장음표시 사용
1081쪽
quam capite gestat: edulis est; includit ar caveis, sed caret cantu, prouenit in montibus Tetzcoquensibus, marem vero curauimus depingendum.
TEt 1eoquensis etiam Auis Picicilli, paruula, totoque cinerea corpore, si caput excipias,&collum, quae atra sint, sed candenti macula oculos squi magni suntὶ ambiente, cuius acumen in pectus disque procedit; apparent post imbres , educataeque domi breui moriundure carent cantu, bonum praeliant alimentum ; sed nesciuniandi referre ubi producant sobolem.
De Amaxo cototoll. Cap. CCLV Ivit in temperatis aut paulo frigidioribus locis, gratum alimentum prae
bet, iucundoque pollet, atque sonoro occentur praecedenti paulo malo rem adepta magnitudinem, cinereo stirca collum, pectus, ac ventrem colore, iliscis pedibus, alis vero, dorso, caudaque cinereo, & nigro colore variatis
De Xompantotoll. Cap. CCII. CArdueli est pene par, non educatur domi, bonam praebet alimoniam,
sobolem procreat intra oppida, aut iuxta propknquos agros , &colore albo, purpureo, luteo, & candentidistinguitur
PAulo maior est praecedenti, versatur in sylvel tribus, montani'. arboribus: non alitur domi,& tamen pergia te cantillae: in serna coccinea sunt, pulla crura, capitis superior pars fulva, reliquum vero corpus cyaneo, candido, atquestibnigro colore distinguitur.
FVluus est Miletech superne, atque inserne cyaneus, nec masnitudine aequans sturnum Icaput humili quadam,sed pulchra crista insignitur, tul-iu etiam coloris, cuius extrema versus rostrum pennae subnigrae, atque subre- excipiunt: edulis est, in montibus agit, & nullo Placidus habetur cantu .
pavoninaque, quam uis circa collum ,& ventrem albi, rubrique coloris redulis, nec expers cantus, qui tamen est exilis. Auis vero ipsa de pulchritudine posset cum multis alijs certare.
1082쪽
De Ayoquantotoll. Cap. CCVII. AT Ayoquantototi par sere magnitudine, Iuleo, nigro, subalbidoque
colore variatur. Montana colit: bono alimento constat,& quoniam camtus impense erilis est, caveis Includi minime consueuit.
AVis est edulis, ac praecedentis pene magnitudine , inferne lutea, fiasta
vero superne, vivit in arboribus montium Grecocanorum, ubi prolem educati vescitur Vermiculis, non canit, atat expetendum admodum praebet alimentum.
Longe minor est: Elotototi, ac Cardueli pene par, sed albo, aut cyaneo colore , caudaque pene tota nigra: Vivit iuxta arbores montium Tetra canorum. Edulis est: non canit, & ideo neque alitur in domibus.
Avicula est Carduele paulo maior, tota fere coecinea, sed nigris iuxta a Iasadmixtis plumis: maculis vero prope oculos candentibus,&rostro paruo, ac nigror minime canit, sed obstrepit, edulis est, educat in Arboribus Tetra quensibus, vesciturque vermiculis, & culicibus.
Deo cocolin. Cap. CCXLGEnus est Pici Sturni magnitudine, & pulchre variatum coIore nigro, &
luteo; circa dorsum vero, crura, ac ventrem cinereo, rostroque longo, & acuto: Vivit in Tetzcocanarum sylvarum arboribus, ubi sobolem educat :edulis est, nec tamen cantillat.
Avicula est minima, nigra macula rostrum, collumque eonspersa, caetera cyaneo, cinereoque tincta coIore: inclusa caveis cantillat, chian semine vescitur, & tritotlaolli . educat sobolem circa Tetzcocanorum montium Α
Nis est tota cyanea, Columba paulo maior, &crista in acutum tendente eiusdem coloris insignita: calidarum regionum alumna est, & quanquavisu pulchra & spectabilis, plumarumque colore commendata, nec cani se nec eduli constat nutrimento.
De Cuechtoisil. Cap. CCXIV. AVis est magnitudine, &rostro Psittaci, incuruis, & rapacibus unguibus , luteis cruribus, pedibusque, sed nigris punctis distinctis: alis cyaneis,
1083쪽
subalbidisque e suluis variatis plumi I pectore, ac ventre rubescentibus; capite ὰ eandido in coccineum vergente colorem, depili; rugosoque, quale etiam esteollum, quod torque iuxea pectu ambuur eminenti,&albo, sed cyaneis, ac transuersis distincto caeniis, habet etiam ad rostri radicem squod rarum est Orbem concinnatum ex acinis multas, ex albo in rubrum colorem vergentI-bus. Hanc auem ego nunquam V di, sed erus antum imaginem apud Tetdeoquentes, in Aula quadam Regiae domus, ubi ordine quodam Principum, eius Prouinciae sermae serie quadam videbantur delineatae, quam in libros h ste transserendam curaui, quoniam ex nonnullis Incolarum accepi, littoribus Oceani esse frequentem, qui tamen nihilquod ad eius naturam aut mores spe
ctarct narrare Potuere, praeterquam viuere ex rapto, & versari solitam non pr cui amari. .
De Caquantotou. Cap. CCXV. OFfendi etiam apud Teiacoquenses Aviculam cristatam, pulchra, ac rara
forma, Passeris magnitudine, coloris cineret, sed extrema cauda lutea, & ao extremis alarum pennis coccineis quibusdam capillamentis proρendentubus, paruo capite, paruoque rostro, quae in montibus etiam vivit eiusdem Plagae, ac seminibus vcscitur, neque est cantu, aut nutrimento caetem aviculis
AVis est Sturni magnitudine, viridi, cyaneoque, stiluo, Accinereo colo distincta, in qua vel illud memoratu dignum est, & pene huic aui peculiare , duas pennas ab extrema cauda prodire caeteris longiores, quarum pars prior depilis sit, extrema vero cyaneis, oc nigris pilis vestita.
uisese e Piscium rapto uiuens, S ad Alcionum Artasse pertinens dis en-rias, quos Martineres vulgus Hispanorum vocare solet. Auis est ictus satis noxii, cinereo, luteo, ac saluo colore varia, rostro nigro, acutoquo, di octo uncias longo, collo vero duas spithamas ac pelle laxius dependenti cauo , cauda vero seiquid rantem prolixa, ac productis cruribus , quata aquaticas aves decere solent. Sunt qui Acasasahoatai vocare malint.
AVis est Sturni magnitudine, & Arma, sed alas, M. cauda caerule Is, caeterraverocorpore e subalbido vergente in iustum; vivit in Quercubus, &l bolam educat, unde euenit ei nomen.
1084쪽
De Guiluit. Cap. CCXIX. - - Avicula est minima, Regulo similis, viridi colore, & suaui nutrimento, ea est naturae rerum vis, ut haec tantula auis, ac sere nulla, audeat coruorum. examina consectari, & ubi libet latitare cogar, ac sese inter arundineta tueri. Est & aliud auicalarum genus in Insula praecipue Cubu , gregatim vola tium, &Rieti scuius seminis maximus est apud eas Gentes prouentus, at quo usi deuastantium sata, nomine maja, multi nutrimenti , gratique, &faciliaciationis, colorisque sulci, quibus est in colli postica parte sdictu mirandum, di nulli alteri animali concessumi caput, ventriculus, primumque recept
VVIgaris auis haec Columbi aequat magnitudinem, &bonam alimoniam
praestat; nidum excavat cauda, ac pedibus iuxta sabulosa loca, quate nas aItum spithamas, ubi ponit oua per imbres anserinis maiora, di pugnum ferme ampla, dicta ab Indigenis Tapum, quinquagena, pluraue, dicitra ullum albumen, pinguis naturae, &crassae, quae assa, aut cinis, bonum, ac pingue praebent alimentum, fixa vero crassum, & malum, concoctaque difficile; mirum est auem adeo paruam tantae magnitudinis Oua, tamque. numerola edere , eadem tam profunda in scrobe collocare ,& collocata citra incubantis Parentis opem, atque teporem pullos excludi, di exclusos evolare, e vestigio.
Nomen inuenit a cantu , versitus in carectis, herbosisque locis: magnas arbores minime conscendit. Phasiano serma similis est, minor tamen: loco carnis habet vermeo, quibus adeo resertae sunt singulae corporispartes, ut mirum se nihil praeter eos ac pellem in ea Aue reperiri, quam tamen noxia perserant, aut rumpunt densis ornatam pennis, cqm caeteraselos vermes esse plane peripiciatur. , e l '
De Pauxi vocata Aue Cap. CCXXTNon est praetereunda Auis illa, a Margarixa sve serebqnti ad Regem Phi
lippum delata, quam in horto eius vidimus Galli sallinacei magnitudine, aut paulo maiorem, nigro colore plumarum, sed splendenti, de pauonino, rubeo, & incurvo rostro, α Psittaci simili, mitem ,vd capi, de attrectaria quouis renuentem. Erat in hac Aue insigne, & peculiare, tumorem quendam radici rostri affigi, qua parte erat tenuior, pyri serma, lapidis duritia,'de caeruleo colore, qualis esse Met lapidis cyanei, aut vocati Turcoidis; alebatur autem si bene memini fiumentaceis seminibus e caeterarum cohortalium nutrimento, quibu5 segma quoque videbatur similis, De
1085쪽
HIsT AHvM NOVAE HISP TRACT. II. s De Altera Aue delata ad Philippum II. Cap. CCXXIII.
MErito alia Auis visa mihi in eodem horto, erit praecedenti adnectenda, Ciconiae in i mente excidit magnitudine , di cinereo colore, crilla haec gestabat octo sut mihi quidem videtur 3 uncias longam, e multis aggeratam plumis subiectis eiusdem coloris, & in amplitudinem orbicularem, praecipue circa summum dilatatis, atque excrescentibus, verum Custodum Incuria perije, antequam ego discedens ab Hispanias optimi, Maximique Regis iussu nauigassem ad Indos.
GEnus est Sturni dodrante paulo maius, Iato rostro, nigroque, Ocean Iaustralis littorum Incola, caeterorum Sturnorum huius Orbis moribus,
Avis est prolixa dodrantes binos, in sernὸ candens, ac seperne cyanea, rostro nigro, crasib, & longo, 3 nigri cante crista: vociferatur, non cani alitur domi, vescitur Tlaolli, alusque frumentaceis lem Inibus, vermiculisque, ac bonum asia, aut clixa praebet alimentum. Vitiat in Prouincia Υgualapae, uon procul ab australi Oceano.
De plurimis alijs Aviculis anonimis, ab eadem Prouincia missis. Cap. CCXXVI.
Muta praeterea sistit ab eadem Prouincia multae auiculae sine nomino,
uuarum quinque priores fuluae, atque cInereae sunt; sexta Iulea ,&cinerea ;s tima vero nigra ,&rubra, non sine quibusdam luteis prope alas Pennis, quarum omnium cantus,&nutrimentum , neque possunt impense aut improbari, aut commendari.
De inarta Eloto toti. Cap. CCXXVII.
NicuIa est Passeris magnitudine, tota isi alas excipias, pedesque,& Postrum J cyanea , sed maculis cinereis conspersat alae enim futuo, nigro, Dallenti, ac cinereo variantur colore, rostrum e candido vergit In nigrum, mDedes, cruraque cinerea, & susia prom iscue sunt; oculi nigri, & tris lutea: caveis inclusa suauiter canit: bonum praebet alimentum, versaturque in Regi nibus temperatis, qualis est Moxicana, aliturque Tlaolli.
De Yacallit, seu Aue rostri nigri. Cap. CCXXVIII.
Nomen inuenit haec Auis a nigro rostro, digitum transuersum longo, &ὸ crassiuscula origine desinente in acumen. Sturni aequat magnitud nem, cinerea est, & vivit in locis calidis.
1086쪽
18 FRANCISCI p ERNANDE Z De Altera Xochitenacati . Cap. CCXXIX.
A is est lactaris, ac littorum maris Septentrionalis alumna, sesquipalmulonga, si rostrum excipias, quod octo pene uncias est prolixum , ac tres latum , sportentosa nempe magnitudine, & uniuersi corporis longitudinem, pene aequante J serratum, coccineum, iuxta extremum ; circa allas vero Partes cyaneum, & ex albo pallescens, sed singulis momentis s quod fide pene caret mutans colorem: collum productum est, superna parte fulvum, inferna vero,& circa latera, ex albo pallescens, sed rubeis hemiciclis distinctum , cauda . atra, circa cuius exortum plumae aditant albae, & coccineaer pedes re crura cinerea sunt, sed cyancis maculis variata, ungues nigri, oculique , verum Iris rubescens ex albo, quam cyaneus ambat circulus: caetera ex nigro fatuescunt; Domestica Auis est, saliens incedit, alitur quovis nutrimenti genere, α quibusque etiam regionibus ad quas deferri contingat, vivit.
Finis II. Tractatus Hictoriae Aulum.
DE HISTORIA REPTILIVΜ NOVAE HISPANIAE.
De Acaltetepon , seu Monoxilo mucro nato, quod priuatim TemacuiLcabuya vocant. Cap. I. Habetursupra volumine I.M.9.cap. De alijs duobus Lacertarum generibus, quae proprie Acestetepo numpantur. Cap. II. il O N SVE VERE Mericani lacertarum instocentium, vulga
riumque differentias omnes, quasque seruentium Regionum Incolae Cuet alin vocant, Tecoula in nuacupare, venenata vero quae in sipas chalcidicas, sepedonesve quadrupedes rest ri postent, aut citra venenum aliquanto rulgaribus maiores, . . ncmpe lacerrarum genera, quae multa apud ipsos nascuntur, Rcaltetepon. Venenatarum tria adhuc apud nouos Hispanos ostendi genera, morsus noxii, sed minime s si tempestiue occurratur ei laethalis, quarum duae PrIores magnitudine, forma, &colore conueniunt sed picturarum distinguntur varietate: altera namque luteis tant sim ornatur spherulis in fuscum, candidumque inclinantibus colorem, altera vero candidis lineis in rectitudinem procedentibus, luteisque, & secundum transuersiim fuscis, &pallestentibus et candu
1087쪽
NIs T. REPTILIUM NOVAE HISP. TRACT. III. 19
candido: Postremum genus peculiari nomine Te trauli coati, quod raro Occurirat , nuncupatum, ac prorsiis a Tetrauli coati serpente diuersum, paruulo, ac pene nullo, sed laetifero s ut terunt) morsu, omnium est minimum, fulci coloris in sulaum inclinantis, sed cauda magna ex parte cyanea. Est α quartum genus ira vocatum, non quod venenatum sit se it enim innoxii morsus) sed ruod venenatis maiuscula corporis mole videatur respondere, cum caetera vul garibus lacertis prorsita sint similia . . . . .
De Ahueyami, seu Hemorrhoo Indico. Cap. III. SErpens est Ahueyactii Tec ut laetoςauliqui forma, sed senatibus carens, ve
neno vero hemorrhoo antiquorum cor gener, exertis canthis,&letha li ictu, quo uniuersum corpus ita assicitur, ut undique sanguinem effundat, nempe, per os, nares, & Oculos, ctuin vulnera, quae iamdiu occaluere si contingat morderi hominem ab hac serat rursus hiant, manantque sanguine, tanta est vis huius perniciosi, atque mouistrifici veneni, cuius remedia erit subicommodius valeant) referri. '- .H ,
O Vas Hait iniyguanas vocant, uexicenses AquaquetΣpallia vocare con
sueuerunt, Col 'tum videntur Ieserrei sed plurimum distant formata, at oue natura, quinque dodrantum aequant Iongitudinem, si caudam pariter metiare quaeresi quo corpore triplo prolixior est, humanoque humero laterutraque crura cra1lios: digiti tenues sunt ,&pro magnitudine corporis longissimi , brachia., cruraque crassitudinem , recens nati aemulantur pueri ne dicam aequant: venter caudescit ex viridi, & reliquum corpus squamiserum est, colorisque medij inter argenteum & virentem: ungues sunt mediocrex , cauda prolixa, & in dixtremum usque a posterioribus pedibus lἡnsim Maci Ilascens; dorlo imminent pinnae quaedam angustae unciam unam longae, splite, &protra, ad extremum usque caudati, licet sensim fiant breuiores: caput luperne de rme, ac horridum est, praedurum, ac velut clauatum, sicut superior quoque colli pars roculi nigri, α mandibula inferior caerulea, e qua pendet membrana lata digitosquaternos, orbicularis, tenuis, squamosa, & palearibus i-milis, nonnulloque circa exortum clauata Interuasio, pinnatauc , ac e virtvi in flavum colorem vergens, eadem mandibula caeruleis tegitur laminis, rotundis , maenasque., ac praecipue alterutro latere unica, quae IIostratem assem usem Idium ae argenteum vocatum denarium aequat amplitudine, coloreque, de nitore piscium aemulatur squamas, alia praeterea paulo minore Iuxta aurIumis sedem , &quae rutilescat vehementius, oris raetus magnus est, ac dentes paruI , innocuuum animal ,& aquarum Incola, oua parat Innumera, grata guttur, optunique nutrimenti. velut &ipse eius eis caro sita enim vocare libet, o uoma carni potius, quam piscoso generi similis est quae pullis nostratium cohortalium minime cedit, seu gustum spectes , seu alimoniam. Vix est, quI cum primum Incidat In hoc animal, timorem animo non concipiat, et1I alloquI mite, H a. mn
1088쪽
innocuumque, aut qui semel degustatum, summa non prosequatur auiditate. Sunt etiam in hoc genere terre stria , Queque tZpallin vocata, nonnihil tame distantia colore, & meliore, atque iucundiore alimento, sed reliqua natura pene eadem, in quibus omnibus illud videtur mirabile, terram reptatam eoru abdomine, ventreue pinguescere, ac fieri longe sapidiora: calidis veru R gionibus degunt, unde ad Mexicanam Urbem quadragesimali praecipue tempore deferuntur.
De Aque tapalin, seu Crocodilis, quos alij Cay manes vocant.
Cap. V. Haletu upra volumine I .l b. 9.cap. I I I sol f IS. De Acoati, seu serpente Aquatili. Cap.UI. IN paludibus temperatarum Regionum versari solet , dentibus Daruis.
ac innoxio morsu, longus quinque dodrantes, ac pollicem crassus, si per taenijs nigris, & cyaneis alternis distinctus, & cyaneus anserne; capitis superna nigra sunt, lacera cyanea, ac inferna lutea. Uiuum audio parere, ne indico impare vipera nossea dicacur carere . Sunt qui Miaoacoati vocent, quoniam sipicae Maietis colore sit. TDe Aquaqua, seu Busone. Cap. VII. V Ersentur in calidis Regionibus huius nouae Hispaniae, ac praecipue iuxta
utriusque maris littora , mirandae magnitudinis Busones, ut qui galeros mediocres aequare soleant, caetera nostratibus similes, nisi quod veneno sitne mitiore, ob quorum magnitudinem, eos in hac enarratione pertransire silentio nolui.
De Coleoati, seu Serpente Coturnicibus simili. Cap. VIII. ANguis est binis dodrantibus paulo longior, polIicem crassius, ac Teuhthiis
cocauhqui primae sui videtur species, nam & sonalia pro numero annorum caudae innascuntur, augenturque: venter candet, ac nitescit, dorsiimvero maculis nigris, S t aluis variatur, atque distinguitur, conspiciturque venter iuxta caudam reliquo corpore cratiior, caudaque adeo breuis, & subito attenuata, ut rix latum digitum aequet: dentes Omnes parui,breuesque sint, & tamen lethalem infligit morsum, sed qui si adsit diligentia )remedi s aliorum venenatorum animalium mortibus destinatis, coerceri, atque curari soleat.
De Cencoau. Cap. IX. A uis est septem prolixus spithamasiac tres crassus pollices, si excipias paristes , quae sunt iuxta ventrem, ubi longe amplior videtur, & unde cauda ad usque extrema subito gracilestit: color est infernὸ albus, liuidusque, dorlavero atque lateribus niger, nisi quod taemjs russis sesὸ cruciantibus circa latera dili ingua solet, dentes Vero parui apparent, ac minime letlialis modiis.
1089쪽
HIS T. REPTILIUM NOVAE HIS P. TRACT. III. ci De icathnan serpente. Cap. X.
GEnus est Serpentis Tzica clinan, seu Formicarum mater, ita vocatum, quod earum cuniculis vivat, de quando toras exeunt sequatur eas, statis anni temporibus; pulcherrimus est omnium Serpentium , nec cuiquam noxius , minimi digi l crassitudinem aequat, ac duorum dodrantum longitudi. nem , lasciis distinguitur candidis, rubrisque transuersis,&alternis, non vivit nisi cum Formicis,aut alibi,quam Regionibus calentio : quod vero spectat ad medicinam, tusus, appositusque, dicitur tumores praeter naturam discutere.
Hominis aequat Anguis hic crassitudinem,eumdemque dupla tangitudine
excedit: incolit saxa, antraque, & occurrentibus animalibus ad se tractis halitu victitat, euenitque aliquando, ut Indi iter agentes insederint ei, rati truncum esse stanta est eius vallitas, atque stupiditas nec intellexerint, qua instabili, terrificaeque sedi institerint, donec Angue sensim praeterlabente aperterriti surrexeruit, innocens tamen esse dicitur , ac nullo pene noxius
De Ecacoati, seu Angue venti. Cap. XII. guis est sex spithamas longus, binasque uncias crassus, innocuus, dentibus paruis, ventre argenteo, lateribus, ac dorlo, lineis septem candidis, lutos, cyaneis, & nigris alternatim interstinctis, lingua prolixa, tenui, bifida, di nigricante, quam vibrat velocissime, atris oculis, &pro magnitudine corporis amplitudine insignibus, di Iride pallida. De Quatapalcati, seu Chamelione Mericensi. Cap. XIII. de unosupra Io. Fabriol72 I.
GEnus est Cham eleonis Quatapalcati, in calidis nouae Hispaniae repertum Regionibus, parum a noitro, in ex imagine licet coniectari) distans, sed tamen non prorsus idem ; vidi &apud Haitanos Cham eleones, sed longe minores nostratibus,& vulgaribus lacertis pene similes,verum de his suo dicen-cendum est loco.
De Cuicuilcoad, seu Colubro vario. Cap. XIV.
SErpens est dodrantem Iongus, ac minimum digitum crassus , cauda ab ipso ano tenuiore, velut & TEoalcoati, trium unciarum interuallo; dentes habet paruulos, ventrem lividum, fuscum, dorsum atris interstinctum lineis rnascitur in frigidis ac lethalem infligit morsum, nec sunt aduersus eum aliμ, quam contra I euchlacotetauhqui remedia excogitata. De Disiligod by Cooste
1090쪽
FRANCISCI FERNANDE Z . 1 De Ceneo ad, se a Colubro simili spicae maygij, similibus pae coloribus
variato. Cap. XV. GEnus est Serpentis innocuum, maculis interstinctum futuis,& nigris, aeventre candido, longum cubitos quatuor, & brachio tenuius, dentibus paruis, ordine duplici serie quadam dispositis. Uruit in calidis, nec plura a huc de eo Serpente comperi.
De Colcoati, seu Colubro Coturnicum colore. Cap. XVI. SErpens est lethalis αbrsus, longus tres spiri amas, ac pollicem erasilis, similis eth Tcuchlaco ahqui, similibuiqua mordet caninis: huic mcatsi per quem redduntur excrementa, subitur cauda, tcnuatur, atque gracilent.
De Cuech, seu Colubro sonalibus insignito. Cap. XVII.
SErpentis genus e si innocuum, quatuor. cubitorum longitudinis: candet huic venter, dorsum suluis, nigrisque maculis distinguitur: dentes parui, ac corporis crassitudQ ternos digitos aequaris. Q
SErpens est lethi seri in narrant morsus, quinque prolixus cubitos, teres, Ob-Iongo capite, oculis magnis, ac nigris, bin is caninis, qui superiori maxillae infiguntur, exertique sunt, alijs Vero modicis; collo tenui, palmumque longo, a quo ad medium Vsque corporis tres pollices crassus est, unde sensim usque ad caudam extremam a tenuari incipit,venter inlcrne albus eli,vergens in hui. dum , sed ab ano in extremum usque caudae, ac iuxta collunt inferna rubent dorsum cinereis tegitur squamis, ac velut maculis quibusdan albo colore distinctus, unde nomen: agilis Coluber est, & qui sese cauda ideatur, in girumq. si quis eum attigerit, seu repat, seu pendeat dum tamen inpraehendatur j se
De Yzlacte coletin, seu alba Lacerta. Cap.XIX.LAcertar genus est venitis candescentis, fusci dorsi, sed rifidi dis lineis secvn.
dum longitudinem discurrentibus, alijsique per inserualla transuersis in interitinetum, maculis quoque nigri cantibus, di quibusdam in locis obsturum. Innocui est morsus, vitamque agit in frigidis plagis, cuius Nos, Semasculi, Miα minae praestamus imaginem. De Diqiti od by Corale