M. Valerii Martialis Epigrammata ad optimas editiones collata præmittitur notitia literaria studiis societatis Bipontinæ. Volumen primum secundum

발행: 1784년

분량: 334페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

M. VAL. MARTIALIS

LXXVIIL De Charino. PuLci stet valet Charinus, & tamen pallet. Parce bibit Charinus. & tamen pallet.

Bene concoquit Charinus, Sc tamen pallet. Sole utitur Charinus, & tamen pallet. Tingit cutem Charinus, & tamen Pllet.

nanum Charinus lingit, & tamen pallet. LXXIX. De Feso.

Iuni GNxs premeret pellis cum tabida sauces, Ingite ipsos vultus serperet atra lues: siccit ipse genis sentes hortatus amicos Decrevit Stygios Festus adire lacus.

Nec tamen obscuro pia polluit ora veneno, Aut tot sit lenta tristia lata timet Sanctam Romana vitam sed morte peregit, Dimisitque animam nobiliore via. Hanc mortem latis magni praeserre Catonis

Fama potest: hujus Caesar amicus erat. LXXX. Ad Maliam. SEMpra agis causas. & res agis, Attale, semper Est, non est, quod agas, Attale, semper agis. Si res A eausae desunt, agis, Attale, mulas. Attale, ne quod agas desit, agas animam.

92쪽

EPIGRAMMATUM LIB. I.

LXXXI. Ad Caniam. SpORTULA . Cane. tibi suprema nocte petita est. occidit, puto, te, Caae, quod una fuit. LXXXII. Ad Sosibiamum E srκvo seis te genitum, blandeque sateris Cum dicis dominum, Sosibiaue, patrem. LXXXIII. De Regulo. Η quae pulvere dispata multo

Longas porticus explicat ruinas. En quanto jacet absoluta casul Tectis nam modo Regulut sub illis Gestatus fuerat, recesseraeque; Victa est pondere cum suo repente

Et postquam domino nihil timebat.

Securo ruit incruenta damno. Tantae. Regule, post metum querelae, Quis curam neget esse te Deorum,

Propter quem fuit innocens ruina t

93쪽

LXXXIV. De Monba. O. & labra tibi lingit. Manneia, catellus: Non miror, merdas si libet esse cani.

LXXXV. De Quirinali. Jxon tu habendam non putat Quirinalis,

Cum vult habere filios: & invenit Quo possit istud more: latuit ancillas, Domumque. & agros implet equitibus vernis. Pater familiae verus est Quirinalis. LXXXVI. De Mario. Vrvnrnis excultos colles cum praeco licetus. Atque suburbani jugera pulchra soli: Errat, ait, si quis Mario putat esse necesse vendere: nil debet: foenerat immo magis. Quae ratio est igitur λ servos ubi perdidit omnes, Et pecus & frumis . non amat inde locum. quis saceret pretium, nisi qui sua perdere vellet Omnia i se Mario noxius haeret azer.

94쪽

LXXXVII. De Novio micro Fcho.

Vicisus meus est, manuque tangi De nostris Νovius potest senestris. Quis non invideat mihi, putetque Horis omnibus esse me beatum, Juncto chi liceat frui sodale Tam longe est mihi, quam Terentianus, Qui nune Νiliacam regit Syenen.

Non convivere, nec videre saltem, Non audire licet: nec uibe tota

Quisquam est tam prope, iam proculque nobis. Migrandum est mihi longius, vel illi. Vicinus Νovio, vel inquilinus sit, si quis Novium videre non vult. LXXXVIII. Ad Afranniam. Νt gravis hesterno fragres, Fescennia, vino, pastillos Cosmi luxuriosa voras. ista linunt dentes jentacula: sed nihil obstat,

Extremo ructus cum venit a barathro.

Quid quod olei gravius mixtum diapasmate vires, Atque duplex animae longius exit odor Notas ergo nimis fraudes, deprensagae surta Iam tollas, & sis ebria simpliciter. Martialis.

95쪽

Ο M. VAL. MARTI A LIS LXXXIX. Ad Alcimum.

ALCIME , quem raptum domino crescentibus annis Labicana levi cespite velat humus: Accipe non phario nutantia pondera saxo, Quae cineri vanus dat ruitura labor: Sed fragiles buxos, & opacas palmitis umbras, Quaeque virent lacrimis roscida prata meis. Accipe, care puer, nostri monumenta laboris: Hic tibi perpetuo tempore vivet honor. Cum mihi supremos Lachesis perneverit annos: Non aliter cineres mando jacere meos. I

XC. Ad Cinnam. GARRis in aurem semper omnibus, Cinna; Garris & illud, teste quod licet turba.

Rides in autem, quereris, arguis, ploras: Cantas in aurem, judicas, taces, clamas.

Adeone penitus sedit hic tibi morbus, s Ut saepe in aurem, Cinna, Caelarem laudes XCI. Ad Bassam tribadem. Quon nunquam maribus junctam te, Bassa, videbam, Quodque tibi moechum fabula nulla dabat: Omne sed ossicium circa te semper obibat

Turba tui sexus, non adeunte viro:

96쪽

EPIGRAMMATUM LIB. t si

Esse videbaris, fateor. Lucretia nobis: 3 At tu pro facinns l) Bassa, fututor eras.

Inter se geminos audes committere cunnos, Mentiturque virum prodigiosa venus. Commenta es dignum Thebano aenigmate monstrum: Hie, ubi vir non est, ut sit adulterium. ict

CUM tua non edas, carpis mea carmina, Laeli. Carpere .vel noli nostra, vel ede tua. XCII1. Ad Mamurianum. SAEpet mihi queritur non siccis Cellus ocellis ἐTangi se digito, Mamuriane, tuo. Non opus est digito: totum tibi Ceston habeto ἐSi deest nil aliud, Mamuriane. tibi. Sed si nee secus est, nudi nec sponda grabati, t ec curtus Chiones, Antiopesve calix: Cerea fi pendet lumbi & trita lacerna, Dimidiasque nates Gallica palla tegit; pasceris & nigrae solo nidore culinae, Et bibis immundam cum cane pronus aquam: a Non culum sneque enim est culus, qui non cacat olim Sed fodiam digito, qui superest, oculum. Nec me relotypum, nec dixeris esse malignum. Denique paedica, Mamuriane, satur.

97쪽

χM. VAL. MARTIALIS XCl V. De Aquius. Fλnnicio itinctus sdo requiescit Aquinus, Qui prior Elysias laudet ad i Ili domos. Ara duplex primi testatur munera pilit

plus tamen est, titulo quod breviore legis. FUNCTUs uterque sacro laudatae scedere vitae, Famaque quod raro novit, amicus erat.

XCV. Ad AE en fectatricem. ΑΜΥΛ ri male, dum fututa es, IEgle. Iam cantas bene; basianda non es. XCVI. Ad mlium. Quon clamas semper, quod agentibus obstrepis, Heli, Non facis hoc gratis: accipis, ut taceas. XCVII. Ad Sca tonum , de frigiatore. Si non molestum est, teque non piget, Scaaon,

Nossio, rogamus, pauca verba Materllo Dicas in anrem, sic. ut audiat solus. Amator ille tristium lacernarum, Et Baeticatus, atque leucophaeattri. Qui coccinatos non putat viros esse,

98쪽

EPIGRAMMATUM LIB. I.

Amethystinasque mulierum vocat vestes, Nativa laudat: habeat & licet semper Fuscos colores. Galbanos habet mores; Rogabit, unde suspicer virum mollem. Una lavamur: adspicit nihil sursum ;Sed spectat oculis devorantibus draucos: Nec otiosis mentulas videt labris. Qiiaeris, quis hic si excidit mihi nomen. XCVM. Ad Naevotum causidicum. CuM clamant omnes, loqueris tu, Naevole, tali lum, Et te patronum, causidicumque putas. Hac ratione potest nemo non esse diserius. Ecce, tacent omnes: Naevole, die aliquid. XCIX. Ad Flaccum.

LirioAT, A podagra Diodorus, Flacce, laborat. Sed nil patrono porrigit: haee ehiragra est.

C. Ad Calenum avarum.

ΝΟΜ plenum modo vicies habebas; Sed tam prodigus, atque liberalis.

Et tam lautus eras, Calene. ut omnes Optarent tibi centies amici. Audit vota Deus, precesque nostras;

99쪽

M. VAL. MARTIALI s

Atque intra, puto, septimas Kalendas Mortex hoe tibi quatuor dederunt. At tu sc, quasi non foret relictum. Sed raptum tibi centies, abisti

In tantam miser esuritionem, Ut conmia sumtuosiora, Toto quae semel apparas in anno, Nigrae sordibus explices monetae Et septem veteres tui sodales

Constemus tibi plumbea selibra. Quid dignum meritis precemur illis Optamus tibi millies, Calene. Hoc si contigerit, fame peribis.

CI. De Afra vetuis. MAMMAs atque tatas habet Astar sed ipsa tatarum Dici & mammarum maxima mamma potest. CII. De Demetris. ILLA manius qnondam studiorum fida meorum, Et selix domino. notaque Caesaribus, Destituit primos virides Demetrius a nos: Quarta tribus lustris addita messis erat. Ne tamen ad Stygias famulus descenderet umbras, Ureret implicitum cum scelerata lues, Cavimus; & domini jus omne remis mus aegro: Munere dignus erat convaluisse meo.

100쪽

EPIGRAMMATUM LIB. I.

Sensit deficiens sua praemia, meque patronum Dixit, ad in sernas liber iturus aquas. CIII. Ad Lyco . Qui pinxit Venerem tuam. Lycori, Blanditus, puto , pystor est Minervae.CIU. Ad Scaevolam. Si dederint superi decies mihi millia centum . Dicebas nondum, Scaevola, justus eques; Qualiter o vivam, quam large . quamque beate lRiserunt faciles, & tribnere Dei. sordidior multo post hoc toga , paenula pejor: sCalceus est sarta terque quaterque cute Deque decem plures semper servantur olivae . Explicat A coenas unica mensa duas; Et vejentani bibitur faex crassa rubelli; Asse cicer tepidum constat, & asse Venus. I Ia jus, o fallax atque inficiator, eamus: Aut vive, aut decies, Scaevola, redde Deis.

CV. De spectaculo. Ρicis quod juga delicata colici pardus sustinet, improbaeque tigres Iadulgent patientiam flagello:

SEARCH

MENU NAVIGATION