장음표시 사용
381쪽
M FRIDE Rici EcdXDI Axx. I 236. sunt assectionis certissima pignora principis ad subjectos, cum circa talem filiorum generose propaginis sue incrementa circumspicit, quibus fidem et gratiam preparat subditorum. Nam cum vite proprie terminos finiri precogitat, propagari gaudet in sobolo gratiam principatus. Et quanquam in prole seminea regnorum jura et regnantium soli non quiescant, grata tamen hec filia debet esse cum masculis que velut tempestiva paranympha sequentium et arrha certissima masculorum, ex imperatricis novo consortio indubitatam nobis et vobis Domino lavente de regibus copiam
Datum ) Fridericus, Romanorum imperator, omnibus civitatibus et fidelibus suis regni Siciliae mandat quod faciant ei subsidium, quum hac vice cum tanto exercitu Lombardiam ingredi disponat quod rebellium suorum protervia conculcetur.
Mit in Petri deo in epist. lib. III, eap. IV eoli cum eodie. Biblioth. Paris. Mire-Dame, p. 202, et S. Germ. Harlay, p. 4o5.
Frodericus, Olc. In invidiam omnium nationum, quo quibuslibet orbis regibus et terre principibus sunt subjecto, non solum debile sidet, sed innato cujusdam assectionis Eolum fideles regni Sicilio semper ad dominos habuerunt. Sod postquam ad regni nomen terro tam nobilis ambitus, quam inter so per vicarias occupantium injurias Romanorum et recorum imperia non placidis finibus dividebant, virtuosa majorum nostrorum ei prima consolidalion pervenit, in tantum regi dignitatis nomen et solium dilexere regnicolo, ut eisdem antecessoribus nostris ab eis in
Do tempore quo hase seripta fuerit epistola satis hene nos Biceardus do Sancto Germanoed et eum dicat ense februario 32πὶ litterae imperiales lociae sunt in Sancto Germano de captione vinoenuae et de nova imperatoris pro teminea de nova consorte suscepta a
382쪽
lxnim Io HISTORIA DIPL0MATICA MIregos et dominos adoptatis, et fideliter acquisita defenderent, o virtuoso subjicere populos barbaros conarentur. Et lico ex memorato virtutis initiis progenitorum secundata nostrorum satis extiterit onerosa plantatio hanc tamen sub creationis novo propagine, que nascentibus in regno coaluit, nec insoriorem industria credimus ac strenuitato minorem. Sane cum etalem nostram divina polentia tanta felicitate dotavori ut ad regum o trum vestro dilectionis lacte nutritum et vestris uberibus ablactatum, R mani culmen imperii celesti consilio pervenisset, vos strenue hellantes
cum ipso ad subjugandam sibi perfido rebellionis audaciam vires et animos assumpsistis. Cumque collisis multorum potentium viribus qui non nobis, imo divino judicio nostram justiciam dirigenti, temerarie resistebant, ad obtinendam Romani imperii monarchiam, Italis quedam factiosa collectio velut in granario lolium et putredo remanserit in sentina nos, ad cujus expugnationem animos Germania pleno nostris exposita manibus se satis viriliter et polenter accingit, experies vos tanto victorie soro non sinimus, nec judicamus indignos, maxime cum credimus quod inter totius imperii nostri prosidia, hereditarii regni nostri nobis essectus
lucidius debeat apparere, nec Successionem nostram generosi latis a jure sic volumus habere degenerem, ut ad conterendam perfidiam Lombardo rum os parentum vestrorum vestigia subsequi non velitis et Aphricam aut alias exteras nationes predecessorum nostrorum moro ditioni nostro subjicere, qui ne dum fortune terrene discrimina, sed et marino navigationis ambigua tentaverunt. In illo verumtamen priorum nostrorum vias et semitas subsequi devitamus, quando innumerosa multitudine sopissime regnum in hominibus vacuabant, rerum non contenti subsidiis, sed fidelium corpora remolis plerunque fortune dispendiis exponendo. Verum ut ipsorum intentio apud nos excusatione non careat, nobis hoc non est necessarium, sicut necessarium erat eis; multas nam nobis personas Germania germinat, per quas vobis parcere possumus, ex quibus uti debemus securo in talibus non ignotis. Tacere veruntamen hoc sine conis
sciencie pondere non possemus, quod inter alios quos nobis undique divino potenti dextera subjugavit, personas vestras nobiscum libentius haberemusci ulpolo qui de vestro circumspectionis industria et fide pro-
383쪽
9M PRIDERICI SECΓΝDI ISTORIA DIPLO MATICA A- 1236. hala fiduciam gerimus pleniorem. Deesse tamen propter ea vos nobis in hac parte libenter eligimus, indubitanter ostimantes quod quid gratiose vobiscum vestris parcendo corporibus agimus, in liberali sustentatione rerum vestrarum gratio nostro premium hilariter repensetis. Denique cum hac vice congregatis undique viribus, cum tanto exercitu Italiam ingredi disponamus s), ut humiliata simul et semel protervia nostrorum rebellium, quiolem nobis et vobis ac posteris etiam preparemus; cumque
tam magnum negocium sine magnis expensi nequeat expediri, universi latem vestram tenore presentium exhortamur, firmitor injungentes quatenus ad mansuetudinis nostre gratiam, quam in subministratione rerum pro personarum dispendiis permittimus, nec non ad magnitudinem tante rei, in qua sere totus amoris nostri cumulus aggregatur, habendo ros 2- tum ad requisitionem et ordinationem dilectorum fidelium nostrorum . . . et . . . in Subventione pecuni sic honorifice atque magnifico providere curetis, ut Vestrorum predecessorum vestigiis inherentes, qui nos et predece8sores nostros tenerrimo dilexerunt, laudabilis operis exporimento probemini, nosque perspicaciter videamus vos bonorum nostrorum sollicitos et attentos esse amatores et ut nobis absentibus assectionis vestromio valeamus ascriboro quicquid nobis presentibus nostre persone
reverenti conserretur. Ex hoc loo do secunda in Lombardiam expeditione nunc agi arbitramur, et scriptam
suiεse epistolam quum imperator fuerit in Alemannia reversus Rem vero ad effectum paulo post ductam comperimus, legis Riccardo de S. Germano, quum dicat: QEodem menso scit. martio 23n imperatore mandante, generalis collecta per totum regnum exigitur a FINIS PARTI OLINT E.
385쪽
Gregorius papa Reginensi, Mutinensi, Brixiensi episcopis et electo Mantuano scribit quomodo ridericus, Romanorum imp rator, negotium Lombardiae suo arbitrio fiducialiter commiserit; rogans ut cum idem imperator colloquium pacificum celebrare
intendat, rectores societatis Lombardiae ad reconciliationem moneant et inducant.
Gregoriu8 Blci, venerabilibus fratribus . . . Reginensi . . . Mutinensi et Brixiensi episcopis et . . . eloeto Mantuano salutem, etc. Ex injuncte nobis servitutis osticio hiis qui propo ac iis qui longo sunt pacis consilia cogitantes, ad sopiendam dimidiorum materiam libenter quantum dat Dominus intendimus cum essectu dissidentium voluntates pro posse ad concordiam revocando ut quo gratius acceptatur, eo sortius convalescat. Hinc est quod quieti societatis Lombardis tanto studiosius providere volentes quanto ipsam sue fidei et devotionis meritis exigentibus dilectionis affectu complectimur puriori, ad omnem suspicionis serupulum inter harissimum in Christo filium nostrum F., Romanorum imperatorem illustrem semper augustum, Ierusalem et Sicilio regem , et societatem eamdem penitus amovendum interponentes ex animo partes nostras, preces, monita et consilia eidem imperatori direximus ut nostris beneplacitis acquiescens se nostre super hoc exponeret arbitrio voluniatis, nobis pleno ac plano quid superi id intenderet responsurus. Unde
386쪽
M ADDITAM EXTA ipso nostris consiliis obsecundans arbitrio nostro fiducialiter se commisit, sicut ex litteris ejus aurea bulla munitis, quarum tenorem vobis sub hulla nostra transmittimus, potestis plenius intueri Cum igitur imperator pacifice cujuslibet violentie suspicione summota eum filio et principibus suis intendat colloquium celebrare ut reconciliatio plena fiat, nec tantum bonum aliquo valeat obiee prepediri discretionem vestram rogamus et monemus attento per Apostolica vobis scripta mandantes quatenus dilectis filiis rectoribus societatis ejusdem hec omnia exponente et enum rantes pericula que inevitabiliter imminerent, ipso moneatis prudenter et emeaciter inducatis ut saluti et quieti sue studeant providere. Queaulem vobis duxerint respondenda, nobis virile per vestras litteras
inlimare curetis. Quod si non omnes, etc., duo retrum, etc.
Datum Reate Ilionas septembris pontificatus nostri annos. Sequitur altera epistola eisdem directa et illi quam ex Mynaldoi dimus cs supra, p. 268 fere quoad sensum consimilis nisi quod additur : at autem dubitationis scrupulus de vacillantium cordibus, lius auferatur, probate fidei virum dilectum filium magistrum domus hospitalis Sancto Mario Theutonicorum, cujus circumspectionis industria reddit ipsum merito gratiosum, ad partes Ombardio imperator ipso
trans milli per quem ea tractari speramus que a Paci PeTtinent urma
mentum. Ideoque raternitati vestre per Apostolica scripta mandamus quatenus in hiis que idem magister ex pari ipsius imperatoris rectoribus prelatis exponet, sibi aliter assistatis quod per ejus et vestro discretionis studium quod de colloquio premi um est ad honorem Dei et
Ecclesio ac imperatoris ejusdem necnon pacem et tranquillitatemur vincie Lombardie debilum consequatur effectum. Ceterum ut liqueat vobis qualiter eidem imperatori scripserimus in hac parte transcriptum liti rarum nostrarum ecce vobis sub bulla nostra duximus transmittendum a Datum Reate V kalendas octobris, anno V. smis eadem et cum notis chronologicis eisdem scriptum est rectoribus societatis Ombardiae et episcopo Rausponensi, imperialis aulae can- rellario.
387쪽
Fragmentum de colloquio a rectoribus societatis ombardiae ex. I. apud Bononiam celebrato, de adventu legatorum et de inopinato
imperatoris a Ravenna digessu.
MCCXXXI, indictione IIII, do menso octubris, societatis Lonbardio rectores in Bononis civitate statuerunt colloquium Dum autem in ea civitato ipsi rectores convenissent per legatos orum viros nobiles et prudentes, potestatibus et rectoribus uniuseriusque civitatis societatis Husdem in mandatis dederunt ut ad illud sestinanter deberent accedere colloquium. Cumque in ipsa civitate essent coadunati, do commodo othonore ac utilitato societalis predicto ad invicem tractantes et super no-gotiis Lonbardi diligenter instantes, omnes unanimitor leto animo et fido pura concorditor statuentes sic ipsam confirmandi et reformandi socio- talom. Quo facto et ita ordinato die dominico VII kalendas novembris 26 octobri , in plena contione in eadem civitato decenter et magnifico
collecta, eamdem juramento reformaverunt et confirmaverunt civitatem leg societatem). Inter se vicissim pollicentes et sacramento firmantes succursum pariter et auxilium militum peditum et halestariorum unicuique civitati societatis ipsius et maximo Bononio et Faenti res daturos contra omnes homines et personas eos Oslandore et in terram forum violenter intrare volentes. In presentia horum similiter proponentes di
tributionem et designationem tria milium equitum et decem milia poditum et mille quingentorum talestariorum pro unaquaque civitate societatis, prout unicuique competit sacere, qui Semper sint et esse debeant intenti et parati quis ot armis et aliis rebus necessariis multandi et proficiscendi ubiquo ad voluntatem rectorum. Iterum pro bono pacis et concordio et ne aliqua sintilla mali inter imperatorem et Lonbardos possit
388쪽
9M ADDITAMEXTA. oriri, statuerunt legalos ex eis viros nobiles et prudentos ad summi pontificis magnitudinem dirigero, celsitudinem et excellentiam suam et majestatem humili voce et alloniissimis precibus exorantes ipsum et omnimode inducentes ut sic agereti et operam vicacem prestare it no imperator ad Lonbardie partes possit nec debeat cum exercitu accedere; significantes ei si hoc sacer prosumeret, quod incommodum pariter et detrimentum Romane posset inde consequi Ecclesie, sit cum exercitu suo ad civitatem Raven accessi8set. collo Eum mperatoris in civitate Raurae. Eodem tempore et in eadem incarnatione Fodericus, Romanorum imperator, statuit colloquium archiepiscoporum, episcoporum, abbatum, principum, comitum, marchionum, baronum et aliorum virorum nobilium in civitato Ravens in osto omnium Sanctorum. Cum aulem idem
imperator percepisset dictum colloquium integre celebrare minimo posse propter illorum absentiam qui ipsi colloquio accedere debebant, communicato conscilio prorogavit colloquium usque ad medium maritum. Quo acto, idem imperator dedit in mandatis archiepiscopis, episcopis, comitibus, baronibus principibus et viris nobilibus ut ad predictum terminum ad illud colloquium accedere deberent. In ipsa vero civitate
colloquium rectorum Lonbardi et eardinalium in civitate Bononis. Mense vero proximo februarii, cardinales sancto Ecclesie a Iacobus Penestrinus episcopus electus et Otto tituli Sancti Nichola in carcere Tulliano cardinalis, summi pontificis legati super concordia inquirenda et componenda inter Fodericum, Romanorum imperatorem, et Lonbardos Bononiam acceMerunt. Qui cum rectoribus societati tantardio in kalendis martii colloquium in ipsa statuerunt civitate, dantes in mandatis per nuntios suos rectoribus uniuscujusque civitatis societatis is ardio ut in eodem tormino ad illud cum viris prudentibus deberent accedero colloquium. Ad quod, prout in mandatis habuerant, sestinanter perrexerunt, ibi
a In eodie eardinalis Seirilis ec
389쪽
dem ad invicem cum eis do ipsa pace et concordia diligentor tractantes. Responsione vero facta ab ipsis rectoribus, iter eorum sestinanter Ravenam ad domini imperatoris presentiam dirigere statuerunt. Cumque essent in itinere, idem dominus imperator de eorum intelligens adventu dio dominico VII mensis martii inter nonam et vesperas cum parva turba militum de ipsa privatim exiens civitate, equitando ad maris pervenit littora deindocumum navigando per Padi undas Loeretum direxit, ibi moram faciens, et cum ambaxatoribus Venetio sui locutus, dicens et eis proponens limina beati Marchi visitare proposuisse postulans ut in eadem civitate ipsum cum turba sua recipere deberent. Cum autem cognovissent oracula Sancti Marchivisitare statuisse, conscilio communicato ad eamdem concesserunt accedere civitatem, moram vero ibi faciens per quatuor vel quinque dies Doinde do ea exiens civitate, per maris undas sic navigando Aquilegiam accedere festinavit, locuturus cum Alamant principibus Verum quia cardinales ipsum invenire minime potuerunt et fido relicta indecenter a Raven civitate Socesserat, quod est contra summi pontificis honorem pariter et excellentiam, valde sunt mosti et plurimum turbati. Qui ad Bononio es-vitatem redientes rectoribus et ambaxatoribus mei elatis Ombardi in
mandatis dederunt ut quilibet ad sua debebat redire propria.
Fridericus, Romanorum imperator, ad supplicationem Bam . m: bergensis episcopi, monasterio Sancti Georgii de Stet telonium 'apud Mectet et monetam in Sisine confirmat.
Extrael potius quam editum ap. MEYEa me Braetraten de Semoris, p. 60, lnviti, ny der antiquari gestities in ursth LIII, ex apographoatrehho- serit. Huius privilegi quod supra memoravimus, P. 32s, nune partem adesse libenter suspiramur, maxime si ad confirmationem enriel septimi oculosis clueamus CL Supra, P. 566.
Fridericus, Dei gratia Romanorum imperator semper augustus iter solyme et Sicilio rex Per presens scriptum notum fieri volumus universis
390쪽
M ADDITAMEXTA imperii fidelibus tam presentibus quam ut is quod dilectus princeps noster A. E. venerabilis P inbergensis episcopus nostro culmini supplicavit quatenus telonium apud ueris et monetam in Sinino, quemadmodum per dive recordationis augustum enricum secundum predecessorem nostrum ipsius monasterii fundatorem dicto monasterio sunt concessa, et idem monasterium ex antiquo possedit et usu sie extititusquemodo, dignaremur de nostra gratia confirmare Forma autem confirmationis sequitur. JDatum apud Aquilegiam anno dominis inearnationis CCXXXII,
Fridericus, Romanorum imperator ad Supplicationem Ol- quin m stri militiae Christi in Livonia, eum et fratres ejus eum omnibus bonis eorum in Livonia Leuia, silia et terris ibidem expressis, sub protectione sua et imperii recipit.
et individue Trinitatis. Friderim secundus, divina clementia Romanorum imperator semper augustus, Ierusalem et Sicilie rex. Cum simus christiane fidei relatores et in eo tota intention versemur, quod ipsius cultu amplius et persectius dilatetur, tenemur venerabilem magistrum et fratres militie Christi de Livonia, fideles Mesros, qui fidem eandem non sine multa effusione sanguinis et paganorum strage in Livonia et terris adjacentibus dilatarunt sollicitudinis instantia confovere, et petitiones eorum sic clementer ad- quod presentium sit ad gaudium et Inde est igitur quod universis imperii M