De epithetis Homericis in eis desinentibus

11쪽

- ii

V. Deniquo innumero fere locos, quihu veteres inter' rei es ipsi nomina Homerie in εις desinentia Oxplicant et si quidein uti antea sitituimus, possumus ni Terre sed pauci sus ciani Auna λοεσσαν τὴν πολιὸς ἀμέλσους χωσαν. Schol ad Il. I 183. - Ἀνθεμοενει σφαν ὲ πο-μ ε tοντι ad B 67. - νδ ηεντα λοχμου φο φυνην νοντα ad T M. - ροτο- εντα γῆ-rvis ad Z 480. et id genus alia sexcenta. Quae cum ita sint, vix perspici potest quidni viri docti sibi constiterini, cum ut praelati sumus, modo epitheta de quibus agimus, idem quod latina quae syllabis no terminentur valere doceant. modo nescio coiid statuan Tenendum vero atque defendendum est epitheta illas nonnisi a io ininibus substantivis vel adiectivis quae vocantur sul,Alantivorum iee sui gentibu duci. 2 signistrare Mulunt, praeditum. oestruetum, refertum aliqua re in Puno autem aliter explicantur nequaquam salis udhuc intelligi et denuo excutienda videntur esse. Red cum ne ii quidem epitheta. aiorum de origine n illuni est dubium, uini ita interpretes explicaverint ut in intimam poetae Rententiam penetravisse videantur et ad regula quas proposuimiis melius etialia intelligendas vehementer pertineat magnoque in Homeri carininibus interpretandis adiumento si quasi in conspectu habere ii sum omnium id genus phileiorum non soluin ea de quibu adhuc sub iudice lis est interpretabimur, sed utina reliqua recensebimus et qui bii cum substantivis a poeta con noctantur adiiciamus, idque ita ut varia epithetoruin genera distinguamus.

Λh etymi res quarum numerus iniri cis Ait designantibus plerumque epitheta

nuisse Strat, pag. 60 , testis est. Itaque dubitari nequit, quin imme sit intimis et αμος imminentibus insignis. Neque alite apud Apollonium Rhodium II 269--κασος Hπηει i. e. Caucasus mulia ea mitur habens vel II 2 νῆ - ῶπῆισσα Inyni M. uodsi igitur eadem urbs 'edasus tanti ira 33 vocatur, non de situ id urbi A. in do mumrum altitudine intelligendum es Etenim Calydon quoque, qua luxui venum amnen il lin. . . IV 3 et prope magnum lacum iacebat Surab. pag. 46M. ab

12쪽

O46 - Ο l3ι - Ηταί reoo ouoia 370. interpretes piod sciam omnes hoc loco de domus Vulcani Splendore cogita ei lini et ouον αεροεντα verterunt domum splendidam magnifleam. At vero Thetis in ipsam ulcuni ossicinam intravit doumque sudantem, circu soli fi laborantem ei dei itemque inveni a 37 ΚΝ. ν ν we' δρώοντα, λι-ιιινον περ τίπας σπεναντα ριποδας γαρ ἐείκοσι πάντας mnεν. Tum proiecto ut aliis solii Lia in statu ci motalla malloi peretissa clara fici ni illas instar stellarum per melliani micantes dissipabant. Ita exsistit imago splendidissima ac verissima ne lite vocabulum deae nefatis reli sic usu et Ore suo. . Thora aulem Achillis II 3 quidni si ollis ario ex auro argentove saliricatis Ob Hilus fuerit Quare iam vetur habe ni rho -- ωπεποικιλμενον ἔχοντα, ἡ λαριπρον D. στρων κεχρωριπιισμένον και πεποικιλμένον οeqαις. L. st quominus ά me ις iiDpliciter splendidus sonare tali iamus, propria epitheti significatione prohibemur. ρακτοεις aerimosus, . . , aerimas sundens θεά D 493. 496, - - ιτια a 66,

Παθου δινηος altos gurgites habens: - Xanthus I, 15. 603. Πνεμο ιις ventosus, Rive ob situ altitudin in ivo ob alias causas ventis exposituς -

13쪽

Ubicumque mare tui dictum est pericula significatitur quibus navigatore exponuntur cum naufragi. pisci uin navein sequentium raeda an Oua de re copiosius u nobis dispulatuin si in Ephemeridi-bu, quas u laeti, vir iurissilinis. iii l. n. MDCCCLV pag. 38.4s. Vox illabili, uitae ad exi licui ultui NuS,seau versiui, hQ0T

inullis viris doctis suppollitur pro retin εων. Duae seri pluru Ni vera est, habes epitheton a καιρος telum lactuni et multis liciis onstetum fit; itificans. Cl. Oheck. Elem path.I. i. 504. . OT. Verum uesci an Horiturus ipse huic interpretationi obstet. siti tu iue ullula ei itheton cuius etyino Deitullina uti syllabam

noli ad iis Sola quae eant, perlin in locu ipse docet illi intaxat nolio sederi si non j iiii urgenda est qx e tui fuit singula lolia seu frons. Et quid sibi vult, id quod pars interpretuin intuit. adeo densae sedent ut populi loliis si initos in lyu filii alaera interpretatiis vade agiles sudent ut populi soliis comparari ossint v nepui hercle atque obscura in iligo. At Ver nonne iam sagi uni St. ut Stare inlini in longi xysti vel lotimi poteticus Duulis tuti xystus, situlis portieti adspicienti tibi apparebat Ibi a homin, hic columitarum ruis uter suo concurrum in inuin locinia insui Dyrmitidiim inclinari videbatur idem Homero in limino eonclavis vel irii ubi uncillust ad uriclo iirdine Olloci in sodeiit, animo Obversunt ii eidit. perspeetinum ciuit pictoribu iocentiolibus hoc uti serbo mihi liceat describeret millam vi tiorem inventro potuit iniugineni. Populus en in procera pyriunidis instar nucuminali , si ligula est. Ouae in iam eo et enuntior si citui etia in amori tua soliomitique agilitatei res tu sentet. Describit igiliit poeta rituum si ocimia liniversi iiii tu in praestantia uncillum tu vos timent n. siue in limine uinii maxilii conspicua suerint. Nam verbi απολεHWαι χρον ἔμον plendorem significari recte intellexit Ioanne Henricus Vos s. Duae deseri pii chilheto ξοδέων adiecto mullo etiam, ut ludicam, vividior iit. Sedent igitur an illa lauri,arietes Ordine collocutuo talia sumia rocerneci Dpuli frondes. ei indulae roseis v stilius iam sua in i leti in 'leiuleii lilius. Us. - 59s χιτων ω ἐκ σπιλβοντα μιλν.

15쪽

uακροῖσιν ν στοισι, τά ἡά γ' ἐπι νηυσιν ἔκειτο, να via αχα κολλήεντα, κατὰ στω Muis 44Mκν. Troes icitur ille in Graecorum castra imaverim D ex currilitisiti in abant, Graeci uuleni coniiK. iiiii,u in ii iis navalibus ut obuntur. Si talem contum, tam uniis nisi mi te, ut Aiax divino iii oduni robore orat, inciar non osset plures milites manibus gestantes iiii laetitii hostiunt propulsum e nuli ossent milii Prosemo atque maxime impedita Diiena exstitisse I'roi sus alia colitis pugnandi ratio fuerit nec AP est. In summi navium ni cardine semiliae erant contorum antem purios inferiores a lateribus paxillo vel velit illos habebant cardinibus masculis sit niles his verti illis in cardines limina immissi saeillini dextrorsum sinistrorsum contos illos movebant militos ol, ingentem iliandam hac machinatione vim nacti, hoste Ionς lir aliuisahant Pluribus nulem verticillis inculo contos instruelos s- erat necesso, ut in Issici OSSel ui longius brevius prout Du;rna poscetini. Ponti rontinerent. Tales ins opilli to nubi ra conto illo Homeriis describit caenim, si iii idem tim clymo κῶλα voeanula κεω οφ lyrae Derticillus. κολλαβος oi eoIIuin cohaerent, nominis κολλα principauem significati lieni into tilinii suiςso ne lusen sui res ista quam aliquid vertatur, Dertebra verticilius Aeetin-dni in si uili tilii es gluten iiiiiiiDe illud o vertebris ex cui lilaonilius ex coriis duri ari non in olli inicii iii latit conficio lur. Ita pio statilo κολλῆ esse tertie illis instrvetvs. idem utile κολλ ro in O 678Quorro κολλπον βλέποοισι et unicum iii, ut ud Oinurum re-i,critii r. nilunio ut irimeri lem Poribu iam nisebat vi relial ille verbuni κολλῶν aut tin. Si mi sicuti

17쪽

Quare equidem verietini eurum umbilicis umbemmvis praeditum id est lis ornatrem, bullatum. Idem vox de iugo dicta valet quanquae W273 legitur nὶ ae κάτερθεν ἔδησαν - ὁμαλόν intell. - πόδε σνὶ sed hoe non obstat, quominus ulli aureis iugum illud ad Priami currum pertinens

ornatum fuisse statuamus. Namque, quod V 29 iugum commemoratur aureum id reri non solidum auro sed ornamentis aureis. ullis vel elavis aureis insigne suit; si etiam lora voeantur aurea E 30. O mi ο ὐει ς.

Longe errant interpretes qui dicunt idem me atque νεuόεσσα, ιστήεσσα, equo aliud quidquam signi-steare nisi aut ollibus obsitus aut simplicitor altus. Nam non omnis ollis potest vocari et oti id est superessium, sed is laniunt, ii revera supercilii similitudem habent qui a altera parte declivis et supra. ii supercilium crinibus, ita urbori hus aluuo ruticibus obsitus sit. Est ollis prope Troiam, cui nomen a II De oui me id si Pulcher Collis. Do hoe olle si r 1 31o δ' ιρωσι καθιζον ἐπ' ἀψρησι Καλλικολώνης. Atque ollem nullum quem id quod nuximo ornamento nontibiis collibusque si deficiat, appellari Cullieolonem Pultarum Collem, in perto est Callicolone nullus est ollis qui sterilis sit atque desertus adiisque. Hine quid ἀτρος filii velit patet. Quodsi ila, ut diximus et in rei natura positum est vocabulum insu W15 Meeperis duobus ibi verbis admirabilerii a pocla inagitiem depingi intelliges Dii enim sedent in ea callieolones parte ubi collis in planitiem subito vergit ita ut quid iiiii in campo necidit optimc conspici possit, a

tergo autem Dulieeta laetum aspectum praebent. R in illi, e liabero luculente nomen proprium phrynium probat qui Triandi locus est: nam unde id nomen traxerit o Sirabonis XI pag. 593 descripi, uno lueet Πλησέο δ' ἐστὶ τὰ μουνιον. m. φ τὰ οὐ κτορος 1σος ἐν περιφανει τόπιν. 3u:ie cum ita sint, Troiam ideo qρτόεσσαν poeta appellat, quod colles declivos et lautieeus

laetos habebat supervacaneum est destrionΝl raro et them et regionem collibu insignem et arboribus i niueibus iii orn:ilcim misso cum saepe si gi flet, olivae vel Dinuria a poeta comm morentur. Sed avissima est quaestio, eur potissimum ne uno loco Troia λγόεσσα neque vuευοεσσα vel Hπήεσσα dieatur. Reiu declarat nulla verbum πνρι ur χοινο, cum ii ineptus tantum poetu νευόεσσα vel αλ εσσα connector potest. Non enim venti, non collium ultitudo, sed arbores tantum possunt concremari. Vera igitur poeta innientia filio est: velut si Omnis rota funditus cum ipsis urboribus 1 ruti ei liusque igni sumnSo deleretur . . . . . e iust enim verbo uvabo quod sonat igni fumoso omburere hine consilio et causa poeta ne loco utitur cum si urbs aliqua standi ius cum ipsis arboribus ardet, flamma clam non exsistat.

Desinamus in Strabonis locum qui uaxime cum nobis faciat, ut pag. 382 Xωραν criniis Κορινθος ou ἀγεων στόμα, ἀλλἀ σκολίαν ra καὶ τραχειων, - - πάντες ἀφρτόεντα Κό

18쪽

Πετρήεις sinosus: - Auli CUM Pytho B 519 1 405 - Calydon B 640. Meris insula 3 844

Veteres interpretes partim morio et ad pedes usque pertinens, totum hominem vena harum ouuετρος vocabulum sonare voluerunt. Recentiores in illa explicatione aequieverunt ad inuiti omnes. Si etiam nuperrimo Doederi ei in Gloss. llom. 60 qui O 616 τήν ἀσπίδα αυτος φορέεσκ ποδ νεκύ, Dκoe--των, en Cyrop. VI 2, 10 σὐν ἀσπίσι ται ποδ ρεσι et Λ 24 Meu λέοντος --εκες, en Cyr. VI 'imii ii in tanquam loco illuAtrantes conrimini. A vero qui steri potest ut ista signissculi exsistat Vocabulum actum est ex τε ouις Gen. ιος Neu Hesych. ei sumxa syllaba εις Quare, ni salsa fiunt quae supra de huius syllabae vi disputavimuA. proprie valet terminis instruetus obsitus germanice mdchenresth lii autem se uti termini sunt fimbriae penteillis similes. θέσανοι, vestis vel smbriae vel illi itaque sula τερπιοεσσα - ἀσπὶς θυσσα-νοκτονα solum imbro ornatum, ντων τερώιοεις, ut Herodoti III utar verbis, - κιθῶν θοσαναντες vestis fimbriata vel etiam villosa.duaeritur primum de seu lo imbriato Notum es et Iovem et i,ollinem et Minervam aegida simbriis ornatam gestare, irin θωσανοεσσαν. Diis autem eri uilia scuta poeta nunquam attribuisset, nisi apud hoinine in usu fuissent Iam vero increbruisse videtur mos, ut θυσσανόεσσα utpoto gravius, sanctius vocabulum, antiquissimi poetae de deorum lanium cutis de hominum autem dicerent τειψιόεσσα. 0uodsi accurauit poeta descriptionem II 803 impexeris atque examinaveris, nequaquam aptam mei sententiani cum τερ-όεσσα vertas usque ad pedes pertinens aptissimam vero cum idem quod --οεσσα esse statuas, si cito intelliges. Nam cuti pereulκ et humi detrus simbria fluitant, idque potissimum in oeulo conspicienti cadi duid autem ibi vult Humi Geidit seu mad totum hominem tuendum aleommodatum Longe aliter res se habetis e46. quem locum inepte

coiitulerunt:

στρεψθεὶς me πι--nθεν ἐν ἀσπιδος αντονι πάλτο, τήν αντος φορέεσκε ποδηνεκί, ζοκος ακόντων. Nam hi id rei caput est ut scutum corpus lotum legat atque a sagittis defendat, ut a cupit ad pedes usque pertinea duare hoc loco ποδηνεκης ptissime stoiatum est Atqui gi locos, quibus xjις οσσανόεσσα, cuius quidem de signistratione nullus dubitat. poeta posuerit inter se contuleris atque excumeris, iisdem quibus μιλ τερπιοεσσα positum esse diximus id eri conditionibus lacte videbis. E 738 legitur:

19쪽

Minerva enim patris validissimi valida filia, Muto humeris iniecto essecit ut fimbriae conquassatae hue illuc fluitaren Ila poetam quasi pingere solere cum inmuneri loci poterant docere tum statim versus Iliadis XLVI. ubi ipsa sagittae irati Apollinis de olympo descendentis sonantes deseribuntur. Haud aliter atque E 38 se habet rara ubi ad Apollinem Iuppiter dieii: ἀλλὰ συγ ἐν talo οσσι αβ αθίδα θοσσανόεσσαν, σὴν δ' ἐπισσείων,οβέειν η ας --ους. Neque diseremi P 593 καὶ τοτ αρα Κρονίδης λ ετ stlo θουσσανόεσσαν, Mnevαρδεῖν, Ἱδρο δὲ κατὰ νεφέεσσι δενηνεν, ἀστράψας δἰ ἀλα-εγάλ' κτυπε, τὴν δ' ἐτιναξεν neque Σ 204: ἀυς δ' Ἀθηmi οι 'θωοισι βάλ' his θοσσανόεσσαν , nec denique I 400

Venimus ad alteram locutionem τεραιο ς ντων Indusium quod simulatus hospes crete sis Ulixi quondam se dedisseranxii ita describituris 242. Vestimenta autem fimbriata iam antiquissimo tempore usitatos fuisse docet I 8 έων πώματον θυσάνοις ἀο τῖαν. Aegyptios certe talia indusia habuisse Herodotus II 8 alicior est: ἐνδεδυκασι δἐ κιθωνας λινεον mo τὰ σκέλεα θουσα νωτοος, τους καλέοισι καλασίοις Neque temere et ortuitu Iacium me exiStimo, ito Cretensem talo indusium donantem poeta induxerit. Suffragatur etium nostras sententiae Giodus, qui p. 35 hiemali tempore spissa vesti inenla indui vhet:

την περιέσσασθαι - -

ἀιις δ ποσσὶ πέδιλα βοος se κτα-οιο αρυενα δῆσασθαι, πίλοις ἔντοσθε πυκάσσας. dualem enim tunicati indui velit, versu Auh-quenti poeta declarat quo uni eam raro lamine. denso subleinine texi iube Nam in solo subtemine mollities illa lanuginosa quae panno superemineL. habe igitur poeta laenam uλαῖναν eSSe mollem, tunicam autem, quippe quae I sam cutem langat, lanuginosam vel potius illosam tui gradatio quaedum in Verbis αλακὴν ei τεσι - inest. Nequo tuniciun ietuarem loci in nutritui . iii ae de ulceamentis raeSeribuntur, declarant. Nam πέδιλα ο loeo non soleae sunt sed calceatnenia qualia erodotus deseribit VII 6 πέδιλα ἐς γον ἀναπιμostr et VI 75nto τοι ποδας τε καὶ τὰς κνή- πέδιλα νεβρων. Id enim luce clarius ipsis Hesiodi vereri meitur ἀας ποσσι πέδιλα βοος αραενα σήσασθαι - πιλοις ἔντοσθε - σας Si quis talibus calceamentis indutus esti is celete in Graecia non indiget tunieae talaris. Sed tu hoc est, τερ-οεις qu minus talaris, ad pedes pertinens significare latuamuri, grammatices regulis omnino prohibemur.

20쪽

Sunt alia id genus epitheta, quo in lyma plurali quidem uiner accipienda fi int, en vendum lanien ne nun eru nimis urgeatur. Τειχιοει enim non Foles si iuncare multis muris Deumdatiis, ei muris eireuandatus. moenibus instruetus Veritin nitende, quaenaan urbes ita describantur: solae Tityis B 559 et Gortynii B 646 aliae nullae Aluui moenibus aliae eliani urbes cimi vadatae erant iiiiii igitur Uerum Tiryn sinoenibus ingenii bus, a Cyclopibus, ut putabant iantiqui aediscatis erui insignis Strab. VIII pag. 372 extr. Ei Gortyna qua niali sui,sitatis emporibus initi pollens Olonsuu Met ut eum Gnosso do dignitato certarest. - Strati X Pag. 476 478 - sine dubio pariter nivnil nisi ut ΕΚ oreo ιχιοεις ingentibus muris instruetus Pirare vix fieri potest, ut a inlinutivo quod vocant τεινίον derivetur, et aut uni Strabone l. l. τειν εσσα legendum ut cum Augusto Lonec Eleni. alii. I uia. 5 a nominibus ino Gen. o desinentibu epitheta etiam eri in oεις exeuntia inluendum est. Item ille oriam non est multis nuribus hutnuctus, auribus instructus. uritus:

ubi de dei arte uiuite industria dicatur, quid si hi vellet epitheton utrimque lavdierans Quid operibu arillieiosis eum claudicatione Exsν elandum potius est epitheton quod ad de industriam operaque speciet. Reliquis loci omnibus quibus u*ιΠρεις invenitur tanqualia ut nomen roprium