장음표시 사용
501쪽
α familia factum diceretur; et voci I eratores dare, ut ιι quam Primum res iudicaretur; et poenam graviorem Constituere, ut metu comprimeretur audacia; et illam
latebram tollere DAMNUM INIURIA , quod in aliis causis debet valere, et valet ine Aquilia ; id ex huiusmodi damno, quod vi per servos armatos datum
xime opportuna est. Quaestio a iuris peritu instituebatur, utrum legi Α- quiliae loeus esset, si servus eaedemtio an ve secerit. Ita vero Ulpiauus Digest. lib. IX, uu lv. l. a rem definit: α Si servus. sciente domitio, occidit, tu solidum dominum obligat; ipsa enim videtur dominus
Oeeidim,e : si autem insciente, uo xalis est; nec enim debuit ex malefieto servi in plus teneri, quam ut noxae eum dedat ..... Celsus lari eudisseeotii iam facit inise legem Aqui iam, et legem duodecim tubularum. Nam tu lege Antiqua, si seo usui sis domino furtum fiat. Des
atium noxam eommisit. serri nomine actio est noxalia, uec dominus stio
rio Dine leuetur; at iu lege Aquilias inquit dominus suo nomine te netur, non servi. Vtriusqne Iesis reddit rationem; duodecim tabula Fum . quasi voluerit servos dominis in hae eo non obtemperare; Aquiliae . quasi ignoverit servo , qt domi vo lui ruit, peritiiriis si non secisset . . Lege ergo Aquilia solus tenebatur dominus. Iam Uero quum solerent domitii illa uti exceptione, qua proliterentur, se tu cientibus, damnum a familia datum esse, seu
ist ait Tullius. quod a Iamilia δε-iatim diceretur; lum Lucullus et m in Mersam Iamiliam iudicium ampliavit . ut domiui familias suas
siquod . nutro eodica suffragante.
lemnia verba, quibus hoe iudieium designabatur. Sie Cicero mo Comoedo XI: Liae eontestata , iudicio DAMNI GIVRIA eonstituto, lusine tria oram Haseio Meidisti. Vlpiatius ad legem Aquiliam Digest. IX, II. t: lex Aquilia omnibus legibus, quae antis se de DAMNO INIURIA MVinuae sunt, deroga it, atque AIibi saepe npud iurisconsul
tos. Cave tam u , ne credas scri
phrasis enim elliptica est pro damnum iniuria datum. Praeter illud effugium, quod damnum uon a do- miuis , sed a familia datum diceretur, quum nita dominis superesset Intebra, qua contendetant, noxam uoti iniuria, sed iure illivam suisse ;lum Lucullus nullam de sensionis Pem relicturus edixit de INIURIA non osse quaerendum, quod ade voeabulum in suo tuterdicto nouadmisit. In aliis causis Haec et sequeri .lia, quae Taurinensis suppeditat, ita sunt in Ambrosiano obliterata. tit ililigentissimos Cl. Mai oculossallerent; ine meliora sed non omitia legisse demoustrat Imago huiusce
Datum esset Desiderautur 5 Ptem versus in Aruli ouiauo.
502쪽
ne yriuati ipsi statuerent, quo tempore possent suo sa
ture arma Capere, manum cogere, homines occidere.
Quum iudicium ita daret, ut hoc solum in iudicium venire videretur, ne vi hominibus coactis armatisve damnum dolo malo familiae datum esset, neque i Ilud adderet IN lVRIA, putavit se audaciam improborum Sustulisse, quum spem defensionis nullam reliquisset. Quoniam quod iudicium, et quo consilio constitu- ratum Sit, cognostis; nunc rem ipsam, ut gesta sit dumhro viter vobis demonstro, attendite. Fundum habet in agro Thyrino M. Tullius pater- num, Reciperatores, quem se habere usque eo non moleste tulit, donec vicinum eiusmodi nactus est, qui agri fines armis proserre mallet, quam iuro de- sendere. Nam P. Fabius nuper emit agrum de C. Clau
Quum iudicium ua diar erur Αssentior Heinrichio, qui corrigendum censuit daret. SCHvri. - Gnsentit etiam Perronus V. Cl. adeoque re seripsi daret; nam sorte-ur ortum est ab ut sequenti. P. Datum esset Λddidi verbum esset. Reli isset Codex hie et pag. 6 2, Pro vulgata scriptura retiq. habet retinet. - de qua eonsule Brisson. Parerg. Cap. 26, et Hagenhuch. in
Epist. Epigraph. p. 566 sqq. Adde
quoa Iaudat Smalleuburg. ad L. R, S. 33 D. de Or. Iur. CRAN. ιέ. raucrino Antiqua urbs Lucaniae fuit Titurium: quamquam Λero ad Horatii lib. x, sati ου , π.xo dieit Thurium oppidum Cala-hriae. At noster eodex hahel ID
rinum pro Thurinum ex Permutatione consueta tuter se vocalium eiusdem. aut proximi foui: Dum y apud ve- texes inuabat luterduin ut ia. Citat
hune loeum Quintilianus Instit. lib.
Iv, cap. 2 sub siuem, ubi ait: . Iuitium narrationis frequenter et a r.
fieri stetit pro Tullio Cicero rFundiam hasee in agro murisao M. Tulius yaternum .. Iustitutiouum editio Parisiaca antii MDXLII habet in agro rigurinσ. ut et eodex unus Ambrosiavus Quintilia . Verum longe rectius aliae editiones in agro Thurino. quod eousirmant tres eodd.
Λωb siues eiusdem Qui utiliani. Reapse quis Praedium divitis viti
romani inter montes potius Helve-lios, quam in Lucauiae beato agro requirat y MAI. Iure deuesidere Ila in eodice eertissime. Miud agebat Cl. Mai exseribens iure ob i-re. P. Fabius in Litera I praeuominis omissa fuit a Q. Mai. est tam uiasignis. P. Fabius nuper emit agria de C. Claudio senat te, Cui agro Tullius erat situdo udsiliis. Prelio autem saue magno, dimidio feta
503쪽
dio senatore, cui tando crat ad sinis M. Tullius, sane Imagno, dimidio sere pluris, incultum , exustis villis omnibus, quam quanti integrum atque ornatissimum carissimis pretiis ipse Claudius emerat clam circumscripsisse isti a consulari Mucedonia Et s Asia. Etiam illud addam, quod ad rem pertinet. Im
peratore mortuo, Pecuniam nescio quotmodo quaesitam dum vult in praedio ponere, non posuit, sed abiecit. Nihil adhuc m an
calamitatem vicinorum corrigit, et quod stomachum suum damno Tulli explere conatus est. 6 Est in eo agro centuria, quae Popiliana nominatur,
pluris, emit hunc agrum iucultum, exustis villis omnibus ; Plutis, iu- viam . emit, quam quanti integrum titque ornatis sinium earissimis pretiis ipse Claudius emerat. Ita eoustruo Tulliana verha. Cl. Hai tu prima editione. ἀNam Fabius uti per emit rerum de C. Claudio senatore sevi futido erat adsuis M. Tullius saue maguo dimidio sere ineuitum , exustis villis omnibus, pluris quam quanti integrum ete. . In altera vero editione: α Nam Fabius nuper emit agrum de C. Claudio senatore cui laudo erat adsvis M. Tullius sane maguo dimidio sera pluris incultum exust Suillis omnibus, quam quanti integrum etc... Quae interpunctio perlinit ger.
C. Claudio videtur hie stat et Appii et Publii. Couser orationis
Pro Scauro n. 33, eum Selioliaste , qui C. Claudium ait etiam tenuisse Asiam praetorio imperio. Asiae autem et heie mentio fit Paulo post.
erat Post Claudius facile addas, quod certe hic suit, emerat. Me m. Desiderantur decem versus. IS. Cim macris isse isti a Q.
Nai legit uir mscripsissetelia , atque r. 'osuit cim scripsisset etiam , Equidem uti legi, sic edidi. ueque in contextu nititilo qui lil iam statuo.
Paulo iusta fortasse distilibuendiam erat Et iam iuvit aduum. Ponere Pecuniam mnere et collocare sunt verba iuris, et pecuniaria, uti vocat Quintillauus. CaAM. Homo pecuniam abiecit in praediocouditionis deterrimae, quippe quod Pretio emerat iusatio. Hoc Oratoe ait ad rem pertinere; quaudoquidem
Liue hominis stomachus, et ru .um ex stomacho si citius. ΗΚIN . Adhuc Da .... Desiderautur decem
misate, atque ex ingenio supplevit: - Multitiam suam calamitate vicinorum corrigit - Perplacent ista ;at ego legi cistamitatem , Meclue 1t mutex/u mutilo quid tuam muto.
16. Populiana 3 Ita codex, at iliae Heintichius ex coniectitra. Cl. Mailegit Posη Luna, uti itiserius ter ι.ε-
504쪽
PRO M. TVLLIO 490Beciperatores, quae semper M. Tulli suit, quam etiam
i sita esse, et ad fundum eius convenire. Ac primum, quod eum negotii totius et emptionis suae poenitebat, landum proscripsit; eum autem emptum habebat cum
modum proscripsisse. Hominem appellat. Iste sane adroganter quod commodum fuit respondit. Neque dum sines auctoP demonstraverat. Mittit ad procura-
Quae sem re Codex qui; dubito tamen in codice esse Pae, maxime enim sunt astines literae E et t. Possederaιὶ Ita mutilam vocem optime supplevit Cl. Mai. Deside
Posita esse ὶ Auguror eout extiraneiusmodi suiff. t - Fabius aecum statuit illa arva usurpatre; viderat ei lim in vieinia posita esse, et adsundum eina eonveratre. Em lionis Constansmis, redemma, ex pinum , emptum et . ita veteres scribebant, vide Ioveitatium ad Li Vii fragment. p. LVIII. Poenite e Codex memtebat. Prosermsit Fundum proscribere est vetialem Proponere. NAI. . Acerronio Par nomen est in Lapido Fereulini apud Muratorium I bes. In eripi. p. lsar , Io, et iusastis consularibus ad a. I9O. Vim Ορ . . . Mutilum vocem ita supplet Cl. Mai, ut sit optimo. De
7. Modiam Proscripsisse Lacuna aute haec verba possit expleri iuhauc sententiam: - qui tulit indigue, quum audisset, latum suo adibitratu et sua voluntate totum fundi modum Proseripsisse - piam Fabius videtur fecisse, ut a ius queri P a
sui tauquam ille apud Plautinis tu Trinummo I. I. 33O: Quia ri dum
sum ego unos sex dies, Me alsemeatque insciente , inconsultra meo, aedis venatis hasce inseribit literis. Proinseripsit tabulam, se laudum venditurum; ex nota formula. V. ΕPist.
8. et G. Cuper. Obs. I, II. Inseri Pserat iugerium numerum, quo modus agri demonstrabatur. v. Digest. tit. d. aet. empti veud. XlX, r. l.
est: sed dietum, ut mox saepius, cum contemptu. Nam aliter, quippellonoris causa, sere dieitur hie. ΗΕΠ a. Auctor Mil. Fabios venditor. MAI.Fines demonstrat erat Sic rursus postea sines Acer ro/ιλ demonsινυ inti Res noua apud Cieerouem, Dedin iure Romano trauslatilia. Legitimae sunt Heviloties sines demonstrare, Ostendere, vel nominare, tu agro vendito: quae est extrema auctoris actio. Qui finea demonstrat, tradit fundum. Digest. liti de eviet. XXI, a, l. 45. Et demonstrantur fines aut per domitium, aut Per aer viam villicum, domini iussu. Di est. it. de covirali. em t. XVlli, i , l. 18, g. 1. HEIN
505쪽
ORATIOlorem literas et ad vilicum Tullius 8 iacturum negavit, illis absentibus; fines Acerronio
demonstravit, neque tamen hanc centuriam Populianam vacuam tradidit. Acerronius quomodo potuit se de tota re excusabat mine eiusmodi semustilatus effugit. Adducit isto interea in saltum homines electos maximis animis et viribus , et his arma , quae cuique habilia atque apta s essent, comparat; prorsus ut quivis intelligeret, non eos ad rem rusticam, verum ad caedem ac pugnam comparari. Brevi illo tempore. Q. Cati Aemiliani hominis honesti, quem vos nostis, duo homines occi-Valeum Cuti, una quod et Ipse villi in aliis antiquis eodita is, et Garatonius ---ram ci P. XXV magnopere probat. Inseritis tamen eap. lx legitur villam . non Milam , etsi et VIam antiquum dicit
Garatonius. MAI. etiam tradiit Venditus ager seua possessi est. antequam traditus emtori, isque ingressus est Possessionem. Hoe ia Pandectis vulgatum nit no primum legimus apud ioeronem. Sed tu ipsa re. hae quidem pnrle narrationia, lumma est Ohscuritas. ΗΕi R. t 8. Se de tota re Ipse quoque eum Cl. Nai legi as torare, sedunt eoquere neqDeo quod Vir Cl. notat Acerroniaim sedendo supplicasse. Heiorichiva emendabatdit; Niεhuhrius ita epistolia ad me datis mihi avetor fuit de emenda
Sem tilatus Ita Palimpsesina; ita varro apud Nouium Marcellum p. 263, ed. Paris. t SM ad fidem
ntiastulatus. Revera recenti res seri
bule amant u4tulo; sed scripturae antiquioris ustilo alia quoque vestigia supersunt; sie in Orat. pro Milones a , codex Lugomarsinianos git semiustilarum ; in Suetonio Tib. 5 anni eodices . qui habent remis-Mitiandum; Glossae Cyrilli Arάκαυμα
tuatio; sic o timue, talens, monumentum etc. variata orthographia serihuntur onerarius. libens, m Πι-
mentum ete. Contici quoque posset tistiti antiquia scriptum fuisse Promtiuo diminutivo ver . quem-- modum qua rela et quaerella. -- et bellua scribitur. . . . n Mne eis amori Cl. Ilai supplet agmine eiusmodi; Heiuriehius vero ex diserimine eiusmodi. Habilia Ita reposuit Reiarichius pro mendosa codicis lectione abitalia.
Ennius dixit habiles gladios flo graeuento; Seneca de Ira II. 3 Se modiam et bilom; lege Iletusium animadv. ad Taciti Ann. XII. 67. Contra Livius XXIV. aέ dixit λλα- bile telum.
Duo homines Duo pro duos. quod grammatici covetauut. Mai. Nimi-
506쪽
derunt; multa alia secerunt; passim vagabantur ar mati, non obscuro sed ut plane intelligere viderentur ad quam rem parati essent; agros, vias denique inse stas hubebant. Venit in Thyrinum interea Tullius. Deinde iste paterfamilias, Asiaticus beatus, novus arator, et idem pecuarius, quum ambularet in agro, animadvertit in hac ipsa centuria Populiana aedilicium non ita magnum, servumque M. Tulli Philinum. Quid uobis , inquid , 'suc negoti immeo est ' Servus respondit pudenter, at non stulte, dominum esse ad villam , posse eum cum eo disceptare si quid vellet. Rogat Fabius Acerri, nium, nam ibi tum erat, ut secum simul veniat ad Tullium. Venitur. Ad villam erat Tullius. Appellat Fabius , ut aut ipse Tullium deduceret, alit ab eo deduceretur. Dicit deducturum se Tullius; vadimonium Fabio Romam promissurum. Manet in ea condicione Fabius. Mature disceditur.
rvm hane formam, ut etiam ambo pro ambos , satis comprobat uxva interibus codd. et monumentis. Vide
V sium de Anal. II. ε ι Gmnov. ad Liv. XXXV. xi; Oudendor' ad Suet. Claud. ιέ; et Caiet. Marinium in opere praeclaro de Monumentis stat ruin Arval. in I, p. 4 . ΗΕm. Non Mutire Heiuritatus mavult
sea Pliati s qtiem antea nomina t. 2o. Stio immeo Vulgarem Pronuntiationem expressit Orator, quam
ei. Mai posthabens edidit istis in
Venietur Cl. Mai legit Menit. In Imagine huiusce solii lineam diagonalem inpraesentavi a laeva ad dextram deseendentem , quae est para voealia V ι altera vero pars eiusdem vocalis deest, quum membrana perforata sit itandem seqvItur insIgnis litera B. G dea itaque habet Meremur . eui conao uat aequens disceditur. Da oerri Fabius ergo usurus Iu terdicto Unde Hii appellabat, ut moribus dedi tio seret. Deduci Poercidi batue ille, qui per vim civilem et quotidianam a controverso tando de turbabatur; idemque subinde apud Praetorem postulaiat, ut unde deie-
etua suerat. eo restitueretur. CL a me sum ius adnotata ad n. s.
Massim iam En sortissimum argumentum pro sententia Fr. Posseti , et Bav. Voordae D. M Vadimonis cap. II, 3 promissum fuisse vadimonium priusquam in tua veniretur. quod plerique negant. CRAM. I tatura dissedit Ilaee verba omisit in prima editione ei. Mai, in altera ita legit dMur eoneeditur. Haud dubito de ieeticina. Pars consonae Minsignia superest; inter R et D sp
507쪽
OR TIO, , Proxima nocte iam sere quum lux adpropinquaret,
ad illud aedificium, de quo antea dixi, quod erat in
centuria Populiana, servi P. Fabi frequentes arma- iique veniunt; introitum ipsi sibi vi manuque pate- iaciunt; homines magni pretii, servos M. Tulli nee opinantes adoriuntur, quod iacile factu suit; nequctiam multos, neque repugnantes multi armati parati que occidunt; tantumque odii crudelitatisque habuerunt , ut eos omnes gurg ilionibus insectis relinquerent, ne, Si quom semivivum ae spirantem etiam reliquissent, minor is honor haberetur; praeterea ,1 tectum villamque disturbant. Hanz rem tam atrocem, tam indignano, tam repentinam nuntiat M. Tullio Philinus, quem antea nominavi, qui graviter saucius o caede effugerat. Tullius statim mittit ad amicos, quorum ea vicinitate tum illi bona atque honesta copia praesto fuit. Omnibus acerba res et misera Videbatur, cum amici in comm
1, Dicam vim tactam a P. Fabi familia, adversarii non
lium inremedit nulli, ni i lineari li-lerae excipiendae par lineares lit ras voco Ε, F. I, L. P. T. quia vix lintea recta linea pinguatur in eo dice ; postrema syllaba DIS meis quidem Malis luculentia apparebat. Sensus ipse postulat vocabulum, quod volet discessionem. a . mas Pe Codex que. Suadente Heinelehio. addidi Mi. Sie pro Flamo εἰ quid ipsi audistis de in , de manu, da aν mis , da
os: ipse an eodice vidi tam, quod malebat Cramerus. minoriatis Ille lociis ellatur a Capella lib. V, eam do eloeulione, omisso nomine huius orationis: seclutine apparet ex qua citaverit. Iam quod Capellae editiones habent eis s. vel exactis pro insectis, id primum eorrigitur nune a Tulliano palimpsesto, tum etiam a codice Capellae am-hrosiano F. sis, Part. sup. in qu legitur exectis. MAI. Etiam relinquissent Ita codex . quamvis Cl. Hai omiserit vocem etiam in utraque editiove. Is honor Ita eum Heinriellio emendavi eodicem legeuletu minorhis --nor. Librarius enim aspirationem modo demit seribeas ιs , - , Vinus, modo addit minhia. xa. Caeda de x cede. Im Codex tua bona 23. Dieiam Mim Iactam -- . istum ea ιγ Hoe fragmentum a Victorino εα
508쪽
negant; damnum datium Esse M. Tullio: concedis: vici unam rem. Vim hominibus armatis factam non negas: vici alteram. Dolo malo iactum negas: de hoc
turbarunt. Audite, quaeso, in eas res, quas Comme- 24 moro, hominum honestorum testimonium. Haec, quae mei testes dicunt, satetur adversarius eos vere
dicere; quae mei testes non dicunt, quia non viderunt nec sciunt, ea dicit ipse adversarius. Nostri testes dicunt occisos homines, cruorem in locis pluribus , deiectum aedificium se vidisse ; dicunt nihil amplius. Quid Fabius 7 horum nihil negat. Quid ergo addit amplius 3 suam familiam secisse dicit. Quomodo vi hominibus armatis. Quo animo 2 ut id fieret quod auefactum est. Quid est id 3 ut homines M. Tulli occiderentur. Quod ergo eo animo iactum est, ut homines unum in locum convenirent, ut arma Caperent, ut certo consilio certum in locum proficiscerentur , Di idoneum tempus eligerent, ut caedem sacerent, id si voluerunt et cogitarunt et perfecerunt, Potestis
eam voluntatem, id consi Itum , id factum a dolo malo seiungere 7 Ad istuc totum DOLO MALO additur in 1ή hoc iudicio eius causa, qui agit, non illius, quicumagitur. Id ut intelligatis , Reciperatores , quaeso, ut diligenter attendatis; profecto quin ita sit non dubii alii his. Si ita iudicium daretur, ut id concluderetur quod a a tamilia factum esset, si quae samilia ipsa in caedo
I Rhetor. Cicer. cap. SI serustium, Conoeandum esse duxi in liae Orationis parte; es enim veluti propositio aequentis disputatiouis. in qua Cicero monstrat dolum malum nec ab indole huiuine iudicii, nec a vi hominibus armatis coactisve saeta seiungi
27. Si quae familia Plerique gram matici scribendum praecipiunt si quaι
contrariae aeuientiae patroni iam utantur lioe exemplo.
509쪽
interesse noluisset, et homines aut servos , aut Itberos coegisset, aut eonduxisset; tolum hoc iudicium, et praetoris severitas dissolveretur. Nemo enim potest haec iudicare, qua in re familia non interfuisset, in ea re eam ipsam familiam vi armatis hominibus da
mnum dedisse. Ergo id quia poterat fieri, et facile poterat, idcirco non satis habitu in est quaeri, quid familia ipsa fecisset, verum etiam illud, QUID FAMΙ-
facit ipsa familia vi armatis coactisve hominibus, Et damnum cuipiam dat, id dolo malo fieri necesse est; quum autem rationem init, ut id fiat, familia ipsa non facit, sit autem dolo malo eius. Ergo addito DOLOMAIbo, ne toris et petitoris sit causa copiosior. Vtrum enim ostendere Potest, sive eam ipsam familiam sibi damnum dedisse, sive consilio et opera eius familiae
factum esse, vincat necesSe est.29 Videtis Praetores Per hos annos intercedere hoc interdicto inter me, et M. Claudium UNDE DE DOLO
va ex sorinula , sicut ita interdictum est, et sponsio facta. Ego me ad iudicem si defendam , ut vi me deiecisse confitear. dolo malo negem; et quis me audiat pnon opinor quidem. Quia si vi deieci M. Claudium , ad dolo malo deieci; in vi enim dolus malus inest. Et Claudio utrumvis satis est planum sacere, vel se a me ipso vi deiectum esse, vel me consilium inisse, ut
M. Claudius Nuspiam alibi a Cicerone eommemorat 1.
Vt in Deerat partieula ut absorpidi cquenti Mi. Et quis Hoe esse etymon voci requis tradit Priscianus lib. I. 8. Me id si t Codex vi ea Pati, loris et mitioris Nomina e iungit etiam Cieero Partiti tro: sed
as. interHelo inter Ita supplevi versum, iiii iii codice desideratur.
510쪽
i deiiceretur. Plus igitur, Claudio quum interdicitur, unde a dolo malo meo vi deiectus sit, quam si daretur , unde a me vi deiectus esset. Nam in hoc posteriord, nisi ipse egomet deiecissem, vincerem sponsionem; in illo priore, ubi dolus malus auditur, sive consilium inissem ut vi deiiceretur, sive ipse deiecissem, necesse erat te dolo malo meo vi deiectum iudicari.
Hoc persimile, atque adeo plane idem est in hoc 3 iudicio, Reciperatores. Quaero enim abs te. Si ita iv. dicium datum esset, quantae pecuniae paret a familia P. Fabi hόininibus armatis damnum M. Tullio illatum, quid haberes quod diceres 2 Nihil, opinor. Fateris enim omnia, et familiam P. Fabi fecisse, et vi hominibus armatis secisse. Quod additum est DOLO MALO, id te adiuvare putas; in quo opprimitur et excluditur
omnis tua defensio. Nam si additum id non esset, ac tibi libitum esset ita defendere, tuam samiliam non fecisse, vinceres, si id probare potuisses. Nunc, sive illa defensione uti voluisses, sive hac, qua Uteris, condemneris necesse est. Nisi putamus eum in iudicium venire, qui consilium inierit; illum, qui secerit, non venire; quum consilium sine facto intelligi possit, iactum sine consilio non possit. An quod factum
eiusmodi est, ut sine occulto consilio, sine nocte, sine vῖ, sine damno alterius, sine armiS, Sine Caede,
sine maleficio fieri non potuerit, id sinc dolo malo sactum iudicabitur 7 An qua in re Praetor illi improbam defensionem tolli voluit, in ea re mihi difficiliorem actionem factam putabitis 3 Hic mihi isti singu-
M. Prodest Claudio eum ὶ Ita sup . Sisee ilia Codex sibe illa. eousueta Plevi versum mutiluni. Permutatione literarum B et V. 3 a. Illa νιm In eodiee erat ... tunt.