장음표시 사용
291쪽
tus sunt, tot significationes & communicationes possitem cere . neque vero est quisquam , - Α qui eadem contuens , essiciat. Τheophrastus quidem Tauriscum quendam dixit actore m aversum solitum esse dicere , qui I in agendo contuens aliquid , pronuntiaret. Quare oculorum est magna moderatio. nam oris non est sta animium mutanda species , ne aut ad ineptias , aut ad pravi tatem aliquam deseramur. Oculi sunt, quorum tum intentione , tum remissione , tum conjectu , tum hilaritate , motus animorum significemus apte cum genere ipso orat Onis . est enim actio quasi sermo corporis , quo magis menti congruens esse debet. Oculos autem natura nobis , ut equo, & P. cxxiv. leoni L istas, caudam, aures, ad motus animorum decla- - . . Tandos dedit . . . . . . . IM: MQuare iαhac nostra actione secundum vocem vultus va- Lamb. let. is autem oculis gubernatur . Atque in iis omnibus , quae Isunt actionis , inest quaedam vis a natura data. quare etiam hae imperiti, hac vulgus , hac denique barbari maxime commoventur. Verba enim neminem movent, nisi eum , qui ejusdem linguae societate conjunctus est a sententiaeque saepe acutae , non acutorum hominum sensus praetervolant. Actio , quae prae se motum animi fert, omnes mo vel et iliadem enim omnium animi motibus concitantur , & eos iis- - . . . .
dem notis & in aliis agnoscimi , di in se ipsi g indicant . dieita
- LX. AD Ac TIONIS autem usum atque laudem , nis- .
ximam sine dubio partem vox obtinet, quae primum est δ in optanda nobis a deinde, quaecumque erit, ea tuenda: de quo illud jam nihil ad hoc praecipiendi genus , quemadmodum voci serviatur: equidem magnopere denseo serviendum. Sed illud videt ux ab hujus nostri sermonis ossicio non abhorrere , quod , ut dixi paullo ante , plurimis in rebus quod maxime est utile , id nescio quo pacto etiam decet maxime . nam ad voeem h obtinendam nihil est utilius, quam crebra h alii inmutatio: nihil perniciosius, quam effusa sine intermissio
Quid tuendam a I. Tot signifieationes Θ eammustationes pus es liere . 9 PaI. pr. sic,
Pitta. Alem. abjecerunt ct commutationes: neque requiritur. Graena . eadem eontuens e rast. 9 Nullus manu scriptorum hanc habet Iectionem praeter Pall. octav. aliis est vel . contιnens , vel conveniens , vel eousvem , quod esset eouuiveus, dc fere placet a conieceratque id Gulielmius. Idem. ai - :as. In Neuda conruens aliquid. Eoire contutas aliud 1 certe hoc vult. Taurasti mens. Idem. ν as. Ex Disiti co by Corale
292쪽
Quid ad aures nostras & actionis suavitatem , quid est viscissitudine , & varietate , & commutatione aptius p Itaque idem Gracchus , quod potes audire, Catule, δε ex Lieinio , cliente tuo , litterato homine, quem servum sibi ille habuit ad manum, cum eburneola solitus est habere fistula. , qui staret occulte post ipsum , cum conesonaretur , peritum hominem , qui inflaret celeriter eum sonum, quo illum aut remissiim excitaret, aut a contentione revocaret. Audivi mehercule, inquit Catulus , & saepe sum admiratus hominis cum diligentiam , tum etiam doctrinam & scientiam . Ego vero, inquit Crassus, ae doleo quidem illos viros in eam fraudem in re publica esse delapsos r quamquam 37 ea tela texitur, & ea incitatur in civitate ratio vivendi, ac iposteritati Ostenditur , ut eorum civium , quos nostri patres non tulerunt, jam similes habere cupiamus. Mitte , obsecro, inquit, Crasse , Iulius, sermonem istum, & te ad Graee hi fistulam refer : cujus ego nondum plane rationem intelligo . eLXI. IN OMM I voce , inquit Crassus, est quiddam medium , sed suum euique voei. hinc gradatim ascendere vocem utile & suave est. Nam a principio clamare , agreste
quiddam est , & illud idem ad k firmandum est vocem sa
lutare . Deinde est quiddam contentionis extremum , quod tauten I interius est, quam acutissimus clamor, quo te fistula progredi non sinet, & tamen ab ipsa contentione Te v
eabit. Est item contra quiddam in remissione gravissimum ,
as. Ex Licinis . 9 Quum nec Lambinus, nec Gothosredus, ne Gruterus aperiant causam , cur sic ediderint, pro eo quod in Ste- Phanica editione exhibetur ex Erycina, non potui illud concoquere. Nam cum servum Gracchi fuisse dicit , eo utique servitutis tempore id nomen Romae honorem habere nequiit. Cum autem postea Catuli cliens dicatur, quodcunsue ob beneficium, ut patroni appellationem ipsius , non alterius adoptasse crediόile est , sic & suum quoque retinuit. quod opinor fuisse Liemus multas ob causas s dc ideo sic edere non dubitavi. Gronov. a7. Ea tela rexitur , ct ea incitatur in eivitate Ere. I Translati est aut ab araneorum telis in capturam muscarum de vermium paratis, aut ab iis telis, quibus dumeta ac sylvae ad intercipiendas feras circumdantur. Strebaur . P. Vithorius lib. V. Uar. Lectis cap. I. Opinabatur vacare ilIud incitatur; natum a scriba, qui id scripserat loco in civitate, neque tamen deinde delerat , quam eius sententiam impugnat Villiomarus libro v. Controvers. CaP. aΦ. sea quam feliciter, videatur ex Villioinari animadversionibus in eum locum. sane vox ea non conspicitur in Pal. pr. sec. aut Pithmano a habent, inquam, xexatur ea in civitaro die. Gruta
293쪽
quoque tanquam sonorum gradibus descenditur . Haec varietas , & hic per omnes sonos voci S cursu&, di se tuebitur , p. a.di actioni afferet suavitatem . Sed fistulatorem domi relinquetis, sensum hujus consue- aastudinis vobiscum ad forum deseretis . Edidi quae potui, non Dives', sed ut me temporis angustiae coegerunt. Se itum fleste I, causam eonferre in tempus , cum afferre Plur , si cupias , non queas . Tu vero, inquit Catulus , collegisti omnia , quantum ego possum Iudicare , ita divinitus , ut non a Graecis didicisse , sed eos ipsos haec docere po1se videare. Me quidem istius sermonis participem factum esse gaudeo : ae vellem , m ut meus gener, sodalis tuus, Horia m ut delettensius affuissete quem quidem ego eonfido omnibus istis ι μ' -- Iaudibus , quas tu oratione complexus es , excellentem
Et Crassus , Fore dicis p inquit : eso vero esse jam judi- rasco, & tum judicavi, eum, me consule , in senatu causam defendit Asrieae , nuperque etiam magis , cum pro Bithyniae rege dixit. Quamobrem recte vides, Catule . nihil enim isti adolescenti neque a natura, neque a doctrina deesse
Quo magis est tibi, Cotta, di tibi, Sulpici, vigilan- Σ3o
dum, ae laborandum . non enim ille mediocris Orator vestrae quasi laecrescit aetatir sed de ingenio pera eri, ec studio flagranti, & doctrina eximia, di memoria si uulari. cuiquamquam faveo , tamen illum aetati suae praestare cupio rvobis vero illum tanto minorem praecurrere vix honestum est. Sed jam surgamus, inquit, nosque curemus , & aliquando ab hae contentione disputationis animos nostros, n eutri:
n curamque laxemus. Lamb. a . Me vellem, Me meus genar. 9 Hortensiug orator gener. Catuli , sodalis familiarisque Classi , tanta fuit natura , tanta memoria , tanta doctrina fic arte dicendi, ut omnes aequaleis vince rei iuvenis , majores natu exercitatissimos aequaret. Sed cum deis legisset Asiaticam illam redundantiam , non ita placuit in senectute , in qua succincta gravitas habet laudem. Adducit Hortensium, ut eius aemulatione moveantur iuvenes, & sciant non esse
tam dissicilia quae dicta sunt, quin in aliquo uno reperiri possint
294쪽
UM E C I cIA 3 decedens Rhodum v nissem , & eo mihi de eL Hortensii morte esset allatum, opinione omnium majorem animo cepi dolorem . nam & amico amisia, cum consuetudine jucunda, tum multorum ossiciorum conjunctione me privatum videbam , & interitu talis auguris , dignitatem nostri collegit diminutam dolebam et qua in cogitatione , & cooptatum me ab eo in coIlegium recordabar, in quo iuratus judicium dignia
r. D Ecedens. Ad diem xt r. kal. Sextiles. Ep. 3. Lib. VI. ass9 Attic. aevum iam c. Coelium auastorem provincia praseei se,
Ε . s. Lib. VI. ad Attic. Atque ita nee dies triginta, qui ad decedenis dum lege Cornelia constituti erant. Ep. 6. Lib. III. Fam. Nee in prima erovincεα, ων eo uetudo erat. Ep. Ra. Lib. XII. ad Attic. Successorem
qui nullus ess datvis, expectassem . Atque hoc verbo Cicero fere semper utitur, quum de discessu ex aliqua provincia loquitur, ut omni no Epist. 6. Lib. III. Fam. legendum sit, decedendum, non autem Decedendum , ut in multis libris male Iegitur . Ceterum credimus. Μarcum Rhodum venisse Ciceronum puerorum causa , ut illi R dum viderent , non ut eos secum tolleret eo iam pridem deductos , ut deducti videri possunt ex silis verbis Ep. Ia. Lib. V. ad Attic. Cicerones nostri suus apud Deiotarum , sed , fi opus fuerit, deducentur Rhodum ; sed non videtur opus fuisse ex Ep. r. Lib. VI. ad Attic. & Ep. I. ejussiein libri. corrad. a. ltatum. Per nuncios, & literas praesertIm Μ. Coelii, qui stripserat Ep. ra. Lib. VIII. Fam. Hortensium animam agere, sed id Rxς quam Cicero Rhodum veniret , nisi forte epistolae sint mutandae . Idem. 3. Clis Dissitiroo by Corale
295쪽
dignitatis meae secerat, & inauguratum ab eodem ; ex quo, a in dolestaugurum institutis , a in parentis eum loco colere debebam. Augebat etiam molestiam , quod magna sapientium ci- lvium , bonorumque penuria , Vir egregius, conjunctissimusque mecum consiliorum omnium societate , alienissimo reipublicae tempore exstinctus, & auctoritatis , & prudentiae suae triste nobis desiderium reliquerat : dolebamque , quod non , ut plerique putabant, ad Versarium , aut obtrectatorem laudum mearum , sed socium potius , & consortem gloriosi laboris amiseram . Etenim , si in leviorum artium studio memoriae proditum est , poetas nobiles poetarum aequalium b morte dΟ-b mortem luisse : quo tandem animo eous interitum ferre debui , cum Lamb. quo certare erat gloriosius , quam Omnino adversarium non habere λ cum praesertim non modo numquam sit aut illius a me cursus impeditus , aut ab illo meus , sed contra semper alter ab altero adjutus & communicando , & monendo , &favendo.
Sed , quoniam perpetua quadam selieitate usus ille , cessit 4
e vita , suo magis , quam suorum civium te ore , de tum occidit, eum Iugere facilius rem publicam posset, si viveret, quam juvare 3 vixitque tamdiu , quam licuit in 3 civitate bene beateque vivere: nostro incommodo, detrimentoque, si est ita necesse , doleamus : illius vero mortis opportunitatem benevolentia potius quam misericordia prosequamur, ur, quotiescumque de elatissimo & beatissimo 'viro cogitemus, illum potius , quam nosmetipsos , dilioere videamur .
Nam, si id dolemus , quod eo jam frui nobIs non licet snostrum est id malum : quod modice feramus , ne id non ad amieitiam , sed ad domesticam utilitatem reser re videamur. sin , tanquam illi ipsi acerbitatis aliquid acciderit,angimur s. 3. Civitate. 9 Id est Iibertate , ut Cicero ipse in oratione pro Corne- Iio Balbo videtur interpretari: Servos bene de Rep. meritos percepelibertate, id est civitate , publiee donari vidimus . Vel Republiea , nam & veteres Graeci την πολιν πολιτείαν vocabant, ut Plato Lib.
&c. quem locum Cicero sic in Ep. r. ad Fratrem transtulit Plata tum deuique fore beatas Resp. putavit, si aut docti di sapie eo homines eas regere coepuseM , ctc. Et quum Plato item Lib. VII. πολ- dixisset Cicero. Ep. 8. Lib. I. Fam. Remp. vertit, ut alios scriptOres Graecos mittam , quos Cicero in hisce rebus libenter imitari solet. Corrad.
296쪽
gimur; summam ejus selicitatem non satis grato animo Inis
6 II. ET ENIM SI viveret in sortensius , cetera sortasse desideraret una cum reliquis bonis,& sortibus civibus; hune autem & praeter ceteros, aut cum paucis sustineret dolorem, B, cum forum populi Romani, quod fuisset quasi theatrum iIlius ingenii, voce erudita , de Romanis, Graecisque auribus digna , spoliatum atque orbatum Videret . - Equidem angor animo , non consilii, non ingenii, non auctoritatis armis egere rempublicam , quae didiceram tractare , quibusque me assuefeceram , quaeque erant propriae cum praestantis in republica viri, tum bene moratae & bene constitutae civitatis , Quod si suit in re publica tempus uIIum, cum extorquere arma posset e manibus iratorum civium, boni civis auctoritas & oratio, tum profecto fuit , cum patrocinium pacis exclusum est aut errore hominum ,
s Ita nobismetipsis accidit, ut,quamquam essent muIt magis alia Iugenda , tamen hoc doleremus, quod, quo tem pore aetas nostra perfuncta rebus amplissimis, tanquam inportum confugere deberet, non inertiae, neque desidiae , sed otii moderati, atque honestis eumque ipsa oratio jam nostra canesceret, haberetque suam quandam maturitatem,
di quasi senectutem ; tum arma sunt ea sumta, quibus i Ili ipsi , qui didieerant eis uti gloriose , quemadmodum saIutariter uterentur, non reperiebant.
v Itaque ii mihi videntur fortunate beateque vἱxisse , cum in ceteris civitatibus , tum maxime in nostra , quibus cum auctoritate , rerumque gestarum gloria , tum etiam sapientiae laude perfrui licuit . quorum memoria & recordatio ita maximis nostris , gravissimisque curis jucunda sane suit . cum in eam nuper ex sermone quodam incidissemus III. NAM
gae Aux errore hominum. Ita PIImum emendavit Io. Rivius Castiεationum libello. ante cust, perrorer minus recte I ut liquet ex aliis Tullii Iocis pro Marcello , pro Ligario, pro Dejotaro, item lib. VII. Episto xt. ad Atticum . Lambinus quoties hoc libro se iactae, Rivio potius id omne tribuere debebat , nisi cuperet videri magnae potius industriae quam item esse. Usus sum ego heic unotamum PaL Gulielmius vero codice Culacii , diverso tamen ab eo, quem citat Lambinus. Gruster. S. curis. ὶ De Rep. Uxore , Fratre , fratrix Filio , & Iliae muri . obierat enim jam tum , ut cognoscitur ex m. quod pau-Ι post de Bruti literis meminit, quas ille scripsit, ut Cicerone ης morte Tulliae consolaretur : quamvis hic liber viv Μ. Catone νDisitiroo by Coosl
297쪽
III. NAM eu M Inambularem in xysto, di essem oti sus domi, M. ad me Brutus, ut consueverat, cum T. Pompo- 'nio venerat , homines eum inter se conjuncti , tum mihi ita cari, itaque jueundi, ut eorum adspectu omnis, quae me angebat de re publica , cura consederit. Quos postquam salutavi, Quid vos , inquam , Brute , & Attice , nune ρ σquid tandem novi p Nihil sane, inquit Brutus , quod quidem aut tu aud re velis , aut ego pro certo dicere audeam .
Tum Attieus, Eo , inquit, ad te animo Venimus, ut , de re publica esset silentium . di aliquid audiremus potius
ex te, quam te assiceremus ulla molestia. VOS vero, inquam,
Attice, & praesentem me cura levatis, & absenti magna solatia dedistis . nam vestris primum litteris recreatus , me ad pristina studia revocavi . Tum ille , Legi, inquit, per- Iubenter epistolam , quam ad te Brutus misit ex Asia , qua mihi visus est & monere te prudenter & consolari amieissi
Recte , inquam, est visus. nam me istis scito litteris , ex idiuturna pertubatione totius valitudinis tanquam ad aspiciendam lucem esse revocatum . Atque ut post Cannensem illam ealamitatem primum Marcelli ad Nolam proelio , populus se Romanus erexit , posteaque prosperae res deinceps multae eonsecutae sunt: se post rerum nostrarum dc com p.CLxv I. munium gravissimos ea sus , nihil ante epistolam Bruti mihi
acetiane , qui bello Africo , id est multo ante Tuli Iae mortem perIit, scriptus esse videatur. Nam quo loco de Rutilio & Tuberone Stoi. cis scribit . de M. Catone tanquam vivo Iosuitur , nec postea il-1um suo loco , quod viveret, opinor, posuit . Quin dubium nota est, quin Brutum knte Catonem & oratorem scripserit, quum in oratore dicat ita: sum aggressus statim Catone absoluto , di ibid.
In illo sermone nostr. , qua est expositus in Bruto , mulsum tritas Lariis nis . Et Lib. II. de Divinat. Oratori Brutum praeponit . Catonem vero, & oratorem certe , ante mortem Tulliae scripsisse ostendit
EP. q. s. s. Lib. XII. ad Attic. Constat igitur hunc librum ante mortem Tulliae scriptum fuisse, quamvis appareat hoc prooemium Post Tulliae mortem factum esse, quod de Cicerone mirum videri non debet , qui Lib. I l. de Orat. ita faciendum praecipiat , di in epistolis ad Atticum dicat se volumen prooemiorum habui si s , ex quo eligere solebat , quum aliquod συγγραμuae instituebat . veorum tamen ita procemium ipsum cum sermone connectit, ut pagum diligenter rationem temporis habuisse videatur. corrad. 6. Suid tandem novi Affertis , vel habetis de bello Hispaniens Tunc enim Caesar in Hispanῖa cum filiis Pompeii bellum gerebat, ut epistolae ad Atticum scriptae facile nos possunt docere. etsi hic libet scriptus est, ut supra diximus. Idem . . LM a Dissiliros by Gorale
298쪽
accidit , quod vellem , aut quod aliqua ex parte sollicitudiis
Tum Brutus, Volui id quidem essicere certe, & eapIo magnum fructum , si quidem quod Volui, tanta in re consecutus sum . Sed scire cupio , T quae te Attici litterae delectaverint. Istae vero, inquam, Brute, non modo delectationem mihi, sed etiam , ut spero, salutem attulerunt. Salutem p inquit ille. quodnam tandem genus istuc tam praeclarum litterarum fuit s An mihi potuit, inquam , esse aut gratior ulla salutatio 3 aut ad hoc tempus aptior , quam illius libri , quo me hie affatus quasi jacentem excitavit λ14 Tum ille , Nempe eum dieis , inquit, quo iste omnem
rerum memoriam breviter, dc, ut mihi quidem visum est, perdiligenter complexus est λ Istum ipsum, inquam, Brute, di eo librum mihi saluti fuisse . IU. TUM ATTI cus, optatissimum mihi quidem est
quod dicis r sed quid tandem habuit liber iste, quod tibi
aut novum , aut tanto usui posset em p Ille vero de nova , inquam, mihi quidem multa, dc eam ut litatem, quam requirebam, ut, explicatis ordinibus temporum, uno in conspectu omnia viderem equae cum studiose tractare coepissem , ipsa mihi tractatio litterarum salutaris fuit, admonuitque , Pomponi, ut a te ipso sumerem aliquid ad me reficiendum , teque remunerandum , si non pari , at grato tamen munerer quamquam illud Hesiodium laudatur a doctis,3 quod eadem mensura reddere jubet, qua acceperis, aut etiam cumulatiore , si possis. Ego autem y voluntatem tibi Posecto emetiari sed rem si ipsam nondum posse videor s idque ut ignoscas , a te peto Nec enim ex novis , ut agricolae solent) fructibus est, unde tibi reddam quod accepi. sic omnis foetus repressus, exustusque flos siti veteris ubertatis exaruit e nee ex conditis , qui jacent in tenebris , dc ad quos omnis nobis aditus , quap per. s a ste Antei littera delemveνine. Alalaisset Gune ius, σαο oe cte. item supra , ubi est e volui id quidem esseere , delebat idem . ceu glossema, id & esseere. Gruter. 8. Ruod eadem mensura reddere iubet, qua aeeeperis . Ruod aeceperisIiber unus manuscriptus , sed qua magis placet . ut referatur ad Hesiodium illud: Aset τυ αστνω λωιον. Ur . s. RIuntatem tibi profecto emetiar. Coniecit Rivius remetiar , quomodo omnino Iesendum veI Iibris repugnantibU asseverat Lambinus . at Antonius Palmyrenus profecto mutat is pro fasto 3 meR sententia inepte, inureri
299쪽
paene sol Is patuit, obstructus est. Seremus igitur aliquid tanquam in inculto & derelicto solo ; quod ita diligenter e leuius , ut impendiis etiam augere possimus largitatem tui muneris: modo idein noster animus est cere pollit , quod ager , qui cum multos annos quievit , uberiores efferre fruges solet . Tum ille, Ego vero & expectabo ea , quae polliceris, Ineque exigam, nisi tuo commodo, & erunt milai pergrata , si sol veris. Mihi quoque , inquit Brutus , & exspectanda sunt ea , quae Attico polliceris , etsi fortasse ego a te hujus voluntarius procurator petam , quod ipse , cui debes,
io se incommodo exacturum negat .
V. AT VERO, inquam, tibi ego , Brute , non solvam , i 3 nisi prius a te cavero , amplius eo nomine neminem , cujus petitio sit , petiturum . Non mehercule, inquit , tibi repromittere istud quidem si ausus sim . nam hunc , qui negat, Ui- Gutiol. deo flagitatorem, non illum quidem tibi molestum, sed assiduum tamen & acrem fore. Tum Pomponius , Ego P. B. vero , inquit, Brutum nihil mentiri puto. Videor enim Jam te ausurus esse appellare : quoniam longo intervallo modo primum animadverti paullo te hilariorem . Ita quo , quoniam hic , quod mihi deberetur , se exacti rum pro sessus est 3 quod huiς debes , ego a te peto . Quidnam id ὸ inquam . Ut scribas, inquit, aliquid. jampridem enim conticuerunt tuae litterae. Nam ut illos de re publica libros edidisti, nihil a te sanc postea ac epim S r ς isque nosmetipsi ad veterum annalium memoriam comprehcudendam impulsi atque incensi sumus . Sed illa cum poteris, atque ut possis rogo. Nunc vero , inquit, si os animo vacuo, expone nob squod quaerimus. Quidnam est id; inquam . Quod mihi nuper in Tusculano inchoasti de oratoribus, quando esseco: pigent, qui etiam , dc quales fuissent . quem ego sermo Rem cum ad Brutum tuum, vel nostrum potius, detulissem,
X s. se ineommoda exacturum negast. Τ Lambinus interponit praeter libros & rationem . nam si quid mutandum , fieri potςzat
sine ineommodo . Grui. IT. Hesterum Annalium memoriam . Tempore Victorii loco hoc legebatur rerum naturalium memoriam. Ipse putabat vocem natur
lium esse tollendam , idque conatur evincere multis rationibus Pysteriores , qui Heterum innalium dederunt, sine dubio viderunt, quid emet rectum. Quare hoe loco annotatione Vistorii nihil opuLeit, quam ideo non adjeci. Herbuet. -- pom N. R aa.
300쪽
magnopere hie audire se velle dixit. Itaque hune elegimus
diem, cum te sciremus esse vacitum . Quare, si tibi est comiam dum , ede illa , quae coeperas , di Bruto , & mihi. Ego vero , inquam , si potuero , faciam vobis satis. Poteris , inquit: relaxa modo paulum anim rim, aut sane, si potes libera. Nempe igitur hinc tum , Pomponi, ductus est sermo , quod erat a me mentio facta , causam Deiotari, fidelissimi atque optimi regἱs, ornatissime &.copiosissime 3 a Bruto me audisse defensam . 22 VIo Sero, IN Quo, ab isto initio tractum esse se monem , teque Bruti dolentem vicem , quasi deflevisse judiciorum vastitatem , di fori. Feci , inquam , istuc quidem , di saepe facto . Nam mih I, Brute, in te intuenti crebro in
mentem venit vereri , ecquod nam curticulum aliquandost habitura tua & natura admirabilis, & exquisita doctrinaci singulatis industria . Cum enim in maximis causis versa tus esses, bc , cum tibi aetas nostra Iam cederet, facesque summitteret, subito in civitate cum alia ceciderunt, tum etiam ea ipsa , de qua disputare ordimur, eloquentia ob
mutuit .as Tum ille, Ceterarum rerum d eausa , inquit, istuc &d causa doleo , & dolendum puto ; dicendi autem me non tam fru- , ἡ,ιδ P ctus di gloria , suam stiarum ipsum exercitatioque delectat i quod mihi nulla res eripiet, te praesert Im tam studioso. Etenim dieere bene nemo potest, nisi quί prude ter intellἱgit . Quare qui eloquentiae vetae dat operam , d ad
ta. Eruto me audisse. Qui tune Caesari ex Hispania revertent1 obviam fuerat prosectus . Lib. XIII. ad Attic. Quod si Brutus Dei earum defendit. obvἱam profectus Caesari ex Hispania revertenti, cognoscimus Ciceronem multo post suam dixisse orationem , in qua scribat ea de re Caesarem literas Tarraconem misisse. Sed videtur eotius esse dicendum a Bruto, qui fuerit unus ex his, de quihus ita scribit Hirtius de BelI. AIex. Casar dixis, se e needere ιd fa
ctum precibus eorum , qui frequentes conmrrissent hospites axque amic/Deiotari ad deprecandum . Et ita Brutus primam , Cieero secundam
causam defenderit: praesertim cum Marcellus adhuc vἱveret, quum haec loquebantur, & mortuus esse dicatur, quum Brutus obviam
Caesari est erosectus, Lib. XIII. ad Att. Accidit autem id Niceae Ligurum , si modo secundam causam significati putas ; vel potius Niceae Bithynia . Caesar enim post bellum Alexandrinum propius Whtum finesque Gallooraec Iae accessit, ad quem Deiotari hospites ac amici venerunt ad deprecandum, ut Hirtius dicit loco citat . Inter eos credimus Brutum fuisse ; is certe pro Deiotaro Nicem dixit Ep. I. Lib. XIV. ad Attic. corra o