Alberti Kyperi,... Anthropologia corporis humani contentorum et animae naturam et virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans, cui accedit ejusdem Responsio ad poendapologema V. F. Plempii

발행: 1660년

분량: 734페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

UNIVRs MEDICINAE consurgunt. Imo sanguineorum animalium partes primum conforma tae albent. Ac ante ex sanguine partes formari nequeunt, quam ille in analogam sanguini substantiam transierit. S. L X XII. Quod autem semen solum non lassiciat, sed sanguis

quoque maternus materialiter concurrere debeat, probantium ex diversitate partium, tum ex seminis paucitate. Nam haec tot partibus non videtur sum ciens, ut adeo alterum principium in consensum sumendum sit: illa autem receptissima est, quod sanguineae partes exsanguine, at spermaticae ex sanguine processerint. . a XIII. Posteriores equidem rationes levioris momenti sunt. Nam vanum illud partium in sanguinea sin permaticas discrimen Cap. . S. 21.&seqq. rejecimus. e si vera sunt, quae Autores res runt , primum formatae partes non ita magnae sunt. Sic scribit Ar l. . demist animal. c. 3. abortum triginta aut quadraginta dierum vix majorem esse formica majore Et Varol. scribit se in abortu quadraginta dierum vidisse hominem distincte formatum sub magnitudine apis. Verum priores magis stringunt, ut adeo eam sententiam propugnaverim l. 6 Instit Phyl. e. es: Th. 9.S L X XLV. . Nihilo minus mihi nune sententia Aristotelis probabilior videtur , quae statuit semen maris solius eiscientis officium praestare. Ac quidem eam manifeste probat experientia de generatione pullorum ex ovis , in qua manifestum est , semen galli materialiter

non , sed solum esticienter concurrere. Si autem natura in impersemioribus efficientisvi materiae generationis naturam disjunxit, quanto magis id fieri in perfectioribus credendum est. Id enim observare in rerum natura est , ut in persectioribus plerumque disjuncta notentur, quae in impersectioribus conjuncta sunt. Atque huc tendit ratio, qua hic Philosophi utuntur. Naturam in ordinatissimo atque persectissimo corpore ordinatissimamin persectissimam rationem observare debere. Ordinatius autem .periectius esse, si disjungantur, quam si conjungantur efiicientis& materiet officia. Adhiberi tamen possunt Maliae rationes, inter quas illa quoque est, quod seminis corpus constitutioni materiali partium sit ineptum, tum ob paucitatem, tum ob nimiam spirituum copiam, tim ob subtilitatem, ut adeo solius efficientiae rationem impleri videatur. Veruntamen quia eas alias controisversias ingerunt, prior cum experientia adducta mihi sussciunt. S. L xxv. Ad argumenta itaque contraria dico. Ad I. concedere

482쪽

dere me diversas illas phrtiones in semine, negare tamen eas diversis muneribus esse dicatas. Sed arbitror,quod quemadmodu deversa Coaguli fermentique partes non materiae sed solius efficientis rationem subeunt in casei&panis productione, sic idem verum sit de semine. Et ideo spirituo a pars alteri crassior intime est perfusa, & in eam dominium possidet. Sed instet quis fieri non potest, quin materiale materiali sociatum non augeat materiam. At semen materiale est. Repono: ut aliquid dicatur materialiter constituere, non satis est, ut aliquid materiale alteri materiali se jungat , sed ut sit illud patiens , quod ab efficiente subigitur, per se ad id ordinatum, ut quantitatem generandi corporis praestet, quod de semine ostendi nequit inlioquin enim nulla daretur efficiens materialis interna, quin simul materiae vices supplere diceretur. Sed videantur de hoc Ar Interpretes degeneratione mistorum ad . libr. meteor agentes, qui ostendent, quod ignis etsi corpus est, mistum tamen dicatur ingredi non tanquam materii, sed tanquam efficiens, n:ii materiae nomen late accipere placeat. Ad a. adhuc subsudice litem esse, annon ex vitello potius partes consorinentur, sed quicquid sit, id non adeo stringi: nam certum est,

id quod materiam pullo suppeditat,a sola matre seu gallina esse, at galli

semen solius efficientis rationem tueri. rat nunc de maris semine agimus minime, cum supra ostenderimus a mulieribus prolin cum semen nec suppeditari, nec generari. Ad . dico, initio adhuc controverti. utrum plantarum quoque semina passive non tantum active comeurrant. Sunt enim qui opinentur , quod plantae sicuti ex alimento e terra attracto aluntur, ita ex eodem quoque conformentur semine efficient: partes praestante Deinde antea notatum est , in impers caloribus viventibus saepe conjuncta esse . quae in persectioribus sunt separata Sic in plantis dii crimen nullum sexu , in animalibus periectis autem reperitur illud : atque adeo fieri potest , ut eadem gen rans planta simul materiale, simul efficiens aesformale principium con ijunctim conserat, sicuti Arist. l. I. degen anim. cap. II fieri opinatur. Ad . dico : multos statuere potius rubere primum partes animalium. Atque sic quidem mihi quoque apparuit in diversis abortibus humanis& brutic Sed quia illi aliquantum majores fuerunt isoLm obstipe id tueri Maxime cum nihil inde sequatur. Nam paucus cinguis a permate albo Iussicienter concoctus Min partes mutatus albescere poteli Ad ulti. num dico: Sicuti languis est ultimu partium alimen-

483쪽

4 . UNIVERIAE MI DICINAE tum , non ut maneat sanguis , sed ut paulatim in substantiam viven tium mutetur ita sanguis maternus est materia scelus non permanens, sed transiens. Id autem magnum' νομροον est , sanguinem prius m tari in semen antequam partes alat, nisi quis opinetur omnibus partibus vim generandi semen competere , quod salsum esse ante probatum est solum ij negant, qui semen a toto provenire arbitrantur. S. LX X VI. Secunda quaestu est risua virtute semen illam vim exsereri' Non dubitari potest , quin missia eam operationem praestet acquidem tum viani me , quae semini inest: tum vi carus innati seu iritus talis', qui copiosissime substantiam seminis persundit ipsa autem re forsienanu pars et si in actione aliquid quoque contribuit , maxime tamen vehiculum dedes est spiritus, atque si humido primogeneo respondet. Haec ex superioribus, ubi de principiis seminis conponentibus egimus, clara sunt.

s. LX X VII. Tertia pustio est: Ansemensi causa principalis in m mentalis generationis φ Diversimode Autores loquuntur Aliqui etenim semen causam instrumentale esse volunt,quia id est, quo seu per quod mas generat, quia etiam generat semen virtute generantis: at aliqui putant Potius esse causam principalem, quia generat virtute insita lita animae tum spiritus insiti, quia generat teparatum a generante Exhis liquet, quod controversia hare hoc sensu proposita non sit de re, aut rei veritate sed tantum de voceriin formalitate eausae instrumentatis. Si nempe instrumentum seu instrumentalis causa sumatur generaliter , ita ut dicat causam, quq ab altera causa adhibetur, ut per eam essectum suum sortiatur: turn utique semen instrumentum seu instrumentalis causa estvi dici potest: maxime ideo quia ipsam agendi virtutem a generante accepit, atque ejus vi generat ' Verum si stricte capiatur, ut instrumentum seu instrumentalis causa dicatur quec non habet propriam ct insitam vim qua agat, sed quae solum in fluxu continuante principalis agit, utique non est instrumentalis causa. Si tamen quis ex me quaerat, quae sit magis propria significatio, dico prior. Etenim apud Philosophos dicitur ilia causa principalis, cui absolute effectus tribuitur eat instrumentalis, cui ascribitur propter aliud, cujus medium agendi esse dicitur. Hoe enim sensu Philosophi servum dicunt esse instrumentum domini, legatum Principis. At sane illi insita virtute ea exsequuntur quae in mandatis habent. Dicuntur ergo instrumenta, quatenus

an ea actione sic agunt, ut alterius authoritatevi vi agant. Atque siclemen

484쪽

CONTRACTA LIBER , I ma. M semen quoque etsi insita vi agit, eam tamen vim a generante accepit, sic illius vi agere dicitur. Si quis dicit, insitam seu propriam &alienam vim pugnare. Concedo , si eodem sensu diceretur. At nunc insita seu propria dicitur ratione inhaerentiae aliena autem ratione originisti dependentiae. g. L XX III. . Verum obiectiones duae potissimum opinionem illam quae semen instrumentum esse generantis asserit, valide oppugnant.

Dima est: quod instrumentum elaretur ad essectum virtus,si superiorem altera: quod omne instrumentum d beat esse agenti conjunctum qua exissentiam aut qua ο perarionem. ias tamen sic solvo. Prinam, quod ea sic intelligi debear, quatenus instrumentalis causa, quatenus talis, dependente virtute aprincipali causa agat, non autem, quod effectum sempervi omnimodo attingere nequeat, nisi a principali elevetur Potest enim idem diverso tespectu esse principalis & instrumentalis causa. Secundam, quod ea non sit universalis, sed particularis, valens tantum de instrumentis con unctis Aut dic ,conjungi instrumentu omne principat qua operarionem aut fr-1 uer,m intrauer.Formaluer quide,si simul cum instrumento actu iniquae in et Tectu: irtualiter aute,quando efflictens principalis instrumentali virtutem communicavit,qua hec operetur. Hoc enim easu non est opus, ut actu in ipsa operatione instrumentali causae principalis cooperetur. Et in hae distinctione fundatur divisio instrumenti in con tinctum & siparatum. 1 oecti vocatur , quod a causa principali actu operante accipitur, ut per ipsum effectum attingat. Separatum , quod ab agente principali virtutem accepit, qua etiam non amplius cooperante aut existente euectum attingat. Duobus vero id modis fit et nempe mora uer &μπα. morature, ut cum quis mandato alterius quid facit, ita ut quicquid inser egerit,mandanti imputetur. Nisi enim posterius sit, potius concausa principalis erit, quam instrumentalis. F se autemseur iter , quando actione vera reali agens quoddam naturale virtutem alteri communicat, adessectum sibi competentem praestandum. Atque sic semen virtutem a generante accepit , qua generans in specie eonservaretur. S. L XXIX. stivastio quarta est: ct qtia virtute semesartrabalura remum sanet Etenim utrumque dubium aut saltem obscurum est. Nammulier ipsa videtur generationis principium communicare debere foetui, alioquini pla nullo modo active ad generationem concurrere

dici posset aut si attractio quaedam necessaria sit, ea videtur ab ipsis u

tero

485쪽

telo sufficienter fieri posse. Et qua virtute attrahit sanguinem mater

num semen, quandoquidem agit virtute communicata a generante, generans autem pia virtutem talem ob.nere non videtur Contrarium tamen verum est. Etenim virtutem talem attrahendi convenien

tem materiam in plantarum seminibus advertere est, at quicquid per fectionis est in inferioribus, majori jure credibile est inveniri in peris ctioribus Imbri mulier citra attrackionem seminis effunderet in ute rum sanguinem , appareret ille etiam quando non fit conceptio, aut

in utero corrumperetur, aut in carneam eXcrescentiam, aut aliam sub

stantiam mutaretur, quod nec fit, nec fieri debet secundum naturam. Imo cum praegnantes essent mulieres, si viro ungerentur, maximum inde periculum foetu immineret Neque rationes contraria valde stringunt. Nam mulier maxime palsive ad generationem concurrit, &dicitur active concurrere,ivin quatenus conceptum semen fovet, conservat,& toetum excludit, tum quatenus alterum generationis principium excoquit, & offert, non autem quatenus illud in uterum es suntlit, sed sunt eae partes seminis, ut alterum sibi comprincipium conjungat. Uterus autem attrahit quidem sanguinem, sed suae nutritio nis causa neque ideo non ad generationem confert. Nam recipit se. men foetum, fovet, retinet, suo tempore emittit. Mus autem qua semen sanguinem maternum attrahit , est tum manifesti, tum occulta. Manseasa seu raturalis est caloe spiritus in semine abundans, qui attenuando, rarefaciendo, resolvendo vasa uteri aperit, ut sic sanguinis aliquid emanet, dehinc continuatione virtuti, quantum digerere potest allicit. Occulta seu vitalis est vis attractiva nutritivi.& materialis partium principii consistens in συμπα ἐία perficientisvi perfectibilis. . Atque inde adeo manifestum evadit, tum quare non nimium sangiunis Istuat, tum unde semen eam virtutem habeat. Nempe a generante, in quo sim, liter virtus attractiva sanguinis residet. Neque obstat, quod sanguis ille non sit maternus quippe ei secundum peciem existit similis. At ille; Virtutes συμπα specificam, non individualem aut accidentalem

naturam respiciunt. . V X X. Ginta quassio est stua rationesia coagulatio sanguinis maternia siemine Proculdubio coctione. Nam sic etiam exsanguine partes conservantur. t prima partium constitutio specie non difffert ab earundem conservatione. Est tamen haec coctio determinati generis ,

subjacens animae vegetativae desensitivae directioni:ideoquet nec uniso

486쪽

CONTRACTAE LIBI PRIMUS. 6 ρmis, sed pro partium diversitate varia. Si quis urgeat In quavis co- Ione excrementa quaedam sejungi, hic autem nulla, Sextam quaestionem injicit An in coectisne illa etiam excrementa sententura Ad quam dicimus: Omnino.satis Errim manifeste excrementum tum serosum, tum limosum advertere licet, & procul dubio tenuia quoque quaedam exspirant. S. A X XI S prima qua,lis est si coagulatio illa seminis digerat a partium conformatum Rationis ad minimum discrimen advertitur. tenim coagulatio sanguinis absolute dicit ejusdem ad consistentiam aliquam revocationem tantum, at partium conformatio cemim modum

istius consistentiae. Si quis etiam plus disserre velit, ei non repugno. Nam probabile esse judico partes non eodem momento perfici, quo inchoantur, sed rudera primum poni, dehinc magis magisque expoliri. Itaque coagulatio illa sanguinis vel ipsam impolitam structuram ant cedit, vel primam eam actionem denotat. S. A X XII. Octa, quaestio est: Ea virtutesieminis formemur partes iSupponimus in hac quaestione sermationem foetus procedere a virtute semini inditia, non a Deo, aut alia causa externa. Nam etsi Deus omnia in omnibus operatur, tamen naturales csserius mediantibus naturalibus causis peragit. Et in partium formatione id peculiariter agentis determinati vim arguit, quod secundum phantasiam matris laedatur virtus laetum efformans, quod Deo non potest quadrare. Hoc qui adverterunt,omnes vim πλα κεν indigitant, sed quaesit illa vis, qua ratione agat adhuc in dubio est. Ego arbitror vim illam rλαςiκi: es e lacestatem animae thm vegetantis, tum sentientis. Vegetantis quidem quoniam sormatio partium earundem nutritio ab eadem causis proficiscitur,in una eademque realiter actio est. Unde liquet etiam,quod haec virtus eatenus non sit distincta realiter a nutritiva. Nam si actiones ipsae realiter non discrepant, utique ne proxima quidem propriaequς causae ei scientes realiter discrepare possunt. Coeterum , quod eadem virtus etiam ad animam sentientem pertineat, exinde videtur confici, quia secundum phantasiam matris diversimode operatur. Sed causa omni cognitione privata objective seu idealiter moveri nequit,omnium recte philosophantium arbitrio. S. LXXXIII. Sed inquiat quis Siquidem vis plastica ad diversas animas pertinet , utique non una , sed duplex virtus est,is quomodo illa coalescit in una. Siquidem sententiam Platonis de anir mundi, dc Stoicorum de spiritu universi sequi libeat res expedita erit,

487쪽

s UNIVIRs E ME ICINAE nimirum sentientem 6 vegetantem animam esse eandem. Sic etiam, si

isthim multorum Peripateticorum opinionem sequamur, unam tantum esse animam in animalibus&hominibus. Nam si quoque eadem vi tus erit anima sentientis vel rationalis virtualiter ac eminenter inserio res animas ac facultates continentis. Verum concess. opinione Graecorum, plures esse animas in uno, dicimus, essicienter proxime vim πλοι κην esse vim animae vegetantis, at directivei determinative animae sentientis, sicut idem de nutritione at firmandum esset, hypothesi illa stante. Animam autem rationalem hic non attingimus, quoniam opinamur, eam sormatis sana partibus indi. g. L X X XIV. Noxa quaeni est: Vbi manet semensormarico con littiuis uitibus ' AIulii Aristoteli eam opinionem attribuunt, quasi is staturrit, formatis partibus semen in flatus dissolvi, atque sic vel in

utero manere, Vel ex eodem egeri atque contra eam divola argumenta coacervant, ut sic sententiam Philosophi eliminent. Ut au tem p. nemur eam opinionem Plutosophi esse, praecipue duo loca ei tant, primunm eum qui . et degener anim. c. 3. X lat, ubi ait, Hrecorpiu seminis, cum naturam habe.ι,aΤIeam ct humidam, διαλυεται γῆ -υ- ιαουται , dissotritur, stirissa circi Seu ut Gal. l. I. de Sem. c. . explicat, πνευMατουται in aerson mutatur. ς' υρια με βαλλεται, quo sensu Caeta vertit Aristotelis verba dissolvitur, resumque in s ritima eranesu: alterum eXI. q. degenerat .anim. c. . qui ita sonat Semen maris, re id auget matri iani, Orfit pars conseptus, mi ceImque stiminiIamineo, sive non hoc modo concurrit, sed eo , quo nos :cimus cogensi condem materiam Demineam. Imo urgent, hoc ex principiis Armotesicis necessario sequi, quoniam secundum ipsius Axiomata&principia certum est, efficientem seu principem in instrumentalem causam non ingredi natu ram seu essentiam ess ctus. Semen autem diversi potestate vo cis princeps instrumentalis causa nominari potest , ut sipra vi

sum.

g. LX XI V. Circa hane disti ultatem existimo omnin semen manere secundum essent iami virtutem suam in genito Atque ut omittam absurda illa , quibus adversam sententiam impugnant, solum urgeo ex iis qua supra constituta sunt r. Eod semen se habeat per modum perficientis ad sanguinem maternum, ut persectibile Permciens autem& persectibile jungi debent et Quod in semine sint anima vegetativa sensitiva cum nativo calido, sine quibus immanent,

488쪽

CONTRACTAE Ius D PRIMus. 4ertibus partes constitui nequeunt. 3. Quod semen agit in sanguinem maternum, ut agens naturale, at illud immanens est, teste Arist. l. a. degener. c. I. ubi ait : Ars est principium ct quasi idem illius, nil sit, euinalι si natura motus in mobili est , ortum habens ab alia nattira, qui ide. D habet actu secundo. c. Et hue commode quadrant sitnilitudines Aristo telis. Nam ille semen saepius coagulo comparat, aliquando etiam fermento. Sed coagulum sine manet in lacte coagulato , ac sermentum in pane fermentato. Quidni ergo semen in languine coagulato φ, L X X X V I. Ad rationes igitur contrarias dico : Ad primum Iocu Philosophi,male ibi explicari διαλυεταια πνευματουσαι per dissolvitur in flatum evanescit, sed potius, quod dissolvatur,t in te.

nues partes resolutum undiquaque sanguinem maternum pervadat, Scsie cum eo unum quid constituat, sicuti e comparatione termenti cum semine, quam l. degenerat amm . . . inst tu .r, id clare intelligi potest. Natura calidiam vialis, quae ex seminei pii advenit agit pene viser- mentum. Hoc enim ex mole exiguas magnum, humescente quidem parte solidiore , in spuitum autem Perso humore λ δράγροῦ πνευα ατ κυάνου. Ad secuta.

dum locum dico : Aristotelem ibi sistum denotare, quod semen non

subeat rationem materiae in contormatione foetus, non quod non subire queat rationem reicientis internae. Inde l. I. de generat .anim. c. i. scribit. Mus non dat si iam pari in magnita s, Ied tribuit partibus ut mi tales. Quid vero est, tribuere partibus, ut finitales φ Sane formam Messentiam. Et paulo ante. uod a mare tribuitur, non idco tribuit Ar ut ex illo tana aminexiliente i. e. materia fatid, quodsi: seu ut halea rationem morentis 2 fornu At quo modo rationem torma habere poterit,

si separetur Denique ad rationem dico nihil notius esse in stiloso phia Aristotelis, quam formam, finem, officientem in causis na: raeib scoincidere. At forma rei intrinseca est. Sed quomodo utat caula efficiens est causa externa Dico, sic dicitur ratione essentiae in respectu admateriam, inquam agit. Atque id veri illinum est. Nam forma nunquam sit essentialis pars suae materiar. Dehinc actus quoque forma est vel e sectivus, vel formalis. Itaque cum priore causato nunquam coalescit forma sat cum posteriore bene Atque uterque conspicitur in semine. Primus, quatenus materia limitatur, restringitur, apta redditur ad forma secundus quatenus tali materia semen ipsum dilutum eis spiritum versum sese sociat, locum ea constituit genitum.

g. LXXX VII. sitiani declina est. An narriti se augmentatio

489쪽

ψsa UNIvERs E MEDICINAE Detu semia, an fatui fit scribenda r In hac quoque quaestione supponendum est, foetum revera nutririri augescere in materno utero Atque sic dico : revera videri foetu potius munus illud attribuendum. Etenim semen tum temporis jam in scelus constitutionem abiit, Sc pars ejus, non materialis, sed formalis factum est. Nihilominus illa virtus scelui ex semine accessit, unde originarie &remote illa opera semini

attribuuntur.

S. L X X X VIII. uolio undecima est An ipsum semen recte dicatis nutrir At firmativam diverit Autores asserunt, ac ipse Gai. Arist. quodoque sic loquuntur. Veruntamen quia semen non est totum vivum, inesse seminis non augetur, nisi externi alicujus adjecitione ii utriri proprie non dicitur, licet in causa sit, quod partes nutriantur. Posset etiam distingui, quod aliquid dicatur nutriri ut quod , Scut quorstaque semen nutriri ut quo non ut quod Item Considerari semen separatim: conjunctiva formaliter ac materialiter. Ita ergo siemen non nutritur separatim consideratum, prout formaliter adhuc semen es nutritur vero conjunis sumptum, materialiter nempe confideratum, prout partibvi ingenitum est.

S. V X XIX. Adjunctaseminis praecipua sunt ejus qmmittas. qualita , quae tamen non omnia aeque magni momenti sunt uuantitasseminis absoluta non constat certum tamen est tum ex partium generantium asservantium parvitate, tum ex experientia una vice non ita magnam quantitatem in corpore reperiri. Sussicit tamen illa generationi abunde in sanis,4 fatis quoque copiosi est, quia saepius regeneratur. Objiciunt aliqui copiosum eriluxum seminis in iis, qui gonorrhaea virulenta

laborant. sed novisse debent, non esse eam materiam semen, sedvirulentum pus circa genitales partes productum. S. C. ualitas sieminis vel motiva, vel alterativa est. Haec rursiimVel manifesta, vel occulta est. Manis a lauseolu vel tactio, eaque punia, seu tempertes, secunda, vel risibilis, vel odorabilis, vel gustabitu occul-ra tum συμπαhιο , tum νΤιπα, ια. De quibus nostra methodo per quaestiones agemus Frima quastis si sit temperamentum

seminu φ Quoniam principium vitae est, imo animam ipsam in se habet, calidum 'umidum esse debet. Ac de calore ejus testatur abundans si ritus, qui in ipsbreperitur, tum causa generans instrumentalis calida, tum effectus seminis de quo partim circa finem ejus actum est , partim uberius postea agetur. Ac calor ejus multb major calore sanguinis est, quoniam ex eo nova coctione fit, in pauca materia terrestri M

490쪽

CONTRA e TAE LIBER PRIMus. ygaque plurimum spirituum habet. De humiditate praeter alia testatur ejus fluiditas,ut adeo omnes humanum semen liquidum esse corpus dixerint. Ac quanquam Ctesias Cnidius semen elephanti ita sicces ere&indurari asseruerit, ut electro simile videatur, tamen meritb Arist.

l. a. degenerat animal. c. a. eam opinionem rejicit.

s. X CI Verum hujus occasionefecunda quaesito movetur, quandoquidem ista pro praedominio qualitatum ad elementa revocari soleant,cum quo elemento semen cognationem obtineat, seu ad quod elementum optime referri sit, Optime respondet Averrh. Paraphrasi inari de gen .anim. c. o. quod semen respondeat butyro , adeoque praedominio igneum laeri sit. Id enim congrue ad temperamentum dicitur. Inde loco eodem Philosophus docet semen non gelascere, quia natum ex aere&spiritu est, aer autem non gelascit Sed inquiat quis strare ergo

Tiliot. l. a. degener ammai. c. 3. docet semen habere naturam aqueam, ac c. 2. esse

aliquatenus terreum LCenseo, quod semen aliquando consideretur secundum ἐνεγγeιαν agendique esticaciam, aliquando secundum consistentiamin sensus apparentiam. Primo modo si spectetur, igneum & aereum dicitur secundo aqueum terreum a Philosopho dictum fuit. S. XCII. missio tertia secundas qualitates seminis concernit, estque, aris en tius debeat esse tenue, an crassum so idum an lentum kAssentimur Aristo t. l. . de Histor anim. c. I dc Gal. l. 2. dessem. c. . qui utrique foecundum semen crassum esse asserunt, dentum, ut adeo Ioco citato Philosophus grandinis modo, coacta esse 'cecunda sem:na dicat. Inde etiam l. 3. Hist anim. e. ult necunda semina docet in aqua subsidere, at in foecunda diffluere. Et idem ratio confirmat. Etenim quandoquidem semen coctione ex sanguine sit, quo ea perfectior&diuturnior, eo majorem lentorem Sc crastitiem inducit. Ac inde qui veneri non ita frequenter indulgent, lentum magis descrassum semen egerunt, masculos plerumque generant secus evenit iis, quo debitum coctionis tempus semini non permittunt Attamen sicuti in

omni mediocritate excessus dari potest,ita non nego,fieri quoque posse semen nimis crassum, addo in principio nimis lentum Verum tantum in statu praeternaturali corporis&partitam genitalium alio enim judico naturam per gonorrhaeam potius plene elaboratum semen ejectitram, quam corrupturam.

s. X CIII. uaria qualis deritialitate visibili haec sit Quem cui rem habeas semen i Eam rursum Philosophus l. 2. de gener anim. c. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION