장음표시 사용
91쪽
Et Pompeius ad Cranimum philosophum G μέμψατε - συνδιώ- - χεα περὶ τει προνοiae, ue restri in ejus vlta Plut e. - XXV. i. 155. - Idem argumentum ad probandum, Deos rebus
humavis in consulere, copiose atque omate exineat p. te de
Nan D. III, 32-s Cotta Academicus. cujus disputatione D demus antiquos Stoicos adversus hanc dubitationem admodum levi. hus usos esse rationibus. Dicebant enim ri, minora Di negligunt, non aramadveriunt omnia D sex hoc ne reges quidem. Quanto mellus. ut multa, sic haeςce quaestio tracta est ab ejusdem fecistae mi postea fuere, philosophis Epicteto Senem, Antonino non cabi lintes monam a Deo e igi, ata cum morum mullinus, tum omnium ausa immiti docentibus. ad raua in honam partem etiam a Cicerone ponitur a Na . . I, Non lotur ab Erasino in Praefat. ponendum fuerat imis voces a senem velut in hoc assectatas, ut dissimilis sit CD
cerunt. indvit Ediam uar sis quamquam ho illi cum Quinctiliano
Pliniisque commune. De I lore quidem Plinio contrarium docet Ruvnx praef. p. Mur c use. p. go Plinius Caeciaιianus, ut hoc utar, et doctrina abundavit et limgua Latina adhuc satia integra scripsit. et, ut ipse fatetur, nihil aliud, quam cieeronem lintando essinxit.' Uerum ita duo Vir eruditissim comellia possunt, si leamus alterum, quid Plinius ipse professus sit, animadvertisse, alterum e dieendi genere quod in Seliptis apiaret, de scriptoris voluntate consilioque conjecturam ccissa.
92쪽
nequa . noeeant. Iam Homericus ille Iupiter hujusmodi sω 'Ἀθαν. .
sam suisse bonitatem censuit, ut auctor est Pluto e. D p. 38. Idem in libro a Stole repugno . M. praeclara quaedam aereavit ex Antipatri Tarsensis opere M iis . mὸν τοδευν νοου-
μεν ζώον α μάριον κα ἄφθαρτον. καὶ εὐποιητικὸν ἀνθρώπων. 'Claeronis aetate pervulgata sitisse videtur ea sententia si enim eliscit de OL II. at is Sed quia Deos nocere non utant, his exinceptis, homines hominibus obesse plurimum arbitrantur. CLIII, 8. tque ita Pervenimus ad Senecam nostram, mi multis Ioel idem pulcherrime docuit E quibus mim nunc memorasse su fecerit, Epist. XCV, 48, 9 is Quae causa est iis benefacienis di natura Enat, siquis putat, illos umere velle non possunt. Nec accipere iniuriam queunt, nec lacere Laedere etenta laedique conjunctum est. Summa illa a Pulcherrima mesim natura . nos periculo exemit, ne periculosos, Idem fecit. ' Plane consentitis nistoninus VI, I, ubl agit de ratione mundum omnem admini.
93쪽
- eum parem Deo conveniat, credo equidem his eminus potius summum bonum describi, quale cadat in homines , quod Rem me a passim appellat bonam mesum. . nter bonos cet. Ita sententia progressitur tantum abest , ut bonis inri onus aus noceaι. . ut eo potius amieitia eo uetatur. Dein alitem illum suprmium intelligi, sponte patet. me quo ulo dem observasse mihi videor. . in Nato is est opere, quod moeremum Seneca seri me creditur Deos aut vix aut nunquam como
σοποιιiaste Verbum . eodem rasu em probabili virorum Doctorum emendatisne legitur p. Cle de Leg. I, et 4 Iege quoque o cilla homines cum iis putandi sumus, ' ubi prius legebatur eo sociat .aeeeessuulo. majus est quam amicitia. De neeessitudine parentum erga liberos patronorum erga clientes, proconsulum erga quaesto res vox. vel Puerili iastitutione didie mus Talem necessitudinem et cognationem Socrati cum iis intercedere di ha Epletetus ap. rr. I. s. p. I. iraeelarus item locus antecesserat p. sa. aqq. Oportebat, inquit, ingenuos adolascentes, divina sua stirpe cognita eorporis aquam oneris abjiciendi amore teneri proficiscendique
ad eos cognatos. Ita philosopho non essent ab humilibus cogita. nibus abducendi sed patriae Noelestis, quo nisus essenentur. desiderium intra suos ne revorandiu esset. sis uitudo. c. a Leg. I, 8ν - Iam vero virtus eadem in homine ac Deo est, meque ullo alio ingenio praeterea. Est autem ulmis tb aliud c quam lm se perseeta et ad summum perducta natura Est igitur homini cum Deo similitudo. Quod cum ita sit.
quae tandem esse potest propior certiorve cognatio V
94쪽
eempora' aiori, quippe teminis hujus vitae melasum, eum Deus et ante erit et ni ortalis M. ita se stati ram VIII, atis algens autem lenius prinum ii lue Inis consistit, excepta moris talitate similis Deo, ubi similam Cleerimis locum arique Senerae affert Lips. Ita quoque Epist. LXXIII in AiIupiter quaai, dis iram omist diutius honus est.' Neque tantum sapientimo tam magnifiearatos tribuebitnt, sed etiam a Pilum o latiter
honos viros appellabant, siquidem apparet Pi las me immori de posisterior tantum genere sermonoen esse. CL quae dixi ad I, xx. booris viris. Fontem huius magniloquetitiae Lipabus indicat Mamus. . la eo positum, quod Sisicorum sententia virtus sapientem eademque Deum flueret inrito tamet, idem adfln I. . filia. lino superba inlia tores,' elimoque retria iis ita. me Meehant, hominem esse mortalem eum; deum, hominem tantortalem. Sed hoc multo, quam par est, audacius ac superis hius dictum est.' vise puta Hur Lips. vera rerum et Christiana. 'o Eadem est
Dupliciteri autem hac deos scripserunt, ut aiae philosophi honisso, Ium. alii eunctis: hominibus meum parentem lassignarant. Horum sit Sthenidas memoratus a CI. Bro umero . . p. q. qui
Deum idcirco eorum honunumque paueri Bibitum esse judieabat. quod
95쪽
ἔτι ἐελφών σοι, Φι το Δι- ἀπογόνων ἔ' Et L III, M. c. 484. de vis dicit is o rv casa vi'. Mi με ον μων - π τριημπροῖσσάμενον. ' De simili re putans eneca mari X, t. Quiaquid . nobis bono futurum ex P. Deu et uena noMer in proximo posuit. ' Contra Hierocles cs v. in atir cor . νιλ p. 81 M εστι γὰρ Ῥεος δημιουργὸς μὲ πάνσει , -- ἁγMῶν κα πατερ. ' - placitum alias a proposum Pythagores, solam sapient in - θεοπιλῆ Hler. b. p. 5. . aeceptosque Diis. Ita Graeci a verbo Mis a derivarunt adiecta δεκουὸe, quod oecum actis post X, M. Meendare. Sic edere me voluisse licet aberraverit manus cuique notam erit in Mesenti patet. Viris Doctis ibi laudatis add pol runt alii memorati amset Borger Anim in te Parad. p. 36. Hoc loco in edit. Lovan legitur eon conssit, itemque in Sene amoribus ab is ara mi eaeerptis. ποιupta fluere. Facit hujus Ioe eomparatio, ut assentiri nequeam 4nestio quil verbis Cleeronis se qua eum Iiquescimus, fluimusque molliua,' se. II. M illud mollitia abesse malit Neque enim Pron qua ad moliarae potius ad antecedens opisi reserendum Videtur.
96쪽
racitis. Inde versas praeaera oraclo ver eularam inesta Maro tu Li aruina icto et e uva Seneeae filiisque. At illudia ualis appositum IUrbanus tib Caecili videtis Non es, erede insiti qumerso verea es. 'Ilis L psius. In rurari a Iurer notis monetur de verela multa dedisse Dousa in praemis. ad arbitram. Multa quoque
Gaiah ad M. t. m. Man'-- audastis memoratur etiam do mare. ap. l. 3.1rDιlare, pro evertir , exquaeuus. ιιεueat Amarum Senecae vertam legitur etiam . q. s. p. εὐδει. non a se l. e. e usu permἐtris in otia visare asque nvoIuptatibus. Eodem sensu Plautus MenaeeAm. a. o. v mmum dicentem facit is Nimium ego te habu delicatam. ' ac voce daι eis sene ea inherrime ut in do ea. IV. st . Ne que enim necentratibus anmmmodo nostris Provisum est usque in delicias amamur.' - Quod . . de Deo ammat idem uellio vovet D st. XCVI, 3. Neque Dii, neque eae faciam, ut te lamna in deliciis habeata ' Converrit uiuo At ali quod memorat
Quid tibi videbis Divina lux, eum Illam suo Deo videri, Hare
cogitatio mihIl sordidum animo subsidere sinu, nihil humile, viliu eradete. Deos omnium rerum esse testes ait, illis nos approbari, illis in futurum parari iubet et aeremitatem inponere.
s baro muIta, inea uni sunt haec adve is de Provid querentisvEjusmodi quaestione inveniuntur etiam infra IV, 8. v a. r. i. . a potest. Horum verborem interpretationi quam in Not crit. exhibur, consentire vide Ulia Lim. Si enim ille Quaol mpondeat s
97쪽
Mat. Adveni aliqvid lateor nihil mali; et in eo tu er . ' De partieula ae lauio periodi posita vid Doet Hirschi L L p. m.
Cum hae sententia conferri potest Soeratis die n. quod memorat Plutarchus , Anytum et Melitum oecidere se orae, damno D ficere non posse t qui Ioeua p. to b. ex ata. p. m. valde eorruptus egitur. Non. mire matris Atqui honum et matur eontraria ergo hon viri natura malum millum admittit. Ita de Coat M'. VIII, i , Nihil frustum Iustitia pati potest, quis non coeunt contraria.' die amram. Llpa. 4 -δDatam. quod non est purum, indi. tum redolet aretque Ita acidae aquae assi uratae, serraine tale genus uuae, hoc nomine censenturi id de Ben. IV, s NM. Dra l. a. o. vertιι, . . minutat, ut p. Virg. aen. I, 423, quae te, genitor sententia vertit '
a suam oti trahis Priora manat . atata eum, ut in vulgus nim est, a certante desum essent, Ruh opsius hie quoquo sene eam cogitasse Putat de quatuor aurigariam laeensium di trivibus eo ore distinetis is ut quin omnia quamvis adversa ridis errerint L et in convertere studuerint, ut suae laetiori ceviori
. prodessent, quis est, qui dubitet Neque ego dubito, neque
tamen, pace Vir CL dixerim eam rem huc pertinere redo. 3 Ius eoaeparationem ductam undeor a pigmento quodam, quod aquae villis molli materiae inditum suum colorem cum ea commuiacet. Itaque locum se intelligor Maeeuaqua ara m accidunt, a vir bonus oua se et quo sensu mox alit . bonam ertant. Ire quoque sumtisse video Llpsium et Doet Thleho ut um L L . s. apte eonferentem Arrian laeum III, m. p. 434. q. ubi Epimetus hanc viri bovi laevitatem comparat cum aurea virga in eurit, qua quae tangerendir, aurea fierent. Traciat idem Ene D. M 18 3a Contra malus omnia corrumpere dicitur de Bea V, a. s. 6, ubi simili usu trahend verbum occuriit Utraque de re legatur etiam Epist. XCVIII, , s.
et similia loca Senecam ab Inhumanae duritis crimine vindi
98쪽
riwent caua lginium Inamoremi mustus redi Mese plecteretura a sentis stuIte faciat a ne sinus, nihil in minisci '' ΗΘ pavid inter Stoicos et Messi leo maonis secta es interesse scribit p. IX, at M Noster sapiens vino quid a ius commodum mile, sed sqntit illorum ne sentit q-e vin quam uκ, ut notat Lipatus alias Pynhon discipulis tribulla Ie innisua eadem esseruntur Epiria LXXI, 6 ducit an deptem ex hominum mimero, nec dolores ab illa, ab inqua rupe nullum Musum admittente, Submoveo.' Milus hoc ε eneca tu a uetes It et in Myse summis est, qui omin f - commotionea exstirpandas judicarent, sed pertur m -;
has autqm Zeno, testa Cicerone Tusc. IV. I. ita defini vi , ut marhadu e t adve a ratione, contra natur im, uin comis
100쪽
- numero trimet magis onvenire videri lemonem induastrisse . alia
μιλιuas cet. almaeter Pieta P. Arris cap. p. as Ora deost vition Lov. sed i ta e tribuendum operarum viti ob a-ur a lanista, ipsi petentes. Ceterum Iocus, de stilitem per cinere videtur usque t sint. . Is a . OIDatque Solennem Romae veteris sumulam intuitur. Ita Fabius p. I. v. lII, 33 iudicem stro, qui certe un silus, quam tua dictatura, potest polletque.' aetas ieet. Notanda Maias. Occurrit eum do ea. II, 3. 3.1. Statiee nonnunquam eandem habet vim, ut in locis qui Maur et Noaul et Ciceronis animadvertit Gron Observ. III. fri dum lys ana. s. is et agere et ad istis, Romanuinto
ina vertit odia.' Eeregis ilia. de Uirtia et vip. in . Cum, inquit, lloseis laeo dederim operam. non injucunde lues, sed ubique suaviter
si os euid in istores . adem larma vicit Epi/t. LXXI, ast . non tantum quid, sed quemadmodum videas, restria' '' Conveni Epi eotet placitum. τι η οὐσια σου ἁγαθού -ν ὲν χρώσει ἄ---NArr. II. r. p. 167, ubi vid. pl. Egregiis quibusdam vetenim dietis hanc sententiam illustra Wytt. PMιom. II. IM, ιε. Addere potuisset 4 e. an. VI, neque mala et bona, quae Vulgus putet multos, ut eonflictari adversis videantur, eatos asPlerosque, quamquam magnas per opes, miserrimos straui ra. Vem ortunam consonte tolerent, hi prospera inconsulte in