Studia Heraclitea [microform] ..

21쪽

2627

concedimus, tumeti noli omni ex parte hoc exemplum iurem describendam quadrat. Ignis enim in aliam naturam abit, aurum permutatum restat idem Satis apto Heraclitus fluminis instar omnia moveri dixit, in quo perpetuo motu natura Staret. Eo interrupto rerum ordinem turbari, ut poti mixta, ' nisi moveretur, in singulas parte di rideretur Dimodius est intellectu

Exstat altera quoque huius fragmenti forma

Utramque sententiam ex eodem loco . Heracliteo fluxisse nemo negabit Utram sequemur' Verba tuae priore loco commemoravinuis, propius ad genuinam huius sententiae formam accedere mihi tersuasi, luia facilius intellegitur quomodo πιαλμονος, quod vocabulum ultero loco 'egitur. irrepserit. Ex enim joc ab Momero it Herodoto saepius adhibita est accedit, quod in armenidis 'ersu motissimo, ubi haec eracliti verba respici admodum Verisimile est παλδε τροπος pitur. δ Lassalle docta et copiosa disputatione aisseiderer magna ex parte repetita vincere conatus est hic Apollinis arcus et lyra0 attributa respici. Tis inim runt iidem lues deo Musis demonstrari in hoc de duarum rerum, quae sibi oppositae

Sint mortis ac vitae coniunctionem et concentum deprehendi Artificiosa hercle interpretatio, sed Uleider0ro,

qui Ephesium ex deomini cultu plurima in suum insunt conVeritSse existimet, gratissima. Sed sunt, quae diuio interpretationi repugnent. trimum Vocis παῖ τροπος inimLaSSalle non curavit, quod vocabulum optime in prous

3 ra. l. 8 his M. R V. 51 Mullaeti πάντων δε παλίντρο δ εστι κέλευθος. Hi verbiqEphesi doctrinam refutari tuintiari olig. Littgu. Halle S45, 891 primu contendit, cuius inventum erilays neglexit cum nominem 'ad id tempus intellexisse miretur verbis 'armenideis Heracliti praecsptum quoddam irrideri. Born. p. 62 AL ' L s. I, 105 1l. 90 A. I.

ve lyrae somnum, in qua tertium comparationis positum esse ceteri interprete fere omnes putant, quadrat, nisi proprietate neglecta in istum modum intellegi non potest. Tum arcus et lyra non recte sibi opponuntur eo modo, quo PBeiderer existimat. Neque enim, si mortem illa voce significari vir doctus recte iudicat, hac vitam notari ei dabimus Arcui, quo interficiuntur homineS, re altera, qua TeririScunt, Opponatur neceSSe est. Neque enim recte fleiderer exemplum petit a Frg. 66 o μου ova os ια βίος, εργον δὲ θάνατος. ubi res, quae eodem vocabulo significantur, re Vera inter Se contrariae sunt Denique, si Lassallit et Ρfleidereri interpretationem sequimur, non harmoniae Vi quomodo diversa constringantur, discimus quod ut nos doceret, Ephesius hoc exemplo usus est, sed novum tantum eXemplum quibus eius Hisputatio iam abundabat, Ephesius attulit, quo demonstraretur contrariorum concentum in Apolline quoque cerni Neque plus valeat haec sententia, quam sue quibus mortuos esse immortales. immortales mortuos, diem et noctem idem esse etc. comperimus at Ephesius hoc exemplo non demonstrare studuit res diversas coniungi, sed id egit, ut ostenderet, quomodo res Outrariae divina ratione continerentur Quare simpliciorem et meliorem interpretationem sequor ceteris viri doctis fere omnibus probatam. arcus et dyra forma inio respicitur. Harmonia enim re contrarias, quae in diversas parte tendere cupiunt, continet, ut arcus et lyrae partes dimidiae constringuntur quae vinculo solutes distant. Neque certum quoddam arcuum genus Significatur, ' quia lectio παλμονος, qua haec opinio confirmatur, non genuina

Venimus adfrg. 79 αἰ- παις ἐστι παίζων πεσσευ- παιδος η βασιληίη7. Rationem divinam confert meraclitum cum puero hidente. Concedamus necesse est mira atque audacii ut Scytharum arcus, de quo Stem ad Her. VII, 69, 2.

22쪽

similitudine eum usum esse. Telchiniisseri mundi sempiternam iuventutem eo exemplo illustrari censet Ρfleiderer i loco quodam Platonis ), ubi ratio divina πεττεντῆς nominatur, motus exiguum lab0rem hic depingi existimat, quo ab Heracliti deo omnia creentur et regantur. Quod utrumque mihi non verisimile est. Id enim eraclitum egisse existimo, ut exemplo doceret ratione divina semper alias re creari alias deleri. Pueri ludentes, quod aedificaverunt, diruunt diruta denuo exstruunt. Hac in re tertium com- p ationi positum est. Atque aptissime locum Homeri Bern es' contulit, ubi idem exemplum adhibitum est,

quamquam pro certo haud affirmaverim eum locum Heraclito obversatum SSe.

Difficultates, quibus Ileraeliti sententiae Obstructae

Sunt, fere Omnes attigimus, quarum maximam his temporibus eam iudices, quod Sententiae brevissimae ex Sententi- Rrum nexu Solutae nune iam intellegi non possunt. Tamen ipSiu quoque culpu multa ObScurari concedes. Quod comprobatur ea ambiguitate, quam Aristoteles commemoratione dignam habuit. Tum certo iam eis, qui librum in manibus habebant, difficile erat cognitu, quomodo exempla ab Ephesio adhibita intellegenda essent. Idem non in eandem quam nos disicultatem velut vocabulam ντων et πὰσι interpretantes incurrerunt, quippe qui X fonte haurirent et id quod significatum erat, ex Sententi- Rrum neXH Supplere OSSent. Quod quamquam concedendum est, fame reliquiarum memoria satis evincitur ne

Veteres quidem, quibus aditus ad librum patebat, hanc difficultatem plane superasse. Multus fui Ηρraelitus in divina ratione laudanda. Neque vero accurate explicavit, quomodo ec igne omnia fierent, quo factum est, ut Os-

siclini. II. 193, 1leid. 117. y Plato leg. X, 12 p. 903 d. oracliti verba hoc loco respici

teriori aetatis interpretes coniecturis uterentur, meque dilucide exposuit, quomodo harmonia contraria coniungeret. Quamquam autem exemplis quae attulimus, illa illustrare studuit, ante haec explicatio legenti nequaquam satisfacit. Varia, quae inter se contraria sunt, contulit, omnia divina

lege coniungi contendit . in hominum legibus . in deorum

cultu. in sermoni conSuetudine ruSquequaquae rationem

quidem loco sententiam, quam Supra OmmemorarimuS ταω Dαι ζῶν καὶ τεθνηκος' ab eo tam accurate explicitam

Neque ab eo quaestionem quandam tam opiose pertractatam SSe exiStimo, quam ' S.-Ηippocrate loco, quem supra citarimus'), meque tam insignem verborum originiexplicandae eum operam navasse quam latonem dialogo

oui inscribitur 'ratylus. lermulta tetigit, quae quia non copiosius explicabantur, etiam iis quibus mententiarum nexu notum erat, sines dubio difficultates praebebant. Neque enim si accurate id quod sensit, descripsisset et argumenti gravibus comprobasset, Aristoteles eum opinionibus suis magis confidere quam ceteros ei quaθscirent, dixisset Ciceronis verba, quibus thrum quendam Aristippi vituperavit, in Heracliti quoque quadrant. In alio vero libro . in quo breviter comprehensis graviAsimis sententiis quasi oracula 'didiss0 sapientia dicitur. μη)Neque vero ulla sententia istorum opinio, qui Heraclitum des industria obscure scripsisse existimant, iotamiatur.

Sententiis brevibus Ephesius delectatur, quod genus nos ad exemplar Hippocrate illius libelli aphorismos vocamus,

nec currit oratio, Sed tamquam gravi pondere retardatur. Magna cum audacia nomina vi propria neglecta in alienum genus transfunduntur. In eis autem libri partibus, rubi Heraclitus Gorgiae morae modoque loeutus videtur, non

23쪽

casu sententiarum artificiis utitur, sed ipse rerum quam statuebat discordia et ambiguitate ad verborum et contrariorum lusus invitatus est. Etsi neque qui antea neque qui eadem aetate Scripserant, hunc orationis ornatum plane preVerunt, tamen Si quis, ut exemplo utar, eius rei exempla Homerica ab Augusto tetschio magna cum diligentia collata' perlegerit, facile concedet nouscite sed fere semper casu illum poetam verba in eum modum collocasse. Quod in Heraclitum non cadit. Atque ut Gorgiam Empedoclis discipulum' fuisse probabile est, ita etiam eraclite stili imitatores posteriore aetate exstiterunt, quorum Specimina quaedam corpus Uppο- crateum feliciter servavit.

1 Eis quae lutarchus Brut cap. 40 Seqq. de pugna apud Philippos commissa Messallam secutus tradit, recte Drumann Rom. Gesch. II, 142 adn. 66 fidem denegavit. 2 Heracliti librum armenidi notum fuisse contendo. 3 Libri Heraclite formam tripartitam non genuinam

4 Xenophanem multos deos credidisse Freudenthalius recte posuit. 5hAristotelis poet. 14494 9 μορι μis του ριδερα Thyr threcte emendavit. 6 Horaeliti rg. XVIII πλάσσειν recte a Bernaysio est emendatum.

dum est.

24쪽

vita.

Natus sum rust ambier die XXVII mens. Jan. a. huius aeo. LXVIII in oppido, quod vernaeula lingua RVnargeVO appellatur, patre Carolo matre Oftilia Ἐθnt Bigathe, quo etiamnunc superstite esse gaudeo. Fidei adscriptus sum evangelieae. Ibitterariam l0mentis imbutus, ubi gymnasium Regium VangroVecense OVem annos De luentaVi, Vere a. i. saec. LXXXVI μstimonium maturitatis adμptu civibus univρrsitatis Bμrolinensis adscriptus sum, ubi studiis philologis et philosophis operam dedi. Docuerunt me viri illustrissimi Curtius, Deussen, Dieis, Dilthey,inuebner, iretilion auisen, Roedig0r Rothstein. J Sotimidi, Soliroederi aliten Zeller Seminarii ,hilologi, quod floret irohhomo et ahiseno rectoribus, per bis sex menses fui sodalis ordinarius. Ad exsereitationes suaqepigraphicas irehhoss, philologas uebnse se Rothstoin mihi benigne aditum praebuerunt. His sis omnibus gratias ago Singulares, praeeipuΡVer Dielsium, cuius doctrina non solum in subolis mihi uti licuit, sed qui etiam in hac dissertation scribenda summa eum benignitate an adiuvit, senerari non dρsinam.