M. Valerii Martialis Epigrammata ad optimas editiones collata præmittitur notitia literaria studiis societatis Bipontinæ. Volumen primum secundum

81쪽

Ll. Deus ex Homero in cocum.

Si tibi Mistyllus cocus, Imiliane, vocatur: Dicetur quare non Taratalla mihi λLII. Ad leporem. ΝΟΜ heit ad saevos cervix, nisi prima, leones. Quid fugis hos dentes, ambitiose lepus

Scilicet a magnis ad te descendere tauris, Et, quae non cernunt, frangere colla velint.

Desperanda tibi est ingentis gloria sali: s Non potes hoc tenuis praeda sub hoste mori. LlII. Quinctianum facit assertorem. COMMENDo tibi. Quinctiane, nostros, Νolitos dicere si tamen libellos

possim, quos recitat tuus poeta, Si de servitio gravi queruntur, Asterior venias, si iisque praestes, sit, cum se dominum vocabit ille, Dicas esse meos, manuque missos. . Hoc si terque quaterque clamitaris, Impones plagiario pudorem.

82쪽

EPIGRAMMATUM LIB. I.

UV. Ad Fideminum.

Nam sunt hi ne tibi. sunt & hine amici:

Unum, si superest. locum rogamus: Nec me, quod tibi sum novus, recuses: Omnes hoe veteres tui fuerunt. Tu tantum inspice, qui novus paratur.

An possit fieri vetus sodalis. Iu est in nolitis ua, Fidentiae, libellis rigina, sed certa domini sgnata figura;

Quae tua traducit manifesto carmina surto. Sie interpostus vitio contaminat uncto Urbica Lingonicus Tyrianthina bardocucullus rsic Aretinae violant crystallina testae r sic niger. in ripis errat eum sorte Caystri, Inter Ledaeos ridetur corvus olores et sic ubi multisona servet sacer Attide lueus . Improba Cecropias offendit pica querelas. Indice non opus est nostris, nee vin lice libris: Stat contra, dicitque tibi tua pagina. sur es.

83쪽

M. VAL. MARTIALI F

LVI. Ad Frontonem.

Vor, tui breviter fi vis erinoscere Marei, Clarum militiae, Fronto. togaeque decus: Hoc petit: esse sui. nee magni. ruris arator; Sordidaque in parvis otia rebus amat. Quisquam picta colit Spartani frigora saxi, si matutinum portat ineptus Ave; Cui licet exuri s nemoris rurisque beato Ante secum plenas explicuisse plagast Et piscem tremula salientem ducere seta, Flavaque de rubro promere mella cado pineuis inaequales onerat cui villica meo fas, Et sua non emtus praeparat ova cinis Νon amet hanc vitam. quisquis me non amat, opto: Vivat & urbanis albus in ossiciis.

LVII. Ad ea Inem. Comisuis vexata madet vindemia nimbis. Non potes, ut cupias, vendere, caupo, merum.

LVId. Ad Flaecum. υALεM , Flacce. velim quaeris, nolimve puellam Nolo nimis sacilem. dissicilemque nimis. Illud quod medium est, atque inter utrumque probamus. Nec volo, quod cruciat; nec volo, quod satiat.

84쪽

. E PIGRAM AIA TUM LIB. LUX. De meri pretis. MILUA pro puero centum me mango poposcit: Risi ego: sed Phoebus protinus illa dedit. Iloe dolet. & queritur de me mea mentula mecum, Laudaturque meam phoebus in invidiam. Sed sestertiolsim donavit mentula Phoebo CBis decies: hoe da tu mihi, pluris emam.

LX. Ad Flaccum de sportula. D Ar Bajana mihi quadrantes sportula centum zInter delicias quid facit illa limes Redde Lupi nobis, tenebrosaque balnea Grylli:

Tam male cum coenem, cur bene, Flacce, lavor

LXI. De lepore O leone. I sors ampla licet torvi lepus ora leonis, Esse tamen vacuo se leo dente putat. Quod ruet in tergum, vel quos procumbet in armos. Alta juvencorum vulnera figet ubi Quid frustra nemorum dominum regemque satigas Non nisi delecta pascitur ille sera.

85쪽

M. VAL. MARTIALIS

LXII. Ad Licinιanum , scriptores uiae. Vrnos docti syllabas amat vatis 1 Marone selix Mantua est: Censetur Apona Livio suo tellus, Stellaque nee Fla eo minus. Apollodoro plaudit imbriser Nilus; Nasone peligni sonant. ι Diiosque Senecas, unicumque Lucanum Facunda loquitur Corduba. Gaudent iocosae Canio suo Gades;

Emerata Deciano meo.

Te . Liciniane. gloriabitur nostra, Nec me tacebit Bilbilis. LXIII. De Lavina. AsTA . nee ant7quis cedens Laevina Sabini s. Et quam v s tetrico tristior ipsa viro, Dum modo Lucrino . modo se permittit Averno; Et dum Baianis saepe lavetur aquis: inc dit in flammas. iuvenemque sectata. relicto conjuge, Penelope venit, abit Heleste.

86쪽

ILXIV. Ad Celerem. Ur recitem tibi nostra rogas epigrammata. Nolo. Non audire, Celer, sed recitare cupis. LXV. Ad Fabia iam ambitiosam. BELLA es; novimus: & puella; verum est: Et dives; vilis enim potest negare Sed dum te nimium. Fabulla. laudas; Nec dives, neque bella, nec puella es. LXVI. Ad Caecilianum, de genere O declinatione

CuM dixi. sciis, rides quasi barbara verba, Et dici, ficos, Caeciliane, jubes. Dicemus ficus, quas scimus in arbore nascit Dicemus ficos, Caeciliane, tuos.

LXVII. Ad furem de libro suo.

ΕκκΑs meorum fur avare librorum, Fieri poeiam posse qui putas tanti, Scriptura quanti constet. & tomus vilis. Non sex paratur aut decem sophos nummis. Secreta quaere carmina, & rudes curas,

87쪽

Quas novit naus, scrinioque lignaias Custodit ipse virginis pater chartae; Quae trita duro non inhorruit mento. Mutare dominum non potest liber notas. Sed pumicata stonte si quis est nondum, Nec umbilicis cultas, atque membranae Mercare tales adeo, nec sciet quisquam.

Aliena quisquis recitat. A petit famam; Non emere librum, sed silentium debet. LXVIII. Ad Choerilum. Liarn homo et nimium, dicis mihῖ, Choerile, semper. In te qui dicit, Choerile, liber homo est. LXIX. De MO.

sio io agit Rufus, nihil est nis Naevia Ruso.

Si gaudet. si fiet, si tacet, hanc loquitur. Coenat, propinat . poscit, negat, innuit; una est Naeviat s non sit Naevia, mutus erit. Scriberet hesterna patri eum luce salutem; Naevia lux . inquit, Naevia, lumen, ave. Haec legit. & fides demisso Νaevia vultu. Naevia non una est: quid, vir inepte, iuris

88쪽

EpIGRAMMATUM LIB. I.

LXX. Ad Maximum. Coepiet , Maxime, pana quae solebat, Nune osten Ie re Canium, Terent s. LXXI. Ad librum.

V ng salutatum; pro me liber ire juberis

Ad proculi nitidos ossiciose lares. Quaeris iter dicam: vicinum Castora canae Transibis Vestae. virgineamque domum. Inde sacro veneranda petes pallatia clivo, plurima qua summi fulget imago ducis. Nec te detineat miri radiata Colossi quae Rhodium moles vincere gaudet opus. Flecte vias hac, qua madidi sunt tecta Lyaei, Et Cybeles picto stat Coubante tholus. protinus a laeva clari sub fronte penates, Atriaque excelsa sunt adeunda domus. Hanc pete, ne metuas saltus, limenque superbum Nulla magis toto janua poste patet; Nec propior quam phoebus amat, doctaeque sorores. Si dicet, Quare non tamen ipse venit λsie licet excuses, Quia qualiacunque legnntur Illa, salutator scribere non potuit.

89쪽

ε M. VAL. MARTI ALII

LXXII. Ad somnum. .mi A sex cyathis . septem Iussina bibatur; quinque Lycas, Lyde quatuor. Ida tribus.

Omnis ab insuso numeretur amica Falern O; Et quia nulla venit, tu mihi, Somae, veni.

LXXIII. Ad Fideminum. Osrnis vers bus esse te poetam, Fidentine. putas. cupisque credi Sie dentata sibi videtur Egle, Emiis ossibus, Indicoque cornu: Sie, quae nigrior est cadente moro, Cerus aia sibi placet Lucoris. Hac & tu ratione, qua poeta es,

calvus cum fueris, eris comatus.

LXXIV. Ad Caellianum. NOLLus in urbe fuit tota, qui tangere vellet Uxorem gratis. Caeciliane, tuam , Dum licuit sed nunc postiis custodibus, ingens Turba sui uiolum est. ingeniosus homo es.

90쪽

Ε PIGRAM MATUM LIB. I. 4

LXXV. Ad Paulum. Juacuus erat. poteras tamen hoc tu, paulla , negare. Ecce vir est. numquid, paulla, negare potes LXXVI. De Lino. Di MiniuM donare Lino, quam credere totum, Qui mavult, mavult perdere dimidium. LXXVII. Ad Flaccum. O Mini curarum pretium non vile mearum, Flacce, Antenorei spes & alumne Laris, Pierios differ canitisque chorosque sororum: As dabit ex illis nulla puella tibi. Quid petis a phoebo λ nummos habet arca Minervae: sHaec sapit, haec omnes foenerat una Deos.

Quid possent ederae Bacchi dare λ Palladis arbor

Inclinat varias pondere nigra comas.

Praeter aquas Helicon, & serta, lyrasque Dearum Nil habet, Si magnum semper inane sophos. Quid tibi cum Cirrha quid cum Permesside nuda tRomanum propius, diviti usque forum est. Illic aera sonant: at circum pulpita nostra, Et steriles cathedras, basia sola crepant.