Dominici Arumaei ... De mora commentarius methodicus nunc denuo sublatis mendis editus. Cui propter similitudinem argumenti accessit Johannis Saportae doctoris Tholosani Compendium morae ; indices verborum & rerum memorabilium additi sunt

301쪽

Is a. D. ARIMAE Iopinata est judicem illum plurimiso cupatum negotiis facile oblivisci posse, quod m=sas probant in L quod jussit f. de re judic ut refert Menoch. d.casia o .n. a. Ad alteram dico, i, eo pluribus opus est denunciationibus, quia pluries Venter, antequamulier pariat, inspiciendus est, ne fraus aliqua fiat, quae quidem fieri cum possit pluries,ita assidua requiritur inspem: ut ait Menoch. d. loconum. I. sufficit igitur unica interpellatio. Quae an etiam conditione existente requiratur nodosius est articulus: Conditionem cum dico,intelligo eam quae in futurum dii igitur,in obligationem e actionem suspendit: ut proprie a Ctis accipi

solet.linstitutio talis Io. f. r. f. de condi insis veluti ii navjs ex Asia venerit,aut Caesar Rudo Iphus II Tu cas devicerit, cuiusmodi sermo ex

302쪽

CAp. V. DE MORA se sententia Aristotelis dubius Mincer-

tus est, Ex sententia Stoicorum an , te exitum rei nec Verus nec altius,

quam probasse nostri auctores vide si tur,licet Paulus in Lsed res resis tur. I.uis .ibid c ac Faejudic adi Diodori sententiam accesserit affir- ramantis, id quod futurum est ante ues, quam fiat, iam verum esse aut sal . sum.Interdum tamen .conditio in praeteritum,aut praesens concipia tur,ini teritum veluti si Titius Consul fuit, in praesens: Si Titius Consules'. cum insecundo. f. d. --

iust. rupi,irrit. Sed minus proprie, mi ostenditae Linsitutio talis. I . . r. n in iis obligatio non

ditur: Nam si conditio vera est, sti putatio tenet, quamvis contrahen- te conditionem ignorent. l. cum ad praesens f. de reb. credit. l. conditio , mi itaque tunc potestatem condi i tionis

303쪽

- . . Ru MAEr&vera,non etiam irregulari,quatae talis privilegio nitituri quoniam pro mora non habetur , quod indicare voluit verbis: Uuamvis enim consia tutumst ut minoribin viginti quinhannis usurae omnino praestentur,tamen non pro mori scilicet regulari hoe fabendum eLE, quod ex eo probat, quoniam si vera mora esset,jam suf- ficeret eam semel perlinterpellatio nem constitutam esse , ut perpetuis duraret, atque ita textum respectit

interpellationis intelligendum esse, ICti scopus ostendit, qui hic fuit, ut

petenti minota responderet, et n.

illa Lly .L usuris ex lib. I. restonsor. Pauld quando usurae debentur ex mora in fidei commistb, non vero ulla ratione rem explicasset, si ut volunt illi verba illitas gasullicit semel intervenisse retulisset ad moram commisiam , quoniam id

304쪽

CAP. V. DE MORA. 2 rminorem minini elatebat mora comissa usuras deberi, ut nec de eo i stituendus fuerit, at quando commissa,de eo dubitabar, de per consequens JCtum de eo conmitum re spondisseres ipsa dictat. 1. Quia in

autem latino de actu uno vel primo intelligi debet. Lbου s. . Do berm ness. d. V. S. 6. Quin, qui stipulatur sibi dari, cuicti erit, quali sine mora dandum stipulaturi Ladecem δ Τd Verb. Oblig. quapropter Um lustipulatione ea, quae quodammodo conditionalis videtur, imo es verba non etiam mentem considerando, rati is certe fuerit, id multo magis admittere in obligatione pura,& constituta ut cum petierit creditor in mora constituatur debitor.

305쪽

C p. V. DE MORA. ra 3tiam exigit,ut scilicet constet de ej mente, voluisse serio servum interpellare, nunc denuo eande serio reiterare, aliis itaq; casibus,ubi sciliacet ipse debitor interpellatur, nulla

requiritur instantia, sed iaci a temet interpellatione mora incipit d. Tistia. Lusuras. deteginti. a. Quod in secundo argumento proponitui, em probatione in contrarium fortiore refellitur, cum enim verbis volu tatem suam testibus prcessentib declararit creditor, quae malum inania nos in praejudicium diligentis creditoris,&favorem odio alia'ps quendi debitoris, a priore sententia

deseivisse, desen clorie praesum erepetiisse,adigita Quod addebatur,ptertio de contumacriposset pro se tia nostra induci, quoniamin unicacitatio pro tribus mssicit. l. nonnuny a.djudic. sed vero saepius trina

306쪽

Σ D. Ru MAEI fiat, ad nostrum casum non recte

transferiur,namri de graviore debitoris praejudicio agitur, quoniam eo plane non comparente in bonorum possessionem missio a Praetore decernitur tot tit ex emb. casii posse .eat ut quoque cautius merito

agendum sit.Quarta objectio petita est a separatis, Quod enim Justinianus inci. Novel Or. c. s. trinam de- nunciationem requisi verit , propter rei gravitatem factum est , Agituri

quippe ibidem de occidendo adui

tero,ad quod celeri festinatione deveniendum on erit. Similiter quod sancitum est in vel bas. . a. per tinet ad ordinem judiciarium,a quo minime recedendum est Et ratio sepius rei tetandae monitionis, vel concedendi termini,in eo est, ne facile conqueri possit litigans se aristo

307쪽

CAp. V. DE MORA. 24sgat ad sententiam.Quod verbJCtu attinet in D pconvenerit Respq demus id dominii intuitu, ne eo facile privetur debitor, constitutum

esse,Nam cum sollicite debitor prospexerit sibi ne pignus distrahatur,neri sane non debet, ut simplici voluntatis declaratione creatioris a conventione recedatur,sed demum utriusque, quam lex conjectat somnolento debitore, qui ter monitus pignoris redimendi rationes non inierit. Sic quod Fridericus in Hauth .sumimus constituit, propter

privatione jurisdictionis,quq praej dici maximi est, no aliter statui debuit. Quintam oppositionem sup

. imandato so. . ille illi. f. mandati. de singulis videndum erit. Et quide communis responsio est adael qui

308쪽

Σ D. M E IRomae. . cohaeredes ibi ex facto ita contigisses plures interpellationes facta fiterint, a verbis autem facti ad jus velle argueremo licebit Bart.

Iason. Duar. Ialilibet .is omnes animadvertere dicit Iacob. Menoch. d. cas. Eo. n. 37. Qua metam e nisi as

bem in Luinum. n. Inr de Reb credit. Etsi enim verba facti narrativa juris dispolitioncm non inducant, no tamen procedit id,quandoJCtus sum. dat se super verbis narratis clem. I.d. probat. Ex facto enim jus oritur l. ex plagiis. I sim clivo fadi. Aquil Nuc autem constat,in coluredes Irtus, lindare expresse stipe narratis,in verbis Messondi secundum ea quaproponuntur,obstaturam dolimati exceptionem. sane replieatio sive rum dicere liceat , communem e- sponsionem confundit. Quare mecum

309쪽

CAP. V. DE MORA. 247

cum considerate, num rectius speciale ali 1iiid mae β.animadverti posisit,quod tale est. Conventum cstne praedium haereditarium extra familiam alienaretur, addita poenalis stipulatio in alienantem, quod favorem totius familiae concernit. Nam forsan in eo defecit pater, minor crevit,infans reptavit,aut majorum imagines sunt,quas non videre fixas aut revulsas videre, satis esti 'gubre,ut loqriu constantin glexa a C. ea in tui Malias duru

sit laribus sepulchrisq; avitis carere, iis Londo δ.1. d. Rei venae ideo quo

unica interpellatio vix admitti conrni tam magnum favorem, qui pe- tus omnem alienationem enerea re posset,admitti debuit, maxime e nixam voluntatem ostendentibus cohaeredibus eo,quod aenalem ad

310쪽

vicacibus hoc modo ratio divexam di pauperiorem cohaeredem oriatur,rectius putatum permittendam alienatione esse partis mulieri, quae pius testato cohaeredis tutores co- venerit,&delideraverit,ut secundu

conventionem aut emerent, aut

venderent, Cum enim illi toties co- venti non responderint, lex conjectat eos favori rupra dicto renunc, aue,Qtienim actum impedire possunt loquendo, tacendo eum comprobare videntur. Atque hanc re-iponsionem ne novitas falsitatis si1-spicionem ingerat haud dubie comsideravir. Amym Ferru.is d. s.cohaer. .es Moli inquit unica negationes committitur. I.Titia SH 63qurin.d. legat.a .lmo .deus r. Sed in hac facultate alienandi vel non, sepius testato est denunciandum. De altera

nimirum. l. Emihud. minor haec