De munimentis Athenarum quaestiones historicae et tituli de instauratione eorum perscripti explicatio [micrform] : commentationes duae

81쪽

pagmenta corobae ad perpendiculum et ad libellam ponenda sunt. fi : n. i Nunc cum tectum parodi absci utum esse videatur, de universa eius materiationis Tutione pauca addenda habeo mihil est in tota operis de

signatione, quod prodat duplicem fuisso tecti eoni nationen διπληνεόρ φῆ quilui, in Appiarius Bel Civ. IV, 44. et aevum intomessisse patium ilitem laquearia illa, i eo vocabulo hi uti lices, et i ii materiati-nem. Sed intelligitur, δοκιδα cum kπιβλῆσιν - στρωτῆρσιν etiam iu--τα cum tegulis et imbricibus sustinuisso. Quod si Verum est, tota contignatio non poterat ad libellam dirigi, sed inclinari eam oportebat versus

coronam et simam. equo deest, si vocabulunt 'ανορ θος . 60. Tecte explicuimus, eius inclinationis indicatio, siquidem solis pilis, non muro in-naculorum opposito, trabes ut imponantur, praecipitur. Quarum. trabium altitudo, si ferme pedalia erat, pro latitudine tecti, quae parodi spatio paullo maior erat, itaque non magna fuisse videtur, Ruffciens haberi pol erat, ut eam, qua opus erat ad Iuviam deducendam, declivitatem emo ret. Quaeritur autem, A estis, cum non inniterentur muris Aed ultra eos propeuaderent, quomodo potuerint satis firme contineri, quominus lotum tectum prorueret. Verum cum octi inclinatio a libella non multum differret, non magna ad sustinendum tectum opus erat vi ac si Aκιδες ita incide bantur, ut angulis quibusdam prominentibus tum rabi superiori tum muro inferiori inhaererent . incolumitati tecti satis provisum esse poterat. Iuvat hoc loco conserre aliud ex antiquitato simplicis tecti structurae

exemplum, titulum Puteolanum, conscriptum anno V. Q DCXLIX. apud Gruterum . CVII. et Piranesivmmagnificena de Romani ib. 37. quo opus in porta quadam extruenda et tegenda iaciendum designatur. Ibi postquam , supra limen ostii et antas utrinque adiectas mutulos robustos in utramque partem proiiciendos esse, Praeceptum est, si pergitur insuper mutuIos trabiculas abiegineas u crassa quoqueversus S L e dimidium pedem inponito ferroque figito inusserato asseribus abiegineis sectilibus crasseis quoqueversus quatuor uncias, disponito ni plus AE, opercula

que abiegine inponito ex tigno pedario, facito antepagmenta abieginea lata S, crassa sesquiunciam , cumatiumque imponito ferroque plano

82쪽

finio, sinusam Ne tib tWtegulatum ordinabus sentes quoqueversus,

guIas primores omnes in antepagmento' 'rerro solo marginemque inponito eradia,' ' Etiam in hoc moniailento mestum dubitari potest, qua causa em olatur olet leo ivitas; sed inirenesilum ricte puto vidisso, mutulos quidem prolectos et trabicnIas ii u mmio imprisatas ad libellam directas fuisse, sed asseres a muro quodam supra limes erecto inclinatos ad illas trahi Iaso ea dem Iane ratione, qua in Tuscanicis atriis cantherii suspendebantur; et agois Rines de Pompri T. II, pl. 3. si asseres hi cum operculis, κα λυμματίοις) lacunaria simul emerunt et iidem legislarum ordines sustinenἷQua ratio quatenus ab ea GTFrae quin in Graeco titulo praecipitur, salvi intellectu est, sed eonveniunt etiam multa in utroque materiationis genere. Velut quo antepagmenta, quae asserum Proiecturae a fronte, inferne et supera praefigenda fuisse intelligitur, Afογεισωμιατ respondent, et cum lium, quod Latino vocabulo ima dicitur, et,ρογεtiria, nisi quod cumatium non supra totam coronae Superficiem extenditur, sed in fronto tantum fixum est, quo fit ut primores tegulae non tu umatio sed in antepagmento figenda sint. Spatium, quod senis teguIarum ordinibus quoqueversus obtegendum est, in utramque partem latum est plus quam I p. longum plus VIII et dimidium p., ita ut unam quamque tegulam unum et dim dium pedem et longam et latam fuisse intelligatur. - Non negaverim tamen, murorum parodos turriumque diodos etiam duplici materiationis strato contegi potuisse. In descriptione Peloponnesi, quam artifices Fra cogalli nuper in publicum ediderunt mmditio de Morge I. 39. OII. pl. 40., proposita Est turris murorummesseniorum sic adumbrata, ut a pareat, in summa turre stationem fuisse militum, cum contignatione ad lihellam directa tum materiatione devexa lectam. Atque etiam in hoc lecto propugnatores collocatos esse intelligitur inde quod exterior murus non solum sub contignatione, sed etiam supra tectum senestram habet, unde sis. Prospici et impugnari poteranti

Di in I υτρεκὲν ' οὐ τεττάρων στοίχων. Locus obscurior, quem mero ple Tesuluisse sponder nyn audeo. ΚανΘἡλιο primum est asinus eli-tenarias. Huius laturuit sibMutim,dorsum cum variis rebus Natura arteve

83쪽

sactis comparabatur, quarum maximam partem occupavit Schneidem in Lex Apollonius o μαλακοs Alab pila comparavit cum asello clitellari aco Pq...uq t. s. ατεστρωμένον, - κατεστραμμένου . In navi, Photius aurivit P. 130, 8 καν λιου dictos esse H ἐπ τῆ πρυμνη σκηνων-τα τά στρατηγων. Qui mobrem, intelligitur ex iis, quae Hesychius K Θηλια - έντη πρυμνη τῆ νεως ἐπικαμπηαμλα τιθέμεενα προ σκηνοποώαν. Si materiatio tecti in duas partes devexa Sattet ch dici poterat κανθήλιοs, quo actum eas puto, ut Romani eantherios DppelIarent ligna a. summo eclo in contrarias artes declinata, quae Graeci antiqui άμειβοντας Homer. II. XXIII, 11. , posteriore-συσταταs v. Schol. Ven. οἱ συστάτά ο - σχῆμα του Λ στοιχειο ἀποτελουσιν - χυδαίως προςφιλουντ Eustath. P. 1327, 1. d. Rom. appellaverunt. Hoc autem in titulo quae murorum et parodi pars κανθηλιο dici potuerit, Iane me

sugit. Itaquo eo adducor, ut opiner κανθήλιον dici machinam quandam, qua ante muros suspensa altiores eorum partes commode refici poterant, ita ut opus non esset tabulato a solo usque ad altitudinem pinnarum e

ducto. Subvenit hvio explicationi, quod etiam orbes maiores, in quibus uvae calcabantur, dicuntur κανΘηλ- in eopon. VI, M. Ex literis ..ΔΟΡΩ. E feci κλο σει, putans κλοεωσα suisse ut aceTosci et spissa membrum aliquod architecturae, velut ophorum paululum extantem, exprimere. Apud Piti est .. ΔΩPO. EI, et Frangius scin sitἈπα- λειήγει. αάμμα ut supplendo onerum movit me, quod deesse videbatur mentici huius ornamenti sub corona Parodi a poterat diaZomatis.

specie essici Iuto ingesto a postea dealbato. ΥTPEXE utrumque habqtapographum, quapropter ranai ευπρεπὲs admitti nequiti A nescio quid restet nisi Θυτρεχὲs vel υΘυτρεχές, quanquam haec vocabula adhuc ignota suerunti Altitudinem τεττάρων στοιχα a supra ad V. 55 statuimus

unius Pedis esse, neque maior pro lammato Parodi requiri videtur. 74. 75. και τὰ ἔξω χρεια μενα του τειχόvs ἄνα σκευάσει πλιν-

dicta p. 32 ann. O. Semnatores inmorat ellam Vithurius II, 3.

84쪽

DE MUMIAE TIS ATHENARUM ' QUAISTIONES ISTORICAE, ETC. mΣΕΓΟPANO Pitt. ἐνδήσει χάνοιςFranx scribendum esse vidit Verbi ἐνδῆσαι mentio facta est ad . 50, et de ect reis dictum a v. 51. intelligo tigna

quaedam interiori murorum structurae imposita ad vinciendos abantes laterum ordines. Vitruvius 4 5. Praecipit, ut muri in craεsitudine se petuae taleae Oleagineas ustulatae quam creberrimae instruantur, uti utraeque muri rontes inter se, quemadmodum ibulis, his taleis collig-ta aeternam habeant Irmitatem. De eadem re, ni fallor, Philo p. 80.

κτους κατ ἔπαλξιν. . .. Primum vocabulum supplevit Frangius, qui postea, ubi utrumque apographum KA APA . ΟΥ habet, και φραγμους reposuit. Μihi καταράκτου certum esse videtur. De καταράκτοις Θυραις maximam paritem iam providit Schneideri doctrina s. v. καταράκτσης. Pud Herodotum V, 1 6, de incollis paludibΡrasiados, legitur: κρατέων εκαστος ἐπιτων ικριων καλυβης τε ἔνη διαιτῆται και Θυρης καταπακτῆς δι των ἰκρίων κάτω φερουσης ἐστη, λιμινο ν, et quae seqv. ubi Reishium Verum adisse Puto, qui καταράκτης posuerit. Satis perspicue loquitur Flutarchus Arat. 26. χις ικημια κατεδυετο μιικρον περωον Θυρα καταρρακτλ κλειομιενον. ης περάνω την κλινην ἐπιτιΘεὶ etc. Apertum est, cataractam esse quod nos dicimus: Uthiιre Alibi maioribus portis attribuuntur καταράκται , ut a Vegetio de re mil. IV, Seu amplius prodest quod inUenit antiquitas, it ante portam id tu propugnaculum, in cuiui ingressu Ponitur cataracta, quae annulis ferreis ac Iunibus pendet, ut si hostes intraperint, emissia eisdem extinguantur inclusi Hausit ea Vegetius ex Aeneae Poliorcetico, qu optimus auctor idem cataractarum genus Graecis verbis sic describit o. 390. χρη ητοιμάσθαι ἄνωΘεν ἀπο ου ριεσοπυλου πυλην ξυλων ita recte Casaubonus pro g. πυλων παχυτάτων και σεσιδηρωσθαι αυτήν,. . . Hoc cataractae genere utuntur Salapitani in bello Hannibalieo. V. Liv. XXVII, 28 qui haec Graeca expressit Polybii servata a

Mida s. v. ἡμιμένος Ματαρράκτας, ον εἶχον λύγον τέρω διὰ μηχανημάτων νημιιένους, αἰφνίδιον καΘῆκαν Tἀ πυλα ἐκ μηχανήματος

85쪽

άνασπασαι καὶ ἐπικαθεῖναι dicit Appianus do b Hann. a14 ubi eandem

rem enarrat. Similem Xanthiorum sive tum sive casum narrat Appi nus do . civit. IV, 78. Sed ab hoc artificia Porthrum repente aperien darum et claudendarum differt hoc genus cataractarum , quod in summo muro pinnis adiici titulus noster docet. His videntur antiqui si me, ut senestra illa pionis interiectae, si hostis scalis ad eas escendyri , confestim claudi possent. Vorumtamen cum harum cataractarum forma nullo alio auctore cognita sit, atque tituli hac parte haud paucae litera desint: non ausim equidem harum Θυριδων καταράκτων fabricam accuratius definire. 77. ... επαλξιο στροφέα προςβαλων και συνγοριφωσα υπου- σει.

Στροφεiis est lignum , cui superne et inferne cardines immittuntur, in quo στρέφεται ἡ Θυρα. Quod cum satis notum sit, laudo tantum locum Aristoph. Δαναίσι apud Suidam s. v. αυλειοs . Προ τον στρος εα τῆ αυλeias σχίνου κεφαλη, κατορυττειν si Meineke, g ἐχινου , ad quem explicandum facit observatio moris antiquorum, qui cardines liminibus, superiori et inferiori, immittere solebant. Hic adiicitur, ut videtur, marginibus propugnaculorum, et subscudibus erreis firmatur et ad recipiendos cardines ab inseriore parte perseratur. ΠΙΕΣ , quod est in utroque utim grapho esse ii 4s statuerat FranΣ. 78. ντι γωσε δυεῖν ἀντι γοιν supplevi comparato v. Seq. Puto consectionem sorium describi, quarum scapi cardinales quibus iunguntur

lignis transversis, ea sunt άντι γα. Vitruvin IV, 6 dicit impages. N-ΤIN. Ω ΣΚ Pitt. V. 80 81. Verba inde a rubos ποδιαια usque ad παρατη ἔπαλξιν v. 81. onaisit Pittacius. 81. περιαλεία ει 'Aλείφειν oblinere, linire de tectorio. V. v. 85.82. και του πυργους και τη, πάροδον ραχώσας. POXΩΣΑΣ Pittacius, sed recte sine dubio Ross. .XΩΣΑΣ, quod quid esse possit

nisi ραχωσας, non video. Inter vota v. ραχοs significationes aptissima videtur ea, qua fasces cratesve ex virgultis iactas designe V. Herod. VII,

Hesychio et Photio atque Suida intelligitur, eo niaxime φακελου quoanos dioimus Faschinen hoc vocabulo dictos esse, qui ex asperis et hispi-dix virgultia facti essent. Tales lasciculi fortasse ruderationi subiecti sunt,

86쪽

ut qHx superinducta arceatur a contignatione supposita quem in usum alias palea substerni solebat. Coaxationibus factis si erit ilex, si reis, palea substernatur, uti materies ab calcis Oiliis defendatur. Vitruv. VI, 1 LVel eo consilio id fieri poterat, ne, si contignatio subiecta aresceret et Panderetur, ruderatio disrumpi posset, quemadmodum parietibus cratitiis cannae iugebantur, ne in tectorio inducto rimae fierent. allem tamen, quod non dissiteor, ραχῶσαι intelligi posse de ruderatione e statuminatione sed nullam video Tationem, qua id essici possit, nisi quod Dχοι etiam χοιραδε explicantur. οστρακωσας. Intelligo οστρακοκονιαν, Pavimentum testaceum. Ostra-cus est papimentum testaceum e quod fractis testis calca admixto feriatur. Testiam enim Graeci οστρακα dicunt. Isidoriis rigg. XV, 8, 11 CL Geopon. II, 27. Ex Vitruvii praecepto VII, 1. supra rudus ex testra nucleus inducitur, mixtionem habens a tres Partes unam calcis. Haee igitur calcis et testa mixtio V. οστρακωσα significatur. De Tiburtino tostaceo picato noli cogitare. Notabile autem est, quod etiam hac in stitulus noster luti usum commendat, quod testaceo pavimento substratuinesse videtur b. II, e.

τημένης posuit FranZ. et Vertit cribrata, sed hoc esset 1ηΘηριένης Γῆωπτημιένη ipsa signifiQM οστρακα, quemadmodum figulorum opera alias Our dicuntur. ΔΟΚΙΜΑΣΗΙΚΙNA plenius habet Piit , επιτηδειαν su

plet rana. sed non explet acunam.

Iον επι τῆ διοικησε non solum testam hanc probasse, sed etiam ministrasse architecto, videtur intelligi ex . 99 κέραμον σον παρελαβον. 84. προςέχων τη προτέρα καὶ ποργά ν. Dicitur de reficienda ruderation olim iam acta. Προςέχειν τi προτέρα, intelligo οστρακωσει Vel οστρακοκονια , videtur esse, Pristini pavimenti crassitudinem et formam obsereare et novo rudere exaequare. ΛΠΟΡΓΑΣΩNRoss. recte, ΑΠΕΡ

ΓΑΖΩ. Piti et Fraua. Οργάδει idem est, quod Vitruvius dicit, nucleum virgis caedendo subigere, VII, 1. s. ργάύειν πηλο, in Bevhori

87쪽

λοιμα, dici putavit. Et ἀλοιφῆ ἁλοιιae tectorium significant 'Aλοι- ριον - sensu a Sophocle dictum esse, observatur in tymoLm. p. 69 41., eandemque Vocem saepius excitat ustathius. V. maxime Comment Iliad.

IX, 463 p. 764, 15 δῆλον δὲ τι και το τοίχους χριειν ἀλείφειν λέγεται καὶ σελοιφή δι ἐν ρητορικοῖς λεξικοῖς of Behheri necd. p. 385, 9.

φέρεται τι αλοιμιο τ αυτ και ἀλοιφή- των ε οικοι τοίχων χρίσμα. Ceterum etλεια εα vocabulum est latioris significationis quam κονιασαι,

sed plerumque videtur tenuius et minus solidum linimentum significaro quam κονίασις. Hinc factum, ut muris hisce ἀλοιφή non ubique firma inhaereret, quibus locis praecipitur ut abraderetur et denuo induceretur. 85 86. τον περίδρομιον καὶ τη, καλεν καὶ το Θωρακεῖον καὶ τονεισον. - Θωράκιον ἶον δρυφακτο προβεβλημιενος ικίας .... πῆγμα ἐκ σανίδων συνεχῶν καὶ συριπεπηγμενων. An d Betaeri P. 43. Θωρακείοις προμιαχῶσιν η υφάκτοις λουρικίοις. Photius . 99 7. Ultima vox

spectat ad loricas Romanorum, quas ex cratibus textas et vel pinnis in terpositas vel perpetuo ordine in turribus murisque via pone fossas pro vallo collocatas esse, Caesare aliisque auctoribus constat. L. Lipsius Poliorcet III, 5. . 327. Θωρακεῖον igitur pluteus est sive ex tabulis sive ex cratibus compactus. Itaque dicuntur etiam Θωρακεὶα plutei Variarum machinariun V. Athenaeus de mach. p. 6. et Anon. P. 326. Mathemat veti.); ΘωρακMI, arcae pluteus, Hero p. 258. eiusdemque generis est dΘωρακεῖον sepulcrorum, de quo saepe dicitur in itidis. Simillimum autem Ioricis muralibus Θωράκια, quae etiam καρχησια dicuntur, in summis navium malia. Ad id vero genus, de quo dicimus, pertinent, qua de tum Hierosolymoriam narrat Iosophus de bello Iud V, 4, 3. ἐπάνω αυτου περιηεισνοὰ ωαπηπι το υ ιο Θωρακίοι τε και προβολοις σκεπομένη. Accm

88쪽

DE GIMENTIS ATHENARUM QUAESTIONES ISTORICAE, ETc a1rate, ut solet, Aeschylus Sept. v. 30sqq. 'A ' δε τυπα θεις και πυλας πυργωμάτων ρμῶσΘε πάντες. . πληρουτε Θωρακεῖα καπὶ σέλμιασι πυργων σταΘῆτε καὶ πυλων ἐπ έξοδοις. Ab hoc significatu diligenter distinguendus est alius, quo Herodotus I, 181 exteriorem murum Θωρηκα dicit, et Dio Cassius LXXIV, 10 in diligenti murorum B antii descriptione ' τε γάρ Θωραξ αυτων λιΘοι τετραπέδοι παχέσι συνωκοδο- μιητο ... καὶ τ έντο αυτου και χωμασι και ἰκοδομήμασιν χυρωτο ωστε και ν τειχος παχυ το πῆ ειναι δοκειν και ἐπάνωΘεν αυτο περ δρο ιον observa vocabuli latiorem significatum καὶ στεγανον και ευς λακτον πάρχειν. Neque dissimiliter Vitruvius Ioricae vocabulo utitur. TEIΣONKA Piti unde L addidi. In sequentibus, quo pauciora intelligi possunt, eo diligentius notavi Pittaciant apogr. varietatem, si quis te Ductus inde redundare possit. 87. IIS. EOAΣΚTA plenius Pitt., quod πεξεργάσεται esso vidit Frangius Secuntur iterae ΛE... ΕΛΑΤΤΟN.ΔHI, quae ne suppleas δὲ μιν ἔλαττον, prohibet Pogr. ROSS. καὶ ἀνατρίανας ἁ ποσΓκάα ει s. v. 85. Videntur etiam haec delectorio dicta SSe.

M. omnem versum sicut posuimus. habet Pit CL ann ad . 49. 90. . ΚΑΙ ... E. RAIΜΙΜ ... ΣΑΙ ... ΔΙΠΤΕΡΩΣΕΚΑΣΤΟ Μ Pilt, ex quibus vix quidquam lucreris, nam Drτερωs inesse nequit.

ΓΟKAINTIII. . . Pit τριη/anrόδια φυλασσον πλάτος ... ορΘιο ῖ ἀποκλίνει- ... Frang. Sed nihil certum nisi primum vocabulum. 93. ΕΙΣΗΣ. ΣΑΙAPPON .... ΠΟΡΟΣ. . N. Τ. N. ΟΥNΟΥΑΝΓ... Piit. Sed apographi Rossiani literae satis probabiliter sic suppleri possunt:

υποφορήσειε τον χουν ου ν γιγνη ται , qua de rudere in aedificando congesto et postea auferendo intellexi.

89쪽

IIC M. τον χαραμα τουτον rana. sed Tmomin titulo huius temporis non serendum asti 98 E. Ω. ΠΩN .... ΤΥXH. . A. . ΙΔΟΕΚΙΓΑΣ . . NΟΙ . Pliti

ad decem partes universi operis spectat.

Ultimum vocabulum παρέξουσιν vel alia eiusdem verbi forma uiti

... iit. Videtur conductoribus damnum rependendum et compensandum misso, ἐάν τι in murorum statu κατο πολενιον κινηΘii. Contra illi, quo tenerentur opus inceptum absolvere iubentur, ut Videtur, ἐγγυητα καταστῆσαι. CL Demosth. adu Timocr. p. 13. Περι δὲ τῶν οὐνουμένω τα τέλη κά τοῖν ἐγγυωμιένων και ἐκλεγόντων, καὶ των τα μισθωσιμα μισΘουμιένων καὶ των ἐγγυωμένων τα πράξει εινα τῆ πολε κατάτου νομου τους κειράνους. Hoc pertinet etiam ad redemptores operum faciendorum. In titulo, quo Delium Apollinis templum reficiendum locatur, Com. Insor Graeo 2266 legitur . 5. παστάται του ἐργωνην αἰ

90쪽

DE MNIMENTI ATHENARUM QUAEMIONES ISTORICAE, ETC. aσου ἐγγυητάς Eliam apud Romanos redemptores praedes dabant et

ΣΕ Piri. In quibus παραλύσει genuinum esse istumo, παρα-m proprium sit VocabuIum de conductore, qui opus ab utum domino tradit.

εργασία, quam ineSse Pinatus sum ais Verbis, v. dicta in libello de Minerva

o 1 Pauca adiicio de dispositione extremae in hac operum lego partis. Apparet post caput illud de parodi tecto dictum esse de cataractis, de ruderatione turrium et parodi, de tectorio murorum, denique post alia quaedam opera, quae definire non Possumus, de egerendo rudere, de fossa et vallo quodam exteriore. Quae autem a V. 98 sermo usque ad . 1 3 vestigia locutionum de thenduntur, omnia non spectant ad singula operasacienda, sed ad leges universi operis, ad Ompora operis perficienda, ad ea quae a civitate Praebenda erant, casus belli, fideiussores, traditionem denique operis absoluti. Quod cum apertum sit, mirationem facit, quod his tribus versibus, qui in lege locatio Mis ultimi sunt, de singulis operibus faciendis dicitur. Qua difficultate me expedire neque nisi ita ut statuam,ho additamento ea, quae architecti, si sorte supererogatione quadam singularem civium laudem mereri studerent, muris ad maiorem firmitatem vel meliorem speciem addere possint, significari. Quae qualia fuerint, nunc non satis explicari potest, nisi quod γεισηπρδισμα, de quo dicitur, λίθινον eoque multo praestantius est, quam ligneum illud, quod supra designabatur. 117. iit eandem sormam habet, nisi quod ex conj. puto TAMEPH Τ versus finem additur, et equens V. TMXΟΥΣ incipit. Expectaν ris ένειμαντο. a sensus hic est Hac ratione architecti MVo conductores opus faciendum diviserunt. Haec cum in sine addidisset scriba legis loca tionis alius postea, cum recensus artium distributarum lavive scian quam ab integro orsus est: Κατα τάδε μιεμὶ Θωται τὰ ἔργα viii, i 1