Arabicae linguae tyrocinium, Id est, Thomae Erpenii grammatica arabica : cum varia praxios materia, cujus elenchum versa dabit pagella

발행: 1656년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

GRAM. ARAB. LIB. II. qy

Grammaticis reducere pectus egrediens habuit,

& GL 3 pronus cubavit, quam cum aliis eorum causa particulares triliterorum constituere conjugationes. Est autem cujusque conjugationis forma duplex, Activa & Passiva ; quarum eadem ratio quae in lingua Hebraea& aliis: unde verba intransitiva cujuscunque tandem sint conjugationis convenienter naturae suae passa vam non agnoscunt. III. In conjugatione quinque sunt partes, quae tempora & modi vulgo dicuntur. I. Praeteritum. a. Futurum. 3. Imperativus. q. Participium. s. Infinitivus. In quibus omnibus tria consideranda sunt. 1. Signi ficatio. a. Literae serviles. 3. Vocales literartim radiucalium si . Significationem quod attinet, Praeteritum respondet nostro praeterito perfecto indicativi modi: ut cecidit, Θ vita excessit. Sed verbum substantivum fuit, itemque parti

ae AE e st

uiae , si, cum, ei praepositae hanc significa-

tionem solent immutare. Praeteritum enim ejusdem verbi Q -- importat ei significationem praeteriti plusquam periheli indicativi: ut

62쪽

,si id vertit in Optativi praesens vel praeteritum per .fectum; & quod sequitur praeteritum, eodem tempor exponendum est, habetque O in capite praefixum: uti si scirem hoc, monerem te, vel fisc sissem hoe, monuissem te. Sed si secunda enuntiationis pars neganda est, usurpatur futurum cum quod id inpin. vertit, ut post dicetur in nec is .ullum adsciscitur : u

in si Disses hἱc , non mortuus uset frater meus.s id vertit in Subjunctivi futurum, cum aliud praeteritum aut hujus loco futurum conversium) ei subjungitur ; quo casu secundum vertendum est per futurum

Indicativi: ut si dicatis mihi, diasam vobrs, e o si non dicatis m hi, vobis. Puto tamen hac etiam forma efferri praeteritum conditionatum: s dixistis mihi , dixi τοbit si non dixistis mihi, non dixi vobis. Vel in Subjunctivi aut Indicativi praesens,si aliud praeteritum non subjungitur: ut

l ol & ΔΙ eum id stepe vertit in Subjunctivi futuro-przeteritum, seu futurum in ro: ut tol

scripseris illud, laudabo te . Venit

63쪽

Venit & aliis quibusdam casibus jam memoratorum temporum & modorum loco; quin & interdum pro Praesente, Praeterito imperfecto, & Futuro indicativi: quae usius docebit & ego alibi , ubi fusilis de significatione de usu temporum disseram. prolixum enim ea res exigit sermonzm, quem hic inserere molestum esset. a. Futurum , indicativi nostri praesens & futurum complectitur; quomodo autem eXponendum sit, cOΠ- textus ut plurimum indicat: restringitur tamen non raro ad futurum nostrum , praefiXa litera , aut praemissa vocula , vel hujus loco , c, - τ

vel &c. altivabri , tantum. Sic cum particula negativa ΘJ nequaquam futurum quoque significat: ut nequaquam Iuvabit: dc ut plurimum etiam

cum S non ut 9 non verberabis: sicuti cum L A

non frequentius praesens ; ut scio ; cum in H

aetrumque.

At praemisso noti, & nondum , praeteriti notio

nem induit: ut Δ, non verberavit, non-

iam egressiss est. Praeposito autem praeterito verbi substantivi, eXprimit imperfectum indicativi: ut sedebat. nisi praecedat-; tunc enim optativi praesentis loco

venit,

64쪽

venit, ut & quod ei resipondet futurum , cui verabum substantivum praefixum habens praeponitur: ut

s nosceres eum, amares eum. Cum particula ut, & aliis idem significantibus, per subjunctivum exponitur: ut volo ut

scribra. III. Imperativus respondet nostro imperativo i seduli patur solum in praeceptis affrmativis, deprecationibus, & hortationibus: nam praecepta negativa , deprecationes , & dehortationes per fui. praeposito S ne concipiuntur: ut verbera, S ne verbera.

Participium nostro respondet : ut verberans

verberatus. At quia omissione temporis saepe sit nomen, futurum non raro pro eo usurpatur. Infinitivus non aequiposset nostro , sed Hebraeorum absolutor adjungitur enim solum verbo suo significati nis augendae gratia, & per gerundium in riverti utcunque potest, ut G l n aim oceidendo occιdit eum.

Literae autem serviles, & vocales radicalium manifesta fient in paradigmate. IV. Numeri in tempore sexcepto Infinitivoὶ tres sunt: Singularis, Dualis, Pluralis. V. In Numero tres Personae ; quarum tertia secum dam

65쪽

GRAM . ARAB.dam praecedit, secunda primam: destituitur. L I B. II. sed hac ultima Dualis VI. In Persona duplex genus, Masculinum & Fcemininum, quorum quodque suam habet terminationem :sed in Singulari & Plurali, prima; in duali, secunda communis est generis.

CAPUT SECUNDUM.

Deprima Triliteri conjugatioue. ΡRiMAM triliteri conjugationem reliquae per omnia fere sequuntur: quocirca paradigma ejus perfectum di- stiri te hic proponam; deinde quatenus quadrilitera, &derivati ae conjugationes , item verba imperfecta ab ea discedant, paucis ostendam. Paradigma nobis esto adiuvit: cujus forma Activa est hujusmodi.

66쪽

Pluralis. Dualis. Singularis.

Fluralis. Duasis. Singularis.

Pluralis. Durias. Singularis.

67쪽

GRAM. ARAB. LIB. II. De Freterito. Prima & ultima radicis perpetuo fallia habent: me dia lapissime quoque fallia, significatione vel intransitiva, ut beati transitiva, ut verberavit; rarius

keste, significatione quoque vel intransitiVa , ut visus est, vel transitiva, ut is scivit; rarissime damma,

significatione tantum intransitiva, ut bonus fuit. Ac primae quidem duae vocales inter flectendum constanter manent, ultima excidit: ut in paradigmate. in quo serviles, quae in fine ad formationem Numerorum , Personarum & Generum assiimuntur,setis sunt manifestae. De Futuro.

. Futurum formatur adscitis literis in principio,

& in fine, eodem fere modo quo apud Hebraeos servientibus : Elis enim format primam singularem, ut Nun pluralem : Te secundam ubique personam,& tertiam ἰquoque memininam in singui. & duali. Ie tertiam , masculinam; &Demintham quoque in plurali. In fini autem Nun solum, plurale foemininum format; ut cumo mas culinum; cum I autem duale, & cum In singui. fae m. siecundae personae. Habent autem literae Q, nil pe petuo fallia, & prima radicatis gieama: at secunda, si S a habet

68쪽

THOMAE ERPENII habet in praeterito Damina, id hic retinet: ut turpis

fuit, . Si Κesre,id in Phatha mutat; ut r , gavibur est, , sed in f Iucundus fuit, putavit,

'ederavit, aruit M secundum doctissimos Grammaticos etiam in excelluit , desteranit, &

recessit, Κesre non raro manet, diciturque ,

cum dmam; sed ea sunt a praeteritis es' Si autem secunda radi cis in praeterito Phatha habeat,id h1c mu

tatur in Dammami scripsit, . vel in Kesre: ut verberavit , ; nisi ipsi aut tertia radicis sit gutturalis ; tunc enim etsi saepe quoque mutetur, ut Ig

Sic quoque a associatus fuit , sine gutturali, est

6Sm quanquam quidam volunt etiam Q, 9 in proe-

ctum est.

Ultima radicalis habet dsham, quod accedentibus lite

ris cadit, ut patet in paradigmate. Sed naturalis

ista

69쪽

GRAM. ARAB. LIB. II. 3

ista futuri terminatio variatur interdum Apocope , Antithesi, & Paragog . Apocope tollit damma finale, & Nun Ebro , praeter id quod format foeminina pluralis: ut haec sit futuri forma, prorsus Hebraica:

Ubi vides in plurali masculino abjecto ου assumi I otio

sum,secundum sextum Canonem O. Accidit autem futuro haec Apocope ob influentiam particularum quarundam ei praepositarum , scilicet Unon, ia nondum, , ne, & imperativum: ut . . , I

non verberavit, nondum ingressus est, ne abi, detegat. Item si , id quoiquisetiiri quicunque, Idem, quotiesicunque , apud nonnullos etiam ) quomodocunque , tibi-τunque , idem, idem, , ol idem,

idem, & in carmine quoque in Ob idem. Sed ea le

ge, ut aliud verbum in eodem orationis contextu tan-

G 3 quam

70쪽

quam retributive illis respondeat: ut si dicas; quidquid faciet sesciam, ut fieri. quocunque ibis,ibo. qui uuqtae Me sms bis, amabo illum. Acrums utrunque futurum est,in utrimque influunt: ut sis i , si egrediarit egre dior tecum. quum sedebit μιθο

cum illo. si prius tantum,in illud : ut ι -- qurii qui d facies feci: si posterius, liber est influxus: ut si dicas

Accidit quoque haec apocope, ctim praecedit Impera tivus, cui futurum respondet: ut adjum

me, adjuvabo te, id est, si adjuves me, adjuvabo te. Antithesin similiter inducunt influentiae particularum quarundam, quae damma tertiae radicalis in fallia mutant,& Nun, quoque tollunt: ut haec sit futuri forma, Plur.

Sing

Particulae autem, quae hanc mutationem causant, sunt

nequaquam : Ut cia nequaquam ver erabit,

SEARCH

MENU NAVIGATION