Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

발행: 1731년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

ere , quantum ;n hac urbe polleat b multorum obedire tempori , ε' multorumque vel honori vel periculo ser

His enim rebus, Infimo loco natus , & honores, di peώxuniam , dc gratiam consecutus , etiam in patronorum , sine doctrina , sine ingenio, aliquem numerum pervene aeat. sed ut pugiles inexercitati , etiam si pugnos , dc plagas, Olympiorum cupidi, ferre possunt, solem tamen saepe serre non possunt i sic ille , cum omni jam sortuna proia spere functus , labores etiam magnos excepisset , illius judicialis anni severitatem , quali solem , non tulit.

Τum citatique eo modo a 3arbaro, Indicio est idem Rivsus . inue. Saatisfecit utique huic loco Lambinus, ex cuius arbitrio cur tendere noluerit Gothosredus , nullam habuit causam ; multo minoremGruterus ; hic omnes libros sibi reclamantes. id toties in Lambiano arguit deserens, ne Lambino aliquid daret. Nos & eodicum omnium consensui honorem suum dedimus , utque id scientet a nobis fieret , debemus patri , penitus hanc locutionem declaranati in capite ultimo observationum ad scriptores Ecclesiastse .

4s. Multorumque vel honori vel perieulo inseruire. 9 quo modo Cicerot Stiadi e luservire nesciιιι amicorum ac periculis, inquit. Licet altera quoque mihi lectio placeat. nam est una eademque fere citiusque verbi significatio. ut sit sensus t α.Arrius omnibtis exens pla debet esse, quantum in hac urbe polleast, hoe est valeast, in multo riam seu bonore tuenda O augendo , seu propulsando ct defendendo pe

ritust. Est enim fersi e metaphoricis s interdum, alicui obsecunda. re , & addictum esse , ad aliquid magno sese studio dedere, raationem alicujus ducere , ut Cicero ipsc loquitur a C. Caesar VI.

Ut contrουersarum ae distentιonum Obliviserentur , atque omnibus emis his rebus, huis bello fersirent. oro, in hoe bellum ineumbereat . sic dicimus , servire utilitati sua , servι re rumori . Et Cicero II. Veriniana : Petitiona tota auamo servire propter iudieιum non lieebae. pro ι

non poteram omnem in aedilitate petenda curam & diligentiam meam ponere , non omni cogitationi in petitionem incumbere . Idem alibi : O laos gloria servire ι alias peeunia. Rursus I v. Verris nar Nisi tecum eollusisset, re tuu ρο ius existimationi servusest , quam μα. pro, tua fama maris consuluissest, quam sua . Idem pro P. se stio; xui dicerent dignitati use serviensum . prol , dignitatis praecipue rationem esse habendam. vel, omnia elle aὸ dignitatem reseoxenda. Idem ad Brutum a Tibi nune popula re scena quod dicitar serwendum est . Sic Terent. Rur habitatum abii , coner ens vobi3, rei serviens. pro eo quod est , in re quaerenda parandaque elabo xans. Cuius ad imitationem Cicero quoque pro sex Roscio ι Non ne, inquit, optapissimum sibi putanν esse silios μοι rei famiIiari maxime servire , ct in pradιis ealendis Opera piarimum psediique ransume ore Rivius . c

432쪽

Tum Atticus, Tu quidem de tace , inquit, hauris a idque jamdudum : sed tacebam r. hoc vero non putabam , te usque ad Stagenos & Antronios esse venturum . Non puto, inquam , existimare te , ambitione me labi, quippe de mortuis : sed ordinem sequens in memoriam notam di aequalem necessario incurro . Uolo autem hoe perspici, omnibus conquisitis , qui in multitudine dicere ausi sint, memoria quidem dignos perpaucos 3 verum , qui omnino nomen habuerint , non ita multos su sie . sed ad sermonem institutum revertamur . ' ,

dia disciplina Molonis , & a natura ad dicendum satis solutus, atque expeditus : cui si vita suppeditavisset , sublato ambitu consul factus esset plus facultatis habuit ad diacendum , quam voluntatis. Itaque studio huic non satis se- eit 3 ossicio vero nec in suorum necessariorum causis , nec in sententia senatoria defuit . Etiam M. Pontidius , municeps noster , multas privataseausas actitavit, celeriter sane verba volvens, nec hebes in

causis, vel dicam, plus etiam quam non hebes , sed esse vescens in dicendo stomacho saepe , iracundiaque vehementius s uti non cum adversario solum , sed etiam quod mi

rabile ) cum judice ipso , cujus delinitor esse debet orator ,

jurgio saepe contenderet. M Messalla minor natu , quam nos , nullo modo inops , sed non nimis ornatus genere verborum δε pruden S, acutus, minime incautus , patronus in in causis cognoscendis componendisque diligens , magni laboris , multae Operae , multarumque causarum .s a Duogavit, aIteram de vi, qua nominatim caedem in Appia via factam .& incendium curiae , di domum Μ. Lepidi interregis , oppugnatam comprehendit : alteram de ambitu poenam graviorem , MFormam iudiciorum breviorem . Utraque enim lex prius testes dari, deinde uno die atque eodem & ab accusator, & ab reo peto rati iubebat ita, ut duae horae accusatori, tres reo varentur. Asconius totam rem pluribus explicat, nec Dion Lib. XL. nec Tacit. in Dial. de orat. dissentiunt . Tunc igitur maxime Optimorum oratorum , ut Ciceronis di Hortensii , exercitatio perspecta est . qui vero non erant exercitati , ut Arrius , illam iudiciorum severitatem & laborem ferre non pntcrant. Corrad.

fr. M. Messalla. M. valerius Μeslata, quem Cicero consul ccinast ituit cum aliis , qui omnia iudicum dicta perscriberent , quum tunc ille praeturam peteret, ut in orat. pro P. Sulla testatur. Hi postea cum M. Pisone, anno ab V. C. DCXCIII. consul fuit, de ἔquidem Uregius, lariis, constans , diligens, Ciceronis laudator, unator, imitator, ut Lib. I. ad Attic. describitur. Idem . . a

433쪽

Duo etiam Metelli, Celer & Nepos , e nihil in causis a rversati, nec sine ingenio , nec indocti, hoc erant popula-c no re dicendi genus assecuti. FI C. autem Lentulus Marcellinus, nec unquam indisertus, ec in consulatu pereloquens μ' ρ' visussa. Dua etiam MeteID, Celer Θ Nepos. Caecilius Metellus in F. Celer, Epist. I. Lib. V. Famil. Hic de quo loquimur, Cicerone consule praetor fuit, & Cicero videtur illi multiun tribui Dia , εc credidisse , vel quod illum virum bonum este cognorat: vel quod ab eo Catilinam repudiatum viderat. Hic Metellus consul aesignatus', quum quidam Tribunus p L suo auxilio ma istros Iudorum ludos contra S. C. facere jussisset, privatus fieri vetuit satque id , quod nondum potestate poterat , obtinuit authoritate, ut ait in orat. in Pisonem. Asconius ibi Tribuni nomen invenire non potuit; nos putamus Q. Fusium Calenum fuisse i quem Tribunum pl. Μetello consule designato esse, & in Philippicis etiam sepe per huiuscemodi notas illum significari videmus . Cicero in Orat. pro Coelio Μetellum a Clodia uxore veneno sublatum docet . Augurem fuiste & Dion Lib. XXXVII. scribit , & nos exorat. in Vatinium cognovimus di Epist. U. Lib. II: ad Atticis diximus . Alter autem Aletellus Nepos , nisi Nepotis cognomen a moribus accepisset , Pamphili retiarii , cui simillimus esse ferebatur , habuisset , ut Val. Μax. Lib. IX. c. I s. scribid, ne Plin. Lib. VII. c. ra. dissentit . Cum Metello postea Cicero s- multates gessit ἔ evasit enim Metellus malus atque improbus civis, ut scribit Asconius. Factus tamen est consul cum P. Lentu-IO, anno ab U. C. DCXCVII. quae res Ciceroni tunc exuli dubitationem attulit a principio, ne sibi consul inimicus aversaretur , epist. ra. Lib. III. ad Attic. sed quum precibus amicorum placaotus ille, mitissimam orationem in senatu habuisset, ea Cicero inductus ad eum consulem Epist. . Lib. v. Famil. scripsit. Ille vero in templo Iovis Opt. Max. permotus quam senatus auctorita te, tum P. Servilii incredibili gravitate dicendi, absens cum Ci- Cerone summo suo beneficio in gratiam rediit, ut in orationibus Post Redit. , pro Sextio, de Provinc. Consul. , dc in Pisonem Cicero testatur. Itaque postea de ipsius iententia P. Lentulus de Ci- Ceronis reditu retulit, quod in orat. Post Redit . di in Pisonem scriptum videbis. Corνad. I. Cn. autem Lentulus Mareellinus . Hunc nos a principio credimus Claudium Μarcellum fuisse, sed ab aliquo Cornelio adoptet

tum , Cn. Cornelium Lentulum Μarcellinum , non autem Cnis. Cornelium Lentulum Clodianuan, ut mos erat, appellatum , ut

Cognosci posset, utra ex familia fuisset, quum duae Familiae Claudiae estent ; quarum quae Marcellorum appellata est plebeja; quae Pulcrorum patricia fuit; ut Sueton. & Alicon. scribunt, &Lib. I. de orat. . Cognoscitur. Cicero certe Lib. XV. Famil. & Verrina I. Marcellos di Marcellinos ita conjungit, ut misi e pro inquos ostendat. Consulatum quum iniisset cum L. Μarcio Philippo anno ab V. C. DCXCVIII. responso Cn. Pompeji de petitione coni latus Dstensus, ei coepit adversiui, ut Plutarcii. in Pompejo , & D. OmLib. XXXIX. confirmant. Idem.

434쪽

visus est, non tardus sententiis , non inops verbis , voce canora, facetus satis. C. Memmius, L. F. per semis litteris, sed Graecis i fastidiosus sane Latinarum argutus Orator, verbisque dulcis, sed fugiens non modo dicendi , verum etiam cogitandi laborem , tantum sibi de facultate detraxit, quantum imminuit industriae. LXXI. Hoc Lo eo Brutus , Quam vellem, inquit , de his etiam oratoribus, qui hodie sunt, tibi dicere t uberet. de , si de aliis minus , de duobus tamen , quos a te scio Iaudari solere , Caesare & Marcello, audirem non minus

ras . Memmius. C. Memmiu Gemellus , Epist. I9. Lib. XIII. Fami I. Tribunus pl. Μ. Lucullum accusavit , & diu prohibuit, ne L. Lucullus triumpharet , ut Plutarch. in Lucullo & Catonestribit; atque id ipsum triennio ante Ciceronis consulatum. Nam Cicero consui , ut ait Lib. II. Acad. Quaest. currum Luculli in urbem introduxit . L. Pisone di A. Gabinio consulibus praetor fuit , ut Epist. a. Lib. I. ad Q. Fratr. cognoscimus . Post vero praeturam Bithyniam provinciam sortitus est i quo secum Val. Catullum poetam duxit is ut ipse Catullus ad Veranium & Fabul- Ium scribens , testatur . quo loco ii Ios Pisonis comites vocat. Inde reversus cum M. Scauro , Μ. Μessala, Cn. Domitio consulatum petiit , & quidem Caesaris auxilio fretus , cujus opibus αmilitia confirmabatur, & commendabatur, ut Lib. IV. ad Attic.& Lib. III. ad Q. Fratrem videre licet . Ille tamen repulsan tulit, & ambitus a Q. Curtio fuit accusatus , & Pompejo consul III. fuit condemnatus , ut Appian. Lib. II. scribit ; quamvis Ciceronis esset cliens , ut Epist. 19. Lib. XIII. Fam. resert Cicero, 3c ostendit illum Patria exulasse. Lucretius huic , ut poeta poetae , & Epicureus Epicureo suos Libros de Rerum Nat. scripsit. Nam C. Μemmius poeta fuit etiam lascivus, ut Plin. Epist. 3. Lib. v. & ovid. Lib. II. de Trist. affirmant. Corrad. Marcello. Μ. Claudio Marcello, quem Cicero in Orat. I. in Catil. Catilinae quidem sodalem , sed virum tamen Optimum di fortissimum vocat ; de cujus magistratibus nihil pene possum usadfirmare , nisi illum anno ab U. C. DCCIII. cum Servio Sulpicio Rufo consulem suisse ι quo anno Cicero in Ciliciam Proconsulem se profectum Epist. a I. Lib. v. ad Attic. refert . Hin CEpist. I. Lib. XV. Famil. se ab eo in ultimas gentes missu in dicit . Post bellum civile , in quo Pompejum secutus est , timens veterem suum inimicum Marcellus exulabat ; quo tempore Caesar ejus acerbitatem accusavit , sed tamen repente praeter spen dixit, se senatui roganti de Μarcello, ne hominis quidem causa negaturum . Quare , quum reliqui gratias Cesari egissent , Cicero longa satis oratione , quae nunc extat , idem fecit , ut ait Lib. I v. Famil. ubi saepe monet illum , ut domum revertatur et

quod quum ille iam facere cogitaret & vellet , a P. Μagio Chilone , familiari suo , fuit 'interfectus , ut Lib. I v. Fa init Lib. XIII. ad Attic. di apud Liv. Lib. CXV. ti apud alios etiam

aeges. Idem.

435쪽

lubenter quam audivi de iis , qui fuerunt . Cur tandem, inquam λ an exspect as , quid ego judicem de istis, qui tibi

cunt aeque noti, ac mihi Θ Mihi mehercule , inquit , Marcellus satis est notus ι Caesar autem parum . illum enim saepe audivi t hic, cum ego judicare jam aliquid possem , d amitod ab suit. amb. Quid igitur de illo judicas, quem saepe audisti p quid een- γ ssis , inquit, nisi id , quod habiturus es similem tui p Nae

ego, inquam, si ita est , velim tibi eum placere quam maxime . Atqui di ita est , inquit & vehementer placet e nec vero sine causa . nam 5c didicit , &, omissis ceteris studii vinum id egit, seseque quotidianis commentationibus acer-xime exercuit.

Itaque & lectis utitur verbis , dc frequentibus , & splen asodore vocis, & dignitate motus fit speciosum & illustre , quod dicitur : omniaque sic suppetunt , ut ei nullam deesse virtutem Oratoris putem : maximeque laudandus est.

si qui hoc tempore ipso , cum liceat, ita hoc communi nostro , & quac fatali niato , consoletur se cum conscientia optimae mentis , tum etiam usurpatione di renovatione doctrinae . Vidi enim F3 Mytilenis nuper virum, atque u dixi vidi plane virum . Itaque cum eum antea tui similem in dicendo viderim , tum vero nune a doctissimo viro, tibi que, ut intellexi, amicissimo, ' Cratippo, instructum omni copia, multo videbam similiorem. Hic ego , Et si , ast inquam, de optimi viri, nobisque amicissimi laudibus lubenter audio, tamen incurro in memoriam communium mise-36. mi hos tempore Us, eum Ileeat. 7 Haeret istud in nostria. alii

substituunt, cum Iaeeas ι quantiam lictat ; quoniam liceat s aliaque a forsan non necessario. Grtiter.

VI. Cum liceat. ) si Donatur hἱc verbum esse . nihIl forsan deside retur , ut sit sensus: Μarcellus absens se consolatur, quum licta illi esse in hoc communi nostro & quasi fatali muto ; quod illi

Caesar concesserἱt, ut Romam venire posset, ut appaset. EPist. Φ. Lib. I v. Famil. Ec in orat. pro Marcello. Alii tamen hic legunt. quantum I ceat, alii, qMoniam fleeast, alii, quum taeeat. Corrad.

38. Mitylenis. ) Epist. r. Lib. IV. Famil. & Senecae Consolat. ad Albinam lepe . Μityleni vero clari solebant este i ut Lib. XIII. strabo scribit; & tunc ibi Cratippus erat. Idem. 3ς. cratippo. Philosopho, DI tune Mitylenis vἱdetur fuisse, ut erat, 'uum inde Ephesum , ciceronem salutandi & visendi causa venit, quo tempore Cicero ipse in Ciliciam proficiscebatur, ut ait in Lib. de Univers. quamvis non ita multo post filium Ciceronis Athenis docuerit, ut Lib. I. de ossie. & Lib. XII.& xv I. Famil. legimus, quod di Plutarch. in Cicerone refert: Idam .

436쪽

3 8 BRUTUS.

miseriarum , quarum oblivionem quaerens, hune ipsum ser monem produxi longius. Sed de Cae sare cupio audire, quid tandem Atticus judicet. . LXXII. ET ILLE, Praeclare, inquit, tibi constas , iit' de iis, qui nune sint, nihil velis ipse dicere e & here te si se ageres, ut de iis egisti, qui jam mortui sunt 3 neminem ut

praetermitteres , nae tu in multos Antronios , dc Stajenos Padi incurreres. Quare sive hane turbam effugere voluisti , sive eLxxX- veritus es, nequis se aut praeteritum , aut non satis lauda-

tum queri possit: de Caesare tamen potuisti dicere , praesertim cum & tuum de illius ingenio sio notissimum judicium esset, nec illius de tuo obseurum. Sed tamen, Brute, inquit Atticus, de Caesare & ipsem, iste ta judico, & de hoe huius generis acerrimo e aestimatore Lamo. saepissime audio , illum omnium sere oratorum Latine loqui elegantissime . nee id solum domestica consuetudine , ut dudum de Laeliorum & Muciorum familiis audiebamus t sed , quanquam id quoque si credo fuisse , tamen ut esset persecta illa bene loquendi laus , multis litteris , di iis qnidem reconditis & exquisitis, summoque studio & diligentia

est consecutus.

Rs 3 Quin etiam in maximis occupationibus , eum ad te ipsum inquit in me intuens)de ratione Latine loquendi accuratissime scripserit 3 primoque in libro dixerit, verborum delectum originem esse eloquentiae 3 tribueritque , mi Brute , huic nostro , qui me de illo maluit , quam se dicere Iaudem singularem: nam scripsit his verbis , cum hunc nomineso. Noli mum iudieium esset . Nam Cicero Caesaris Iaudes, ut Par est credere, tum extollebar coram amicis, & ubique, & scriptis etiam, celebrabat , ut in Orationibus pro Rabirio & Μarcello , &, ut refert Sueton. ad Corn. Nepotem de eodem ita scri-

Psita auid σνatονum quem hule antepones eorum, qui nihiI aliud egerunx t quis sententiis asst aetitior aut erebrior e quis verbis aut struatror aut elegantιοrt Corrad.

61. Obscurum . in Nee obscurum , λιτοτης clarissimum , notissimum , quum scripserit , Ciceronem omnium triumphorum Iau- Ieam adeptum malorem, quanto plus est ingenii Romani terminos in tantum promovisse, quam imperii, ut Plin. Lib. VII. c. I. . refert. Et tamen Caesaris iudicium erat gravissimum & maximum, ut in orat. pro Marcello dicitur. Idem. sa. credo fuisse. ) Credebat Atticus, sed nec ipse certo sciebat; tantum abest , ut nos scire possimus , praesertim quum Sueton.

Flui. oc alii scriptores de pueritia Casatis nihil aut parum scri

bant. Idem

437쪽

nonnulli studio O usu elaboraverunt , e Mus se paene princi rem eopia atque invenιorem, bene de nomine ae dignitate ρο-

puli Romani meritum esse existimare debemus ) 63 hune facilem , & quotidianum novisse sermonem , nunc pro f reli- s deleti

cho est habendum . . . . ctO.Lamb.

I XXIII. TUM BRUTUS, Amice, hercule , inquit, aue . di magnifice te laudatum puto , quem non solum principem atque inventorem copiae dixerit , quae erat magna laus, sed etia in bene meritum de populi Romani nomine& dignitate . quo enim uno 64 vincebamur a victa Graecia , id aut ereptum illis est , aut certe nobis cum illis communi

catum .

Hanc autem, inquit, gloriam testimoniumque Caesa- asstis si F tuae quidem supplicationi non , sed triumphis mul

torum 63. Hune Deilem er quoridianum nουἰsse sermonem Θe. 9 Videtur hic sensus ; quum Caesar de ratione loquendi scripserit, nunc dicendum non est , illurn sermonem hunc facilem 5c quotidianum novisse: quoniam apparet eum novisse. Sic Epist. r. Lib. VIII. ad Attic. propemodum locutus est: Id ego in eam partem areepi, hae oppada atque oram maritimam silum pro derelicta habere. Quod si cui durior haec Iocutio videtur ιν Νune pro derelicto est habendum, casa-νem sermonem hunc novisse facilem ct quotιdianum , videat ille an ita sit legendum: Hune Deile est quotidianum novi se sermonem , nunc pro relicto est habendum I praesertim quum in aliis libris legamus a Hane Deile est quotidιauum . Corrad. 6 . Vaneebamur a vιffa Graeia . Nam doctrina Graecia nos & omni litterarum genere superabat: in quo erat facile vincere non repubnantes, ut ait Tuscul. I. ubi dixit superabae . perinde ac sidix illet, non amplius superat; & hic vincebamur, non amplius vin- Cimur: quod di Lib. I. de Legg. occulte verbis illis significavit, rutant , te historiam tractante , ejici posse , tit in hoc etiam Senera Gracia nihil eedamus . Sic enim loquitur , quasi in aliis nihil cederent . In Suasoriis refert Seneca , nescio quem dixisset Si cicero monumenta fui ingensa exureret, aniuriam ritum faetiarum P u- Iu Rom. evius Iangvam in eivem extulisset , ut insolentis Graeia flvinata tanto antecederet, or eloquentia . quanto fortuna . Quamvis Poeta

Virgilius , nescio qua de causa dixerit ἐφ Orabunt alia meIius eau fas. Idem .ss. Tua quidem supplieationi non solum. cte. sic , ut puto, de Pravate Iegitur. Itaque ego omisi a particula salum , quam nec vetustus habet codex, legendum ad hunc modum cens eo I Tisa ναι dem supplicationi non , sed trivmphis multorum antepono . Est enim lensus: Hanc laudem Caesaris, qua Ciceronem non solum principem atque inventorem copiae dixit , sed etjain bene meritum de PopriRom. nomine & dignitate , hanci laudem inquam non quidem supplicationi ipsius Ciceronis, quae ejus nomine decreta fuerit Id quod illi primum post urbem conditam togato eontigit di hi decrE- Diqiliaco by Cooste

438쪽

torum antepono . Et recte quidem , inquam, Brute , tilois do sit hoe Caesaris judicii, non benivolentiae testimonium . plus enim certe attulit huic populo dis nitatis , quisquis est

ille, si modo est aliquis, qui non illustravit modo , sed etiam genuit in hac urbe dicendi copiam , quam illi, qui

Ligurum castella expugnaverunt: ex quibus multi sunt, ut

scitis , triumphi. 2 ues Verum quidem si audire volumus, omissis Illis divinis x imp. sap.consiliis , si si quibus saepe constituta est g imperatorum sa-

delet pientia Lamb. rdeereta verbis, Quod urbem incendiis, caede cIves , Italiam bes

Io liberasset; sed inultorum triumphis anteponendam esse . Tacite ianuit, Ec quasi aliud agens , supplicationem ipsam , quae ob

reme. conservaram , novo di inaudito genere decreta Ciceroni fuerit , aliorum esse triumphis ampliorem . Iam se Iegenduns esse, omisi a particula solum , Inde conjecturam capio, quod conis iunctio illa quidem nullum habeat locum , si legas non sitimis praeterea non sc verba solet collocare Cicero , ut hic colloca.ta vides , videlicet , ut non filum in fine ponaturi ni 11 forte di vidatur ut fit aliis interpositis verbis velut ad Fratrem rin eius ista odia non sνbeam flum , sd etiam eoucoquam . Et alibi: Ut scires eum non a me diligi βIum , Dd etiam amari . Illis enim verr. II. non hujus smile est, cum dicit: Primum M. -- tellum amicis mum , dein Hortensium σο Iem , non sium , sed eria, P. MetelIMm, peto, neque solum hunc e vel neque vero hunc λ- Ium . Nam quod debuerit addere particulam illam etiam , Conjunctioni sed , non magnopere ad rem facit, propterea quod frequeniet apud eum sed , pro sed etiam ponitur . Atqui hoc in Senecae quidam mirantur, tanquam parum Ciceronianum, sed , pro seae ctis Miretur autem qui Volet , saepe tamen sic CIcero utitur , velu EVerr. VII. Ex quo i m inrelIges , non modo tibi nullam deo ouem ,

sed maximam vim σνiminum exortam . sic pro Milone : Obliti estis non κ-do inimicorum Mitinιs sermones , sed nonnuliorum Nerorarum is Et pro Sex. Roscio; consideνa non modo in Umbria , atque in ea va- cinisara . sed in his Ito erιbas munieliis , qua studia a parribtisfami-miIias maxime laudentur . Idem primo Acad. Si . eos non . modo capia rerum auxeris , ut escisti , Dd verborum . Sic & alias saepe . Sie Veνum apud eundem , pro verameιιam ponitur et velut verris VI. Ecqua ervi ται est , non modo su provincois nostris , verum in Mi-ximis narrons bus , μουν tam potens , aut tam Iιbera , dic. C. Caesar. Commentarior. I. Pop. Rom. hane es consuera dinem , ut socios atque a miror non modo fui nihil deperdera , Dd gratia, dgnitate , b

.are atiaiores velix es , pro , sd ct. In hoc vero Larini Grecos imitantur , qui aediai interdum , Pro κνα και vel ανα δν και ponunt et id quod accurate sane adnotavit ille omnium hodie. utriusque linguae doctis . Budaeus. unde, si Iubet, exempla peta

σε. aetiisus ore eonflixura est OGJ Nam Solon potuit dicere veroea se adjutum Themistoclem esse. Est enim bellum aestum con sitio senatus ejus, Mi a Solom cras constit Mus, ut 9Lib. I. de Oiscis

439쪽

BRUTUS. 38 I

pientia salus civitatis aut belli, aut domi s multo magis orator praestat minutis imperatoribus . At prodest plus impera-xor . Quis negat ρ sed tamen, non metuo ne mihi accla- metis et est autem quod sentias , dicendi liber locus) malim mihi L. Crasti unam pro M'. Curio dictionem , quam castellanos triumphos duos . At plus interfuit reipublicae castellum capi Ligurum , quam bene defendi eausam M'. Curii . Credo .

Sed Atheniensium quoque 67 plus intersuit firma tecta in

domiciliis habere , quam Minervae signum ex ebore pul- P. B. cerrimum ; tamen ego me Phidiam esse mallem , quam vel Optimum fabrum tignarium . Quare non , quantum quisque

prosit, sed quanti quisque sit, ponderandum est : praesertim cum pauci pingere egregie poisint , aut fingere , operarii autem aut bajuli deesse non possint. LXXIV. SED PERGE , Pomponi, de Caesare , di redde a Iquae restant . Solum quidem , inquit ille, & quasi fundamentum oratoris vides , locutionem emendatam & Latinam : cujus penes quos laus adhuc suit , non fuit rationis , aut mentiae , sed quasi bonae consuetudinis . Mitto C. Laelium , P. Scipionem. aetatis illius ista fuit laus , tanquam innocentiae , sic Latine loquendi : nec omnium tamen . nam illorum aequales, Caecilium & Pacuvium ,

male ait , & hoc modo imperatorum sapientia consiliis oratorum &doctorum hominum , qui domi monent, constituitur: Elgod, ut ait Lib. I. de ossic. parva sint feris arma , msi sit consilium domi. Erit forte aliquis , qui dicet; salus civitatis constituta est impexatorum sapientia, sed tunc idem propemodum bis dicet , consi- Iiis , sapientia: quanquam ne hoc quidem reiicimus. Corrad. ε . Plus interfuit cte. Plus enim utilitatis ex tectis firmis, quam ex signo Minervae consecuti fuissent, si & ipsi utilitatem seo ut v iuissent i quanquam credimus Athenienses etiam firma tecta habuisse. & Ciceronem ita loqui , ut similitudine utatur , non ut tecta non firma fuisse Athenis significet ; videli tamen pollunt nec admodum firma , nec admodum pulcra fuisse, quum Athenienses diu in agris habitaverint , ut Plut. in Theseo scribit: &haberent πολυτελες ἐρας τας α ί σε e, τὐ επ σκευας τας επὶ Ψ αγρων, ἰ ταο εντας τείχM, quod in Areopagitico I

crat.. affirmat. Idem

68. Minerva signum ex ebore . 'Eλεφαντ ἰνης 'Αρηνας ε ἰκόνα, ut suidas appellat et Minervam ex ebore. quae Athenis fuit. in Parthenone adstans : ut Plin. Lib. XXXIV. c. 8. refert. Idem. 6 . Illorum aquales . Sic aequales, ut Pacuvius ipso Laelio consile designato vel iam consule , , id est anno ab V. C. DCXIV.

fabulam docuisse videatur . Hulto tamen majores natu fuerunt. quisiis

440쪽

. male locutos videmus . sed omnes tum sere , qui nec extra urbem hanc vixerant , nec ii eos aliqua barbaries domesti ea infuscaverat, recte loquebantur. Sed hanc certe rem deteriorem vetustas fecit & Romae de in Graecia. confluxerunt enim & Athenas , & in hanc urbem multi inquinate loquentes ex diversis locis. 7 Q quo magis expurgandus est sermo,& adhibenda , 7 tamquam Obrussa, ratio, quae mutari non potest , nec utendum pravissima consuetudinis regula . a s T. Flaminium, qui cum in Metello consul suit, 73 pueri vidimus. existimabatur bene Latine , sed litteras nesciebat. Catulus erat ille quidem minime indoctus, ut a te paullo est ante dictum: sed tamen suavitas vocis, & Ienis appellatio litterarum , bene loquendi famam consecerat . Cotta, quia se valde dilatandis litteris a similitudine Graecae locutionis abstraxerat, sonabatque contrarium Catulo, sub

E-4g 'agreste quiddam, planeque subrusticum: alia i quidem, quasi

inculta , & silvestri via , ad eandem Iaudem pervenerat is Sisenna autem , quasi emendator sermonis usitati eum esse vellet, ne a 73 C. Rusio quidem accusatore deterreri potuit isquidem Caecilius olym. CLIII. decessit , ut putat Euseb. quum

Scipio vixdum annum decimum octavunt ageret ; & Pacuvius νquum, Laelio vel consule designato vel consule, fabulam docuit,

octoginta natus erat annos. Corrad.

o. Q o magis expurgandus est sermo, ct adhibenda quam obtrusa ratio , qua mutari non potest.) Vereor ne in his verbis alἰqua insit macula. nam & per se illa mihi non parum suspecta sunt, di in illo satis erobato codice diversam , quamvis perturbaram , Iectionem inveni. eam hic adponam, Et adhibenda quantum obrussa raxio , ctc. Signata autem erat ea vox , ut depravata, in vetere illo nota quadam , qua qui librum eum descripsit, mendosa loca indicare con

sueverat. Hactor. . . .

II. Tanquam obrussa ratio. Ita emendat ex ms. Nicoli victorius . adprobatque Turnebus lib. xiv. Advers. c. aa. nisi malimus in Ruit , cum obrussa , vulgatae propius, in qua quam obtrusa . at Pal. Cujata quantum obrussa ratio ι quod video amplexatos Manutios .

a. Pueri vidimus. in Atticus & Cicero decem annos nati iIIum septuagesimum annum agentem videre potuerunt , si modo ille tuo anno consul est factus. Sic supra: De T. Flaminio , quem aps vidi, nihil aeeepi, nisi Latine diligenter Leutum . Non est igitur , cur aliqui hic T. Didium velint reponere is corrad. 73. C. Ru . Haud aliter Pal. & Culac. Μ anulii, Rufio. Lam. binus, Ruscio. Amicus noster Piphius verisimiliter admodum coniiciebat Erucio , qui consulatur in Fastis laboriosissimis ad annum

SEARCH

MENU NAVIGATION