Eratosthenis Catasterismorum reliquiae accedunt prolegomena et epimetria tria

231쪽

levibus argumentis usus huic sontentia oblocutus est, tamen confiteri debuit hunc Horanippum Calliviacheo iuniorem esse non posso itaque cur idem esse nequeat, non video, praesertim cum cum in tabulis exornandis Callimacheam disciplinam prae so ferre iam supra monuerim deniquo et Aginskius et Militerus egregie

saliuntur Φαινόμενα carmeli sui SSe negantes.

Praeterea etiam tres poetae, qui de sideribus carmina composuerunt, ab Hygino omnemorantur, nacreon Iri, 42 7 a Toto ille quidem haud dubio divorsus, Alexando XXI p. 63. - 10 Cleostratus doniquo enudius XIII p. 48 20. de duobus prioribus consulendus est Meinckius Anal Alexandr. p. 2424. Cleostrati carminis, cui Ioτρολοritia titulum suisse Athenao VII p. 2784 tostimonio constat, fragmentum habes in scholiis ad Euripidis Illiosum v. 29. quinquo autem hos

poetas ab Hygino lectos esse arum probabile est, non osse lectos mox intellegemus. nam raeter Eratosthenelii Hyginus etiam alium auctorem, qui odeStri sermone de sideribus git, habuerit occiso ost id quod paucis locis diligentius e pensis lucobit. Genicularii explicatione ex Eratosthene prolata sic pergit Hyginus VI p. 41, 15 etsi, qui ' sit hic, estut Aratus quemquam posse ii monStrare, tamen conubimur ut aliquid eri Simile dicamus tinti noli minus septem divorsa huius signi explicationes adseruntur atque quae modo adscripsi verba, satis absurde dicta sunt, cum paullo ante iam signum ex Eratosthene explicitum sit quid multa let verba illa et suptem explicationis ex illi auctor sumpta sunt, qui data opera Arato oblocutus in cuin autem in eis Anacreon et Hegesianax laudentur id quoque adparet non ipsum Hyginum carmina eorum legisse, sed haec rustula ignoto

illi auctori deberi. Sintilo quid in is, quae do Leporo toguntur XXXIII accidit. ratus enim dixit v. 338:

' Carolus ulteriis in Geograt, horum minormia editione I p. 9 hunc Cleostratum str logia poetam a celeberrimo astrologo qui primus Haedus Sagittarium Arietem in caelo repperisso primusque octoeterida instituisso dicitur, diversum esse putat multo nimirum illo aetate insoriorem qua opini neque a Muliero ullo armi inolito fulta se improbabilissima est. nam miro profecto easu factum esset, si duo Cleostrati extitisqent Tenedi ambo ambo astrologi ambo doniquo a Parmenisco lecti deinde prorsiis fugit tulerum Cleostratum poetam a Parmenisco in schol. Iulos. v. lacit u παιον vorari untina igitur 'leostrat uni suisse tonsemus Tenedium quido sideribus carnion Pomposuit cuius aetatem satis certis terminis ircumscripsit atoriis in Rhesi edition p. 99 adii inter Ol. LVIII et XX storali se eum ratus nam ex Consorino XVII adparet eum anto Harpalum, ex Plinio II 3 post Anaximandrum vix imo poterum inter auctores superstitos qui Cleogtrati montionem faciunt . antiquissimus os Theophrastus de ventis 4. s. o. Iabnitim in Consorini ditione p. 53 et oi nolitum in Analectis criticis ad Athenaeum p. 22.' qui R et eod. Friborgensis quis et alii. s. Rursianum Sitetvngsbor hayr. Ahad. IΝ76 p. 1 et IIeydenroichium die Hyginhaiulschr. Froibo retor tvmnasi nihil, ISTH. quae disserintatio, dum liber excuditur, mihi adlata ost.

232쪽

hanc igitur ad xplicationem a spectant, qua o Catastorismis IIyginus xlithotXXXIII p. 71, 14-19; tum vero pergit qui aut an ab hae causa dissentiunt, negant tam nobilem et fam magnum renatorem, de quo et ante in Seor1uonis signo diximus et postea in ipsius yura diremtis, ' oportere fingi leporem renari Callimachum quoque accusari, quod eum Dianae scriberet laudes eam I Forum sanguine statulare et eos ventiri dixisset itaque Orionem eum Tauro decertunt m fecerunt. Leporis autem hanc historiam memoriae prodiderunt tum alia signi explicatio profertur p. 73, 25-72, 12. itorum habes rati illum adversarium, cuius nunc nomen quaerondum ost nam cum Eratosthenes unde istus nominutur, eius, cui praeter Eratosthenem plurima deberi veri similo est, nomen prorsus colari quis sibi e suadeat eorum autem, qui in censum senire possunt, scriptorum ceteri Omia historias scripserunt equo nisi strictim do id ribus locuti sunt, unus armoniscus data opora de signis caelestibus gisso vidotur nihil sane i tribuendum si, quod in codico Vaticano a Victorio in Hipparchi odition odit intor Arati interprotos numoratur; rem illic vel Thalos et armenides nominantur. consera velim quae supra p. 20 adnot. 39 et p. 30 do huius catalogi auctoritate exposui sed gravissimum est testimonium Plinii, qui in Naturali historia XVIII 312 ita serihil dein consentiunt, quod est rari in Isilippus, Callippus, Do-

Sitheus, Parmeniseus, Conon, Criton, Onocritus, Eudoaus IIII kal. Oct. Miellam matutino exoriri et III ad haedos vides Parmeniscum inter scriptoros moronStronomicos de quae tione astronomica prosum undo sine ullo tomeritatis crimino concludimus eum peculiari libro do sideribus gisse hunc igitur armoniscum bis Hyginus nominat priorOm locum totum ad cribo II p. 32, 7 - 33, 4: sed maiorem Arethim complures phtustri similem duci uni et uaga Graeci adpellaverunt; cuit s nee memoris prodita est causa in iniri q/ι sidera perviderunt et numeri in stellarum in unaquaqiιe specie corPoris constituerunt, non Arctum, sed Pluuiarum nominarerunt, itod in VII stellis duae, quae Irires tmuxini in uno loco riderentur, pro bubus halerent tr reliquae autem Uiguram plaustri simularent itaque et quod proximum hiιic est signum Booten nominari voluerunt, de quo posterius Dira dicemus. Aratus quidem non hae re Booten nee Ilud Plaustrum dici ad mllari, sed quod Arctus videatur ut plaustrum circa polum, qui boreus adpeliatur, versari, et Bootes agitur eam dicatur in quo non mediocriter id tu errare postea enim de VII stellis, ut Parmeniscitaui , V et XX sunt a quibusdam astrologis constitutae, ut ursae uaccim non VII stellarum perseeretur itaqite et ille, qui ante plaustrum sequens Bootes

adfer butur, Arctophyla est dictus, et isdem temporibus, quibus Homerus fuit,hue Arctos est ud ullata. do VII trionibus ille enim dicit hanc utroque nomineos Arctum e Plaustrum ad)wllari Booten autem nusquam memini Arctoomylaca

nominari. ' Verba et postea - diemus addenda esse vidit ursiamis legit enim is, qui hane sabulam in scholia Basileensia interpolavit. v. supra Catast fragm. P. 172.

233쪽

adparet totam disputationem unam esse atque ea, qua Parmenisco disserto nominatondseruntur, verba cum praecedontihus tam arto cohaerere, ut divelli nequeant at cum Aratus non mediocriter errasso dicatur, nouit agnoscis undom illum ratiroprehensorem, quem iam bis deprehendimus nonne consentaneum est, haec omnia

ex odor scriptore fluxisse, ad Parmeniscum igitur duas illus, quas supra indicavi disputationes, quae sunt de Geniculario VI p. 41, 15 - 42 23 Ddo Lopore XXXIIIp. 71, 19 - 72, 12, et ipsas rodiro 3 Iterum armoniscus laudatur XII p. 48, 13 - 21 de Capra ot aedis:

ita ut, quo modo haec sidera sabuloso explicuerit, o Hygino, quid do oorum ortu dixerit, ex Plinio . . discamus quod vero in calco sabulae additur Cleostratum primum Haedos inter sidera ostendisse, id quoquo procul dubio x eodem a menisco habet Hyginus; nam miro quodam eliciquo casu factum ost, ut aliud quoque armonisci fragmentum sera urotur, in quo iusdem poetae non solum mentio fit, sed etiam versus, soli illi qui aetatem tulerunt, adscribuntur extat autem in scholiis ad Rhesum v. 29, ubi verba πρωτα -m σημεἶ explicantur: ὁ μὲν

αἱ Πλει. δες ἀετὸς δὲ ὁ ο hara του Προιι θεο ς ἐσθέων, ἰς pas τινες ex Parmenisco oscripta esse admodum videtur mihi ori similo. Sed antequam longius progrediamur, egregius quidam illeri doctissimi viri error consutandus est ille uim Eratosth rei p. 75 duo, quae armonisci

nomino ab Hygino adseruntur, si agmenta ex commentari Homerico quem illum scripsisse sibi fingit, fluxisse statuit; mimque enim locum cum Omeri comm moratione arto cohaerero putat id quod si non prorsus salse, at saltem minus accurate dictum est. nam rioris disputationis summa non in eo versatur, ut versus Homericus explicetur, sed ut Ursae maioris sive Plaustri denominationes exponantur; altera autem verba Homeri sane commemoratio riiocodit; sed ea cum alia nam ratione cohaeret, qua et aliunde petita os et quam maximo Parmenisci sententiaoropugnat addo quod totum illud armonise fragmentum de Haedis agit, cuius

armonise do Capra eum Nicandro convenis videtur cf. schol. Arat. 161 Sieandri fragm. 111 Sehnoider τὴν δὲ αἶγα Πκανδρος μαλθείαν καὶ ιδ rooφον ita enim MV. ' Post παto Meinehius Anal Crit ad Athenaeum p. 122 addere vult noιvrὴν άγειν. Wilamowitzius nihil aliud quam νr exciditis arbitratur fortasse recto certe nullo modo Dindoctus audiendus est, qui tactio in ἀσrooλογον mutari iubet.

234쪽

sidoris omorus de montiono facit nec sacere potest, cum longo demum postpum tempore a Cleostrato Tenedio repertum et nominatum sit denique illorus et Rhesi scholium t Plinii testimonium plano negloxit mittamus igitur Parmenisci commentarium illum Homericum, qui num unquam xlitorii valde dubito; Botakii Anal Alexandr. II p. 9 sententiam in Eratosthenis Mercurium eum commentarium composuisso arbitrati verbo tetigisse satis liab . immo ut iam supra indicavi, astronomicum aliquod Parmenisci opus extitisse necesse ost, sive ille com- montarium in Aratum conscripsit sive peculiari libro do is poetarum versibus egit, qui ad sidera spectabant hau sola rostat dubitatio utrum etiam qua in solioliis ad Rhesum servata sunt magmenta ex eodem illo libro fluxerint an armoniscus hanc fabulam conimentario inlustravorit. δ)His igitur statutis videamus, num alia quoquo armonisci Damonia pud

Hyginum deprehendere possimus ex ipsis Hygini verbis intelloximus, qua II p. 32, 7 - 33, 4 de Ursa maioris nominibus, XII p. 48, 13 - 21 do addis

narrantur, o Parmenisco hausta esse; at cum prior si agmento minoris Ursao sive Phoenices nominis interpretatio ita coniuncta est, ut eam quoquo Parmenisco tribuere non dubitaverim; his autem Hygini verbis scholium ad Arat. v. 39 respondet undo hoc et ipsum aliquo orto modo cum remonisco Ohaerero statuendum est deinde iam supra statui, et eam quae sub Lepore XXXIII p. 71 9 - 72, 12 narratur, historiolam, et eas qua V p. 41, 15 - 42 23 proseruntur Geuicularii explicationes armenisci osse, quod utroque loco auctor eodem sero modo rato obloquitur, quo Pariueniscum II p. 32, 7 Arato obloqui videmus quod si rectustatui, viis dici potest quantum lueremur nil alia etiam armonisci Damonia ex Hygino enucleanda. nam in Geniculario explicando a Parmenisco, ut eschylum missum faciam, nominantur Hegesianax, de quo iam latius locuti sumus, et Araethus Tegeates hos autem rarae persccto memoria auctores ab IIygino, quid dico ab alio, nisi a viro doctrina lectioneque unico praecellente, lectos esso vix credi potest, a Parmeniseo lectos esse, qui et Aristachi disciplinae addictus erat et vel Cleostratum

' Quod armoniseus ad . 52 προταιν tamquam vocabulum Boeoticum vituperat, eculiarem Rhesi sabula eommentarium indicar videtur a vide vorsum 521 a stasimo, quod siderum nomina continet, proxime abesse neque opinor quicqvii impedit, qui Parmeniscum, eum do stasimo illo latius in libro stronomico ageret, etiam de praecedenti scena locutum esse arbitremur ceterum verissime o monet Wilamo itatus minime exploratum esse, num Parmenigeus in ullam uripidis sabulam commentarium conscripserit nam quater praeterea in scholiis Euripideis commemoratur ad Modeam . 0. v. 273, ad roadas . 221. v. 228. atque quae ad Medeam adnotantur, et inter so iste conexa sunt Et ad sabulae varietatem spectant, ut in quocunque libro Medeae res tangebantur, optime loeum habere potuerint quae autem ad Troadas, et ad unius stasimi unam stropham spectant et pura puta geographie sunt, ut ex opere geographie hausta esse possint, in quo Troadum stasimum, ut in astronomico libro Rhesi, adseriptum erat atque inlustratum.

Araethi Arcadica commemorantur a Dionysio Itali earnasensi Antiquit. I 49, praeterea in scholiis II. I 319 Apollon. Η498, Eur. Rhes 36 schol. Od. 495. ceterum vera nominis larma λαιθος esse videtur ita enim Apollonii liber Laurentianus habet, eandem sormam habes in titulo Attico C. I. Α Ι 433. contra eteri testes omnes . ρίαιθος schol Rhes. Iριῆθος. s. F. H. G. IV p. 3184. 15.

235쪽

noverat, non mirabi inur litem in Horiuippum cadere otior o probabilo est et confirmatur, si quidem supra octo statui is, qua ultima sunt o capitis sexti et Paruienisci fragmenti, verbis alii Prome here in mons Caucaso inclum Hermippi explicationem contineri cui sontentia nescio an nunc novum adminiculum inde peti possit, quod Parmenisci fragmonti in scholiis ad Illi sum l. c. servati verba extrema εἰετος δὲ - harao oo Ilao Mil εω ἐώθίων is vias τινές eam Aquilae into pretati an in russerunt, quam ab Hermippo prosectam osso supra vincero studui. itaque Hermippum quoque a Parmenisco, quem maximo ad poetas respexisso iam monui, adhibitum osso non sine probabilitato statuor mihi vidoor. Qua cum ita sint, omnia ea qua supra enumeravi omnippi Hegesianactisquo fragmenta Hyginum apud Parmeniscum opperisse arbitror idem cadit tu ultorum, quam exorausto profert subulam, qua est do Ursa maior 18 20. nacreontis quoque versum p. 42 8 ex eodem auctor descriptum esse ex praecedentibus ultro elucet haec ἰitis certis indiciis deprehendisso mihi videor armonisciliamqnta etiam alia in se probabile est quamquam domousi ruri sequit mihi quidem dubium non est, quin cae quoque Ophiuchi explicationes XI p. 15, I, 5l, 13,

quae Hegesianacti narrationem ex Parmenisco et ipsam potitam excipiunt, ratosthenica autem antecedunt, ad armoniscum reserenda sint. Ad os pergo scriptoros, qui non do sideribus egerint, sed subulas conlogorint. ex his si lios ab ipso Hygino lectos esse evincero potuerimus, non Spernendum emolumentum indo redundauit uni osse adparet nil eos undo sabulam tu ibi r min- pilatu est, lantes investigandos atque si utasterismorum fragmenta nullo accuratius examinaveris, intelleges Hyginum saepius alios auctoros ad Eratosthonis nareationes complendas aut corrigendas illi ibuisso id om cum in armonisco sucisso consentaneum est quamquam hodie laec additamenta discerni nequeunt eos autem Scriptores quorum Prba Hyginus Eratosthenicis immiscui, ipsum innuibus habuisse

quis est qui nugot confidonior igitur pronuntio hos ab Hygino locios disso hist riarum scriptoros, Asclepiadem, Istrum, Euhemerum. Asclopiades seine tantum coimusemoratur XX p. 62, 1 do Hyadibus LCatasterism Dagm. . 09, P 3, Prologomona p. 5 hae timιntur a Lycurasso fugatae et praeter A librosium omnes ad Thelim profugatue, ut ait Asctii, des. o his verba hae dicuntur a Lycurgo fugatae ratosthenica sunt; ex Asclepiade haec sola potita sunt et praeter Ambrosiam omnes ad Thetim profugatae at ea quoque, qua secuntur, EratoAthenica sunt mediat igitur Eratosthonis narrationi interposui Hyginus, uno pud Asclepiuiloni inuonerat hic Asclopiados utrum Myrtoanus sit an vagi lonsis dubitatur a viris doctis; sed ost Tragilensis uiui ubido quo Hyginus loquitur, Eratosthenis quem in ceteris huius rapitis partibus exscribit verbis Bollorophontis historiam adiungit tam accurato illam cum scio piadis Tragilonsis fragmento consentientem, ut ex illo haustam esse nomo non sit Oncessurus fragmentiun illud una cum Hygini narration adpono, ita ut quao Eratosthenica sunt, solitis, quae o Asclepiade hausta sunt verba, inclinatis littoris

distinguam.

236쪽

229 Hygin II 18, p. 8, 5-22

cs Catasterism Dagm. . 12 I). Hunc ratus et alii complures Pegraum Neptuni et Medusae Gorgonis filium dixerunt qui initilicon Boeotia monto ungula seriens saxum sontem aperuit, tui cuius nomino Hippocren os adpullatus. alii dicunt, quo tempor UollerOphontes ad Proetum Abantis filium, Argirorum regem, devenerit, Antiam regis Gorem hospitis amor inductam petisse ab eo, ut sibi copiam faceret, promittens ei coniugis

restrium quae β cum in Arare non potuisset, erita, ne se ad rescim crimina resur, occupat etιm

sibi vim adferre noluisse Proeso dicit qui quod eum dilexerat, Noluit ipse supplicium sumere, Sed quod aequum si esse scietat, mittit eum ad Iobaten, Antiae patrem, qtium alii Sthenoboeam ethdῖrerunt,

tu ille liue pudieitium defendens

Bellerophontem obiceret Chimaerae, ' quae eo tempore Lyciortim agros flamma rastabat. inde victor

quae MRV. quod D. ' aequum R et Fribergensis equiιm o m. s. ore in eum D ei equum di V. 7 Verba quam alii Stheneboeam dixerunt valde suspoeta Asclepiadem, quamvis in universum tragicorum ommonia sequatur, tamen Proeti uxorem ex Homero Antiam vocare vides. potest sano Sthenoboeae nomen ab ipso Hygino ex Aristonie scholio ad Z 160 additum esse; sed tum nisi egregie fallor ibi addidisset, ubi primum Antiae mentionem tacit quare interpolatori haec tribuenda esse censeo. CL Diodori librio excerpt. seoristi. . . . II p. VII in L. indoini editione p. 106.

237쪽

ad terram ι more permotus decuti

constitutus Oxistimatur. ἐν ριν δουμένοιa. vides mediam sabula partem ab utroque eisdem sero verbis narrari do exitu dissontiunt, cum ΙIyginus ad Eratosthenem revortatur, ex quo etiam illa post fontis inrentionem Asclepiadis orbis interposuit contra in principi capitis Pegasi parenses ex Asclopiade ratosthonicis addidit hinc igitur Hyginum Asclepiadis da-r 'do Duεν manibus habuisse concludo, id quod ad argumenta tragica, qua in Fabularum libro saeptu occurrunt, recto aestimanda summi momenti est. ' Ex Istro dua narrationes totae adponuntur, quarem una est de Orion a Diana invita inscia tuo occiso XXXIV p. 73 12 - 22 altor do orvo, ' qui cum Apollini Coronidis perfidiam nuntiasset, nigor ex albo iactus esse dicitur XL p. 76, 17 - 20. neutra ad sideris, sub quo adsertur, explicationem spectat utraque ratosthenis narrationibus supplementi instar adiuncta ost, o qualis sabula forma apud Istrum extarct, octoros ignorarunt denique ubi Hyginus Eratosthenis do Cane narrationem roddit, cum alia tum exitu ni ex Istro admiscet XXX p. 73, 23-74,4 cs Cata sterismorum fragm. p. 167. 169 idquo satis inconsiderate; nam duinostrum Secutus canoni simul cum vulso in lapidem mutatum esse narrat, prorsus oblitu ost dicendum fuisso cum inter astra esse relatum; nam do sideris explicatione agitur duas priores narrationes ex Istri libro, cui πολλωνος ἐπινένειαι titulus orat, fluxisse non sino probabilitato statuit Carolus utillemis F. H. G. p. 23; tertiam ad χττικα reserendam esse certissimum est eoque rottulit util-lerus i. c. a. 20. ceterum eundem Istrum Inroλικά scripsisso consta v. Stoph. Byg. s. v. alti Athen XIV . 650 B. F. II. ἶ. I p. 42 h. 43. 44. itaquo Prosymni subula, quam Hyginus ex is qui Argolica conscripserunt, narrat p. 39 8 - 40, 3 fortasse ad undem Istrum reserenda os eundo in codem sonte haustam sed graeca lingua narratam in Anonymi analectis mythologicis, qua in libro Laurontiano 50 1 servata sunt, recurrere iam ilamoWilgius meus in Analoetis Euripideis p. 181 s. adnot. 4 observaviti )

qua de Asclepiadis Tragilensis libro WilamoWilgius meus Anal Eur p. 181 adn. 3, ego do Apollodori bibl. p. 74 disputavimus. ' Simillima Ovidius Met II 534-b46. 96-632 fortasse ex eodem Istro narrat Fabula 202 utrum ab ipso Hygino ex eodem stro repetita sit an ab interpolator ex Ovidio addita. diiudicare nunc quidem nequaquam ausim antiquissimus historiae auctor Hesiodus est in Catalogis se. 142 Marksch. Fallitur il amoWitetius Polymnum, quod nomen Pausaniae libri exhibent, rectiorem sormam esse suspicatus immo apud Pausaniam II 37, 5 II ,οσνιινος pro Πύλνιι, o restituendum

238쪽

Euhemorus ter commemoratur XII p. 6 2l 22. XII p. 49, 12-17, XLIIp. 80 9 id quo semper in fine capitis, postquam ratosthenis narrationes redditae sunt; st cum ratosthenes ad Euhemerum non respoxorit, ipsum IIyginum eius ἱεραν va γραν θν legisso manissestum ost. Semel commemorantur Phylarchus XL p. 77 1 - 78,7, Polygelus hodius XIV p. 51 1 - 14 Loon, qui res Aegyptius eo scripsi XX p. 61, 20 - 62, 6.

quos utrum ipso Hyginus legori an aliundo, ortam ex Parmenisco habuorit, coriis argumentis diiudicari nequit Pol ygoti narrationem apud Parmeniscum extitisse, supra p. 228 conieci Leonem vero, quem se scriptores ecclesiastici cognoverunt, Clementem Aloxandrinum dico Arnobium Tortullianum, ab Hygino quoquo lectum esse crediderim eidem Leoni noscio an tribuenda sint, quas XXVIII p. 69, 22 - 70, 7 ex Aegyptiorum Merdotum et nonnullorum poetarum narrationibus adseruntur;

immo si quis sabulam porto Aegyptiacam, qua da socco Voneris ab aquila rapto et in Aegyptum delato prosertur XVI p. 6, 7-14, ad eundem Leonem

rosere voluerit, equidem corte nullo modo bio piari Veni ad octas ainus rati armen ab ipso Hygino lectum esse vix est quod moneam immo in libri quarti ripit tertio p. 103, 15 s. duos ex eo versus una cum Cicoronis versione adscribit sed etiam in libro secundo ad eum respoxit; volui ea verba, quae XXXIV p. 73, 7-10 ratosthenis do Orion narrationem excipiunt: nonnulli autem aiunt Oriona eum Oenopione prope nimia coniunctum amicitia illasse et, quod ei voluerit suum studium in venando probare, Dianae quoque sollieitum quae supra diximus et ita interfectum apori ad horum rativerauum similitudinem scripta sunt 38 - 640xlli' τε θηρέα παντα κaρτερος dolων τιβαρυ πεκοπτε κορυν Ἐνων Mori μενο κεινοῖ χαριν ωνOHωνι. similiter IIII p. 81 17 - 82, 3 Draconis positio ex Arati versibus 45-62 describitur. Callimachum t ratostheno ab Hygino octo osso iam in Prologomenis suspicatus sum . . 6 s. ex ratosthenis Erigona et vorsum et totam do hirco

sabulam adponio p. 35, 4-11 arbitror do Mercurio dubito, ut dixi . . Callimachus adhibotur de Hippo XVH p. 59, 9-11 de Orion XXXIV p. 73, 10 12, o Argo XXXVI p. 74 21 - 75, 2 prioribus duobus locis non ad

hymnum in Dianam . 265, 266, sed ad deperditum aliquod carmen, soriasso Ἱρκadlaν rospici contra Naehium recto statuit Schnoidorus in Callimacheis II p. 574 s. idem teritum ad Alata probabiliter rettulit . . . 58 quamquam non negaverim haec quoquo Hyginum aliundo habere posse, fortasse ex Callimachi di-

est cohaeret enim nomen cum Cerere Προσνιινοῦ, qua et ipsa Lernae ulta a Pausania paullo antea II 37, 2 ommemoratur. s. etiam albet pigr. graec. 21.

Polygoli memoria praeterea apud Athenaeum VIII p. 361 c, Plutarchum Solon 15, , deniquo in scholiis Hesiodeis ad Opera v. 9 servata est. f. F. II. G. IV p. 481. V Cl. F. H. G. II p. 331. ' gregio animadvenit ursianus Silaungsber. d. bayr. Ahad. 1876 p. 20 in nominis monstro, quod est Anastaden cita enim V ubidem latere.

239쪽

scipulo Istro, cuius verba p. 73 12 Callimachi commemorationem continuo excipiunt; iuun XXIV . 67, 2 Callimachi mentionum ad Eratosthenem, XXXII p. 71, 22 ad

Parmeniscum resorendam esse iam supra exposui.

Denique num Pindari vel deperdita carmina, hymnos dico et dithyrambos ΠΤ-ginus cognoverit incertus sum muli ad Pindari hymnos Phrixi fabulam, qua inter Eratogthenis et Hermippi narrationes in medio posita est XX p. 60, 8 - 25, non improbabilito resorro videor, quod in illa Phrixi noverca Demodice nominatur, quo nomino Pindarum in hymnis usum osso o scholiis Pyth. IV 388 discimus sed hoc fortasso levius est, praesertim cum hanc fabulam, ut o vera Pindarica sit, apud Parmeniscum aliumvo auctorem exscriptam iuvenisse possit plus valet, quod in Orionis historia ex Eratosthenis Catasterismis roddenda XXXI p. 72, 164. Catasterism fragm. p. 1654 ex Pindari dithyrambis β nonnulla addidit prorsus eodem modo, atque alibi x Asclepiade et Istro hoc autoni iudicio molino, quos ipso Hyginus auctores legerit, agnoScimus. Latinos auctores Hyginus sero neglexit, velut Nigidium Figulum ab eo lectum

non res dudum perspectum est; nam quos cum e tabulas communes habet, omad undem omnes sontem, ratosthenom nimirum, redeunt ex Ciceronis Arateis

duos versus adferri iam supra monui de Ovidio dubito nam de Hippo quae post Eratosthonis orba rotata nurratur sabula XVIII s nonnulli eam ratem dixerunt fuisse, sed, quod deorum consilia hominibus sit enuntiare solita, in equum esse versam, prorsus eaden est, quam habet Ovidius et II 635-675. cum odori

convonit Hygino de prior Ilippe nomine, quod ratosthenicis addidit, si quidem recto . 58 25 Catast fragm. p. 1214 17 Ocynean pro eo, quod libri habent,

thean scripsi sed ii consensus indo quoque natus esse polost, quod eundem mythographum graecum uterque exscribit, ut factum esse videtur in Istro. v. supra

p. 23 Morkelius sano etiam in alia sabula Ovidium adhibitum osso arbitratur; nam cum XIV p. 1, 21 22, 7 Aesculapius, non Polyidus Glaucum in vitam roduxisso dicatur, et natam ess hanc fabulam et in Hyginum irrepsisso ex his astorum vorsibus malo intellectis V 750 . profuerant Glauci munibus illa prius, tunc cum obse/YMas augur descendi in herbas, q)usus et auxilio es angula ab angue dato.

Λιμνινα ι Die ad idem earinen utrumque testimonium rettulit Berghius Poet lyr. I p. 298 recto, ni fallor quamquam si accurate locutus esset Strabo, Pindarum in dithyrambis Orionis ortum Tanagram contulisse, uyginum igitur ad aliud indari carmen respicere statuendum esset aedmihi quoquo Strabo nihil aliud dieere voluisso videtur, quam Pindarum in dithyrambis de ortu Orionis egisse, do loco autem suam, nou Pindari sententiam proferre. ' Merkelius hos versus ita seribi iubet: tiore eum obserratas angvis descendi ad umbras, trava e auaeilio est augur ab angue dato.

240쪽

qua cum do ob id Ovidius dixisset, Hyginus aut eius interpolator, ut Merhelio visum si ad osculapium perperam rettulit a primum haec Iygini narratio seiungi multis orbis, qua ab Eratosthene ullona ratosthenica disputationi ab ipso Hygino aliundo admixta sunt: nonnulli Glaucum Minois sidium lita opera mxuisse dixerunt do do insunt in hac tabula nonnulla neque illa prosocto inlepido commenta, quae ex Ovidii illis versibus nullo modo lici potuerint, velut anguem ad Aesculapii baculum adrepsisse donique non apud unum Hyginum, sed vel apud graecos auctore Aesculapius, non Polyidus, illauco vitam roddidisso dicitur, cuius

sabula auctor ab Apollodoro II 10, 3, 10 Melesagoras proditur itaquo hanc fabulam non ex Ovidio, sed ex mythographo aliquo graeco 3gino cognitam suisso

statuo.

Multa sano restant narrationes, qua unde petitae sint, prorsus inscius hauroo. sunt autem in praucipue, qua cum siderum explication non cohaereant, veluti

Veneris ot Proserpina do Adonido rixa VI p. 44 5. Cocropis filiarauia scelus et poona XIII p. 47 1, 21 es. Fab. 166), Arion a delphino servatus XVII p. 7, 1 - 58, 4 cf. Fab. 194ὶ denique qua in Icarii I p. 3b, 12s Catast fragm.

p. 7, 8l et Orphei VII p. 42 24 - 43 15 Catast fragm. p. 139, 14l historiis

ad Erutosthonis narrationem amplificandam exornandamque addita sunt haec omnia utrum P uno eorum, quos Supra iudicuri, auctorum an aliundo ubeat Hyginus diiudicar nequaquam ausim de duabus tamen historiis habeo, quod metuoratu dignui videatur nam Muropis transfiguratio XVI p. 55, 17 - 56, 2 otium in Victorianis, quae nunc ToWnloyana rectius vocantur, Iliadis scholiis narratur ad si 293 or Midoφ ὁ Ε υος iustora ἐπενθει τὴν vi arua ξενέσας δὲ τὴν 'Pς μετεβληθη καὶ Pu Tuoεor ν ε τρο ιέ. haec Iygiui narrationi ita respondi iit,

ut nullus dubitem, quin ex odem lanto fluxerint, nisi quod Hyginius pro Ῥεαν

logisse videtur 'IIo tr. hoc autem et verum videtur, cum fidem coniugis honorare Iunonem unico doceat, ut in scholiis Victorianis rostituendum si praeterea scrupulum movet Diognetus Erythraeus, qui miram aliquam de Piscibus sabulam prodidisso dicitur, urcetus historia gemellam; nam Venerem et Cupidinem cum Typhonem fugissent in Euphratem se proiecisso et pisces factos esse narratur XXX p. 70, 18 G1, 1 qua eadem sabula sinu dubio ex eodem Muto hausta tiam in Ovidii sustis ocurrit I 459-474. sed quis obsecro est isto Diognetus Erythraeus suerunt qui do Diogneto Alexandri Magni t ηματιστῆ cogitarent, qui semel a Plinio commemoraturo 61. s. C. uidior Script rori lex Magia. . I 34s ut nec de patria huius Diogneti constat equo credibile est in opero mero geometrico lucum fuisso sabulis contra Diogneti Erythraei prima partes sunt in tabella quadam Naxica, qua ab Aristotelo Thoophraesto Andrisco litteris mandata Polγcrites, graecae alicuius Tarpeiae patriae male amantis puellae satum celebrabat. s. Parthen. X. Plutarch. do a viri. p. 254 C F. Polyaen. VIII 36. iam cum memineris

quae coniectura vereor ut stare possit, quamquam ne ipso quidem traditam lectionem aut explicare sufficienter aut probabiliter sanare possum.

라틴어 텍스트