장음표시 사용
21쪽
Da Nominibus literarum. OMINA haec mure sent, ut apud nos
Be, Ce, Et, Em, IX, Zeta, &c. Quod si quaedam aliud etiam significant, casse
simi aequivoca. Declinantur autem Arabibus more reliquorum nominum :unde terminationem in in nominativo adsciscunt, quam ego brevitatis causa
Latine non expressi, ut ipsi quoque Arabes in recitatione Alphabeti sui eam negligunt. Elis etiam Ham s vocatur: ratio post patebit. De ordino L n o hic Orientalium Arabum est, id est, Asiaticorum & aegyptiorum : Occidentales, seu Mauri, paulo
alium observant, scilicet = U.b b. , O I. I S V e e Olim apud utrosque alius obtinuit, qui etiam numeris denotandis inservit, & 8 fictis vocabulis vulob exprimitur: apud illos, scilicet Asiaticos,idem qui apud Hebraeos, hoc modo,
Apud hos, nempe Mauros, paulo alius, in hunc modii,
22쪽
6 THOMAE ERPENII Qui in Alphabeto Asiatico hodierno literae s post
ponunt, contra Omnium Lexicorum, & Alphabeticarum institutionum ipsorum Orientalium,quae mihi videre contioit. id faciunt fidem. Ddi Figuris litergrum. Dubium non est, quin pleraeque figurae literarum Arabicarum a Syriacis derivatae sint. Septem autem scripturae Arabicae reperiuntur genera, quorum
Primum & potissi mum est Nilchi, quo Alcor
nus vulgo apud illos solet scribi, apud nos autem libri
Secundum Inalia , quo Peris utuntur; quique ad Nisibi se habet,ut typi Hebrari Henrici Petri ad typos
Plantinianos aut BombergianOS.
Tertium Dinpani , quod in forensibus"idianis negotiis Turcar usurpant; maxime clim Turcicescribunt: habetque se ad Nischi, ut Mas et Hebraeorum ad scripturam Astyriacam. Ad hujus scripturie elegantiam pertinere videtur, quod lineae in progressu ascendunt, maxime versus finem: raro enim quid hac scriptura expres.sum videas,in quo id non contingat.
Quartum Lirma, cujus usius fere tantum est in tabulis accepti & expensi Imperatoris Turcarum. Hoc minus attente consideratum similius videtur esse scripturae vulgain
23쪽
G R A M. A R A B. L I B. I. rvulgari jucisorum, quam in bcbi: literis enim constat
Quintum est Sytilybaei titulis sibrorum & diplomatum adhiberi solitum: habetque se ad Nischi, ut majus.culi illi characiteres Latini, quibus librorum tituli apud
nos excudi solent, ad charactereS communeS: liter e enim
eaedem sunt quae Ni 'h sed multo majores & pinguiores, mireque elegantibus ductibus cohaerentes. SeXtum est Laluti , & septimum
hanι, sic dicta ab auctoribus suis : qui ad
majorem scripturae venustatem, ut sunt Arabes καMι ρα φιαι studiosissunt, peculiares quosdam literarum ductus& nexus, ruo quisque modo, excogitaraent. Hisce octavum addi queat Mauritanictim , quod fatis multum a praecedentibus differt ; qua de re post nonnihil. Nos typorum inopia primae tantum scripturae,ianquam praecipuae & primitivae, quaque cognita reliquae nullo se re negotio addiscuntur, literales figuras proposivimus in tabula Alphabetica. Caeterum , cum literae Arabicae omnes , praeter sexo 9 O J , sequenti in eadem dictione inter scribendum annectantur, & in fine liberiori ductu protrahantur, ejus dem literae, ratione connexionis & situs , plures ortae sunt figurae : ita in tabella propositae , ut prima columnaeas , quae initio dictionum , & in medio post sex illas illigabiles, secunda,quae in medio post ligabiles: reliquae duae quae in fine ; prior quidem post illigabiles posterior vero
24쪽
post ligabiles usurpantur, exhibeat. Separatim autem exprimendae,figura finali illigabili pinguntur.3 tamen scit V subjungendum peculiare quiddam habet: nam aut separatim illi apponitur & quasi cadens includitur,sic idque tum maxime,cum V praecedenti annecti tur: aut cum illo in unum coalescit, hoc modo γ, quum cI non cohaeret cum alia. atque istae litem sic conjunctae nomine composito vocantur Lamelis, ac si una essent;
ut & quidam opinari videntur, dum ultimae Alphabeti literae eas praeponunt: at male.
Variant interdum, in codicibus manuscriptis praecipue, ut non omne S uno modo& aeque bene pingunt, figurae nonnihil a suprapositis: sed ea variatio tanta est, ut nec regulis comprehendi, nec typis repraesentari facile possit. I u talia exemplaria nactus diligenti consideratiose &cum his nostris collatione facile eas agnosces & observabis, etiam in omni scripturae genere: essentialem enim ab his differentiam non habent, nisi quod Mauri I Uuno puncto superne insigniunt, hoc modo G -- Ee vero, ut ab illo differat , suum apicem subjiciunt, in hunc modum is tqua quidem nota certo dignosces codices eorum ab iis, qui in Oriente egarati sunt. Orientales autem pro triplici puncto si lineolam interdum adhibent,hoc Lm,aut hoc modo. Utriqui compendii gratia omittunt si ibinde puncta illa δ κυφα, quibus solis figurae quaedam diveisu in literarum distin guuntuR ut o. I; unde scriptura eXsurgit lectu & intellectu aissicili ima. Parum est , quod interdum in una & altera litera negligantur, quae absque iis fa-
25쪽
GRAM . ARAB. LIB. I. 9cile agnoscitur: ut in Ie finali hoc modo scripto ; quod passim accidit. Plerumque tamen puncta illa δ εριφα solent adjici; quin & iis figuris, quae illorum absentia ab aliis discernuntur, scilicet e b r , quaedam interdum apponi notae , si ginta cantes debitam punctorum absen-
tiam , τοῖς quidem superne hoc modo reliquis vero inferiae,similes illis aliae, minori ut plurimum
cui & eadem de causa interdum tria puncta subjiciuntur, hoc modo O . Ita τώ He finali aliud interdum superponitur, indicans absentiam punctorum quibus interdum , insignitur: de quo postea. Haec tamen hodie raro & non nisi in accuratis me scriptis observantur. Figurarum in dictione,& dictionum in linea ea est consequutio, quae Orientalium fere omnium; a dextra scilicet sinistram versuS. Pleraeque autem figurae basi lineae incumbunt. nec ullae infra eam deprimuntur, praetero Y 4 η s , item que finales protractas : unde e r g ann celendae literis, quae ductum suum in basi lincae terminant, ne ipsae deprimantur , eas, cumque iis saepe aliaS, conneXas elevant:
colloquens , remotio, &c. Quae autem unius sunt di ctionis, juste a se invicem separatae sunt, nec nimiS magnis distantiis aut vinculis se mutuo consequuntur, risi
lineae quantitas obstct: dictio enim in fine ejus scribenda B si satis
26쪽
ro TROMAE ERPENII si satis loci non reperiat, admittit inter inconnexas grandius spatium , ac inter eas in duas partes secatur; quarum prior lineam reliquis adaequat, posterior in margine ponitur, hoc modo:
Crebro tamen priori stiperponitur,sic:
9,J- λαπ) J Verecundia prohibet largitionem. Interdum initio sequentis lineae collocatur, quod perpetuo observant libri typis excusi. Si autem dissectionem 1 stam dicitio aliqua commode non admittat, tota initio se quentis lineae reservatur, & ad lineae complementum praecedentis dictionis vinculum aliquod producitur in hunc
In principis erat verbum es verbum erat apud Deum, ae Deus erat verbiam. Erat hoc aeternum apud Deum.
Quae vinculi productio in principio aut medio lineae etiam interdum adhibetur ornatus gratia : maxime ir trito illo,
In nomine Dei miberatoris miseericor v.
Dictionum a se invicem distantia major quam quae est
27쪽
GRAM. ARAB. LIB. I. D literarum unius dictionis, in manu scriptis ViX observatur, quod fines earum figuris literarum finalibus ut plurimum facile cognoscantur. At periodorum sic satis magna fere adhibetur, quin & notis hisce O ' ' .' . & similibus , itemque H dc Θ fines earum non raro indicantur; quae tamen necessitate aliqua urgente periodi membris di- si1nguendis inserviunt: particulares enim distinctionum& certarum orationis 'qualitatum notaS CXtra Alcoranum non facile est reperire. at incob minio Voci superne adscriptum periodi finem, aut colon designat, ut hypo colon, & comma; nisi, quod malim , hoc unionis potius quam distinctionis notam esse statuas. Triplex autem punctus crassus & caudatus hoc modo , & in quibus dam eXemplaribus unus sol im sic c, rhythmi nota est, non distinctionis; etsi rhythmo sententiae non raro terminentur. Atque haec diabolico illi libro peculiaria sunt, ut alia pleraque, de quibus alias. Ait Theseus Ambrosius' commatis , et coli, A hypocoli , interrogationis,
responsionis , & periodi apud Arabes notas esse: sed fides sit penes auctorem. Π Α Ρ Ε Ρ Γ O N. Solent Arabes Christiani & Judaei odio Mahomedanorum pleraque sua quae ad religionem spectant scripta Ara bica alio charactere consignare: illi quidem Christiano, id est Syriaco; hi vero Judaico , id est Hebraeo. Ac tum literas L more Arabum formant ab affinium figuris apposito puncto,in hunc modum e autem
S E a Cas& Gimet, judori quidem superscripto raphe, B a hoc
28쪽
T A o M AE ERPENII hoc modo ο quibus a est 1, & , Καν. Syri vero subscripto puncto , sed soli Cas, sic D: nam Gimel manet
nudum; cui ut repraesentet 1 punctiis inscribitur, hoc modo Literis autem & o exprimendis Syri i& ' , id est figuras reis nullo constituto discrimin etiam adhibent: secus Iudas, qui has cum daghes,sic n, illas cum raphe, in hunc modum 'ri , eXprimunt, utrale sit horum Alphabetum Arabicum.
De Potestate figurarum. Poet g s: As seu valor figurarum est quod ipsae tanquam signa repraesentant: estque primaria aut secundaria. Primaria est ipse literarum sonus,quem aliarum linguarum characteribus, quorum valor notus est, in tabula quam potuimus convenientissime expressimus; quod inpleris. que commode fatis fieri potuit, in aliis non item. Praecipua dissicultas est in , maxime in quae vivam docentis vocem requirunt. De solis s& η pauca quaedam h1c addenda sunt: earenim valorem suum interdum mutant: s quidem in eum qui est, O, in cujus indicium hujus puncta stiperne assumit hoc modo ἡ: quod in finibus nominum tantum a
29쪽
GRAM. ARAB. LIB. I. rycidit , ad genus foemininum aut plurale designandum, ut post fiet manifestum. autem vocali destitutum , positumque immediate ante aliud is,aut literas diQk ,retinet quidem proprium sonum, non secus ac si vocalem possideret, inque ejus indicium stiperne insignitur Nun rubro , ut 'vir, e o seris Dei: sed ante alias sonum variat:
ni & Graeci N ante B in M mutant: ut, imbibo, misα ω, pro inbibo,
a. Ante accipit sonum sequentis, superposito
Gain rubro , & apposito ad duplicitatis nota Te
sdid, de qua postea: ut, tac, in mirrabbin, non mi
rabbin, a domino, milleilin , non min letlin , a no-Est. Sic Latini & Graeci illicitus , immunis, , ἐιι-- αν, pro inlicitus, inmuniSMλ ω, - ε .
Turcae es non raro pronunciant, & vulgo nunc selet es ferri ν Hebraeum t ejusque soni nota est Cha superscrib
30쪽
anaala, demisit: c, I mingillain, non miniinini ex lato. Ante G autem & sui , G illudis N adjunctum est manifestius, sonusque ille mixtus fortior & vehementior; idque indicat punctum K Nun rubrica triplicatum: ut,
meng ke fera qui infidelis est. Sic & N apud Latinos ante C eum quoque sonum vulgo habete ut, incumbo, incredulus; & similiter apud Graecos ante Κ, sed in γ
Secundaria figurarum potestas sunt numeri; quorura notae sunt eodem modo, quo Hebraeis sitae: alphabetienim ordine antiquo ut supra) descripti primae ix literae unitates eXprimunt, a X sequentes denarios , reliquae centenari OS, ultima e millenarium : caeteros additione supplent, sicut Hebraei; ut sit II, Ia I3,-I , a IS, 23, O XJO,. IIo 13oo, I 6I3, 3o OO, &C. Recentiores Arabes alias etiam ab Indis mutuati sunt, quas & his adjiciendas duXimus.l r fori V Λ' Xa 3 4 S 678 sola is eodem prorsias modo utuntur, quo nos vulgaribus istis nostris; ut l. sit Io, i l o, i r Iz, r ao, ' SO,l . . t O O, di OO, i .... io oo, I6iῖ , & sic cortera. Observandum autem est,pro decima c. non raro