장음표시 사용
61쪽
sp clat ad soxa quadrata Boeckhius P. 283 foramina intelligit compactu ra lapidum inservientia. Mihi post opus Hecatompedi aceuratius cognit' tum videbantur Mu Iargines saxorum quadratorum propter subtiliorem commissuram levigati spolieris Ander aer Mosas genis v. Relati Gottin 1 2 p. 855. . A certe hae sententia explicationi ioxum verboruim est convenit, Si Statuitur caementorum illorum superficiem et marginea
e aeriore in modum saxorum quadratorum dolando fuisso. Quu
ΠΟΔΟΙΔΟΣ Δ omittit Pitt. ussa verba in lingua Graecano'i, quae his ductibus conveniant, nisi ΥΠΟ ΟΙΔΟΣ. Eoi scalprum sive ascia est, instrumentum quo sουσι, quod non soli lignarii fabri sed etiam apicida iaciunt V. maxime Corp. Insor 160 3 60. Υπο θίδος, sub scalpro , ex fabrili quodani verborum usu dictum puto. Ad eandem normam suarag. Sub Scis OuNummatum Osuil, aedicaoit, adhibendum puto. προς ματωπo Versu frontem. f. ut alios omittam, Thucyd. III, 21 πυργοι ... ἰσοπλατει τω τειχει, διήκοντες δε τε το ἔσω μέτωποναυτου και οἰ αυτοι καὶ ἐς το ἔξω. 41. νορΘων, λιΘοι χρωμιενο μι- ἐλάττοσιν η τριχ ιιιποδι αιοις. Dubito, ad ιΘολόγημι illud haec reserenda sint an ad eas murorum
62쪽
vocabulo, dixerunt antiquiores Romani Paulus Exo Festi s. v. obaze-λλ 'motii autem teMe seMeratum est lutum paleis mixtum, ut latera-ri1s usus est. ' Lucilius I VIII. Lateres pateres, puto qui ducit. habet
nihil amplius iam puto nanctus , quam Commune lutum, Paleis Coenumqtie a roso sor acerosum . Poeta illo spectat ad id laterum genus, quod nunc dicunt Lehmpareen s. Palladius do R. R. VI, 12 De granariis Varro de R. H. I, 7 haec praecipit Parietes et solum opere tectorio marmorato oricandi si minus, ex argilla mixto acere e frumento et amurca, quod Murem et vermem non patitur esse. Cato de M. R. 14. Calcem, arenam, aquam, paleas, terram unde lutum fiat tutum paleatum dieit Plinius et ColumelIa IIηλῶ etiam mephelococcygiae muri laterili struuntur, v Aristoph. Av. V. 1149. 7 43. Μὴ ἐλαττον πλινθου . . . Haec et quae secuntur R λι- Θὸ λογημα non spectare' pertum est Verum ea verba utrum ad parasta tus quosdam arue anteridas muro firmando adiectas an ad turres spectent, definire 'non .udeo. IλωΘο utrum ouμαι- οπτα sint v diSS. I. unn. 37.), perf/totuni ritulum non definitur, sed id ipsum nos movere Potest
ut illud probabilius dueamus 44. σφρηνωσε σφησοῦν λαινοις Σφη, apud architectos significat medium saxum in ornice, maxime iri fornicatione directa im scheu- rechtem Bogen) Philo in mathemati. vett. p. 87 Sed nostro loco
63쪽
ayertum est dici compacturae genus, quod in monumentis Atticis etiamnum non raro deprehenditur. V. Comp. Archaeo I. 105 ann Cylin dros maxime, ex quibus columnarum scapi compositi sUt ligneis uneis inter se commissos esse constat. Sed hic de quadratia saxis ait' intor iit'
faciendis antiqui saepius utebantur sic Eurip. Umen 1174. AM Gai Mnλων κάρα μιαξοπληΘῆ, γεισ ἐπάλξεων tetro i i. l 46. 'Eπασκευάσει δὲ και των κλιμάκων τὰ δομενα boo Verbuη etiam Frangius suppleverat . Propter haec de turribus antea dictum es existimo. 47. περιοντων suppleVi, ubi παριοντων Frangius sed nexus senten itiarum obscurus est. - Κἀν δέ τι πτωματιση, si quid ruinam feeertit, Πτωμιατιθι hoc sensu alias extare non vidi, sed πτωματίω Θαι dipi morbum caducum constat. V. Apollon. irob. ausculi 36. Frangius coni. πτωμα ευρη, Sed etiam apogr. Pittacianum babet IIΤΩΜΑΤΙΣΣΙ. i. e. ΠΤΩ ΜΑΤΙΣΕΙ. Hinc transitur ad eas R Qxum 'aptes, quo au-pra crepidinem erigebantur. Hi enim ordo huius, id o tratonis operis faciendi est, ut ab imis partibus ad superiores ' Pe Procedat i 3 ii 49. των μεταπυργίων, εuPPleVi. Interturaiorum hoc nomine audiunt in titulis Latinis varia erat longitudo. Murorum, quibus Pelo, si nesii lataeas cinxerunt, interturri denas habeban ἐπάλξεις, Thucydim, 21, 22. Carthaginis CC pedes, Appian Vm 95. Hierosolymurtiui CCC, Ioseph. . . V, 3. Vitruvius I, 5 iubet turriqni intprvalla ita eri,
ne longius sit alia ab alia sagittae missione. Interturriorum structuram docet Philo p. 80. την πάροδον, . . iter in muri in altitudine innaculorum extructum In muris a Thucydide III, 21 descrip sis intorturria habent πάροδον,
64쪽
DE MUNIMENTI ATHENARUM QUAESTIONES ISTORICAE, ETC. vis
turres δίοδον. Item Philo p. 80 81. satis accurato docet, qua ratione πα-ροδο των ριεταπυργίων et turrium Mox construendae sint. equo aliter in hoo titulo . 89. ροφη των πυργω distinguitur a tecto τῆς παροδου. Hinc eo loco, quem uno explicamus, τῶν ριεταπυργων ἡ παροδο certis locis tollenda esse dicitur, ut muri ea parte commodius refici possint. αἱ ἀντηριδες , pilae structuram fulcientes, quas eodem vocabulo latino. appellat Vitruvius VI, 11.50. ἐνδέσμιους ἐμβαλων. Eνδεσμος Nomen conserendum est cum verbo ἐνδῆσαι . 75 CL Etymol. Μ. P. 25, 44. 51. Θράνου Pollux X, 11, 49 scribit dici ligna, quibus lateriti pa
rietes includuntur i. e. α λα τὰ κατακλειοντα του πλινΘινους τοιχους. Quod intelligo de cratitiis parietibus, quos Vitruvius dicit, ubi lateres interponebantur tignis arrecti et transversis. Propter similitudinem quandam cratili operis dicitur Θρανιον antepagmentum lacunarium. mychius: Θρα-νιον ...' υπο τρῖ φατνωμιασι σανιδωμα. . l. Θράνου transversa maximo tigna dici puto. L. V. 75. - Postea γεισήπου Supplevi, cum FranEius γεισιπου posuisset. Sed etiam iit in marmore notaviti .... HΠΟΥΣ). Ex Grammaticis haec assero. Γεισιπους καὶ γεισισοδισμια και γεισιποδίοιW.το ἐξέχον τῆς δοκου, ἐφ ο τ γεῖσον ἐστι, γεισιπου καλειται και γεισι- ποδισμα, και γεισιποδι ιν το τουτο ποιεῖν, Harpocratio. Eadem pleraque
habet Suidas. Γεισιποδες α δοκο6 αι ἐγκείμεναι λr ἐκκείμεναι δοκίδες, ἐς ν τὰ γεῖσα χενται , tymol. . P. 229, 38. ἱ δὲ προβολα τωνυπερωων οικημιάτων αἱ πὲρ του κάτω τοίχου προυχουσαι γεισσηπο δίσμιατ sic cod. A. g. γεισιπ. και τἀ φέροντα αυτου ξυλα εισσήποδες γεισίποδες , Pollux I, 8, 1. Γεισίπου και γεισιποδισμα τί ἐστιν' ἔστιν υν γεισίπου τραυλον το ποεληΘD και φέρον σὸν γεῖσαν, Lex. Rhetori ap. Betaer P. 227, 3. et L. P. 231, 4.). Sed Cod. p. 1098. habet γεισηπους γεισηποδισμια Γεισσή rotis etiam Scriptum extat p. Moschopul Sched. p. 205. s. obeck Parerg. Phrynich. p. 666. Et γει σηποδισμα recurrit in hoc titulo V. 63. 114. νεισον λίΘινον ἡ κεράμεον, A lapide ut testa l. e. argilla bene cocta. CL diss. I. ann. 38 Sic Vitruvius II, 8 iubet summis parietibus Ialeritiis
65쪽
aub tegula subiici structuram testaceam si eamque habere Proiectitra coro- M.. -ιι εα άσαι. ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΑΣ ite et Iii il i ui Di, Καταστεγάσει -- τῆν παροδον. Hoc itineris tectum, quod h. m. ut struatur praecipitur, descriptum postea habemus usque a v. 75. Philo, ubi do intexturaiorum itinere loquitur, tria distinguit genera, et uὲν κατα-
στεγα και ἐπάλξεις ἔχοντα cui generi hi Athenarum muri adnumerandi sunt , alia ἐπάλξεις μὲν ἔχοντα, παρόδου δὲ μιῆ, sed eorum loco tabulas
trabibus transversis impositas, quae, si opus visum fuerit iter murorum intercludere, facile removeri possint, tertium genus, cuius exeinplum Rhodierat, cum itinere fornicato. 52 53. τη, πάροδὸν του κυκλοί του περι το στυ νευ του λα- τειχίσμιατο supplevi eo sensu, ut parodus murorum totam urbem ambientium, Xcepta ea parte, quae inter longos muros esset, lecto esset instruenda Hac enim arte, quae nonnisi post captos muros longos praesidiis firmanda et defendenda erat, Prodo tecta, quae Propugnatores a sese et imbribus defenderet, minus opus esse videbatur. κυκλο circulum ivo coronam murorum significat, qua ipsa urbs cingitur, quam Herodotus I, 98. τον ΑΘηνέων κυκλον dicit. Sed ut moenia ea a Piraeensibus distinguerentur, opus erat addito: περι το στυ. Itidem scriptum est . 76 τουαστεως τω κυκλαρ. Quam definitionem desidero in supplemento Rossii: περ ιδρόμιουJ, quod tanquam integrum in lapide lactum posuit Pittacius. Ac περιδρόμου significatus, quem mox describere conabimur, ab hoc loco
alienus est. Διατειχισμια omnino tranaversu murus est, quo spatium alia
quod ab alio dissepitur et intercluditur idem Isis verbis Thucydides dicit το μεταb loquitur de parto murorum urbis) του τε μακρου και του Φαληρικου τειχους. Ab ho διατειχισματι infra V. 120. 121. longorum serorum portiones computantur. Frangius προ του διατειχίσματοs coniecerat, et Iocum in hae verba Latina transtulerat: D munia non olum raclitum moenium s regiones munimenti interiecti et simia quod est sitiam
trans portas, ea eliram muros langos.
53. του διπυλου του πὲρ των πυλῶν ἐπι ἁ μακρὰ τειχη mondicitur hoc Ioco de Dipylo, quod proprie eo nomine appellatur, medio inter
66쪽
amicum interiorem Et exteriorem, sed de duplico quodam ornice, qui in supe/-re arcuatione supra areum Puriae extructus erat: cuius generis ponarum ii Hur ex antiquitate Romμn exempla superMin Haec portacum: διατειχίσματι coniuncta vi alia 3s. Poterat, quam ea qua intra munimentum Iongorum murorum ibant. Hinc putavi sor vel εἰς τὰ μα- . κρα τεα scribendum x se,. quanquam arti Mi τω repetitione aegre carens. Sed M τ μια ἁ τειχη, quod Rossius coniectura, iit tanquam ex marmore posuit, vix admittetur propter Structuram Verborum, et accedit quod ex . 70. intelligitur longorum murorum Parodum non fuisset tam. Porta illa a Piraica quae dicitur diversa fuerit neo no nunc non
. ἐπιβαλών του περιδρομιου τἀ γεῖσα. Haec ut proxime superioribu adnectamus, structura eorum octorum quae Secuntur cogimur.
Περιδρομιο significat in aedibus priv'tis maenianum sive exostram quandam ricilcon s. Altan altiorem aedificii Partem ambientem. V. Pollux VII, 27, 125. IX, 5 39., qui Aristopligni ἐν Γηρs versum laudat 'Eπιτου περιδρομου στάσα τῆ συνοικιαs. In turribus, quae rotis veherentur, Cyrus ἐποιησε - και περιδρομtου και ἐπάλξεις, suetor Xenoph. Cyrop. VI, 1, 53. Omne iter in muris signifiparo videtur περιδρομο Byzantii murorum apud Dion Cass. LXXIV, 10. Muroru περίδρομιος, qui a παρόδω distinguitur, pro exteriori ambitu, extra pinnas, habendus est, qui coronae muri magnam partem insisti V. ab adi. ΙΙ, . . in ea corona τὰ οὐ περιδρόμιο γεῖσα appellari poterati CL ab U, . Infra V. 85 86. pomponuntur ὁ περίδρομιος και ἡ ἔπαλξι και το Θωρακειον καιτο γεῖσον. Eo loco quo ossius II ... ΛΩN Iegit, Pitt. . ΠΥΛΩΝ
notavit, unde Frangius effecit και πχ, λων.
καὶ των ἐπαλείων πάντα σα ν η ἀφεστηκοτα πλέον ξ δακτυλα ν. Locus dissicillimus ex quo expediro me non potui, nisi ita ut a και accuratiorem parodi descriptionem incipere, et illud , quod inter ora et Aminteriectum habet titulus, errore opificis invectum esse si tuerem idemque sensisse 'ide Franzium. Nam de ἐπαλείων γείσοι h. Ldici in animum inducero non Potui, Propterea quod haec ipsa πάλξια iuno coronis amendo sed cin altius extruenda sunt Ubi
67쪽
utramque formam hi invius, eo puto cl-rimine, in ἔπαλξι oratio Pin naram milhirn4ntum compleolatur , t tit sos autem inseritit in linurum significet: sin tab. II, tatum , cui innarum ordo a ta b. II, in seme stris Interruptus superstruitur. Sic enim v. 56. explicandus erit. Atque de hoc παλξω primum se opus erat' . . .VI ΟΤ Putavi, αφεστηώκοτα fuisse, quanquam eius rei minime certus, sed Mucius comparation V. 85 οσα δ αφεστηκοτα - ου ἁλοιμου. I. ... ΚΑΤΑ Ρiti quod Frenetius cum proximis ita coniunxit: ΘαΘρα κατὰ πλέον. 55. πλινθοφλεῖν, latoratio opere extruere, vocabulum adhu in
κλείκων Θυριδας λ πλίνθους. V. ab. II i. Aperturae inter pinnas Iatae osso debeban binos lateres. Atqui, Vitruvio teste II, 3. duobus
laterum generibus Grascorum cieascia struebantur, sae his unum sentia doron eatisrum tetra ron incitur Doron utem Graeci amoliant pol mum .... ita quod Si Pιoqu-ersus utaque palmorum si e I pedis et IV digitorum penta ron , quo quatuor tetracoron icitur. Et quae 3unt publica Opera penta ro, quae primia, tetrador struuntur. Hinc σιπλιino spatii im videtur esse II pedum cum semisse videbimus tamena v. T. fuisse II pedum tantum itaque hanc Parodum tetradoro latere extructam suisse intelligitur.55. 56. υ νος ποιων του μὲν ἐπαλείου τρεῖς ποδας, τῆς δὲ Θυρίδος
δέκα στοίχους. Ex hoc maximo loco intelligitur, το παλξιο fuisse intra senestras illas et pinnarum artes iis interpositas; siquidem alioquin τουεπαλείου τῆς Θυρίδος altitudo differro non poterat. Στοδο est ordo directus sive corium laterum per longitudinem murorum pertinens, ta ab aliis rλωΘιον δομο dicitur Herodot. I, 179. A laterum apud Graecos
certam fuisso crassitudinem, evincunt rationes Plataeensium, qui ex modulo laterum noto et numero ordinum observato ultitudinem murorum
hostilium computaverunt 'Euνεμετρησαντο δὲ ταῖς ἐπιλλαῖς τῶν πλύν- Θων 1 ἔτυχε προ σφας ου εξαληλιμμιένον το τειχος αυτων, Thucyd.
III, 20. Iam constat, lateres apud antiquos exili suisso crassitudine, si cum ius comparentur quibus nunc utuntur teres coctos. V. D.
68쪽
Hirtius scribit. lini antiquis monimentis sextam sere edis partem ramos se solere Idem tamen notat, aleres ad solem siccatos, quorum iaciendorum artem docet Palladius de R. R. VI, 12. altitudine esse IV unci ruin,' i. e. tertiae pedis partis . V. Theoria Archite t. p. 45. 160. Atticos hos lateres, etiamsi cocti fuerint, ea crassitudine suisse oportet, ut neque senestrae telis emittendis nimis depressae et parodi tectum satis altum fieret. Hinc colligitur στοῖχον saltem fuisse digitorum, ut senestrae summa pars V pedes et dimidium et tectum VII ped. cum quadrante supra solum esset. In muris Hierosolymorum Iosephus de bello Iud V, 2. tradit, suisse 1πηχεις μὲν τα ἐπάλξεις, τριπηχεις δὲ του ἡρομιαχαλνας, illo nomine murum continuum infra innas, hoc pinnas inter se distantes significans. CL, 3. 56. 57. και επιΘέσει περτοναι ξυλινα γομφωσας διάτοιχα πλχος στοιχιαῖα μῆκος κτω ποδα. Υπερτον αJια ξυλ ινα supplendum esse mihi significavit Boeckhius, postquam Frangius V. 57. 58. υπερτοναιοιS scribendum esse viderat, qui quidem . . confisus lectione Pittaciana,
υπὲρ των δια λωσεων στοωσας ' τερτοναια quid sint, apparet e etymo et Polluc. VII, 27. 122. Itigna supra umen senestrarum Suvensa. V. ab. II, L. Similiter διατοναια τοξοειδῆ dicuntur tigna in arcus speciem Supra oecum extensa, P. Athen. V. p. 205. X. Γομφωσα διάτοιχα coniunx eo sensu, ut ea limina inter se ita securiculis coagmentanda esse di rantur, ut perpetuo ordine per muri longitudinem pertineant. Quanquam Hesychius s. v. διάτοιχοι οι ἀπο τοίχου επὶ τοῖχον, interpretatur. Quod ad crassitudinem muri attinet, nescio an extra haec πεποναια arcuS directus ex lateribus suspensus fuerit, quo firmior laterum structura fieret, qua facile labare videretur, si igneo illo limine plane interrupta esset. Sed haec in dubio relinquo 'Οκτώri Oh autem cum sint τά περτιναια
ΟΚΤΑΠΟ- seribit Pitt.ὶ intelligitur spatium a media pinna usque ad
mediam alteram tertiamve octo pedum fuisse. Prius si statueris, pinnae latitudo esset VI pedum, quae cum nimis abhorreat a spatio senestrae, quod esset II pedum, praesero alterum, ex quo conSequitur, innarum eandem fuisse latitudinem quam senestrarum, i. e. II pedum.
69쪽
57. 58. υποΘ σε καὶ κυβου τοῖς περτρναοις, ligneos ut videtur cubos, laterum inferiori orvini interpositos, ut cIavis immissas firmior
materia et laterum fieret coniunctio. tab. II,
eoria praetis III pedes of ἐπαλείου, i. e. ut videtur H Pedes cum quam drante. CL adscripta a v. 55. 56 ab. II m. 58. 59. οικοδομήσει δὲ καὶ ἐκ του δεδοΘεν στοχο- ου μιή εἰσιν οἰ κολιημιένον λ πλ-ους Στοχον si quis sorte iura pro variata sorma v. στοιχος habuerit, is in explicandis iis quae secuntur non habebit quo se vertat Equidem vexabar multis dubitationibus, donec intellexi στοχον, στοιχω Iane differre, et significare Pilam angustam, qualia iaculatoribus scopo poni possit. ΣΤΟIXΟΥ etiam . . non recte posuit Pitt. ex quo Frangius effecit τοίχους Διπλινθοι dicuntur hae ita eodem sensu, quo lateriti muri diplinthii aut triplinthii dicuntur Vitruv. ΙΙ, . , a. e.
crassitudine hinorum Iaterum. Crassitudinem autem dico lineam transve sam, quae longius Producta innas cum senestris secareL am quod ad latitudinem horum στόχιὼν pertinet, eam unius lateris sive pedis fuisse oportet, propter ea qua ProSimis Statim Verbis adiiciuntur. V. hos στο- κο- ab H n. διαλειποντα επτα ποδαs. Haec pilarum intervalla ad senestrarum et pinnarum dispositionem non Possunt non certa ratione respondere, cum propter symmetriam, quam architecti non sine necessitate negligunt, tum propter firmitatem totius structurae. Δοκιδα enim, quae Postea mem rantur, opus erat cita imponi, ut Supra pilas atque pinnas senestris interpositas essent. Itaque spatium re medio usque ad medium στοχον debet
fuisse VIII pedum, et ipso στοχος latitudine unius pedis.59 60. και ἐγκατοικοδομιέ σε στρωτῆρας δυο ΔΥΩ iit. διαλείποντας τρι ἡμι ποδια. Intelligitur hoc fieri oportuisse inter aedificandum, antequam pilae ad eam altitudinem evectae suerint, quae sequentibus verbis definitur. Iam quod ad στρωτῆρα attinet, quanquam vix novi quicquam asserre queo, ponam tamen omnia, quae mihi ex antiquis scriptoribus innotuerunt. Primum definitiones in exicis Graecorum propositas:
70쪽
DE MUNIMENTIS ATHENARUM QUAESTIONES BISTOMCAE, AETc M
ρα Proprio significasso tigilla quaedam inive asseres maioribus tignis sive trabibus in tectis faciendis instrata, sed cum vocabuli etymon ad omnem aedium στρωσιν pertineret, traductum id etiam esse ad alia leviora insternendi tecti genera Scriptores tamen, quorum opera superaunt Omnes primari et iroprio sensu 'o vocabulo si sun in universum Bootarius, in Annalibus criticis Beriain ann. 1835. mens. Octobr. fol. 7. Στρωτῆρα numerari potuisse ru, eo, qui in oeco esset, lacunaria suspectaret, intelligitur ex Aristophane apud Polluc. X. s. 173. ex The
Phrasto περι ἰλίγγων 12 Polybio, , 89 6., teste, Antigonus Rhodiis
misit ad reficiendam urbem Fλα ἀπο ἔκκαιδεκαπνχου εω οκταπηχους εἰς σφα1κίσκρον λογον μυρια στρωτῆρας Ἀπταπηχεις πεντακισχιλίουs. Philo do telorum constructione inmathemati vett. p. 87. , ubi σιτοβολω-m structura describitur: ιτα εις τα ἀναμέσον των ψίδων διαστήριαταστρώοτῆρας ἐπιβάλλειν του ισχυρωτάτους και ἄνωθεν κάλαμιον. cf. annot ad . 68. Arrianus Ind. 30. do ossibus cetaceorum, quibus Ichthyophagi ad aedificia struenda utebantur: Ezναι οὐ τα aὲν ἐν τῆσι πλευ σι αυ- τῶν στέα δοκου τοῖσιν οἰκ μιασιν σα μιεγάλα, ποι δὲ μικροτερα στρω
ρακα ἄλλο ειπε σοφιστήis Denique Theraeus titulus, in Corp. Insor.
Graec. n. 2454. materiem Porticus operiendae recensen την τοὐν λων
i. e. crassiorum, quae alias τετράγωνα λα appellantur, v. Boechh. I. l. so 78 p. 25. καὶ των στρωτήρων λην commemorat. omnibus Per