장음표시 사용
551쪽
2. PRIsc. m. 7. J In inimicissima civitate urgent, instarit, insequuntur studio, multitudine, Pecunia, 'poriurio Pugnant. 5. Ibid. J C. Ancliarius Rusus suit e municipio Fulginate.
4. Ibid. J In praefectura Fulginate.
b. uvINT. lib. 5, P. i5J Quum iter per agros ct loca sola saceret cum Populeno. in familiam Ancharianam incidisse dixerunt. Deinde Popillenum occisum esse, illico Varenum vinetum, adservatum, dum hic ostenderet, quid de eo fieri vellet. 6. Qv INT. M. 7. ov. i J In legem de sicariis commisit L. Varenus. Nam C. Varenum occidendo, et Cnaeum vulnerando, et Salarium item occidendo, cadit. 7. Qv INT. Ita. 4. ωρ. IJ Tum C. Varenus, is, qui a familia Anchariana occisus est. ΗOe, quaeso, iudices, diligenter attendite. B. QVINT. lib. 8, Ov. S, et pRisc. lib. 3J L. illo
Deequuntiar studi Patricius siciliter tingendi m censet : insequuntur: studio. mtime utina ete. Θιtim iter Wr agros Quintilian. V, t 3: Praeterea in eontradietionibus interim totum erimen ex onitur , ut Cicero Pro Maum contra Bostarem est , Melae orationem di errae Partis imitatiis, aut pluribur 'ropositionibus iunctis , ut 'ro Vareno in Quum iter Por Ggros etc. . est titique γα- clandum . si erit incredibilis rei ordo . et maia ex Osuione fidam perditurus. Sic In Ietem de εἰ or is Quintilian. lih. VII. e. te . Inli nilo sim Ple . Dedidit Saturninum Rabirius; eo iuncta : Gge do sieariis enm misit L. renus. Nam C. Vtirenum o Mendra et n. Muluerando stet Salaνuum idem ridendo eadit. . Ge uerna comparata diversa MSS. lectione legendum eenset: Nam C. Varenti dividendum, et creaetim Inerandum. et Salarium item oecidendum curaWit. Vid. Spal-ding. ad h. l. SER. Thm C. Varenus Quintiliantia
lib. IV. e. I: Iudiera H in narrationae nonnunquam re in arstimentis, ut allendant, rogamus: quare ast ciere nis
pro L. Vareno r α Ουἰ a familia inachariana ocelsus est, hoc, quaeso. udices . diligenter attendite . et lib. IX, c. 2: Brevior illa, til aiu Cisero. αre digressio se multia modiar rea haeo exe ii navan si Elatent .. Tum C. Varentis . ia Qtii a familia Aucha
riana oecisus est, hoc . qu eas, iudices .HIigenter allendite. '
552쪽
Septimius diceret. Etenim est ad L. Crassi eloquentiam gravis et vehemens et volubilis. Erucius hic
9. PRIsc. lib. 12J Ea caedes si potissimum crimini datur, detur ei, quia intersuit, non ei, quia nihil intersuit. C. QUINT. lib. 5, ca . io J optio vobis datur,
utrum velitis, casu illo itinere Varenum esse usum, an huius persuasu et inductu. II. PRISC. lib. 7J Dcum fidem.
12. PRONTO J Quod non detrectare militiam, sed dolandere provinciam iudicata est.
decerni linteat, utrum haec Septimii eum L. Crasso oratore comparatio se rio an per ironiam instituta sit. Erucium ver . quem Sigouius si osse eundem esse dicit, cui Cicero ipse respondit pro Roscio Amerino , aree e
loni astrum, i. e. . simiam Antonii oratoris et miram imitaturem. Scu.
Emeisa Meminit huius Erucii etiam Aligustitius de Villitate credendie. 68: Num d imperitorum ρerterriti muti/tudine , quietimque boni DratoreseMadere Molum, Caecilia sibi potitia milErueli orationibus . ersam Tullianis Mandam DPeram existimant ρ Et si-etit hie Antoniaster, si e in epist. ad Αit. Fulviaster. GRAE . Ea eaedes si Podissimum Videtur legendum : ea eaedes si erimini datur, λων ei meissimum , cuia interfuit et e.
rum eligend/ ad ersario P testas , siciliamiae. tia uertim elegerit. noceat. Facit hoo Cicero pro Uar in rin inlio υobis datur etc. . deinde tit que Deil ao sal Gri contraria. SCH. ιὶ Vestigia livilis orationis ex Asco nio apertissime deprehendi Possunt. tum in pra 's. tione in divinationem Ciceronia. tum paulo post. in explicatione illorum verborum sae e esset Leitum. Unihus utrisque ex locis apparet iustitulam a s icerone hane suisse orationem, ut quaesturam Luam rebus et ossiciis mullis hactentis Lily-hi et unis commeod itam, verbis etiam ad extremit meomine datam redderet; atque adeo significaret, se etiam absentem non modo coeptam erga pro- viociales homines heuivolentiam B mae conservaturum. sed eam quoqueli uter omnibus suis et assiduis os sciis auetiorem iacturum esse si modo unquam tempus aliquod idoneum
553쪽
appetisset, aut quum ipse Sese Conaretur occidere, telum ei e manibus ereptum est 2
luciderit deelatandae suae ia illos
Perpetiine voluntatis: editam autem ah illo oo eonsilio putem , quo Postea elian, oi utiones suas eonsulares edide rat. nimirum ut quemadmodum illae consulaturi sie liaec quaesturae ipsiusqtiuxi monumentum exstaret; in quo
primo veluti gradu honorum admini trandaeque reipublieae tantam sibi utinentiae diligentiae humanitati qtie laudem sibi comparasso videbatur, ut nullam unquam ullius quae-εl tarnm praestantiorem et clarὶorem
fuisse existimaret. Qua de re Pluta Cl. lix eius vita. et ipse taeero indeseusione Planei. Tempuε Porro, qno ea oratio habita est quum ex ii dem, qti ritu Paulo aut e meminimus I edia ui loeis colligi, tum ex ipsa quoque orationis inscriptione et libro do etiaris oratoribus plana eognosci potest. SGVT2. Quod non detrectare Hoc fragmentum eruit Pistri eius ex Frontonis li-l,ro, qiii mulinet exemtila et uti
qua torem eius qui eum L. Luculloco usui Propontidem et Bithyniam soro itus Lollii in adversus Mithridatem Ponti rogem parum feliciter est m Iilus, eumque Collam ob insidiarum εuspicione a se removi Me tradit Diolib. XLVI. De se uilisso autem hutae videtur de maiestvte, quum crimini duretur, quod da ciliariis militum
duuaxiasci, idque crimen M. ipsius
Cottae testimonio premeretur. Haec utem ex verbis maxime Quintiliani colliguntur qui lib. v, e. 13 ita seri hil : Ubi iamr inius, quod de milιι tunia rua detraxit; asyarum raumene sed conti aratim Oste/ulu Cieviis, quia iidem accus lores Misceriant in ρι . ριι is seoluerit largiendo eorrumpere exerincitum. Et Fortunatiantis: Pro ara a Me est . quia iudicem nobis praeparamus, quum aut quaedam nobis olsant, et illis ρrimum occurrendum est; ut
ntia in equeacrem ordinem admi Mnt.
lib. X, c. io: Rc aliam ex duobus quorum necessa est istierum Merum elige illi adMersario Molestias, si taliarisque, ut utrum elegerit, noceat. Facithoe Cicero pro Oρριος - utrum quum Cottam a Petιssetet e. . IIaeuatilem ad
Purgandas insistias, Das in us Coctae Deisse insimulabiaων stertinerati Quo Pertiuere nrbitror verba illa ex
III libro historia tutu Sallu,tii prolata
554쪽
i4. uvINT. GH. J Quos et luccro invitos in provinciam non potuit, eos invitos retinere qui potuit 2IS. Qv INT. M. II , ωρ. At enim verisimile non est, tantum scelus M. Cottam esse commentum. Quid 2 hoc verisimile est, tantum scelus Oppium esse conatum 7
6. PRONTO J Questusque in ecum est.
7. MAnc ELL. Q. SoJ Etenim multum pos e ad salutem alterius, honori multis: parum potuisse ad exitium , probro nemini suit. 38. QVINT. Lb. 9, caρ. 2J O amorem mirum i o ho-nivolentiam singularem l
We Moeram Gonsequentia, quam a ex riori a dem argumentatiotrem ad ea, quae conseviatimur. quorum quidam vias species esse Moluerunt acii uis, ut
pro in or Quos educere imitos ete. Huee vero eo 'peeisiit, ut Oppium non a Cotta dimimum, sed invito Cotta Prosectum esse osteudat. Sis. At enim Derisimile non est Quint. Iib. V, e. a 3 et Communem, γά mior
verianus, miserie miliam nos morer , si ossi iis nos impugnari iurimus, Pa -rtim auxitio tuti esse deberemus, til
ero Pro OPHO. quod eontra Coifam distum Midetur. Sis. Etenim multum Pome IS liminni ex Naree lino lib. XXx: Loeralis Mox est Perpetua, inquit, a eratis, i Osei debere intem um armis siverato rectori, quam insitim quid sit ignorant . Vnde mortim, inquit, existimo Tuf-lium maeesare montineiasse, quum definiarer Pitim: α Etenim multum Posse etc. PAT . t Manilium hune aecusatnm fuisse eo tat, vel quod iudicium Cornelianum PeroPeriirtim diices turha isset, Comitii imite Cornelii Metisatori hn mortem iiiientasse direretur, tit Pedianus sigmsecit in praefati ne Corinnelial tie Primae, vel, ut Plutarelinq
555쪽
Deest princ*i m. 2 O. Pn Sc. lib. 7J Non modo hoc a Villio Annale, sed vix inelaei cille a Q. Mutone factum probari potest.2 . PRI . lib. i6J Essetne id, quod Meno nuntiasset. 22. SERVI Us 2. Georg. Jusseriant.
scribit in vita Ciceronis, repet in larum. De sensum sui se a Cieeroue illud qlio dummodo fraginentum indicio est, quod in prima Corneliaua exstat his verbis: Petirisse a sese melium. ut ex Ponit Asconius. sti e populum ipsum , tit seribit Plutarchias . ut eatisam Munitii deffenderet. Llem autem Uerte signisicat. tum PDω ehus ibidem , tum etiam fragmentum oratioriis huius. m iudieio non revoridisset, damnatus est, ut scribit ibidem Aseontiis. Quo quidem
tu loco quaeri potest, qliando videri possit a Cieerone esse de sensus , quum iudieio non responderi l. Qua de re ego saue ita ala luerem. vel revera non respondisse eum iudicio,
atque ita Ciceronis orationem lianc scriptam tantum ad Genelii petitionem, et deinde tu commentarios ipsos cum multis aliis orationibus relatam, non etiam Labitam fuisse; vel quoniam habitum suisso orationem Plutarchus scribit. quum priore actione respondisset, ad quam fortassis maiore spe patrono Cicerone accesserat , altera uou respoudisse, neque
ad iudieium de inops adsuisse: quum iam videli et non obseure tutelliget et ex iis , quae priore actione non dissi-
ei te animadverti poterat, se omnino iudicio coudemnatum iri. Stetit Veserem quoque fecisse Pedianus extrema sua in secundam Verrinam commen alio ne scribiti PATR.
moria est. Primum enim Quintili nus lib. I. e. si ita ait: ciere 'ro F
danio testem , qua primam eius literam dicere nori Possvi, irridet. Deinde Se vius in si Georg. ita: Amrades se Proselenos esse asserere, id est, anta Iuniam natos esse Cieero in Fundaniana
commemoriati Quin etiam Priscianus lib. VI l ex oratione pro Fundanio verba, Non modo hoc -Probari potest, profert. et Mellitus in libro de definitiouibus ait, hane descriptionem Ciceronem pro Fiandauio adhibuisse. M. denique Fundauit a Cicerone d
se i meminit Q. Feaine in libello de
petitione consulatus. Sic. Habita est haee oratio biennio illo ante eousula lum Ciceronis, quod apparet ex eod. loco Q. Fri de peti Cous. PAT . AD-- Aus a sum hoe fragmen tum recipere. Servii auctoritate eommotus in lib. II Virg. Georg. De antiquitate Areadum a te eavit Ovid. Iristorum: Orta prior luna de le sι
556쪽
25. no ET . de desinit. J Descripsisti ne eius necessa
rium, nostrum competitorem 2 istum ipsum, cuius nunc studio et gratia tota accusatio ista munita CSt.
cuius fragmenta sercasis Asconius.
Arcades litio Meterea astrix lunaque priores Cieero pro F Ianio vini nis eius meminie , quum de nobilitate tractaret. Unde vides qua occasione Areadum Proseleuorum meu tionem
Reerit. GRAE Commissum Austis sum et hoe item alteriim adiicere ex eodem Se vio in I x Aeneid. . ubi Serviliis eommissuram tabularum conitinctionem exponit ex auctoritate Ciceronis in Funilaniana. utitur autem praeterea Commissurae voeobulo Cic. de N. D. l. I. e. et de Universi in te. Pa Tn. Pianeta Aeron in Horatii ep. ad Pisones, puncta , inquit, dicuntur ρ - uti su ragia. Vsus est hoc Derbo Cic. in Fundaniana. ID.
i Nobilissima in primis liam causa Putatur quam Cicero dixit pro C.
Cornelio de maiestate, quod quum ex Λ eouit elegantissi in comme utario intelligi potest . tum vero etiam ex aliorum multorum , quorum verba
non pigebit asserre. Ac primum qui dem, quod exstat apud Lactantium Ith. VI, eap. 2, Cieeronis ipsius iudicio m debet esse gravissimum, nyud quem Catulus in Hortensio Plitioso pii iam rebus omnibus praeserens, malle se dicit vel unum parunna deo Teio libellum, qnnm longnm orationem pro seditioso homine Cornelio. quasi vero haee Corneliana defensio longe inter omnes alias in uximis et quentiae landi hiis abundaret, et eiusdem ia oratore qui in exemplii mearum defensionum quae varie intemhaberent. hane ipsam attulit. Adde hue testimonium Cornelii Nepotis. qui, ut seripsit Ilieronymus adversusertores Iounnis Hierosolymitan ., me moriae prodidit, se praesente iisdem paene verbis, quibus edita est, eam pro Cornelio seditioso tribuno defensionem peroratam. Quid de Tacito dieam' qui in dialogo de oratori saeripsit ita: Salis constat C. Cornelium, et M. Scaurum, eg T. Milonem,
et L Bestiam, et P. Vatinium concursu totius eruitatis et accusatos et defensos. Possum etiam commemorare, ut
huiuΑ causae saepe meminerit Quintiliatius atque exempla artificiosae eloquentiae iude saepe Petierit, quod non nisi cognita et leatata eius nolit Iilale fecisset. Hi uc enim illa sunt
Lib. V α Nec sortibus modo, sed
557쪽
etiam sol gentibus armis proeliatus est in causa Cornelii Cior qui voci
secutus esset do nilo iudicem tantum, ac Latine Per picueque dicendo, ut populus admirationem suam n noce lamatione tantum, sed etiam plausu confiteretur.. Praeterea lib. VI, c. ita ait: Infinitum est enumerare, ut
Cornelium φsa oonfessionis Diticia eximeri . Et lib. V. ea . i3: Testes in
Cornelium acetisvitor lecti a tribuno
dieis Polliretur ; facit hoe Cicer o suis Pers aeuum quia ipse fateatur. Item : od autem Posui. referre, quo quidque ac sator minio Sxerit, huc pertinet , iat. M est mirius eiFcaciter ως ias, ima eius Merba Ponantur; si aeri et Mehementi ustis fuerit oratiocle, eandem rem nostris ver a mitiora
pro ramus, vi caereo Piam ornelio in codicem σι ti . . Ei l. e. 3: Pro Cornelio, inquit, mPularis Ma virtutum Cn. Pommii commemoratio, in quam ille disrantis orator . Me et nomine imo Mois eursus diaeridi teneretur, abriamo quem is Misa, erat sermone, diseretu. Hoc autem eredo
fecit . quod C. Cornelius Pompeii quaestor fuerat. De quaestioue porro huius causae idem lib. VII. cap. 4: Est enim interim certa senitio, da
qua inter utramque Partem conserat itetiι Cisero diait: Maiiestas est in imm-rio atque in omni myuli ret mani dignitate ; quaeritiar lamen an maiestas minaua sit. M in causa Cornelia quaesitum est. Haue autem causam in duas
partes suisse divisam, praeter Astonium. Cicero etiam ipse et Priseisianus significant: Cicero enim in Oratore se ipsum in secunda Cornelianaeitat. Priscianus Ciceronis exempla profert in hune modum r Cieem ρου medio in primo et in seeundo. Iam vero causam quatriduo Peroratam
ostendit eliam Plinius libro primo epistolarum quum scribit: Cicero reo
nelio quatriduo egisse; ne dubitare possimus, quae Per plures dies, ut neeesse erat, latius dixerit, postea recisa, ac purgata in unum librum ,
grandem quidem. unum tamen maretasse. At aliud est aetio, aliud oratio. Ex his autem intelligi potest, quum longam orationem pro Cornelio in Hortensio dixit, priorem intellexisse. Quin etiam liuius orationis meminit Boethius libro de disserentiis Topicis: ciereo, inquit, Pro Cornelio.
quid sit maiestrium man ere traciat,
quod malam legem tulit, quod legendo eo licem intercessionem 3 istit,
quod seu tionem Iecit. Postremo de ecusatore etiam Cornelii P. Cominio sic ipse scriptum reliquit in Betito:
Itiaque ne hos quidem equites romarios, am/cos nostros, qui mwer mortiti sunt, P. Cominium seolat Dirum , quo a curante dediendi Cornesium. in quo et compositum dicenvi genua, et aere vi exHdu fit. Quod autem in a gumento Meonius Cotta et Totqnato e s. hanc habitam scribit, Post a num, quam superiores. intelligi eas.
quas pro Q. Gallio, M. Fundanio et
A. Cluentio dixit, ut supra ex libro de petitione consulatus signifieavimus. Quod uero in eodem argumento vulgo legitur: Eam tulit in Witis να- matibus , qui Dei Paucos grutfeari solebant, satia certum est legendum qui Met muta ; nam et senstis hoc Postulat, et loquendi antiqua ratio. Sen. sus ex Prioribus verbis exprimitur :
etitos admodum sebant. Locutionem
comprobat Livius lib. X: quod pomia
itis sis, iubeaz Potius, quiam Pastea graiscemur. Quod acriptum est
Praeterea . sequente deinde anno L.
Torquato Cos. quo haec oratio a C cerone praetore dicta est, satis a
558쪽
paret, τε vin anno ante Cicero Pen turam se e it, praelin io non Prae lora r se legendam. Ohiod Ptiam post Rcriptum est: S. Cos. Praeficiarume es iudicio, malim ita legere: Ex S. C. consutis aerar o Praesideba iret tu Iieso ; hoe enim post etiam laetum est Psm eis orarimie in iudieio Milonis. Si G. Haec oratio implere poterat, ut ex Aseonio contieto, viginti amplius s lia exeusa , qua quidem magnilodiae nullum sere reperies inter eas orationes, quae Cieeronia numeruretur. Ita que non immerito in Horteusio hane istam orationem Iougam vocat, et
Pliuius lib. II epist. in hune graudem lirium omnia quae per dies quatuor latins dixerit e retasse diacit Ciceronem. Nune si frusta omnia lacera sparsimque dispessa unum in locum conserantur, vix solium ex en retinemus. Meminit huius quoque orationis Fortunatianus lib. It Rheso.' 'ν horae , inquit, plenae sopi gaeque Pontinuar irriue i cui Maria gratia, ει hoc da qua nulla ι restio est, ut Cicero pro Cornelio maiestatis. De dispositione autem eius orationis sie serit,it Marti avus Capella lib. V, ubi agit de dispositione:
In oratione, inquit. pro Cornelio rimo refutata sunt dirimina, q-eaec mira sun t ibuniniam, Post ad .M. tribunatum rectarsus est factus; quaddisPositio . inquit, aruseivitia . ut diximus, nomisainr. PAT .
Cornelius homo non improbus vita habitus est. Fuerat quaestor Cn. Pompeii , dein tribunus pl. C. Pisone consule, hiennio antequam haec dicta sunt. In eo magistratu ita in gessit, ut iustior ν, sed pertinacior Mideretur. An natus autem a senatu ex hac causa. Betulerat ad senatum , ut , quoniam exte rura Nationum legatis pecunia mutua magna daretur usura, turpiaque et famosa ex eo lucra fierent, ne quis legatis exterarum nationum pecuniam expensam serre L Cuius relationem repudiavit senatus: et decrevit satisfactum videri eo S. C. quod ante annos aliquot Cn. Domitio, C. Caelio consulibus laetum erat, quum senatus ante pauculos annos illo S. Q decrevisset, ne quis Cretensibus pecuniam mutuam daret. Cornelius ea re offensus senatui , questus est de ea re in concione, exhauriri provincias
usuris, providendum ut haberent legati unde in praesentia pecuniam creditoribus darent: promulgavitque legem , qua auei 'ritatem senatus minuebat, ne quis, nisi per populum, legibus soIveretur: quod antiquo quoque iure crat cautum. Itaque ire omnibus S. C. quibus tum aliquem legibus sol.i placebat, adiicierat solitum, ut de ea re ad populum ferretur e sed paulatim
559쪽
scrri erat desitum, resque iam in eam consuetudinem ut postremo ne adiiceretur quidem in S. C. de rogatione ad Populum serenda , eaque ipsa S. C. Per pauculos admodum se- haud Indigno eam Cornelii rogationem tulerant potentissimi quique ex senatoribus, quorum gratia magnopere minuebatur.
Itaque P. Servilius Globulus tribunus pl. inventus erat, qui, C. Cornelio obsisteret. Is, ubi legis serundae dira venit, et praeco subiiciente scriba verba legis recitare populo coepit, et Scribam
subiicere et praeconem pronuntiare passus non est. Τum Cornelius ipse codicem recitavit, quod quum improbe fieri C. Piso
consul vehementer quereretur, tollique ea re tribuniciam inierin Cessionem diceret, gravi convicio a populo exceptus est. Et
quum ille eos, qui sibi intentabant munus, prendi a lictore ius
sisset, fracti eius fasces cuncti, lapidesque etiam ex ultima concione in consulem iacti. Quo tumultu Cornelius perturbatus concilium dimisiti Actum deinde eadem de re in senatu est magnis contentionibus. Tum Cornelius ita ferre rursus coepit, nequis in senatu legibus solveretur , nisi CC assuissent, neve quis, quum solutus esset, intercederet, quum de ea re ad populum
serretur. Haec sine tumultu res nota est; nemo enim negare poterat, pro auctoritate senatus esse eam legem, sed tamen eum
tulit invitis optimatibus, qui vel pauci senatusconsultum sacero solebant. Aliam deinde legem Cornelius, etsi nemo repugnare ausus est, multis tamen invitis tulit . ut praetores ex edictis suis perpetuis ius dicerent. Quae ro tum gratiam ambitiosis praetoribus , qui varie ius dicero assueverant, sustulit. Alias quoque complures Ieges Cornelius promulgavit: quibus plerique collegae intercesserunt: per quas contentiones totus prope tribunatus eius peractus est. Sequenti deinde anno M. Lepido, L. Vol Catio Coss. quo anno praetor Cicero suit, rcum Conielium duo fratres Commii lege Cornelia de maiestate secerunt. Detulit nometa Publius, subscripsit Caius , et quum P. Cassius praetor
decimo die , ut mos est adesse iussisset, eoque die ipse rion affuisset, seu avocatus propter publici frumenti euram, seu gratificans reo: circumventi sunt ante tribunal eius accusato es a notis operarum ducibus, ita ut mors intentaretur, si mox non desisterent. Quam perniciem vix effugerunt interventu consulum, qui advocati rei desceuderant. Et quum in scalas quasdam Cominii fugis ent, clausi in noctem ibi se occultaverunt, deinde per tecta vicinarum aedium profugerunt ex urtae. Postero die quum P. Cassius ussedisset , et citati accusatores non adessent,
560쪽
exeinptum nomen est de reis Cornelii. Cominii autem magna tufamia flagraverunt vendidisse silentium magna pecunia. Sequento deinde anno L. Cotta, L. Torquato Coss. quo haec oratio a Cicerone praetori dicta est, quum prima pars M. Manilius, ciui iudicium per operarum duces turbaverat, di inde quod
ex S. C. anno Coss. praesidebant, et iudicio non respondisset, rilque esset damnatus , ' recreavisset, iam accepta pecunia tollere ait Cornelium lege maiestatis. Res acta est tuagna exspectatione. Paucos ante me emo Cornelius , perterritus Manlii exitu, in iudicium adhibuit, ut ne clamor quidem illius ab adu eatis eius oriretur. Dixerunt in eum infesti testimonia principes civitatis, qui plurimum in senatu poterant, Q. Hortensius, Q. Catulus. Q. Metellus Pius, L. Lucullus, M. Lepidus. Dixerunt
autem hoc, vidisse se, quum Cornelius in tribunatu codicem pro rostris ipso recitaret: quod ante Cornelium nemo secimo ex timaretur; volebant videri, se iudicare eam rem magnoperi ad crimen imminutae niaiestatis tribuniciae pertinere. Et imprope tollebatur intercessio , si id tribunis permitteretur. Cicero, quia non poterat negare id factum esse, eo confugit, ut diceret, non ideo , quod lectus sit codex a tribuno , imminutam esse tribuniciam potestatem. Qua vero arte et scientia orationis' ita ut et dignitatem clarissimoruin civium , contra quos dicebat, non violaret, et tamen auctoritate eorum laedi reum non pateretur. Quantaque moderatione rem tam disseilem aliis
tractaverit, lectio ipsa declarabit. Adiumentum autem habuit, quod , sicut diximus, Gornelius , praeter districtum propositum adversus principum voluntatem, cetera vita nihil fecerat, quod magnopere improbaretur; praeterea quod ipse Clobulus, qui intelissserat, aderat Cornelio, et quod ipsum quoque diximus, quod Cornelius Pompeii Magni quaestor fuerat apud duas prae secturas equitum Rom. et tribunos , et ex tertia quoque parte apud plerosque exceptis iis familiaris principum civitatis. Besacta est magno eo ventu, magnaque exspectatione, quis evrutus iudicii futurus esset. A summis viris dici testimonium , et id quod ii dicerent, confiteri reum animadvertebant. Exstat oratio hominis accusatoris : quam sumere in manus est aliquod operae pretium, non solum propter Ciceronis orationes, quas prominde quod ex S. C. anno Coss. raesidebant et iudicio ) Legendum optuor, deinde quod ex S. C. eo anno Coss. Praesidebant iudicio. Popma malebat ex S. C. ambo coss. Mn.
Paveos ante me ergo Legemluua videtiir Paucos amicos et So. ID.