장음표시 사용
641쪽
iobbus nusquam satis placuerunt. Ego, ne tamdiu in re non parum difficili immorer, verum sinuam illius .H-rim hunc saepe sum arbitratus, ut
verba C hJurisconsul initio legis conjungi primum debeat, quo quidem cautum est, si plures haeredes extiterint ei qui rem dividuam deposuit, tunc depositarium debere majori parti haeredum quae adivitie
restituere Majorem autem partem intelligere debemusmon ex numero utique persenarum, sed ex magnitudine portionum. Nunc subsequitur'. e autem Sive igitur cum de re dividua loquimur, agamus cum eo actum apud quem res est deposita, vel cum ejus haerede, ab haeredibus illius qui rem depora
etat, veluti cum depositarius ince tus est,cui prius rem depositam restituat. Si interea ante rem judica
642쪽
T Ac T. MORAE CAP. III. 9 tam,dum inter haeredes okeum cui res est deposita contenditur, res interciderit: tunc ab lvi eum debere,utiqi cum interitura esset ea res, etsi remtuta esset actori In summa,
recte statuit Cajus debitorem rei dividue: absolvendum,non quidem
eos locutod interitura esset ea res penes ac rem, sed quia dubitabat depositarius cui ex haeredibus contendentibus,majorem partem restitueret. Nec adhuc forte definitum erat, uter haeredum majorem parte ex haereditate referre deberet:qubdsi minus dubitatum probaretur, vel quia satis tuto rem depositam rest, tuere potumet,re perempta abselui
non posset depositarius. .sin Apa . , ustim. f. deposi Ex verbis, periculo ejus est apud quem depositum fuerit, si judici accipiendi tempore
potuit id reddere reus,nec reddidit.
643쪽
Praeterea pro Mart adfertur cum exception I.quod i homo. f. de eo quod Met caus. Quae lex a nostris ex communi sententia sic recte distatuitur, vi illic homine interempto intra tempora judicationis,omnino inferens metum, a rei condemnatione
relaxetur, quia tripli poemLpropter facinus ples ebatur,quamvis eo loci non constet,an penes actorem resperitura esset, quemadmodum vulgis interpretes existimant Subne-etunt ins aper I svehenda. g. ira co- ditione. f. ad leg Rho de ja . sed ea licet aliquantulum urgere videatur,nihilist tam en hia tis rei distatutione facilius. Nam quod ad illius legis interpretationem pertinet, sciendum est, Labeonem primum statuisse mercibus peremptis dolo illius qui in deteriorem navem merae transtulerat,ex locatori Pndu'
644쪽
TRAc T. MORAE. CAP. III. 9'cto cum priore nauta actionem dominum habere: cum ea conditione navem conduxit, ut in ea merces portarentur. Paulus vero putavit contrarium sentiendum, utraque
scilicet nave perempta cum sine dolo vel culpa nautarum naufragium factum probaretur,nullam actionem competere. Sed hoc ita institutum est, quia nec dolo nec culpa merces petierant, nec quod in mora set sed eventu et casu fortuito utriusque navis naufragium intervenerat Manifestius adhue Joannis sententia micitur elegantis
simo Ulpi. relponse,in . se pecuniam. f.sed iubi accepit de condi caucida. ubi semel commissa mora debitorem astringi opinatur cum crocontracta non est, tunc non temere distinguendum, an penes creditorem res peritura esset, vel non . c
645쪽
lum commissum, etsi eam rem redemerit depositarius nemo enim a tali peccato poenitentia uia nocens eue denu Ulpian in Lqui mente.
1 desura Haec quae in speciei debin tore diximus,non militant, quoties alternativispecies ipsae deberentur, nisi unius optio facta esset, ut si Structium aut Pamphilum utrum ego volam dare stipulatus sim, altero enim mortu qui vivit solus petetur: nisi mora facta sit in eo mortuo, quem petitor elegerit: tunc autem
perinde solus ille qui decessit debetur,ac si solus in obligationem deductus fuisset inquit Scaevolatani Stichum.1 de solutio. Iulian in chmmmodi. 6.Stichum.1. δε leg. r. Idein mora creditoris rescriptum est.
I ipillatin sum Damam.F de Verb.s Obsie. Sed quid si sub conditione
646쪽
T Aer. MORAE CAP. III. 48s species debeatur, eaque ante moram dolo debitoris interierit, an Lpsius detrimentum fiat, qui impleta conditione speciem praestare tenebatur 3 Et verius est, ad debitorem pertinere. argum. Mi eum. s. itf. 'quis cauti Paul. CU.inet cum ius , ust.
Is de Verb. Oblii quod idem ce sendum est in eo qui scibat rem
brevi tempore perituram. Ulpian. in L siquis vina. F. deperi oecom rei
ven deceptis enim non decipient, busjura opitulantur. Ulpian.La.I. verba itaque. f. ad S. C. Velu num. Hinc non parum dubitant nostri,an re perempta ante moram in contractibus innominatis , detrimentum sit debitoris an alterius communis extat sententia,periculum ante mo-
ram creditoris esse. Sic enim ente pretantur. l. f. quid ita dedi 1 decon. U.da scaus nonse verba Vb
647쪽
M Jo AN.AE A PORTAE, an .haec sunt. Quod si ita dedi, ut
intra certum tempus manumittas,
si nondum tempus praeterierit,inhibenda erit repetitio, nisi poeniteat: quod si praeteriei it condici poterit. Sed si Stichus decesserit an repeti datum est possit3Proculus ait, li post id temp' decesserit, quo manumitti po uit: repetitionem esse si mimus, cessare Huic responsi, simile est illud Paul in L 1zaturalis. θυ
ρ bos V de procr. veta Si inquit scyphos tibi dc di ut Stichum mihi
dares, periculo meo Stichus erit, actu duntaxat culpam praestare debes. Post moram vero existimant periculum debitoris esse quod facile colligunt in tuis.J. de condi causia. versi. ide), ex verbis, si mortuus est Stimus, repetere positim quia id eb tibi dedi, ut mihi Stichum d res Quam quidem ego nostrorum
648쪽
T Ac T. MOR AE. CAP. Irr. strvindistinctionem nusquam probavi, nec satis video, quemadmodum haec Iurisconsuliorum responsa eam subauditam interpretatione suscipiant. Quis enim dicet in . ultim illic moram debitoris ante rei interitum praecessisses nullam vero dilationem probari in L ,. quod si ita rata ta in L naturasis. . sed c phoi. Itaque, nisi fallor,non
patu existimo interpretes recto tra . mite allucinatos. Nec veram Barn
ulcison. reliquorum distinctionem. Quare nihil certe proba-llius putarem semper in his legib' 'sadvertendum, an contractus perfe-6tam causam contineat, vel non. Primo nim casu creditori fericulum esse non alterius fatendum est.
thos, ut inemptione devenditionercscriptu est.Lneces trio. est iste ua
649쪽
Fdeperi es com.rei ven Perfectum veris contractum innominatu potarem, quoties res data est, vel ex parte unius impleta conventio est,
cum alter nihil praeter culpam praestare debet. d. ,sed Aphos. Altero
autem casia, veluti, cum contractus perfectus non est,ut cum nihil forte intervenit,vel cum δε mente albquid datum est, ut res praestetur se- luna, tunc periculum debitoris esse certum est diutissis cond. n. da. Qiijdamem si post moram res perierit, qua penes actorem, peritura etiam erat, an debitoris totius rei detrimentum fiet i an alterius qui
dare debebat In hujus quaesiti decisione nostri graviter se torquent, plurimum dubitantes veriorne sit Danniue,vel si Martini sententia. Sed Dannem passim interpretes in a stiaonibus in personam equuntur, rejecta
650쪽
jectat isti distinctione Disquirendum est igitur quam brevissime poterimus, utra verior sit sententia. Qui primum existimant Ioannem recte ensisse, nituntur ea . cum sit infamilias. .ultim. f. de me . Obsit quae lex nihil huic negotio inservire potest,solum enim putat eo loci Jurisconsultus debitorem innoxium, re ante moram vel petita, vel perempta Generalius tamen retpondet Paul in L Aphricanus. .ipsius.1. deleg. r. Ipsius quoque ei inquit interitum post moram debitor e solvere astringitur, sicut, in stipulatione,i post in am res interierit. Nec enim advertendum credidit. Iurisc. res an penes debitorem, vel actorem perire potuerit,mnacit post moram rem periisse, cum per eum quem dare oportebat factum sit, quominus datum id silerit. d. quod