοι ἐπqκολουθῆ-Gauεν α ιὲν Ea ιιιενέδη τε θεολ orco προσσχοντες, a d Acυσιε δν καὶ - κρειτει ce Atiooysa Ida. y nam lai Diodorus consuetudine sua omiserit alia, alia variarit, tamen qua narrat cum Dagmentis Epimenideis, qua apud Eratosthenem extant, bono conspirant Capricorni historia locus orat intor a qua Diodorus cap. 70 et 7 do Iovis puerilia η narrat et cum Diodorus V 79, 1 Oenopionem Bacchi et Ariadnes filium commemoret, par os in eo quem exscribit libro Bacchi Ariadnusque amores enarratos fuisse Epimenidis igitur theologi ροτικα cum in minibus, qua Epimenidis Cretis celeberriini vatis sacerdotisque nomine serebantur, Rumnia argument similitudine coniuncta sunt. Epimenidi Cretens a Diogono Laertio I tribuuntur Mi)ρήτων καὶ Κορυβαντων γενεσις καὶ θεογονI Verauum Omplexa quinque milia et atro Mia coisa Ῥαδ ανθυος carmen vereuum compleXum

3 Laosthenidas nusquam alibi commemoratur itaquo nescio an restituendum sit 'ιγλαο- σθενί. te Aglaosthenem enim in axicis do Iovis pueritia datius egisse, ipsa ea quae in Catasterismis extant ragmonia oeunt vide at fragm. II p. 56. XXX p. 156. ceterum f. infra. Iutor Epimenidis et Mugae narrationos praetor alia haec quoque intercedebat diserepantia quod hic ipsam Amaltheam capram fuisso Diod V 70 3 . illo Amaltheam nympham capram aluisso Cat fragm. XIII p. 102 finxit es etiam p. 22si adn. 11.

249쪽

milia quattuor, quod haud dubio cum Theogonia strio cohaerebat atque o χιτων γενεσις a Diodoro latius exponitur indo a verbis ιετα δὲ τους IduIους μακτυλους ἱστορουσι γενεώθαι μυρριτας ἐννεα quibuscum Titanum, utpote qui Curetum aequales suorint Diod V 66), historia conexa est; Κορυβαντων γένεοις iam, ubi de Samothraco agitur V 49, praecepta est; omnino aulam totam hanc libri quinti particulam inde a capite LXIV usque ad LXXVII 3 aptissimo ,ho- γονέαν vocaro possis, id quod ipse Diodorus non obscuro significat, cum ad alia

transiturus in calco totius disputationis ita scribat: περὶ μεν es τῶν θεῶν οἱ Κρῆτες oὸν παρ' Dros λεγομενων γεννηθονα τοιacra ιυθολογοDσιν similiter

carmini πεο Μναγος καὶ Pada ιανθ Do conseripto capita LXXVIII et XXIXrespondent, qua incipiunt a Verbis μετα δε α των θεων γενέσεις t στερον πολ-λaia ενεοῖς φασὶ γενέοθαι κατα τὴν Κρητον Ἱρωας ου ολιIους, ων παρχειν ἐπιπανεοτατον του περὶ Μνω καὶ Ῥαδαμανθυν καὶ moxndor a. hic igitur consensus ita comparatus sest, ut Diodorui aut ipsa pimenidis carinina aut paraphrasin eorum pedestri sermone conscriptam logisSe necesse sit, qualem . . Eumeli ear-iuinum extitisso quam maximo veri simile est id autent anto omnia tonendum ostDiodorum sibi Epimenidis Cretensis orba lugere visum osse, non genealogum, quem solus Diogenes Laertius I 10, 3 ex Demetri Magnete commemorat, ad quem non satis certa ration et schol. Pind. l. Ι 12 et schol. ur Phoen. 13 reserunt sed Diodorus cum Epimenidem θεολογον vocet, manifestum est vatem Cretensem Theogoniae auctorem significari. at omnino cur ipsa carmina Epimenido ab Eratostheno aut a Diodoro lucta esse negemus, nulla omnino inveniri poteS caum contendunt sane Eri

tosthenis verba τα ρ τικα ἱστορουν do poeta parum apto dicta esse, at fugit uos idem verbum ab Eratostheno vel de Sophoclo adhiberi Cat. Dum XVI p. 116 ταυτην o ρε Σοφοκλῆς ὁ τῆς τραrcydia ποιοτος ἐν 'Aνδρομε da κτλ. XXXVI p. 176 6τορεῖ δὲ ταυτα Σοφοκλῆς iniuria igitur nuper inhelius ea, quae apud

Eratosthonem et Diodorum servata sunt, fragmonia Ox Theogonia reliquiis exemit. ceterum Theogoniam re vera ab Epimenido prosectam esse, ut nuper suspicatus est Carolus Schullossius, nullo modo a me impetraro possum ut credam imprimis enim Capricorni historia si quidem recto a me ad Theogoniam relata est,

Scrupulum movet is enim, qui apud Epimenidem Aegipanis 'Lot Capra filius Iovis-

δ' Nonnulla sane ex his etiam ad Ephorum referri possunt qui cap. 6 nominatur atque domino quoquo ille, ut ex Strabone X p. 476 discimus similia prodidit, ac Diodorus cap. 78: sed ea tamen intercedit non levis prosecto discrepantia, quod apud Ephorum Minos post Rhadarnanthyn, apud Diodorum Rhadamanthys post Minoem rerum potitur. ' Vido C. Sehultes do Epimenido Croto Gottinga 1877, qui cum do Epimenidis vita aepersona non sine bono fructu disseruerit, in ea quae ad Epimenidis scripta pertinet parto utpoto a disputationis consilio stlioni ore non cadem diligentia egit nam quod Diodorum librum aliquem pedestri sermon conscriptum περὶ b εν D1 ita πολιτεlας, qui Epimenidi a Diogeno Laertio adscribitur, compilasso putat, vellem explicasset quomodo factum esset ut in illo libro Diodorus nihil praetor tabulas inveniret. Eratosthenem autem Sehultoqsius plano neglexit Recto quidem animadvertit aterus huic Epimenidis narrationi ropugnare quod in alio fragmento eidem poeta tributo I'an o Arcas Iovis ex Callisto filii suisse dicuntur servatum

250쪽

quo in Ida sodalis si tam singularis tamquo rara momoria porgona est, ut ad sideris figuram explicandam inventus res videatur lac igitur Theogonia auctorem nillil omnino de fidei o dixisso tamon sidus illa otato notum osse oportebat, ut Capricomus in sabulam induceretur id autem anto quintum saeculum innotuisso neque ullo testimonio constat nec satis probabilo est itaque Κροτικα quo titulo cum liuogoniam tum περι νωος καὶ Pa ymita)θυος carmen comprehensa suisse arbitror, non anto quintum saeculum a salsario condita suisse statuo, sicut aliud quoque quod pimenidis nomine serebatur carmen, ελχινιακὴν οτορέαν, a ele-clide nescio quo conscriptum esse iam vetores contenderunt. s. Athon. VII p. 282 E. Pisandri Panyasidis Aeschyli testimonia ad sabulas pertinoro, non adsidera verissimo statuit Carolusi. Mulierus Protegom. p. 199 s. idemque in plero quo scriptores qui Arato superiores sunt adore veri simillimum est corto e poetis solus Amphis sabulam vero sideralem, qua os de Sirio protuli v. at fragm. XXXIIIp. 168 immo in ea quoquo fabula, ex qua Callistus historia deprompta est, sidus, quod Ursa maior vocatur, commemoratum suisso arbitror doniquo aperte ad sidera respexit glaost honos, de quo paullo accuratius dicendum est. Aglaosthenes igitur, qui Nupκύ historicum opus, in quo micorum roscindo ab antiquissimis temporibus narrata orant, composuit, quo tempore vixerit non

constat commemoratur ah Athenaeo III p. 78 C, a Plinio IV 66, a Polluc Ι 83, fortam etiam in scholiis ad Lycophronom 704 ot 1023. s. C. Mullo F. Η. O. IV p. 293 s. undem a Diodoro in robus Cretidis onarrandis adhibitum ess supra conieci p. 24 adn. l. o Aglaostheno igitur Eratosthenes praeter piratarum Tyrrhonorum historiam Cat. D. XXX p. 161 quattuor has narratiunculas sumpsit II p. 56,12-22 o Cynosura Iovis nutrico, III p. 62, 1 - 14 do Iovo puero in draconem mutato XXX p. 56, 13 - 26 de aquila, quae Iovi contra Titanas profecturo auspicium fecisso dicitur, XXXI p. 82, 1 - 2 do ara, in qua Iupitor eodem

tempor sacrificavit nam quamquam secunda et quarta narratio sin auctoris nomine adseruntur, tamen cum alteris duabus tam arto cohaerent, ut et ipsas dAglaosthenem redire manifestum si cs. Prologomona . . quattuor autem hae fabula procul dubio in Aglaosthenis inicis unam narrationem mciobant, cuius in fino narratum orat Iovom sidera illa pueritiae sua monumentia reddidisse quis enim non videt totam illam do Iovo in draconis figuram mutato narrationem cospectare, ut Xplicetur, cur draconis sidus in molo duabus Ursis cincta sit ceterum Ursas Iovis nutrices psgo iam Aratus adfirmat v. 30-37; sed cum Serpento Iovis imaginem osso non addat, aut ignoravit hanc fabulam aut neglexit fortam Ursas nutricus Iovis esse vetus populi opinio serebat, qua Oxornata et opido explicata os ab Aglaosthense. Difficillima quasstio est o Euripido nam cum ceteroquin ad sabulas tantum

commemorationem eius pertinor libenter concedam, scrupulum movent ea sidera,

est id fragmentum in scholiis ad Rhesum si et ad Theocritum I 3. ged mera oniectura id ad