장음표시 사용
451쪽
Commenrarius in gulastu is γ& ingratitudo eum, qui suijurss factus est in tacipatriam potestatem reducit, illa quidem honeste, ut loquitur Ulpianus in . qui liberarin. ia. μγ.-t. haec vero inhoneste, I unis. C. de iurat liber.
Quemadmodum iecessitas aliquando di-berorum statum suspendit c ira exemplum nobis praebet .s ab hostibis. Instit. quib. mod jus patrioressolvit.in eo,qui ab hostibus captus est. Neque ex eo, qudd filius naturalis' curiae ob 1 hiatus solius patris respectu legitimus censetur,
caeterorumque gnatorum ratione pro illegitimo habetur, ut habet constitutio sustiniani t in .communium.ρ Η.de natur.liber praedicta infirmantur': quoniam de jure successionis illud accipiendum est,quod, cum ex civili jure t or a tum suum ducat, statum liberorum, qui urit naturae adscribitur, non immutat, peri jura a sanguinis. i. Sp. h. t. Neque naturae contrarium hoc est, ut quis patris duntaxat, non reliquorum agnatorum respectu legitimus censeatur filius, cum varietatem hujusmodi civile
gnatorum jus potius quam ipsius filii persona
Mancipationi Papinianus subjungit acceptilationemri ubi Laud immerito dubitari poLsit , utrum de quavis acceptilatione Papinianus suam l. acceptam voluerit moto mannus certe non simplicem acceptilationem. sed eam, quae fit interveniente Aquiliana stipulatione actibus legitimis annumerat : quod haec uri
452쪽
a usi rato , quo simplexi acceptilationitituriae. cepta non referatur, sed, ut Cicero in orationea pro Aul.Cecinna testatur,. Gallo Aquiliotiri. buno plebis I Cto apud veteres Romanos au toritatis maximae primum inducta sit,adeoque sola legis vim obtineat. Velum Hotomanno cassentiri non possum,trimqNδd Pomponiussu iii. I. .sup. e acceptil.idi,quod actuum legitimoriani sest proprium , indistincte ad quamvis accepti is a lationem accommodat, dum eam subi condi-
o tione fieri posse negat,adeoq; in diem iri facta fuerit, nullius momenti illam esse Ulpianus quoque in . in diem. 1. μι. statuit tum qu bd per A3rs procuratorem illa fieri non possit, Ictperjus ujurandum. 3. s. tutor eod. cui consentit quoque Imp. Gordianus in I. ..C. de norat. Ac licet ex ju O31 re usitato simplex acceptilatio descendatium hginaria tamen ac ficta ilia est solutio, quae solu-33 tioni t verae aequippollet, LI. in diem solutio-3 nem vero actum legitimum esse hinc patet. 31 quia quamvis obligationem statim jei imit
non expectata die vel conditione , t qui res str. aream. Dp solarien cui accedit s. i. restit qui, eme .lsty.obligat. Ambus legitimis tertio loco annumeratur 3 hereditatis raditio, quae&ipsam l. ia tab omium t suum ducit, sive ex testamento, sive ab intestato hereditas adeatur, Li.supiberia etit. cui consentit Ulpianus in I.lere obrevire 3ο .sup.ri
rab. I si Nec adiri hereditatem potuisse per alium
453쪽
Commenta a re cum ris a alium tria, heredem ipsum, patet inde , Se qui summus Princeps hoc praecipuum Labuit, tu ut perseum4 procuratorem hereditatem ad: re si posset. t . 1.3.nlt.sup. lc. procu Caesar.Decate qa i ris igitur accipi oportet, quod Paulus in L persu procuruor . 'o. V. de acquir. et omitt.bere v. he-va reditatem per procuratorem acquirip ille inna distincte negat. Neque etiam diem' vel con- I ditionem hereditatis aditio recipit, Dum qui. si . t nil eod. ubi Africanus aditionem nullam esse iis ait, si quis ita dixerit: adeo hereditatem, si sol ira vendo illa est. Cum enim aditiost hereditatis hi t ex heredis vol untate, eaq; certa dependeat, i. ι iam dubitari. I .su' debere . in sit. 9 l. quoniam r. 16 C. detur deliλ voluntas i autem ex die, in diem, s aut sub conditione concepta certa non sit, ne- ita que etiam proprie voluntas dicatur, auumento. l. i.fup. de rimar. inde fit, ut adiri hereduas non
, nisi pure possit.Et qui semel' heres est, per diei
us vel conditionis eventum heres esse non desiis nit . l. ait Praror. 7. s.sed quod Papiriianus.sup.de mi-ιb nor. F. Min. Ac quamvis longe post' mortem so testatoris hereditatem heres adierit , ex die ta- meu eam adiille non dicitur quoniam hujus is modi aditio perinde habetur, ac si statim a tem-
versari videtur l. primogradu as.sv qua in fraud. Ged.fact.sunt. t ubi heredes ejus, qui solvendo σ non in ea concisione hereditatem adiisse di
454쪽
47 cuntur, ut creditoribus' partem duntaxat sel- verent. Respondeo conditionem, quam heredes e,loci adjecerant, non aditionem hereditatis,sed solutionem debiti hereditarii respicere, quae ex pactione cum creditoribus heredita- riis initat ad certam quantitatem fieri potest, hereditatis aditione pura nihilominus manen-49 te: qu bd vero legatast in casu istius i. non debentur , id fit propterea, quia saltem famae defuncti conservandae causa hereditas est adita. Porrbadactus legitimos Papinianus etiam so refert' optionem servi, non quod caeterarum rerum optio diem vel conditionem recipiat, sed quia servorum magis quὲm aliarum rerum optio in usu erat, de hac ceptus,quam de aliarum rerum optione quaerebatur. Caeterum
si servi optio similiteri nec diem nec conditionem recipit, sed pure ac semel facienda est, ne sit in potestate legatarii, heredem reliquos fortasse servos distrahere volentem in certae diei vel conditionis eventum remorari quam ob si causam quoque magistratus certum tempus legatario praefinire potest, intra quod servuna
eligat,l.mancipiorum. d. V. option.legat. Denique innumero actuum legitimorum
s tutoris datio ponitur, ac proinde diei conditionisve adjectione vitiatur. Cujus rationem Corasius in principi l. .. n. 3.s . de servit hanc soreddit, qudidatio hujusmodii cum causaec gnitione fiat, nec cuiquam a magistratu tutet et ad-
455쪽
' administratio antEcommittatur, quam spvit blice interposito decreto idoneus pronuncia . si tus sit rel.naturali.7.M. ult. iv.de confirm.tutor de-
ct cretum verb udicis sub die vel conditione sς
t. non feratur,l.1. biduumsup.quamd.anest fit.=int. A quate1 v. Unde apparet, Papinianum hoc lo-:s co non de quavis tutoris datione loqui, sed e-ξι am duntaxat intelligere quae dativa vulgδ, cupatur. Etenim tutela testamentaria 4 4 diem s & conditionem recipit, ita quidem, ut d exi tempore, usque ad certum tempus, iubis conditione, Musique ad certam conditionem
it, tutor testamento dari possit. l. tura datuι. r. I. I. in seseqsi .de testatn.rutet. 9 .ad certum. Insiit. Et te- i. sam. iutor. dar. quo tamen casu t alius tutor uesita a magistratu pupillo praeficitur de quidem si ex
o die vel conditione tutor testamento datus sit, hi tantisper magistratus pupillo tutorem praese- cit, dum dies vel conititio ista existat: sin verbit ad certam diem t vel condicionem ille datus sit,ex eo tempore, quo dies vel conditio ista es t venit, tutor dativus pupillo praeesse incipit, . r. Instit. citistian.tator.
aeterum Alciatus in cap. r. lib. 3. πα- γοῦν in a praedictis rationibus, ex quibusvi hereditatis, aditionem, servi optionem&dationem tus toris nam de mancipatione atq; acceptilatio- ., ne hoc casu inter interpretes dillansio non est', diei conditionisve 'adjectione vatiari dixi, non 6 cili acquiescit: verum omnes illos casus unica hac
456쪽
ratione decisos elle concludit, qub actus isti a taesenti executione nomen hebeant, legisq;t fictione vel interpretatione inducti sint, ac proinde neq; diem, neq; conditionem accipi- . ant: quoniam dies t vel conditio nomini ipsius actus executioniq; repugnat. Ergo actus homi- έ num t uspendi possunt, cum ex ipsorum,o-ο luntate effectum sertiantur sed actus t legis inpendenti esse non possunt, quia lex eos confestim certos esse jubet, nec in diei vel conditio, ni eventum suspendit. Neque enim legis no-6 ment meretur,quae non in omne tempus concipitur, atq; in perpetuum valet: id quod haud
obscure quoque Did Covarruvias inrip. 3. n. s. paraua.de matrimonTentit. Arque ex hac ratione
non ea solum tutela, quae a magistratu datur,4 vulgb dativa nuncupatur, sed&laec quoque, qu ex lege proximioribus defertur,& legitima dicitur, diei vel conditionis alectione vitiabita 6 tur,eaque sola,quit testamento datur,ab actibus legitimis removebituri Verum enimvero, quae de diei conditionisve adiectione hactenus dixi, ea de expressi diei conditionisve adiectione accipi debent: nam cit tacitam diei vel conditionis adjectionem a-istus legitimi non respuunt cujus exemplum Papinianus hoc loco in acceptilatione propo-6nnit quod si enim pure t acceptum feratur id, quod in diem vel sub conditione debetur, ac ceptilatio tum demum valet, atque affectum
457쪽
Commentariis in regulisjuris. 63senitur, cum ipsa obi gationis conditi, tit rit, vel dies veneat, qualon acceptilatione tacite repetita cense tur conditio, quae in stipat tione expressa est: quemadmodum resert Pomponius in I. quod istruem. ι2.sup de acceptil. Quam ob causam etiam Ulpianus in Ilicet. 3. V.d uridor accepti lationem , per quam tuos simplici cs ter constituta est, nullam esse statuit, si nuptiae secutae non sint, quod acceptilationi hujusmodi tacite insitivi conditio, si nupti secutifue 'rint, per L non enim. 37.eod. alias tritum est. expressa nocere, si expressa non fuissent, in
minime nocerent, veluti dicetur ad i. expressa. st .mfh. t.
Papinianus libro I. quaestionum. Generaliter cum des aude dis utatur, non quid habeat actor, liqui eradversarius habere nonpotuerit, o siderandum est.
Laeneraliter. S.I . b. t. in Flors tinis exemplaribus aliter qisam in Basilico tegitaries actor qui de Dud queritur, eo solum faudatis
458쪽
Actor rem dolo adrersarii sibi ereptam recepisset κinte igitur, nisi is omnem utilitatem, quam ex ista re interim,dum ea caruit,percipere θtui set,
Res ei sua causa restitui debet. Ca e vocabulum aliquando denotat utilitatem, quam actor habiturus esto res tempore judicii accepti restitutafui set. Possessor bona fidei, si conventus rem domino non reddat, ex eo demum tempore, quo litem es con- , tegatu ,quo obstuctus praestire tenetur. Phsese mala fidei omnes rei stactvi doni o ex eo tempore restituere tenetur, quo inna alienam ad se traxit. Fructuum a stimatio utrumfaciendast ex eo, quod Actor ex re,s eam habuisset, percipere potui ser:
an ero exizo,quod Reiu possessor, si gisussct inde percepisset'ia Actoris arbitrio perper Em Bariolus relinquit, u- trum petore velit fluctus quanto ipse si rem habui set indepercipere potuisset an per quantos truri possem percepi set. ii Fructi, ipetendisunt, quos Actor ex re,f eam habui set,'rtiperepotuisset. 1 Is navis da M. ultis de rei vendicat conciliatur
V .domum.1. C. de rei radicit incidenter a simationis auum meminit . .
Ta Ee .duplici modo legitur:vulgaris lectio, i quae t Enoremini exemplaris autoritate nitib
459쪽
nititur, ita habet meneraliter cum defraude disputatur, non quid habeat actor, sed quid per adversarium habere non potuerit considerandum est. Itera lectio in Basilicis reperitur, a que in initio unam adhuc interpositam habet egationem, hoc modo : Generaliter cum defraude disputatur, non quid non habeat actor.&c. Utriusq; lectionis eandem esse sententiam testatur Cusacius in cap. 19.liba1. obser & quidem vulgarem lectionem idem sub persona Mercatoris in cap. 1. lib. I. notatorum ad animadperson 'Robrari sic interpretatur. Ita judiciis, quibus t deis fraude agitur,actor eo, quod non habet, haud aliter fraudatus esse censetur, quam sivi adversarius fecerit, quo minus id, quod non habet, habeat. Atque ut hic sensus magis perspicuus esset,idet, negationem in Basilicis adjectam fuisse opinatu : ut sic altera lectio ex mente Cujacii nihil aliud sibi velit, quam quod Actor, qui de fraude agit, non videatur fraudatus omni eo quod non habet, sed eo duntaxat, quod dolo adversarii habere non potuit. Verumenimver, t interpret i haec vera quidem est, sed generalitati hujus regulae non respondet, neque etiam verbis Florentinae lectionis congruit ideoq; Accursit interpretatio, quam&Robertus in allegato cap. I. lib. I.
nima pers sequitur, niihi magis placet,videlicet Achorem, qui de haud sui adversarii queritur, hujussia odi exceptione non submoveri, qud dsi ei a rem
460쪽
rem per fraudem sibi ab adversario extortam, vel ipsius dolo malo' alienatam,in suas manus recepisset, nisi Momne emolumeutum, quod ex illare interea dum ea caruit, percipere pos tuisset, ei restituatur. Nam ies cum tua causia restitui debet, ut refert Ulpianua in I ait Prataio.I.per hanc actionem.*p.quae instau .cres a Isunt.
si ubi per causa iocabulum in te ligit quamvis
utilitatem, quam habiturus esset actor, si quo tempore judicium accipieoatur, res restituta falli et veluti exponit Gajus in L p rer .ao.s . de rei vindic quam expositionem quoque probat Ulpianus in I.uti ino ρα. itemque Paulus in I. cumfundim. i. U. si erisper.Atque haec quidem ita sese habenr, si sermo sit de eo, qui bona fide rem talienam possi det, nec conventus reddit hic enim fructus,ae quodvis aliud emolumentum ex eo demum die praestat, quo res in judicium seducta est, quamvis petitor emolumentum illud percepturus non fuisset.I. cunt bereditas. sb.μp.de heredierit. At ver,prado, qui malit fiderem alte- rsus posside fluctus omnes, omneque aliud emolumentum, quod percipere vetus posses serpotuitiet, ex eo die praestat, quo remalim
nam ad se traxit, veIuti docet Racius in cap. ar. lib.1.o .per ι .gex dies: .devictvi arm π.eodemque faciunt ea, quae tradit Tasius in I 3.n.alup. de interdict ire extraor Laction.