장음표시 사용
21쪽
formam, fram germanas poetae voces quae duo
magno usui solent esse ad scriptores emendandos Saepe enim ille cum ibi o Ravennate, et obscurioribus livoque locis mirifice consentit, ut in Comnientario requenter animadvertinaus. Ex quo intelligitur, ipsura e veturio, et accurat e Xemplo manare. Tres ille Comoedias continet, lutuus, Raaias, atque ves ac praeter has sinoedias extant in eo frequentes non linum ac verborum Xplicationes, quae tamen res Vulgo notas persequuntur. Hunc librum unquam neminem consuluisse,
iacile inde intelligi potest, quod non pauca emendatiora loca iam ante in Aris phane fuissent, si quis eum vidisset. Gratissimum ergo, et Commodissimium accidit, hunc nobiscum eximia liberalitate doctissimi et praeclarissimi Principis tuisse communicatum cuius Cardinalis Eminentissmi naturaliae est, nihil ut habeat, quod commune omnibus nolit esse. At videbatur nonnullis, debere me, aut de
novo in latinum sermonem transferre Comoedias Aristophanis, aut versionem, quae iam X tat, ad
emendata loca accon imo datam, cum graeci Coniungere. Duo vero in causa praesertim fuerunt,
quominus id aderem. Mea primum assiduitas causis tractandis, quae ingenium in ne atque indu striam, si qua est, suo sibi iure vindicat, ne spei clientum fraudi ac detrimento sim . oetae denique ipsius lascivus sermo, in quo accurate, diligenterque
22쪽
que tractando quemque Versari pudet, his praesertim temporibus, quibus inimici virtuti cina pude11-tissime vivimus Quamquam quid oportet, adeo acci rate Comoedias Aristophanis in latinum sermonem vertere Homines enim graece docti haec Oderunt in Oeta praesertim illo, cuius gratiae leporesque, si de graecis in latinas sede transferantur, omnino perierint. Nec sententiaruna gravitas, nec iocorum Venustas, nec eloquens eius oratio exprimi in transferendo potest Homines vero graecarum literarum ignari tantuna quidem appetere non debent, ut cognoscere graecos fores ex
verssione possitnt Fuerunt etiam, qui vertere has Comoedias initaram linguam tentarunt: de quibus ego nihil dicam Illud animadvertana, quantum ego cognoscere potui, si cui salvo pudore, liceret,lias Comoedias transterre, popularem romanam
linguam ei adhibendam esse, quae ita in genere suo atticae proxima est, nihil ut differre a populari atticorum ratione videatur Quod aetate nostra vir quidam litteratissimus, nec vulgaris poeta, infelicita inen successu, tentavit cuius in quatuor Comoedias conatus extant Romae manu scripti in ornatissima Zeladiana Bibliotheca. Ne ea quidem ego tractabo, de quibus in ipso in eo commentario nonnullis locis dixi, quaeque fortasse longiori sermone indigerent, si nova acciderent. Esset enim dicendum de ratione scribendi verba nou nulla, de qua apud homines graece docto S
23쪽
flos adhuc plane qui dein non constat et de usa nonnullarum particulariam , de quibus semper diversa fuerunt veteruna librorum testimonia deque versuum nonnullorum ratione, qui a communi consuetudine aberrant de quibus rebus plures
iam volumina scripserunt. Et quamquam alii veterum libroruin alii graminaticorum, quorum fuit dubia semper auctoritas, attulerint testimonia, hastamen lites nemo unquam diremit in quibus mihi videtur, plurimuin esse probandam librorum vetustiorum auctoritatem, atque ita esse in eadem acquiescendum, ut non absque vitio posti ea deseri, in iis maxime rebus, quarum ratio aut dubia est, aut in vitio manifesto non Atat. Ita quaque enim re, quae in vitio manifestissimo non deprehendatur, optimi libri auctoritas magni arguimenti loco debet esse. Commentarium ipsum meum, quem brevem esse volui, nemo quidem reprehendet, quod vix indicet ea, quae sermone longiori digna essent. Qui enim attente eum legerit, facile sine monitore intelliget, multa me ex auctoritate veterum lilbrOrum apposuisse, de quibus nihil monui, cum eae si sent certissi in emendatione dignissima. Nec minima res plurimas, quas emendavi, ulla persequi oratione volui, e longior essem, quam Vellem, neve minutis in rebus homines me certe doctiores ineptissime detinerei I.
Elegantissimis Comoediis igitur nae gaudeo aliquam opem tulisse quae quo magiS ornatae
24쪽
proderunt eo facilius intelligitur, quantum vilescant Comoediae nostrae, si cuin i co:rierantur: Tantum ni ira ea Comoediae, quibus uininae atque infantes nostris in theatris mirifice delcciantur, absunt ab optina a Comoediarum ratione, ut mirUna sit, nondum ingenium nostrum ne Xemplo quid enigraecarum Comoediar uin commovevi atque e Xcitari potuisse, ut aliquid hoc quoque in genere bonum, ac dignum aliqua laude tentaret. Neque eXempla modo, sed praecepta despicitariis. Quare, etsi vir ille summus Aristoteles, ut cetera poematum encra, ita quoque Comoediam ρυθμω ο Ἀρ- γυ ηδ es τά et vestiri debere doceat, anademque ostendat, constare sibi non posse, nisi v is mi με- λει Ad μέτρω XOrnentur, haec tamen omnia in Comoediis nostris aequo animo deesse mimus, inquibus, tiod mirum est, ita erramus, Ut ad eXtremum eae vi satyrarum noluine sine versu ac sine orna inentis dignae sint ex quibus nulli fluunt fructus, qui aberrimi ex Comoedia debent in hominum societatem manare. Movet enim stomachum satyra, si nonnihil inepta, vel inopportuna sat: quae quamquam in Comoedia debeat esse, non ta .rnen hoc princeps arguinentum eius esse potest . Ita misere in theatro plaudimus et Comoediis, in queis frustra praecepta requires, et quibusdam desperatis poena atum generibus, quibus non modo gravitas sententiarum, verborum splendor, ceterique ornatus, sed nomen ipsum deest .
25쪽
IN ARISTOPHANEM PROOEMIUM. XVH
26쪽
XVIII IN AERISTOPHANEM ' PROOEMIUM.