Arabicae linguae tyrocinium, Id est, Thomae Erpenii grammatica arabica : cum varia praxios materia, cujus elenchum versa dabit pagella

41쪽

GRAM. ARAB. LIB. I.

li carente, ut o pro Utain, rogabit, vel aliud J, ut Mel

pro an terruit ρ Literis autem o & superscriptum indicat eas pro i sua natura mobili poni t uo

- IVesa vocatur ,&soli quoque I adscribitur, in principio vocum, cum id , Vocati sua abjeeta, plane otiosum est, quaeque eam sequitur consonans cum praecedentis di-

ctionis ultima vocali uniri debet: ut Kal. bo-lmelilii, cor regiis. Nihil itaque est aliud,quam unionis illius indicium.

UNio Ni autem huic stibjectum Elis initiale est trita plex, Verbale, Nominale, & Articular . Verbale est duplex: Imperii & Characteristicum. Imperii, est quod format Imperativum primor Conju-

gationis, Ut Onsor, Iuva, idi Ib, verbera. Characteristicum , quod initiale est in Prarteritis Acti vis, Imperativis , & Infinitivis Conjugationum derivativarum secundae & tertiar classis : ut

mutatus fuit, mutatur, mutando.

cibum petiit,pete ciae bum,petendo cibum.

42쪽

T H o , E E R P E N I INominale est in his decem Nominibus.

mulier.

filius. Aia. filius.

in .

duo duclest nomen. J nates. Iuramentiam.

Articulare est Articuli isJ ό ἡ Φο : quo pertinet id,quod est in Relativo , & Casibus ejus.

In his omnibus f nisi initio ponantur sententiarum , aut post Articulum) I initiale vocali sua privatur, & quae eam sequitur litera vocali destituta, unitur cum vocali terminante dictionem praecedentem, aut servilis praefixae: ut jedo-b nica, manus filii tus, bibnica,

: n filio tuo. Si dictio prorcedens terminetur consonante, ea adsil

mater. Meni-bnuca, flius tuus p ubi

est pro pro Q A. Sed terminationes

verbales , itemque Afixa Sm adsumunt

hostis,

43쪽

GRAM . ARAB. LIB. I.

s sanctificata , pro Goa. Alibi retinet, & l unionis licet vocalem suam adscriptam non habeat, in pronuntia

ifictahat, urbs quae capta est. Si praecedat aliqua literarum quiescens, ea non

magnus. daraban1a- muallimo ernravis me praeceptor.

Observa autem omnia Elis unionis servilia esse , &omnia naturaliter Κestram possidere ; praeter Imperati-Vum, quod interdum habet Damma, & Articulare, quod Fatham ; uti & Nominale in solo G M'. D a Nota

44쪽

23 Tuo MAE ERPENII Nota quoque hanc Regulam :Elis unionis , sequente immediate vocali , eYcidit : ut

ρ pro extende.

idque producitur : ut H- i, famaon, caelum. Superscribitur tamen quoque notis Arithmeticis: &dictionum compendiis , seu literis integras dictiones repraesentantibus,ut apud Hebraeos signum' hoc.

De Accentibus. ACcentus hic nulla est nota: sed quae dictionis syllaba attollenda sit, facile cognoscitur. Nam dissyllaba

attollunt penultimam: ut be1ton, domus. Ionsor, adjuva. Polysyllaba antepenultimam: ut

mectebon, 'bola. jansoro, adjuvabit. Nisi penultima producatur per quiescens; tunc enim ea accentum habet: ut italion, deus. Dicturori, condonaris. rahimon, misericors.

LIBRI

45쪽

GRAM. ARAB. LIB. I. 22 LIBRI PRIMI APPENDIX

VERE AUREA.

CA NON ES

Literarum Natura & Permutatione.

AN ONES GEN EI ALES.

I τ ε R AE frequenter inter se commutantur.

sed in principio dictionis ; itemque in medio, de

fine, post Gj mam, constanter manent . II. Literae vocalibus destitutae, post vocales heterogeneas, iis fiunt homogeneae: ut inciis.

puteus.

, ignis.

dictus locus, vel dictum

. o certum readens,

46쪽

Elis unionis non' quiescens, nec huic regula bubicitur ut - itaque adjuva. AN ONES SPECIALES.

Elis in medio dictionis mobile per Damina, in is; per Kesram, in is mutatur: ut

47쪽

Etiam post Elis quiescens: ut

Elis in medio dictionis mobile per Fatham, post Damina, in O; post Kestram, in o mutatur : ut

et f

agmen hominum.

III. Elis in fine dictionis, post Damma, in o ; post Κesram.

IV. Elis in fine dictionis post Fatham, mobile per Damma in O; per Kesram, in o mutatur: ut

48쪽

Elis quiescens post Elis Fathatum excidit, Fatha per pendiculariter picta, vel adscripta Medda : ut

vel pro L, credidit. VI. Elii quiescens, sequente alio Elis quiescente , in o

Fathatum mutatur: ut

ANNOTATIO I. o ex Elis mobili descendentes Hamam perpetιὸ avi scriptam habent. & punctis non raris surs tunc dorturturi Mobile outem Elisu illud est , quod icet actu vocalem non

habeat,radicale tamen est, eamque habere aptum: ut

in medium collocare: ut patrii xis, mirar matris: nisi in

o in medio dictionis mobile per Fastam , post Kesse

49쪽

GRAM. ARAB. LIB. I. xam, interdum in o mutatur: ut

o in medio dictionis, habens post se aliud o quiescens,ispe id expellit :

III. o finale post Fatham nequit moveri, sed abjecta Bavocali, & rejecto ad Falliam Nun vocali, si quod adsit, quiescit, in i mutata, si sit tertia dictionis litera; aut in conversa, si quarta, aut ulterior: ut

baculus.

IV. o finale post Damina, non fert Damma, vel Κestam; sed i is abj ectis,quiescit: ut

Si adsit Nun vocale, id retrocedit, &ci excidit: ut

50쪽

, finale post Keiram , in mutatur: ut

VI. o servile in fine dictionis , ne eam terminet, adscisci Elis otiolum : ut

AN ONES I E.

I in medio dictionis, mobile per Fatham, post Dam ina . interdum in o mutatur: ut

pro is siet, projectis, jaculatio.

in medio dimonis, habens post se aliud o quiestens, sepe id expellit: ut

vocali