장음표시 사용
21쪽
nichi Z trage liat, einen Atilas 2 einer isti ke oder rastin Deli nun uni Accent. Vere itiget te Jamben erde tetulit hari; die Gebundenheli, Monach de ersteractus, de nun noeli melirere Silben uni et Den Keiten eius u eherrschen at, mitgan anderer rast in Set Zeu muss, machi de Trochuus nunnielit nur si illig. aclidem de Chara kter e vahi trist, sicli aufei ne unge elinen ausZurulien, Sonder auel gene igi . Non dubium est, quin singuli trochaei et iambi vi careant, sed cau-Sam, Si quaeris non in eo p0Sitam 8Se contendo, quod syllaiba brevis non habet polidus, Sed in eo, qu0d pedes habent aequales ictus ilibus omnis rhythmus dispellitur. Itaque dactyli singuli, quamquam ictus Syllabae longae fert duas xllaba breves, non minus Sunt languidi quam Singuli trochaei, proptereaque quatuor aetylos item ut quatuor trochaeos per dipodiam et tres trochaeos item ut tres dactyl0s per tripodiam m0dulamur ut
docet it hyphallidus 'Sine dubio et i in Lehi sius e verbis per monopodium esse-cit in singulis pedibu inesse maius pondus quam in coniugulis, quod nullo modo sit; nam etiam in hexametro, quem per OuO- podiam eundi veteres dicunt, tres dactyli uno ictu coniunguntur, ut iam Supra c0mmemoravi uim S: itaque Si senarius item ut hexameter tu duas tripodius distinetus esset quod seri potuit, ut thyi, hallicus dolet. - Sotimid-tius compositionem bipartitam quin etiam solum habet liythmi eam, metrici de eo quoque tradidis8ent: eanditur per mon0- podiam. Quod cur ut tum non sit a. sa posita est iu singultiri sensu Graeeo non 80la in natura atque indole iamborum.
Trimetrum sive Senarium vetere modulato esse per dipudiam denique confirm9nt sponde iambis admixti. Omnibus sine dubio notum est, trimetrum iambicum impuribus ostis admittere Spondeum trimetrum troe haicum paribus. Cuius rei causa unde repetenda Si Si rem omnem Spectas, p08 ita Si Sine dubio tu hicritate, qua jambi et troeliae incedunt ut Lehi sius iam recte dixit. Nam quum incessus eorum Sit e Ihemens et celer, quia altera pedi par alteram Superat triplo spondei pr0pter aequales rhythmi partes gravi et laboranti quasi turdi late in dedunt. Quare veteres iambis ad mi Seuerunt spondeos ad mitigandam celeritatem quae aure DOStra S, Si continuaeSt, offendit. Vel Sus autem certi tantum loci recipere pondeum pro tr0chaeo et iambo effluitur ex eo, quo dis enarii in tres
dipodius dividebantur. Nam quum ponde rhythmum gravent, libenter dipodias i. e. membra rhythmica trochaica siniebant iis, ut et c0mpositio tripartita rhythmi audiretur et totius Vel Su alacrita mitigaretur. Sic intellecti spondei habent permagnum ponduS. Sin Se narium in duas tripodias dividimus, quarum utraque c0ntinetur- uno ictu gravi, non video, quid impediat, qu0 minus Spondei in trimetro iambico pares quoque l0 eos teneatit. Num in Versibus his Soph. ed. 0L 390:
accurate ob Servata, in p0Steri0re, quae priori aequalis est, Sub vertitur. Iaud minus est vitium in versibus, quoium prior at Stroeliae suitur:
22쪽
itam par P08terior, quamquam liabet initium trochai eum tae- Scendens contra illam regulam primo l0 eo reeipit spo Iuleum, altero Seu Per trochaeum. Item regula Saepe subvertitur in priore parte ut f0cet ei Sum prior, nam riuum rhγthmus siniatur trochaeo ilice SSu Mediu araVatur Spondeo, qUae comp08iti repugnat elegantiae Graecae, ut docet thyphalli
est, et celer hythmi incessus spondeo nitens in sine versus requieScit. Recte nos exposuisse spou deos trochaeis submiXtos docent etiam senarii, in quibus una syllaba longa totum tactum implet, nam quum syncope arsis in Secundo et quarto pede haudquaquam rara sit, non invenitur in tertio pede. Cuius rei causam repetendum esse ecdipodiis, quis est, qui neget Rhythmus dipodiae per syncopam in medio aut primo pede divellitur, Ver8us claudus est, ut dilucide demonstrat choli ambus sive trimeter ScaZon Schmidi Leits 90).
Si igitur senarius per duo ictus sibi respondentes divisus esset in tripodias, sine dubio Sync0pe tripodiam uixisset, qu id sit in hexametro aetJlico, quem perperam appellamu Penta-
23쪽
ret, desistendum nobis esset, rhythmum in lyristis fabularum partibus investigare, et schemata illa metrica a Se imidii a sumina cum elegantia comp0Sita Super Vacanea atque inutilia essent, tuum ducat ea ex natura atque indole pedum. An putat quisquam sis Aber mi dem est halten de illusseret Form si ei nes-Wegs nothdendi das thre Bede utun verbunden ), ese hyhimet Sophoclem in lyricis partibus summa cum legunt in Pomp0
Suisse rhythmum per Syllaba canoras, in ei Sibus autem recitandis omnis Sensus concinnitatis c0nvenientiaeque expertes et
divisisse senarium duas in tripodias et ip0dias si nivisse spondei S pr0pterea qu0d 88ueverant Graeci Schemate illo, quod spondeos lodis imparibus tantum admittit Mimine Linguan0 mortua erat, Syllabae longae tam in recitando quam in canendo habebant p0ndu quoddam, proptereaque senarius in tripodias divisus, cuius l0cis imparibus sp0ndeus substituitur pro
iambo aures Graecas valde offendisset. Fau aut L m, Syllabas
longas in recitatione n0 habuisse tantum pondus quantum iucantu, quod Schmi diiu putare videtur, tamen poetae illi claris-8imi, quum et en sum exp0litum haberent et accurate intelligerent leges rhythmicas, abhorruissent a schematibus illis, ut taceam, futurum sui 88e, ut sine Sibi terminosque et exiguos et incommodo constituerent ehemate ill0, quod iij tam habet vim rhythmi eam. Nullo modo. Poetae sine dubio aut accommodassent schema illud compositioni rhythmicae ut aeque ac Romani funditus evertissent. Apparet igitur poetas spondeo imparibus tantum locis admisisse, ut in modulando rhythmus tripartitus audiretur i. e. per dipodiam distinctus. Ex eo autem quod posteriores, ut Schmi illius altero loco putat, elegantia ineompositionibus rhythmicis amissa distinxerunt in tripodias non magi quam ex senari Germano Alexandri ner), qui emper in tripollias dividitur sibi respondentes, esse potest versus Aeschyli et Sophoclis sic dirimendos es8e. Nam antiquo Ver8u8 modulari in os debere, qu0 modo poetae ipsi eo modulabantur,
24쪽
qui est qui neget. Itaque, qui versus Sophoelis in oratione Ajacis ' v. 45 si
ita recitare vellet, ut syllabae longae, ehrsius iocose dicit, morderis che Langen nullum habeant pondus, tamquam si breve Sint male, puto, recitaret Res eum ita Se habeat, senarios antiquos semper per dipodiam modulor, quod auribus meis nullo modo displicet. Quin etiam alios viros doctos si modulantes audivi proptereaque Schmidii assentiri non possum, si contendit, fore ut Sic recitantem irrideamus. Sed etiam opinio Schmidiit, qua iam mature senari0s iu tripodias diremptos esse censet, est utilis commenticiaque, Si constat, poetas ipso modulatos esse eos per dipodiam, nam si haec modulandi ratio poetas delectavit, non video, cur auribus posteri0rum displieuerit, praesertim quum metrici Spressis Verbis tradant: trimeter terseritur. Quam ob rem contendo, Romano quoque Senarios per dipodias distinxisse, quamquam Spondeos, riuum rhythmo eos inservire non intelligerent, omnibus uocis admittunt Quibus dictis relinquitur, ut quaeramus, num Senarii, quorum pedes
sunt iambi puri, dividendi sint hic et illic in tripodias Quod fieri n0n posse iam Schmi diius docet, qui de hexametro dactylico dicit Compsti pag. 112: Εin olcher Ver is volt kommen
d oppeti u lesen, vota vorat here in das Richtige litte finden k0nnen. Summa igitur totius disputationis est haec: Senarium et Graeci et Roma vi per dipodiam modulabantur.
Sed cavea8, ne putes, cau8am ju rei repetendam SSe e natura atque conformatione lugulorum pedum. Sita est in veterunt siti gulari sensu naturali, et concedendum n0bi e8t, Senarium in tripodias divisum aures nostra Suavi SSi me tangere, ut
docet Alexandrinus Germanus Caput VI Sonarii CaeSura. Postquam in capite antecedenti demonStravimu8, enarium sive trimetrum iambicum veteres modulat08 88 per dipodiam, sequitur ex iis, quae disputavimus de eaeSurae natura atque vi, regula haec: In senario eae Sura post dipodiam tantum incidit. Quae quum ita int, quaerendum Π0bi e8t, Ilum Drte quaeque dipodia sit colon . e. num sorte VerSu tre ictu aequales recipiat, ita ut per duas caesura dirimatur in tres partes. movero resp0ndere p08Sumus, nam qui in tam brevi versu bis Oee subsisteret, rhγthmum dispelleret atque deleret itaque irrideremus, puto, reeitat0rem, qui Versus h08 Soph0elis:
10: προς τους φίλους Ἀτέίχοντα τῶν ἐχθίο κακα; ita modulari vellet, ut tria cola sibi resp0ndeant.
25쪽
sum duobus ictibus aequalibus dividit in duas partes, quarum altera alteram superat duplici magilitudine ultera est dipodia altera tetrapodia. Iterum quaeritur, utrum caesura incidat post primam dipodiam an post secundam. Respondendum nobis est, tertiam dipodiam per ictum gravem oppositam antecedenti tetra- podiae et maiori et gravi 0ri languidam 8Se ). Ergo caeSura post primam dip0diam sola est rhythmica. Quam iterum duplicem esse, prout incidit 08 thesin Ut rSin talis ll, mnibus u0 tum St. Haec Vulgo penthemimeres appellatur, illam eum reussio tertiariam 110 minabimus. Denique quaerendum est num utraque habeat idem ius. Minime. Nam eo, quod illa post illesin, in qua Vo recitatoris surgit, incidit, prior pars a posteriore divellitur, et versus eiusmodi duri essent, si Saepius occurrerent; in eae Sura p08 ars in incidit, primus col0n eo, qu0d hJthmus de8eendit, mitigatur praesertim si pro trochaeo SubStituitur Sp0ndeus: IL U . Duae igitur caesurae in senariis legitimae sunt: I. Caesura penthemimereS:
quarum prior multo magi usitata est, quam p08teri0r ut iam Preussius dem0nStravit De Sen. Graec caeS pag. 15: Troelia- istae caesurae cum apud omne tragoediarum auctore tum apud Aeschylum l0nge et gravi88imae Sunt et frequentissimae. Ut p-1 Proii88, pag. 11, 5 tertiaria secunda idem ius et tertiaria prima habere videtur in eadem enim membra senarium distribuit attamen aliter iudicanda est nam versus tertiaria prima assueti non propterea placent, quod et minus et maius membrum praebent, sed quod membrum minus maius graviusque antecedit.,
sui eat, quanto caeSura iambica Superent numero, unius tragoediae e Xemplum praebemus. In Aeschyli Persis omnino 395 Senarii, aut penthemimere aut hephthemimere u liabent. 354i0d0 iambicis caesuri ututitur. Caput ΙΙ Do senariis asu Poetas SitatiS. Postquam eae suras senarii definivimus secundum leges rhythmi eas disputatio nostra fit ita est. Sed quum timeam, ne in immodi eam reprellen Si 0nem iii curram, quod obiter tantum rationem habui poetarum usus, hic me hoc fecisse defendam Versus enim, ut praetermittam eos, in quibus pro trochaeis sive iambis Substituuntur spondei, de quo genere Supra Falis di 'putavimus. nullius momenti sunt in cae Sura diiudicanda, nam quum complures quisque versus praebeat incisiones, ambiguum Si quae Sit fortuita, quae caesura Unde si, ut saepe de uno eodemque VerS metricorum Sententiae varient. Itaque ut e Xemplum asseram, reus Stu omnes Aeschyli, Sophoclis, Aristophanis versus perscrutatus in dubio est, quomodo hic Versus caesura it di-Stinguendus. 0ph. Oed rex Tl 9:
eSSe existimo; propterea ita lego ic Zευ, i ut O hoci j a iii Sedulium etiam lectionem non reprehendo lianc dico: α αευ, i ut O li Paga βεβουλευσαι reni Qii antima vero distat natura ipsa haec caesura ab illa Cuiusmodi verSus regulii in nostram in rhyllimo positam Vertere posse, quis est, qui putet dieque diiudicari potest caesura ex VerSibus. quos Sententia dixi di in duas partes: Soph0cl. Max.
26쪽
quum noduhitio i)tiqua valde disserat ab li 0dierna. Nain quum in hodierna poesi una eum rhythmo sententiam concludunt US, apud e teres n0 modo Versu sed ne strophae quidem La eum Sententia semper eone luduntur, inciditque Saepenumero ali loco tuter punctio, .lio eae Sura, ut docent versus bi 0phoclis: Aja 69. του αι ὁ ρ'' γλ γὰο ophia arae V ποστροφους
Selatenti Θm concludi naus, proptereaque perversum St, Si reu8Siti S ut demonStret caeSuram, Senari0s e Graeco in Germanum Sermonem vertit De Sen. r. ae8. pag. 86 X legaS:
num haec quatuor verba, quod unam Sententiam habent, uno te-D0re proselenda Suut Sententia est: ne longo tempore quidem.
Qua demonstrandi ratione comm0vemur quidem, ut caeSU-rum mediam habeamus legitimum, Simul autem, ne errore ei r- Um Veni Bmur, Sum D. Pauli DL OPUS St, quum, ut infra Sten illim Senarium antiquum a Sura ipsa disserat tib Alexandrino Cavea igitur, ne obliviscaris, Ilios es Se Vel Sti GraecoS, ut os German08
Sed ne hi quidem nostram restia tam Vertere p0SSunt, nam, ut in ante eo dentibus distincte docui, Paesura in tam brevibus Versibus non neces Saria est, quum rhythmi membra et sibi opponantur et c0niunguntur sola modulatione. Quod iam Lehrsius
recte e0gnovit De Arist. 8tud Hom. pag. 409 pr0ptereaque in hexametro aetylico refutat cae8uram hephthemimeren, qu0d repugnet tripodiis, in quas rhythmus dividitur. Quae quum ita Sint intrari licet, Si vir metricae artis Scieu-
27쪽
tia X lini iris in teipiunctio ite contino tu contendit, in vel Si lioe: Sopho et Atilia 295 caeSuram esse mediam, liyllimum autem incedere per dipodiam; nam nihil causae me videre confiteor, cur in texametro aeti-lico non item ut in senario eae Sura repugnare pos Sit contralli Filimum. Ego aeque ac Lelirsius versum illum per dip0diamulodulor ita ut voce λίγχ' etru podiam opponam dipodiae, sed caesuram post Syllabam λεγ Iion nudi proptereaque Puto, eos,
qui l0c illo caesuram audiunt in modulando etiam ii quarta illos non subiicere ictu in tertia ut postulat dipodia, Sed opp0nere tertiae lies aequalem quartam;
unde si, ut versus per duos aequales ictus in tripodias sibi respondentes dividatur. Fac stulem in quartam thesin incidere leviorem ictum quum in tertiam tamen et ibus illis medii pedes non coniunguntur, nisi etiani in modulando alter ictus alteri subiicitur. Itaque si non voce λεγχ' Sed Voce εγιυ membrum posterius opp0uimus pri0ri, versu in duas tripodias dividitur,
Quomodo caesuram quidem audimus post syllabum Ἀγχ' , sed medii pedes non oniunguntur, nam quartUS. Ualtri tuam reeipit ictum levi0rem quam tertius abripitur ab hoc et modulatione quinto subliditur ita ut trini per unum etiam gravem contineantur i. e. Vel Sum non per dip0diam modulamur, ut Lehrsius putat, Sed per tripodiam. Hoc vitium, puto, Lehrsium etiam commovit, ut Alexandrinum Germanum non Senarium sed tetrametrum liaberet l- l- l- li l- l- l- lNum quum recte modularetur et Senarium Graecum per dipodia in et Alexandrinum per tripodium Sensit etiam incisionem medium ci Alexandrinoe multo gravi0rem e881 quam Syllaba
, λεγχ factam, illa enim in Alexandrino posita est in liythmo colaque duo distinguit, haec fortuita dipodiam rhytii intea in iu-cidit. Quum autem p 08teri0rem usique inbel et eae Suram, putavit, gravitatem pri0ris inesse tu distinctio uibus maioribus Perperam, nam leXandrinus caesura autum dissert ab trimetro antiquo ille praebet mediam, ii penthemimeren aut tertiarium. Versus quidem, qui Lehr8ium in errorem tu duxit. caesuram post dipodiain non admittit, attamen non minus disterta Alexandrino quam hic: Soph. M. 14 φροεγμ' 'Acta υας φιλτατ ης μοὶ i5cυυquum, ut supra Vidimus, per m0dulationem opponamus tetrapo diam dip0diae. Si igitur enarium perperam modulamur pertripodiam nihil interest eum et Alexandrinum Ex iis quae disputavimus elucet, senarios caesar destitutos nullam habere offensionem, prae8ertim quum rari sint. Ut Xem
plum asseram, inter 994 senari0s in S0phoelis jace inveni 45
caesura carentes. Maiorem autem auctoritatem versus eiusmodi apud Roman08 haberent. Nam quum pondei, Syllabarum pondere amis8o, Sub8tituerentur omnibus locis pro ambis, syllabarumque chematiSmu8 8Set universus, m0dulati etiam levior erat quam apud Graec08 pr0ptereaque caesuram ei inservire opus erat. Itaque Versu eae Sura carente Si Saepius Oecurrerent, regu lam nostram apud Romanos everterent. Sed versus eiusmodi
perrari sunt. Inter centum primos Phaedri duo tantum inveni: Fab. Lupus et agnu V. 5. Cur inquit, turbulentam sedisti mihi aquam bibenti 'Fab. Ranae regem petierunt, V. 6 Quum tristem Servitutem erent Attici Schmi illius contra, qui contendit Senarium Romanos per tripodiam modulatos esse, inter illos centum versus invenit vio intiquinque, qui nullam habent caesuram nisi penthemimere aut
28쪽
tertiariam tripodiae re pugilantes. Quin etiam quatuor et iis nandi Versus coiitinuati sunt duli. II, V. 2-6 Procax libertas civitatena iis euit Frenumque Solvit pristinum licentia Ilic conspiratis factionum partibus Arcem tyrannus occupat Pisistratus. quod illis temporibus sine dubio permagnam tabuit offensionem. Si Selimi illius dieit Compositi pag. 15l: Sie die Gliedorungnacti Tripodien Wiri voti de Clisur erade nichi verthei digi, aber hier gili das uersi 0n Lehrs ei in Ie Xameter ei Lannie Gesetq; das die M0dulati0n die Gliederun et Lenneu las St. ς in errorem, ut 0, incidit, nam apud Romanos, ut ipse ibidem contendit, MKen nun Wi Wi aus en resten lick ehen, in latet nisellen Trimeter ei ne dipodi seli Gliederun meli vortian- de Ist, o iri aucti ni clit an ei ne ingende Modulation edachio erit en onnen. ), modulatio non tam canora erat, ut Senarium incisione in dipodias divisum per tripo dias modulari possent. Et iam Romani igitur, ut iam Supra conteudimus, senarios per dip0diam modulati sunt. Sed haec hactenus. Ex iis, quae dip8utavimus, alis, puto, elucebit, VerSUS ipsos in diiudicanda caesura esse nullius fere momenti.