장음표시 사용
351쪽
VII ridericus, Romanorum imperator, Alesie episcopo Triden- in επε ἡ lino praecipit sub poena gratiae suae ne aliquid de bonis epise palus per inseodationem, pignorationem seu aliquo modo alienare
Anno Domini MCCXXXVI, indictione VIII, die martis XII intrante augusto, in campo martio silo apud civitatem Tridenti l), in presentia dominorum comitis Getardi de Hernestain, ocelini ei Alberici sta-trum de Romano, Adelpreti comitis do Tyrolio, Nicola de Ultimo Torelli de Papia, Olderici Pellegrini do Rambaldo, Archi ni Zache de
Dosso, Mathei notarii pluriumque lestium ibique, dominus invictissimus Fridericus, Dei gratia Romanorum imperator Semper augustus, Ierusalem et Sicilio rex, precepit domino Aldrico Dei gratia Tridentino epi. scopo presenti et in pena sue gratie et pro fidelitate qua ei tenetur, quod ipse dominus episcopus per se nec per aliquam interpositam personam debeat in se are, pignori obligare nec aliquo modo alienam sub aliqua occasiono nec sub aliqua specio aliquid do bonis sui episcopatus Tridentini; et si aliquid inde secerit, obligationem, inseodationem, ignorationem seu aliquam alienationem ipsam et ipsas ipse dominus Romanorum imperator penitus cassavit, irritavit et nullas osse pronuntiavit. Chrismon. LEgo Obertus de Placentia, notarius sacri palatii, huic intersui et scripsi. Locus signi.
In vicinan della illa Olla paris meridionalesverso Verona per cui presentementa di traverso passa la Femina. Ita legitur in nota ap. Bonelli bidem inserta ubi eommemorantur plura alia documenta apud quae do hoc Campo 3rlio mentio fit.
352쪽
Fridericus, Romanorum imperator, Scribit Romanis, velerem aruat Igloriam urbis Romae commemorans et desidiam ipsorum incre
pans, mandatque ut legalas quos tunc Augustae moratus sibi mitti petierat nec in Italiam veniens invenit, promptissime expediant, plenius ad ardua negotia instructos.
Dedericus, Dei gratia Romanorum imperator semper u Slus, Ierusalem et Sicilio rex, sonatori senatuique populoque Romano gratiam suam et omno bonum. Inflantia sollicitudinis nostro qua vos inter domesticas curas et molles delicias dormientes ad dignitalis antiquo fastigia cupimus excitare, firmitatis persecte constantiam et magnificentio nostro zelum quem ad reformalionem imperii et decus Urbis alta mento accepimus, manifeste declarat. In gluporem Verumtamen omnium vertitur ad quos vel antiqua memoria vel ex lacti notitia Romani culminis fama pervenito qui monumenta veterum perlegerunt et nova considerant, quo altercationes tante queu materia possit inesse Vel causa que vos a vestro nobilitatis origine taliter alterarit. Verum eis progenitores vestri, vastitatis et cineris Trojani reliquio, urbem Romam in contradictionem confinium personarum in totius orbis invidiam landavissent, in ipsam volui in omnium urbium caput per sedem imperii totius reipublice summa translata, vos nova posteritas, magni nominis umbra contenti solummodo, avii patrimonii vestri decus et gloriam in numerosa strage querentium adquisitam, quam retinere potuit cura facilior, proh pudor aliis reliquistis. Ecce nunc Mediolanensium superbia sedem ab aquilono sibi constituit, non contenta solummodo quod Romo sit similis nisi Romano imperio contradicat. Ecco hi qui tenebantur vobis, ut dicitur, tributa persolvero, vobis contumelias asserunt pro tributis inquam sunt hec a
353쪽
D FRIDERICI SE LUX DI IAm. I 236. predecessorum vestrorum gestis et Voleram remota virtutibus a), quod Romano imperio unica sola civitas contradicat, quibus non suffecit ut ipsi vicini succumborent, sed cunctas domuere provincias, remotas possiderunt Hispanias et formosam η Carthaginem deleverunt Admirationis quoque usi materiam omnibus, sed nobis precipue tamen asser quod cum vobis ad grandia non desit industria, subsit habilitas, cur vobis ipsis surripilis animum vel ab aliis subtiliter surripi sustinolis. Respondebilis forsitan quod ista magnalia reges et creares faciebant. Ecce quod regem habetis et marem qui pro exaltatione Romani imperii personam exposuit, thesauros aperuit, laboribus non pepercit Regem habetis qui somnum vestrum continuis interpellationibus excitavit ad interpellationes nostras verumtamen nimium, quod invii reserimus, obdormitis, causam vestram dampnos negligitis, negotia Vestra dum ipsis oportunitas suppetit, non curalis. Nuper enim dum in pratis Auguste vi tori nostro vexilla signifera poneremus, quamprimum ibidem castra nostra defiximus, pro reformalion status imperii Liguriam denuo ro- visuri, nuntios vestros instanter exegimus ), quos cum recipere nobis in Alpibus obvios crederemus, priusquam pes noster Italiam legalione vestra non visa calcaret, ipsos nondum a vobis lectos audivimus quos venisse jamdudum antea firmiter putabamus. Sed cum, prout vera multorum experientia docuit, nimis in magnis sit periculosa desidia, ad accelerationem ipsorum quos ad imperialis consistorii decus et consilii nostri robur mittendos senatus jam, ut audivimus, censuit et populus confirmavit, vestre sollicitudinis studium excitamus, eisdem quo
a In impresso remotae virtute/. η te, forsitan tamen famolam. Scillae ei rea finem junii mensis, quibus litteris alludit imperator quum aliundo dicat:. Ad quam ab Urbe citra omnium civitatum Italio nuncios invitamus a Vide supra, p. 85 . De quo etiam fusius Riecardus de S. Germano his verbis : a ense ullo imperiale mandatum ad Urbem et generaliter per Tusciam et Lombardiam et per totam Marchiam mittitur, ut iam do Urbe quam de singulis ipsarum provinciarum communitatibus in Lombardiam legati vadant, postquam illuc imperatorem venisse sciverint a Ubi tamen istae laleant litterae nondum e
354쪽
super hiis que honorem Urbis et orbis respiciunt vota vostra plenissimo conseratis; quos etiam, prout negotium tantum condecet, instruatis ut ad totius reipublico Romane decus o statum respectum habentes, circanos a sinistris non extorent et ad dexteram non sinistrent. Nos enim in tam arduis et excelsis negotiis non tam utiliter quam necessario nobis ipsos assumpsimus, ut quia usque prepedientibus aliis Rome presentiam habere non possumus, allem consilium habeamus. Ad hoc quo Hector de Montiscis fidelis noster vobis ex parte nostra dixerit, indubitanter credatis.
Eodem anno, XVI augusti, dominus Fridericus imperator cum eta: tribus millibus militibus Teutonicis venit Veronam, et in mona '' δι με flerio Sancti Zenonis benigne receptus est per dominum Icerinum de Romano, partem Monticulorum et quatuorviginti qui tunc regebant civitatem Veronae. Sequenti vero die dictus imperator cum eius exercitu iri Vacaldum et ibidem per quindecim dies stetit. Postmodum transivit ultra Mengum ad Cremonam vadens. PARIS DE CERETI, Chronio Veron. ap. MORATom Seripi. t. VIII, p. 629. Gregorius papa archiepiscopo Ravennali et suffraganeis eius ii R-x scribit de recta intentione quam ipse habuit in toto processu pacis inter imperatorem Fridericum et Lombardos, suadens ut eam ipsi imperatari insinuent et pacis bonum procurent.
355쪽
Datum Reato XIV kalendas septembris, anno decimo. Scriptum est sere in eumdem modum archiepiscopo Mediolanensi et su Daganeis ejus, ubi papa D cum audierit Fridericum pergere in Lombardiam, mittit opiscopum Penestrinum legatum. Cum alii serero bellum nitantur s), pacem suadeant no perturbetur Terra Sanctae succursus et haereseos excisio Logatum coactum discordes conciliare 2), tradita illi forma quae gravamina illata occlesiis et regno emendare debeat. Inde epistol. Gregor. IX, anno X, in colleti Laporte, Theil.
Paulo ante, set licet per littoras datas Reate. XVI hal septemb. I augustii, ipsi episcopo
Penestrino mandaverat papa ut Sedem Apostolicam a detraciorum linguia in acto pacis inter imperium et Lombardos defenderet Incipit Oualiter. 2 Quod legatus tunc temporis apud Placentiam Nerit pro discordiis danda valdo molestum habuit imperator. Res enim spem ejus omnino delusit. lloc anno menso martio, ut nos monet thronico ineditum in cod. Harteiano 3678 solio 49 mel inverso, a magister Alamannorum, comes Gaboamus, magister Petrus de Vineis Tadeus domuosa, judices magna curiae tum mite Simon do Reyto Theate potestato Cremonae, et potestatibus et ambaxatoribus Cremonae. Papiae et Temonae, Astis, Veronas, Parmae, Regii et Mutinae, praesentibus Guillelmodo Andito et siliis, metoribus populi Placentiae, partamentum in palatio Placentiae secere. In quo magister Petrus do ineis ... hortatus est ipsos dicens ut tum omni eorum exsortio essent parati sestum Domini peroptatum celebrare. Eodem tempore major pars militiae Placentiae extra civitatem exierat et populum et civitatem gueri ant, stando in castris episeopatus Placentiae coeunt autem imperator curiam suam apud Placentiam indixisset, sicut supra vidimus p. 85 . in adventu eius, menso scilicet augusto, a capitanei Placentiaelio voluntalo societatum populi in curia domini episcopi compromiserim se in dominum Jacobum de Prem raria cardinalem de discordia quae eum militibus deforis habebatur; qui milites jam so compromiserant in eum. Et laeta inter eos pace, dedit eis communiter pro potestat Ramerium dinum do Veneti qui venit ad regimen do menso septembris. Et exindo Placentini imperatori uerunt rebelles. . Jou. DE Ussis, Chronis Placent. .ap. ME TORI Seripi. t. XVI, p. ι62. Indo curia impedita remansit, et imperatori vetitum ne Cremona Papiam transiret. CLCAFFARI, Annal. Ianuens. ap. ML RA RI , Seripi. t. VI, p. ιτι Noc praetermiuendum quid superi narret auctor vit Gregor. IX: a dum eardinalemi, cum nollet a via recta oclinare, occasion concepta quod inter Placentinos cives pacem firmaverat, sicut ex ossicii debito tenebatur,
356쪽
i0. HISTORIA DIPLO MATICA. 905 Imperator eum Cremonensibus Mantuam sibi rebellem invadit et quaecumque extra muros erant devastat. Duos etiam suorum
burgos super fluvium qui dicitur Oyus sitos potenter capit; quorum unus Macharia, alter Mosa nominatur l) GODEFR COLOX.RP. BOEHMER, Ontes, . II, p. 69. - Tunc imperator cepit Mercariam, et episcopatum Mantuae et Brixiae pro magna parte destruxit. Fuit prope civitatem Mantuae, nec fuerunt ausi Mantuani exire civitatem Gerardi Mauris hist. p. MORATORl, Seripi., t. VIII, p. 45. - Capto castro Marcliariae et castro pontis Sancti Vili, imperator obsedit Mantuam, et dimissa obsidione, venit Cremonam. Innal. vet. Mulin ap. sRAT0RI Script. t. XI, p. 60. Fridericus, Romanorum imperator, Gregorio papae Super Om id nibus capitulis sibi objectis de damnis quae ecclesiis et ecclesia Drum praelatis fuerunt illata seriatim respondet, omnia vicissim diluens, nuntiatque, cum mandatum suum de curia Melsae com greganda super his gravaminibus corrigendis sinem non habuerit, se denuo familiaribus suis ricem suam in regno gerentibus mandasse ut singula diligenter et plene studeant adimplere.
Mid. ΗονLEa, Miser risis. II, meum. p. 360, n 26, ex Gregor. IX regest. ann. X, n 252. - Coll. eum colleet Laportera Theti, in Biblioth. l. Milire Marearia super Odium flumen et eastrum Mosi in episcopatu Brixiano. IV. Maa. ii 4 d
357쪽
906 FRIDERI ct Ec LX DI Ain. ING. Sanctissimo in Christo patri domino Gregorio, Dei gratia summo pontifici, rodericus, eadem gratia Romanorum imperator, ete. Salutem Ptreverentiam filialem. Nuper ad justam nostro petitionis instantiam do cohercenda per censuram ecclesiasticam contumacia Ombardorum, in qua debuimus per vos velut per relatores justitio preveniri, per nuntios nostros accepimus quod per vestrum respondero nobis idoneo deberetis et cito. Expectantibus deinde nobis oplaium do tam favorabili requisitione responsum, a G. de Romania appellano vestro proinde ad nostram presentiam veniente, per eum nec questioni satisfactum accepimus nec querenti sed eo quod per nuntios nostros extiterat coram paternitate vestra propositum velut in quadam somnii oblivione deducto petitiones quasdam a vobis accepimus pro responso, ad quas si doctrine vestro prosequi vellemus exemplum vel doctrinam exempli, prorsus expectationum vestrarum desideria fraudassemus, vel saltem iamdiu su pendissemus easdem quamdiu quod per nos a vobis ustissimo petitur favorabiliter compleretur. Ut tamen quod ossicio sacerdotali debetur imperialis sibi precipiat celsitudo occe quod ad capitula singula quorum
tenorem vel memori vestro fidelitas vel regestorum vestrorum reservat
archivium, paternitati vestro presentibus respondetur. Et ad illud inprimis quod de ecclesiis regni nostri Sicilio per ministros nostros sp lialis privilegiis, possessionibus et bonis sacris usibus deputatis ac ipsarum lapidibus ad Agarenorum Smnasia construenda translatis proponitur, necnon et de prelatis ipsarum et subditis exularo coactis et carceri mancipalis, et Verbo vobis libenter responderemus ad volum et exequeremur libentius facto responsum, si quid est in indefinita proposition propositum in particulari fuisset specificalion deductum, aut quod est obscuro descriptum in genere, suisset aperte per individua donolatum. Sed ut indefinita vostro propositionis asstirmali per negativam contrariam perimatur, nullas omnino scimus ecclesias vel personas ecclesiasticas regni predicti quo in libertatis privilegiis vel in bonis a nobis aut nostris projudicium patiantur, nisi conservationem jurium aut bonorum nostrorum quo nostri nobis reliquere priores, vos preiudicium forsitan per improprietatem vocabuli vocaretis. Quod enim ad seculare judicium ot
358쪽
ad talliarum solutionem interdum clerici compelluntur in patrimonialibus vel in laudis, realis vel personalis actionis delectu non habito supei eis, hoc non ad nomen injurie, sed ad juris executionem potius credimus reducendum. In beneficiis autem ecclesiasticis vel obligationibus contractis ab eis nulla permittimus clericos coram civili judicio conventions vexari, adeo quod contra eos in civilibus criminibus etiam, quo legionem nostro non conlinent majestatis, super quibus secundum veterum legum scita civilis judicis deberet esso cognitio, parcissime jus dicatur. Sic et in provision pastorum vacantibus ecclesiis acienda, noscius nostru niantiquum nobis do juro defendimus, in quo inferri nobis injuriam nullo
modo vel tempore sustinem possemus; non minus dedecori quam dispendio repulantes si eo quod predecessoribus nostris in regno, quos nec polenti lante fastigium non decus tanti nominis illustrabat toleratum per eclesiam extitit vel indultum, Π diebus nostris contingeret defraudari. Illorum autem ossicialium nomina per quos rectores ecclesiis preponuntur vel propositi repelluntur, necnon et occlesiarum loca in quibus alia perpetrantur, scire libenter vellemus a vobis, ut transgressionem ipsorum pena legitima puniremus, nisi forsitan perpeti projudicium crederetis in illis quarum collatio, veluti cappellarum nostrarum in castris et civitatibus regni nostri, occasione etiam tertiari debite capelle nostro Panormi lane, in cathedralibus occlesiis Sicilio et Calabrio ad nos uro regio noscitur pertinero. In vacantibus autem ecclesiis vacantia boneficia et vacatura conserimus, prout ex memoria dignitalis antique percepimus, quam deberi nobis in predictis ecclesiis fidelium no trorum lestimonia liquido prolestantur Abominamur preterea et punire decrevimus processum illorum qui predicationem catholico fidei in qua nos ipsi in sancto proposito vivero peroptamus et mori, et de subsidio Torro Sancto quod nostris est humeris specialius deputatum, prepedire preSumani. In utroquo verumtamen, quia sub pretextu liciti frequenter illicitum agitur, sutura nobis et regno dispendia precavemus. Illorum etenim exempla nos terrent qui occasione predicationis hujusmodi in detractionem nostri nominis linguas exacuunt, catervas hominum congregant sub vexillis, qui dum so discordantium arbitros faciunt, dum caveri sibi
359쪽
sos FRIDERICI SE CLX DI An. 1236. sub Ecclesio nomine postulant a suspectis in fido, bona fidelium nostrorum, villas et castra pro securitalo sibi assignari procurant. Sic frater Ioannos in archia Veronensi castris acceptis su ducem Veron et re lorem perpetuum in suis litteris propriis appellabat. Sic in Apulia quidam frater assumens a puerorum simplicitate primordium jam multos ibidem sub vexillo proprio congregarat s). Hoc etsi boni orto si Zelus, quia tamen mali speciem non evitat, procul dubio jussimus inhiberi: predicari verumtamen Verbum Dei, dummodo predicatores finibus propriis sint contenti, libenter nostris fidelibus concedimus et nobis personas etiam nostrorum fidelium quos cariores habemus, libentissime volumus sui, crucis signaculo Terro Sancto subsidiis obligari bona tamen ipsorum quorum subventionem predicto negotio quod est nostrum pro tempore reservamus, requisitioni nostro relinquimus, illud inelegans reputantes et repulari credentes a vobis si quacunquo occasione laicis nostris collecto vel collectarum specios per clericos indicantur. Verbum aulem do christianis in regno paganorum dominio vel jurisdictioni sub-joctis, nostris detestabilissimum auribus haberemus, nisi quia illud avortiale prorsus Me cognoscimus alienum aut si post recessum nostrum hoc aliquis, quod omnino non credimus, attemptasset, quod non ne attemptata displiceant vindicte judicium indicabit. Quod auium contra pacis sedera nobiles in personis aut bonis ab aliquo molestantur, ex eo saltem nobis manifestissime percipere polestis ingratum quod hujusmodi scelerum patratores qui, dum placere nobis opinantur ex fide,
nostro fido detrahunt, subsequenter gravi mandavimus animadvenione puniri, et ad presens per iteratos nostre celsitudinis apicos districto precipimus illud idem Beneventanorum injurias sicut dissimulare nono lumus, sic jus nostrum in eis quod nobis predecessorum nostrorum Suc-
Rem fugius narrat Bire do S. Germano, ut sequitur: Eodem mense junioi 23η, quidam rator I. vili tonlectus tegmino tanquam de ordine fratrum minorum, ad Sanctum Germanum veniens eum cornu quodam convocabat populum et alta voce cantabat tertio AlleIuia et omnes respondebant Alinum et ipso consequenter dicebat Benedietu, laudatu Hilarisi tu Iu Patre. Benedietu, laudatu et glorificatu Iu Filia. Benedictu, litu I itu et olor eatu Iu Spiritu Sanctu. Alleluia. Gloriosa domina uoc idem alta voco respondentibus pueris qui erant praesentes.
360쪽
cession debetur, integro volumus conservari quod prout est idoli nostrorum dolium inquisitione repertum, sic per ossiciales nostros inviolabiliter observari mandamus Alatrino subdiacono et capellano vestro beneficia, si qua sunt sibi officialium nostrorum infestation subtracta, cum integritato volumus resignari Ecclesias quondam civitatis Soranoque velut exemplo Cartaginis passa jam aratrum indignationis nostro, juxta sententiam, civitatis nomen et omen amisit, nolumus reparari, presertim cum reparato nullam aliquibus utilitatem assurrent, utpoto cum locum eumdem in perpetuam infidelium notam perpotu velimus excidio subjacore Castrum vero Montisregalis quod Sarracenorum insidiis subjacebat, ad monachorum instantiam velut ipsorum sucullatibus onerosum, quia providentia destrui deliberata mandavimus, repentina levitate non volumus reparari, priusquam ad partes ipsas omine prospero redeuntes, quod nobis et ecclesie magis expediro viderimus disponamus. Nec de bonis ecclesie supradicto quam predecessorum no trorum opus egregium admiramur, per nos aliquid noscimus osso subtractum quod cum ad notitiam nostram aliquo deseronto pervenerit, into e restitui aciemus. Similiter et ecclesio Squillacensi si qua sunt do bonis ipsius aliquorum malitia contra justitiam occupata, persono cujuslibet acceptione remota, restitui cum integritato mandamus, ut-
polo qui nec in his nec in aliis deserre disponimus homini contra Deum. Super o sano quod do ecclesia Mesiensi 3 et monasteriis Sancti Ioannis in ramis, Terre M oris, Mileti et Sancte Euphemi cum quibus i
sorum indemnitale servata permutationum contractus inivimus, nec conscientiam nostram in aliquo nec justiliam credimus ossendisse, utpote eum occlesiis sit utroque jure permissum pomo cum principibus permutaro; si quo sunt tamen de ecclesiis antedictis quibus non sit ei ossiciales nostros in satisfactione vicaria satisfactum ad plenum, libenter eisdem satisfieri mandabimus, dum tamen se discola prelatorum malitia non opponat. Quibus cum omnia sere predecessorum nostrorum et nostra
Si in duobus. Ille autem non de ecclesia eluensi, sed potius do eluctonsi Messeιta