De hypertrophia cordis : dissertatio inauguralis medica ...

발행: 1843년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

INAUGURALIS MKDICA QUAM

UT SUMMI

BITE SIBI CONCEDANTUR

DIE XIV. M. JULII A. MDCCCXLIII.

H. L. Q. S. PUBLICE DEFENDET AUCTOR

5쪽

VIRO

MEDICINAE ET CHIRURGIAE DOCTORI, REGIS ARCHIATRO, MEDICORUM, QUI INSTITUTO REGIO MEDICO-CHIRURGICO FRIDERICO . GUILELMIAXO PRAESUNT, PRAFECTO SUPERIORI, HUIUSQUE INSTITUTI DIRECTORI SECUNDO; SECTIONIS CHIRURGICAE IN NOSO COMID CARITATIS DIRECTORI, ORDINIS REGIS DE AQUILA RUBRA IN CLASNE TERTIA CUM LAQUEO, ORDINIS CAESAREI RUS SICI ST. LADIMIRI IN CLASSE TERTIA, NEC NON ST. ANNAE IN CLASSE SECUNDA CUM GEMMIS, ORDINIS HAS SICIELECTORALIS DE LEONE RUBRO, ORDINIS HOLLANDICILEONINI, MAGNI DUCATUS ARDENSIS DE LEONE ZΛEΗ-RINGIENSI EQUITI ET C. ET C.

PRAEPOSITO SUO GEΝEROSISSIMO

6쪽

GRATA BENEFICIORUM MEMORIA SACRAS ESSE VOLUIΤ

7쪽

PROOEMIUM.

voco nitoribus primum tomporibus cordis morbi subii lius ei accuratius a medicis porquisiti suerunt. Morgagni, Senae, Bur serius. Corvi sari, Burias, lire is si g, Beriin, Laeniae c. I ope, Bouillauit, Scoda aliique viri doctissimi ei celeberrimi praecipue

cordis laesiones, iam strue inrac quam actionis investigabant, atque persci Uiabantur. Re vera enim qualitatibus ei an atomicis et physiologicis rite aestimatis, concedendum est, eor, e Xee piis pulmonibus, plurimis expositum esse morbis ei eo magis est quod miremur, medicorum studia iam soro ad hujus organi morbos esse Con

Ex omnibus cordis morbis chronicis Hyperi rophia, id est amplificatio substantiae muscularis, nutri tione aucta assecta, saepies si me nobis Occurrit; raro autem hyper trophia pura est, plerumque ali OS Vel organi eos vel accedentes morbos subsequi iur, aut illa durante perniciosissima valetudinis vita excitantur. Usque ad finem saeculi praeteriit cognitio hujus morbi valde manca ac sinibus arctioribus circumscripta

8쪽

erat. Singula tantummodo species in aperio erat, hyper trophia quidem cum dilatatione. Cor visar i hanc Speciem an eurysma a clivum cordis appellavii. Morgagni, Corvi sari et Isu rser i u s hyperi rophiam sine dilatatione quid om viderunt ei descripserunt, sed nullo

Anno millesimo octingentesimo undecimo Beri in omnes hyper trophiae species explanavit, Tros formas distinguebat: 1. Hyperi rophiam simplicem, id est hyper trophiam parietum cavi late integra; 2. Hyperi r Ophiam excentricam, vel hyperthrophiam cum dilatatione; 3. Hyperthrophiam concentricam sive hyperthro Phiam eum coarctatione cavi latum. - Η Ope eadem quidem designatione uio baiur, sed diligenitus distingue bai atque hujus viri clarissimi partitionem Aecuiu-

HyperirOphiae species sunt: 1. Hyperi r Ophia simple X. 2. Hyperia ophia cum dilatatione, quae autem duplex esse pote Si: nam vel simul parietes concretiores ei cavitates amplificatae sunt, vel parietes non justo densi ο-

res existunt, cavitates vero auctae Suni; 3. Hyperiri, phia cum coarciatione cavorum.

9쪽

Quod ad signa an atomi ea ait inoi, haec fore de iis mihi dicenda sunt. Pondus eordis, eX se et natura Sua simpliciter eonsideratum, duplo vel triplo majus quam cordis integri evadoro potest, si quidem hyper irophia totum cor corripuerat et ad gradum satis magnum Per- Venerat; pondus enim inter uncias duodecim et uncias viginii duas haesitat. Substantia muscularis in hyperii Ophia plerumque densior et rubrior, quam in conditione cordis integra est. Sed hoc sympio ma saepe desideratur.

Hyperi rophia unum ianium cavum, vel plura Vel denique omnia occupare polosi. Omnibus cavitatibus byei trophicis simulque dilata iis circumferentia cordis duplo vel quadruplo Jusio major existit; sorma cordis non, ut Solei, ovalis, sed globosa si, mucro sere omnino evanescii et diaphragmate non satis recedente cor pro Peliori Zonialem capit silum ei iam longe in cavum iliora eis sinistrum invadit, ui pulmo sinister usque ad cosiam quartam vel ad altiorem locum pro matur. Ventriculus sinister dextro proclivior interdum ad hyper irophiam ei dilatationem, interdum ad magnitudinem pervenit, qu3lem venirieulus dexior nunquam sere adipisci potest.

Sic non modo regionem praecordiorum sinistrum occupat, Verum etiam sub sternum progreditur. Parietes huius veniriculi in hominibus ad ullis inde a crassitudine digiti dimidii usque ad digiti unius cum dimidio,

ei Secundum observationes quorundam auctorum ad digitorum duorum crassitudinem concrescere POSSunt. Plerumque maxime insignis parietum densatio Super medium ventriculum est, inde ad foramen a orii cum ΡrO-

10쪽

grediens subito ad mucronem sensim pedete utinaque diminuitur. Alio modo res se habet in hyper trophia concentrica, qua lotus ventriculus aequaliter crassior ac rotundussi. Haud raria irabe culae carneae etiam hyperi r Ophiae participes sunt, inierdum autem, si dilatatio magna ad-e Si, e X tensae, complanaiae atque attenuatae apparent. Septum ventriculorum quamquam sero totum ventriculi Sinistri pars est, plerumque minus Conden Sat Um eSi, quam paries externus. Ventriculo Sinistro valde aucio, ventriculus dexter, nisi quopiam modo mutatus eSi, paene explana ius ad pariem lateralem superiorem ventriculi

sinistri adjacot et tali conjunctione mirifice e Iiguus esse videtur. Sin autem, ut plerumque si, ventriculus dexter longior factus est, quasi plicatus sinistro adhaeret. In hyperii ophia ventriculi dextri haec pars magis

descendis ot cordis apicem praebet; irabe culae Carneae, magis magi Sque complicatae, quam in altero ventriculo, Saepius quam parietes ipsi condensantur. Interdum iam mire connexae atque implicatae sunt, ut veniriculum in qualibet dirocii otio disse cani, diversas sectiones in ipso formoni si ad O iolum expleant cavum.

Crasis itudo parietum ventriculi dextri, quae digiti

pariem quartam Superare non solet, rarissime lineas

quatuor vel quinque contingit. Id ope autem parietes crassitudinem linearum quinquo, Beri in linearum undecim et Si in s Archives de Medocino linearum sede ei in exaequanies vidii; hyper trophia simplex, vel cum coarctatione in ventriculo dextro haud saepe existit. Crassitudo maxima ventriculi dextri prope a basi cordis evadero solei; parie humiliore trabe culae carneae majO- res quidem, inierstitia autem solito rariora atque paene pollucida sunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION