Marci Tullii Ciceronis Opera quæ supersunt, omnia, cum Asconio & scholiaste veteri, ac notis integris P. Victorii, J. Camerarii, F. Ursini & selectis P. Manutii, D Lambini, J. Guglielmii, J. Gruteri, J.F. & J. Gronoviorum, J.G. Grævii, & aliorum quam

401쪽

t Ist us , nec iilla aetate uberior oratorum scelus fuit. Ex his Cotta & Sulpicius,cum meo judicio tum omnium, facile primas tulerunt. Hic Atticus, Quomodo istuc dicis , induit cum tuo Judicio, tum omnium p semperne mora tore probando , aut improbando , vulgi judicium cum intellinentium judicio congruit An alii probantui a multitudinen alii autem ab iis , qui intelligunt Recte requiris , inquam , Attice r sed audies ex me sottasse , quod non

omnes probent .

i An tu , inquit, ;d laboras, si huie modo Bruto e pro- ΙἐΦb Murus es t Plane , inquam , At lad ,

de oratore probando , aut improbando , multo malim tioi, ει Bruto placere et eloquentiam autem meam populo prohati velim . Etenim necesse est , qui ita dicat, ut a multitudine probetur, eundent doctis probari . nam , quid in cli cendo rectum sit, aut pravum, ego judicabo , si modo issum , qui id possim , aut sciam judicare : qualis vero sit orator , ex eo, quod is dicendo em ciet , poterat intelli 1 . Tria sunt enim ut quidem ego laticlo) quae sint essicienda 1 8 sdicendo : ut doceatur Is, apud quen, dicetur , ut delectetur ,

ut moveatur Vehementius. quibus virtutibus oratoris horum

δuidque essiciatur, aut quibus vitiis orator aut non assequatur Le, aut etiam in his labatur, & cadat , artifex aliquis ludicabit. Essiciatur autem ab oratore , ne ene , ut ii, qui audiunt,lia assiciantur, ut orator velit , vulgi assensii,&popularia Dprobatione judicari solet. Itaque niim qitam de bono orator aut non bono , doctis hominibus cum populo distenti O iui Ι . AN c ENSES, dum illi viguerunt , quos ante dixi, non eosde iii gradus oratorum vulgi judicio , di do 'orutri

fuisse λ De populo si quem ita rosavisses est me ita re HO ni; mu, In Anton o & Crasso , aut dubita re t , aut hunc alius , illum alius diceret . f nemo ne Philap- L nemo

Dum tam suavem oratorem , tam gravem, tam facetum , his anteferret, quem nosmetipsi , qui haec arte aliqua volι mus expendere , proximum illis suisse diximus λ 't. ceu id laborat. s bule modo gruto probatu u

402쪽

secto . Id enim ipsum est summi oratoris , sum insem Orat a Iem populo videri. i ιν Quare tibicen 7 Antigenidas dixerit discipulo sane stigenti ad populum , Mihi ea ne , ct Musis et ego huic Bruto dicenti, ut solet, apud multitudinem , Mihi eane, O populo , mi urule , dixerim : 73 ut , qui audient , quid em-ςiatur a ego , etiam cur id essiciatur , intelligam . Credit iis ,

quap dicuntur, qui audit Oratorem et vera putat, assentitur, probat, fidem facit oratio .

Tu artifex, quid quaeris amplius p delectatur audiens P. d. multitudo & ducitur oratione , A quasi voluptate quadam perfunditur. quid habes quod disputes gaudet, dolet , ridet , plorat, favet, odit , contemnit, invidet, ad misericordiam inducitur , ad pudendum , ad pigendum , irascitur , miratur, sperat , timet haec perinde accidunt , ut eorum , qui adsunt , mentes Verbis , & sententiis, & actione tractantur. Quid est, quod exspectetur docti alicu)iis sententia λ Quod enim probat multitudo , hoe idem doctis probandum est. denique hoc specimen est popularis judicii, in quo numquam fuit popula cum doctis intelligentibusque dissensio. Cum multi essent oratores in vario genere dicendi , quisis si umquam ex his excellere judicatus est vulgi judicio, qui non idem a doctis probaretur Quando autem dubium fuisset apud patres nostros , eligendi cui patroni daretur optio, quin aut Antonium optaret , aut Crassiim p Aderant multi alii; tamen utrum de his potius, dubitasset aliquis :quin alte xum, nemo. Quid adolescentibus nobis , cum esset

a. ntigenidas. 9 'Aντιγενιδές scribitur a Suida , unde

genides verti deberet, sed 'Aντιγενιδα e a Plutarcho & Demetrio,& ntigenidas a Latinis , Cicerone, Ual. Μaximo, Gellio, di aliis semper appellatur: qui S est rata fuit, ut ait Suidas . Corrad. 73. Ut, qui audient. I si cluemadmodum interpreteris , sie parti cula paulo post rectu iritur; sin velup, ων qua audιar, vel ur qui audianr, legas necesse est: & dicas: eane popula, velut qtis audιant a Verum si paulo accuratius consideraveris, hanc particulam ων hic iupervacaneam, veluti ex superioris verbi fine tactam cognosces. Nos, ut nunc est, eam tollendam iudicamus, & sic interpretari dum : qui audient intelligent , quid emciatur et ego etiam , Cur id essiciatur , intelligam . Qui sensis supra etiam est expressus . Potes tamen etiam sic interoretari: tu cane, ut illi, qui audient, intelligant, & ut ego intell;gam . nisi enim canas neque illi, ne

quς ςgo potitian intelligere , quid essiciatur , aut cur emciatuI .

403쪽

esset Cotta, & Hortensius, num quis, cui quidem eli-.gendi γε potestas esset, quemquam his anteponebat ΘLI. TUM BRUTUS, Quid tu , inquit, quaeris alios p ide te ipso nonne , quid optarent rei , quid ipse Hortensius judicaret , videbamus Θ qui cum partiretur tecum causa S, saepe enim intersui ) perorandi locum , ubi plurimum pol 1et oratio , semper tibi relinquebat . Faciebat ille quidem , inquam ue di mihi, benivolentia , credo, ductus tribuebat omnia. Sed ego, quae de me populi sit opinio , nescio :de reliquis hoc affirmo , qui vulgi opinione disertissimi ha biti sint, eosdem intulligentium quoque Judicio suisse probat issimos . Nec enim posset idem Demosthenes dicere , quod dixisse

s Antimachum Clarium poetam, serunt, qui cum con- Vocatis auditoribus legeret eis magnum illud, quod novistis, volumen suum , di eum legentem omnes, praeter Platonem reliquissent, Legam , inquit, nihilo minus: Plato enim mihi unus γε instar est omnium millium. & recte . Poema enim.

reconditum, TI paucorum approbatione s oratio popularis ad

Tq. Potestas esset. 9 Non videtur potestas omnibus suisse patronos eligendi, ut hinc colligi potest, & ex verbis , quae Lib. II.

de Orat. leguntur: Ut ille Sietilus, eua prator Scipio patronum cau

sa dabat hospitem suum hominem nobilem , sed admodωm stultum ἀsu βο , inqv x , adversario meo da sum patronum . Nam si praetorquibusdam dabat , non erat omnibus potestas eligendi . In non nullis certe civitatibus patroni publice constituebantur, ut in orat. PI Alurena dicitur . Plures lainen patronos eligebant , ut satis Constat, & infra sepe legitur ad Philippum confugiebat. sed praetoriis dabat, qui non habebant, ut ostendit Ulpian. Lib. III. tit. I. Digestor. it prator, si non habebunt advocatum, ego dabo. Corrad. V . sentimachum, Claνium. 9 Alii elarωm, quos fortasse movit,

Iluod Colophonium fuisse Antimachum tradi scirent; sed non ideo

criptura tamen mutanda fuit , cum Clarios constet attribui Colophoniis, neque hanc separatam urbem , sed fanum tantummovdo Apollinis celebrari. Camerar. τ6. Instar est omnium millitim . ) Veneti libri signum mendi h bent appositum . Μihi duplex emendatio succurrit , ut vel lega-ltur , 3npar est multoriam millium, ut apud Ovidium: in mialtis m,l- Iibus unum; vel: Et mehercules re te . Sed quia nihil est, quo veluti niti di stabiliri conjecturae hae possint , rem incertam in me dio relinquimus . camarar. Fnstar est omnium millium suosdam lege te indicat Aldus nepos; placebatque Gulielmio, dictum ut Grae- Cis φλε eiae πανox. Vulgata, omnium me illum. quod & in Pal.& Cu-iae. Lambinus heic mire nugatur . Turnebus malebat omnium illorum. Rivius omnιum. merito ille . Grutet. Nempe ita legit Riviusa Instar est omnium . Merato illa O recte . 77. Paucstrum a Probarione i oratio popuI. ad sensum muli debes mo veri. PDisitiros by Coos e

404쪽

ad sensum vulgi debet moveri . At, si eundem hune plat

ne in unum auditorem haberet Dentosthenes, cum esset re lictus a ceteris 3 Verbum facere non posset.

191 Quid s tu, Brute, posses, g si te, ut Curionem quo nise nisi te. dam , concio reliqui siet s Ego Vero , inquit ille , ut me ti-- '-Rςν bi indicem, in eis etiam causis, in quibus omnis res nobis' eum judicibus est , non cum populo, tamen si a corona relictus sim , non queam dicere . Ita se , inquam , res haberistit, si tibiae inflate non reserant sonum , abj ciendas eas sibi tibicen putet : sic oratori populi aures tanquam tibi at sunt , eae si inflatum non recipiunt, aut si auditor 3 omnino Is tanquam equus non facit, agitandi finis faciendus est . tu, LII. Η oc T AMEN interest , quod vulgus interdum non probandum oratorem probat, sed probat sine compa

ratione , cum a mediocri , aut etiam a malo delectatur : eo P. Lxxx Iest eontentus : esse melius non sentit : illud , quod est , qualecumque est, probat, tenet enim aures vel mediocris orator, sit modo aliquid in eo : nec res ulla plus apud animos hominum, quam Ordo di ornatus orationis valet .

tu . Quare quis ex populo , cum Scaevolam pro M. Coponio dicentem audiret in ea causa, de qua ante dixi quidquam politius , aut elebant ius, aut omnino melius aut ex inspectaret, aut poste fieri putaret pCum is hoc probare vellet, M' Curium, eum ita heres in Astitutus esset, si pupillus εο ante mortuus esset,quam in suam

-ri. Isto modo Palatinus: nec abit Cuiac. quam quod is , a

probationem . Corradus emendabat, pauc. a robationem ir Mario pop. adsensiam vulgi debet movere . Rivius eadem retinebat , nisi quod ultimo loco reponeret, mereri. Grur.

8. mnans . omnino equus non tacita vel Iocutio est , qua veteres in hac re utebantur, Volentes siἶnificare, equum non laia horare , nec simul contendere , quamvis illum agitaret auri a , quod facere eum aliquo, facere una, pro simul sentire & quasi idem acere, boni scriptores dicunt: vel in hoc verbo omnino mendum est: quod tamen non ita iacile tolli potest . videtur quidem certe debere verbum esse, quod ut, ομοσε - σαο ον , aut tale quid significet, quod pertineat ad cursum conficiendum, quem agit mr non posui conficere, nisi simul equus laboret. Quin si nolit τqvua currere, vel non possit, a3irator cesset necesse est. Corrado Ty. Tanquam equus non faeie . Explicat Turnebus libro XIV. Ad vers. c. aa. sed Ciceronem respicere dictum vulgare, nihil sit . annotatum Galielmio. Grust. 8 . Ante mortuust esset, quam ἐm suam tutelam v nisee, cte. 9 In volumine ipso Romano est , Ruid quemadmodum se ibi oportuisset rquae est verior atque elegantior ut opinor lectio . Quid vero hoc si pupillus ante moνtuus user, quam in suam tutelam venisse o

. a. Nempe

405쪽

tutelam venisset, pupillo non nato heredem esse non posse equid ille non dixit de testamentorum jure λ de antiquis soria mulis quid , quemadmodum scribi oportuisset, si etiam filio non nato heres institueretur pQuam captiosuin esse populo , quod scriptum esset, ne glio 1 , di opinione quaeri voluntates , & interpretatione disertorum scripta simplicium hominum pervertere λQuam ille multa de auctoritate patris sui , qui semper jus is sillud esse de senderat quam omnino multa de eonservando iure ei vili quae quidem omnia cum perite , de scienter, tum ita breviter, di presse , di satis ornate , & pereleganter diceret , quis esset in populo, qui aut exspectaret , aut fieri posse quidquam melius putaret pLIII. AT v ERO , ut contra Crassus ab adolescente de- 1οεIieato , qui in litore ambulans scalmum reperisset, ob eam- . que rem aedificare navem concupivisset , exorsus est : similiter Scaevolam ex uno scalmo captionis , centumvirale judicium hereditatis effecisse ι hoc in illo initio consecutus , multis ejusdem generis sententiis delectavit , animosque Omnium , qui aderant , in hilaritatem a severitate traduxit: quod est unum ex tribus , quae dixi ab oratore effici debere. ἡ Dein Ae hoe voluisse eum , qui testamentum secisset , hoe sensisse , quoquo modo filius non esset , qui in suam tutelam veniret, sive non natus , sue ante mortuus , Curius heres ut esset : ita scribere plerosque , & id valere , 8c valuisse semper. Hae e , 5: multa ejusmodi dicens , fidem faciebat : quod est ex tribus oratoris officiis alterum . Deinde aequum bonum testamentorum sententias, V luntatesque h tutatus est: quanta esset in Verbis capti ,cum is, ista in ceteris rebus , tum in testamenti S., si negligerentur VO-luntates t quantam sibi potentiam Scaevola assumeret, si ne- La b. mo auderet testamentum facere postea , nisi de illius sententia . Haec cum graviter , tum ab exemplis copiose , tum varie, tum etiam ridicule , & facete explicans, eam a

Nempe idem, quod, si ante pupillus diem obiisset , quam testamentum iure facere posset. ita Boetius explicat. id est , Ii antequam pubes factus effet, obiisset: vel , si ante tutelae suae annos ut Fabius y hoc est, intra pubertatem decessisset. Atque de nocnonnihil secundo institutionum , quo loco de pupillari labiti tutione agitur. Sed di Ulpianust cum mi amilias, inquit, 3ta lega-

406쪽

k omitti

Idem s

mirationem , assensionemque commovit , dixisse ut contra nemo videretur. Hoc erat oratoris ossicium partitione tertium, genere maximum . Hic ille de populo judex, qui separatim alterum admiratus esset , idem , audito altero , judicium suum contemneret . at vero intelligens & doctus , audiens Scaevolam , sentiret esse quoddam uberius dicendi genus & ornatius . Ab utroque autem , causa perorata , si quaereretur , uter praestaret orator , numquam profecto sapientis judicium a judicio vulgi discreparet. LIV. Q U I PRAESTAT igitur intelligens imperito pis agna re & dissicili: si quidem magnum est scire , quibus . rebus essiciatur , i amittaturve dicendo illud quidquid est , quod aut essici dicendo oportet, aut li amitti non oportet . Praestat etiam illo doctus auditor indocto, quod saepe , cum oratores duo, aut plures populi judicio probantur , quod dicendi genus optimum sit, intelligit . nam illud, quod populo non probatur , ne intelligenti quidem auditori probari potest . Ut enim ex nervorum sono in fidibus, quam sciente i l ei pulsi sint, intelligi solet i sic ex animorum motu eernitur , quid tractandis his perficiat orator. Itaque intelligens dicendi existimator , non assidens , di attente audiens, sed uno aspectu , di praeteriens, de oratore saepe judicat . videt oscitante in judicem , loquentem

cum 3 i. Videt oscitantem iudieem ere. Romanum exemplar , hau ascio quam recte, calculantem habet, pro eireti antem . Quod addi stinctionem attinet, perperam alii, mittentem ad horas quasiιο emr

Cum haec ultima dictio pertineat ad sequentia. Est enim sensus et Videt iudicem ab eo, qui quaestioni & iudicio praeest, vel qui judicium exercet, &qui conlatium iudicum coegit s is enim quae it tot dicitur in petentem , ut se dimittat: hoc est, abeundi copiam

Ac potestatem sibi faciat. nam sic verbo dimittere interdum utimure velut cum dicimus, dimittera senatum , dimittere concilium aut eon ιonem. Loquitur autem Cicero de judice taedio affecto, de qui nihil admodum moveatur aut delectetur actione oratoris . Is enim aut aliud interim agit, aut ipsum quaesitorem, qui ec prae tor urbanus dicitur, Zc juaex quaestionis cujus in potestate est solvere cum libet consilium ) ut ante tempus , nec expectata hora iudicium dimittat, rogare solet. Sed in re aperta ne nimis longus sim , ad reliqua pergamus. Cum dicit Cιreulantem , intelligit caulatin circulis conserentem. Etenim circulos Latini vocant coetus hominum circum quaque astantiu in , aut in orbem collechorum , inter seque confabulantium . Sic Tacitus libro tertior Nec ignoro ιn conviviis er circulis incusari ista, ct modum pinei. Seneca: auidam e beneficιum, quod dederunt, omnibus eireulis narrant. Pro Passi in Pr

dicant di iactant. Inde cireulator apud eundem et Alter pu ρ --

407쪽

eum altero; nonnumquam δὴ etiam circulantem , mittentem ad horas ; quaesitorem , ut dimittat , rogantem : intelligit , oratorem in ea causa non adesse , qui possit animis judicum admovere orationem , tamquam fidibus manum. Idem si praeteriens adspexerit erectos intuentes judices , ut aut doceri de re , idque etiam vultu probare videantur : aut, ut avem cantu at quo,sic illos Viderit oratione, quasi suspensos teneri: aut, id quod maxime opus est misericordia , odio , motu animi aliquo perturbatos esse vehementius : ea

s praeteriens ut dixi adspexerit , si nihil audierit, tamen

oratorem versari in illo judicio, & opus oratorium fieri , aut persectum jam csse , prosecto intelliget. LU. CUM M AE c disseruissem , uterque assensus est , 5c ego tanquam ab integro ordiens , Quando igitur, inquam , a 3 Cotta, de Sulpicio haec omnis fluxit oratio , cum hos

maxime judicio illorum hominum, & illius aetatis dixi siem

probatos , revertar ad eos ipsos : tum reliquos , ut institui , deinceps persequar . Quoniam ergo Oratorum bonorum hos enim quaerimus in duo genera sunt , unum attenuate , preta seque a alterum sub late ample que dicentium i etsi id me Lius

est quod splendidius , & magnificentius, tamen in bonis omnia, quae summa sunt, jure laudantur. Sed

ximum eireulatorem resedit . Et eireMIans V. EpistOIarum , pro sermones in circulis serens: Sie itaque habe, inquit, ut istam vim dι-eeudi rapidam atque abundantem , aptiorem esse circulantι tu ιcas , quam regenti rem magnam ae seriam, docentique. Et verbuin ipse mcι retitari. Elui verba magna celerιtate pracrpitant, ct communes ueος volvunt, di in prιvato eιrculantur . Sed nimis multa de Ie levi .

ga. Etiam circulantem . Videndus lib. v M. Var, Lect. cap. II. Petrus Victorius. Grue. 8 r. Cottar C. Aurelius Cottat Ee Caius apud Ciceronem , Sal-histium, Asconi uiri , Cassiodorum . & in veterum monumenticappellatur, non Lucius, ut quidam male scribunt . Consul cum L. Octavi', anno ab V. C. DLXXIX. fuit, & , ut in orat. pro C. Cornelio Cicero scripsit , paulum tribunis PI. non potestatas . sed dignitatis addidit, hoc est, ut interpretatur Asconius, Iegem tulit, ut tribunis pl. liceret postea alios magistratus capere; quod lege Sullae iis erat ademptum : quod Μacer tribunus pl. apud Sallustium in oratione quadam significat. Dicitur Cotta in orat. pro Cornelio , de suis legibus abrogandis ipse ad senatum retulisse: deinde, ut infra dicitur, ex consulatu in Galliam est prosectus se. dc triumphi cupiditate, nullo certo hoste , flagravit: quem tamen honorem illi mors ademit, ut ait Cicero in orat. in Pisonem . De ceteris ejus magistratibus nihil scriptum video , nisi tum tribunatum pl. eum petiisse, quum L. Crassus, Μ. Antonius & alii de oratore finguntur disputasse , eoque magistratu per invidiam uepulsuiu fuiste . corrad. aq.Sul-

408쪽

plo autem , inflatum , dc corruptum orationis genu S . In veniebat igitur acute Cotta , dicebat pure ac solute : & ut ad infirmitatem laterum perscienter contentionem omnem remiserat , sic ad virium imbecillitatem dicendi accommodabat genus. Nihil erat in ejus oratione nisi sincerum , nihil nisi siccum , atque sanum: illudque maximum, quod , cum contentione orationis flectere animos judicum vix eo Glat, nec omnino eo genere diceret, tractando tamen impellebat , ut idem facerent a se commoti, quod a Sulpicio concitati. Fuit enim 34 Sulpicius vel maxime omnium, quos quidem ego audiverim , grandis , dc , ut ita dicam, tragicus Orator. Vox cum magna, tum suavis dc splendida r gestus de motus corporis ita venustus , ut tamen aὸ forum , non adscenam institutus videretur. incitata dc volubilis , nec ea redundans tamen nec circumfluens oratio . Crallum hic volebat imitari , Cotta malebat Antonium di sed ab hoc vis aberat Antonii, Crassi ab illo lepos . O magnam , inquit, arten, i Brutus. si quidem istis , cum summi essent oratores , duae res maximae , altera alteri defuit. LVI. A T in E IM his oratoribus illud animadvertendum est, posse esse summos , qui inter se sint dissimiles . Nihil enim tam dissimile , quam Cotta Sulpicio , dc uterquet aequalibus suis plurimum praestitit . Quare hoc doctoris intelligentis est, videre, quo serat natura sua quemque: de ea duce utentem sic instituere , ut Isocratem in acceIrimo ingenio Theopompi , dc 33 lenissimo Ephori dixisse traditum

M. Sulpicius. P. Sulpicius Rufus, ut a Val. Μax. vocatur : cuius eloquentiam accusatio illustravit , quum seditiosum & inuti Iem civem C. Norbanum in i adicium vocavit, ut Lib.II. de ossic. Ac Lib. I. de orat. scribitur . Eius res , quum ab initiis bonarum actionam ad perditas sit profectus, & incidetit in turbulent issima tempora passim apud Ciceronem, Paterculum, Val. MaX. narrantur. Plutarchus in Sulla eum 'Aνρρωαον ουδενος δευτερον - ται s κραις κακραις vocat, & alia scribit , quae videre poteris. Corrod. 8s. Leni fimo Ephori. 9 Lenis orator etiam in oratore dicitur , quod cunctaretur, Ec quasi verecundaretur Lib. III. de orat. Fuit autem Cumaeus, ut scribit Plutarch. in Isocrate & Suidas . In m ribus quidem, ut ait Suidas, simplex suit, in historiae vero explicatione supinus te languidus, ut qui virium nihil haberet. HinCCicero Lib. II. de Orat. & Quintil. Lib. X. inter historicos ipsum numerant, quamvis idem Cicero in Orat. vocet Oratorem.

Idem . . 86. γ

409쪽

ditum est, alter se calcaria adhibere, alteri frenos. Sulpicii orationes, quae seruntur , eas post mortem ejus a os scripsisse P. Canutius putatur , aequalis meus, homo extra nostrum ordinem , meo judicio disertissimus . Ipsius Sulpicii nulla oratio est . saepeque ex eo audivi , eum se scribere neque consuesse , neque posse diceret . Cottae pro se lege Varia quae inscribitur , eam L. AElius scribit Cottae rogatu . Fuit is omnino vir egregius , & eques Romanus cum primis honestus , idemque eruditissimus & Graecis litteris & Laistinis: antiquitatisque nostrae & in inventis rebus, & in actis ,

scriptorumque veterum litterate peritus. quam scientiam Varro noster acceptam ab illo , auctamque per sese , vir inoemo praestans , Omnique doctrina , pluribus. di illustrioribus litteris explicavit. Sed idem AElius, Stoicus esse voluit, orator autem nec Σoci studuit umquam , nec fuit. scribebat tamen orationes ,

quas alii dicerent ι ut 36 Q. Metello F. ut in Caepioni , ut 87 Qi Pompejo Rufo : quamquam is etiam ipse scripsit eas , dio quibus 88 pro se est usus, sed non sine AElio. His enim m seri- m seriaptis etiam ipse intersui, cum essem apud AElium adolescens, bendi, cumque audire perstudiose solerem . Cottam autem miror , summum ipsum oratorem minimeque ineptum , AElianas Ie vcs Oratiunculas voluisse existimari suas.' LVII. HIS 86. Mi Metello . Vix sciri pota certo credimus, quis hic Μe, tellus fuerit, quum tot eo tempore fuerint Μetelli : quia tamen cum duobus consularibus numeratur, & videtur acculatus fuisse,

sic ut L. AElii oratione usus ad se defendendum dicatur, putamus hunc esse Q. Caecilium Μetellum Nepotem, Balearici filium, qui consuI cum T. Didio, anno ab U. C DCLVI. fuit, a C. Curione Patre fuit accusatus, ut Asconius scribit. Corrad. 8 . Pompeio Rufo, Qui praetor urbanus paucis diebus ante, quam L. Crassus de orat. loqueretur, Lib. I. de Orat. di postea consul cum L. Cornelio Sulla, anno ab V. C. DLXUI. fuit , ut

Cicero orat. I. & II. contra Rullum meminit: cujus etiam confulis filium , eundemque Sullae generum P. Sulpicius per emissarios factionis suae interfecit, ut Liv. Lib. LXXUII. & Paterc. Lib. II. scribunt. Nec ita multo post Q. ipse Pompeius adhuc consul ab exercitu Cn. Pompeji Strabonis proconsulis seditione , sed quam

dux excitaverat, interfectus est. Idem.

88. Pro se est usus. in Ut arbitror adversus P. Sulpicium , qui trib. pl. ab eo, qui tum erat consul, dissidebat , quicum coniunctim me & amantissime vixerat, ut in Lelio scribitur . Hinc Crassus Lib. I. de orat. Cum Sulpicio & aliis loquens dixit: I Pompeii , pratoris urbani fomitiaris nafri. vel potius, quum pro se lege varia diceret. Idem.

410쪽

LVII. HIs DUO Bus ejusdem aetatis annumerabatur nemo tertius e sed mihi placebat Pomponius maxime , vel diea in , minime displicebat. Locus erat omnino in maxim scausis , praeter eoS , de quibus supra dixi, nemini : propterea quod Antonius , qui maxime expetebatur, facilis in causis recipiendis erat , fastidiosor Crassus , sed tamen reeipiebat . horum qui neutrum habebat, confugiebat ad Philippum sere , aut ad 3s Caesarem : Cotta di Sulpicius expctebantur . ita ab is sex patronis causae illustres agebantur rB. neque tam multa , quam nostra aetate , judicia fiebant f neque hoc , quod nunc fit , ut causae singulae defenderentur auribus , quo nihil est vitiosius . Respondemus iis , quos non audivimus: rn quo prim timtape aliter est dictum , aliter ad nos relatum : deinde magsti

interest coram videre me , quemadmodum adversarius de quaque re asseveret, maxime autem quemadmodum quaeque res audiatur . Sed nihil vitiosius , quam, cum unum corpus debeat esse de sensionis , nasci de integro causam , eum sit ab altero perorata. os omnium enim eausarum unum est naturate principium is una peroratio: reliquae partes , quasi membra suo quaeque loco locata, suam&vim, & dignitatem tenent . Cum autem difficile sit in longa oratione non aliquando apiqn id itan ipsum dicere, ut sibin ipse non conveniat, quanto difficilius ca-Lcmb. vere, nequid dicas quod non conveniat eJus orationi , queante te dixerit ρ Sed quia di labor multo major est , totam causam , quam partem dicere , di quia plures ineuntur gratiae , si uno tempore di eas pro pluribus , idcirco hanc consuetudinem lubenter adservimus.

LVIII. ERANT TAMEN quibus videretur illius aetatis tertius 'O Curio , quia splendidioribus fortasse verbis uteba-

8s. casarem coaea er Sulpieius Ere.) Lambinus interserit quatuor uoces, Casareni s seciandum Philippum ct Casarem , Cotta , .c. non male, si e .libris. quod non arbitror; neque ipse autumato Gruxisso. curio. 9 C. Scribonins Curio Curionis oratoris filius . Tribunus pl. fuit, L. Caesare P. Rutilio Coss. videtur praetor In Asia fuisse : certe ibi quum esset, ii si sulla imperavit, ut Nicomedem S Ariobarzanem in Capadociani deduceret , ut Appianus in Μitridatico refert. Eius etiam opera in capiendis Athenis usum SuIIam fuisse' testis est Plutarchus. Deinde cum Cn. Octavio , anno ab v. C. DCLXXU1II. consuI fuit, ut Plinius ostendit Lib. II. c. 33. Proconsur ptistea Dardanos in Thracia domuit , ut FrontinuuTib. I v. c. s. refert, ubi tamen Μ. Curio, pro C. Curione ma IQlegitur. Videndus etiam Μarcellin. Lib. XXIX. ea quo cognosci