Nova bibliotheca lvbecensis ..

111쪽

ovo sero ad TE VIR ADMODUM

REVERENDE l mea se insi

nuat gratulatio , id , quum seria sit, in malam partem haud interpretaberis. Diu enim est, quod hanc, qualiscumque est, scriptionen celeberrimi cuiusdam uiri, qui uarias eruditorum epistolas in uulgus dare cepit, conlectioni destinaueram inserendam ; sed quum , sussiaminatum esse optimum hoc inititutum, sero intelligerem: nunc, quando commoda se offert occasio, eam nec elabi e manibus, nec meo deesse ossicio publice uolui. Novit Magnoscit merita TVΛ, quae maxima esse, uniuersus, qua patet, eruditorum orbis uno fatetur Ore, LUBECA nostra; quo propius ea, curatius perspicit, quoue certius iis diu perfruitur eo arctius quoque E complectitur, usque honoribus, quibus potest ornared si summo studio adnititur. VENERANDVS ORDO MINISTRORUM SACRORVw, qui

TE sincere colunt, admirantur, amant, non

potuit mentem suam, qua Esuspicit, explicare clarius, quam ubi , collectis omnium membrorum suffragiis T collegii sui SENIOR RM publice declarauit, omni, quae hanc dignitatem comitatur, auctoritate uoluit Xornatum. Superuacaneum heic esset in laudes TUAS excurrere, cuius eruditio, doctri-

112쪽

doctrinae sanctioris copia, & uirtus, mascula in astutissimos diuinioris coetus hostes uis, solida uenetrans in suggestu sacro perorandi facultas, summa tandem cum grauitate coniuncta humanitas, multos habuit iam habetque praecones ebsque disertissimos, ita, ut mihi si accederem uerendum esset, ne detererem potius uirtutes TVAS , quam eas eueherem. In uotis ergo, purissimo animo susceptis, occupor precorque DEUM

IMMORTALEM , ut hac dignitate, ad

quam iure quodam TVO euectus es, quam diutissime laetus uiuusque perfruaris. Sustentet ille insignes animi dotes, quas in Te uel inuidia praedicata largiatur idem vegetam senectutem, eamque, quoad eius fieri potest, incommodis liberam esse iubeat lassiciat porro TIBI robur, exantlandis tot laboribus, qui cum muneribus I VIS noua etiam dignitate coniuncti sunt 'pernecessarium I ut, quod adhuc cum laude fecisti, in posterum quoque coetus Luthe-νani columna fidelis LVBECAET E litteratae decus ac ornamentum familiae TUAE amicorum, quos plurimos habes, lubsidium S gloria serissimam ad aetatem, '.

post mortem quoque celebreris. N autem in nudis uerborum ambagibus haeream: facile, quae V est humanitas, patieris VIR ADMODUM REVERENDE ut, qui ipse librorum rariorum quasi '

113쪽

promus condus es, eorum, quae de nomnullis scriptis rarioribus uberius percensen-' discollegi, aliquam partem Εcum com municem non , Ut si docere audςam, quod sane stolidissimum uideretur; sed ut aliis, quibus non eadem data est rariora inspiciendi, nedum possidendi, facultas, Uoluptas quaedam aut commodum inde oriatur. Quod institutum, ubi TIBI adrisisse intellexero, magnum me fecisse operae pretium aperte profitebor. L1BER hic, quem ante reliquos cura dignum aliqua existimavi, hac insignitus est inscriptione: Mediolanenses Antiquitates ex Vrbis paroeciis costecta, ichnographicis ipsarum tabulis, recentibus rerum memoriis, variis

Ecclesiastici ritibus aucta illustratae, operassi di IO AN T. CASTELLIONAE L C. Sacra Theoc Doct. ιearii perpetui Abbatia S. Piscentii in Prato ad austrusis reverendus 1 D. CAROLm AR AFFA DUevum

Auersanum, commendatarium Abbatia . Vin-eentii in Prato ediolanen o Prioratus D. Aia

bini Vigileuen Apostolisumque uncium apud Caesaream alestutem. MEDIOLANI, Apud Dan B t. idest superiorum permis o Pri .

vile- retenta est orthographia ipsius auctoris quod etiam in reliquis locis ex auctore producendis, obse abitur. Rationeu iustituti Iedior faeila suspieinitur,

114쪽

vilegio. n. DC. XXV. . praefatio' pommata plagulas continent f opus ipsum paginas 287 rude 3 plag. Poss hoc opus rarissimis adnumerari, uel inde satis patet, quod in numerosissimis librorum catalogis ratissime legitur Rarissimis illud adscribit eruditissimusis in hoc studiorum genere uersatissimus IOANN. VOGTIVS in catalogo historico- eritico libro-vum rariorum p. I 8 edit nou. IOANNES GEORG. GRAEVIVS integrum tomo Libesauri antiquitatum rasoriarum Italia p. 32 s 76 inseruit ita in thesauro,

quum IACOBUS PERIZONIVS, qui post

mortem GRAE VI praefationem praemisit commemoret nullos nisi rarissimosis praestantissimos libros fuisse admitas facile inde dignitatem aeque ae raritatem Antiquitatum nostrarum Mediolanensium iusteque concluseris. Sed quando paucis eruditorum datum est, pretiosum hunc nec salit obuium thesaurum euoluere, ipsa PERIZONII verba huc transferre haud verebor. ita uero fol. 40 praefat. Nee enim, inquit, pus iudicabat, neque qua sibi putabar,

fore Vir sapientissimus, colere eruditos, aut titterarum amantes, ut eadem saepius Abi compararent quod fecisset utique, si in hoc tam copios utilissimarum rerum thesauro, etiam vulgaria, o quae separatim quilibet iam habebat miscuisse ιο aliis, quae non tantum dignissima erunt,

115쪽

erant, loco, sed O quorum vix un ampli , me librariis in tabernis, siue in octionibu publicis occurrebant desiderantibus exemplarra. . Si enim demum iustum se operae facturum censebat pretium , si tibi hic exhiberet lector, non tantum optinos quosque fingularum iuitatium friptores, sed simul etiam tales, quorum magna iam dudum erat penuria. maec qui considerat, num de raritate nostrarum antiquitatum uel dubitare potuerit ΘΕΑ igitur quum fortuna fruar, ut primam, cuius pauca tantum edita sunt exemplatias , editionem ex publica quadam auctione. uili prorsus pretio redemerim, eamque cumGraeuian, ο ει conferre possim spero fore, ut, si plenam harum antiquitatum publicem recensionem aliquam, non ingratam librorum iustis aestimatoribus operam exhibeam. An uitam CASTELLIONALI quod adtinet apud omnes qui in eruditorum fatis describendis occupati sunt nihil fere occurrit nisi quod hunc librum euulgarit, quem GRAEVl VS thesauro suo inseruerit is in ce

ten Lexico Tom L p. 7 3 error etiam patriae irrepsit is Mediolanum pro Venetra legendum est. Quum uero CASTELLIONAEUS ipse in hisce suis antiquitatibus Mediola

116쪽

nensibus quaedam ad uitam suam pertinentia commemorauerit, ea quin huic recensioni insererem, intermittere non po- tuu ANNUS, quo natus est, itemque mortuus, adhuc latet illud autem, quod Μ diolanum ipsi patria fuerit, ex fascicuti harum antiquitatum p. 73 didici. De maioribus eius , quos ueneratus est, sequens casemen a IOA BAPT. GVALA Λrtiin Med. D. huic operi praemissum, testatur. csELESTINVS oues ut coeti ad pascua da

ruit,

Purpurea cinctu, ehlamida BRANDA fuit. Vt posuit toti leges GPARNERIVS orbi, Insubrum sede se BONATVRA a

Iu ASTELLIONAEVS rerum germine

natus,

mi Iimui, o patrium tacida imago refers. Fuit non tantum Theologiae octor&pe petuus Vicarius Abbatiae S. VINCENTIIm rato Mediolanensi, sed etiam Doctoris Iuris honoribus condecoratus est quod cum titulus operis, tum carminari pedam in eius honorem elaborata satis confirmant. Fuisse sibi. Nov. Lub Vol. I. GC Pr BONAVENTVRΛ.

117쪽

eius eruditionemis merita magni aestimata docent litterati fere omnes, qui eius aetate uixerunt,4 SEBASTIANUS A TlGNONI eum non modo magnum historicum, sed poetam quoque pereximium dixit in eo, quod iam adscribo, epigrammate:

Historicis foecunda domus, foecunda PoetiyIam redit in priscum , TE duce lata, decuti Historicum Tu quemque prais, Tu quemque poetam Gueis Iu se quondam vexit ad astra

domus. Si veterum monumenta legis , e carmina condis,

suisque Tibi ut Vates cedat visorictis. Nimis heie ingenio indulsisse poetam, nemo non fatebitur, qui CAsTELLioNAEvΜ ipse legerit. Quamquam enim historici gloriam nominis ipsi non inuideamus poetam tamen eum latinum esse, qui Antiq. c. III. 83. 89 S alia legerint, uix poterunt concedere. Quum Cardinalis, quem dicunt

pontificii, FEDERICUS BORROMAEUS, qui simul Archiepiscopus Mediolanensis erat, anno C Iolo C IX. ossa trium martyrum, QVlRINI, NICOMEDIS , ABUNDIIvi- sep ta recognoscenda traderet, noster solemni huic cerimoniae cum multis aliis in

118쪽

terklii' , quo anno iam dignitate quadam

eeclesiastica insignitus fuit anno subsequenti Clo Io EX parochus erat intra pomtam fabiam in triuio, ubi ita habent ipsa eius uerba Apidea columna Thusci sedinis, cuius in epi lio aurata crux, qua fere quatuorde m abhinc annis statis de more re cibus , a me parocho benedicta, debita seueratrone coti coepta, adhuc concursu colitur non

inurari. Anno Cla I, XV. Vicarius perpetuus iam fuerit, necesse est, quoniam primarium lapidem in oratorio ad D. Cave ri ), quod fanum Abbatiae suae adiunctum fuit, posuerati Quomodo ad Vitari dignitatem peruenerit, ipse commemorat Vicaria, inquiens, eamdem mihi dignitas est delata ex Metilione s δε- signaraone nominatim facta ab Hostrissim cAROLO CARAvi, in supra laudati Card

nati Iocum subrogato. Is enim tinum me non solum prata spem competitomum omnium vi nionem verum etiam, cum nulla mea in eum exstarent merita, curatum secundum esse voluit. pro quo beneficio cum parem gratiam referre me

numquam posse certissime scium, grata fallim νὴ lud mentis Agnificatione, sempiternaque memo-G a via

119쪽

ria eoum, semperque plus me externo mei

fatebar, quam nostratibus viris quibusdam ν mariir, ac potentibur eorumque ministris, qui eum se mea ea a veste omnia profiterentur, an

hi denique voluerunti inuisse nostrum quoque aliquando Rectorem Collegii regio rum ad D. Simonis Mediolani uideo itidem ex his antiquitatibus quamquam annum non expresserit. Resertur alias iure merito inter eos eruditos, qui in edendis scriptis suis nimis sunt timidi licet quod timeant, non admodum habeant. Hinc erat, quodHiERONYMUS OSSI patricius Romanus, tum temporis roseita regius eloquentiae Mediolani constitutus, eum murulis precibus ad edendas antiquitates inuitaret, immo minas addere cogeretur. Audi eius carmen huic libro praemissiam

Flectere A neque precibus Te, carmina

mentem

Immotam, ac nequeunt flectere nostra

Voce quiritabo, feriet qua Hera.coeli, Atria quaequeseno Maris alta petati Audiet inde meas voces CAR AFFIVS, Heros Herculeum ducens ab IOVIS arce genus, GREGORII qui sancta patris dum iussa ea FER- ' F c. m. p. 4.

120쪽

FERNANDO retinet Oeibus ora fuis. I Vincentiani coget decora inclyta templi

Te vulgare sui, Te dare o ista tuis. Fortasse non diu post antiquitatum harum primam partem diem suum obiit . propterea quod continuatio syntagmatis in ipso libro plus semel promissi edita in lucem non est. ACCEDo iam ad opus ipsum, quod figuris quibusdam aeneis, quamquam non aftabre satis sculptis, exornatum fuit. Ipse iam libri titulus circumscriptus est figuris quatus martyrum. QVIRINI NICOME-

tur dedicatio ad istustrissimum a reuerendus mum D. D. CAROLG CAR AFFAΜ, Episcopum uersanum, Abbatem D. Vinωnt Mediocprapoisum S. Albini Maleuenens sedis Apollo-ιicae Nuncium apud Caesaream maiestatem, qua eius illustrem otium animi dotes praeclarissimas , in ecclesiam eiusque caput merita plurimis . extollit laudibus. Commemorat praeterea beneficia in se collata quae praecipuam suae dedicationis causamoicit, bonisque uotis ardentissimisque precibus, colophonem epistolae imponit Subscriptum est dedicationi Mediolani halendis

Augusti s6as excipiunt hanc AUGUSTINI TERZAGI S. T. D. Protonotarii Apostolici

pro FERDINANDO metri ausi,