Nova bibliotheca lvbecensis ..

671쪽

Idem etiam inflammabitur quoties eis num quod iam ante concupiuimus, tanti facere incipimus , ut idem ipsi, imo etiam maius atque pluribus bonis, appetitum Prouocare solitis, pretium statuerimus. Den, que ipsa imaginatio multum valet ad appetitum reddendum aeriorem. S. 3. 4. Dissertatio philosophica, an ex vimentis eiusdem suant mutationes, open

dens, quam praesidemno M. Nic. ΑLii publicae placidaeque bonorum censurae submittit alumnus regius

Vis generatim ccepta est conatus, ut alterum sit effetendi, seu est illud, ex uo eur alterum detur, intelligatur. Estia vel lassiciens vel minus suffciens.

OLFIus vim in ratione actionis suffciente ponens, iusto dicitur fuisse tenacior; WALCur autem satis caussae suis se negatur, quare in illo reprehenderet,

quod fundamentum actionis, pro opinione sua in vi ponendum, ab ipsa altione non satis discreverit. g. I. a. Vis animae propria in eo consistit, quod, se ipsam res extra se positas , cogitet, cogitata inter se conserat, ex collatis similitudines eliciar, hisque erutis di nexu rerum inda-

672쪽

gato, magnam veritatum exinde fluenti,um vim perspiciat, quae sibi conueniant, appetens atque decernens , inimica vero auersans atque repudians. Haec enim singula eius indolis sunt, ut in corpus haudquaquam quadrare possint. g. 3. Variae competunt menti mutationes, quarum aliae ab ipsa sola, quippe vi sponte agendi praedita proficiscuntur, aliae in mente nunquam orirentur, nisi haec utcunque demum extrinsecus assiceretur, S ad hanc potius, quam aliam, mutationem faciendam induceretur. Illae nisi animae competerent, nihil inter ipsam atque machinam interesset. Inde patere auctor existimat, ouam misere illi hallucinentur, qui a sensatione, cuius tamen necessitatem ipsi concedant, omnes animae mutationes derivatum tuerint. Longam illis ratiociniorum seriem opponit, atque recentiorum hac dere philosophemata harmoniae velificari praestabilitae iudicati g. 3. '

s Gissertatio philosophica de usu atque abusu 3pothesum, quam praesideran. .

Hypothesis est propositio, qua quis

673쪽

aliorum reddendae gratiae. g. I. Reserturea ad veritates probabiles i. e. ad rationem sufficientem propius accedentes. Harum in numero systema influxus physici est; harmoniam vero praestabilitam ατοπα continere, male cum efficacia verbi divini cohaerere auctor iudicat. Potest hypothesis modo in veritatem certam conuerti. modo in errorem abire Hypothesis, cui experientia aliaeque veritates certae repugnant, omnem amittit veri speciem. s. a. Hypotheses in veritates certas commutabiles . viam ad veritates certas subinde nobis patefaciunt, adeoque, illustrandae gloriae diuinae, promouendae rerum creatarum felicitati inseruiunt. Sedis illarum, quae veritatum certarum induere naturam nequeunt, varius usus est. Interdum timori atque superstitioni obicem ponunt:

interdum, ut rerum quas certo cognoscere non licet rationem qualemcunque generatim reddere possimus, inciunt. Prius illustratur aurorae borealis exemplo, cuius

caussa in effluuiis sulphureis, particulas terreas atque aquosas certa proportione sibi admixtas habentibus, Qvariis de caussis, inprimis Boream versus, candescentibus quaeritur posterius phaenomenis probatur magneticis, quorum ratio e materia quadam fluida atque tum per meatus ma gnetis sese mouente, tum ipsum terrarum

Orbem

674쪽

ostem ambiente repetitur. g. 3. Abutuntur hypothesibus, qui, quas venditant scientias, hypothesibus deformant, scripturae oracula ad easdem detorquent, tanquam pro aris focis pro illis pugnant, aut hypotheses rei piiblieae, priuatae damnum adferentes excogitant. g. q. 6 Dissertatio philologica de origine S,atione ritus hirco=um piacularium ex Levit. XVI. 7, IO. I. a. quam praeside

Ηirgos, Siam carui iudice, in die e piationis ideo voluit Deus offerri, ut ab Aegyptiorum χοαγολατρο- Israelitas aueristeret. Sed nulla est ratio, cur hircorum magis quam aliorum animalium, impedire cultum voluerit, quum omnia apud eos

pro sacris haberentur. Quid quod hie finis per hircum in lasertum ablegandum obtineri non potuit, quippe qui primo adspectu deum quemdam averruncum exhibebat, adeoque τραγο ατρειαν confirmare potius quam destruere videbatur. g. I. a.

Non ab ethnicis Judaei, sed a Judaeis ethnici sacrificia expiatoria acceperunt. g. 3. Quum

675쪽

Quum ritus Aegyptiorum sacri PLUTAR Quo teste quemdam habuerint sensum moralem nullo iure SPENCERus sensum mysticum a ritibus mosaicis remotum esse vult. g. 4. Sacrificia piacularia ex intentione Dei mortemin satisfactionem Christi debuerunt adumbrare. g. s. 6. Hircorum alteri pontrix summus manus imponebat, totius peccata populi consessurus , eoque ipso hircum deuouebat, ut quicquid poe- narum in populum propter admissa peceata impenderet , in illum conuerteretur. 6. . Omnia itaque Israelitarum peccata in hircum emissarium fuerunt coniecta χxpiata. Refutantur Rabbi Moses oletensis crimina capitalia irofanationem nominis diuini excipiens, GROTiu eandem sere tibiam inflans β. 8. Verba IIam HI 14. quae priori videntur assertioni repugnare, ita transferuntur: non expiabit μι- met ipse iniquitatem familia Eli per sacrificium es oblationem in longissima tempora. Additur explicatioci familia si non eo eruabis saeerdotium, o tum expiandi iniquitatem ιει bimet ipsi ve aliis. Hanc interpretationem historia confirmat, accentuum series non tollitio. 9. Hircus, in quem populi delicta transferebantur, non fuit exemplar peccatis renuntiandi, sed ipso actu symbolice illa sustulit, quod contra Soci num ex Leuit. XVI. aet cossi las. LIII. ra.

676쪽

probatur. g. ao. Hircus mactatus Chrissum morientem sanguinem pro pecca tis nostris effundentem , hircus autem in desertum missus eundem in vitam redeuntem praefigurauit. SPENCERus in alia hie discedens refellitur. g. I. Quod hircus vivus Christi resurgentis Qvivificati symbolum fuerit, id sequenti modo eui cere auctor satagit satisfactio Christi pro peccatis non tantum morte ipsius sed ii-uificatione absoluitur. Est enim, haec essentiale satisfactionis constitutivum, docente Paulo Rom. IV as Cor. XV. I . I7. Satisfactio ista per oblationem hircorum smultaneam adumbrata atque Israelitis applicata est. Hoc vero quum sine cognitione satisfactionis, adeoqueis vivificationis Christi fieri non potuerit, atque praeter sustentationem unius hirci in vita nullum aliud symbolum vivificationis exprimendae aptius in sacrificio expiatorio succurrat,sequitur, illam hirci viui dimissione fuisse adumbratam. g. Ia. Hircus vivus non de rupe praecipitatus, nec alio quocunque modo interfectus, sed a ductore suo dimissus est. g.I3 vox 'm composita ex uix i ad formam imp x, significat munimentum abeuntis. Fuit autem auctore iudice, locus quidam in deserto sic dictus, quod is, qui a reliquorum societate abiret, in hoc loco deserti, tanquam in l*co mu

nito

677쪽

nito elausus degerit. Haec illustrantur ex Sam XX I9. g. 4. Sententiam aliatam

confirmant praedicata mi: 'n ribo,

nMori v. o. portabit hircus peccata populi rita v. a. Refutantur SPENCκ Rus, diabolum, Gudaei, angelum mortis hic somniantes. g. s. Hircus mactatus sorte cessit mr hoc est dies siue tabernaculo, ubi immolant dus erat. Per locum in deserto, iMix dictum, designatur tum longissima peccatorum a conspectu sanctitatis diuinae tergo Istaelitarum remotio tum το που inse- ferorum, ubi genuinum erat peccatorum repositorium. Posteriori sententia nihil auctori videtur esse conuenientius, quum

vita hirci designaverit Christi in vitam reditum, qui primum descensu eius ad ius ros sese exseruit La 6. : Dissertatio philol. eritie de Saul dispari Spiritu acto, quam, sub praesidio s. Μ SUEN MUNTHE examinandam d. IIIun. I sa sistit ANDR BERING

Asson Scanus. 4ἔil, Quum Spiritus Dei r Sam XVI. 4 dicitur recessisse M ovo , Spiritus autem maelus eum infestasse nun nram hoc tui vult scriptor sacer illius inhabitationem seu cooperationem cessasse, hunc vero dependem

678쪽

tera Deo, seu, Deo ita decernente Sauli infestum esse factum. g. r. Resellitur GRO

Tis perim, spiritum regium seu

virtutem regnum bene administrandi intelligens f. a. Spiritus Dei, quo Saul sub regni sui initium donatus fuit, erat Spiri. tu Dei substantialis qui ipsum inhabitabat is in ipso gratiose praesens erat. g. 3. Recessit autem ille, dum ob Saulis perui. caciam a gratiosa opperatione destitit. g.

nam ridi fuit spiritus aliquis malignus

quod ex operationibus eius patet. s. s. 6. Sunt qui Saulis terrorem, animum inimicitiae plenum, propositum occidendi auidem vaticinandi actumis violentam sui ipsius internecionem e melancholia deri uanti g. . Existentia daemonum eorumque operationum probatur,4 8. qui solimelancholiae peruersas Saulis mones tribuunt, refutantur. g. 9 Quando David citharam pulsans spiritum malum fugasse dicitur, nulla adest necessitas statuendi, citharam solamis per se tantum ipsum pepulisse. Subordinate tameno concomitanter eam aliquid hic contulisse, rationes variae suadent. g. Io. musica scilicet potuit esse occasio aliqua motus sanguinis temperandi hanc vero comitabatur virtus diuina principaliter agens, quam Deus in producendis actibus supernaturalibus interdum cum caussis naturalibus connectit, ut

679쪽

homines stimulentur ad sectandum illas naturae artes, quibus natiua eorum semeia violentique motus compescia ingenia mansuescere queant. Aliud eiusmodi exemplum occurrit a Reg. Ill is . pulsata cithara, Elisa vaticinas incipiti mihil ad istud donum propheticum Elisae conserendum musica principaliterin primario secit secundorio autem & concomitanter naturali 'irtu te motus sanguinis temperare potuit vidistinctius menti obuersaretur repraesentatio instinctus diuini immodiate agentis. g. ix. Coniunxit autem David cum citharae modulatione hymnos saeros' preces. tanquam lassicientissimum pellendi daemonem medium Matth. XVII a I. Eph. IV.

Misiciuatio philosophica de arte formanodi Griten vulgarem, quam adi. Iun.

I sa praesidein M. NI C. LIN publico examini submittit ABRAH E E. Blehingus a pl. Sorites tanta se commendat utilitate, ut nulla sere colligendi ratio supra. In ostendendo autem eius sermandi modo nemo, logicorum adhue ossicio suo omni exparte satisfecit. Nulla soritis definitio hae artesiana melior est: si serie hilogismorum

ordinariorum Opticorum, in qua Uluribus

Diuilia in Corale

680쪽

priropos senilus, continti catenatis, infertur

eone&UA . r. Iorites vulgaris est , in quo ex propositionibus ita catenatis, ut praedi catum praecedentis sit subiectum sequentis, infertur conclusio, subiectum habens sukiectum primae propositionis S praedicatum Penultimae. g. a. 3. Nouem eius sermandi modi traduntur Stalemonstrantur g Diissertatio philosophica de ita rum diis ὰρ ἡ τὸ spectu etitionis eisoque usu, quam placidae disquisitioni offerunt 'D R. vs i RHOD1 Phil. an Doc. di respondens stipendiarius regius

Gothi a. d. aa. Iun. 17SΣ. kil. luea est repraesentatio cuiuslibet rei aspia ritu facta, cum apperceptione seu consei. entia cohiuncta. g. I Retitio est mutuus duorum vel plurium respectus, vel affectio. vi cuius plures res se inuicem respiciunt, ut una absque alteri intelligi equi eat. Diuiditur illa in Hationem verbales varioliis ealem. s. a. deae hssunt di- singui ratione originis formae obiectorum relationis mutuae. g. g. Relatio dearum est earundem conuenientia vel discon enientia. Ohueniunt ideae, quando earum una in et sub altera continetur, disconueniunt , quando contraria ratione se ha-